Wprowadzenie programu zwalczania wścieklizny oraz programu mającego na celu wykrycie występowania zakażeń wirusami wywołującymi grypę ptaków.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI 1
z dnia 28 lutego 2014 r.
w sprawie wprowadzenia programu zwalczania wścieklizny oraz programu mającego na celu wykrycie występowania zakażeń wirusami wywołującymi grypę ptaków

Na podstawie art. 57 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:
§  1.
Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wprowadza się:
1)
program zwalczania wścieklizny (Rabies) na 2014 r., który jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
2)
program mający na celu wykrycie występowania zakażeń wirusami wywołującymi grypę ptaków (Avian influenza) na lata 2014-2016, który jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
§  2.
Program, o którym mowa w § 1, stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.
§  3.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

PROGRAM ZWALCZANIA WŚCIEKLIZNY (RABIES)

1.

 Identyfikacja programu

Państwo członkowskie: Rzeczpospolita Polska

Choroba: Wścieklizna (Rabies)

Wniosek o współfinansowanie na rok: 2014

2.

 Dane historyczne dotyczące sytuacji epizootycznej w zakresie wścieklizny

W okresie międzywojennym oraz w pierwszych latach po II wojnie światowej głównym nosicielem wścieklizny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej były psy. Wprowadzenie w 1949 r. obowiązkowego szczepienia psów przeciwko wściekliźnie pozwoliło na znaczne ograniczenie występowania tej choroby. Liczba zachorowań na wściekliznę wśród zwierząt obniżyła się z ponad 3600 w 1946 r. do 73 w 1956 r. Problem wścieklizny pojawił się ponownie, kiedy zaczęto rejestrować coraz więcej przypadków tej choroby w środowisku zwierząt wolno żyjących. W latach 1946 - 1956 wśród zwierząt dzikich zgłaszano rocznie od 1 do 6 przypadków wścieklizny. W 1957 r. nie zanotowano żadnego takiego przypadku, natomiast w latach następnych zauważalny był wzrost zachorowań wśród zwierząt dzikich - w szczególności u lisów. Pod koniec lat siedemdziesiątych liczba zachorowań u zwierząt dzikich przekraczała liczbę zachorowań u zwierząt domowych.

W 1990 r. w Rzeczypospolitej Polskiej stwierdzono 2045 przypadków wścieklizny, w tym 1668 przypadków wśród zwierząt dzikich (1374 przypadki u lisów). Najwięcej przypadków tej choroby zanotowano w ówczesnych województwach: poznańskim (157), opolskim (139), koszalińskim (133), szczecińskim (130), bydgoskim (123) oraz słupskim (103). Pojedyncze przypadki odnotowano w lubelskim, łomżyńskim, łódzkim oraz przemyskim, natomiast nie odnotowano ich w bialskopodlaskim.

W 1991 r. stwierdzono 2287 przypadków wścieklizny, w tym 1864 u zwierząt dzikich, z czego 1513 przypadków u lisów. Wścieklizny nie odnotowano w ówczesnym województwie lubelskim, a pojedyncze przypadki wystąpiły w przemyskim, łódzkim, łomżyńskim oraz krośnieńskim.

W 1992 r. stwierdzono 3084 przypadki wścieklizny, w tym u zwierząt dzikich 2549, z czego 2079 u lisów.

Z uwagi na rozprzestrzenianie się wścieklizny w 1993 r. rozpoczęto akcję doustnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie.

W 1993 r. stwierdzono 2648 przypadków wścieklizny u zwierząt, w tym 2166 u zwierząt dzikich, z czego 1803 u lisów.

W 1994 r. stwierdzono 2238 przypadków wścieklizny u zwierząt, w tym u zwierząt dzikich 1788, z czego 1506 u lisów.

W 1995 r. stwierdzono 1973 przypadki wścieklizny u zwierząt, w tym 1528 u zwierząt dzikich, z czego 1280 u lisów.

W 1996 r. stwierdzono 2527 przypadków wścieklizny u zwierząt, w tym 2064 u zwierząt dzikich, z czego 1779 u lisów.

W 1997 r. stwierdzono 1494 przypadki wścieklizny u zwierząt, w tym 1239 u zwierząt dzikich, z czego 1091 u lisów.

Efektem nieustającego przeprowadzania szczepień w zachodniej części terytorium Rzeczypospolitej Polskiej był spadek liczby przypadków wścieklizny, a także brak jej występowania od dłuższego czasu na terenach województw: zachodniopomorskiego, lubuskiego i dolnośląskiego.

W 1998 r. stwierdzono 1329 przypadków wścieklizny zwierząt, w tym 1120 u zwierząt dzikich, z czego 927 u lisów.

W 1999 r. stwierdzono 1148 przypadków wścieklizny u zwierząt, w tym 721 u lisów.

W 2000 r. stwierdzono 2224 przypadki wścieklizny u zwierząt, w tym 1583 u lisów, a w 2001 r. stwierdzono 2964 przypadki wścieklizny u zwierząt, w tym 2224 u lisów.

W trakcie przeprowadzanych akcji szczepień zaobserwowano "przemieszczanie się" wścieklizny do wschodniej części terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czyli na obszary nieobjęte do tej pory szczepieniami, oraz występowanie pojedynczych przypadków wścieklizny na terenach przygranicznych z Republiką Czeską.

W 2002 r. liczba przypadków wścieklizny u zwierząt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyniosła 1119, z czego 1038 przypadków zanotowano u zwierząt dzikich, w tym 884 u lisów. W 2002 r. największą liczbę przypadków wścieklizny zanotowano w województwie wielkopolskim - 339.

W 2003 r. stwierdzono 388 przypadków wścieklizny u zwierząt, w tym 314 u zwierząt dzikich, z czego 233 u lisów.

W 2004 r. stwierdzono 136 przypadków wścieklizny u zwierząt, w tym 114 u zwierząt dzikich, z czego 86 u lisów.

W 2005 r. stwierdzono 138 przypadków wścieklizny u zwierząt, w tym 102 u zwierząt dzikich, z czego 84 u lisów.

W 2006 r. stwierdzono 82 przypadki wścieklizny u zwierząt, w tym 63 u zwierząt dzikich, z czego 43 u lisów.

W 2007 r. stwierdzono 70 przypadków wścieklizny u zwierząt, w tym 55 u zwierząt dzikich, z czego 42 u lisów.

W 2008 r. stwierdzono 29 przypadków wścieklizny u zwierząt, w tym 24 u zwierząt dzikich, z czego 19 u lisów.

W 2009 r. stwierdzono 8 przypadków wścieklizny u zwierząt, w tym 8 u zwierząt dzikich, z czego 6 u lisów.

W 2010 r. liczba przypadków wścieklizny ponownie wzrosła. W roku tym odnotowano 151 przypadków, z czego 129 przypadków stwierdzono u zwierząt dzikich, w tym 117 u lisów. W 2010 r. najwięcej przypadków wścieklizny (118) zanotowano w województwie małopolskim. Stwierdzono, że choroba w tym województwie została wywołana przez terenowy szczep wirusa wścieklizny należący do genotypu 1 o nieznanym pochodzeniu. Wariant wirusa wykazywał najwyższe podobieństwo do wariantu NEE. Podejrzewa się, że powódź, która wystąpiła bezpośrednio po wiosennej akcji szczepień, mogła wpłynąć negatywnie na uodpornienie lisów przeciwko wściekliźnie w województwie małopolskim.

W 2011 r. stwierdzono 160 przypadków u zwierząt, w tym 126 u zwierząt dzikich, z czego 103 u lisów. W 2011 r. najwięcej przypadków wścieklizny zanotowano w województwie małopolskim (60) i podkarpackim (63).

Ponadto, w 2011 r. wściekliznę odnotowano w województwie warmińsko-mazurskim. Stwierdzono, iż choroba w tym województwie została wywołana przez terenowy szczep wirusa wścieklizny należący do wariantu NEE genotypu 1 o nieznanym pochodzeniu. Przypuszcza się, że ewentualną przyczyną wystąpienia przypadków wścieklizny w województwie warmińsko-mazurskim mogła być migracja zakażonych dzikich zwierząt z Federacji Rosyjskiej (Obwód Kaliningradzki), jednak ze względu na brak dostępnych sekwencji izolatów wirusa z tego obszaru, nie ma możliwości dokonania analizy porównawczej mającej na celu ustalenie ewentualnego pochodzenia wirusa. W 2011 r. w woj. warmińsko-mazurskim stwierdzono 6 przypadków wścieklizny u zwierząt innych niż nietoperze. Natomiast w 2012 r. odnotowano jedynie jeden przypadek wścieklizny u takich zwierząt, który wystąpił w miesiącu lutym u lisa. W związku z otrzymaniem dodatnich wyników badań w kierunku wścieklizny wdrożono środki opisane w ust. 4.4.9 programu. W celu ograniczenia liczby przypadków wścieklizny, na obszarze 1600 km2 wokół miejscowości Ryn, podczas jesiennej akcji szczepień lisów w 2011 r. wyłożono zwiększoną liczbę dawek szczepionki (40 dawek na 1 km2) przy jednoczesnym zastosowaniu odległości przelotowej 500 m podczas dystrybucji szczepionki z samolotu. Natomiast w 2012 r. w celu eliminacji wścieklizny w woj. warmińsko-mazurskim w wiosennej i jesiennej akcji szczepień lisów na obszarze na północ od linii wyznaczonej wzdłuż szerokości geograficznej 53° 50' N wyłożono zwiększoną liczbę dawek szczepionki (30 dawek na 1 km2) przy jednoczesnym zastosowaniu odległości przelotowej 500 m podczas dystrybucji szczepionki z samolotu.

W 2012 r. stwierdzono 257 przypadków u zwierząt, w tym 219 u zwierząt dzikich, z czego 200 u lisów. W 2012 r. najwięcej przypadków wścieklizny zanotowano w województwie małopolskim (24) i podkarpackim (213).

W 2012 r. zanotowano znaczący wzrost liczby przypadków wścieklizny w województwie podkarpackim, co jest kontynuacją trendu zaobserwowanego w 2011 r. Stwierdzono, że choroba w tym województwie została wywołana przez terenowy szczep wirusa wścieklizny należący do genotypu 1. Sytuacja epizootyczna w woj. podkarpackim jest prawdopodobnie konsekwencją sytuacji epizootycznej w woj. małopolskim, która stała się niekorzystna w odniesieniu do wścieklizny od sierpnia 2010 r. W celu ograniczenia liczby przypadków wścieklizny, na terenie całego woj. podkarpackiego, podczas wiosennej i jesiennej akcji szczepień lisów w 2012 r. wyłożono zwiększoną liczbę dawek szczepionki (30 dawek na 1 km2) przy jednoczesnym zastosowaniu odległości przelotowej 500 m podczas dystrybucji szczepionki z samolotu. Ponadto, zastosowano środki opisane w ust. 4.4.9. programu.

W 2013 r. do końca miesiąca lutego stwierdzono 36 przypadków wścieklizny w woj. podkarpackim, 12 przypadków w woj. małopolskim oraz 6 przypadków w woj. lubelskim.

Szczegółowe dane dotyczące występowania wścieklizny u zwierząt w Polsce w latach 2007-2012 zawierają załączniki nr 1-6 do programu.

Na przełomie 1991 r. i 1992 r. opracowano założenia do programu zwalczania wścieklizny w Rzeczypospolitej Polskiej.

W pierwszym etapie realizacji programu zwalczania wścieklizny wykładanie szczepionki przeciwko wściekliźnie miało objąć teren położony w pasie przygranicznym z Republiką Federalną Niemiec (Szczecin, Gorzów Wielkopolski, Zielona Góra, Jelenia Góra, Wałbrzych, Legnica, Opole, Wrocław, Poznań, Piła, Leszno i Koszalin), gdzie wścieklizna u lisów wystąpiła endemicznie i przypadki tej choroby stwierdzano najczęściej. Zaproponowano wykładanie szczepionki dwa razy w roku - wiosną i jesienią - po 16 dawek (przynęt) na 1 km2. Wykładanie szczepionki miało być przeprowadzane ręcznie. Stopniowo akcja miała być rozszerzana o kolejne województwa w kierunku wschodnim. Wraz z wykładaniem szczepionki miała być prowadzona kontrola szczepień określająca wskaźnik przyjęcia szczepionki przez lisy oraz wskaźnik nabytej odporności.

Jednak w 1992 r. zmieniono sposób podawania szczepionki z wykładania ręcznego na rozrzucanie z samolotów, a liczbę województw objętych szczepieniem zmniejszono z 12 do 6. Odstąpiono od rozrzucania szczepionki w ówczesnych województwach: opolskim, wrocławskim, leszczyńskim, pilskim, poznańskim oraz koszalińskim. Ostatecznie w Rzeczypospolitej Polskiej rozpoczęto program szczepień lisów przeciwko wściekliźnie w 1993 r.

W 1994 r. obszar szczepień został powiększony o 6 ówczesnych województw: koszalińskie, słupskie, pilskie, katowickie, bielsko-bialskie i skierniewickie.

W 1995 r. obszar szczepień został powiększony o kolejne 10 ówczesnych województw: gdańskie, bydgoskie, konińskie, leszczyńskie, poznańskie, kaliskie, wrocławskie, opolskie, częstochowskie oraz warszawskie.

W 1996 r. obszar szczepień został powiększony o dalsze 4 ówczesne województwa: krośnieńskie, nowosądeckie, elbląskie i piotrkowskie.

W 1997 r. obszar szczepień został powiększony o województwo krakowskie.

W 1998 r. obszar szczepień został powiększony o kolejnych 5 województw: tarnowskie, sieradzkie, radomskie, łódzkie oraz lubelskie - 1 gmina.

W 1999 r. zmieniony został podział administracyjny państwa z 49 województw na 16 i wówczas szczepieniami objęto w całości województwa: dolnośląskie, lubuskie, zachodniopomorskie, wielkopolskie, śląskie, pomorskie, opolskie i małopolskie, natomiast częściowo województwa: kujawsko-pomorskie, lubelskie, łódzkie, warmińsko-mazurskie, mazowieckie i podkarpackie. W województwach podlaskim i świętokrzyskim nie prowadzono szczepień.

