KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji 1 , w szczególności jego art. 85 ust. 2 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Art. 89 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 stanowi, że w okresie przejściowym do dnia 18 czerwca 2021 r. obowiązek rozliczania określony w art. 4 tego rozporządzenia nie ma zastosowania do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, co do których można obiektywnie stwierdzić za pomocą pomiarów, że redukują ryzyka inwestycji bezpośrednio związane z wypłacalnością finansową systemów programów emerytalnych, ani do podmiotów utworzonych w celu realizacji świadczeń wyrównawczych na rzecz uczestników systemów programów emerytalnych w przypadku niewykonania zobowiązania. Ten okres przejściowy został wprowadzony w celu uniknięcia negatywnych skutków rozliczania centralnego kontraktów pochodnych dla świadczeń emerytalnych przyszłych emerytów oraz w celu zapewnienia czasu na opracowanie wykonalnych rozwiązań technicznych służących przenoszeniu przez systemy programów emerytalnych zabezpieczeń gotówkowych i niegotówkowych jako zmiennych depozytów zabezpieczających.
(2) Art. 85 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 648/2012 upoważnia Komisję do dwukrotnego przedłużenia o jeden rok tego okresu przejściowego, jeżeli Komisja stwierdzi, że nie opracowano jeszcze takich wykonalnych rozwiązań technicznych, a negatywne skutki rozliczania centralnego kontraktów pochodnych dla świadczeń emerytalnych przyszłych emerytów nie uległy zmianie. W art. 85 ust. 2 akapit pierwszy tego rozporządzenia nałożono wymóg, aby Komisja do ostatniego przedłużenia okresu przejściowego sporządzała sprawozdania roczne oceniające, czy opracowano takie wykonalne rozwiązania techniczne oraz czy konieczne są środki ułatwiające te wykonalne rozwiązania techniczne.
(3) Komisja przyjęła swoje pierwsze sprawozdanie 2 w dniu 23 września 2020 r. W sprawozdaniu tym podkreślono, że na przestrzeni lat uczestnicy rynku dokładali starań w celu opracowania takich wykonalnych rozwiązań technicznych oraz że niektóre systemy programów emerytalnych zaczęły rozliczać centralnie część swoich instrumentów pochodnych na zasadzie dobrowolności. W sprawozdaniu stwierdzono, że głównym wyzwaniem dla systemów programów emerytalnych jest konieczność wnoszenia zmiennego depozytu zabezpieczającego w gotówce w przypadku wystąpienia napięć rynkowych, kiedy to CCP mogą wymagać od nich wnoszenia znacznych kwot zmiennego depozytu zabezpieczającego.
(4) W art. 85 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 648/2012 wprowadzono również wymóg, aby Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) - we współpracy z Europejskim Urzędem Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego oraz Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego - przedkładał Komisji roczne sprawozdania zawierające ocenę m.in. tego, czy CCP, członkowie rozliczający i systemy programów emerytalnych podjęły odpowiednie wysiłki i opracowały wykonalne rozwiązania techniczne ułatwiające uczestniczenie takich systemów w rozliczaniu centralnym przez wnoszenie zabezpieczeń gotówkowych i niegotówkowych jako zmiennych depozytów zabezpieczających, w tym implikacje tych rozwiązań dla płynności rynku i procykliczności oraz ich potencjalne skutki prawne lub inne. W swoim sprawozdaniu z dnia 17 grudnia 2020 r. ESMA stwierdził, że na przestrzeni lat zainteresowane strony przeanalizowały pewne rozwiązania mające na celu złagodzenie wyzwań dla systemów programów emerytalnych, które to rozwiązania łącznie mogą wspierać systemy programów emerytalnych zarówno w okresach normalnych, jak i w przypadku wystąpienia warunków skrajnych. ESMA stwierdził jednak również, że rozwiązania te wymagają dalszego opracowania lub w niektórych przypadkach muszą im towarzyszyć pewne zmiany regulacyjne. W związku z tym ESMA wyraził pogląd, że konieczne jest przedłużenie okresu przejściowego o jeden rok.
(5) Biorąc pod uwagę sprawozdanie ESMA, Komisja jest zdania, że rzeczywiście konieczne jest przedłużenie okresu przejściowego o jeden rok, aby umożliwić dopracowanie przewidzianych rozwiązań i ich dalsze udoskonalenie.
(6) Okres przejściowy, o którym mowa w art. 89 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, należy zatem przedłużyć.
(7) Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym, tak aby obowiązujący okres przejściowy został
przedłużony przed jego wygaśnięciem lub jak najszybciej po jego wygaśnięciu. Późniejszy termin wejścia w życie może spowodować brak pewności prawa dla systemów programów emerytalnych co do tego, czy muszą rozpocząć przygotowania pod kątem przyszłego obowiązku rozliczania,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
