a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 1 zawiera wymóg przyjmowania środków ochronnych przy uwzględnieniu dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, w tym, w stosownych przypadkach, sprawozdań sporządzonych przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa i inne organy doradcze, a także przy uwzględnieniu wszelkich porad otrzymywanych od komitetów doradczych.
(2) Rada ma przyjąć środki dotyczące ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym - w stosownych przypadkach - określonych warunków funkcjonalnie związanych z tymi uprawnieniami do połowów. Zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 uprawnienia do połowów należy ustalać zgodnie z celami wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) określonymi w art. 2 ust. 2 tego rozporządzenia. Ponadto w przypadku stad objętych poszczególnymi planami wieloletnimi TAC całkowite dopuszczalne połowy (TAC) należy ustalać zgodnie z celami i środkami określonymi w tych planach. Zgodnie z art. 16 ust. 1 tego rozporządzenia uprawnienia do połowów należy przydzielać państwom członkowskim tak, aby zapewnić względną stabilność działalności połowowej każdego państwa członkowskiego w odniesieniu do każdego stada lub rodzaju rybołówstwa..
(3) Całkowite dopuszczalne połowy (TAC) należy zatem ustalać, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013, na podstawie dostępnych opinii naukowych, z uwzględnieniem skutków biologicznych i społeczno-gospodarczych, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania poszczególnych sektorów rybołówstwa oraz biorąc pod uwagę opinie wyrażane podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami.
(4) Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1139 2 ustanowiono wieloletni plan w odniesieniu do stad dorsza atlantyckiego, śledzia atlantyckiego i szprota w Morzu Bałtyckim oraz połowów eksploatujących te stada. Plan ten ma na celu zapewnienie, aby eksploatacja żywych zasobów morza pozwalała na odtwarzanie i utrzymywanie populacji poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających zapewnić maksymalny podtrzymy- walny połów (MSY). Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 stanowi, że w odniesieniu do stad objętych poszczególnymi planami wieloletnimi uprawnienia do połowów mają być ustalane zgodnie z zasadami określonymi w tych planach wieloletnich.
(5) Zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1139 uprawnienia do połowów dla stad wymienionych w art. 1 tego rozporządzenia mają zostać tak ustalone, aby osiągnąć tak szybko, jak to możliwe, w sposób progresywny i stopniowy, najpóźniej do 2020 r., wartość śmiertelności połowowej na poziomie MSY, wyrażonej w przedziałach. Limity połowowe mające zastosowanie w 2024 r. do odpowiednich stad w Morzu Bałtyckim należy ustalić zgodnie z zasadami i celami wieloletniego planu ustanowionego tym rozporządzeniem.
(6) W dniu 31 maja 2023 r. Międzynarodowa Rada Badań Morza (ICES) opublikowała roczną opinię w odniesieniu do stad w Morzu Bałtyckim.
(7) Istnieją pewne stada objęte rozporządzeniem (UE) 2016/1139, w odniesieniu do których ICES zaleca zerowe połowy. Jeżeli jednak TAC zostały ustalone na zalecanych poziomach, obowiązek wyładunku wszystkich połowów - w tym przyłowów tych stad w połowach wielogatunkowych - spowodowałby wystąpienie zjawiska "gatunków dławiących". "Gatunek dławiący" jest gatunkiem bez kwoty, który może spowodować zaprzestanie połowów przez jeden statek rybacki lub większą ich liczbę, nawet jeżeli statki te mają nadal kwotę na inne gatunki. Należy zatem ustanowić szczególne TAC dla przyłowów tych stad, aby osiągnąć właściwą równowagę między kontynuowaniem połowów - ze względu na potencjalnie poważne skutki społeczno-gospodarcze w przeciwnym razie - a potrzebą osiągnięcia dobrego stanu biologicznego tych stad, biorąc pod uwagę trudności w prowadzeniu połowów wszystkich stad w ramach połowów wielogatunkowych z zachowaniem MSY. Te TAC dla przyłowów należy ustalić na poziomach, które zapewnią zmniejszenie śmiertelności tych stad oraz zachęcą do poprawy selektywności i unikania przyłowów tych stad. W celu zmniejszenia połowów stad, w odniesieniu do których ustalono TAC dotyczące przyłowów, uprawnienia do połowów dotyczące łowisk, w których poławia się ryby z tych stad, należy ustalić na poziomach, które pomogą odbudować biomasę zagrożonych stad do zrównoważonych poziomów.
(8) Według ICES zdecydowana większość połowów w Morzu Bałtyckim charakteryzuje się co najmniej pewnym stopniem mieszania gatunków. Mieszanie to w równiej mierze dotyczy zarówno gatunków zarządzanych w ramach TAC, jak i gatunków, które nie są zarządzane w ramach TAC. Mieszanie występuje w największym stopniu między gatunkami pelagicznymi a gatunkami przydennymi. Na 2024 r. ICES zaleca zerowe połowy śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego, dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego i łososia atlantyckiego w basenie głównym. Ponadto w opinii wydanej z zachowaniem zasady ostrożności w odniesieniu do dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego ICES zaleca niezwykle niskie połowy. W związku z tym, gdyby TAC dla tych stad ustalono na poziomach zalecanych przez ICES, oznaczałoby to, że statki prowadzące zwłaszcza połowy gładzicy zaprzestałyby połowów w 2024 r. Na podstawie danych Europejskiego Centrum Monitorowania Rynku Produktów Rybołówstwa i Akwakultury (EUMOFA) szacuje się, że wartość pierwszej sprzedaży połowów gładzicy, która może być poławiana w granicach proponowanych TAC, wynosi 24,5 mln EUR. W 2024 r. należałoby również zaprzestać wiele połowów, w szczególności w ramach łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, w odniesieniu do gatunków nieobjętych unijnym TAC, zwłaszcza innych gatunków płastugokształtnych. Należy zatem ustanowić TAC dla przyłowów "gatunków dławiących" - śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego, dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego, dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego oraz łososia atlantyckiego w basenie głównym pod pewnymi warunkami.
(9) W odniesieniu do stada dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego ICES szacuje, że biomasa tego stada nadal znajduje się poniżej punktu odniesienia biomasy stada tarłowego, poniżej którego zdolność reprodukcyjna może być ograniczona (Blim), i prawie nie wzrosła w porównaniu z 2022 r. ICES zaleca zatem piąty rok z rzędu, aby nie poławiać dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego. W związku z tym, na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, należy utrzymać zamknięcie połowów ukierunkowanych i funkcjonalnie powiązane środki zaradcze. Uprawnienia do połowów w odniesieniu do nieuniknionych przyłowów należy ustalić na niskim poziomie, unikając jednocześnie wystąpienia zjawiska "gatunków dławiących".
(10) W odniesieniu do stada dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego" ICES skorygowała w dół swoje zalecenie, ze względu na utrzymującą się niepewność, i wydała opinię z zachowaniem zasady ostrożności. Teraz okazuje się, że stado znajdowało się poniżej Blim przez większość ostatnich 15 lat, a w 2022 r. było na historycznie niskim poziomie. Poziom połowów zalecany w opinii wydanej zgodnie z zasadą ostrożności jest na niezwykle niskim poziomie. W związku z tym, na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, należy utrzymać zamknięcie połowów ukierunkowanych i funkcjonalnie powiązane środki zaradcze oraz zamknąć połowy rekreacyjne dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego. Uprawnienia do połowów w odniesieniu do nieuniknionych przyłowów należy ustalić na niskim poziomie, unikając jednocześnie wystąpienia zjawiska "gatunków dławiących".
(11) W odniesieniu do łososia atlantyckiego w podrejonach ICES 22-31 ICES utrzymała swoją opinię zalecającą zerowe połowy, ograniczyła możliwość kontynuowania latem połowów przybrzeżnych do podrejonu ICES 31 oraz odpowiednio obniżyła zalecany poziom połowów. W związku z tym, na podstawie rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013, należy dostosować obszar połowowy i poziom uprawnień do połowów zgodnie z opinią ICES oraz utrzymać funkcjonalnie powiązane środki zaradcze.
(12) Aby zapewnić pełne wykorzystanie uprawnień do połowów przybrzeżnych w podrejonie ICES 32, w 2019 r. wprowadzono ograniczoną elastyczność między obszarami w odniesieniu do łososia atlantyckiego z podrejonów ICES 22-31 i z podrejonu ICES 32. Ze względu na zmiany uprawnień do połowów tych dwóch stad należy utrzymać elastyczność w tym zakresie.
(13) Zakaz połowów troci wędrownej poza obszarem leżącym w granicach czterech mil morskich od linii podstawowych oraz ograniczenie przyłowów troci wędrownej do 3 % łącznych połowów troci wędrownej i łososia atlantyckiego w dużym stopniu przyczyniły się do znacznego ograniczenia znaczącego nieprawidłowego raportowania połowów łososia atlantyckiego, szczególnie jako połowów troci wędrownej. Należy zatem utrzymać istniejące ograniczenia w celu zachowania niskiego poziomu nieprawidłowego raportowania.
(14) Środki dotyczące połowów rekreacyjnych dorsza atlantyckiego i łososia atlantyckiego oraz środki ochrony stad troci wędrownej i łososia atlantyckiego powinny pozostawać bez uszczerbku dla bardziej rygorystycznych środków krajowych na podstawie art. 19 i 20 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
(15) W odniesieniu do śledzia atlantyckiego w Zatoce Botnickiej, dla której połowy mają duże znaczenie społeczno-gospodarcze, ICES przedstawiła opinię dotyczącą MSY z przedziałami połowów. Jednocześnie biomasa tego stada jest obecnie poniżej punktu odniesienia, poniżej którego należy podjąć konkretne i odpowiednie działania w zakresie zarządzania (Btrigger), i istnieje prawdopodobieństwo, że stado spadnie poniżej Blim w 2025 r. W związku z tym, na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/1139, należy ustalić uprawnienia do połowów w dolnym przedziale śmiertelności połowowej zapewniającej MSY (FMSY).
(16) W odniesieniu do śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego ICES szacuje, że chociaż biomasa stada uległa zwiększeniu, wynosi ona jedynie 71 % Blim. Ponadto uzupełnianie stada utrzymuje się na rekordowo niskich poziomach i nie oczekuje się, że biomasa powróci do poziomu powyżej Blim w 2025 r. ICES zaleca zatem szósty rok z rzędu, aby nie poławiać śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego. W związku z tym, na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/1139, należy utrzymać zamknięcie połowów ukierunkowanych i ustalić uprawnienia do połowów w odniesieniu do nieuniknionych przyłowów na niskim poziomie, aby uniknąć wystąpienia zjawiska "gatunków dławiących".
(17) W odniesieniu do śledzia atlantyckiego w środkowej części Morza Bałtyckiego, dla którego połowy mają duże znaczenie społeczno-gospodarcze, ICES przedstawiła opinię dotyczącą MSY z przedziałami połowów. Jednocześnie ICES szacuje, że biomasa tego stada była poniżej Blim przez większość ostatnich 30 lat, w tym w ostatnich latach, i że istnieje prawdopodobieństwo, że biomasa tego stada pozostanie poniżej Blim w 2025 r. W związku z tym, na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/1139, należy ustalić uprawnienia do połowów na poziomie niższej wartości przedziału FMSY, i ustanowić zamknięcie tarliska w odniesieniu do połowów przy użyciu włoków pelagicznych jako dodatkowy środek zaradczy funkcjonalnie powiązany z uprawnieniami do połowów.
(18) W odniesieniu do śledzia atlantyckiego w Zatoce Ryskiej ICES szacuje, że biomasa jest powyżej Btrigger, a presja połowowa - na poziomie FMSY. Należy zatem ustalić, na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/1139, uprawnienia do połowów na poziomie wartości punktu FMSY.
(19) Jeżeli chodzi o gładzicę, ICES szacuje, że dorsz atlantycki stanowi przyłów w połowach gładzicy. Należy zatem ustalić, na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/1139, uprawnienia do połowów gładzicy poniżej najniższej wartości w przedziale FMSY.
