PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Jednym z celów wspólnej polityki rybołówstwa, określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 3 , jest zapewnienie, aby eksploatacja żywych zasobów morza zapewniała zrównoważone warunki ekonomiczne, środowiskowe i społeczne.
(2) Unia jest jedną z umawiających się stron Konwencji Narodów Zjednoczonych z dnia 10 grudnia 1982 r. o prawie morza, zatwierdzonej decyzją Rady 98/392/WE 4 , Porozumienia w sprawie wykonania postanowień tej konwencji odnoszących się do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi, ratyfikowanego decyzją Rady 98/414/WE 5 oraz Porozumienia o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu, przyjętego decyzją Rady 96/428/WE 6 . W ramach powyższych zobowiązań międzynarodowych Unia uczestniczy w działaniach na rzecz zapewnienia zrównoważonego zarządzania daleko migrującymi stadami ryb.
(3) Na mocy decyzji 86/238/EWG 7 Unia jest jedną z umawiających się stron Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego (zwanej dalej "konwencją"). Konwencja określa ramy współpracy regionalnej dotyczącej ochrony tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych i zarządzania nimi na Oceanie Atlantyckim i przyległych morzach, poprzez ustanowienie Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) oraz przewiduje przyjmowanie zaleceń mających zastosowanie na obszarze objętym konwencją, które stają się wiążące dla umawiających się stron konwencji oraz niebędących umawiającymi się stronami współpracujących stron, podmiotów i podmiotów rybackich (CPC).
(4) Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 640/2010 8 wdrożono do prawa Unii zalecenie ICCAT 09-11 zmieniające zalecenie 08-12 w sprawie programu dokumentowania połowów tuńczyka błękitnopłetwego.
(5) W ramach środków na rzecz regulacji stad tuńczyka błękitnopłetwego, poprawy jakości i wiarygodności danych statystycznych, a także w celu zapobiegania nielegalnym połowom, ich powstrzymywania i eliminowania, ICCAT przyjęła zalecenia 18-13 oraz 21-19 w sprawie programu dokumentacji ICCAT dotyczącej tuńczyka błękitnopłetwego, wprowadzając system dokumentowania połowów tuńczyka błękitnopłetwego, zalecenia 10-11 w sprawie programu elektronicznego dokumentowania połowów tuńczyka błękitnopłetwego (eBCD) oraz 22-16 w sprawie stosowania systemu eBCD, rozwijając i wzmacniając wdrażanie systemu dokumentowania połowów tuńczyka błękitnopłetwego poprzez wprowadzenie obowiązkowego systemu eBCD, a także zalecenie 22-08 ustanawiające wieloletni plan zarządzania zasobami tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym. CPC oraz państwa członkowskie rozpoczęły częściowe wdrażanie systemu eBCD w czerwcu 2016 r. System ten jest w pełni wdrożony od stycznia 2017 r. i państwa członkowskie korzystają z niego.
(6) Konwencja ustanawia języki angielski, francuski i hiszpański jako języki urzędowe ICCAT. Aby umożliwić operatorom skuteczne prowadzenie działalności wchodzącej w zakres stosowania niniejszego rozporządzenia oraz uniknąć przeszkód w komunikacji z właściwymi organami, dokument połowowy dotyczący tuńczyka błękitnopłetwego (BCD) i świadectwo powrotnego wywozu tuńczyka błękitnopłetwego (BFTRC) należy przedkładać w jednym z języków urzędowych ICCAT.
(7) Niektóre przepisy zaleceń ICCAT są często zmieniane przez CPC i istnieje duże prawdopodobieństwo, że będą nadal zmieniane w przyszłości. Dlatego, w celu umożliwienia szybkiego wdrażania do prawa Unii przyszłych zmian zaleceń ICCAT, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w celu zmiany niniejszego rozporządzenia w zakresie obowiązkowego stosowania eBCD i BCD; zasad dotyczących pogrupowanych BCD; potwierdzania BCD i eBCD; terminu odstępstwa dotyczącego informacji na temat znakowania w odniesieniu do minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/2053 9 ; rejestracji i potwierdzania połowów oraz następujących po nich transakcji w systemie eBCD; informacji dotyczących potwierdzania i punktów kontaktowych; stosowania papierowych BCD i drukowanych eBCD; dat składania sprawozdań; odniesień do załączników do zaleceń ICCAT oraz do odpowiednich załączników do niniejszego rozporządzenia; a także załączników do niniejszego rozporządzenia. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 10 . W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
(8) Ustawodawstwo Unii powinno jedynie służyć do wdrożenia zaleceń ICCAT do prawa Unii, aby zrównać pozycję rybaków unijnych i rybaków z państw trzecich oraz zapewnić, aby zasady zostały w pełni zaakceptowane i wdrożone przez wszystkich.
