Postanowienia ogólne.Działalność organizacji społecznych, mobilizujących zarówno gospodarcze jak i ogólno-kulturalne życie zbiorowe, zasługuje na pełne poparcie materialne i moralne rządu,
Niemniej jednak pomoc pieniężna rządu winna zadośćczynić następującym wytycznym, które należy uwzględnić przy stosowaniu polityki subwencyjnej:
A. Instytucje ubiegające się o subwencje winny przede wszystkim posiadać dostateczne fundusze własne w postaci stałych dochodów albo ze składek członkowskich, ściągalnych co najmniej w 75%, albo też z innych źródeł dochodowych. Pełne finansowanie ze strony Skarbu, Państwa świadczy o tym, że organizacja taka wypełnia właściwie funkcje organu rządowego. W takich przypadkach właściwy Minister w porozumieniu z Ministrem Skarbu winni rozważyć, czy nie należałoby postawić wniosku o przejęcie instytucji społecznej na etat państwowy, o ile nie przemawiają przeciw temu inne względy. W przypadku negatywnym mogą one ustalić udzielenie subwencji na okres przejściowy.
B. Subwencja winna służyć tylko takiej działalności, która ma ważne znaczenie z ogólno-państwowego punktu widzenia oraz która wiąże się z zadaniami, jakie postawione są w planie rządu na dany okres czasu (rok budżetowy).
C. Tak jak i wszystkie wydatki rządowe, winna być subwencja kontrolowana pod względem prawidłowości i celowości jej wydatkowania. Jako jeden ze sposobów wstępnej kontroli musi być przestrzegana zasada, że instytucja społeczna może być subwencjonowana tylko z jednego źródła. Wyjątki od tej zasady mogą być czynione tylko w odniesieniu do takich instytucji, których działalność leży w sferze zainteresowań kilku resortów, wszelako i w tym przypadku udzielanie pomocy materialnej ze strony jednego organu musi następować przy pełnej świadomości o dotychczasowych czy zamierzonych świadczeniach innych zainteresowanych. Pod tym względem nadzór winien być powierzony w normalnym trybie Komisji Oszczędnościowej Skarbu Państwa,
Postanowienia szczegółowe.
I.