Odpis na fundusz remontowy od lokali użytkowych może być kosztem uzyskania przychodu

Wywodzenie zakresu odpisów na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych, o którym mowa w art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, w aspekcie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o CIT, wymaga uwzględnienia unormowań całej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, a nie jedynie wykładni pojęcia zasobów mieszkaniowych. Takie stanowisko wynika z wyroku WSA w Białymstoku z dnia 13 lipca 2011 r., I SA/Bk 213/11.

Zasadniczy spór w sprawie dotyczył ustalenia, czy odpisy na fundusz zasobów mieszkaniowych, dokonywane od lokali użytkowych, stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o CIT.
Spółdzielnia, stosownie do postanowień art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, tworzy odpis na fundusz remontowy od zasobów, czyli od lokali mieszkalnych i od lokalu użytkowego własnościowego usytuowanego w budynku mieszkalnym. Zdaniem Spółdzielni, odpis ten, stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o CIT, jest kosztem uzyskania przychodów. Organ podatkowy nie podzielając jednak tego stanowiska uznał, że kosztem uzyskania przychodów będą wyłącznie odpisy na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych. Z interpretacji językowej wynika bowiem, że przez pojęcie "zasób mieszkaniowy" należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, natomiast "gospodarka zasobami mieszkaniowymi" obejmuje całość mechanizmów związanych ze zgromadzonymi pomieszczeniami mieszkalnymi. Lokale użytkowe nie stanowią natomiast zasobów mieszkaniowych Spółdzielni, a tym samym w tej części odpisy dokonywane na fundusz remontowy nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.
Sprawa trafiła do WSA w Białymstoku, który uznał, że ustawa podatkowa nie przesądza, jakie konkretnie fundusze (odpisy, wpłaty na nie) mogą być uwzględnione w rachunku podatkowym, odsyłając w tym zakresie do przepisów odrębnych ustaw. Z kolei wywodzenie zakresu odpisów na fundusz jedynie z jego nazwy ("zasobów mieszkaniowych"), bez konfrontacji z pozostałym unormowaniem ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, uznać należy jako niewystarczające.
Oparcie się na wykładni pojęcia "zasoby mieszkaniowe" nie może przesądzać o prawidłowości wykładni art. 6 ust. 3 u.s.m., która to wykładnia ma kluczowe znaczenie dla właściwego odczytania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o CIT. Zaznaczyć należy, że główne cele spółdzielni mieszkaniowej wykraczają poza zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych. Celem spółdzielni mieszkaniowej, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. Należy przyjąć, że do "lokali o innym przeznaczeniu" zalicza się lokale użytkowe.
I SA/Bk 213/11.

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line

Źródło: www.nsa.gov.pl, stan z dnia 16 sierpnia 2011 r.