(20) W odniesieniu do szprota ICES szacuje, że chociaż biomasa przekracza Btrigger, od 2014 r. nie odnotowano znacznego uzupełnienia stada. Ponadto ICES szacuje, że uzupełnienie stada w latach 2021 i 2022 było historycznie niskie. Poza tym połowy szprota to często połowy wielogatunkowe, gdzie szprot poławiany jest wraz ze śledziem atlantyckim. Należy zatem ustalić, na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/1139, uprawnienia do połowów szprota w odnośnym dolnym przedziale FMSY.
(21) Korzystanie z określonych w niniejszym rozporządzeniu uprawnień do połowów podlega rozporządzeniu Rady (WE) nr 1224/2009 3 , w szczególności jego art. 33 dotyczącemu zapisu połowów i nakładu połowowego oraz jego art. 34 dotyczącemu przekazywania Komisji danych dotyczących wyczerpania uprawnień do połowów. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem określić kody dotyczące wyładunków ryb ze stad objętych niniejszym rozporządzeniem, które to kody państwa członkowskie mają stosować, przesyłając dane Komisji.
(22) W rozporządzeniu Rady (WE) nr 847/96 4 wprowadzono dodatkowe ustalane z roku na rok warunki TAC, w tym w art. 3 i 4 przepisy dotyczące elastyczności w odniesieniu do stad objętych TAC przezornościowymi i analitycznymi. Na podstawie art. 2 tego rozporządzenia przy ustalaniu TAC Rada ma określić stada, w odniesieniu do których nie stosuje się art. 3 i 4, w szczególności na podstawie biologicznego stanu tych stad. Ponadto dla wszystkich stad objętych obowiązkiem wyładunku na podstawie art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 ustanowiono mechanizm elastyczności obejmującej kolejny rok. W związku z tym, w celu uniknięcia nadmiernej elastyczności, która podważyłaby zasady racjonalnej i odpowiedzialnej eksploatacji żywych zasobów morza, utrudniłaby realizację celów wspólnej polityki rybołówstwa i spowodowałaby pogorszenie biologicznego stanu stad, należy jednoznacznie wyjaśnić, że art. 3 i art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 mają zastosowanie w odniesieniu do TAC wyłącznie, gdy nie korzysta się z obejmującej kolejny rok elastyczności przewidzianej w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
(23) Biomasa dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego, dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego i śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego jest poniżej Blim. W 2024 r. w odniesieniu do wszystkich tych stad dozwolone są wyłącznie przyłowy i połowy naukowe, oraz - w przypadku śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego - łodziowe rybołówstwo przybrzeżne. W związku z tym oraz biorąc pod uwagę stosunkowo niską odporność ekosystemu Morza Bałtyckiego, państwa członkowskie mające udział w kwotach odpowiedniego TAC zobowiązały się, że nie będą stosować obejmującej kolejny rok elastyczności przewidzianej w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do tych stad w 2024 r., tak aby połowy w 2024 r. nie przekroczyły odpowiednich TAC. Ponadto w podrejonach ICES 22-30 biomasa prawie wszystkich stad rzecznych łososia atlantyckiego jest poniżej granicznego punktu odniesienia dla produktywności pod względem smoltów (Rlim), a w 2024 r. dozwolony jest jedynie przyłów i połów do celów badań naukowych. Odpowiednie państwa członkowskie podjęły zatem podobne zobowiązanie dotyczące elastyczności obejmującej kolejny rok w odniesieniu do połowów łososia atlantyckiego w basenie głównym w 2024 r.
