SN: "taki sam" stosunek prawny nie oznacza, że jest to "ten sam" stosunek prawny

Sama zbieżność stanów faktycznych i prawnych nie oznacza tożsamości stosunku prawnego, a w związku z tym wykładnia prawa dokonana w wyroku objętym skargą o wznowienie postępowania odmienna od wykładni przedstawionej w wykrytym prawomocnym wyroku, na tle tych samych przepisów i w podobnych, a nawet takich samych stanach faktycznych, nie stanowi podstawy wznowienia w trybie art. 403 § 2 k.p.c.

Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 21 stycznia 2011 r., II PZ 51/10, LEX nr 784934, przypomniał, że zgodnie z art. 403 § 2 k.p.c., można również żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia prawomocnego wyroku dotyczącego tego samego stosunku prawnego albo wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Z przepisu tego jasno wynika, że nie chodzi o jakikolwiek wyrok prawomocny, ale wyrok dotyczący tego samego (a nie takiego samego) stosunku prawnego. O tożsamości stosunku prawnego można mówić w sytuacji, gdy wyrok jest tożsamy zarówno od strony przedmiotowej, jak i podmiotowej, czyli dotyczy - poza przypadkami następstwa prawnego i rozszerzonej prawomocności wyroku (art. 365 § 1 k.p.c.) - tych samych osób oraz tych samych praw i obowiązków pomiędzy tymi osobami, a inaczej mówiąc, gdy przedmiotem rozstrzygnięcia w tym wyroku są te same prawa i obowiązki, dotyczące tych samych podmiotów, wynikające z określonych norm prawnych, które pomiędzy nimi były przedmiotem rozstrzygnięcia w postępowaniu, którego wznowienia dotyczy skarga.

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line