KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/842 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie wiążących rocznych redukcji emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie od 2021 r. do 2030 r. przyczyniających się do działań na rzecz klimatu w celu wywiązania się z zobowiązań wynikających z Porozumienia paryskiego oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 525/2013 1 , w szczególności jego art. 4 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W art. 6 rozporządzenia (UE) 2018/842 przewidziano możliwość uwzględnienia w odniesieniu do niektórych państw członkowskich ograniczonego anulowania uprawnień do emisji w ramach EU ETS na użytek oceny ich zgodności na podstawie art. 9 tego rozporządzenia ("elastyczność ETS").
(2) W załączniku III do decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2020/2126 2 określono całkowite ilości, które można wykorzystać do celów elastyczności ETS zgodnie z art. 4 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2018/842. Całkowitą liczbę ustalono stosując wartości procentowe zgłoszone przez państwa członkowskie do dnia 31 grudnia 2019 r. zgodnie z art. 6 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/842 do obliczonych wartości emisji gazów cieplarnianych w 2005 r.
(3) W następstwie zmiany rozporządzenia (UE) 2018/842 rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/857 3 maksymalny odsetek elastyczności ETS Malty na lata 2025-2030 zwiększono z 2 % do 7 %. Ponadto niektóre państwa członkowskie otrzymały nową możliwość powiadomienia Komisji do dnia 31 grudnia 2023 r., czy zamierzają skorzystać lub nadal korzystać z elastyczności ETS w latach 2025-2030.
(4) Do dnia 31 grudnia 2023 r. Malta i Szwecja powiadomiły Komisję o planowanym przez nie wykorzystaniu tej elastyczności. W związku z tym w odniesieniu do tych dwóch państw członkowskich należy zmienić ilości, które mają zostać wykorzystane na potrzeby elastyczności ETS, określone w załączniku III do decyzji wykonawczej (UE) 2020/2126.
(5) Dodatkowe ilości dla tych dwóch państw członkowskich, które można uwzględnić na użytek oceny zgodności danego państwa członkowskiego na podstawie art. 9 rozporządzenia (UE) 2018/842, określa się poprzez zastosowanie wartości procentowych na okres 2025-2030, o których powiadomiono zgodnie z art. 6 ust. 3a i 3b tego rozporządzenia, do obliczonych wartości emisji gazów cieplarnianych za 2005 r. określonych w załączniku I do decyzji wykonawczej (UE) 2020/2126.
(6) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2020/2126.
(7) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: