a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem (UE) 2018/1240 ustanowiono europejski system informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS) mający zastosowanie wobec obywateli państw trzecich zwolnionych z obowiązku wizowego, którzy chcą wjechać na terytorium państw członkowskich.
(2) Celem niniejszego rozporządzenia jest ustanowienie zasad i warunków dokonywania przez przewoźników zapytań weryfikacyjnych oraz określenie przepisów dotyczących ochrony danych i bezpieczeństwa systemu uwierzytelnienia przewoźników oraz procedur awaryjnych w przypadku braku technicznej możliwości. Obowiązki określone w niniejszym rozporządzeniu mają zastosowanie do przewoźników lotniczych, przewoźników morskich i przewoźników międzynarodowych przewożących grupy drogą lądową autokarami, przybywających na terytorium państw członkowskich.
(3) Zgodnie z art. 45 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1240 przewoźnicy lotniczy, przewoźnicy morscy i przewoźnicy międzynarodowi przewożący grupy drogą lądową autokarami przesyłają zapytanie do systemu informacyjnego ETIAS, aby zweryfikować, czy osoby podróżujące podlegające wymogowi posiadania zezwolenia na podróż posiadają ważne zezwolenie na podróż. Zapytanie przesyła się za pomocą bezpiecznego dostępu do portalu dla przewoźników.
(4) Przewoźnicy uzyskują dostęp do interfejsu dla przewoźników za pomocą systemu uwierzytelnienia. W rozporządzeniu wykonawczym określa się zasady ochrony danych i bezpieczeństwa mające zastosowanie do systemu uwierzytelnienia zgodnie z art. 45 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1240 w celu umożliwienia przewoźnikom wyłącznego dostępu do portalu dla przewoźników.
(5) Aby umożliwić wypełnienie obowiązków przez przewoźników prowadzących działalność i przywożących pasażerów na terytorium państw członkowskich należy zapewnić przewoźnikom dostęp do portalu dla przewoźników.
(6) Należy ustalić przepisy techniczne dotyczące formatu komunikatu oraz systemu uwierzytelnienia, aby umożliwić przewoźnikom łączenie się z portalem dla przewoźników i korzystanie z niego; przepisy mają być szczegółowo określone w wytycznych technicznych stanowiących część specyfikacji technicznej, o której mowa w art. 73 rozporządzenia (UE) 2018/1240, którą ma przyjąć Agencja Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA).
(7) Przewoźnicy powinni być w stanie wskazać, że pasażerowie nie są objęci zakresem rozporządzenia (UE) 2018/1240 i w takim przypadku przewoźnicy powinni otrzymywać z portalu dla przewoźników automatyczną odpowiedź "nie dotyczy" bez przeprowadzania kwerend w bazie danych przeznaczonej wyłącznie do odczytu i bez rejestrowania.
(8) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do przewoźników lotniczych, przewoźników morskich i przewoźników międzynarodowych przewożących grupy drogą lądową autokarami, przybywających na terytorium państw członkowskich. Przed wejściem na pokład mogą być przeprowadzane odprawy graniczne warunkujące wjazd na terytorium państw członkowskich. W takich przypadkach przewoźnicy powinni być zwolnieni z obowiązku weryfikowania statusu osób podróżujących w zakresie zezwolenia na podróż.
(9) Zgodnie z art. 83 rozporządzenia (UE) 2018/1240 w okresie przejściowym i okresach karencji przepisy mające zastosowanie do przewoźników powinny być dostosowane do specyfiki tych okresów. W okresie przejściowym osobom podróżującym powinno zezwalać się na wjazd bez zezwolenia na podróż, gdyż zezwolenie takie powinno być nieobowiązkowe. Po okresie przejściowym następuje okres karencji, w którym osobom podróżującym powinno się zezwalać na wjazd na terytorium państw członkowskich bez zezwolenia na podróż, o ile jest to ich pierwszy wjazd podczas tego okresu karencji.
