a także mając na uwadze, co następuje:(1) W 2019 r. Komisja rozpoczęła ocenę funkcjonowania instrumentów sektorowych mających zastosowanie do pomocy państwa w sektorze rybołówstwa i akwakultury od czasu ich przyjęcia w latach 2014-2015, włącznie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 717/2014 2 , w celu ich zmiany lub zastąpienia na lata 2021-2027. Wyniki tej oceny wykazały, że rozporządzenie (UE) nr 717/2014 pozostaje przydatnym, wydajnym i skutecznym narzędziem 3 do celów do pomocy de minimis w sektorach rybołówstwa i akwakultury.
(2) W kontekście tej oceny oraz aby zapewnić państwom członkowskim możliwość dalszego przyznawania niewielkich kwot pomocy w oczekiwaniu, w tamtym czasie, na przyjęcie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1139 4 , rozporządzeniem Komisji (UE) 2020/2008 5 przedłużono okres stosowania rozporządzenia (UE) nr 717/2014 do dnia 31 grudnia 2022 r.
(3) Po konsultacjach z Komitetem Doradczym ds. Pomocy Państwa oraz w świetle uwag otrzymanych w ramach konsultacji publicznych z zainteresowanymi stronami w temacie przeglądu instrumentów mających zastosowanie do pomocy państwa w sektorze rybołówstwa i akwakultury przyjęto rozporządzenie Komisji (UE) 2022/2514 6 , którym przedłużono okres stosowania rozporządzenia (UE) nr 717/2014 do dnia 31 grudnia 2023 r., aby umożliwić Komisji sfinalizowanie stanowiska w tej sprawie oraz zapewnić państwom członkowskim możliwość dalszego przyznawania niewielkich kwot pomocy na podstawie rozporządzenia (UE) nr 717/2014.
(4) Rozporządzenie (UE) nr 717/2014 ma obecnie zastosowanie do pomocy przyznawanej przedsiębiorstwom działającym w sektorze rybołówstwa i akwakultury, w tym przedsiębiorstwom zajmującym się przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, natomiast rozporządzenie Komisji (UE) nr 1408/2013 7 ma zastosowanie wyłącznie do przedsiębiorstw prowadzących działalność w zakresie produkcji podstawowej produktów rolnych. Oznacza to, że wobec przedsiębiorstw zajmujących się przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury stosuje się ten sam indywidualny pułap, który ustanowiono rozporządzeniem (UE) nr 717/2014 dla przedsiębiorstw zajmujących się produkcją podstawową produktów rybołówstwa i akwakultury. Wobec przedsiębiorstw zajmujących się przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych stosuje się jednak wyższy pułap indywidualny określony w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 8 .
(5) Zróżnicowane traktowanie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów pochodzących z różnych łańcuchów dostaw żywności może ostatecznie doprowadzić do zakłócenia dynamiki sektora spożywczego. Ze względu na charakter działalności związanej z przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rybołówstwa i akwa- kultury oraz jej podobieństwo do innych rodzajów działalności związanej z przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu rozporządzenie (UE) nr 1407/2013 powinno mieć zastosowanie do przedsiębiorstw prowadzących działalność w zakresie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, jeżeli określone warunki są spełnione. Do tego celu przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu nie obejmuje ani czynności wykonywanych w gospodarstwie lub na pokładzie, niezbędnych, aby przygotować zwierzę lub roślinę do pierwszej sprzedaży, w tym cięcia, filetowania lub zamrażania, ani pierwszej sprzedaży odsprzedawcom lub przetwórcom.
(6) Należy zatem zmienić rozporządzenia (UE) nr 717/2014 i (UE) nr 1407/2013, aby umożliwić przedsiębiorstwom zajmującym się przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury korzystanie z pomocy de minimis na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1407/2013. Aby zapewnić spójność rozporządzeń de minimis, w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 360/2012 9 należy stosować to samo podejście do przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury. Na potrzeby takiego dostosowania należy również zmienić rozporządzenie (UE) nr 1408/2013.