(9) Akty delegowane przewidziane w niniejszym rozporządzeniu pozostają bez uszczerbku dla wdrażania przyszłych zmian w zaleceniach ICCAT do prawa Unii w drodze zwykłej procedury ustawodawczej.
(10) Należy zatem uchylić rozporządzenie (UE) nr 640/2010, gdyż niniejsze rozporządzenie wdraża do prawa Unii nowe środki ICCAT dotyczące programu dokumentowania połowów tuńczyka błękitnopłetwego.
(11) Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 11 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który przedstawił swoje uwagi formalne w dniu 17 maja 2022 r.
(12) W przypadku przetwarzania danych osobowych w kontekście stosowania niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 12 oraz rozporządzenie (UE) 2018/1725 i należy zapewnić, aby obowiązki związane z ochroną danych osobowych były przestrzegane na wszystkich poziomach. Organy państw członkowskich uznaje się za administratorów w rozumieniu art. 4 pkt 7 rozporządzenia (UE) 2016/679, w związku z przetwarzaniem danych osobowych, które zbierają na podstawie niniejszego rozporządzenia. Komisję uznaje się za administratora w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia (UE) 2018/1725, w związku z przetwarzaniem danych osobowych, które zbiera na podstawie niniejszego rozporządzenia,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. C 123 z 9.4.2021, s. 72.
2 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 21 listopada 2023 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 8 grudnia 2023 r.
3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).
4 Decyzja Rady 98/392/WE z dnia 23 marca 1998 r. dotycząca zawarcia przez Wspólnotę Europejską Konwencji Narodów Zjednoczonych z dnia 10 grudnia 1982 r. o prawie morza i Porozumienia z dnia 28 lipca 1994 r. odnoszącego się do stosowania jego części XI (Dz.U. L 179 z 23.6.1998, s. 1).
5 Decyzja Rady 98/414/WE z dnia 8 czerwca 1998 r. w sprawie ratyfikowania przez Wspólnotę Europejską Porozumienia w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r., odnoszących się do ochrony i zarządzania międzystrefowymi zasobami rybnymi i zasobami rybnymi masowo migrującymi (Dz.U. L 189 z 3.7.1998, s. 14).
6 Decyzja Rady 96/428/WE z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie przyjęcia przez Wspólnotę Porozumienia o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu (Dz.U. L 177 z 16.7.1996, s. 24).
7 Decyzja Rady 86/238/EWG z dnia 9 czerwca 1986 r. w sprawie przystąpienia Wspólnoty do Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego, zmienionej Protokołem załączonym do Aktu Końcowego Konferencji Pełnomocników Państw - Stron Konwencji, podpisanego w Paryżu dnia 10 lipca 1984 r. (Dz.U. L 162 z 18.6.1986, s. 33).
8 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 640/2010 z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie programu dokumentacji połowów tuńczyka błękitnopłetwego Thunnus thynnus i zmiany rozporządzenia Rady (WE) nr 1984/2003 (Dz.U. L 194 z 24.7.2010, s. 1).
9 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/2053 z dnia 13 września 2023 r. ustanawiające wieloletni plan zarządzania zasobami tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1936/2001, (UE) 2017/2107 i (UE) 2019/833 oraz uchylające rozporządzenie (UE) 2016/1627 (Dz.U. L 238 z 27.9.2023, s. 1).
10 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.
11 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).
12 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).
13 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
14 Masę, gdy jest ona znana, należy podać w relacji pełnej. Jeżeli nie stosuje się masy w relacji pełnej, w rubrykach formularza "Łączna masa" i "Średnia masa" należy określić rodzaj produktu (np. GG).
15 Masę, gdy jest ona znana, należy podać w relacji pełnej. Jeżeli nie stosuje się masy w relacji pełnej, w rubrykach formularza "Łączna masa" i "Średnia masa" należy określić rodzaj produktu (np. GG).