Czarnek: Rektor WUM powinien podać się do dymisji

Sytuacja, do której doprowadzano w placówce podległej WUM, jest żenująca, oburzająca większość Polaków, co przecież wynika również z sondaży, wskazywałaby na to, że pan rektor powinien podać się do dymisji. O to też również w ślad za panem ministrem zdrowia Adamem Niedzielskim apeluję do pana rektora – mówił minister nauki.

W ocenie Czarnka „utrzymywanie tej sytuacji w takim kształcie, w jakim ona jest, nie służy ani Narodowemu Programowi Szczepień, ani rozwojowi WUM, ani kształceniu przyszłych kadr lekarskich”.

Pod koniec 2020 roku ujawnione zostały informacje, że w Centrum Medycznym WUM zostały zaszczepione osoby spoza grupy zero, które nie były do tego uprawnione. Wśród tych osób znaleźli się m.in. były premier, a obecnie europoseł SLD Leszek Miller z żoną. Szczepionkę otrzymali też m.in. aktorzy: Krystyna Janda, Maria Seweryn, Wiktor Zborowski, Michał Bajor i Radosław Pazura, satyryk Krzysztof Materna i dyrektor programowy TVN Edward Miszczak. Dodatkowo na liście pojawili się przedsiębiorcy m.in. Zbigniew i Elżbieta Grycan, właściciele sieci popularnych lodziarni, a także małżeństwo twórców firmy "Dr Irena Eris" – Irena Eris i Henryk Orfinger.

Czytaj: Rektor WUM: Nie ustąpię, to zamach na autonomię uczelni >

Rektora może odwołać kolegium

Obecny rektor WUM prof. Zbigniew Gaciong rozpoczął swoją czteroletnią kadencję we wrześniu 2020 r. W związku z ujawnieniem nieprawidłowości przy przeprowadzaniu szczepień na koronawirusa w WUM, minister zdrowia Adam Niedzielski wyraził oczekiwanie, że rektor wykaże się "odwagą cywilną" i poda się do dymisji. Prof. Gaciong oświadczył we wtorek, że nie ustąpi ze stanowiska.

Z zapisów statutu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego wynika, że rektor uczelni publicznej może być odwołany przez kolegium elektorów większością co najmniej trzech czwartych głosów w obecności co najmniej dwóch trzecich jego statutowego składu. Ponadto, według statutu, wniosek o odwołanie rektora uczelni publicznej może być zgłoszony przez jej senat większością co najmniej połowy głosów statutowego składu albo przez radę uczelni. Jednocześnie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce stanowi, że w przypadku stwierdzenia naruszenia przez rektora przepisów prawa, minister może wystąpić do kolegium elektorów albo podmiotu, który dokonał wyboru rektora, albo go powołał z wnioskiem o odwołanie rektora. Wniosek ten jest rozpatrywany w terminie 30 dni od dnia doręczenia. Punkt 3. art. 432 ustawy stwierdza, że do czasu rozpatrzenia wniosku o odwołanie rektora minister może zawiesić go w pełnieniu jego funkcji.

Ustawa ta wskazuje również iż rektor zostaje zawieszony w pełnieniu funkcji z mocy prawa, w przypadku gdy toczy się przeciwko niemu postępowanie karne z oskarżenia publicznego o przestępstwo umyślne lub postępowanie o umyślne przestępstwo skarbowe. Jeżeli rektor rażąco lub uporczywie narusza przepisy prawa, minister może go odwołać, po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz właściwej konferencji, o której mowa w ustawie, czyli: Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich, Konferencja Rektorów Publicznych Uczelni Zawodowych i Konferencja Rektorów Zawodowych Szkół Polskich.

Opinie są przedstawiane w terminie 30 dni od dnia doręczenia wniosku o ich wydanie. W przypadku bezskutecznego upływu tego terminu, wymóg zasięgnięcia opinii uważa się za spełniony. W przypadku odwołania rektora przez ministra, nowy rektor zostaje wybrany decyzją kolegium elektorów uczelni.

Czym jest kolegium elektorów?

Kolegium elektorów tworzą elektorzy wybrani na zebraniach organizowanych przez poszczególne wydziałowe komisje wyborcze. Jest 200 mandatów elektorskich dla poszczególnych wydziałów Uczelni. Ich podział ustala Uczelniana Komisja Wyborcza proporcjonalnie do liczby pracowników i studentów oraz doktorantów w poszczególnych wydziałach.

W skład kolegium elektorów wchodzą: nauczyciele akademiccy posiadający tytuł naukowy profesora lub stopnień doktora habilitowanego (57 proc. składu); pozostali nauczyciele akademiccy (20 proc.); studenci i doktoranci stanowiący 20 proc. składu, przy czym liczbę studentów i doktorantów ustala się proporcjonalnie do liczebności obu tych grup w Uczelni, z tym, że każda z tych grup jest reprezentowana przez co najmniej jednego przedstawiciela, a także pracownicy niebędący nauczycielami akademickimi, którzy stanowią 3 proc. kolegium.