Skarbem, zgodnie z projektem, który został skierowany do uzgodnień międzyresortowych, będzie rzecz o znaczniejszej wartości majątkowej, która nie stanowi zabytku archeologicznego w rozumieniu przepisów o ochronie zabytków. Jeżeli jednak skarb będzie mieć znaczniejszą wartość naukową lub artystyczną, znalazca obowiązany będzie go oddać właściwemu organowi administracji publicznej. W tym przypadku własność nabędzie Skarb Państwa, natomiast znalazcy należeć się będzie nagroda należna znalazcy zabytku archeologicznego.
Projekt utrzymuje zasadę, zgodnie z którą regulację dotyczącą rzeczy znalezionych należy odpowiednio stosować do rzeczy porzuconych bez zamiaru wyzbycia się własności, jak również do zwierząt, które zabłąkały się lub uciekły. Projekt przewiduje dostosowanie regulacji prawnej dotyczącej rzeczy znalezionych do aktualnych warunków społeczno-gospodarczych.
W związku z uchyleniem przez Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 16 marca 2004 r., K 22/03 (OTK ZU nr 3/A/2004, poz. 20), art. 6 dekretu z dnia 18 września 1954 r. o likwidacji niepodjętych depozytów i nie odebranych rzeczy (Dz. U. Nr 41, poz. 184 ze zm.) oraz wydanego na podstawie tego przepisu rozporządzenia z dnia 16 marca 1971 r. w sprawie orzekania o przejściu depozytów na własność Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 7, poz. 78 ze zm.) powstała luka prawna. Wejście w życie ustawy z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów (Dz. U. Nr 208, poz. 1537) nie wyeliminowało tej luki w zakresie postępowania z rzeczami znalezionymi. Stąd m.in. potrzeba opracowania nowej regulacji.

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line