Dnia 3 maja 1791 r. Sejm Wielki uchwalił i zaprzysiągł "Ustawę Rządową", która przeszła do naszej tradycji jako Konstytucja 3 Maja. Obok konstytucji amerykańskiej z 1787 r. i konstytucji francuskiej z września 1791 r. należała ona do epokowych dzieł prawodawczych Oświecenia.Konstytucja 3 Maja wieńczyła reformy Rzeczypospolitej, kładła fundamenty nowoczesnego Państwa i Narodu Polskiego. Polska podniosła się z upadku, przekształcała pokojowo swój ustrój polityczny, stawała się państwem prawa, państwem wolnych obywateli i suwerennego Narodu. Konstytucja 3 Maja była aktem walki o "niepodległość zewnętrzną i wolność wewnętrzną".
Po roku Konstytucję obaliła Targowica i zewnętrzna interwencja zbrojna. Za utratą suwerenności Narodu przyszedł upadek Rzeczypospolitej. Wtedy też powszechnym stało się przekonanie, że tylko niepodległa i suwerenna Rzeczpospolita może skutecznie ochraniać interesy swych obywateli, których najwyższym obowiązkiem jest obrona państwa i swobód obywatelskich.
Sejm i Senat Rzeczypospolitej Polskiej, zebrane na wspólnym uroczystym posiedzeniu, składają hołd twórcom i obrońcom Konstytucji oraz pokoleniom Polaków, których trud, poświęcenie i walka złożyły się na przetrwanie niewoli oraz odzyskanie niepodległości przez Naród i Państwo Polskie.
Sejm i Senat Rzeczypospolitej Polskiej wyrażają radość, że Naród może obchodzić dwusetną rocznicę Konstytucji 3 Maja znów wolny "od hańbiących obcej przemocy nakazów". Oczekując "dla ugruntowania wolności" nowych, w pełni wolnych i demokratycznych wyborów oraz nowej Konstytucji, oświadczają, że pamięć o dziele naszych przodków zobowiązuje nas do pracy dla dobra Rzeczypospolitej.
