a także mając na uwadze, co następuje:(1) Druzgocące skutki obecnej pandemii COVID-19 dla międzynarodowego i europejskiego lotnictwa cywilnego drastycznie ograniczają zdolności państw członkowskich i całej Unii Europejskiej do utrzymania skutecznego i efektywnego łańcucha dostaw przychodzących. Ciągłość i brak zakłóceń w przewozach ładunków mają pierwszorzędne znaczenie strategiczne dla Unii i odgrywają zasadniczą rolę w dostarczaniu podstawowych towarów, w tym leków, sprzętu medycznego oraz innych substancji i produktów.
(2) Unijny system ochrony przychodzących ładunków i poczty lotniczej, określony w pkt 6.8 załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/1998 2 , nakłada wymóg wyznaczania co pięć lat przewoźników lotniczych przewożących ładunki i pocztę do Unii Europejskiej jako "przewoźników ładunków lotniczych lub poczty lotniczej prowadzących przewozy z państwa trzeciego do Unii" (ACC3) i wyznaczania co trzy lata ich dostawców usług naziemnych jako "zarejestrowanych agentów z państwa trzeciego zatwierdzonych pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa" (RA3) lub "znanych nadawców z państwa trzeciego zatwierdzonych pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa" (KC3).
(3) Wymaganym elementem procesu zatwierdzenia unijnych środków ochrony lotnictwa w celu wyznaczenia przewoźników ACC3, agentów RA3 i nadawców KC3 jest przeprowadzenie przez unijny podmiot zatwierdzający ds. ochrony lotnictwa wizji lokalnej w siedzibie podmiotu w celu potwierdzenia skutecznego wdrożenia środków.
(4) Podczas obecnej pandemii COVID-19 wykonywanie wizji lokalnych na potrzeby wyznaczenia oraz ponownego wyznaczenia przewoźników lotniczych i operatorów towarowych przewozów lotniczych w państwach trzecich jest poważnie zagrożone lub utrudnione z powodu obiektywnych przyczyn, które wykraczają poza zakres odpowiedzialności lub kontroli takich przewoźników lub operatorów.
(5) Duża liczba wyznaczeń jako przewoźników ACC3, agentów RA3 i nadawców KC3 wygasa w najbliższych miesiącach lub już wygasła, bez możliwości przeprowadzenia koniecznych weryfikacyjnych wizji lokalnych. W przypadku braku odpowiedniego statusu unijnego podmioty te nie będą już mogły prowadzić działalności w ramach bezpiecznego łańcucha dostaw do Unii, co uniemożliwi kontynuację wykonywania niezbędnych operacji w tym krytycznym okresie.
(6) Konieczne jest przyjęcie pilnych środków ustanawiających właściwą podstawę prawną na potrzeby wdrożenia alternatywnego i przyspieszonego procesu zatwierdzania unijnych środków ochrony lotnictwa w odniesieniu do podmiotów w łańcuchu dostaw do Unii, których dotyczy obecna sytuacja.
(7) W rozporządzeniach wykonawczych (UE) 2019/103 3 i (UE) 2019/1583 4 , zmieniających rozporządzenie wykonawcze (UE) 2015/1998, wprowadzono wymogi regulacyjne mające zastosowanie od dnia 31 grudnia 2020 r. odpowiednio w obszarach sprawdzania przeszłości personelu w lotnictwie cywilnym i cyberbezpieczeństwa. Skutki ograniczeń nałożonych w wyniku pandemii COVID-19 tak drastycznie ograniczyły zdolność organów i podmiotów gospodarczych do przygotowania terminowego wdrożenia tych wymogów, że należy odroczyć datę rozpoczęcia ich stosowania.
(8) W pkt 12.4.2.2 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998 określono, że termin ważności systemów wykrywania materiałów wybuchowych (EDS) spełniających normę 2 upływa w dniu 1 września 2020 r. Ograniczenia nałożone w wyniku pandemii COVID-19 mają tak drastyczny wpływ na zdolność szeregu portów lotniczych w Unii do zrealizowania procesu instalacji i uruchomienia urządzeń EDS spełniających normę 3, że datę utraty ważności należy odroczyć. Ponieważ urządzenia EDS odpowiadające normie 3 zapewniają lepsze parametry i oferują wyższą wydajność i zdolność w zakresie wykrywania, co może przyczynić się do zwiększenia bezpieczeństwa, Komisja i państwa członkowskie pozostają zdecydowane, aby zakończyć wdrażanie tej technologii bez dalszych opóźnień.
(9) W pkt 12.6.3 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998 określono, że dzień 1 lipca 2020 r. będzie datą, do której właściwy organ może zezwolić na stosowanie urządzeń do wykrywania śladowych ilości materiałów wybuchowych (ETD), które nie są zgodne z dodatkiem 12-L. Ograniczenia nałożone w wyniku pandemii COVID-19 mają tak drastyczny wpływ na zdolność szeregu portów lotniczych w Unii do zrealizowania procesu wprowadzania urządzeń ETD, że powyższy termin należy odroczyć w celu uniknięcia skutków prawnych, ale bez stwarzania niepotrzebnego zagrożenia dla ochrony lotnictwa.
(10) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia wykonawcze (UE) 2015/1998, (UE) 2019/103 oraz (UE) 2019/1583.
(11) Ponieważ unijny status niektórych przewoźników ACC3, agentów RA3 i nadawców KC3 już wygasł w czasie pierwszej fazy obecnej pandemii COVID-19 lub w okresie bezpośrednio poprzedzającym wybuch pandemii, kiedy należało zainicjować i przeprowadzić odpowiednie zatwierdzenie unijnych środków ochrony lotnictwa, niniejsze rozporządzenie powinno działać z mocą wsteczną, umożliwiając operatorom, których status już wygasł, korzystanie ze środków w nim przewidzianych.
(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu nie mają wpływu na prawnie uzasadnione interesy i prawa ani nie ograniczają oczekiwań wobec innych przewoźników lotniczych, podmiotów gospodarczych, podmiotów lub państw.
(13) Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, aby dać państwom członkowskim podstawę prawną do natychmiastowego rozpoczęcia alternatywnego i przyspieszonego procesu zatwierdzania i wyznaczania podmiotów łańcucha dostaw do Unii, niezbędnego do wznowienia przewozów ładunków do Unii.
(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego w art. 19 rozporządzenia (WE) 300/2008,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: