RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z jego art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Umowa między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii (zwana dalej "umową") została zawarta przez Unię na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 1691/73 1 i weszła w życie w dniu 1 lipca 1973 r.
(2) Zgodnie z art. 29 umowy, Wspólny Komitet, ustanowiony na mocy tego artykułu (zwany dalej "Wspólnym Komitetem"), może podejmować decyzje dotyczące kwestii objętych zakresem stosowania umowy. Zgodnie z art. 4 protokołu 3 do umowy Wspólny Komitet może zadecydować o wprowadzeniu zmian w postanowieniach tego protokołu.
(3) Na swoim następnym posiedzeniu Wspólny Komitet ma podjąć decyzję w sprawie zmiany protokołu 3 do umowy.
(4) Należy ustalić stanowisko, które ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Wspólnego Komitetu, gdyż decyzja
Wspólnego Komitetu będzie wywierała skutki prawne.
(5) Regionalna konwencja w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (zwana dalej "konwencją") została zawarta przez Unię na mocy decyzji Rady 2013/94/UE 2 i weszła w życie w odniesieniu do Unii w dniu 1 maja 2012 r. Decyzją (UE) 2019/2198 3 Rada poparła zmianę konwencji przewidującą wprowadzenie nowego zbioru zmodernizowanych i bardziej elastycznych reguł pochodzenia (zwaną dalej "zmianą konwencji"). Ta zmiana konwencji wejdzie w życie w dniu 1 stycznia 2025 r.
(6) Podczas posiedzenia technicznego, które odbyło się w Brukseli w dniu 5 lutego 2020 r., większość umawiających się stron konwencji zgodziła się wdrożyć - na zasadzie przejścioweji dwustronnej oraz w oparciu o zmianę konwencji - alternatywny zbiór reguł pochodzenia (zwany dalej "regułami przejściowymi"). Reguły przejściowe obowiązują równolegle z regułami przewidzianymi w konwencji w oczekiwaniu na wejście w życie zmiany konwencji.
(7) Stosowanie reguł przejściowych zapewnia dostosowanie przepływów handlowych i praktyk celnych w oczekiwaniu na wejście w życie zmiany konwencji.
(8) Od dnia 1 września 2021 r. między niektórymi umawiającymi się stronami konwencji 4 wszedł w życie szereg dwustronnych protokołów w sprawie reguł pochodzenia, na podstawie których to protokołów zastosowanie mają reguły przejściowe. W odniesieniu do Królestwa Norwegii (zwanego dalej "Norwegią") protokół 3 do umowy został zastąpiony nowym protokołem 3 w drodze decyzji nr 1/2021 Wspólnego Komitetu UE-Norwegia 5 . Reguły przejściowe zostały określone w dodatku A do tego nowego protokołu 3.
(9) Celem reguł przejściowych jest zapewnienie mniej rygorystycznych reguł ułatwiających uzyskiwanie przez towary preferencyjnego statusu pochodzenia. Ponieważ reguły przejściowe są zasadniczo mniej rygorystyczne niż reguły konwencji, to towary spełniające reguły pochodzenia określone w konwencji - z wyłączeniem niektórych produktów rolnych klasyfikowanych w działach 2, 4-15 i 16 (z wyjątkiem przetworzonych produktów rybołówstwa) oraz w działach 17-24 Zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów- mogłyby również kwalifikować się jako produkty pochodzące na podstawie reguł przejściowych. Reguły przejściowe mają zastosowanie równolegle z regułami pochodzenia określonymi w konwencji, a zatem tworzą dwie odrębne strefy kumulacji pochodzenia. W tym kontekście może się zdarzyć, że towary będą równocześnie objęte obydwoma zbiorami reguł pochodzenia. Zgodnie z zasadą przenikalności na podstawie art. 21 ust. 1 lit. d) dodatku A do protokołu 3 do umowy (zwaną dalej "przenikalnością") towary, które uzyskały status pochodzenia zgodnie z jednym zestawem reguł pochodzenia, można również uznać za pochodzące zgodnie z drugim zestawem reguł pochodzenia. Aby ułatwić stosowanie przenikalności między konwencją a regułami przejściowymi należy zmienić art. 8 dodatku A do protokołu 3 do umowy.
(10) Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu powinno zatem być oparte na dołączonym projekcie decyzji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
1 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1691/73 z dnia 25 czerwca 1973 r. w sprawie zawarcia Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii i przyjęcia przepisów służących jej wykonaniu (Dz.U. L 171 z 27.6.1973, s. 1).
2 Decyzja Rady 2013/94/UE z dnia 26 marca 2012 r. w sprawie zawarcia Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemno- morskich preferencyjnych reguł pochodzenia (Dz.U. L 54 z 26.2.2013, s. 3).
3 Decyzja Rady (UE) 2019/2198 z dnia 25 listopada 2019 r. w sprawie stanowiska, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii Europejskiej we wspólnym komitecie ustanowionym na mocy Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia w odniesieniu do zmiany konwencji (Dz.U. L 339 z 30.12.2019, s. 1).
4 Unia Europejska, Islandia, Konfederacja Szwajcarska (w tym Liechtenstein), Królestwo Norwegii, Wyspy Owcze, Państwo Izrael, Jordańskie Królestwo Haszymidzkie, Palestyna (użycie tej nazwy nie może być traktowane jako uznanie państwa Palestyna i pozostaje bez uszczerbku dla stanowisk poszczególnych państw członkowskich w tej kwestii), Republika Albanii, Bośnia i Hercegowina, Kosowo (użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1244/1999 oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Deklaracji niepodległości Kosowa), Republika Macedonii Północnej, Republika Serbii, Czarnogóra, Gruzja, Republika Mołdawii i Ukraina.
5 Decyzja nr 1/2021 Wspólnego Komitetu UE-Norwegia z dnia 1 czerwca 2021 r. w sprawie zmiany Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii, w drodze zastąpienia protokołu 3 do tej Umowy dotyczącego definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej [2021/1905] (Dz.U. L 395 z 9.11.2021, s. 1).