(24) W rozporządzeniu Rady (UE) 2023/194 5 ustalono uprawnienia do połowów okowiela od dnia 1 listopada 2022 r. do dnia 31 października 2023 r. w wodach rejonu ICES 3a ("cieśniny Skagerrak i Kattegat"), w wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach Unii podobszaru ICES 4 oraz w wodach Zjednoczonego Królestwa rejonu ICES 2a ("Morze Północne"). Okres połowu okowiela trwa od dnia 1 listopada do dnia 31 października. Unia i Zjednoczone Królestwo przeprowadziły w dniu 16 października 2023 r. konsultacje dwustronne na podstawie art. 498 ust. 2 Umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony 6 oraz uzgodniły TAC na podstawie opinii ICES opublikowanej w dniu 9 października 2023 r. Wyniki konsultacji udokumentowano w pisemnym protokole, który został zatwierdzony przez Radę w dniu 20 października 2023 r. i podpisany przez przedstawiciela Komisji w imieniu Unii i przez szefa delegatury Zjednoczonego Królestwa, zgodnie z art. 498 ust. 6 tej umowy oraz decyzją Rady (UE) 2021/1875 7 . Odnośne uprawnienia do połowów okowiela w rejonie ICES 3a, w wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach Unii podobszaru ICES 4 oraz w wodach Zjednoczonego Królestwa rejonu ICES 2a od dnia 1 listopada 2023 r. do dnia 31 października 2024 r. należy zatem ustalić na poziomie określonym w tym pisemnym protokole.
(25) W rozporządzeniu (UE) 2023/194 ustalono uprawnienia do połowów plamiaka w podobszarze ICES 4, rejonie 6a i rejonie 3a (Morze Północne, obszar na zachód od Szkocji, cieśnina Skagerrak) na 2023 r. na podstawie wyników konsultacji w sprawie połowów między Unią, Norwegią i Zjednoczonym Królestwem na 2024 r., udokumentowanych w uzgodnionym protokole podpisanym w dniu 9 grudnia 2022 r. W celu zagwarantowania pełnego wykorzystania uprawnień do połowów należy zezwolić na wdrażanie elastycznych ustaleń pomiędzy niektórymi obszarami TAC, w przypadku gdy dotyczy to tych samych stad biologicznych. Należy zatem wprowadzić międzyobszarową elastyczność kwot państw członkowskich w odniesieniu do plamiaka w wysokości do 10 % z Morza Północnego do wód Unii w cieśninach Skagerrak i Kattegat.
(26) Zgodnie z Umową o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską, z jednej strony, a Rządem Grenlandii i Rządem Danii, z drugiej strony, i protokołem wykonawczym do tej umowy 8 Unia ma otrzymać od Rządu Grenlandii 7,7 % TAC dla gromadnika (Mallotus villosus) do wyłowienia w wodach Grenlandii podob- szarów ICES 5 oraz 14. W dniu 5 października 2023 r. Rząd Grenlandii poinformował Unię, że według śródokreso- wej opinii naukowej Islandzkiego Instytutu Badań Morskich i Słodkowodnych połowy w "zimie 2023/2024" nie powinny przekroczyć zero ton i że na podstawie tej opinii Rząd Grenlandii nie może obecnie zaoferować Unii gro- madnika w tym okresie. Dlatego dopóki nie pojawi się ostateczna opinia naukowa, która pozwoliłaby Rządowi Grenlandii zaoferować Unii gromadnika, uprawnienia do połowów tego stada w rozporządzeniu (UE) 2023/194 należy oznaczyć jako "Do ustalenia".
(27) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2023/194.
(28) Aby uniknąć przerwania działalności połowowej, przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące Morza Bałtyckiego powinny mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2024 r. Niniejsze rozporządzenie powinno jednak mieć zastosowanie do okowiela w rejonie ICES 3a i w wodach Zjednoczonego Królestwa i Unii podobszaru ICES 4 oraz w wodach Zjednoczonego Królestwa rejonu ICES 2a od dnia 1 listopada 2023 r. do dnia 31 października 2024 r., jako że jest to okres połowu okowiela. Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do plamiaka w podobszarze ICES 4, w rejonie 6a i w rejonie 3a (Morze Północne, obszar na zachód od Szkocji, cieśnina Skagerrak) od dnia 1 listopada 2023 r. do dnia 31 grudnia 2023 r., tak aby zagwarantować pełne wykorzystanie uprawnień do połowów na 2023 r. Ze względu na pilny charakter niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po publikacji,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
