Afganistan-Polska. Umowa o międzynarodowej cywilnej komunikacji lotniczej. Kabul.1962.06.27.

UMOWA

pomiędzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Afganistanu o międzynarodowej cywilnej komunikacji lotniczej,

podpisana w Kabulu dnia 27 czerwca 1962 r.

Rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rząd Królestwa Afganistanu, zwane dalej "Umawiającymi się Stronami", sygnatariusze Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 roku,

pragnąc ustalić i popierać wzajemne stosunki w dziedzinie cywilnej komunikacji lotniczej,

zgodziły się na następujące postanowienia:

Artykuł  pierwszy

Dla celów niniejszej Umowy i jej Załącznika:

a) wyrażenie "władze lotnicze" będzie oznaczać w przypadku Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej Ministerstwo Komunikacji, a w przypadku Królestwa Afganistanu Afgański Urząd Lotnictwa, albo, w obydwu przypadkach, każdą osobę lub organ, które byłyby uprawnione do pełnienia funkcji należących obecnie do tych władz;

b) wyrażenie "wyznaczone przedsiębiorstwo" będzie oznaczać każde przedsiębiorstwo przewozu lotniczego, które zostanie wyznaczone do eksploatacji uzgodnionych linii na trasach określonych w Załączniku do niniejszej Umowy i które otrzyma zezwolenie eksploatacyjne, zgodnie z postanowieniami artykułu 3 tej Umowy.

Artykuł  2.

Każda Umawiająca się Strona przyznaje drugiej Umawiającej się Stronie prawa wyszczególnione w niniejszej Umowie w celu założenia regularnych międzynarodowych linii lotniczych na trasach określonych w Załączniku do niniejszej Umowy. Linie te i trasy nazywane są dalej odpowiednio "uzgodnionymi liniami" i "określonymi trasami". Przedsiębiorstwo wyznaczone przez każdą Umawiającą się Stronę będzie korzystać przy eksploatacji uzgodnionej Unii na określonej trasie z następujących praw:

a) przelotu przez terytorium drugiej Umawiającej się Strony bez lądowania,

b) lądowania na wspomnianym terytorium w celach niehandlowych,

c) zabierania i wyładowywania w ruchu międzynarodowym pasażerów, poczty i towarów w punktach wyszczególnionych na określonych trasach, zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy i jej Załącznika.

Artykuł  3.

1. Każda Umawiająca się Strona będzie miała prawo wyznaczyć przedsiębiorstwo przewozu lotniczego do eksploatacji uzgodnionych linii na określonych trasach. Wyznaczenie to powinno być podane w drodze pisemnej do wiadomości przez władze lotnicze jednej Umawiającej się Strony władzom lotniczym drugiej Umawiającej się Strony.

2. Umawiająca się Strona, która otrzymała zawiadomienie o wyznaczeniu, powinna, z zastrzeżeniem postanowień ustępów 3 i 4 niniejszego artykułu, udzielić niezwłocznie przedsiębiorstwu wyznaczonemu przez drugą Umawiającą się Stronę odpowiedniego zezwolenia eksploatacyjnego,

3. Władze lotnicze jednej z Umawiających się Stron będą mogły żądać od przedsiębiorstwa, wyznaczonego przez drugą Umawiającą się Stronę udowodnienia, że jest ono w stanie spełnić wymagania przewidziane w ustawach i przepisach normalnie stosowanych, przez wymienione władze przy eksploatacji międzynarodowych linii lotniczych, zgodnie z postanowieniami Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, otwartej do podpisu w Chicago dnia 7 grudnia 1944 roku,

4. Każda Umawiająca się Strona będzie miała prawo nie przyznać zezwolenia eksploatacyjnego przewidzianego w ustępie 2 niniejszego artykułu lub poddać wykonanie przez wyznaczone przedsiębiorstwo praw wyszczególnionych w artykule 2 niniejszej Umowy takim warunkom, jakie mogłyby wydawać się jej konieczne, jeżeli dana Umawiająca się Strona nie uzyska dowodu, że przeważająca część własności i rzeczywista kontrola tego przedsiębiorstwa należy do Umawiającej się Strony, która wyznaczyła przedsiębiorstwo, albo do osób /fizycznych lub prawnych/ posiadających jej przynależność państwową.

5. Z chwilą otrzymania zezwolenia eksploatacyjnego, przewidzianego w ustępie 2 niniejszego artykułu, wyznaczone przedsiębiorstwo będzie mogło w każdym czasie rozpocząć eksploatację każdej uzgodnionej linii, pod warunkiem, że w stosunku do tej linii istnieje obowiązująca taryfa ustalona zgodnie z postanowieniami artykułu 9 niniejszej Umowy.

Artykuł  4.

1. Każda Umawiająca się Strona będzie miała prawo cofnąć zezwolenie eksploatacyjne lub zawiesić wykonywanie praw wymienionych w artykule 2 niniejszej Umowy przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony, lub też poddać wykonywanie tych praw warunkom, które uzna za niezbędne, o ile:

a) nie uzyska dowodu, że przeważająca część własności i rzeczywista kontrola tego przedsiębiorstwa należy do Umawiającej się Strony, która wyznaczyła przedsiębiorstwo, albo do osób /fizycznych lub prawnych/ posiadających jej przynależność państwową, albo

b) przedsiębiorstwo to nie będzie przestrzegać ustaw i przepisów Umawiającej się Strony, która przyznała te prawa, albo

c) przedsiębiorstwo to nie będzie eksploatować uzgodnionych linii zgodnie z warunkami ustalonymi w niniejszej Umowie i jej Załączniku.

2. Prawo to będzie mogło być wykonane dopiero po przeprowadzeniu konsultacji z drugą Umawiającą się Stroną, chyba, że niezwłoczne cofnięcie lub zawieszenie zezwolenia względnie nałożenie warunków przewidzianych w ustępie 1 niniejszego artykułu będzie niezbędne w celu zapobieżenia dalszym naruszeniom ustaw lub przepisów.

Artykuł  5.

1. Wyznaczone przedsiębiorstwa powinny oferować zdolność przewozową odpowiadającą bieżącemu i rozsądnie przewidzianemu zapotrzebowaniu na przewóz międzynarodowy na uzgodnionych Uniach.

2. W przypadku, gdy wymagają tego przepisy krajowe jednej Umawiającej się Strony, porozumienia, które mogą być zawarte między wyznaczonymi przedsiębiorstwami w przedmiocie eksploatacji uzgodnionych linii, będą podlegały zatwierdzeniu władz lotniczych tej Umawiającej się Strony.

Artykuł  6.

1. Statki powietrzne używane w służbie międzynarodowej przez wyznaczone przedsiębiorstwo Umawiającej się Strony, a także ich normalne wyposażenie, zapasy materiałów pędnych i smarów oraz ich zapasy pokładowe, w tym artykuły żywnościowe, napoje i tytoń, będą przy wwozie na terytorium drugiej Umawiającej się Strony zwolnione od wszelkich opłat celnych, kosztów inspekcyjnych oraz innych opłat i należności, pod warunkiem, że wymienione wyposażenie i zapasy będą pozostawać na pokładzie statków powietrznych do czasu ich wywozu.

2. Będą również zwolnione od tych samych opłat, kosztów i należności, z wyjątkiem należności związanych ze świadczonymi usługami:

a) zapasy pokładowe, wzięte na terytorium Umawiającej się Strony w ilościach ustalonych przez właściwe władze tej Umawiającej się Strony i przeznaczone do zużycia na pokładzie statków powietrznych używanych w służbie międzynarodowej przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony;

b) części zamienne i normalne wyposażenie wwiezione na terytorium jednej z Umawiających się Stron, przeznaczone do obsługi lub naprawy statków powietrznych używanych w służbie międzynarodowej przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony;

c) materiały pędne przeznaczone do zaopatrzenia statków powietrznych używanych w służbie międzynarodowej przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony, nawet jeżeli materiały te byłyby zużyte przy wykonywaniu lotu na części trasy ponad terytorium Umawiającej się Strony, na którym zostały załadowane.

