Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych utrzymał w mocy wcześniejszą decyzję nakazującą prezydentowi miasta, usunięcie uchybień w procesie przetwarzania danych osobowych poprzez zaprzestanie przetwarzania, tj. kodowania numeru PESEL na elektronicznym nośniku - karcie miejskiej, jako danej nieadekwatnej do celu jej przetwarzania.
W odpowiedzi prezydent miasta wyjaśnił, że system karty miejskiej ma na celu zapewnienie uniwersalnej platformy umożliwiającej dokonywanie różnego typu płatności m.in. za przejazdy komunikacją miejską, za usługi socjalne czy też sportowo-rekreacyjne. Kodowany na karcie numer PESEL stanowi unikalny identyfikator, który będzie wykorzystywany do celów identyfikacji osoby w innych systemach korzystających z karty wdrożonych w różnych jednostkach miasta oraz ewentualnie systemach innych podmiotów współpracujących.
WSA rozpatrując sprawę przypomniał, iż przepis art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 z późn. zm.) stanowi, że administrator danych przetwarzając dane powinien dołożyć szczególnej staranności w celu ochrony interesów osób, których dane dotyczą, a w szczególności jest obowiązany zapewnić, aby dane te były merytorycznie poprawne i adekwatne w stosunku do celów, w jakich są przetwarzane. Oznacza to po pierwsze związanie celem przetwarzania, stąd cel ten winien być wyraźnie zakomunikowany. Po drugie wymagana jest adekwatność przetwarzanych danych. Zasada adekwatności oznacza, iż dane nie mogą swym rodzajem i treścią wykraczać poza potrzeby wynikające z celu ich zbierania.
Zdaniem WSA słusznie zauważył GIODO, przetwarzanie danych osobowych posiadaczy kart, w jakimkolwiek innym celu niż cel, dla którego dane te zostały pozyskane, tj. zawarcia i realizacji umowy przewozu, będzie wymagało od administratora danych legitymowania się odrębną przesłanką legalności przetwarzania tych danych osobowych, o których mowa w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 z późn. zm.). To posiadacz Karty będzie natomiast decydował o tym, czy jest w ogóle zainteresowany jej wykorzystaniem w innych celach niż była pierwotnie wystawiona (to jest jako nośnika imiennego biletu uprawniającego do przejazdu środkami komunikacji miejskiej). Kodowanie numeru PESEL na karcie miejskiej, jako nośniku imiennego biletu komunikacji miejskiej, w celu jej ewentualnego wykorzystania w przyszłości jako uniwersalnego narzędzia wnoszenia opłat za inne usługi miejskie, słusznie zatem zostało uznane przez organ jako naruszające zasadę adekwatności wyra oną w art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy o ochronie danych osobowych – podkreślił WSA w Warszawie.
Wyrok WSA w Warszawie z 16 kwietnia 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 129/12, prawomocny
Anna Dudrewicz
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line
W odpowiedzi prezydent miasta wyjaśnił, że system karty miejskiej ma na celu zapewnienie uniwersalnej platformy umożliwiającej dokonywanie różnego typu płatności m.in. za przejazdy komunikacją miejską, za usługi socjalne czy też sportowo-rekreacyjne. Kodowany na karcie numer PESEL stanowi unikalny identyfikator, który będzie wykorzystywany do celów identyfikacji osoby w innych systemach korzystających z karty wdrożonych w różnych jednostkach miasta oraz ewentualnie systemach innych podmiotów współpracujących.
WSA rozpatrując sprawę przypomniał, iż przepis art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 z późn. zm.) stanowi, że administrator danych przetwarzając dane powinien dołożyć szczególnej staranności w celu ochrony interesów osób, których dane dotyczą, a w szczególności jest obowiązany zapewnić, aby dane te były merytorycznie poprawne i adekwatne w stosunku do celów, w jakich są przetwarzane. Oznacza to po pierwsze związanie celem przetwarzania, stąd cel ten winien być wyraźnie zakomunikowany. Po drugie wymagana jest adekwatność przetwarzanych danych. Zasada adekwatności oznacza, iż dane nie mogą swym rodzajem i treścią wykraczać poza potrzeby wynikające z celu ich zbierania.
Zdaniem WSA słusznie zauważył GIODO, przetwarzanie danych osobowych posiadaczy kart, w jakimkolwiek innym celu niż cel, dla którego dane te zostały pozyskane, tj. zawarcia i realizacji umowy przewozu, będzie wymagało od administratora danych legitymowania się odrębną przesłanką legalności przetwarzania tych danych osobowych, o których mowa w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 z późn. zm.). To posiadacz Karty będzie natomiast decydował o tym, czy jest w ogóle zainteresowany jej wykorzystaniem w innych celach niż była pierwotnie wystawiona (to jest jako nośnika imiennego biletu uprawniającego do przejazdu środkami komunikacji miejskiej). Kodowanie numeru PESEL na karcie miejskiej, jako nośniku imiennego biletu komunikacji miejskiej, w celu jej ewentualnego wykorzystania w przyszłości jako uniwersalnego narzędzia wnoszenia opłat za inne usługi miejskie, słusznie zatem zostało uznane przez organ jako naruszające zasadę adekwatności wyra oną w art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy o ochronie danych osobowych – podkreślił WSA w Warszawie.
Wyrok WSA w Warszawie z 16 kwietnia 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 129/12, prawomocny
Anna Dudrewicz
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line