W 2000 r. obszar szczepień nie uległ zmianie. W wyniku gwałtownego wzrostu zachorowań zwierząt na wściekliznę na obszarach, gdzie nie prowadzono szczepień lisów przeciwko wściekliźnie oraz na granicy "obszaru szczepionego" z "obszarem nieszczepionym" w 2001 r. wprowadzono zmodernizowany program szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie, w którym to w akcji wiosennej zrezygnowano ze szczepień w zachodniej części terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie od dłuższego czasu nie odnotowywano przypadków wścieklizny u zwierząt. Obszar objęty szczepieniami to:

1) w województwie zachodniopomorskim powiat wałecki;

2) w województwie dolnośląskim powiaty: dzierżoniowski, ząbkowicki i kłodzki;

3) w województwie mazowieckim powiaty: warszawski zachodni, gostyniński, sochaczewski, żyrardowski, grodziski, pruszkowski, piaseczyński, grójecki, białobrzeski, przysuski, radomski, szydłowiecki, zwoleński, lipski, kozienicki, sierpecki, płoński, nowodworski, ciechanowski, mławski, żuromiński, przasnyski, ostrołęcki, makowski, legionowski i pułtuski;

4) w województwie lubelskim gmina Janowiec i część gminy Puławy;

5) w województwie podkarpackim powiaty: bieszczadzki, brzozowski, dębicki, jasielski, kolbuszowski, krośnieński, łańcucki, mielecki, ropczycki, rzeszowski, sanocki, strzyżowski i tarnobrzeski w całości oraz powiat jarosławski, leżajski, niżański, przemyski, przeworski i stalowowolski w części na południe od linii rzeki San;

6) województwo warmińsko-mazurskie, kujawsko-pomorskie, wielkopolskie, małopolskie, opolskie, śląskie, łódzkie i świętokrzyskie;

7) województwo pomorskie, z wyjątkiem powiatów: słupskiego, lęborskiego i bytowskiego.

Natomiast w akcji jesiennej 2001 r. szczepieniami objęto większość terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem województwa podlaskiego, części województwa lubelskiego i podkarpackiego.

Od 2002 r. akcja szczepień obejmuje całe terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym w latach 2010-2012 wiosennej akcji szczepień nie przeprowadzono w województwie dolnośląskim.

3.

 Opis przedłożonego programu

Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342, z późn. zm.), wścieklizna należy do chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (załącznik nr 2 do ustawy).

Lisy wolno żyjące na obszarach określonych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa, zgodnie z art. 56 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, podlegają obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu przeciwko wściekliźnie, przeprowadzanemu przez wojewódzkiego lekarza weterynarii.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie (Dz. U. poz. 1737) szczepionka jest rozrzucana z samolotu lub śmigłowca lub wykładana ręcznie dwa razy w ciągu roku kalendarzowego na obszarach lasów oraz we wszystkich miejscach bytowania lisów wolno żyjących. Szczepionka może być podana raz w roku, jeżeli na terenie województwa nie stwierdzono przypadków wystąpienia wścieklizny w okresie dwóch kolejnych lat. Natomiast szczepień ochronnych nie przeprowadza się, jeżeli na terenie województwa nie stwierdzono wścieklizny w okresie trzech kolejnych lat.

Liczba dawek szczepionki zależy od stopnia zalesienia i ukształtowania terenu, populacji zwierząt dzikich oraz sytuacji epizootycznej w odniesieniu do wścieklizny, ale nie powinna być mniejsza niż 20 dawek na 1 km2.

Badania monitoringowe wykonywane w celu określenia efektywności doustnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie przeprowadza się na podstawie rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 grudnia 2004 r. w sprawie określenia jednostek chorobowych, sposobu prowadzenia kontroli oraz zakresu badań kontrolnych zakażeń zwierząt (Dz. U. Nr 282, poz. 2813, z późn. zm.). Zgodnie z tym rozporządzeniem, w celu kontroli wścieklizny pobiera się do badań tkankę mózgową, surowicę i żuchwę od 8 lisów odstrzelonych na każdych 100 km2 obszaru, na którym lisy wolno żyjące zostały objęte szczepieniem ochronnym przeciwko wściekliźnie. Natomiast w celu izolacji i określenia szczepu wirusa wścieklizny do badań przesyła się tkankę mózgową lisów wolno żyjących, u których w badaniu laboratoryjnym potwierdzono wściekliznę.

4.

 Środki przewidziane w programie

4.1.

 Skrócony opis środków przewidzianych w programie

Rok: 2014

[x] kontrola

[x] badania

[x] szczepienia

[x] zwalczanie, kontrola lub monitorowanie

4.2.

 Organizacja, nadzór i rola wszystkich zainteresowanych stron biorących udział w programie

Zgodnie z art. 57 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt Główny Lekarz Weterynarii nadzoruje realizację programu zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, a w przypadku programu współfinansowanego ze środków pochodzących z Unii Europejskiej informuje Komisję Europejską o postępach w jego realizacji zgodnie z obowiązującymi przepisami Unii Europejskiej.

Organem odpowiedzialnym za nadzór i koordynację działań zapewniających realizację programu jest na poziomie krajowym Główny Lekarz Weterynarii.

Odpowiedzialność terenowych organów Inspekcji Weterynaryjnej za realizację programu została określona w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2010 r. Nr 112, poz. 744, z późn. zm.) oraz w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.

W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 kwietnia 2012 r. w sprawie krajowych laboratoriów referencyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 256) wyznaczono jako krajowe laboratorium referencyjne dla wścieklizny Laboratorium Zakładu Wirusologii Państwowego Instytutu Weterynaryjnego - Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach.

Zgodnie z art. 56 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, szczepienia ochronne lisów wolno żyjących przeprowadzają wojewódzcy lekarze weterynarii.

Diagnostyka wścieklizny przy wystąpieniu podejrzenia tej jednostki chorobowej jest przeprowadzana przez laboratoria, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, z wykorzystaniem następujących badań:

1) immunofluorescencji odcisków mózgowych z monowalentnym koniugatem antynukleokapsydowym;

2) izolacji wirusa wścieklizny na myszach;

3) izolacji wirusa wścieklizny na kulturach komórkowych neuroblastomy;

4) genotypizacji izolatów wirusa wścieklizny.

Badania monitoringowe w celu sprawdzenia skuteczności szczepienia lisów wolno żyjących są przeprowadzane przez laboratoria, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej. Monitoring wykonuje się przy zastosowaniu:

1) immunofluorescencji odcisków mózgowych - badanie w kierunku wścieklizny;

2) szlifów kostnych żuchwy - badanie na obecność markera (TC - tetracyklin);

3) testu seroneutralizacji (RFFIT - rapid flourescent focus inhibition test) -określenie miana przeciwciał wirusa wścieklizny w surowicy (skrzep z serca lub płyn z klatki piersiowej);

4) testu ELISA - określenie miana przeciwciał wirusa wścieklizny w surowicy;

5) zbierania i analizowania danych epidemiologicznych na temat zdiagnozowanych przypadków wścieklizny na obszarze objętym szczepieniem.

4.3.

 Opis regionów administracyjnych Rzeczypospolitej Polskiej, na których program ma być wdrożony

Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
Województwo Całkowita powierzchnia województwa - km2 Powierzchnia objęta doustnym szczepieniem lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie - km2
dolnośląskie 19 947 16 045
kujawsko-pomorskie 17 972 16 533
lubelskie 25 122 22 441
lubuskie 13 988 13 057
łódzkie 18 219 16 970
małopolskie 15 183 15 183
mazowieckie 35 558 32 069
opolskie 9 412 8 000
podkarpackie 17 845 16 133
podlaskie 20 187 19 175
pomorskie 18 310 16 559
śląskie 12 334 10 131
świętokrzyskie 11 710 10 500
warmińsko-mazurskie 24 173 21 483
wielkopolskie 29 827 27 638
zachodniopomorskie 22 892 20 000
Razem 312 679 281 917

4.4.

 Opis środków przewidzianych w programie

4.4.1.

 Powiadomienie o chorobie

Zgodnie z załącznikiem nr 2 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, wścieklizna należy do chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 42 ww. ustawy w przypadku podejrzenia wystąpienia choroby obowiązek niezwłocznego zawiadomienia organu Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższego podmiotu świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej, albo wójta (burmistrza, prezydenta miasta) dotyczy wszystkich osób mających kontakt ze zwierzętami, w szczególności przy wykonywaniu obowiązków służbowych lub zawodowych. Wójt (burmistrz lub prezydent miasta) niezwłocznie informuje organ Inspekcji Weterynaryjnej o otrzymaniu zawiadomienia. Podmiot świadczący usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej niezwłocznie informuje organ Inspekcji Weterynaryjnej o otrzymaniu zawiadomienia, jeżeli na jego podstawie podejrzewa wystąpienie choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zwalczania.

4.4.2.

 Zwierzęta i populacja zwierząt objęte programem

Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej programem objęta jest populacja lisów wolno żyjących.

4.4.3.

 Identyfikacja zwierząt i rejestracja gospodarstw

Nie dotyczy.

4.4.4.

 Kwalifikacja zwierząt i stad

Nie dotyczy.

4.4.5.

 Zasady przemieszczania zwierząt

Nie dotyczy.

4.4.6.

 Zastosowane badania i plany pobierania próbek

Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do diagnostyki wścieklizny i nadzoru nad programem szczepień wykorzystywane są następujące badania i analizy:

1) badania serologiczne:

a) test seroneutralizacji (RFFIT), zgodnie z podręcznikiem OIE (Rozdział 2.1.13. B.2.b),

b) test ELISA;

2) badania wirusologiczne i immunochemiczne:

a) immunofluorescencja odcisków mózgowych z monowalentnym koniugatem antynukleokapsydowym (FAT - fluorescent antibody test), zgodnie z podręcznikiem OIE (Rozdział 2.1.13 B.1.c.i) - test w kierunku wścieklizny,

b) różnicowanie szczepów wirusa wścieklizny,

c) izolacja wirusa:

- na myszach (MIT - mouse inoculation test), zgodnie z podręcznikiem OIE (Rozdział 2.1.13 B.1.c.ii),

- w hodowli komórek mysiej neuroblastomy (RTCIT - rapid tissue culture infection test), zgodnie z podręcznikiem OIE (Rozdział 2.1.13 B.1.c.ii);

3) inne badania - badanie na obecność markera (TC).

Monitoring szczepień w Rzeczypospolitej Polskiej obejmuje przeprowadzenie następujących badań:

1) test seroneutralizacji (RFFIT)/ test ELISA w celu określenia poziomu uodpornienia lisów wolno żyjących, a tym samym efektywności szczepień doustnych;

2) badanie na obecność markera (TC) w celu określenia poziomu podjęcia szczepionki przez lisy wolno żyjące;

3) różnicowanie szczepów wirusa wścieklizny w celu rozróżnienia terenowych szczepów wirusa od szczepów szczepionkowych.

Badania monitoringowe (RFFIT, TC) wykonywane w celu określenia efektywności doustnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie przeprowadza się zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 grudnia 2004 r. w sprawie określenia jednostek chorobowych, sposobu prowadzenia kontroli oraz zakresu badań kontrolnych zakażeń zwierząt. Zgodnie z tym rozporządzeniem w celu kontroli wścieklizny pobiera się do badań tkankę mózgową, surowicę i żuchwę od 8 lisów odstrzelonych na każdych 100 km2 obszaru, na którym lisy zostały objęte szczepieniem ochronnym przeciwko wściekliźnie. Natomiast w celu izolacji i określenia szczepu wirusa wścieklizny do badań przesyła się tkankę mózgową lisów wolno żyjących, u których badaniem laboratoryjnym potwierdzono wściekliznę.

Ponadto, do badań diagnostycznych w kierunku wścieklizny pobiera się tkankę mózgową zwierząt podejrzanych o wściekliznę, które padły lub zostały zabite. Dotyczy to wszystkich gatunków zwierząt wrażliwych na wściekliznę.

Wiek lisów odstrzelonych w ramach programu monitoringu określany jest w podziale na młode i dorosłe zwierzęta. Wyniki badań monitoringowych są analizowane, biorąc pod uwagę również ten czynnik.

Badania monitoringowe (RFFIT/ELISA, TC) wykonywane w celu określenia efektywności doustnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie

Województwo Całkowita powierzchnia województwa - km2 Powierzchnia objęta programem szczepień - km2 Całkowita powierzchnia bytowania lisów wolno żyjących na terenie województwa, z której lisy powinny zostać odstrzelone i dostarczone do badań monitoringowych - km2 Liczba lisów, które powinny zostać odstrzelone w ramach programu monitoringu, w ciągu roku - 8 lisów/100 km2
1 2 3 4 5 = (4 x 8/100)
dolnośląskie 19 947 16 045 16 045 1284
kujawsko-pomorskie 17 972 16 533 16 132 1291
lubelskie 25 122 22 441 22 441 1795
lubuskie 13 988 13 057 12 275 982
łódzkie 18 219 16 970 16 970 1358
małopolskie 15 183 15 183 15 183 1215
mazowieckie 35 558 32 069 32 069 2566
opolskie 9 412 8 000 8 000 640
podkarpackie 17 845 16 133 16 133 1291
podlaskie 20 187 19 175 16 754 1340
pomorskie 18 310 16 559 15 424 1234
śląskie 12 334 10 131 10 042 803
świętokrzyskie 11 710 10 500 10 500 840
warmińsko-mazurskie 24 173 21 483 21 483 1719
wielkopolskie 29 827 27 638 27 638 2211
zachodniopomorskie 22 892 20 000 16 018 1281
RAZEM 312 679 281 917 273 107 21 850

W przypadku wystąpienia sytuacji epizootycznej, o której mowa w § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie , liczba województw objętych szczepieniem może ulec zmniejszeniu, a w związku z tym zmniejszeniu może ulec liczba lisów, które powinny zostać odstrzelone w ramach monitoringu, oraz liczba badań diagnostycznych określona w ust. 7.1.1. programu.

4.4.7.

 Zastosowane szczepionki i programy szczepień

Stosowane szczepionki zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz standardami Unii Europejskiej (Raport Komitetu Naukowego ds. Zdrowia Zwierząt i Ochrony Zwierząt przyjęty w dniu 23 października 2002 r.) dopuszczone zostały do stosowania w Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z odrębnymi przepisami krajowymi. Szczepionkami obecnie zarejestrowanymi w Rzeczypospolitej Polskiej są Fuchsoral (SAD B19) i Lysvulpen (SAD Bern). Jest dostępna także szczepionka Rabigen SAG2 (SAG2) zarejestrowana w Europejskiej Agencji Leków (EMEA). Szczepionki używane w akcji szczepień są wybierane co roku w trybie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z późn. zm.). Oferty na zakup szczepionki do wyłożenia są składane w każdym województwie, w którym przeprowadzane jest szczepienie. W celu kontroli jakości szczepionka jest poddawana badaniu w kierunku określenia miana wirusa wścieklizny w Krajowym Laboratorium Referencyjnym.

Na podstawie rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie szczepionka jest rozrzucana z samolotu lub śmigłowca lub wykładana ręcznie dwa razy w ciągu roku kalendarzowego na obszarach lasów oraz we wszystkich miejscach bytowania lisów wolno żyjących. Szczepionka może być podana raz w roku, jeżeli na terenie województwa nie stwierdzono przypadków wystąpienia wścieklizny w okresie dwóch kolejnych lat. Natomiast szczepień ochronnych nie przeprowadza się, jeżeli na terenie województwa nie stwierdzono wścieklizny w okresie trzech kolejnych lat.

