KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie środków aromatyzujących i niektórych składników żywności o właściwościach aromatyzujących do użycia w oraz na środkach spożywczych oraz zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91, rozporządzenia (WE) nr 2232/96 oraz (WE) nr 110/2008 oraz dyrektywę 2000/13/WE 1 , w szczególności jego art. 11 ust. 3,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1331/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. ustanawiające jednolitą procedurę wydawania zezwoleń na stosowanie dodatków do żywności, enzymów spożywczych i środków aromatyzujących 2 , w szczególności jego art. 7 ust. 5,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1334/2008 ustanowiono unijny wykaz środków aromatyzujących i materiałów źródłowych zatwierdzonych do użycia w i na środkach spożywczych oraz określono warunki ich stosowania.
(2) Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 872/2012 3 przyjęto wykaz substancji aromatycznych i włączono ten wykaz do części A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1334/2008.
(3) Wykaz ten może być aktualizowany zgodnie z jednolitą procedurą, o której mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008, z inicjatywy Komisji albo na wniosek złożony przez państwo członkowskie lub zainteresowaną stronę.
(4) W dniu 24 lutego 2015 r. do Komisji wpłynął wniosek o zezwolenie na stosowanie substancji kwas 4-amino- 5-(3-(izopropyloamino)-2,2-dimetylo-3-oksopropoksy)-2-metylochinolino-3-karboksylowy (nr FL 16.130) i jednej z jego soli, a mianowicie jego jednowodnej soli półsiarczanowej, jako substancji aromatycznych w różnych środkach spożywczych należących zasadniczo do szeregu kategorii żywności, o których mowa w unijnym wykazie środków aromatyzujących i materiałów źródłowych. Jak stwierdzono we wniosku, jedynie ta substancja i jej jednowodna sól półsiarczanowa, lecz nie inne sole tej substancji, są przeznaczone do dodawania do żywności jako środki aromatyzujące. Komisja zgłosiła wniosek Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności ("Urząd") i zwróciła się o jego opinię. Komisja udostępniła również ten wniosek państwom członkowskim na podstawie art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008.
(5) W opinii przyjętej w dniu 30 listopada 2016 r. 4 Urząd ocenił bezpieczeństwo substancji i jej jednowodnej soli pół- siarczanowej, ujmując obie pod numerem FL 16.130. Urząd zauważył, że substancja ta jest substancją o właściwościach zmieniających zapach lub smak, i stwierdził, że jej stosowanie, a także stosowanie jedynie jej jednowodnej soli półsiarczanowej, nie budzi obaw co do bezpieczeństwa przy szacunkowych poziomach pobrania z dietą.
(6) W świetle opinii Urzędu należy zezwolić na stosowanie substancji u numerze FL 16.130 i jej jednowodnej soli pół- siarczanowej jako substancji aromatycznych zgodnie z określonymi warunkami stosowania, ponieważ ich stosowanie zgodnie z tymi warunkami nie budzi obaw co do bezpieczeństwa i nie należy spodziewać się wprowadzenia konsumenta w błąd. Ponieważ także sama jednowodna sól półsiarczanowa przedmiotowej substancji jest przeznaczona do dodawania do żywności jako środek aromatyzujący, w celu zapewnienia jasności należy również wyraźnie wskazać, że część A sekcja 2 uwaga 1 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1334/2008 nie ma zastosowania do tej substancji.
(7) Należy zatem odpowiednio zmienić część A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1334/2008.
(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 34.
2 Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 1.
3 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 872/2012 z dnia 1 października 2012 r. w sprawie przyjęcia wykazu substancji aromatycznych przewidzianego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2232/96, włączenia go do załącznika I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 oraz uchylenia rozporządzenia Komisji (WE) nr 1565/2000 i decyzji Komisji 1999/217/WE (Dz.U. L 267 z 2.10.2012, s. 1).
4 Dziennik EFSA 2017; 15(1):4660.