a także mając na uwadze, co następuje:(1) Konieczne jest ustanowienie standardowych wzorów na potrzeby rejestru informacji w odniesieniu do wszystkich ustaleń umownych dotyczących korzystania z usług ICT świadczonych przez zewnętrznego dostawcę usług w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT), o którym to rejestrze mowa w art. 28 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2022/2554. Informacje zgromadzone w tym rejestrze mają zasadnicze znaczenie dla wewnętrznego zarządzania ryzykiem związanym z ICT przez podmioty finansowe, dla skutecznego nadzoru nad podmiotami finansowymi prowadzonego przez ich właściwe organy oraz dla ustanowienia i prowadzenia nadzoru nad kluczowymi zewnętrznymi dostawcami usług ICT przez wiodący organ nadzorczy. Ponadto informacje te mają zasadnicze znaczenie dla corocznego procesu wyznaczania kluczowych zewnętrznych dostawców usług ICT przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (zwane dalej łącznie "Europejskimi Urzędami Nadzoru" (EUN)).
(2) Aby zapewnić wyniki w zakresie nadzoru, które będą spójne z istniejącymi ramami nadzoru, jednostka dominująca podmiotów finansowych będących częścią grupy zgodnie z definicją w rozporządzeniu (UE) 2022/2554 powinna określić podmioty, które mają zostać uwzględnione w rejestrze informacji na poziomie subskonsolidowanym i skonsolidowanym zgodnie z unijnymi przepisami dotyczącymi usług finansowych. Aby zmniejszyć koszty administracyjne grup, grupy powinny mieć możliwość opracowania pojedynczego rejestru informacji na poziomie podmiotu oraz na poziomie subskonsolidowanym i skonsolidowanym w odniesieniu do wszystkich ustaleń umownych dotyczących korzystania z usług ICT świadczonych przez zewnętrznych dostawców usług ICT na rzecz wszystkich podmiotów finansowych wchodzących w skład tej grupy. W takich przypadkach pojedynczy rejestr informacji powinien umożliwiać każdemu podmiotowi finansowemu wywiązanie się z obowiązku prowadzenia i aktualizacji rejestru informacji na poziomie podmiotu i na poziomie subskonsolidowanym, w stosownych przypadkach, w tym jego zgłaszania właściwemu organowi.
(3) Zgodnie z art. 28 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2022/2554 w zarządzaniu przez podmioty finansowe ryzykiem ze strony zewnętrznych dostawców usług ICT uwzględnia się charakter, skalę, stopień złożoności i znaczenie zależności w zakresie ICT oraz ryzyko wynikające z ustaleń umownych dotyczących korzystania z usług ICT zawartych z zewnętrznymi dostawcami usług ICT. W takiej ocenie ryzyka powinno się wziąć pod uwagę krytyczność lub istotność danej usługi, procesu lub funkcji podmiotu finansowego oraz potencjalny wpływ na ciągłość i dostępność usług finansowych i działalności finansowej na poziomie podmiotu i na poziomie grupy.
(4) Niektóre sektorowe przepisy Unii dotyczące usług finansowych zawierają wymogi dotyczące outsourcingu. Wymogi te zostały doprecyzowane w wytycznych wydanych przez EUN. Zgodnie z tymi wytycznymi oczekuje się, że niektóre podmioty finansowe będą ewidencjonować określone informacje na temat swoich ustaleń dotyczących outsourcingu, w niektórych przypadkach również w formie rejestrów, w ramach zarządzania ryzykiem związanym z outsourcingiem. W ostatnich latach kilka właściwych organów krajowych i EBC zgromadzili informacje zawarte w takich rejestrach w ramach nadzoru nad przestrzeganiem przez podmioty finansowe wymogów dotyczących outsourcingu. Na podstawie wniosków wyciągniętych z różnych działań w zakresie gromadzenia danych dotyczących rejestrów outsourcingu przeprowadzonych w ostatnich latach przez EUN i właściwe organy standardowe wzory należy opracować w sposób neutralny pod względem technologicznym z otwartymi tabelami, w których liczba kolumn jest z góry określona, a liczba wierszy nieokreślona. Ponadto te standardowe wzory powinny być ze sobą powiązane za pomocą różnych konkretnych kluczy tworzących strukturę relacyjną między tymi wzorami.
(5) Aby otrzymać usługi ICT od zewnętrznego dostawcy usług ICT, w tym od dostawców usług ICT wewnątrz grupy, podmioty finansowe zawierają pisemną umowę z zewnętrznym dostawcą usług ICT. W przypadku grup dostawcy usług ICT wewnątrz grupy mogą zawrzeć z zewnętrznymi dostawcami usług ICT spoza grupy umowę o świadczenie usług ICT na rzecz jednego podmiotu finansowego należącego do grupy lub większej liczby takich podmiotów. Aby uzyskać obraz całego łańcucha dostaw usług ICT, podmioty finansowe prowadzące rejestr informacji powinny przekazywać zarówno informacje na temat ustaleń umownych zawartych ze swoimi dostawcami usług ICT wewnątrz grupy, jak i informacje na temat ustaleń dokonanych przez dostawcę usług ICT wewnątrz grupy z zewnętrznymi dostawcami usług ICT spoza grupy jako podwykonawcami. W związku z tym rejestr informacji powinien zawierać specjalny wzór umożliwiający uzgodnienie umów wewnątrzgrupowych z umowami z zewnętrznymi dostawcami usług ICT spoza grupy.
(6) Świadczenie usług ICT na rzecz podmiotów finansowych może opierać się na potencjalnie długich lub złożonych łańcuchach podwykonawstwa, które powinny być monitorowane przez podmioty finansowe. Podmioty finansowe powinny ocenić powiązane ryzyko, w tym ryzyko koncentracji ze strony zewnętrznych dostawców usług ICT, w odniesieniu do zewnętrznych dostawców usług ICT wspierających krytyczną lub istotną funkcję lub jej istotne części, z uwzględnieniem podejścia opartego na ocenie ryzyka i zasady proporcjonalności. Aby umożliwić taką ocenę, podmioty finansowe powinny być zobowiązane do ewidencjonowania w rejestrze informacji wyłącznie tych podwykonawców, którzy faktycznie wspierają usługi ICT wspierające krytyczne lub istotne funkcje lub ich istotne części, w tym wszystkich podwykonawców świadczących usługi ICT, których zakłócenie zagrażałoby bezpieczeństwu lub ciągłości świadczenia usług. Identyfikując tych podwykonawców, podmioty finansowe powinny wziąć pod uwagę ciągłość działalności i usług ICT oraz aspekty związane z bezpieczeństwem ICT.
(7) Rejestr informacji powinien być prowadzony i aktualizowany przez podmioty finansowe, w tym również wówczas, gdy podmiot finansowy zleca na zasadzie outsourcingu całą swoją działalność innemu podmiotowi, ponieważ prowadzenie rejestru informacji przyczynia się do odporności operacyjnej tego podmiotu finansowego. Zatem w przypadku gdy w imieniu podmiotu finansowego, w odniesieniu do całości jego działalności (w tym usług ICT), działa inny podmiot, w odpowiednich wzorach rejestru informacji podmiotu finansowego należy ewidencjonować bezpośrednich zewnętrznych dostawców usług ICT świadczących usługi na rzecz tego innego podmiotu. W takim przypadku ten inny podmiot rejestruje się wyłącznie jako podmiot prowadzący rejestr.
(8) Aby zapewnić przejrzystość i porównywalność ustaleń umownych oraz stałe monitorowanie tych ustaleń, rejestr informacji powinien koncentrować się na powiązaniach operacyjnych między podmiotami finansowymi a zewnętrznymi dostawcami usług ICT. W tym celu w rejestrze informacji należy stosować cztery klucze, które m.in. łączą ze sobą odpowiednie dane we wzorach rejestru informacji: (i) numer referencyjny ustalenia umownego między podmiotem finansowym zawierającym dane ustalenie a bezpośrednim zewnętrznym dostawcą usług ICT, (ii) odpowiedni identyfikator podmiotów finansowych i zewnętrznych dostawców usług ICT, (iii) identyfikator funkcji oraz (iv) rodzaj usług ICT.