Liczba dawek szczepionki zależy od stopnia zalesienia i ukształtowania terenu, populacji zwierząt dzikich oraz przyjętego sposobu podania szczepionki, ale nie powinna być mniejsza niż 20 dawek na 1 km2.

Odległości między liniami przelotowymi, na których wykonywany jest zrzut szczepionki z samolotu, na obszarach o wysokim ryzyku wystąpienia wścieklizny wynoszą 500 m. Na pozostałym obszarze objętym szczepieniami odległości między liniami przelotowymi wynoszą 1000 m. Samoloty wyposażone są w system GPS i system rejestrujący zrzut szczepionki, aby umożliwić stwierdzenie, czy samoloty poruszają się zgodnie z wcześniej ustalonymi liniami oraz udokumentowanie, że na danej linii została wyłożona przewidziana liczba dawek szczepionki. W okresie dystrybucji szczepionki wojewódzki lekarz weterynarii codziennie otrzymuje dane dotyczące jej zrzutu i sprawdza, czy zrzut szczepionki odbył się prawidłowo. Wyłożenie ręczne szczepionki odbywa się w miejscach bytowania lisów wolno żyjących na obszarach, na których nie jest możliwa dystrybucja szczepionki z samolotu. Dystrybucja szczepionki odbywa się w województwach. Szczepionka jest przechowywana i transportowana w warunkach określonych przez producenta.

Województwo Rok stwierdzenia ostatniego przypadku wścieklizny u zwierząt innych niż nietoperzea) Rok stwierdzenia ostatniego przypadku wścieklizny u nietoperzya)
dolnośląskie 2005 2006
kujawsko-pomorskie 2004 -
lubelskie 2013 2009
lubuskie 2005 -
łódzkie 2002 2005
małopolskie 2013 -
mazowieckie 2004 2012
opolskie 2007 2004
podkarpackie 2013 -
podlaskie 2012 2010
pomorskie 2008 2012
śląskie 2012 2006
świętokrzyskie 2007 -
warmińsko-mazurskie 2012 2012
wielkopolskie 2007 2010
zachodniopomorskie 2004 2010

a) Dane za okres od 1 stycznia 2002 r. do 28 lutego 2013 r.

W przypadku wystąpienia sytuacji epizootycznej, o której mowa w § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie , liczba akcji szczepień w poszczególnych województwach oraz liczba województw objętych szczepieniem, określona w ust. 7.3.2. programu może ulec zmniejszeniu.

4.4.8.

 Informacje i ocena dotycząca środków bezpieczeństwa biologicznego (zarządzanie i infrastruktura) obowiązujących w zaangażowanych gospodarstwach

Nie dotyczy.

4.4.9.

 Środki w przypadku wyniku dodatniego

Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt oraz rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 7 stycznia 2005 r. w sprawie zwalczania wścieklizny (Dz. U. Nr 13, poz. 103) w przypadku stwierdzenia choroby powiatowy lekarz weterynarii wyznacza ognisko choroby oraz obejmuje je nadzorem, niezwłocznie powiadamia państwowego powiatowego inspektora sanitarnego o wyznaczeniu ogniska choroby oraz wyznacza obszar zagrożony wokół ogniska choroby.

Powiatowy lekarz weterynarii podejmuje również pozostałe czynności, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 7 stycznia 2005 r. w sprawie zwalczania wścieklizny.

4.4.10.

 System odszkodowań dla właścicieli zwierząt poddanych ubojowi i zabitych

Nie dotyczy.

4.4.11.

 Kontrola wdrażania programu i sprawozdawczość

Zgodnie z art. 57 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, Główny Lekarz Weterynarii nadzoruje realizację programu zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, a w przypadku programu współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej - informuje Komisję Europejską o postępach w jego realizacji zgodnie z przepisami Unii Europejskiej.

5.

 Korzyści programu

Celem programu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest spadek liczby przypadków wścieklizny u zwierząt dzikich.

Szacunkowe koszty programu zostaną dostosowane do wielkości wydatków zaplanowanych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w ustawie budżetowej na rok 2014.

6.

 Dane epidemiologiczne dotyczące rozwoju choroby w ciągu ostatnich pięciu lat

6.1.

 Rozwój choroby:

6.1.1.

 Dane dotyczące stad

Nie dotyczy.

6.1.2.

 Dane dotyczące zwierząt

Nie dotyczy.

6.2.

 Dane rozwarstwione dotyczące badań w ramach nadzoru i badań laboratoryjnych

6.2.1.

 Dane rozwarstwione dotyczące badań w ramach nadzoru i badań laboratoryjnych

Rok: 2012
Region Gatunek/kategoria zwierząt Rodzaj badania Opis badania Liczba przebadanych próbek Liczba próbek z dodatnim wynikiem
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie przy wystąpieniu podejrzenia wścieklizny 1 156 176
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie w kierunku wścieklizny w ramach monitoringu 21 822 24
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne MIT 70 0
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne RTCIT 50 0
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie serologiczne RFFIT 16 714 13 271
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie serologiczne FAVN 73 39
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Inne badanie TC 21 976 19 141
Razem 61 861

Rok: 2011

Region Gatunek/kategoria zwierząt Rodzaj badania Opis badania Liczba przebadanych próbek Liczba próbek z dodatnim wynikiem
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie przy wystąpieniu podejrzenia wścieklizny 1 290 80
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie w kierunku wścieklizny w ramach monitoringu 22 299 22
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne MIT 90 3
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne RTCIT 80 53
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie serologiczne RFFIT 16 130 12 823
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Inne badanie TC 22 421 19 393
Razem 62 310

Rok: 2010

Region Gatunek/kategoria zwierząt Rodzaj badania Opis badania Liczba przebadanych próbek Liczba próbek z dodatnim wynikiem
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie przy wystąpieniu podejrzenia wścieklizny 980 102
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie w kierunku wścieklizny w ramach monitoringu 23 178 15
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne MIT 98 1
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne RTCIT 112 72
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie serologiczne RFFIT 16 319 13 855
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Inne badanie TC 22 486 20 047
Razem 63 173

Rok: 2009

Region Gatunek/kategoria zwierząt Rodzaj badania Opis badania Liczba przebadanych próbek Liczba próbek z dodatnim wynikiem
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie przy wystąpieniu podejrzenia wścieklizny 932 4
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie w kierunku wścieklizny w ramach monitoringu 22 221 2
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne MIT 107 0
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne RTCIT 7 0
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie serologiczne RFFIT 16 805 13 738
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Inne badanie TC 22 096 19 604
Razem 62 168

Rok: 2008

Region Gatunek/kategoria zwierząt Rodzaj badania Opis badania Liczba przebadanych próbek Liczba próbek z dodatnim wynikiem
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie przy wystąpieniu podejrzenia wścieklizny 1 474 19
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie w kierunku wścieklizny w ramach monitoringu 19 819 0
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne MIT 117 0
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne RTCIT 10 0
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie serologiczne RFFIT 14 744 11 984
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Inne badanie TC 19 788 17 060
Razem 55 952

6.3.

 Dane dotyczące zakażenia

Nie dotyczy.

6.4.

 Dane dotyczące statusu stad pod koniec każdego roku

Nie dotyczy.

6.5.

 Dane dotyczące programów szczepień lub leczenia

Nie dotyczy.

6.6.

 Dane dotyczące dzikich zwierząt

6.6.1.

 Oszacowanie liczebności populacji dzikich zwierząt

Rok: 2012
Region Gatunek zwierząt Metody szacowania Szacunki liczebności populacji
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Statystyki myśliwskie, wskaźnik nocnego liczenia, liczenie lisich jam 209 200
Razem 209 200

Rok: 2011

Region Gatunek zwierząt Metody szacowania Szacunki liczebności populacji
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Statystyki myśliwskie, wskaźnik nocnego liczenia, liczenie lisich jam 211 900
Razem 211 900

Rok: 2010

Region Gatunek zwierząt Metody szacowania Szacunki liczebności populacji
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Statystyki myśliwskie, wskaźnik nocnego liczenia, liczenie lisich jam 198 300
Razem 198 300

Rok: 2009

Region Gatunek zwierząt Metody szacowania Szacunki liczebności populacji
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Statystyki myśliwskie, wskaźnik nocnego liczenia, liczenie lisich jam 203 300
Razem 203 300

Rok: 2008

Region Gatunek zwierząt Metody szacowania Szacunki liczebności populacji
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Statystyki myśliwskie, wskaźnik nocnego liczenia, liczenie lisich jam 209 500
Razem 209 500

6.6.2.

 Nadzór nad chorobami i inne badania w odniesieniu do dzikich zwierząt

Rok: 2012
Region Gatunki zwierząt Rodzaj badania Opis badania Liczba przebadanych próbek Liczba próbek z dodatnim wynikiem
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie przy wystąpieniu podejrzenia wścieklizny 1 156 176
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie w kierunku wścieklizny w ramach monitoringu 21 822 24
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne MIT 70 0
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne RTCIT 50 0
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie serologiczne RFFIT 16 714 13 271
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie serologiczne FAVN 73 39
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Inne badanie TC 21 976 19 141
Razem 61 861

Rok: 2011

Region Gatunki zwierząt Rodzaj badania Opis badania Liczba przebadanych próbek Liczba próbek z dodatnim wynikiem
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie przy wystąpieniu podejrzenia wścieklizny 1 290 80
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie w kierunku wścieklizny w ramach monitoringu 22 299 22
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne MIT 90 3
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne RTCIT 80 53
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie serologiczne RFFIT 16 130 12 823
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Inne badanie TC 22 421 19 393
Razem 62 310

Rok: 2010

Region Gatunki zwierząt Rodzaj badania Opis badania Liczba przebadanych próbek Liczba próbek z dodatnim wynikiem
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie przy wystąpieniu podejrzenia wścieklizny 980 102
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie w kierunku wścieklizny w ramach monitoringu 23 178 15
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne MIT 98 1
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne RTCIT 112 72
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie serologiczne RFFIT 16 319 13 855
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Inne badanie TC 22 486 20 047
Razem 63 173

Rok: 2009

Region Gatunki zwierząt Rodzaj badania Opis badania Liczba przebadanych próbek Liczba próbek z dodatnim wynikiem
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie przy wystąpieniu podejrzenia wścieklizny 932 4
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie w kierunku wścieklizny w ramach monitoringu 22 221 2
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne MIT 107 0
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne RTCIT 7 0
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie serologiczne RFFIT 16 805 13 738
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Inne badanie TC 22 096 19 604
Razem 62 168

Rok: 2008

Region Gatunki zwierząt Rodzaj badania Opis badania Liczba przebadanych próbek Liczba próbek z dodatnim wynikiem
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie przy wystąpieniu podejrzenia wścieklizny 1 474 19
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne FAT - badanie w kierunku wścieklizny w ramach monitoringu 19 819 0
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne MIT 117 0
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie mikrobiologiczne lub wirusologiczne RTCIT 10 0
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Badanie serologiczne RFFIT 14 744 11 984
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Lisy wolno żyjące Inne badanie TC 19 788 17 060
Razem 55 952

6.6.3.

 Dane dotyczące szczepień lub leczenia dzikich zwierząt

Rok: 2012 Choroba: Wścieklizna Gatunek zwierząt: Lisy wolno żyjące
Region

(województwo)

Powierzchnia

(km2)

Program szczepienia lub leczenia
liczba dawek szczepionki lub produktu leczniczego, która zostanie wyłożona lub podana liczba akcji całkowita liczba dawek szczepionki lub produktu leczniczego, która została wyłożona lub podana
dolnośląskie 15 958,00 319 160 1 319 160
kujawsko-pomorskie 16 533,40 662 400 2 662 400
lubelskie 22 441,00 1 145 280 2 1 145 280
lubuskie 13 054,00 522 160 2 522 160
łódzkie 16 970,00 678 800 2 678 800
małopolskie 15 183,00 910 980 2 910 980
mazowieckie 32 069,00 1 290 060 2 1 290 060
opolskie 8 000,00 320 000 2 320 000
podkarpackie 16 133,00 967 980 2 967 980
podlaskie 18 162,00 951 720 2 951 720
pomorskie 16 559,00 662 360 2 662 360
śląskie 10 130,50 447 220 2 447 220
świętokrzyskie 10 500,00 420 000 2 420 000
warmińsko-mazurskie 21 483,00 1 200 000 2 1 200 000
wielkopolskie 27 637,66 1 105 506 2 1 105 506
zachodniopomorskie 20 000,00 800 000 2 800 000
RAZEM 280 813,56 12 403 626 12 403 626

Rok: 2011 Choroba: Wścieklizna Gatunek zwierząt: Lisy wolno żyjące

Region

(województwo)

Powierzchnia

(km2)

Program szczepienia lub leczenia
liczba dawek szczepionki lub produktu leczniczego, która zostanie wyłożona lub podana liczba akcji całkowita liczba dawek szczepionki lub produktu leczniczego, która została wyłożona lub podana
dolnośląskie 15 958,00 319 160 1 319 160
kujawsko-pomorskie 16 533,40 662 400 2 662 400
lubelskie 22 441,00 988 400 2 988 400
lubuskie 13 054,00 522 160 2 522 160
łódzkie 16 970,00 678 800 2 678 800
małopolskie 15 183,00 910 980 2 910 980
mazowieckie 32 069,00 1 282 760 2 1 282 760
opolskie 8 000,00 320 000 2 320 000
podkarpackie 16 133,00 756 420 2 756 420
podlaskie 18 162,00 748 440 2 748 440
pomorskie 16 559,00 662 360 2 662 360
śląskie 10 130,50 405 220 2 405 220
świętokrzyskie 10 500,00 567 000 2 567 000
warmińsko-mazurskie 21 483,00 990 000 2 990 000
wielkopolskie 27 637,66 1 105 506 2 1 105 506
zachodniopomorskie 20 000,00 800 000 2 800 000
RAZEM 280 813,56 11 719 606 11 719 606

Rok: 2010 Choroba: Wścieklizna Gatunek zwierząt: Lisy wolno żyjące

Region

(województwo)

Powierzchnia

(km2)

Program szczepienia lub leczenia
liczba dawek szczepionki lub produktu leczniczego, która zostanie wyłożona lub podana liczba akcji całkowita liczba dawek szczepionki lub produktu leczniczego, która została wyłożona lub podana
dolnośląskie 15 958,00 319 160 1 319 160
kujawsko-pomorskie 16 533,40 662 400 2 662 400
lubelskie 22 441,00 899 150 2 899 150
lubuskie 13 054,00 522 160 2 522 160
łódzkie 16 970,00 678 800 2 678 800
małopolskie 15 183,00 726 840 2 726 840
mazowieckie 32 069,00 1 282 760 2 1 282 760
opolskie 8 000,00 320 000 2 320 000
podkarpackie 16 133,00 645 320 2 645 320
podlaskie 18 162,00 748 440 2 748 440
pomorskie 16 559,00 662 360 2 662 360
śląskie 10 130,50 405 220 2 405 220
świętokrzyskie 10 500,00 567 000 2 567 000
warmińsko-mazurskie 21 483,00 990 000 2 990 000
wielkopolskie 27 637,66 1 105 506 2 1 105 506
zachodniopomorskie 20 000,00 800 000 2 800 000
RAZEM 280 813,56 11 335 116 11 335 116

Rok: 2009 Choroba: Wścieklizna Gatunek zwierząt: Lisy wolno żyjące

Region

(województwo)

Powierzchnia

(km2)

Program szczepienia lub leczenia
liczba dawek szczepionki lub produktu leczniczego, która zostanie wyłożona lub podana liczba akcji całkowita liczba dawek szczepionki lub produktu leczniczego, która została wyłożona lub podana
dolnośląskie 15 958,00 638 320 2 638 320
kujawsko-pomorskie 16 533,40 662 400 2 662 400
lubelskie 22 441,00 950 400 2 950 400
lubuskie 13 054,00 522 160 2 522 160
łódzkie 16 970,00 678 800 2 678 800
małopolskie 15 190,00 607 600 2 607 600
mazowieckie 32 717,00 1 308 680 2 1 308 680
opolskie 8 000,00 320 000 2 320 000
podkarpackie 16 133,00 645 320 2 645 320
podlaskie 18 162,00 748 440 2 748 440
pomorskie 18 293,00 731 720 2 731 720
śląskie 10 130,50 405 220 2 405 220
świętokrzyskie 10 500,00 567 000 2 567 000
warmińsko-mazurskie 21 483,00 990 000 2 990 000
wielkopolskie 27 637,66 1 105 506 2 1 105 506
zachodniopomorskie 20 000,00 800 000 2 800 000
RAZEM 283 202,56 11 681 566 11 681 566

Rok: 2008 Choroba: Wścieklizna Gatunek zwierząt: Lisy wolno żyjące

Region

(województwo)

Powierzchnia

(km2)

Program szczepienia lub leczenia
liczba dawek szczepionki lub produktu leczniczego, która zostanie wyłożona lub podana liczba akcji całkowita liczba dawek szczepionki lub produktu leczniczego, która została wyłożona lub podana
dolnośląskie 15 958,00 638 320 2 638 320
kujawsko-pomorskie 16 533,40 662 400 2 662 400
lubelskie 22 441,00 897 640 2 897 640
lubuskie 13 054,00 522 160 2 522 160
łódzkie 16 970,00 678 800 2 678 800
małopolskie 15 190,00 607 600 2 607 600
mazowieckie 32 717,00 1 308 680 2 1 308 680
opolskie 8 000,00 320 000 2 320 000
podkarpackie 16 133,00 727 920 2 727 920
podlaskie 18 162,00 748 440 2 748 440
pomorskie 18 293,00 731 720 2 731 720
śląskie 10 130,50 405 220 2 405 220
świętokrzyskie 10 500,00 567 000 2 567 000
warmińsko-mazurskie 21 483,00 991 300 2 991 300
wielkopolskie 27 637,66 1 106 353 2 1 106 353
zachodniopomorskie 20 000,00 800 000 2 800 000
RAZEM 283 202,56 11 713 553 11 713 553

7.

 Założenia programu

7.1.

 Założenia związane z badaniami

7.1.1.

 Założenia w zakresie badań diagnostycznych

Region Rodzaj badania Populacja docelowa Rodzaj próbki Cel Liczba planowanych badań
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej FAT - badanie w kierunku wścieklizny w ramach monitoringu lisy wolno żyjące mózg monitoring akcji 21 850
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej RFFIT/ELISA lisy wolno żyjące surowica monitoring akcji 21 850
Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej TC lisy wolno żyjące żuchwa monitoring akcji 21 850
RAZEM 65 550

7.1.2.

 Założenia w zakresie badania stad i zwierząt

7.1.2.1.

 Założenia w zakresie badania stad

Nie będą prowadzone.

7.1.2.2.

 Założenia w zakresie badań zwierząt

Nie będą prowadzone.

7.2.

 Założenia w zakresie kwalifikacji stad i zwierząt

Nie będą prowadzone.

7.3.

 Założenia w zakresie szczepień lub leczenia

7.3.1.

 Założenia w zakresie szczepień lub leczenia

Nie będą prowadzone.

7.3.2.

 Założenia w zakresie szczepień lub leczenia dzikich zwierząt

Region

(województwo)

Powierzchnia

(km2)

Cele programu szczepienia lub leczenia
liczba dawek szczepionki lub produktu leczniczego planowana do wyłożenia lub podania w ramach akcji planowana liczba akcji całkowita liczba dawek szczepionki lub produktu leczniczego planowana do wyłożenia lub podania
dolnośląskie 16 045 320 900 2 641 800
kujawsko-pomorskie 16 533 330 660 2 661 320
lubelskie 22 441 448 820 2 897 640
lubuskie 13 057 261 140 2 522 280
łódzkie 16 970 339 400 2 678 800
małopolskie 15 183 303 660 2 607 320
mazowieckie 32 069 641 380 2 1 282 760
opolskie 8 000 160 000 2 320 000
podkarpackie 16 133 322 660 2 645 320
podlaskie 19 175 383 500 2 767 000
pomorskie 16 559 331 180 2 662 360
śląskie 10 131 202 620 2 405 240
świętokrzyskie 10 500 210 000 2 420 000
warmińsko-mazurskie 21 483 429 660 2 859 320
wielkopolskie 27 638 552 760 2 1 105 520
zachodniopomorskie 20 000 400 000 2 800 000
Razem 5 638 340 11 276 680

8.

 Szacunkowa analiza kosztów programu1)

Przeznaczenie kosztów Wyszczególnienie Jednostka Ilość jednostek Koszt jednostkowy w zł Kwota całkowita w zł3) Koszt jednostkowy w euro2) Kwota całkowita w euro2) Wniosek o dofinansowanie z funduszy Unii (tak/nie)
1. Badania laboratoryjne - w 2014 r.
Koszt pobierania próbek Dzikie zwierzęta Indywidualna próbka/badanie zwierzęcia 23 006 48,56 1.117.171,36 12,14 279.292,84 tak
Koszt analizy Test: immunofluorescencja odcisków mózgowych - badanie przy wystąpieniu podejrzenia wścieklizny Indywidualna próbka/badanie zwierzęcia 1 156 53,64 62.007,84 13,41 15.501,96 tak
Koszt analizy Test: immunofluorescencja odcisków mózgowych - badanie w ramach monitoringu Indywidualna próbka/badanie zwierzęcia 21 850 38,72 846.032,00 9,68 211.508 tak
Koszt analizy Test: RFFIT/ELISA Indywidualna próbka/badanie zwierzęcia 21 850 64,85 1.416.972,50 16,21 354.188,50 tak
Koszt analizy Test: TC Indywidualna próbka/badanie zwierzęcia 21 850 7,05 154.042,50 1,76 38.456 tak
Koszt analizy Test: izolacji wirusa na myszach Indywidualna próbka/badanie zwierzęcia 70 146,56 10.259,20 36,64 2.564,8 tak
Koszt analizy Test: RTCIT Indywidualna próbka/badanie zwierzęcia 50 238,71 11.935,50 59,68 2.984 tak
Koszt analizy Test: sekwencjonowanie wirusa (różnicowanie szczepów wirusa wścieklizny) Indywidualna próbka/badanie zwierzęcia 200 150,41 30.082,00 37,60 7.520 tak
Koszt analizy Test: mianowanie żywej szczepionki Indywidualna próbka/badanie zwierzęcia 68 342,28 23.275,04 85,57 5.818,76 tak
2. Szczepienie - w 2014 r.
Dawka 11 276 680 2,36 26.612.964,80 0,59 6.653.241,20
Zakup szczepionki Doustne szczepienia dzikich zwierząt szczepionki tak
Koszty dystrybucji Doustne szczepienia dzikich zwierząt Dawka szczepionki 11 276 680 1,58 17.817.154,40 0,40 4.510.672 tak
3. Ubój i zniszczenie - w 2014 r.
4. Czyszczenie i dezynfekcja - w 2014 r.
Czyszczenie i dezynfekcja Czyszczenie i dezynfekcja powierzchni Metr kwadratowy powierzchni 6 949 0,39 2.710,11 0,10 694,90 nie
5. Wynagrodzenia (pracownicy zatrudnieni wyłącznie do celów programu) - w 2014 r.
6. Materiały eksploatacyjne i sprzęt specjalny - w 2014 r.
7. Inne koszty - w 2014 r.
Koszty utylizacji Utylizacja odpadów laboratoryjnych Kilogram odpadów 130 489 2,55 332.746,95 0,64 83.512,96 nie
Koszty materiałów Materiały weterynaryjne i informacyjne Sztuka 143 277 0,32 45.848,64 0,08 11.462,16 nie
RAZEM 48.483.202,84 12.177.418,08
1) Wszystkie wartości są podane bez VAT.

2) Wyliczenie kosztów według kursu 1 euro = 4,0 zł (zgodnie z wytycznymi Ministra Finansów z dnia 5 listopada 2013 r . dotyczącymi stosowania jednolitych wskaźników makroekonomicznych będących podstawą oszacowania skutków finansowych projektowanych ustaw).

3) Szacunkowe koszty, które zostaną dostosowane do wielkości wydatków zaplanowanych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w ustawie budżetowej na rok 2014.

Załącznik Nr  1

Przypadki wścieklizny Kraj: Rzeczpospolita Polska (POL) Okres sprawozdawczy(kwartał/rok): I - IV 2007
Obszar Przypadki wścieklizny
Zwierzęta domowe Zwierzęta wolno żyjące
Województwo pies kot bydło koń owca koza świnia bezdomny pies inne lis jenot szop wilk borsuk kuna inne łasicowate inne mięsożerne dzik sarna jeleń daniel inne nietoperz
dolnośląskie
kujawsko-pomorskie
lubelskie 6 2 1
lubuskie
łódzkie
małopolskie
mazowieckie
opolskie 1
podkarpackie 1 12
podlaskie 1 1 9 1 1
pomorskie 2
śląskie
świętokrzyskie 1
warmińsko-mazurskie 2 5 7 4
wielkopolskie 2 3 6 1 1
zachodniopomorskie
Razem 3 6 6 42 7 1 1 1 3
Zwierzęta domowe 15
Zwierzęta wolno żyjące 55
RAZEM 70

Załącznik Nr  2

Przypadki wścieklizny Kraj: Rzeczpospolita Polska (POL) Okres sprawozdawczy(kwartał/rok): 1 - IV 2008
Obszar Przypadki wścieklizny
Zwierzęta domowe Zwierzęta wolno żyjące
Województwo pies kot bydło koń owca koza świnia bezdomny pies inne lis jenot szop wilk borsuk kuna inne łasicowate inne mięsożerne dzik sarna jeleń daniel inne nietoperz
dolnośląskie
kujawsko-pomorskie
lubelskie 1 6
lubuskie
łódzkie
małopolskie
mazowieckie
opolskie
podkarpackie 1 8
podlaskie 1 3 1
pomorskie 1 3
śląskie
świętokrzyskie
warmińsko-mazurskie 2 1 1
wielkopolskie
zachodniopomorskie
Razem 1 1 3 19 2 3
Zwierzęta domowe 5
Zwierzęta wolno żyjące 24
RAZEM 29

Załącznik Nr  3

Przypadki wścieklizny Kraj: Rzeczpospolita Polska (POL) Okres sprawozdawczy(kwartał/rok): 1 - IV 2009
Obszar Przypadki wścieklizny
Zwierzęta domowe Zwierzęta wolno żyjące
Województwo pies kot bydło koń owca koza świnia bezdomny pies inne lis jenot szop wilk borsuk kuna inne łasicowate inne mięsożerne dzik sarna jeleń daniel inne nietoperz
dolnośląskie
kujawsko-pomorskie
lubelskie 3 1
lubuskie
łódzkie
małopolskie
mazowieckie 1
opolskie
podkarpackie 2
podlaskie 1
pomorskie
śląskie
świętokrzyskie
warmińsko-mazurskie
wielkopolskie
zachodniopomorskie
Razem 6 2
Zwierzęta domowe 0
Zwierzęta wolno żyjące 8
RAZEM 8

Załącznik Nr  4

Przypadki wścieklizny Kraj: Rzeczpospolita Polska (POL) Okres sprawozdawczy(kwartał/rok): 1 - IV 2010
Obszar Przypadki wścieklizny
Zwierzęta domowe Zwierzęta wolno żyjące
Województwo pies kot bydło koń owca koza świnia bezdomny pies inne lis jenot szop wilk borsuk kuna inne łasicowate inne mięsożerne dzik sarna jeleń daniel inne nietoperz
dolnośląskie
kujawsko-pomorskie
lubelskie 1 1 9 1
lubuskie
łódzkie
małopolskie 5 6 4 1 2 1 94 1 3 1
mazowieckie 1
opolskie
podkarpackie 13
podlaskie 1 1 2
pomorskie
śląskie
świętokrzyskie
warmińsko-mazurskie 1
wielkopolskie 1
zachodniopomorskie 1
Razem 6 8 4 1 2 1 117 1 1 3 1 6
Zwierzęta domowe 22
Zwierzęta wolno żyjące 129
RAZEM 151

ZAŁĄCZNIK Nr  5

Przypadki wścieklizny Kraj: Rzeczpospolita Polska (POL) Okres sprawozdawczy(kwartał/rok): 1 - IV 2011
Obszar Przypadki wścieklizny
Zwierzęta domowe Zwierzęta wolno żyjące
Województwo pies kot bydło koń owca koza świnia bezdomny pies inne lis jenot szop wilk borsuk kuna inne łasicowate inne mięsożerne dzik sarna jeleń daniel inne nietoperz
dolnośląskie
kujawsko-pomorskie
lubelskie 12
lubuskie
łódzkie
małopolskie 2 7 3 1 38 1 6 1 1
mazowieckie 1
opolskie
podkarpackie 6 1 2 46 1 2 3 2
podlaskie 2 8 1 2 1
pomorskie 1
śląskie 1
świętokrzyskie
warmińsko-mazurskie 1 4 1 2
wielkopolskie
zachodniopomorskie
Razem 8 10 14 1 1 103 2 4 9 2 1 1 4
Zwierzęta domowe 34
Zwierzęta wolno żyjące 126
RAZEM 160

Załącznik Nr  6

Przypadki wścieklizny Kraj: Rzeczpospolita Polska (POL) Okres sprawozdawczy(kwartał/rok): 1 - IV 2012
Obszar Przypadki wścieklizny
Zwierzęta domowe Zwierzęta wolno żyjące
Województwo pies kot bydło koń owca koza świnia bezdomny pies inne lis jenot szop wilk borsuk kuna inne łasicowate inne mięsożerne dzik sarna jeleń daniel inne nietoperz
dolnośląskie
kujawsko-pomorskie
lubelskie 4
lubuskie
łódzkie
małopolskie 1 1 1 21
mazowieckie 1
opolskie
podkarpackie 10 11 8 170 2 10 1 1
podlaskie 1 2 2 4 2
pomorskie 1
śląskie 1
świętokrzyskie
warmińsko-mazurskie 1 1
wielkopolskie
zachodniopomorskie
Razem 13 14 10 1 200 2 2 10 1 1 3
Zwierzęta domowe 38
Zwierzęta wolno żyjące 219
RAZEM 257

ZAŁĄCZNIK Nr  2

PROGRAM MAJĄCY NA CELU WYKRYCIE WYSTĘPOWANIA ZAKAŻEŃ WIRUSAMI WYWOŁUJĄCYMI GRYPĘ PTAKÓW (AVIAN INFLUENZA)

1.

 Identyfikacja programu

Państwo członkowskie: Rzeczpospolita Polska

Choroba: grypa ptaków (Avian influenza) u drobiu i ptaków dzikich

Okres realizacji programu: 2014-2016 r.

2.

 Realizacja programu u drobiu

2.1.1.

 Organ centralny odpowiedzialny za nadzór nad wdrażaniem programu

Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej właściwą władzą wykonawczą w zakresie realizacji programu są organy Inspekcji Weterynaryjnej, tj. Główny Lekarz Weterynarii, wojewódzcy lekarze weterynarii, powiatowi lekarze weterynarii. Obecnie funkcjonuje 16 wojewódzkich inspektoratów weterynarii oraz 305 powiatowych inspektoratów weterynarii.

Struktura oraz kompetencje organów Inspekcji Weterynaryjnej zostały określone w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2010 r. Nr 112, poz. 744, z późn. zm.).

Organy Inspekcji Weterynaryjnej przy wykonywaniu swoich zadań współdziałają z organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Państwowej Inspekcji Farmaceutycznej, Inspekcji Handlowej, Inspekcji Transportu Drogowego, Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych oraz z organami administracji samorządowej.

Krajowe laboratorium referencyjne w zakresie badań określonych programem określa rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 kwietnia 2012 r. w sprawie krajowych laboratoriów referencyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 256).

Zgodnie z art. 57 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342, z późn. zm.). Główny Lekarz Weterynarii jest odpowiedzialny za opracowanie programu, a następnie nadzoruje jego realizację. W województwie nadzór nad realizacją programu sprawuje wojewódzki lekarz weterynarii.

Bezpośredni nadzór nad realizacją programu w powiecie sprawuje powiatowy lekarz weterynarii, który jest również odpowiedzialny za wykonywanie wszelkich czynności urzędowych w ramach programu.

2.1.2.

 System rejestracji gospodarstw

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt powiatowy lekarz weterynarii właściwy ze względu na miejsce prowadzenia przez podmiot działalności nadzorowanej, wydając decyzję administracyjną o spełnieniu wymagań weterynaryjnych, nadaje weterynaryjny numer identyfikacyjny podmiotowi lub poszczególnym obiektom budowlanym lub miejscom, w których ta działalność ma być prowadzona, lub osobom wykonującym określone czynności w ramach tej działalności.

Podmioty prowadzące działalność nadzorowaną są obowiązane do poinformowania powiatowego lekarza weterynarii o zaprzestaniu prowadzenia określonego rodzaju działalności nadzorowanej, a także o każdej zmianie stanu prawnego lub faktycznego związanego z prowadzeniem tej działalności, w zakresie dotyczącym wymagań weterynaryjnych. Informacja taka powinna zostać przekazana w formie pisemnej w terminie siedmiu dni od dnia zaistnienia takiego zdarzenia.

Podmioty prowadzące działalność podlegającą nadzorowi organów Inspekcji Weterynaryjnej obowiązane są zapewnić spełnienie następujących wymagań weterynaryjnych: lokalizacyjnych, zdrowotnych, higienicznych, sanitarnych, organizacyjnych, technicznych lub technologicznych zabezpieczających przed zagrożeniem epizootycznym, epidemicznym lub zapewniające właściwą jakość produktów.

Zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, powiatowy lekarz weterynarii prowadzi rejestr podmiotów prowadzących działalność nadzorowaną.

Wzór rejestru jest określony w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.

Powiatowy lekarz weterynarii przekazuje, za pośrednictwem wojewódzkiego lekarza weterynarii, Głównemu Lekarzowi Weterynarii dane zawarte w rejestrze, a także informacje o każdej zmianie stanu faktycznego lub prawnego ujawnionego w tym rejestrze.

2.1.3.

 Projekt nadzoru oparty na ocenie ryzyka lub nadzoru opartego na pobieraniu próbek reprezentatywnych

Pobieranie próbek i badania serologiczne w gospodarstwach utrzymujących drób przeprowadza się w celu wykrycia przeciwciał na obecność wirusa grypy ptaków, zgodnie z dyrektywą Rady 2005/94/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków i uchylającą dyrektywę 92/40/EWG (Dz. Urz. UE L 10 z 14.01.2006, str. 16). Czynny nadzór uzupełnia systemy wczesnego wykrywania ustanowione na mocy decyzji Komisji 2005/734/WE z dnia 19 października 2005r. ustanawiającej środki bezpieczeństwa biologicznego w celu zmniejszenia ryzyka przeniesienia wysoce zjadliwej grypy ptaków spowodowanej przez wirus grypy A podtyp H5N1 z ptaków dziko żyjących na drób i inne ptaki żyjące w niewoli oraz przewidującej system wczesnego wykrywania na obszarach szczególnego ryzyka (Dz. Urz. UE L 274 z 20.10.2005, str. 105) oraz II rozdziału podręcznika diagnostycznego dotyczącego grypy ptaków, zatwierdzonego decyzją Komisji 2006/437/WE z dnia 4 sierpnia 2006 r. zatwierdzającą podręcznik diagnostyczny dotyczący grypy ptaków, przewidziany w dyrektywie Rady 2005/94/WE (Dz. Urz. UE L 237 z 31.08.2006, str. 1).

Na całym terenie Rzeczypospolitej Polskiej jest przeprowadzane warstwowanie próbek do badań serologicznych na obecność wirusa grypy ptaków, tak aby próbki można było uznać za reprezentatywne dla całego państwa.

2.1.3.1.

 Opis przeważających populacji drobiu oraz rodzajów produkcyjnych drobiu

W związku z tym, iż na całym terytorium Polski zagęszczenie gospodarstw utrzymujących drób różnych gatunków i kategorii produkcyjnych jest znaczne, program realizowany jest na całym terytorium kraju. Wyjątek stanowią jedynie gospodarstwa utrzymujące kaczki reprodukcyjne oraz indyki reprodukcyjne, których liczba jest zróżnicowana w zależności od województwa i stosunkowo niewielka w porównaniu z innymi gatunkami drobiu.

2.2.

 Populacje docelowe

W ramach realizacji programu zostaną pobrane próbki od następujących gatunków i kategorii produkcyjnych drobiu:

1) kury nioski;

2) kury nioski chowane na wolnym wybiegu;

3) kury reprodukcyjne;

4) indyki reprodukcyjne;

5) kaczki reprodukcyjne;

6) gęsi reprodukcyjne;

7) indyki rzeźne;

8) kaczki rzeźne;

9) gęsi rzeźne;

10) ptactwo łowne utrzymywane w warunkach fermowych (np. bażanty, kuropatwy);

11) ptaki bezgrzebieniowe (strusie).

2.2.1.

 Liczba gospodarstw, z wyjątkiem gospodarstw utrzymujących kaczki, gęsi i kaczki krzyżówki, w których pobiera się próbki

Tabela 1

Gospodarstwa utrzymujące kury reprodukcyjne

Kod NUTS(2)

* (b)

Łączna liczba gospodarstw (c) Łączna liczba gospodarstw, z których należy pobrać próbki Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody Metody badania laboratoryjnego
PL11 21 3 10 60 HI (H5/H7)
PL12 125 16 10 320 HI (H5/H7)
PL21 8 1 10 20 HI (H5/H7)
PL22 42 5 10 100 HI (H5/H7)
PL31 13 2 10 40 HI (H5/H7)
PL32 7 1 10 20 HI (H5/H7)
PL33 8 1 10 20 HI (H5/H7)
PL34 27 3 10 60 HI (H5/H7)
PL41 63 7 10 140 HI (H5/H7)
PL42 67 7 10 140 HI (H5/H7)
PL43 8 1 10 20 HI (H5/H7)
PL51 30 4 10 80 HI (H5/H7)
PL52 10 2 10 40 HI (H5/H7)
PL61 29 3 10 60 HI (H5/H7)
PL62 8 1 10 20 HI (H5/H7)
PL63 22 3 10 60 HI (H5/H7)
SUMA 488 60 1200

Tabela 2

Gospodarstwa utrzymujące kury nioski

Kod NUTS(2) * (b) Łączna liczba gospodarstw (c) Łączna liczba gospodarstw, z których należy pobrać próbki Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody Metody badania laboratoryjnego
PL11 43 5 10 100 HI (H5/H7)
PL12 162 15 10 300 HI (H5/H7)
PL21 24 2 10 40 HI (H5/H7)
PL22 82 7 10 140 HI (H5/H7)
PL31 23 2 10 40 HI (H5/H7)
PL32 22 2 10 40 HI (H5/H7)
PL33 8 1 10 20 HI (H5/H7)
PL34 14 2 10 40 HI (H5/H7)
PL41 61 6 10 120 HI (H5/H7)
PL42 18 2 10 40 HI (H5/H7)
PL43 28 2 10 40 HI (H5/H7)
PL51 61 6 10 120 HI (H5/H7)
PL52 14 2 10 40 HI (H5/H7)
PL61 22 2 10 40 HI (H5/H7)
PL62 11 2 10 40 HI (H5/H7)
PL63 29 2 10 40 HI (H5/H7)
SUMA 622 60 1200

Tabela 3

Gospodarstwa utrzymujące kury nioski chowane na wolnym wybiegu

Kod NUTS(2) * (b) Łączna liczba gospodarstw (c) Łączna liczba gospodarstw, z których należy pobrać próbki Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody Metody badania laboratoryjnego
PL11 17 10 10 200 HI (H5/H7)
PL12 12 7 10 140 HI (H5/H7)
PL21 5 3 10 60 HI (H5/H7)
PL22 5 3 10 60 HI (H5/H7)
PL31 4 2 10 40 HI (H5/H7)
PL32 1 1 10 20 HI (H5/H7)
PL33 5 3 10 60 HI (H5/H7)
PL34 1 1 10 20 HI (H5/H7)
PL41 5 3 10 60 HI (H5/H7)
PL42 4 2 10 40 HI (H5/H7)
PL43 0 0 10 0 HI (H5/H7)
PL51 14 9 10 180 HI (H5/H7)
PL52 3 1 10 20 HI (H5/H7)
PL61 4 2 10 40 HI (H5/H7)
PL62 2 1 10 20 HI (H5/H7)
PL63 7 5 10 100 HI (H5/H7)
SUMA 89 53 1060

Tabela 4

Gospodarstwa utrzymujące indyki rzeźne

Kod NUTS(2) * (b) Łączna liczba gospodarstw (c) Łączna liczba gospodarstw, z których należy pobrać próbki Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody Metody badania laboratoryjnego
PL11 8 2 10 40 HI (H5/H7)
PL12 16 4 10 80 HI (H5/H7)
PL21 4 1 10 20 HI (H5/H7)
PL22 4 1 10 20 HI (H5/H7)
PL31 11 4 10 80 HI (H5/H7)
PL32 4 1 10 20 HI (H5/H7)
PL33 2 1 10 20 HI (H5/H7)
PL34 6 2 10 40 HI (H5/H7)
PL41 29 6 10 120 HI (H5/H7)
PL42 8 2 10 40 HI (H5/H7)
PL43 27 6 10 120 HI (H5/H7)
PL51 11 4 10 80 HI (H5/H7)
PL52 4 1 10 20 HI (H5/H7)
PL61 11 4 10 80 HI (H5/H7)
PL62 72 13 10 260 HI (H5/H7)
PL63 2 1 10 20 HI (H5/H7)
SUMA 219 53 1060

Tabela 5

Gospodarstwa utrzymujące indyki reprodukcyjne

Kod NUTS(2) * (b) Łączna liczba gospodarstw (c) Łączna liczba gospodarstw, z których należy pobrać próbki Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody Metody badania laboratoryjnego
PL11 0 0 10 0 HI (H5/H7)
PL12 1 1 10 20 HI (H5/H7)
PL21 0 0 10 0 HI (H5/H7)
PL22 1 1 10 20 HI (H5/H7)
PL31 0 0 10 0 HI (H5/H7)
PL32 0 0 10 0 HI (H5/H7)
PL33 0 0 10 0 HI (H5/H7)
PL34 0 0 10 0 HI (H5/H7)
PL41 0 0 10 0 HI (H5/H7)
PL42 0 0 10 0 HI (H5/H7)
PL43 1 1 10 20 HI (H5/H7)
PL51 0 0 10 0 HI (H5/H7)
PL52 1 1 10 20 HI (H5/H7)
PL61 0 0 10 0 HI (H5/H7)
PL62 9 9 10 180 HI (H5/H7)
PL63 0 0 10 0 HI (H5/H7)
SUMA 13 13 260

Tabela 6

Gospodarstwa utrzymujące strusie

Kod NUTS(2)

* (b)

Łączna liczba gospodarstw (c) Łączna liczba gospodarstw, z których należy pobrać próbki Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody Metody badania laboratoryjnego
PL11 5 3 5 30 HI (H5/H7)
PL12 10 6 5 60 HI (H5/H7)
PL21 1 1 5 10 HI (H5/H7)
PL22 8 4 5 40 HI (H5/H7)
PL31 1 1 5 10 HI (H5/H7)
PL32 0 0 5 0 HI (H5/H7)
PL33 1 1 5 10 HI (H5/H7)
PL34 8 4 5 40 HI (H5/H7)
PL41 5 3 5 30 HI (H5/H7)
PL42 5 3 5 30 HI (H5/H7)
PL43 9 5 5 50 HI (H5/H7)
PL51 7 3 5 30 HI (H5/H7)
PL52 2 1 5 10 HI (H5/H7)
PL61 9 5 5 50 HI (H5/H7)
PL62 3 1 5 10 HI (H5/H7)
PL63 2 1 5 10 HI (H5/H7)
SUMA 76 42 420