(10) W celu zapewnienia oparcia zapytania weryfikacyjnego na możliwie najbardziej aktualnych informacjach, zapytań nie należy wprowadzać wcześniej niż na 48 godzin przed planowaną godziną wyjazdu.
(11) Należy uznać, że pasażerowie podlegający wymogowi posiadania ważnego zezwolenia na podróż posiadają takie zezwolenie w przypadku, gdy przewoźnicy przesłali zapytanie do interfejsu dla przewoźników w ciągu 48 godzin poprzedzających planowaną godzinę wyjazdu i otrzymali komunikat "OK". Mogą zaistnieć okoliczności, w których przewoźnik może nie być w stanie dokonać zapytania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1240, ze względu na awarię techniczną jakiejkolwiek części europejskiego systemu informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż. Aby ograniczyć możliwe niekorzystne skutki wynikające z takiej awarii należy określić szczegółowe przepisy dotyczące procedury awaryjnej, jak przewidziano w art. 46 rozporządzenia (UE) 2018/1240.
(12) Aby zapewnić dokładność danych, do których dostęp mają przewoźnicy, oraz ich spójność z danymi przechowywanymi w europejskim systemie informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż, należy w miarę potrzeb aktualizować bazę danych przeznaczoną wyłącznie do odczytu, o której mowa w art. 45 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2018/1240.
(13) Komisja, eu-LISA i państwa członkowskie powinny podjąć starania w celu poinformowania wszystkich przewoźników, o których posiadają wiedzę, o sposobie i terminie rejestracji. Po pomyślnym dokonaniu procedury rejestracji oraz, w stosownych przypadkach, po pomyślnym zakończeniu testów eu-LISA powinna połączyć przewoźnika z interfejsem dla przewoźników.
(14) Przewoźnicy powinni mieć dostęp do formularza internetowego na publicznej stronie internetowej, aby mogli zwracać się o pomoc. Przy zwracaniu się o pomoc przewoźnicy powinni otrzymać potwierdzenie odbioru zawierające numer sprawy. eu-LISA lub jednostka centralna ETIAS mogą kontaktować się z przewoźnikami, którzy otrzymali takie potwierdzenie, wszelkimi niezbędnymi kanałami, w tym telefonicznie, w celu przekazania odpowiedniej odpowiedzi.
(15) Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/1217 2 ustanowiono zasady i warunki dokonywania przez przewoźników zapytań weryfikacyjnych, przepisy dotyczące ochrony danych i bezpieczeństwa systemu uwierzytelnienia przewoźników, a także procedury awaryjne w przypadku braku technicznej możliwości. Konieczne jest doprecyzowanie procedur awaryjnych w przypadku braku technicznej możliwości. Dla zachowania jasności, rozporządzenie to należy zastąpić.
(16) Zważywszy, że rozporządzenie (UE) 2018/1240 powstało w oparciu o dorobek Schengen, zgodnie z art. 4 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dnia 21 grudnia 2018 r. Dania powiadomiła o swojej decyzji w sprawie wdrożenia rozporządzenia (UE) 2018/1240 do swojego prawa krajowego. Dania jest zatem związana niniejszym rozporządzeniem.
(17) Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii, nie jest objęte zakresem środków, o których mowa w decyzji Rady 2002/192/WE 3 . Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jego przyjęciu i nie jest nim związana ani go nie stosuje.
(18) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 4 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt A decyzji Rady 1999/437/WE 5 .
(19) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 6 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt A decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE 7 .
(20) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 8 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt A decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE 9 .
(21) W odniesieniu do Cypru, Bułgarii, Rumunii i Chorwacji niniejsze rozporządzenie stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany odpowiednio w rozumieniu art. 3 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2003 r., art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2005 r. oraz art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2011 r.
(22) Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 10 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który swoją opinię wydał w dniu 30 kwietnia 2021 r.
(23) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Inteligentnych Granic (ETIAS),
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: