a także mając na uwadze, co następuje:(1) Art. 126 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) stanowi, że państwa członkowskie mają unikać nadmiernego deficytu budżetowego.
(2) Pakt stabilności i wzrostu opiera się na celu, jakim są zdrowe i stabilne finanse publiczne jako sposób poprawy warunków sprzyjających stabilności cen oraz silnemu zrównoważonemu i inkluzywnemu wzrostowi, którego fundamentem jest stabilność finansowa, pomagając tym samym w osiągnięciu celów Unii w zakresie zrównoważonego wzrostu i zatrudnienia.
(3) Procedura nadmiernego deficytu na podstawie art. 126 TFUE, doprecyzowana w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1467/97 1 , wchodzącym w skład paktu stabilności i wzrostu, przewiduje podjęcie decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu. Protokół nr 12 w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu, załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i TFUE, zawiera dodatkowe postanowienia w sprawie wdrażania procedury nadmiernego deficytu. W rozporządzeniu Rady (WE) nr 479/2009 2 określono szczegółowe zasady i definicje do celów stosowania tych postanowień. Zreformowane unijne ramy zarządzania gospodarczego, które weszły w życie dnia 30 kwietnia 2024 r., obejmują rozporządzenie Rady (UE) 2024/1264 3 , które zmieniło rozporządzenie (WE) nr 1467/97. Ponieważ Rada nie ustaliła jeszcze ścieżki wydatków netto dla Francji, Komisja nie jest w stanie ocenić, czy kryterium długu jest spełnione zgodnie z nowymi przepisami. W związku z tym niniejsza decyzja Rady, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, dotyczy jedynie tego, że stosunek deficytu publicznego do produktu krajowego brutto (PKB) przekracza określoną w TFUE wartość odniesienia wynoszącą 3 % PKB.
(4) Art. 126 ust. 5 TFUE stanowi, że jeżeli Komisja uzna, że w państwie członkowskim istnieje nadmierny deficyt lub że taki deficyt może wystąpić, kieruje opinię do danego państwa członkowskiego i informuje o tym Radę. Uwzględniwszy swoje sprawozdanie z dnia 19 czerwca 2024 r. przyjęte zgodnie z art. 126 ust. 3 TFUE oraz mając na uwadze opinię Komitetu Ekonomiczno-Finansowego przyjętą zgodnie z art. 126 ust. 4 TFUE, Komisja stwierdziła, że we Francji istnieje nadmierny deficyt. W związku z tym dnia 8 lipca 2024 r. Komisja skierowała do Francji stosowną opinię i poinformowała o tym odpowiednio Radę.
(5) Art. 126 ust. 6 TFUE stanowi, że Rada ma rozważyć ewentualne uwagi danego państwa członkowskiego przed podjęciem decyzji o istnieniu nadmiernego deficytu, którą powinno poprzedzać dokonanie oceny ogólnej. W przypadku Francji ta ocena ogólna prowadzi do poniższych wniosków.
(6) Z danych zatwierdzonych przez Komisję (Eurostat) w dniu 22 kwietnia 2024 r. wynika, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych we Francji wyniósł 5,5 % PKB w 2023 r., a dług sektora instytucji rządowych i samorządowych - 110,6 % PKB. Komisja w sprawozdaniu, sporządzonym na podstawie art. 126 ust. 3 TFUE, stwierdziła, że przekroczenie w 2023 r. przez deficyt wartości odniesienia, którą w TFUE określono na poziomie 3 % PKB, nie ma charakteru wyjątkowego, gdyż nie jest wynikiem ani nadzwyczajnego zdarzenia, ani znacznego pogorszenia koniunktury gospodarczej w rozumieniu paktu stabilności i wzrostu. Z prognozy Komisji z wiosny 2024 r. - w której przewidziano, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych utrzyma się w 2024 i 2025 r. na poziomie powyżej 3 % PKB - wynika, że przekroczenie wartości odniesienia określonej w TFUE nie ma również charakteru tymczasowego. Podsumowując, deficyt w 2023 r. przekraczał wartość odniesienia określoną w TFUE jako 3 % PKB i nie był jej bliski. Nie uznaje się, że przekroczenie to ma charakter wyjątkowy, w rozumieniu TFUE i paktu stabilności i wzrostu, ani tymczasowy. W związku z tym kryterium deficytu określone w TFUE i rozporządzeniu (WE) nr 1467/97 nie jest spełnione prima facie.
(7) Według francuskiego programu stabilności planowany deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych osiągnie w 2024 r. poziom 5,1 % PKB. W prognozie Komisji z wiosny 2024 r. wskazano, że w 2024 r. deficyt wyniesie 5,3 % PKB – poziom ten przekracza określoną w TFUE wartość odniesienia wynoszącą 3 % PKB i nie jest jej bliski.
(8) Zgodnie z wymogami art. 126 ust. 3 TFUE Komisja przeanalizowała też wszystkie istotne czynniki w sprawozdaniu sporządzonym na podstawie tego artykułu. Jak określono w art. 2 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1467/97, podczas oceny spełniania kryterium deficytu, jeśli stosunek długu publicznego do PKB przekracza wartość odniesienia, przy podejmowaniu kroków w następstwie sprawozdania na podstawie art. 126 ust. 3 TFUE i prowadzących do decyzji o istnieniu nadmiernego deficytu te istotne czynniki należy uwzględnić wyłącznie wtedy, gdy przed ich uwzględnieniem deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych pozostaje bliski wartości odniesienia, a przekroczenie wartości odniesienia ma charakter tymczasowy. W przypadku Francji ten podwójny warunek nie jest spełniony. Wobec tego w krokach prowadzących do tej decyzji nie uwzględnia się istotnych czynników.
(9) W związku z wyznaczonym na dzień 20 września 2024 r. terminem przedłożenia krajowych średniookresowych planów budżetowo-strukturalnych, który to termin może zostać przedłużony zgodnie z art. 36 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1263 4 , orientacyjnie do dnia 15 października 2024 r., czyli do dnia przedłożenia projektów planów budżetowych przez państwa członkowskie strefy euro, Rada przyjmuje do wiadomości, że kolejny etap procedury, a mianowicie przedłożenie przez Komisję zalecenia dotyczącego zalecenia Rady na podstawie art. 126 ust. 7 TFUE w sprawie korekty nadmiernego deficytu, nastąpi w tym samym terminie co przyjęcie przez Komisję opinii w sprawie projektów planów budżetowych państw członkowskich strefy euro na podstawie art. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 473/2013 5 . Podejście to umożliwia zapewnienie spójności między wymogami budżetowymi w ramach procedury nadmiernego deficytu a ścieżką dostosowania określoną w krajowych średniookresowych planach budżetowo-strukturalnych. Aby można było zapewnić tę spójność, a jednocześnie uniknąć luki w nadzorze w ramach procedury nadmiernego deficytu, konieczne jest terminowe przedłożenie krajowych średniookresowych planów budżetowo-strukturalnych. Należy uznać, że harmonogram ten ma charakter wyjątkowy i wiąże się z przejściem na nowe ramy, a zatem nie stanowi precedensu. Rada przyjmuje również do wiadomości, że w razie nieprzedłożenia krajowego średniookresowego planu budżetowo-strukturalnego w terminie, w zaleceniu Komisji dotyczącym zalecenia Rady na podstawie art. 126 ust. 7 TFUE uwzględniona zostanie trajektoria referencyjna przekazana przez Komisję państwu członkowskiemu, określona zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2024/1263,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