Tabela 7

Gospodarstwa utrzymujące ptaki łowne

Kod NUTS(2) * (b) Łączna liczba gospodarstw (c) Łączna liczba gospodarstw, z których należy pobrać próbki Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody Metody badania laboratoryjnego
PL11 16 10 10 200 HI (H5/H7)
PL12 12 7 10 140 HI (H5/H7)
PL21 1 1 10 20 HI (H5/H7)
PL22 5 3 10 60 HI (H5/H7)
PL31 10 5 10 100 HI (H5/H7)
PL32 0 0 10 0 HI (H5/H7)
PL33 7 3 10 60 HI (H5/H7)
PL34 1 1 10 20 HI (H5/H7)
PL41 10 5 10 100 HI (H5/H7)
PL42 2 1 10 20 HI (H5/H7)
PL43 13 6 10 120 HI (H5/H7)
PL51 2 1 10 20 HI (H5/H7)
PL52 4 2 10 40 HI (H5/H7)
PL61 10 6 10 120 HI (H5/H7)
PL62 2 1 10 20 HI (H5/H7)
PL63 2 1 10 20 HI (H5/H7)
SUMA 97 53 1060
Ogólna liczba (drób) 1604 334 6260

* kod NUTS(2) - ang. Nomenclature of Units for Territorial Statistics - standard geokodowania przyjęty w Unii Europejskiej na potrzeby identyfikowania statystycznych jednostek terytorialnych, gdzie poszczególne kody oznaczają odpowiednio: PL51-woj. dolnośląskie, PL61-woj. kujawsko-pomorskie, PL31-woj. lubelskie, PL43-woj. lubuskie, PL11-woj. łódzkie, PL21-woj. małopolskie, PL12-woj. mazowieckie, PL52-woj. opolskie, PL32- woj. podkarpackie, PL34-woj. podlaskie, PL63-woj. pomorskie, PL22-woj. śląskie, PL33-woj. świętokrzyskie, PL62-woj. warmińsko-mazurskie, PL41-woj. wielkopolskie, PL42-woj. zachodniopomorskie.

(b) Położenie gospodarstwa pochodzenia. Jeżeli nie można użyć kodu NUTS(2), należy określić położenie w stopniach długości i szerokości geograficznej.

(c) Łączna liczba gospodarstw jednej kategorii drobiu w danym regionie NUTS(2).

2.2.2.

 Liczba gospodarstw utrzymujących kaczki, gęsi i kaczki krzyżówki, w których pobiera się próbki

Tabela 8

Gospodarstwa utrzymujące kaczki rzeźne

Kod NUTS(2) * (b) Łączna liczba gospodarstw (c) Łączna liczba gospodarstw, z których należy pobrać próbki Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody Metody badania laboratoryjnego
PL11 54 10 20 400 HI (H5/H7)
PL12 12 5 20 200 HI (H5/H7)
PL21 1 1 20 40 HI (H5/H7)
PL22 10 3 20 120 HI (H5/H7)
PL31 61 10 20 400 HI (H5/H7)
PL32 0 0 20 0 HI (H5/H7)
PL33 5 1 20 40 HI (H5/H7)
PL34 2 1 20 40 HI (H5/H7)
PL41 156 34 20 1360 HI (H5/H7)
PL42 2 1 20 40 HI (H5/H7)
PL43 8 3 20 120 HI (H5/H7)
PL51 13 5 20 200 HI (H5/H7)
PL52 0 0 20 0 HI (H5/H7)
PL61 13 5 20 200 HI (H5/H7)
PL62 1 1 20 40 HI (H5/H7)
PL63 0 0 20 0 HI (H5/H7)
SUMA 338 80 3200

Tabela 9

Gospodarstwa utrzymujące kaczki reprodukcyjne

Kod NUTS(2) * (b) Łączna liczba gospodarstw (c) Łączna liczba gospodarstw, z których należy pobrać próbki Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody Metody badania laboratoryjnego
PL11 1 1 20 40 HI (H5/H7)
PL12 8 8 20 320 HI (H5/H7)
PL21 0 0 20 0 HI (H5/H7)
PL22 1 1 20 40 HI (H5/H7)
PL31 5 5 20 200 HI (H5/H7)
PL32 0 0 20 0 HI (H5/H7)
PL33 0 0 20 0 HI (H5/H7)
PL34 0 0 20 0 HI (H5/H7)
PL41 16 16 20 640 HI (H5/H7)
PL42 0 0 20 0 HI (H5/H7)
PL43 1 1 20 40 HI (H5/H7)
PL51 0 0 20 0 HI (H5/H7)
PL52 0 0 20 0 HI (H5/H7)
PL61 3 3 20 120 HI (H5/H7)
PL62 3 3 20 120 HI (H5/H7)
PL63 1 1 20 40 HI (H5/H7)
SUMA 39 39 1560

Tabela 10

Gospodarstwa utrzymujące gęsi rzeźne

Kod NUTS(2) * (b) Łączna liczba gospodarstw (c) Łączna liczba gospodarstw, z których należy pobrać próbki Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody Metody badania laboratoryjnego
PL11 153 14 20 560 HI (H5/H7)
PL12 99 10 20 400 HI (H5/H7)
PL21 3 1 20 40 HI (H5/H7)
PL22 13 1 20 40 HI (H5/H7)
PL31 146 14 20 560 HI (H5/H7)
PL32 29 3 20 120 HI (H5/H7)
PL33 55 7 20 280 HI (H5/H7)
PL34 50 7 20 280 HI (H5/H7)
PL41 287 20 20 800 HI (H5/H7)
PL42 16 1 20 40 HI (H5/H7)
PL43 25 3 20 120 HI (H5/H7)
PL51 10 1 20 40 HI (H5/H7)
PL52 6 1 20 40 HI (H5/H7)
PL61 37 3 20 120 HI (H5/H7)
PL62 53 3 20 120 HI (H5/H7)
PL63 12 1 20 40 HI (H5/H7)
SUMA 994 90 3600

Tabela 11

Gospodarstwa utrzymujące gęsi reprodukcyjne

Kod NUTS(2) * (b) Łączna liczba gospodarstw (c) Łączna liczba gospodarstw, z których należy pobrać próbki Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody Metody badania laboratoryjnego
PL11 22 8 20 320 HI (H5/H7)
PL12 5 2 20 80 HI (H5/H7)
PL21 9 6 20 240 HI (H5/H7)
PL22 2 1 20 40 HI (H5/H7)
PL31 27 8 20 320 HI (H5/H7)
PL32 1 1 20 40 HI (H5/H7)
PL33 0 0 20 0 HI (H5/H7)
PL34 12 5 20 200 HI (H5/H7)
PL41 61 20 20 800 HI (H5/H7)
PL42 3 1 20 40 HI (H5/H7)
PL43 5 2 20 80 HI (H5/H7)
PL51 5 2 20 80 HI (H5/H7)
PL52 1 1 20 40 HI (H5/H7)
PL61 41 10 20 400 HI (H5/H7)
PL62 21 8 20 320 HI (H5/H7)
PL63 15 5 20 200 HI (H5/H7)
SUMA 230 80 3200
Ogólna liczba (kaczki + gęsi) 1601 289 11560
Ogólna liczba (drób+ kaczki /gęsi) 3205 623 17820

* kod NUTS(2) - ang. Nomenclature of Units for Territorial Statistics - standard geokodowania przyjęty w Unii Europejskiej na potrzeby identyfikowania statystycznych jednostek terytorialnych, gdzie poszczególne kody oznaczają odpowiednio: PL51-woj. dolnośląskie, PL61-woj. kujawsko-pomorskie, PL31-woj. lubelskie, PL43-woj. lubuskie, PL11-woj. łódzkie, PL21-woj. małopolskie, PL12-woj. mazowieckie, PL52-woj. opolskie, PL32- woj. podkarpackie, PL34-woj. podlaskie, PL63-woj. pomorskie, PL22-woj. śląskie, PL33-woj. świętokrzyskie, PL62- woj. warmińsko-mazurskie, PL41-woj. wielkopolskie, PL42-woj. zachodniopomorskie.

(b) Położenie gospodarstwa pochodzenia. Jeżeli nie można użyć kodu NUTS(2), należy określić położenie w stopniach długości i szerokości geograficznej.

(c) Łączna liczba gospodarstw jednej kategorii drobiu w danym regionie NUTS(2).

2.3.

 Procedury pobierania próbek, okres pobierania oraz częstotliwość badań

Okres pobierania próbek do badań serologicznych w gospodarstwie jest zbieżny z okresem produkcji sezonowej dla każdej kategorii produkcyjnej drobiu, a pobieranie próbek można przeprowadzić również w rzeźni. W celu zwiększenia skuteczności oraz unikania niepotrzebnej obecności osób trzecich na terenie gospodarstwa, pobieranie próbek odbywa się w miarę możliwości jednocześnie z pobieraniem próbek do innych celów, w szczególności w ramach programów kontroli zakażeń bakteriami Salmonella.

Badanie metodą wirusologiczną na obecność wirusa grypy ptaków stosowane jest wyłącznie w przypadku uzyskania dodatnich wyników badań serologicznych. Pobieranie próbek w gospodarstwach odbywa się od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia roku realizacji programu.

2.4.

 Badania laboratoryjne

Badanie próbek odbywa się w Laboratorium Zakładu Chorób Drobiu w Państwowym Instytucie Weterynaryjnym - Państwowym Instytucie Badawczym w Puławach, które jest krajowym laboratorium referencyjnym, o którym mowa w art. 33 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. Urz. UE L 165 z 30.04.2004, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200).

Powyższe laboratorium zostało wyznaczone jako krajowe laboratorium referencyjne dla grypy ptaków na podstawie rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 kwietnia 2012 r. w sprawie krajowych laboratoriów referencyjnych.

Badania laboratoryjne przeprowadza się zgodnie z podręcznikiem diagnostycznym ustanawiającym procedury diagnostyczne służące do potwierdzenia oraz rozpoznawania różnicowego grypy ptaków.

Wszystkie dodatnie wyniki badań serologicznych są potwierdzane w Krajowym Laboratorium Referencyjnym ds. Grypy Ptaków w Państwowym Instytucie Weterynaryjnym - Państwowym Instytucie Badawczym w Puławach metodą hamowania hemaglutynacji, z użyciem wyznaczonych szczepów dostarczonych przez Wspólnotowe Laboratorium Referencyjne ds. Grypy Ptaków:

a) dla podtypu H5:

- wstępne badanie przy użyciu szczepu teal/England/7894/06 (H5N3);

- badanie wszystkich próbek dodatnich przy użyciu szczepu chicken/Scotland/59 (H5N1) celem wyeliminowania przeciwciał reagujących krzyżowo z N3.

b) dla podtypu H7:

- wstępne badanie przy użyciu szczepu Turkey/England/647/77 (H7N7);

- badanie wszystkich próbek dodatnich przy użyciu szczepu African starling/983/79 (H7N1) celem wyeliminowania przeciwciał reagujących krzyżowo z N7.

Następstwem wszystkich dodatnich wyników badań serologicznych jest dochodzenie epidemiologiczne w gospodarstwie oraz ponowne pobranie próbek do badań wirusologicznych w celu określenia, czy w danym gospodarstwie występuje aktywne zakażenie wirusem grypy ptaków.

Wszystkie izolaty wirusa grypy ptaków przekazuje się do Wspólnotowego Laboratorium Referencyjnego ds. Grypy Ptaków zgodnie z prawem Unii Europejskiej oraz do krajowych laboratoriów referencyjnych zgodnie z zasadami określonymi w załączniku VIII do dyrektywy Rady 2005/94/WE w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków i uchylającej dyrektywę 92/40/EWG, jeżeli nie ma zastosowania odstępstwo przewidziane w rozdziale V ust. 4 lit. d podręcznika diagnostycznego. Wirusy podtypu H5/H7 zostają niezwłocznie przesłane do Wspólnotowego Laboratorium Referencyjnego ds. Grypy Ptaków i poddane standardowym badaniom klasyfikującym (sekwencjonowanie nukleotydów/IVPI) zgodnie z podręcznikiem diagnostycznym.

3.

 Realizacja programu u dzikiego ptactwa

3.1.1.

 Organ centralny odpowiedzialny za nadzór nad wdrażaniem programu oraz współpracą z epidemiologami, ornitologami, myśliwymi.

Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej właściwą władzą wykonawczą w zakresie realizacji programu są organy Inspekcji Weterynaryjnej, tj. Główny Lekarz Weterynarii, wojewódzcy lekarze weterynarii, powiatowi lekarze weterynarii. Obecnie funkcjonuje 16 wojewódzkich inspektoratów weterynarii oraz 305 powiatowych inspektoratów weterynarii.

Struktura oraz kompetencje organów Inspekcji Weterynaryjnej zostały określone w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej.

Zgodnie z art. 57 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, Główny Lekarz Weterynarii jest odpowiedzialny za opracowanie programu, a następnie nadzoruje jego realizację. Na poziomie województwa nadzór nad realizacją programu spoczywa na wojewódzkim lekarzu weterynarii. Bezpośredni nadzór nad realizacją programu na poziomie powiatu sprawuje powiatowy lekarz weterynarii, który jest również odpowiedzialny za wykonywanie wszelkich czynności urzędowych w ramach programu.

Pobieranie próbek do badań jest organizowane i nadzorowane przez Inspekcję Weterynaryjną.

Do celów realizacji programu, pomocy w określaniu gatunków i optymalizacji pobierania próbek, stosownie do sytuacji krajowej, zapewnia się ścisłą współpracę organów Inspekcji Weterynaryjnej z epidemiologami, ornitologami i właściwym organem ds. ochrony przyrody.

3.1.2.

 Obszary geograficzne i administracyjne, na których program zostanie wdrożony

Nadzór oparty na ryzyku jest wdrażany przez prowadzenie badań laboratoryjnych przeprowadzanych u konającego dzikiego ptactwa oraz padłych ptaków, jako system nadzoru biernego na terytorium całego kraju. W szczególności nadzorem tym objęte jest dzikie ptactwo, zwłaszcza migrujące dzikie ptactwo wodne, które objęte jest wyższym ryzykiem zakażenia i przeniesienia wirusa HPAI podtypu H5N1 tzw. "gatunki docelowe".

Nadzorem objęte są obszary w pobliżu morza, jezior i dróg wodnych, na których znaleziono padłe ptaki, zwłaszcza jeżeli obszary te znajdują się w pobliżu gospodarstw.

Jeżeli wymaga tego sytuacja epidemiologiczna w odniesieniu do wirusa HPAI podtypu H5N1, nadzór jest uzupełniany przez działania uświadamiające oraz aktywne poszukiwanie i monitorowanie dzikiego ptactwa padłego lub konającego, w szczególności ptaków należących do gatunków docelowych. Powodem może być wykrycie wirusa HPAI podtypu H5N1 u drobiu lub dzikiego ptactwa w sąsiadujących państwach członkowskich Unii Europejskiej i państwach trzecich lub w państwach, przez terytorium których przebiegają szlaki migracyjne dzikich ptaków. W takim przypadku uwzględnia się szczegółowe trasy migracji oraz gatunki dzikiego ptactwa.

3.2.

 Czynniki ryzyka oraz populacje docelowe

Nadzór oparty na ryzyku jest wdrażany przez prowadzenie badań laboratoryjnych przeprowadzanych u konającego dzikiego ptactwa oraz padłych ptaków, jako system nadzoru biernego.

W szczególności nadzorem tym objęte jest dzikie ptactwo, zwłaszcza migrujące dzikie ptactwo wodne, które objęte jest wyższym ryzykiem zakażenia i przeniesienia wirusa HPAI podtypu H5N1 tzw. "gatunki docelowe".

Nadzorem objęte są obszary w pobliżu morza, jezior i dróg wodnych, na których znaleziono padłe ptaki, zwłaszcza jeżeli obszary te znajdują się w pobliżu gospodarstw.

Jeżeli wymaga tego sytuacja epidemiologiczna w odniesieniu do wirusa HPAI podtypu H5N1, nadzór jest uzupełniany przez działania uświadamiające oraz aktywne poszukiwanie i monitorowanie dzikiego ptactwa padłego lub konającego, w szczególności ptaków należących do gatunków docelowych. Powodem może być wykrycie wirusa HPAI podtypu H5N1 u drobiu lub dzikiego ptactwa w sąsiadujących państwach członkowskich Unii Europejskiej i państwach trzecich lub w państwach, przez terytorium których przebiegają szlaki migracyjne dzikich ptaków. W takim przypadku uwzględnia się szczegółowe trasy migracji oraz gatunki dzikiego ptactwa.

W ramach monitoringu biernego planuje się przebadanie około 50 próbek od ptaków padłych z terenu całego kraju.

Wskazaniem do monitoringu biernego jest stwierdzenie przypadków ponadnormatywnej (wyraźnie zwiększonej) śmiertelności i/lub klinicznych zachorowań u ptaków dzikich, zwłaszcza:

a) wśród "gatunków docelowych", a także innych ptaków mających z nimi kontakt,

b) w miejscach ostoi/zatrzymywania się ptaków w okresie wędrówki wiosennej i jesiennej,

c) w miejscach mieszania się dużej liczby ptaków migrujących różnych gatunków, głównie "gatunków docelowych",

d) w sąsiedztwie gospodarstw/ferm drobiu domowego,

e) w pobliżu tras przelotów ptaków migrujących.

Wykaz gatunków dzikiego ptactwa, od których pobiera się próbki do badań na obecność grypy ptaków ("gatunki docelowe")

Lp. Nazwa naukowa Nazwa zwyczajowa
1 Accipiter gentilis Jastrząb gołębiarz
2 Accipiter nisus Krogulec
3 Anas acuta Rożeniec
4 Anas clypeata Płaskonos
5 Anas crecca Cyraneczka
6 Anas penelope Świstun
7 Anas platyrhynchos Kaczka krzyżówka
8 Anas querquedula Cyranka
9 Anas strepera Krakwa
10 Anser albifrons albifrons Gęś białoczelna (europejska rasa)
11 Anser anser Gęś gęgawa
12 Anser brachyrhynchus Gęś krótkodzioba
13 Anser erythropus Gęś mała
14 Anser fabalis Gęś zbożowa
15 Ardea cinerea Czapla siwa
16 Aythya ferina Głowienka
17 Aythya fuligula Czernica
18 Branta bernicla Bernikla obrożna
19 Branta canadensis Bernikla kanadyjska
20 Branta leucopsis Bernikla białolica
21 Branta ruficollis Bernikla rdzawoszyja
22 Bubo bubo Puchacz
23 Buteo buteo Myszołów zwyczajny
24 Buteo lagopus Myszołów włochaty
25 Cairina moschata Piżmówka amerykańska
26 Ciconia ciconia Bocian biały
27 Circus aeruginosus Błotniak stawowy
28 Cygnus columbianus Łabędź czarnodzioby
29 Cygnus cygnus Łabędź krzykliwy
30 Cygnus olor Łabędź niemy
31 Falco peregrinus Sokół wędrowny
32 Falco tinnunculus Pustułka
33 Fulica atra Łyska
34 Larus canus Mewa pospolita
35 Larus ridibundus Mewa śmieszka
36 Limosa limosa Rycyk
37 Marmaronetta angustirostris Marmurka
38 Mergus albellus Tracz bielaczek
39 Milvus migrans Kania czarna
40 Milvus milvus Kania ruda
41 Netta rufina Hełmiatka
42 Phalacrocorax carbo Kormoran czarny
43 Philomachus pugnax Batalion
44 Pica pica Sroka
45 Pluvialis apricaria Siewka złota
46 Podiceps cristatus Perkoz dwuczuby
47 Podiceps nigricollis Perkoz zausznik
48 Porphyrio porphyrio Modrzyk
49 Tachybaptus ruficollis Perkozek
50 Vanellus vanellus Czajka

3.2.1.

 Dzikie ptaki w szczególności gatunki docelowe

Kod NUTS (2) Dzikie ptaki, od których zostaną pobrane próbki Liczba ptaków, od których zostaną pobrane próbki Liczba próbek pobranych w ramach biernego nadzoru
Całe terytorium kraju "Gatunki docelowe" 50 50

3.3.

 Procedury pobierania próbek do badań laboratoryjnych

Procedury pobierania próbek przeprowadza się zgodnie z podręcznikiem diagnostycznym.

Próbki pobiera się z kloaki i tchawicy lub jamy dziobowo-gardłowej albo z tkanek ptaków dzikich padłych lub konających do badań metodą PCR lub izolacji wirusa.

Podczas przechowywania i transportu próbek podejmuje się szczególne środki ostrożności zgodnie z rozdziałem IV ust. 5 i 6 podręcznika diagnostycznego. Wszystkie izolaty wirusa grypy ptaków wykrytego u dzikiego ptactwa przekazuje się do Wspólnotowego Laboratorium Referencyjnego ds. Grypy Ptaków, jeżeli nie ma zastosowania odstępstwo przewidziane w rozdziale V ust. 4 lit. d podręcznika diagnostycznego. Wirusy podtypu H5/H7 zostają niezwłocznie przesłane do Wspólnotowego Laboratorium Referencyjnego ds. Grypy Ptaków i poddane standardowym badaniom klasyfikującym (sekwencjonowanie nukleotydów/IVPI) zgodnie z podręcznikiem diagnostycznym.

Pobieranie próbek odbywa się nie dłużej niż do dnia 31 grudnia roku realizacji programu.

3.4.

 Badania laboratoryjne

Badania laboratoryjne przeprowadza się zgodnie z podręcznikiem diagnostycznym. Badanie próbek odbywa się w Krajowym Laboratorium Referencyjnym ds. Grypy Ptaków w Państwowym Instytucie Weterynaryjnym - Państwowym Instytucie Badawczym (PIW-PIB) w Puławach.

Przeprowadza się wstępne badania przesiewowe metodą PCR dla genu M, a wyniki dodatnie poddaje się następnie szybkim badaniom na obecność H5, przeprowadzanym w okresie nie dłuższym niż dwa tygodnie.

W przypadku potwierdzenia H5, najszybciej jak to możliwe przeprowadza się analizę miejsca rozszczepienia, aby określić, czy jest to wysoce zjadliwa grypa ptaków (HPAI) czy nisko zjadliwa grypa ptaków (LPAI).

Jeżeli obecność wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5 zostanie potwierdzona, należy jak najszybciej przeprowadzić dodatkowe badania na określenie typu N, nawet jeżeli tym sposobem możliwe jest tylko wykluczenie typu N1.

4.

 Sytuacja epidemiologiczna w zakresie grypy ptaków u drobiu w ostatnich pięciu latach

W ciągu ostatnich pięciu lat (2008-2012) na terytorium Polski nie notowano przypadków wystąpienia grypy ptaków u drobiu. Program nadzoru w latach ubiegłych obejmował fermy kur reprodukcyjnych, fermy kur niosek, fermy indyków, fermy gęsi i kaczek, fermy strusi, fermy ptaków łownych oraz ptaki dzikie. Próbki były pobierane i badane w ciągu całego roku trwania danego programu.

5.

 Sytuacja epidemiologiczna w zakresie grypy ptaków u dzikiego ptactwa w ostatnich pięciu latach

W ciągu ostatnich pięciu lat (2008-2012) na terytorium Polski nie odnotowano przypadków wystąpienia grypy ptaków u ptactwa dzikiego. Program nadzoru nad dzikim ptactwem w kierunku grypy ptaków do roku 2011 obejmował monitoring czynny oraz bierny. W latach 2012-2013 obejmował monitoring bierny. Próbki były pobierane i badane w ciągu całego roku realizacji programu.

6.

 Działania w zakresie powiadamiania o grypie ptaków

Zgodnie z art. 42 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, w przypadku podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt posiadacz zwierzęcia zobowiązany jest do:

1) niezwłocznego zawiadomienia o tym organu Inspekcji Weterynaryjnej lub najbliższego podmiotu świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej lub wójta (burmistrza, prezydenta miasta);

2) pozostawienia zwierząt w miejscu ich przebywania i niewprowadzania tam innych zwierząt;

3) uniemożliwienia osobom postronnym dostępu do pomieszczeń lub miejsc, w których znajdują się zwierzęta podejrzane o zakażenie lub chorobę lub zwłoki zwierząt;

4) wstrzymania się od wywożenia, wynoszenia i zbywania produktów w szczególności mięsa, zwłok zwierzęcych, środków żywienia zwierząt, wody, ściółki, nawozów naturalnych;

5) udostępnienia organom Inspekcji Weterynaryjnej zwierząt i zwłok zwierzęcych do badań i zabiegów weterynaryjnych, a także udzielania pomocy przy ich wykonywaniu;

6) udzielania organom Inspekcji Weterynaryjnej oraz osobom działającym w imieniu tych organów wyjaśnień i podawania informacji, które mogą mieć znaczenie dla wykrycia choroby i źródeł zakażenia lub zapobiegania jej szerzeniu.

Wójt (burmistrz, prezydent miasta) niezwłocznie informuje organ Inspekcji Weterynaryjnej o otrzymaniu zawiadomienia.

Podmiot świadczący usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej niezwłocznie informuje organ Inspekcji Weterynaryjnej, jeżeli na podstawie zawiadomienia podejrzewa wystąpienie choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zwalczania.

Powiatowy lekarz weterynarii po otrzymaniu zawiadomienia podejmuje niezwłocznie czynności w celu wykrycia lub wykluczenia choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zwalczania.

Powiatowy lekarz weterynarii niezwłocznie informuje wojewódzkiego lekarza weterynarii, w tym w formie elektronicznej, o podejrzeniu lub wystąpieniu choroby zakaźnej zwierząt oraz o czynnościach podjętych w celu wykrycia lub wykluczenia tej choroby.

Wojewódzki lekarz weterynarii przekazuje niezwłocznie Głównemu Lekarzowi Weterynarii, w tym w formie elektronicznej, informacje o podejrzeniu lub wystąpieniu choroby zakaźnej zwierząt oraz o czynnościach podjętych w celu wykrycia lub wykluczenia tej choroby.

Zgodnie z art. 51 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, podmioty świadczące usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej oraz laboratoria przekazują powiatowemu lekarzowi weterynarii informacje o podejrzeniu wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt podlegającej notyfikacji w Unii Europejskiej niezwłocznie po powzięciu takiego podejrzenia.

Powiatowy lekarz weterynarii przekazuje wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii informacje o powzięciu podejrzenia lub o stwierdzeniu choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zwalczania lub notyfikacji w Unii Europejskiej niezwłocznie po powzięciu tego podejrzenia lub stwierdzeniu choroby.

Wojewódzki lekarz weterynarii przekazuje informacje uzyskane od powiatowego lekarza weterynarii Głównemu Lekarzowi Weterynarii.

Główny Lekarz Weterynarii:

1) informuje wykonując postanowienia umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, właściwe organizacje międzynarodowe o występowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania;

2) powiadamia Komisję Europejską oraz inne państwa członkowskie Unii Europejskiej o chorobach zakaźnych zwierząt podlegających notyfikacji w Unii Europejskiej oraz o wygaszaniu ognisk tych chorób.

7.

 Koszty

7.1.

 Podsumowanie kosztów na lata 2014-2016

7.1.1

 Nadzór nad drobiem w 2014 r.

2014 (PLN)

Drób Środki kwalifikujące się do współfinansowania nadzoru nad drobiem

Testy laboratoryjne
Metody analizy laboratoryjnej liczba badań Jednostkowy koszt testu dla danej metody PLN koszty razem(PLN)
ELISA test 0 0,00 0,00
Immunodyfuzja w żelu agarowym 0 0,00 0,00
Test hamowania hemaglutynacji (HI) dla H5 8 910 29,23, 260.439,30
Test hamowania hemaglutynacji (HI) dla H7 8 910 29,23 260.439,30
Izolacja wirusa 6 227,14 1.362,84
PCR test 48 270,48 12.983,04
powtórne badania 720 29,23 21.045,60
próbkobranie
Liczba badań Koszt jednostkowy PLN Koszty razem (PLN)
próbki 8 910 2,00 17.820,00
Inne działania
Liczba badań Koszt jednostkowy PLN Koszty razem (PLN)
inne 0 0,00 0,00
Razem drób

badanie + próbkobranie + inne

27 504 574.090,08

2014 (EUR)

Drób Środki kwalifikujące się do współfinansowania nadzoru nad drobiem

Testy laboratoryjne
Metody analizy laboratoryjnej Liczba badań Jednostkowy koszt testu dla danej metody G Koszty razem (G)
ELISA test 0 0,00 0,00
Immunodyfuzja w żelu agarowym 0 0,00 0,00
Test hamowania hemaglutynacji (HI) dla H5 8 910 7,31 65.132,10
Test hamowania hemaglutynacji (HI) dla H7 8 910 7,31 65.132,10
Izolacja wirusa 6 56,79 340,74
PCR test 48 67,62 3.245,76
powtórne badania 720 7,31 5.263,20
próbkobranie
Liczba badań Koszt jednostkowy € Koszty razem (€)
próbki 8 910 0,50 4.455,00
Inne działania
Liczba badań Koszt jednostkowy € Koszty razem (€)
inne 0 0,00 0,00
Razem drób

badanie + próbkobranie + inne

27 504 143.568,90 EUR

Kurs euro 4,00 zł zgodnie z wytycznymi Ministra Finansów z dnia 5 listopada 2013 r. dotyczącymi stosowania jednolitych wskaźników makroekonomicznych będących podstawą oszacowania skutków finansowych projektowanych ustaw.

7.1.2.

 Nadzór nad dzikim ptactwem w 2014 r.

2014 (PLN)

Dzikie ptaki Środki kwalifikujące się do współfinansowania nadzoru nad dzikim ptactwem

Testy laboratoryjne
Metody analizy laboratoryjnej liczba badań Jednostkowy koszt testu dla danej metody PLN koszty razem(PLN)
Izolacja wirusa 5 227,14 1.135,70
PCR test 50 270,48 13.524,00
badanie identyfikacyjne 5 327,34 1.636,70
próbkobranie
liczba badań Koszt jednostkowy PLN koszty razem (PLN)
próbki 50 20,00 1.000,00
Inne działania
liczba badań Koszt jednostkowy PLN koszty razem (PLN)
inne 0 0,00 0,00
Razem dzikie ptaki

badania+ próbkobranie + inne

110 17.296,40

Szacunkowe koszty łącznie w PLN (badanie drobiu i ptaków dzikich)

591.386,48 PLN

2014 (EUR)

Dzikie ptaki Środki kwalifikujące się do współfinansowania nadzoru nad dzikim ptactwem

Testy laboratoryjne
Metody analizy laboratoryjnej liczba badań Jednostkowy koszt testu dla danej metody € koszty razem (€)
Izolacja wirusa 5 56,79 283,95
PCR test 50 67,62 3.381,00
badanie identyfikacyjne 5 81,84 409,20
próbkobranie
liczba badań Koszt jednostkowy € koszty razem (€)
próbki 50 5,00 250,00
Inne działania
liczba badań Koszt jednostkowy € koszty razem (€)
inne 0 0,00 0,00
Razem dzikie ptaki

badania+ próbkobranie + inne

110 4.324,15

Szacunkowe koszty łącznie w EUR (badanie drobiu i ptaków dzikich)

147.893,05 EUR

Kurs euro 4,00 zł zgodnie z wytycznymi Ministra Finansów z dnia 5 listopada 2013 r. dotyczącymi stosowania jednolitych wskaźników makroekonomicznych będących podstawą oszacowania skutków finansowych projektowanych ustaw.

Są to szacunkowe koszty, które zostaną dostosowane do wielkości wydatków przewidzianych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w ustawie budżetowej na rok 2014.

7.1.3.

 Nadzór nad drobiem w 2015 r.

2015 (PLN)

Drób Środki kwalifikujące się do współfinansowania nadzoru nad drobiem

Testy laboratoryjne
Metody analizy laboratoryjnej liczba badań Jednostkowy koszt testu dla danej metody PLN koszty razem (PLN)
ELISA test 0 0,00 0,00
Immunodyfuzja w żelu agarowym 0 0,00 0,00
Test hamowania hemaglutynacji (HI) dla H5 8 910 29,23 260.439,30
Test hamowania hemaglutynacji (HI) dla H7 8 910 29,23 260.439,30
Izolacja wirusa 6 227,14 1.362,84
PCR test 48 270,48 12.983,04
powtórne badania 720 29,23 21.045,60
próbkobranie
liczba badań Koszt jednostkowy PLN koszty razem (PLN)
próbki 8 910 2,00 17.820,00
Inne działania
liczba badań Koszt jednostkowy PLN koszty razem (PLN)
inne 0 0,00 0,00
Razem drób

badanie + próbkobranie + inne

27 504 574.090,08

2015 (EUR)

Drób Środki kwalifikujące się do współfinansowania nadzoru nad drobiem

Testy laboratoryjne
Metody analizy laboratoryjnej liczba badań Jednostkowy koszt testu dla danej metody € koszty razem (€)
ELISA test 0 0,00 0,00
Immunodyfuzja w żelu agarowym 0 0,00 0,00
Test hamowania hemaglutynacji (HI) dla H5 8 910 7,59 67.626,90
Test hamowania hemaglutynacji (HI) dla H7 8 910 7,59 67.626,90
Izolacja wirusa 6 59,00 354,00
PCR test 48 70,25 3.372,00
powtórne badania 720 7,59 5.464,80
próbkobranie
liczba badań Koszt jednostkowy € koszty razem (€)
próbki 8 910 0,52 4.633,20
Inne działania
liczba badań Koszt jednostkowy € koszty razem (€)
inne 0 0,00 0,00
Razem drób

badanie + próbkobranie + inne

27 504 149.077,80

Kurs euro 3,85 zł zgodnie z wytycznymi Ministra Finansów z dnia 5 listopada 2013 r. dotyczącymi stosowania jednolitych wskaźników makroekonomicznych będących podstawą oszacowania skutków finansowych projektowanych ustaw.

7.1.4.

 Nadzór nad dzikim ptactwem w 2015 r.

2015 (PLN)

Dzikie ptaki Środki kwalifikujące się do współfinansowania nadzoru nad dzikim

ptactwem

Testy laboratoryjne
Metody analizy laboratoryjnej liczba badań Jednostkowy koszt testu dla danej metody PLN koszty razem PLN)
Izolacja wirusa 5 227,14 1.135,70
PCR test 50 270,48 13.524,00
badanie identyfikacyjne 5 327,34 1.636,70
próbkobranie
liczba badań Koszt jednostkowy PLN koszty razem (PLN)
próbki 50 20,00 1.000,00
Inne działania
liczba badań Koszt jednostkowy PLN koszty razem (PLN)
inne 0 0,00 0,00
Razem dzikie ptaki

badania+ próbkobranie + inne

110 17.296,40 PLN

Szacunkowe koszty łącznie w PLN (badanie drobiu i ptaków dzikich)

591.386,48

2015 (EUR)

Dzikie ptaki Środki kwalifikujące się do współfinansowania nadzoru nad dzikim

ptactwem

Testy laboratoryjne
Metody analizy laboratoryjnej liczba badań Jednostkowy koszt testu dla danej metody € koszty razem (€)
Izolacja wirusa 5 59,00 295,00
PCR test 50 70,25 3.512,50
badanie identyfikacyjne 5 85,02 425,10
próbkobranie
liczba badań Koszt jednostkowy € koszty razem (€)
próbki 50 5,19 259,50
Inne działania
liczba badań Koszt jednostkowy G koszty razem (€)
inne 0 0,00 0,00
Razem dzikie ptaki

badania+ próbkobranie + inne

110 4.492,10

Szacunkowe koszty łącznie w PLN (badanie drobiu i ptaków dzikich)

153.569,90 EUR

Kurs euro 3,85 zł zgodnie z wytycznymi Ministra Finansów z dnia 5 listopada 2013 r. dotyczącymi stosowania jednolitych wskaźników makroekonomicznych będących podstawą oszacowania skutków finansowych projektowanych ustaw.

Są to szacunkowe koszty, które zostaną dostosowane do wielkości wydatków przewidzianych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w ustawie budżetowej na rok 2015.

7.1.5.

 Nadzór nad drobiem w 2016 r.

2016 (PLN)

Drób Środki kwalifikujące się do współfinansowania nadzoru nad drobiem

Testy laboratoryjne
Metody analizy laboratoryjnej liczba badań Jednostkowy koszt testu dla danej metody PLN koszty razem PLN)
ELISA test 0 0,00 0,00
Immunodyfuzja w żelu agarowym 0 0,00 0,00
Test hamowania hemaglutynacji (HI) dla H5 8 910 29,23 260.439,30
Test hamowania hemaglutynacji (HI) dla H7 8 910 29,23 260.439,30
Izolacja wirusa 6 227,14 1.362,84
PCR test 48 270,48 12.983,04
powtórne badania 720 29,23 21.045,60
próbkobranie
liczba badań Koszt jednostkowy PLN koszty razem (PLN)
próbki 8 910 2,00 17.820,00
Inne działania
liczba badań Koszt jednostkowy PLN koszty razem (PLN)
inne 0 0,00 0,00
Razem drób

badanie + próbkobranie + inne

27 504 574.090,08

2016 (EUR)

Drób Środki kwalifikujące się do współfinansowania nadzoru nad drobiem

Testy laboratoryjne
Metody analizy laboratoryjnej liczba badań Jednostkowy koszt testu dla danej metody € koszty razem (€)
ELISA test 0 0,00 0,00
Immunodyfuzja w żelu agarowym 0 0,00 0,00
Test hamowania hemaglutynacji (HI) dla H5 8 910 7,90 70.389,00
Test hamowania hemaglutynacji (HI) dla H7 8 910 7,90 70.389,00
Izolacja wirusa 6 61,39 368,34
PCR test 48 73,10 3.508,80
powtórne badania 720 7,90 5.688,00
próbkobranie
liczba badań Koszt jednostkowy € koszty razem (€)
próbki 8 910 0,54 4.811,40
Inne działania
liczba badań Koszt jednostkowy € koszty razem (€)
inne 0 0,00 0,00
Razem drób

badanie + próbkobranie + inne

27 504 155.154,54

Kurs euro 3,70 zł zgodnie z wytycznymi Ministra Finansów z dnia 5 listopada 2013 r. dotyczącymi stosowania jednolitych wskaźników makroekonomicznych będących podstawą oszacowania skutków finansowych projektowanych ustaw.

7.1.6.

 Nadzór nad dzikim ptactwem w 2016

2016 (PLN)

Dzikie ptaki Środki kwalifikujące się do współfinansowania nadzoru nad dzikim ptactwem

Testy laboratoryjne
Metody analizy laboratoryjnej liczba badań Jednostkowy koszt testu dla danej metody PLN koszty razem (PLN)
Izolacja wirusa 5 227,14 1.135,70
PCR test 50 270,48 13.524,00
badanie identyfikacyjne 5 327,34 1.636,70
próbkobranie
liczba badań Koszt jednostkowy PLN koszty razem (PLN)
próbki 50 20,00 1.000,00
Inne działania
liczba badań Koszt jednostkowy PLN koszty razem (PLN)
inne 0 0,00 0,00
Razem dzikie ptaki

badania+ próbkobranie + inne

110 17.296,40

Szacunkowe koszty łącznie w PLN (badanie drobiu i ptaków dzikich)

591.386,48 PLN

2016 (EUR)

Dzikie ptaki Środki kwalifikujące się do współfinansowania nadzoru nad dzikim ptactwem

Testy laboratoryjne
Metody analizy laboratoryjnej liczba badań Jednostkowy koszt testu dla danej metody € koszty razem (€)
Izolacja wirusa 5 61,39 306,95
PCR test 50 73,10 3.655,00
badanie identyfikacyjne 5 88,47 442,35
próbkobranie
liczba badań Koszt jednostkowy € koszty razem (€)
próbki 50 5,41 270,50
Inne działania
liczba badań Koszt jednostkowy € koszty razem (€)
inne 0 0,00 0,00
Razem dzikie ptaki

badania+ próbkobranie + inne

110 4.674,80

Szacunkowe koszty łącznie w EUR(badanie drobiu i ptaków dzikich

159.829,34 EUR

Kurs euro 3,70 zł zgodnie z wytycznymi Ministra Finansów z dnia 5 listopada 2013 r. dotyczącymi stosowania jednolitych wskaźników makroekonomicznych będących podstawą oszacowania skutków finansowych projektowanych ustaw.

Są to szacunkowe koszty, które zostaną dostosowane do wielkości wydatków przewidzianych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w ustawie budżetowej na rok 2016.

1 Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 248, poz. 1486).

Zmiany w prawie

ZUS: Renta wdowia - wnioski od stycznia 2025 r.

Od Nowego Roku będzie można składać wnioski o tzw. rentę wdowią, która dotyczy ustalenia zbiegu świadczeń z rentą rodzinną. Renta wdowia jest przeznaczona dla wdów i wdowców, którzy mają prawo do co najmniej dwóch świadczeń emerytalno-rentowych, z których jedno stanowi renta rodzinna po zmarłym małżonku. Aby móc ją pobierać, należy jednak spełnić określone warunki.

Grażyna J. Leśniak 20.11.2024
Zmiany w składce zdrowotnej od 1 stycznia 2026 r. Rząd przedstawił założenia

Przedsiębiorcy rozliczający się według zasad ogólnych i skali podatkowej oraz liniowcy będą od 1 stycznia 2026 r. płacić składkę zdrowotną w wysokości 9 proc. od 75 proc. minimalnego wynagrodzenia, jeśli będą osiągali w danym miesiącu dochód do wysokości 1,5-krotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez prezesa GUS. Będzie też dodatkowa składka w wysokości 4,9 proc. od nadwyżki ponad 1,5-krotność przeciętnego wynagrodzenia, a liniowcy stracą możliwość rozliczenia zapłaconych składek w podatku dochodowym.

Grażyna J. Leśniak 18.11.2024
Prezydent podpisał nowelę ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności

Usprawnienie i zwiększenie efektywności systemu wdrażania Rozwoju Lokalnego Kierowanego przez Społeczność (RLKS) przewiduje ustawa z dnia 11 października 2024 r. o zmianie ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności. Jak poinformowała w czwartek Kancelaria Prezydenta, Andrzej Duda podpisał ją w środę, 13 listopada. Ustawa wejdzie w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Grażyna J. Leśniak 14.11.2024
Do poprawki nie tylko emerytury czerwcowe, ale i wcześniejsze

Problem osób, które w latach 2009-2019 przeszły na emeryturę w czerwcu, przez co - na skutek niekorzystnych zasad waloryzacji - ich świadczenia były nawet o kilkaset złotych niższe od tych, jakie otrzymywały te, które przeszły na emeryturę w kwietniu lub w maju, w końcu zostanie rozwiązany. Emerytura lub renta rodzinna ma - na ich wniosek złożony do ZUS - podlegać ponownemu ustaleniu wysokości. Zdaniem prawników to dobra regulacja, ale równie ważna i paląca jest sprawa wcześniejszych emerytur. Obie powinny zostać załatwione.

Grażyna J. Leśniak 06.11.2024
Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.2014.297

Rodzaj: Rozporządzenie
Tytuł: Wprowadzenie programu zwalczania wścieklizny oraz programu mającego na celu wykrycie występowania zakażeń wirusami wywołującymi grypę ptaków.
Data aktu: 28/02/2014
Data ogłoszenia: 11/03/2014
Data wejścia w życie: 12/03/2014, 01/01/2014