KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/478 z dnia 11 marca 2015 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu 1 , w szczególności jego art. 10,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu z niektórych państw trzecich 2 , w szczególności jego art. 7,
po konsultacji z Komitetem ds. Środków Ochronnych i Wspólnych Reguł Wywozu,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Na podstawie art. 2 rozporządzenia (UE) 2015/478 Francja poinformowała Komisję, że tendencje w przywozie etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych wydają się wymagać nadzoru. W szczególności Francja zwróciła się o wprowadzenie następczego (wstecznego) nadzoru.
(2) Zgodnie z art. 10 rozporządzenia (UE) 2015/478 nadzór unijny może zostać wprowadzony w przypadku, gdy tendencja w przywozie danego produktu grozi spowodowaniem szkody dla producentów unijnych oraz gdy wymaga tego interes Unii. W art. 7 rozporządzenia (UE) 2015/755 umożliwiono wprowadzenie nadzoru, jeżeli wymaga tego interes Unii. Następczy (wsteczny) nadzór może zostać wprowadzony na mocy obu rozporządzeń, odpowiednio na podstawie art. 10 ust. 1 lit. a) i art. 7 ust. 1 lit. a).
(3) Na podstawie informacji przedłożonych przez Francję przywóz do Unii etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych wzrósł w latach 2017-2019 o 512 % (z 87,6 tys. ton do 536,2 tys. ton). Ponadto w 2019 r. ceny przywozu etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych z sześciu głównych źródeł przywozu podcinały ceny producentów unijnych średnio o 15 %.
(4) Szacowana konsumpcja etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych w UE wzrosła w latach 2017-2019 o 10 % (z 3,9 mln ton do 4,3 mln ton). W tym samym okresie światowa produkcja etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych wzrosła natomiast z 80,6 mln ton do 87,5 mln ton. Ze względu na wielkość światowej produkcji w porównaniu z całkowitą konsumpcją w UE uznaje się, że nawet niewielkie zakłócenia na światowym rynku etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych mogą mieć bardzo poważny wpływ na podaż na rynku UE, zarówno pod względem ilości, jak i cen.
(5) Ponadto około 84 % całkowitej światowej produkcji etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych (ponad 70 mln ton) koncentruje się w Stanach Zjednoczonych (54 %) i Brazylii (30 %). Te dwa państwa dysponują tak dużą zdolnością produkcyjną, że nawet ograniczona nadwyżka ich rocznej produkcji może przekładać się na nadmierną podaż na rynku światowym, co może mieć negatywne skutki dla znacznie mniejszych rynków, takich jak UE. W ciągu ostatnich trzech lat przywóz z USA do UE stale wzrastał, a przywóz z Brazylii gwałtownie wzrósł w pierwszych miesiącach 2020 r.
(6) Należy również przypomnieć, że w ciągu ostatnich pięciu lat na rynku USA zaobserwowano niewielką nadwyżkę mocy produkcyjnych, co skłoniło wiele krajów (np. Brazylię, Chiny, Peru, Kolumbię) do wprowadzenia lub przywrócenia środków w celu ograniczenia przywozu etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych z USA. Oczywiście ilości wcześniej wywożone z USA na te rynki mogą obecnie zostać przekierowane na inne rynki, np. rynek UE. Należy ponadto przypomnieć, że unijne środki antydumpingowe dotyczące etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych zostały uchylone w maju 2019 r.
(7) Ponieważ w ostatnich latach przywóz powiększył się, udział przemysłu Unii w rynku zmniejszył się. W ostatnich miesiącach popyt w UE spadł, a sytuacja gospodarcza przemysłu Unii pogorszyła się. Gdy sytuacja na rynku poprawi się, można się spodziewać masowego wywozu do UE istniejących niewykorzystanych zapasów w państwach spoza UE będących głównymi producentami, co uniemożliwi przemysłowi Unii przezwyciężenie problemów. Ponadto nie można wykluczyć, że w celu utrzymania działalności produkcyjnej niektóre rządy mogą wprowadzić subsydia lub inne formy wsparcia na rzecz sektora produkcji etanolu. Niektóre projekty dotyczące wsparcia są już przedmiotem dyskusji w USA.
(8) Z analizy ostatnich tendencji w przywozie etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych oraz obecnej nadwyżki mocy produkcyjnych wynika, że szkodliwe skutki dla producentów unijnych mogą pojawić się szybko w najbliższej przyszłości.
(9) Interes Unii wymaga zatem, aby przywóz etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych podlegał następczemu (wstecznemu) nadzorowi unijnemu w celu dostarczania informacji statystycznych, przed opracowaniem oficjalnych statystyk dotyczących przywozu, pozwalających na szybką analizę tendencji przywozowych z wszystkich państw trzecich. Szybka dostępność i przewidywalność danych dotyczących handlu jest konieczna, aby móc skutecznie reagować na problem dużej wrażliwości unijnego rynku etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych na nagłe zmiany na światowych rynkach.
(10) Ponieważ etanol paliwowy może być klasyfikowany w ramach różnych pozycji CN obejmujących inne produkty, należy stworzyć specjalne kody TARIC w celu zapewnienia odpowiedniego nadzoru ograniczonego wyłącznie do odpowiedniego produktu. Zakres następczego (wstecznego) nadzoru powinien obejmować produkty wymienione w załączniku.
(11) System nadzoru należy wprowadzić na okres jednego roku, który uznaje się za wystarczający do monitorowania zmian przywozu podczas ożywienia na rynku, do czasu ustabilizowania się sytuacji.
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