(9) Aby odpowiednio udokumentować ustalenia umowne między podmiotami finansowymi a zewnętrznymi dostawcami usług ICT zgodnie z wymogami rozporządzenia (UE) 2022/2554, przyjmuje się, że zewnętrzni dostawcy usług ICT powinni podać numer identyfikacyjny umożliwiający ich spójną i dokładną identyfikację przez podmioty finansowe i EUN, forum nadzoru i właściwe organy podczas wykonywania ich uprawnień nadzorczych, w tym w do celów wyznaczania kluczowych zewnętrznych dostawców usług ICT zgodnie z art. 31 tego rozporządzenia. Jeżeli chodzi o osoby prawne, LEI i EUID są uznanymi międzynarodowymi i europejskimi identyfikatorami zapewniającymi spójną, jednoznaczną i wiarygodną identyfikację przedsiębiorstw. W związku z tym którykolwiek z tych dwóch identyfikatorów powinien być wykorzystywany do identyfikacji zewnętrznych dostawców usług ICT z siedzibą w Unii do celów stosowania tego rozporządzenia i powinien być uznawany za informację wspólną dla wszystkich ustaleń umownych, natomiast zewnętrznych dostawców usług ICT z siedzibą w państwach trzecich należy identyfikować wyłącznie za pomocą LEI. We wzorach wykorzystywanych do celów rejestru informacji na temat zewnętrznych dostawców usług ICT powinno się wymagać podania informacji na temat któregokolwiek z tych dwóch identyfikatorów w przypadku dostawców usług ICT będących osobami prawnymi, a jednocześnie umożliwiać osobom fizycznym działającym w charakterze dostawców usług ICT stosowanie alternatywnych kodów identyfikacyjnych.
(10) Każdy podmiot finansowy, w tym podmioty finansowe z tej samej grupy, posiada własną wewnętrzną taksonomię funkcji w zależności od swoich konkretnych modeli biznesowych i organizacji wewnętrznych. Aby umożliwić precyzyjne monitorowanie pozwalające dokonać rozróżnienia między funkcjami podmiotów finansowych i usługami ICT, podmioty finansowe powinny same wyznaczyć odpowiednie funkcje, wykorzystując identyfikator funkcji na poziomie indywidualnym i na poziomie grupy.
(11) Aby umożliwić skuteczne funkcjonowanie rejestru informacji na poziomie podmiotu oraz na poziomie subskonso- lidowanym i skonsolidowanym we wszystkich podmiotach finansowych należących do tej samej grupy, podmioty finansowe powinny zapewnić poprawność i spójność wszystkich danych w tym rejestrze. W szczególności, aby umożliwić takie skuteczne funkcjonowanie, konieczne jest zapewnienie spójności w konsolidacji identyfikatorów, a mianowicie numerów referencyjnych ustaleń umownych, identyfikatora funkcji, LEI podmiotów finansowych i identyfikatorów zewnętrznych dostawców usług ICT.
(12) Aby zapewnić spójność i harmonizację oraz uniknąć uciążliwego ponownego przetwarzania danych do celów sprawozdawczych, struktura wzorów i wymogi dotyczące elementów danych powinny uwzględniać perspektywy zarządzania danymi i sprawozdawczości. Aby zapewnić pełną porównywalność informacji zgłaszanych w rejestrze informacji z informacjami przekazywanymi w innych sprawozdaniach regulacyjnych lub statystycznych, podmioty finansowe powinny przestrzegać zasad dotyczących jakości danych przy prowadzeniu i aktualizacji danego rejestru.
(13) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt wykonawczych standardów technicznych przedłożony Komisji przez EUN.
(14) EUN przeprowadziły otwarte konsultacje publiczne na temat projektu wykonawczych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonały analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwróciły się o opinię do odpowiednich grup interesariuszy ustanowionych przy poszczególnych EUN zgodnie z, odpowiednio, art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 2 , art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 3 i art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 4 .
(15) Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 5 zasięgnięto opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 29 listopada 2024 r.