3. Jeżeli ustawy lub przepisy wewnętrzne Umawiającej się Strony tego wymagają, przedmioty wymienione w ustępach 1 i 2 niniejszego artykułu będą poddane kontroli władz celnych tej Umawiającej się Strony,

Artykuł  7.

Normalne wyposażenie pokładowe, jak również produkty i zaopatrzenie, znajdujące się na pokładzie statków powietrznych używanych przez wyznaczone przedsiębiorstwo jednej Umawiającej się Strony, będą mogły być wyładowane na terytorium drugiej Umawiającej się Strony tylko za zgodą władz celnych tego terytorium. W takim przypadku będą one mogły być poddane nadzorowi tych władz aż do chwili, gdy zostaną wywiezione lub otrzymają inne przeznaczenie za zezwoleniem tychże władz.

Artykuł  8.

1. Ustawy i przepisy jednej Umawiającej się Strony regulujące na jej terytorium wejście, przebywanie i wyjście statków powietrznych używanych w żegludze międzynarodowej, względnie eksploatację i żeglugę wspomnianych statków powietrznych w czasie, gdy znajdują się w granicach jej terytorium, będą miały zastosowanie również do statków powietrznych wyznaczonego przedsiębiorstwa drugiej Umawiającej się Strony.

2. Ustawy i przepisy jednej Umawiającej się Strony regulujące na jej terytorium wejście, przebywanie i wyjście pasażerów, załóg, poczty i towarów, przewożonych na pokładzie statków powietrznych, w szczególności te, które dotyczą paszportów, cła i kontroli sanitarnej, będą miały zastosowanie do pasażerów, załóg, poczty i towarów, zabieranych na pokład statków powitrznych używanych przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  9.

1. Taryfy, które mają być stosowane przez wyznaczone przedsiębiorstwo jednej z Umawiających się Stron do przewozu na terytorium lub z terytorium drugiej Umawiającej się Strony, będą ustalane w rozsądnej wysokości, z należytym uwzględnieniem wszystkich elementów oceny, a zwłaszcza kosztu eksploatacji, słusznego zysku oraz taryf innych przedsiębiorstw przewozu lotniczego.

2. Taryfy wymienione w ustępie 1 niniejszego artykułu będą w miarę możliwości ustalane w drodze wzajemnego porozumienia pomiędzy wyznaczonymi przedsiębiorstwami obydwu Umawiających się Stron po konsultacji z innymi przedsiębiorstwami przewozu lotniczego eksploatującymi całość lub część danej trasy. Wyznaczone przedsiębiorstwa powinny w miarę możliwości zawrzeć takie porozumienie zgaduje z procedurą ustanawiania taryf ustaloną przez Zrzeszenie Międzynarodowego Transportu Lotniczego.

3. Ustalone w ten sposób taryfy będą przedkładane władzom lotniczym Umawiających się Stron do zatwierdzenia co najmniej na czterdzieści pięć dni przed datą przewidzianą dla wejścia ich w życie. W przypadkach specjalnych termin ten będzie mógł być skrócony pod warunkiem uzyskania zgody wymienionych władz.

4. Jeżeli wyznaczone przedsiębiorstwa nie mogą osiągnąć porozumienia co do którejkolwiek z tych taryf, lub z jakiegokolwiek innego powodu taryfa nie może być ustalona zgodnie z postanowieniami ustępu 2 niniejszego artykułu, albo jeżeli w ciągu pierwszych trzydziestu dni wymienionego w ustępie 3 niniejszego artykułu okresu czterdziestu pięciu dni władze lotnicze jednej z Umawiających się Stron zawiadomią władze lotnicze drugiej Umawiającej się Strony o braku zgody co do którejkolwiek taryfy ustalonej zgodnie z postanowieniami ustępu 2 niniejszego artykułu, władze lotnicze Umawiających się Stron powinny starać się ustalić taryfę w drodze wzajemnego porozumienia.

5. Żadna taryfa nie wejdzie w życie, o ile nie zostanie zatwierdzona przez władze lotnicze Umawiających się Stron.

6. Taryfy ustalone zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu zachowują ważność do czasu ustalenia nowych taryf zgodnie z postanowieniami tego artykułu.

Artykuł  10.

Władze lotnicze Umawiających się Stron będą od czasu do czasu konsultować się w duchu ścisłej współpracy w celu upewnienia się co do stosowania i należytego wykonywania postanowień niniejszej Umowy i jej Załącznika.

Artykuł  11.

Każdy spór dotyczący interpretacji albo stosowania niniejszej Umowy lub jej Załącznika będzie uregulowany w drodze bezpośrednich rokowań pomiędzy właściwymi władzami lotniczymi. W przypadku niepowodzenia tych rokowań spór będzie uregulowany pomiędzy Umawiającymi się Stronami.

Artykuł  12.

1. Każda Umawiająca się Strona będzie mogła w każdym czasie zaproponować drugiej Umawiającej się Stronie wszelką zmianę, której wprowadzenie do niniejszej Umowy uważa za pożądane. Konsultacja pomiędzy Umawiającymi się Stronami na temat proponowanej zmiany powinna rozpocząć się w ciągu sześćdziesięciu dni licząc od daty skierowania żądania przez jedną z Umawiających się Stron.

2. Jeżeli jedna z Umawiających się Stron uważa za pożądane wprowadzenie zmiany do Załącznika do niniejszej Umowy, władze lotnicze Umawiających się Stron będą mogły porozumieć się w celu wprowadzenia zmiany.

3. Każda zmiana do niniejszej Umowy lub jej Załącznika, wprowadzona zgodnie z postanowieniami ustępów 1 lub 2 niniejszego artykułu, wejdzie w życie po jej potwierdzeniu w drodze wymiany not pomiędzy Umawiającymi się Stronami.

Artykuł  13.

Niniejsza Umowa będzie obowiązywać przez czas nieokreślony. Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć ją w każdym czasie w drodze pisemnego zawiadomienia skierowanego do drugiej Umawiającej się Strony. W takim przypadku Umowa niniejsza utraci moc po pływie dwunastu miesięcy od daty otrzymania zawiadomienia przez drugą Umawiającą się Stronę.

Artykuł  14.

1. Umowa niniejsza będzie zatwierdzona zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym każdego z dwóch Państw i wejdzie w życie w dniu wymiany not stwierdzających, że uczyniono zadość temu ustawodawstwu,

2. Niniejsza Umowa będzie stosowana tymczasowo od dnia jej podpisania.

Na dowód czego, niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszą Umowę.

Sporządzono w Kabulu dnia 27 czerwca 1962 roku, w dwóch egzemplarzach, w języku polskim, afgańskim i francuskim. Trzy teksty mają jednakową moc obowiązującą. W razie rozbieżności tekst francuski będzie decydujący.

ZAŁĄCZNIK

1. Uzgodnione linie i ich trasy określa się w sposób następujący:

Linia polska

Punkty w Polsce - punkty pośrednie - punkty w Afganistanie - punkty położone dalej, w obu kierunkach.

Linia afgańska

Punkty w Afganistanie - punkty pośrednie - punkty w Polsce - punkty położone dalej, w obu kierunkach.

2, Władze lotnicze każdej Umawiającej się Strony będą miały prawo dowolnego określenia punktów pośrednich i punktów położonych dalej na określonych trasach. Władze lotnicze jednej Umawiającej się Strony powinny zawiadomić o tym władze lotnicze drugiej Umawiającej się Strony przed rozpoczęciem eksploatacji uzgodnionych linii.

• Identyfikator: M.P.2021.1000
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Afganistan-Polska. Umowa o międzynarodowej cywilnej komunikacji lotniczej. Kabul.1962.06.27.
• Data aktu: 27/06/1962
• Data ogłoszenia: 03/11/2021
• Data wejścia w życie: 06/03/1963