Skarga wniesiona dnia 2 sierpnia 2004 r. przez Viasat Broadcasting UK Ltd. przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich(Sprawa T-329/04)
(2004/C 262/94)
(Język postępowania: duński)
(Dz.U.UE C z dnia 23 października 2004 r.)
Dnia 2 sierpnia 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich wniesiona przez Viasat Broadcasting UK Ltd., z siedzibą w West Drayton (Wielka Brytania), reprezentowaną przez Simona Eversa Hjelmborga, adwokata.
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie nieważności art.1 decyzji Komisji z dnia 19 maja 2004 r. w sprawie C 2/2003 (ex NN 22/2002) dotyczącej środków przyznanych przez Danię dla TV2/ Danmark, w części w której decyzja ta uznaje pomoc za zgodną z zasadami wspólnego rynku, w świetle art. 86, ust. 2 WE.
– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty:
W zaskarżonej decyzji Komisja uznała pomoc, która została w latach 1995-2004 udzielona TV2/Danmark w formie opłat abonamentowych oraz innych środków za zgodną z zasadami wspólnego rynku, za wyjątkiem kwoty 628,2 milionów DKK, która w opinii Komisji stanowi sprzeczną z normami Traktatu pomoc państwa. Królestwo Danii zostało zobowiązane do zażądania zwrotu tej kwoty od TV2/Danmark A/S. Strona skarżąca zażądała stwierdzenia nieważności tej części decyzji, w której Komisja uznaje część pomocy za zgodną z zasadami wspólnego rynku.
Strona skarżąca podnosi, że Komisja popełniła błąd w ocenie podczas weryfikacji czy zobowiązania TV2/DANMARK A/S z tytułu pełnienia misji publicznej są określone wystarczająco dokładnie, ponieważ uznała, że cały program nadawczy TV2/ DANMARK A/S stanowi działalność związaną z pełnieniem misji publicznej. Założenie takie utrudnia weryfikację czy państwo duńskie przestrzegało oraz czy w przyszłości będzie przestrzegać wspólnotowych reguł konkurencji, przede wszystkim zawartych w art. 87 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 2 Traktatu WE.
Strona skarżąca podnosi ponadto, że przyjęta przez Komisję metoda oceny tego czy pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 WE jest zgodna z zasadami wspólnego rynku na mocy art. 86 ust. 2, Traktatu WE jest błędna, ponieważ metoda ta nie bierze pod uwagę istnienia pośredniej (horyzontalnej) pomocy państwa (subsydiowanie skrośne - pokrywanie kosztów jednego rodzaju prowadzonej przez przedsiębiorstwo działalności gospodarczej przychodami pochodzącymi z innego rodzaju działalności), sprzecznej z art. 87 ust. 1 WE, w sytuacji gdy:
– antykonkurencyjne postępowanie TV2/DANMARK A/S na rynku reklam telewizyjnych nie może zostać uznane za niezbędne dla pełnienia przezeń misji publicznej w rozumieniu art. 86 ust. 2 WE, ponieważ art. 87 ust. 1 WE ma nieograniczone zastosowanie wobec postępowania TV2/ DANMARK A/S na rynkach komercyjnych;
– Komisja zbadała jedynie czy ewentualna nadmierna kompensacja dokonana przez państwo (bezpośrednia wertykalna i zabroniona pomoc państwa) została użyta do wsparcia działalności komercyjnej, nie zaś czy kompensacja udzielona przez państwo (bezpośrednia wertykalna i dozwolona pomoc państwa) została użyta do osiągnięcia korzyści gospodarczej w ramach prowadzonej działalności komercyjnej, która zakłóca konkurencję;
– zastosowana przez Komisję metoda badania "stand alone" nie ma zastosowania w tej sprawie, ponieważ bazuje ona na porównywaniu kosztów poniesionych przez konkurentów TV2/DANMARK A/S (zamiast kosztów poniesionych przez samą TV2/DANMARK A/S) z przychodem TV2/ DANMARK A/S z działalności komercyjnej, pomijając w ten sposób ewentualne różnice w poziomie efektywności, co skutkuje tym, że badanie nie wykazuje w pełni jak dalece działalność komercyjna TV2/DANMARK A/S poprzez subsydiowanie skrośne spowodowała osiągnięcie korzyści gospodarczej, która zakłóca konkurencję;
– użyty przez Komisję test cenowy także nie ma zastosowania w tej sprawie.