(7) Obecnie załącznik do rozporządzenia (UE) nr 717/2014 określa maksymalne łączne kwoty pomocy de minimis, którą państwo członkowskie może przyznać wszystkim przedsiębiorstwom w dowolnym okresie trzech lat podatkowych, na podstawie art. 3 ust. 3 tego rozporządzenia. Te maksymalne łączne kwoty odpowiadają 2,5 % rocznych obrotów sektora rybołówstwa obejmujących działalność w zakresie połowów, przetwórstwa i akwakultury. W świetle niezbędnych zmian w rozporządzeniach (UE) nr 717/2014, (UE) nr 1407/2013, (UE) nr 1408/2013 i (UE) nr 360/2012 należy dostosować te maksymalne łączne kwoty, aby nie obejmowały działalności związanej z przetwarzaniem. Ponadto konieczna jest aktualizacja obrotów związanych z działalnością w zakresie połowów i akwakultury w oparciu o bardziej aktualne dane sektorowe. Przede wszystkim, maksymalne łączne kwoty należy oprzeć na trzyletniej średniej rocznego obrotu z działalności w zakresie połowu i akwakultury w każdym państwie członkowskim, wyliczonej poprzez wyłączenie wartości najwyższej i najniższej w okresie pięciu lat od 2014 r. do 2018 r. Aby zapewnić ciągłość planowania i dystrybucji pomocy de minimis na produkcję podstawową produktów rybołówstwa i akwakultury oraz wystarczający zakres pola działania we wszystkich państwach członkowskich, Komisja jest zdania, że żadne państwo członkowskie nie powinno utracić więcej niż 60 % maksymalnej łącznej kwoty określonej wcześniej w załączniku do rozporządzenia (UE) nr 717/2014.
(8) Ze względu na zwiększoną potrzebę korzystania z pomocy de minimis należy zwiększyć indywidualny pułap, czyli maksymalną kwotę pomocy na jedno przedsiębiorstwo, którą określono w rozporządzeniu (UE) nr 717/2014. Z uwagi na warunki panujące w sektorze rybołówstwa i akwakultury takie zwiększenie kwoty wymaga ściślejszego monitorowania przyznawanej pomocy, w związku z czym państwa członkowskie, które zdecydują się na wprowadzenie wyższego pułapu indywidualnego, powinny być zobowiązane do prowadzenia centralnego rejestru w celu rejestrowania wszelkiej przyznanej pomocy de minimis oraz do weryfikowania, czy nie przekroczono indywidualnego pułapu lub górnego limitu krajowego.
(9) Kryteria obliczania ekwiwalentu dotacji brutto w odniesieniu do pożyczek i gwarancji, na podstawie rozporządzenia (UE) nr 717/2014, należy dostosować zgodnie z podwyższonym pułapem de minimis.
(10) Z uwagi na sytuację flot rybackich w regionach najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 Traktatu, niektóre operacje nieobjęte zakresem rozporządzenia (UE) nr 717/2014 należy wyjątkowo objąć zakresem stosowania wyłącznie w odniesieniu do takich regionów najbardziej oddalonych. Statki o długości całkowitej poniżej 12 metrów stanowią znaczną część flot rybackich w regionach najbardziej oddalonych, a operacje mające na celu modernizację takich statków odpowiednio rozwiązują problemy dotyczące bezpieczeństwa, związane w szczególności z przestarzałymi flotami i wysokim narażeniem na ekstremalne zdarzenia pogodowe. Ze względu na oddalenie, niewielkie rozmiary i tradycyjny charakter działalności połowowej w tych regionach oraz biorąc pod uwagę, że pomoc de minimis na takie operacje podlega pułapom de minimis i górnym limitom krajowym określonym w rozporządzeniu (UE) nr 717/2014, taka pomoc pozostaje poniżej poziomu, który może wpłynąć na konkurencję i wymianę handlową na rynku wewnętrznym.
(11) Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej ("umowa o wystąpieniu"), której integralną częścią jest Protokół w sprawie Irlan- dii/Irlandii Północnej ("protokół"), weszła w życie w dniu 1 lutego 2020 r.
(12) Art. 126 umowy o wystąpieniu przewiduje okres przejściowy kończący się w dniu 31 grudnia 2020 r., po upływie którego prawo Unii nie ma już zastosowania do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
(13) Art. 10 protokołu stanowi jednak, że niektóre przepisy prawa Unii wymienione w załączniku 5 do tego protokołu i obejmujące rozporządzenie (UE) nr 717/2014, mają mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do środków mających wpływ na handel produktami rolnymi między Irlandią Północną a Unią.
(14) Aby zapewnić zgodność z postanowieniami umowy o wystąpieniu i protokołu, należy zastąpić maksymalną łączną kwotę dla całego Zjednoczonego Królestwa określoną w załączniku do rozporządzenia (UE) nr 717/2014 odpowiednią kwotą odnoszącą się wyłącznie do Irlandii Północnej.
(15) Aby zapewnić równe warunki działania, maksymalną łączną kwotę dla Irlandii Północnej należy obliczyć w oparciu o tę samą metodę, którą stosuje się w odniesieniu do państw członkowskich.
(16) Aby zapewnić ciągłość i pewność prawa oraz dostosować rozporządzenie (UE) nr 717/2014 do ram prawnych mających zastosowanie w sektorze rybołówstwa i akwakultury, w szczególności do rozporządzenia Komisji (UE) 2022/2473 10 , należy przedłużyć okres jego stosowania do dnia 31 grudnia 2029 r.
(17) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (UE) nr 717/2014, (UE) nr 1407/2013, (UE) nr 1408/2013 oraz (UE) nr 360/2012,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 4 października 2023 r.