KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 z dnia 4 lipca 2018 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego oraz zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2111/2005, (WE) nr 1008/2008, (UE) nr 996/2010, (UE) nr 376/2014 i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/30/UE i 2014/53/UE, a także uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 552/2004 i (WE) nr 216/2008 i rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 1 , w szczególności jego art. 23, 27 i 31,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Komisja przyjmuje niezbędne przepisy wykonawcze w celu ustanowienia wymogów dotyczących licencji pilota szybowcowego zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1139, w przypadku gdy dane statki powietrzne spełniają warunki określone w art. 2 ust. 1 lit. b) ppkt (i) oraz (ii) tegoż rozporządzenia.
(2) Biorąc pod uwagę specyfikę kwestii licencjonowania załóg lotniczych szybowców, należy określić w osobnych przepisach wymagania dotyczące przedmiotowych licencji. Wymagania te powinny opierać się na ogólnych przepisach dotyczących licencjonowania załóg lotniczych, które zostały ustanowione w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1178/2011 2 . Należy je jednak zrestrukturyzować i uprościć, aby zapewnić, by były one proporcjonalne, a ich podstawę stanowiło podejście oparte na ocenie ryzyka, przy jednoczesnym zagwarantowaniu posiadania i zachowania przez pilotów szybowcowych kompetencji do realizacji działań i wywiązywania się z obowiązków. W przepisach dotyczących eksploatacji szybowców należy również dokonać odpowiednich aktualizacji redakcyjnych w celu uwzględnienia przesunięcia przepisów dotyczących licencjonowania z rozporządzenia (UE) nr 1178/2011 do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1976 3 .
(3) Zgodnie z art. 12 ust. 2a pkt 3 rozporządzenia (UE) nr 1178/2011 państwa członkowskie mogą nadal stosować do dnia 8 kwietnia 2020 r. krajowe przepisy dotyczące wydawania licencji, które nadają podstawowe przywileje pilota. Niektóre państwa członkowskie poinformowały Komisję oraz Agencję Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA), że utrzymanie w tym kontekście wspomnianych przepisów krajowych dotyczących licencjonowania, zgodnie z którymi uczniowie-piloci mogą korzystać z ograniczonych przywilejów bez nadzoru oraz uzyskują stopniowo kolejne podstawowe przywileje, służy promowaniu lotniczej działalności sportowo-rekreacyjnej, gdyż umożliwia łatwy i przystępny cenowo dostęp do pilotowania. Promowanie oraz umożliwianie łatwiejszego dostępu do lotnictwa ogólnego jest zgodne z celami planu działania EASA w zakresie lotnictwa ogólnego, w ramach którego dąży się do utworzenia bardziej proporcjonalnych, elastycznych i proaktywnych ram regulacyjnych 4 . Z tych względów należy pozostawić państwom członkowskim swobodę odnośnie do utrzymania wspomnianych przepisów krajowych dotyczących licencjonowania zgodnie z zasadami wprowadzonymi w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/430 5 na potrzeby wydawania licencji pilota szybowcowego (SPL). Niemniej jednak państwa członkowskie powinny każdorazowo informować Komisję i EASA o zastosowaniu tego rodzaju zezwoleń. Państwa członkowskie powinny również monitorować stosowanie takich zezwoleń, aby utrzymać akceptowalny poziom bezpieczeństwa lotniczego.
(4) Aby zapewnić płynne przejście, należy zachować ważność wszelkich certyfikatów, zezwoleń i zatwierdzeń wydanych pilotom szybowcowym zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1178/2011 przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia. Krajowe licencje pilota szybowcowego wydane przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przekształcone w licencje wydane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem przy użyciu raportów konwersji sporządzonych przez właściwe organy państw członkowskich w konsultacji z EASA.
(5) Szkolenia pilotów szybowcowych, które rozpoczęły się zgodnie z załącznikiem I (część FCL) do rozporządzenia (UE) nr 1178/2011 przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, powinny być w pełni zaliczane, ponieważ uwzględniają równy, a nawet szerszy zakres wymagań szkoleniowych w stosunku do wymagań wprowadzanych niniejszym rozporządzeniem. Szkolenia, które rozpoczęły się przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia zgodnie z załącznikiem 1 do konwencji chicagowskiej, powinny być zaliczane w oparciu o raporty zaliczenia sporządzane przez państwa członkowskie.
(6) Istniejące organizacje szkoleniowe powinny mieć odpowiednio dużo czasu, aby w razie potrzeby dostosować swoje programy szkoleń w kontekście uproszczonych wymagań szkoleniowych.
(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są oparte na opinii EASA nr 01/2019 6 zgodnie z art. 75 ust. 2 lit. b) i c) oraz art. 76 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1139.
(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 127 rozporządzenia (UE) 2018/1139,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: