Propozycję legislacyjną umożliwiającą przechowywanie prochów poza cmentarzem złożyli w Sejmie posłowie SLD. Rozwiązania takie obowiązują już w 17 państwach europejskich z wyjątkiem Niemiec, Szwecji i Polski.
W analizie przedstawionej przez dr Dobromira Dziewulaka z Biura Analiz Sejmowych wynika, że w Austrii istnieje możliwość pochowania skremowanych prochów ludzkich na cmentarzu lub poza nim w tak zwanym prywatnym miejscu pochówku (Privatbegrabnisstatte). Zezwolenia na tego typu pochówek wydaje w przypadku miast – magistrat danego miasta, a w przypadku gmin – burmistrz. 

W Belgii nie ma obowiązku składania skremowanych prochów ludzkich na cmentarzu. Każda osoba może złożyć w urzędzie gminy, w której mieszka, deklarację woli dotyczącą rodzaju pochówku i miejsca złożenia swoich prochów. Tak złożona deklaracja woli i zarejestrowana w gminie nie może zostać zmieniona ani przez małżonka, ani przez zstępnego osoby zmarłej.
Składając deklarację dotyczącą rodzaju pochówku można zadeklarować wolę niezłożenia swoich prochów na cmentarzu, a np. rozsypania ich w belgijskim morzu terytorialnym lub w innym miejscu. Jeżeli osoba zmarła nie zadeklarowała przed śmiercią miejsca złożenia swoich skremowanych prochów, wybór takiego miejsca należy do małżonka, rodziców lub zstępnych osoby zmarłej.

W Bułgarii prawo dopuszcza możliwość wyniesienia urny z prochami ludzkimi poza cmentarz, pod warunkiem że jest zgodne z wolą bliskich, i ustawienie jej w dowolnym miejscu. W tym celu rodzina powinna złożyć odpowiednią deklarację, w której wskazuje się miejsce przechowywania urny. Deklaracja ta przechowywana jest w archiwum.

W Czechach przepisy nie określają miejsc składania prochów – z informacji uzyskanej z Ministerstwa Rozwoju Regionalnego Republiki Czeskiej wynika, że skremowanymi prochami można dysponować dowolnie.

We Francji w przypadku rozproszenia prochów w przyrodzie, osoba upoważniona do załatwienia formalności pogrzebowych informuje o tym fakcie gminę właściwą dla miejsca urodzenia osoby zmarłej. Tożsamość osoby zmarłej oraz data rozproszenia prochów zapisywane są w specjalnym rejestrze.

Chociaż w Grecji nie wybudowano ani jednego krematorium z powodu protestów kościoła prawosławnego, to Dekret Prezydencki przewiduje możliwość rozrzucenia prochów na obszarze krematorium na specjalnym terenie przygotowanym jako miejsce pamięci (fontanna lub ogród), na otwartym terenie (poza krematorium i terenami zabudowanymi) lub nad morzem.

W Hiszpanii w związku z brakiem prawnego zakazu przetrzymywania prochów w dowolnym miejscu i brakiem bezwzględnego nakazu składania prochów na cmentarzach przyjmuje się, iż dozwolone jest przechowywanie urn z prochami w dowolnie wybranym miejscu.

Wyjątkiem w Europie są Niemcy. W systemie prawnym Republiki Federalnej Niemiec istnieje obowiązek chowania na cmentarzu (Friedhofszwang/Friedhofspflicht) ciał osób zmarłych lub ciał skremowanych. Nakaz chowania prochów ludzkich na cmentarzu został wprowadzony ustawą z 1934 r. o kremacji euerbestattungsgesetz).
W konsekwencji nie ma na terenie Niemiec możliwości składania lub przechowywania prochów ludzkich w miejscach innych niż cmentarze.