Kwestię dojrzałości do nauki szkolnej przybliżają Anna Izabela Brzezińska, Joanna Urbańska, Dominika Szymańska w artykule "Sześciolatek wchodzi w rolę ucznia".

Dojrzałość poznawcza
W wieku lat sześciu zwiększa się pojemność dziecięcej pamięci, co w dużej mierze pozwala dziecku na nabywanie większej liczby informacji na temat otaczającego je świata i ludzi. Coraz częściej to ono decyduje, co chce zapamiętać – podejmuje pierwsze próby dowolnego zapamiętywania, a także odtwarzania podanych treści. W kontekście koncentracji uwagi rola ucznia stanowi dla sześciolatka szczególne wyzwanie, bowiem wymaga od niego skupiania się przez dłuższy czas, a uwaga dziecka w tym wieku nadal w dużym stopniu jest kierowana przez procesy mimowolne. Dlatego tak ważne jest ćwiczenie tej umiejętności przy podejmowaniu codziennych czynności (np. wspólne czytanie, sprzątanie). 

Dojrzałość emocjonalna
Wiek przedszkolny to czas, kiedy dziecko stopniowo zaczyna nabywać umiejętność werbalizowania własnych stanów emocjonalnych i odchodzić od pozasłownych form wyrażania emocji, takich jak krzyk, płacz, śmiech oraz inne tego rodzaju spontaniczne reakcje, np. gestykulacje, podskakiwanie, tupanie. Istotne jest jednak, aby opiekunowie nie blokowali swobodnej, różnorodnej ekspresji emocjonalnej dziecka, nie zaprzeczali emocjom dziecka, a raczej uczyli nowych dla dziecka form wyrażania własnych uczuć. Środowisko szkolne poprzez kreowanie różnorodnych emocjonalnie sytuacji (np. rywalizacja związana z wygraną i przegraną) w sposób naturalny wymusza na dziecku panowanie nad swoimi uczuciami. Charakteryzowana wyżej kompetencja powinna wiązać się nie tylko z kontrolowaniem wyrażania emocji negatywnych (np. gniew, smutek), ale również z nauką odraczania pozytywnych, gdy wymaga tego sytuacja, np. czekanie na swoją kolej w grze albo na ocenę nauczyciela. Dojrzałość społeczna Ważną dla przedszkolaka wchodzącego w nową rolę ucznia kompetencją jest umiejętność skutecznej komunikacji. Dzięki takiej umiejętności dziecko nie będzie miało trudności z przekazaniem otoczeniu informacji dotyczących włas­nych potrzeb, emocji, opinii. Efektywna komunikacja stanowi podstawę najbardziej elementarnych form relacji w grupie. U sześciolatka nie tylko zmienia się sposób komunikowania z innymi, ale także sama natura relacji społecznych. Coraz częściej opiera się ona na zasadzie wymienności, czyli dawania i brania. W szkole dziecko poznaje nowych kolegów, tworzy nowe przyjaźnie. Tego typu więzi związane są z wieloma korzyściami, czasem z drobnymi wyrzeczeniami, próbami udzielania wsparcia, pomocy. Dziecko poprzez zapamiętywanie wydarzeń związanych z określonymi osobami (rówieśnikami), którym towarzyszą określone emocje, zaczyna przejawiać w stosunku do nich postawy sympatii i antypatii.
Na tej podstawie buduje włas­ne doświadczenia społeczne – odczucie zadowolenia, satysfakcji z kontaktów społecznych albo lęków, poczucia braku akceptacji ze strony innych. @page_break@
Dojrzałość moralna
Sześciolatek, dzięki doświadczeniom okresu przedszkolnego, zaczyna coraz lepiej orientować się w przestrzeni reguł i zasad rządzących kontaktami społecznymi. Tego rodzaju wiedza stanowi elementarny składnik gotowości dziecka do podejmowania zbliżających się wyzwań związanych m.in. z koniecznością rozumienia i dostosowywania się do szkolnych norm. Jednym z przejawów nabywania takich umiejętności jest angażowanie się w nowe, bardziej ustrukturowane formy zabaw – gry z regułami (np. gra w klasy, chowanego, gry karciane, gry komputerowe). Tego typu aktywności pozwalają dziecku w naturalny sposób ćwiczyć przestrzeganie reguł, co będzie pomocne w zrozumieniu tych realnie funkcjonujących w relacjach społecznych.
Wskazówki wspomagające przygotowanie dziecka do roli ucznia:
 Pokazujmy dziecku jego mocne strony, szczególnie pod koniec edukacji przedszkolnej.
 Starajmy się pracować nad słabościami dziecka, zachowując świadomość, że niektóre z nich nadgoni dopiero w szkole, nie wszystkie od razu w klasie I.
 Stymulujmy ciekawość dziecka: zabierzmy je do muzeum, teatru, opowiadajmy o dostrzeganych przez niego zjawiskach przyrodniczych, pogłębiajmy już posiadaną wiedzę, razem korzystając z internetu.
 Stwarzajmy dziecku możliwości aktywnego rozwiązywania problemów i nie podsuwajmy mu gotowych odpowiedzi.
 Stwarzajmy dziecku okazje do ekspresji emocji: inicjujmy sytuacje, które wymagają od dziecka kontroli własnego afektu.
 Stwarzajmy dziecku okazje do poznawania nowych dzieci, kolegów, przedstawiajmy ich jako osoby ciekawe i warte poznania.
 Stwarzajmy okazje do podejmowania przez dziecko aktywności w grupie: poprzez sport, wspólną naukę języka obcego, taniec, zajęcia teatralne itd.
 Opowiadajmy dziecku o regułach i zasadach panujących w szkole i innych instytucjach życia społecznego.
 Zwróćmy dziecku uwagę na istnienie reguł i norm nienaruszalnych oraz takich, które można współtworzyć, modyfikować, negocjować, umawiać się z kimś w jakiejś sprawie.
 Uczmy dziecko dobrych manier (zwroty grzecznościowe, zachowanie w towarzystwie, zachowanie w różnych sytuacjach w miejscach publicznych). Pozytywna postawa względem szkoły i gotowość do nauki Dla sześciolatka jako przyszłego ucznia, kwestią zasadniczą jest osobiste przekonanie o gotowości do nauki oraz wykształcenie pozytywnego obrazu szkoły. Późny wiek przedszkolny to czas, który sprzyja narastaniu w dziecku chęci do zdobywania wiedzy. Coraz częściej czerpie ono przyjemność z pokonywania nowych wyzwań, poznawania niedostępnych mu wcześniej sposobów postępowania.
W tym okresie szczególnie należy pamiętać o wspólnym z dzieckiem definiowaniu jego mocnych stron, wyjątkowych talentów, ale także słabości oraz trudności. Ważne, aby rodzice, bazując na zaletach i zdolnościach dziecka, stwarzali mu możliwości bezpiecznego próbowania nowych rzeczy, zdobywania różnorodnych doświadczeń, by nie blokowali naturalnych dążeń eksploracyjnych dziecka, co pozwoli mu na wykształcenie pewności siebie, zaufania do siebie, wiary we własne siły, przekonania, że posiada określone umiejętności. Wskazówki wspomagające przygotowanie do wejścia w rolę ucznia:
 Pamiętajmy, że to, jak my mówimy o szkole, w jaki sposób wypowiadamy się o nauczycielach, o nauce w ogóle, ma wpływ na kształtowanie się postawy przyszłego ucznia.
 Opowiadajmy o szkole jako miejscu atrakcyjnym, ciekawym, przyjaznym, przynoszącym różnorodne oferty, stwarzającym warunki rozwoju rozmaitych talentów dziecka.
 Przekonajmy dziecko, że z nową rolą poradzi sobie podobnie jak z innymi życiowymi wyzwaniami (np. pobyt w szpitalu, pobyt u babci czy kolegi – bez rodziców, nauka jazdy na rowerze, nauka pływania z instruktorem, pobyt w szkółce narciarskiej bez rodziców).
 Pomóżmy zbudować dziecku w miarę pełny i realistyczny obraz siebie, aby wiedziało, co potrafi, z czym sobie dobrze radzi, i aby wierzyło, że inne umiejętności też jest w stanie opanować.

Źródło: 
Anna Izabela Brzezińska, Joanna Urbańska, Dominika Szymańska - "Sześciolatek wchodzi w rolę ucznia" , artykuł opublikowany w czerwcowym numerze czasopisma "Dyrektor Szkoły". Informacje o prenumeracie dostępne tutaj>>
Polecamy także:
"Przed Szkołą": praca z sześciolatkiem to lekcja dla nauczyciela
Plan sześcioletni
 „Pomost” czyli przekraczanie edukacyjnych progów
Z archiwum "Dyrektora Szkoły" i "Przed Szkołą":
Brzezińska A.I., Urbańska J., Umysł sześciolatka, „Przed Szkołą” 2011/4, s. 9–14
Brzezińska A.I., Urbańska J., Emocje sześciolatka, „Dyrektor Szkoły” 2011/12, s. 50–53
Brzezińska A.I., Urbańska J., Budowanie relacji sześciolatka z rówieśnikami, „Przed Szkołą” 2012/1, s. 6–10