Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 7a ustawy Pzp, mówiąc o „postępowaniu o udzielenie zamówienia - należy przez to rozumieć postępowanie wszczynane w drodze publicznego ogłoszenia o zamówieniu lub przesłania zaproszenia do składania ofert albo przesłania zaproszenia do negocjacji w celu dokonania wyboru oferty wykonawcy, z którym zostanie zawarta umowa w sprawie zamówienia publicznego, lub – w przypadku trybu zamówienia z wolnej reki - wynegocjowania postanowień takiej umowy”.
W wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 29 stycznia 2011r. sygn. akt KIO 31/11, Izba przyjęła następujące stanowisko: „Istotne z punktu widzenia rozpoznawania przedmiotowej sprawy jest określenie przez ustawodawcę początkowego i końcowego momentu postępowania. Niewątpliwie, postępowanie rozpoczyna się, w zależności od wybranego trybu, publicznym ogłoszeniem, bądź przekazaniem zaproszenia. Jako koniec postępowania ustawa określa wybór oferty najkorzystniejszej, przy czym w przypadku wniesienia przez wykonawców odwołań na czynność badania i oceny ofert, należy brać pod uwagę wybór oferty najkorzystniejszej dokonany po rozpoznaniu odwołania przez Krajową Izbę Odwoławczą”. W dalszej części orzeczenia Izba podnosi, że systematyka ustawy Pzp wskazuje, że sytuacja opisana w art. 94 ust. 3 ustawy Pzp tj. „3. Jeżeli wykonawca, którego oferta została wybrana, uchyla sie od zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego lub nie wnosi wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania umowy, zamawiający może wybrać ofertę najkorzystniejszą spośród pozostałych ofert bez przeprowadzania ich ponownego badania i oceny, chyba że zachodzą przesłanki unieważnienia postępowania, o których mowa w art. 93 ust. 1” nie mieści się w wyznaczonych granicach postępowania o udzielenie zamówienia publicznego i wybór następnej oferty jest już dokonywany po zakończeniu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. W konsekwencji Izba uznała, że czynność wyboru najkorzystniejszej oferty spośród pozostałych ofert nie podlega zaskarżeniu do Krajowej Izby Odwoławczej bowiem nie jest czynnością podejmowaną w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Tymczasem nie budzi wątpliwości, że momentem końcowym, oprócz ewentualnego unieważnienia postępowania z przyczyn opisanych w ustawie Pzp, jest wybór najkorzystniejszej oferty i doprowadzenie do zawarcia umowy. W definicji postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, ustawodawca nie zawarł żadnego wyjątku w tej sprawie, należy więc uznać, że każdorazowo moment zawarcia umowy stanowi zakończenie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.
Wskazane powyżej stanowisko Izby nie znajduje żadnego uzasadnienia w przepisach prawa, tym bardziej, że z opisu art. 94 ust. 3 ustawy Pzp jednoznacznie wynika, że Zamawiający w takiej sytuacji jest tylko zwolniony z obowiązku ponownego badania i oceny ofert, ale równocześnie jest zobowiązany do unieważnienia postępowania jeżeli zachodzą przesłanki określone w art. 93 ust. 1. Z powyższego wynika, że czynność wyboru następnej oferty jest w dalszym ciągu czynnością w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego skoro może one zostać unieważnione! Nie można także zgodzić się ze stanowiska Izby, że Wykonawcom nie przysługują środki ochrony prawnej określone w ustawie Pzp w związku z takim wyborem Wykonawcy. Izba, argumentując swoje stanowisko w tym zakresie, wskazuje, że Zamawiający nie jest zobowiązany informować uczestników postępowania o czynności zaproszenia do zawarcia umowy kolejnego Wykonawcy, a fakt, że jest zwolniony z obowiązku badania i oceny ofert oznacza, że czynność ta została wykonana prawidłowo i nie podlega już zaskarżeniu z powodu upływu terminu. Brak możliwości skorzystania ze środków ochrony prawnej oznaczałby możliwość zawarcia umowy z Wykonawcą, który hipotetycznie winien zostać wykluczony bądź jego oferta powinna zostać odrzucona co nie mogło być przedmiotem wcześniejszego odwołania z powodu braku istnienia interesu prawnego. Należy bowiem zwrócić uwagę, że oferta taka była dopiero drugą w kolejności, a wiec kwestionowanie tylko tej oferty na wcześniejszym etapie byłoby całkowicie bezzasadne. Dopiero w sytuacji opisanej w art. 94 ust. 3 ustawy Pzp oferta ta zyskuje status „oferty najkorzystniejszej” i z tym momentem oferta może być zaskarżana.
Reasumując, stwierdzić należy, że postępowanie o udzielenie zamówienia jest zakończone z chwilą podpisania umowy o realizację zamówienia publicznego. Wszelkie czynności poprzedzające podpisanie umowy, podejmowane są w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego i jako takie pozostają w kognicji Krajowej Izby Odwoławczej.
Czytaj także>>>>>
W wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 29 stycznia 2011r. sygn. akt KIO 31/11, Izba przyjęła następujące stanowisko: „Istotne z punktu widzenia rozpoznawania przedmiotowej sprawy jest określenie przez ustawodawcę początkowego i końcowego momentu postępowania. Niewątpliwie, postępowanie rozpoczyna się, w zależności od wybranego trybu, publicznym ogłoszeniem, bądź przekazaniem zaproszenia. Jako koniec postępowania ustawa określa wybór oferty najkorzystniejszej, przy czym w przypadku wniesienia przez wykonawców odwołań na czynność badania i oceny ofert, należy brać pod uwagę wybór oferty najkorzystniejszej dokonany po rozpoznaniu odwołania przez Krajową Izbę Odwoławczą”. W dalszej części orzeczenia Izba podnosi, że systematyka ustawy Pzp wskazuje, że sytuacja opisana w art. 94 ust. 3 ustawy Pzp tj. „3. Jeżeli wykonawca, którego oferta została wybrana, uchyla sie od zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego lub nie wnosi wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania umowy, zamawiający może wybrać ofertę najkorzystniejszą spośród pozostałych ofert bez przeprowadzania ich ponownego badania i oceny, chyba że zachodzą przesłanki unieważnienia postępowania, o których mowa w art. 93 ust. 1” nie mieści się w wyznaczonych granicach postępowania o udzielenie zamówienia publicznego i wybór następnej oferty jest już dokonywany po zakończeniu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. W konsekwencji Izba uznała, że czynność wyboru najkorzystniejszej oferty spośród pozostałych ofert nie podlega zaskarżeniu do Krajowej Izby Odwoławczej bowiem nie jest czynnością podejmowaną w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Tymczasem nie budzi wątpliwości, że momentem końcowym, oprócz ewentualnego unieważnienia postępowania z przyczyn opisanych w ustawie Pzp, jest wybór najkorzystniejszej oferty i doprowadzenie do zawarcia umowy. W definicji postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, ustawodawca nie zawarł żadnego wyjątku w tej sprawie, należy więc uznać, że każdorazowo moment zawarcia umowy stanowi zakończenie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.
Wskazane powyżej stanowisko Izby nie znajduje żadnego uzasadnienia w przepisach prawa, tym bardziej, że z opisu art. 94 ust. 3 ustawy Pzp jednoznacznie wynika, że Zamawiający w takiej sytuacji jest tylko zwolniony z obowiązku ponownego badania i oceny ofert, ale równocześnie jest zobowiązany do unieważnienia postępowania jeżeli zachodzą przesłanki określone w art. 93 ust. 1. Z powyższego wynika, że czynność wyboru następnej oferty jest w dalszym ciągu czynnością w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego skoro może one zostać unieważnione! Nie można także zgodzić się ze stanowiska Izby, że Wykonawcom nie przysługują środki ochrony prawnej określone w ustawie Pzp w związku z takim wyborem Wykonawcy. Izba, argumentując swoje stanowisko w tym zakresie, wskazuje, że Zamawiający nie jest zobowiązany informować uczestników postępowania o czynności zaproszenia do zawarcia umowy kolejnego Wykonawcy, a fakt, że jest zwolniony z obowiązku badania i oceny ofert oznacza, że czynność ta została wykonana prawidłowo i nie podlega już zaskarżeniu z powodu upływu terminu. Brak możliwości skorzystania ze środków ochrony prawnej oznaczałby możliwość zawarcia umowy z Wykonawcą, który hipotetycznie winien zostać wykluczony bądź jego oferta powinna zostać odrzucona co nie mogło być przedmiotem wcześniejszego odwołania z powodu braku istnienia interesu prawnego. Należy bowiem zwrócić uwagę, że oferta taka była dopiero drugą w kolejności, a wiec kwestionowanie tylko tej oferty na wcześniejszym etapie byłoby całkowicie bezzasadne. Dopiero w sytuacji opisanej w art. 94 ust. 3 ustawy Pzp oferta ta zyskuje status „oferty najkorzystniejszej” i z tym momentem oferta może być zaskarżana.
Reasumując, stwierdzić należy, że postępowanie o udzielenie zamówienia jest zakończone z chwilą podpisania umowy o realizację zamówienia publicznego. Wszelkie czynności poprzedzające podpisanie umowy, podejmowane są w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego i jako takie pozostają w kognicji Krajowej Izby Odwoławczej.
Czytaj także>>>>>