1. Unia Europejska (zwana dalej "Unią") przedkłada, zgodnie z art. 67 ust. 2 porozumienia w ramach Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, dotyczącego ochrony i zrównoważonego wykorzystywania morskiej różnorodności biologicznej na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową (zwanego dalej "porozumieniem"), następującą deklarację kompetencji w odniesieniu do kwestii uregulowanych w porozumieniu.2. Obecnie państwami członkowskimi Unii są: Królestwo Belgii, Republika Bułgarii, Republika Czeska, Królestwo Danii, Republika Federalna Niemiec, Republika Estońska, Irlandia, Republika Grecka, Królestwo Hiszpanii, Republika Francuska, Republika Chorwacji, Republika Włoska, Republika Cypryjska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Wielkie Księstwo Luksemburga, Węgry, Republika Malty, Królestwo Niderlandów, Republika Austrii, Rzeczpospolita Polska, Republika Portugalska, Rumunia, Republika Słowenii, Republika Słowacka, Republika Finlandii oraz Królestwo Szwecji.
3. Na mocy art. 3 i 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w niektórych dziedzinach Unia ma wyłączną kompetencję, a w innych Unia dzieli kompetencje z państwami członkowskimi. Na mocy art. 4 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) państwa członkowskie zachowują wyłączną kompetencję we wszystkich sprawach, w odniesieniu do których nie przyznano Unii żadnych kompetencji w traktatach.
4. W tym względzie Unia oświadcza, po pierwsze, że jest uprawniona do zawierania umów międzynarodowych i wykonywania wynikających z nich zobowiązań związanych z dziedziną ochrony środowiska, która zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. e) TFUE należy do kompetencji dzielonych z państwami członkowskimi. Dotyczy to następujących celów, zgodnie z art. 191 TFUE:
- zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska;
- ochrony zdrowia ludzkiego;
- ostrożnego i racjonalnego wykorzystywania zasobów naturalnych;
- promowania na płaszczyźnie międzynarodowej środków zmierzających do rozwiązywania regionalnych lub światowych problemów w dziedzinie środowiska, w szczególności zwalczania zmian klimatu.
W kwestiach, w odniesieniu do których przyjęto przepisy unijne, Unia ma wyłączną kompetencję w sprawach regulowanych porozumieniem jedynie w zakresie, w jakim postanowienia tego porozumienia lub decyzje Konferencji Stron mogą wpływać na wspólne zasady lub zmieniać ich zakres w rozumieniu art. 3 ust. 2 TFUE. W tym względzie zawarcie niniejszego porozumienia, w imieniu Unii, nie ma wpływu na podział kompetencji między Unią a jej państwami członkowskimi zgodnie z Traktatami. W szczególności, niniejszej decyzji nie należy interpretować jako korzystania przez Unię z możliwości wykonywania jej kompetencji zewnętrznych w odniesieniu do dziedzin objętych porozumieniem wchodzących w zakres kompetencji dzielonych w zakresie, w jakim kompetencje te nie zostały jeszcze wykonane wewnętrznie przez Unię. W dziedzinie kompetencji dzielonych państwa członkowskie zachowują swoje kompetencje w zakresie, w jakim porozumienie nie wpływa na wspólne zasady ani nie zmienia ich zakresu, w tym ich przewidywalnego rozwoju w przyszłości.
W związku z tym zakres kompetencji Unii należy oceniać na podstawie kompleksowej i szczegółowej analizy związku między porozumieniem a konkretnymi przepisami każdego aktu prawa Unii, indywidualnie dla każdego przypadku. Zakres i wykonywanie tych kompetencji Unii podlegają, z uwagi na swój charakter, ciągłej ewolucji.
5. Po drugie, Unia oświadcza, że posiada kompetencje równoległe do wykonywania działań w następujących dziedzinach:
- badania i rozwój technologiczny;
- współpraca na rzecz rozwoju.
Zgodnie z art. 4 ust. 3 i art. 4 ust. 4 TFUE wykonywanie przez Unię kompetencji równoległych nie może skutkować uniemożliwieniem państwom członkowskim wykonywania ich kompetencji.
6. Po trzecie, Unia oświadcza, że posiada wyłączną kompetencję w zakresie zachowania morskich zasobów biologicznych w ramach wspólnej polityki rybołówstwa, zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. d) TFUE.
7. Unia i jej państwa członkowskie są zatem właściwe do zawarcia porozumienia. Zawarcie porozumienia przez Unię pozostaje bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich w zakresie ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia porozumienia.
8. W odniesieniu do środków, które mają zostać przyjęte na mocy porozumienia, określenie dziedziny kompetencji Unii, do której dany środek należy, będzie zależało od wewnętrznej oceny głównego celu lub elementu składowego środka, który ma zostać przyjęty na mocy porozumienia, a także oceny celów i elementów bardziej konkretnie związanych ze stanowiskiem, które ma zostać ustalone przez Unię. W związku z tym Unia i jej państwa członkowskie podjęły decyzję w sprawie swoich właściwych obowiązków w zakresie wykonywania swoich zobowiązań wynikających z porozumienia, zgodnie z art. 67 ust. 1 porozumienia.
9. Ponadto, w odniesieniu do kompetencji przekazanych Unii, niniejsza deklaracja pozostaje bez uszczerbku dla terytorialnego zakresu stosowania Traktatów i jest stosowana na warunkach określonych w Traktatach, w szczególności w art. 355 TFUE. Na mocy art. 355 TFUE niniejsza deklaracja nie ma zastosowania do krajów i terytoriów zamorskich państw członkowskich, w przypadku których Traktaty nie mają zastosowania, oraz pozostaje bez uszczerbku dla wszelkich aktów i stanowisk, które mogą zostać przyjęte na podstawie porozumienia przez zainteresowane państwa członkowskie w imieniu oraz w interesie tych krajów i terytoriów zamorskich.
10. Unia będzie należycie informować depozytariusza o wszelkich istotnych zmianach zakresu swoich kompetencji, zgodnie z art. 67 ust. 2 porozumienia.
