RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej 1 , w szczególności jej art. 19,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Decyzją wykonawczą Rady (UE) 2016/2266 2 , zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/96/WE, upoważniono Niderlandy do stosowania obniżonej stawki opodatkowania wobec energii elektrycznej dostarczanej do stacji ładowania i wykorzystywanej do bezpośredniego ładowania pojazdów elektrycznych do dnia 31 grudnia 2020 r.
(2) W dniu 30 marca 2020 r. Niderlandy wystąpiły o upoważnienie do dalszego stosowania obniżonej stawki opodatkowania wobec energii elektrycznej dostarczanej do stacji ładowania dla pojazdów elektrycznych w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 1 stycznia 2025 r. Na wniosek Komisji w dniu 20 listopada 2020 r. Niderlandy przekazały dodatkowe informacje na poparcie swojego wniosku.
(3) Obniżona stawka opodatkowania ma na celu dalsze promowanie korzystania z pojazdów elektrycznych poprzez zmniejszenie kosztów energii elektrycznej stosowanej do napędzania takich pojazdów.
(4) Korzystanie z pojazdów elektrycznych nie powoduje emisji zanieczyszczeń powietrza w wyniku spalania benzyny i oleju napędowego lub innych paliw kopalnych i dzięki temu przyczynia się do poprawy jakości powietrza w miastach. Ponadto korzystanie z pojazdów elektrycznych może zmniejszyć emisję CO2, w szczególności jeżeli energia elektryczna wytwarzana jest ze źródeł odnawialnych. Oczekuje się zatem, że stosowanie obniżonej stawki opodatkowania energii elektrycznej dostarczanej do stacji ładowania dla pojazdów elektrycznych przyczyni się do realizacji celów polityki Unii w dziedzinie ochrony środowiska i zdrowia oraz przeciwdziałania zmianie klimatu.
(5) Niderlandy podkreśliły, że obniżona stawka opodatkowania miałaby zastosowanie do dostaw energii elektrycznej do stacji ładowania pojazdów elektrycznych bezpośrednio połączonych z siecią elektroenergetyczną, w tym do publicznych stacji ładowania i niektórych prywatnych lub korporacyjnych stacji ładowania.
(6) Niderlandy wniosły o zastosowanie obniżonej stawki opodatkowania wyłącznie wobec stacji ładowania, w których energia elektryczna jest używana do bezpośredniego ładowania pojazdów elektrycznych, a nie wobec energii elektrycznej dostarczanej poprzez wymianę akumulatorów.
(7) Obniżona stawka opodatkowania wobec energii elektrycznej dostarczanej do pojazdów elektrycznych za pośrednictwem stacji ładowania wzmocni uzasadnienie biznesowe dla publicznie dostępnych stacji ładowania w Niderlandach, co z kolei zwiększy atrakcyjność korzystania z pojazdów elektrycznych i poprawi jakość powietrza.
(8) Zważywszy na relatywnie niską liczbę pojazdów elektrycznych oraz na fakt, że poziom opodatkowania energii elektrycznej dostarczanej do pojazdów elektrycznych za pośrednictwem stacji ładowania dla zastosowań gospodarczych będzie wyższy od poziomu minimalnego opodatkowania określonego w art. 10 dyrektywy 2003/96/WE, obniżona stawka opodatkowania nie powinna doprowadzić do zakłóceń konkurencji w okresie, w odniesieniu do którego składany jest wniosek o upoważnienie, a tym samym nie powinna wpłynąć negatywnie na funkcjonowanie rynku wewnętrznego.
(9) Poziom opodatkowania energii elektrycznej dostarczanej do pojazdów elektrycznych za pośrednictwem stacji ładowania, które nie są przeznaczone do zastosowań gospodarczych, będzie wyższy od minimalnego poziomu opodatkowania do zastosowań innych niż gospodarcze określonego w art. 10 dyrektywy 2003/96/WE.
(10) Każde upoważnienie przyznawane na podstawie art. 19 ust. 1 dyrektywy 2003/96/WE musi być ściśle ograniczone w czasie. W celu zapewnienia, aby okres obowiązywania upoważnienia był wystarczająco długi, aby nie zniechęcać odpowiednich podmiotów do dokonywania niezbędnych inwestycji, należy udzielić upoważnienia na wnioskowany okres. Upoważnienie powinno jednak przestać obowiązywać od daty rozpoczęcia stosowania ogólnych przepisów dotyczących korzyści podatkowych w odniesieniu do energii elektrycznej dla pojazdów elektrycznych, które mogą zostać przyjęte przez Radę na podstawie art. 113 lub dowolnych innych stosownych postanowień Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w przypadku gdy przepisy takie zaczną obowiązywać przed dniem 1 stycznia 2025 r.
(11) Aby uniknąć potencjalnego wzrostu obciążeń administracyjnych dla dystrybutorów i redystrybutorów energii elektrycznej wynikającego ze zmian obowiązujących stawek podatkowych, Niderlandy powinny mieć możliwość stosowania w sposób nieprzerwany obniżonej stawki opodatkowania energii elektrycznej dostarczanej do pojazdów elektrycznych. Należy zatem udzielić wnioskowanego upoważnienia ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r., w celu zachowania ciągłości w stosunku do wcześniejszych uregulowań zatwierdzonych decyzją wykonawczą (UE) 2016/2266.
(12) Niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla stosowania unijnych przepisów dotyczących pomocy państwa,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
