Odwołanie wniesione w dniu 1 lipca 2004 r. przez Showa Denko K.K. od wyroku wydanego w dniu 29 kwietnia 2004 r. przez drugą izbę Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich w sprawach połączonych T-236/ 01, T-239/01, T-244/01 do T-246/01, T-251/01 oraz T-252/ 01, Tokai Carbon Co. Ltd i inni przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.(Sprawa C-289/04 P)
(2004/C 239/01)
(Dz.U.UE C z dnia 25 września 2004 r.)
Odwołanie od wyroku wydanego w dniu 29 kwietnia 2004 r. przez drugą izbę Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich w sprawach połączonych T-236/01, T-239/01, T-244/01 do T-246/01, T-251/01 oraz T-252/01, Tokai Carbon Co. Ltd i inni przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich wniesione zostało do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w dniu 1 lipca 2004 r. przez Showa Denko K.K. (sprawa T-245/01(1)) z siedzibą w Tokyo (Japonia), reprezentowaną przez M. Dolmans'a, J. Temple Lang'a i P. Werdmullera, adwokatów.
Skarżący wnosi do Trybunału o:
– uchylenie wyroku w sprawie T-245/01, Showa Denko K.K. przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich w części;
– obniżenie wysokości grzywny Skarżącego do kwoty 6.960.000 euro lub o kwotę, którą Trybunał uzna za właściwą wedle własnego uznania; oraz
– podjęcie innych kroków, które Trybunał Sprawiedliwości uzna za odpowiednie.
Zarzuty i główne argumenty:
Skarżący podnosi, że brak jest symptomów tego, że grupa Skarżącego lub ścisłe kierownictwo uczestniczyło w kartelu, brak jest dowodów na to, że Skarżący uczestniczył w naruszeniach w sposób wyrachowany, umyślny i świadomy, a także, że brak jest z pewnością dowodów na to, że odnosiło się to w większym stopniu do Skarżącego niż do innych uczestników. Nie ma zatem żadnego uzasadnienia dla wyróżnienia Skarżącego i zastosowania specjalnego "czynnika odstraszającego" w stosunku do niego.
Jeżeli grzywna obliczona w inny sposób musi zostać z tego powodu podwyższona w celu odstraszenia, wtedy wysokość podwyżki musi być oparta w sposób racjonalny na korzyści, jakiej przedsiębiorstwo oczekiwało wskutek tego naruszenia. Taka podwyżka może być tylko oparta na obrocie przedsiębiorstwa na rynku dotkniętym przez naruszenie, z uwzględnieniem prawdopodobieństwa wykrycia.
"Rozmiar" przedsiębiorstwa lub grupy na rynkach niedotkniętych przez naruszenie nie mają związku z oczekiwanymi korzyściami i bodźcami, by przedsiębiorstwo naruszyć mogło prawo, nie odnoszą się także do ryzyka wykrycia. Potwierdzają to analizy ekonomiczne. Rozmiar koncernu i jego finanse nie mają znaczenia dla obliczania jakiejkolwiek podwyżki koniecznej dla odstraszenia. Innymi słowy, rozmiar koncernu i jego finanse nie mogą być powodem do wyróżnienia Skarżącego i zwiększenia nałożonej nań grzywny.
Działanie takie jest dyskryminujące, nieproporcjonalne, arbitralne i niepoparte właściwym rozumowaniem.
Skarżący utrzymuje zatem, iż Komisja oraz Sąd Pierwszej Instancji nie miały racji opierając podwyżkę grzywny nałożonej na Skarżącego w celu "odstraszenia" na obrocie grupy Skarżącego w odniesieniu do produktów, które nie były dotknięte naruszeniem, bez żadnego ustalenia, że odstraszenie było konieczne oraz bez zidentyfikowania jakichkolwiek racjonalnych podstaw dla wielkości podwyżki.
______
(1) Dz.U. C 17 z 19.1.2002, str.15.
