Jedynie oryginalne teksty EKG ONZ mają skutek prawny w świetle międzynarodowego prawa publicznego. Status i datę wejścia w życie niniejszego regulaminu należy sprawdzać w najnowszej wersji dokumentu EKG ONZ dotyczącego statusu TRANS/WP.29/343, dostępnej pod adresemhttp://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html
Regulamin nr 58 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) - Jednolite przepisy dotyczące homologacji: I. Urządzeń zabezpieczających przed wjechaniem pod tył pojazdu (RUPD) II. Pojazdów w zakresie instalacji homologowanego typu RUPD III. Pojazdów w zakresie zabezpieczenia przed wjechaniem pod tył pojazdu (RUP) [2019/272]
(Dz.U.UE L z dnia 20 lutego 2019 r.)
Obejmujący wszystkie obowiązujące teksty, w tym:
Serię poprawek 03 do regulaminu - Data wejścia w życie: 18 czerwca 2016 r.
TREŚĆ
REGULAMIN
1. Zakres
2. Wymogi ogólne
3. Definicje wspólne dla części I, II i III
CZĘŚĆ I: HOMOLOGACJA RUPD
4. Definicje
5. Wystąpienie o homologację
6. Homologacja
7. Wymogi
8. Zgodność produkcji
9. Sankcje z tytułu niezgodności produkcji
10. Zmiana i rozszerzenie homologacji typu RUPD
11. Ostateczne zaniechanie produkcji
12. Nazwy i adresy placówek technicznych odpowiedzialnych za przeprowadzanie badań homologacyjnych oraz nazwy i adresy organów udzielających homologacji typu
CZĘŚĆ II: HOMOLOGACJA POJAZDÓW W ZAKRESIE INSTALACJI HOMOLOGOWANEGO TYPU RUPD
13. Definicje
14. Wystąpienie o homologację
15. Homologacja
16. Wymogi dotyczące instalacji homologowanego RUPD
17. Zgodność produkcji
18. Sankcje z tytułu niezgodności produkcji
19. Zmiana i rozszerzenie homologacji typu pojazdu
20. Ostateczne zaniechanie produkcji
21. Nazwy i adresy placówek technicznych odpowiedzialnych za przeprowadzanie badań homologacyjnych oraz nazwy i adresy organów udzielających homologacji typu
CZĘŚĆ III: HOMOLOGACJA POJAZDU W ZAKRESIE ZABEZPIECZENIA PRZED WJECHANIEM POD TYŁ POJAZDU (RUP)
22. Definicje
23. Wystąpienie o homologację
24. Homologacja
25. Wymogi dotyczące RUP
26. Zgodność produkcji
27. Sankcje z tytułu niezgodności produkcji
28. Zmiana i rozszerzenie homologacji typu pojazdu
29. Ostateczne zaniechanie produkcji
30. Nazwy i adresy placówek technicznych odpowiedzialnych za przeprowadzanie badań homologacyjnych oraz nazwy i adresy organów udzielających homologacji typu
CZĘŚĆ IV: PRZEPISY PRZEJŚCIOWE
31. Przepisy przejściowe
ZAŁĄCZNIKI
1. Zawiadomienie (część I)
2. Zawiadomienie (część II)
3. Zawiadomienie (część III)
4. Układy znaków homologacji
5. Warunki i procedury badań
6. Pojazdy specjalne
7. Wymogi dla różnych kategorii pojazdów
1. ZAKRES
1.1. Niniejszy regulamin stosuje się do:
1.1.1. CZĘŚĆ I: urządzeń zabezpieczających przed wjechaniem pod tył pojazdu (RUPD) przeznaczonych do zamontowania w pojazdach kategorii M, N oraz O 1 ;
1.1.2. CZĘŚĆ II: instalacji w pojazdach kategorii M, N oraz O 2 urządzeń zabezpieczających przed wjechaniem pod tył pojazdu (RUPD), które otrzymały homologację typu zgodnie z częścią I niniejszego regulaminu;
1.1.3. CZĘŚĆ III: pojazdów kategorii M, N oraz O 3 wyposażonych w urządzenie zabezpieczające przed wjechaniem pod tył pojazdu (RUPD), które nie posiada oddzielnej homologacji zgodnie z częścią I niniejszego regulaminu, lub zbudowanych lub wyposażonych w taki sposób, że ich części składowe można uznać za spełniające w całości lub w części funkcję RUPD;
1.1.4. pojazdów kategorii M1, M2, M3, N1, O1 oraz O24 pod względem zabezpieczenia przed wjechaniem pod tył pojazdu.
1.2. Niniejszego regulaminu nie stosuje się do:
1.2.1. ciągników pojazdów członowych;
1.2.2. specjalnych przyczep zaprojektowanych i zbudowanych do transportu bardzo długich ładunków o niepodzielnej długości, np. drewna, prętów stalowych itp.
1.3. Pojazdy, w przypadku których jakiekolwiek RUPD (np. zamocowane na stałe, demontowalne, składane, regulowane itp.) są niezgodne z ich użytkowaniem na drogach, mogą być częściowo lub całkowicie wyłączone z zakresu stosowania niniejszego regulaminu na podstawie decyzji organu udzielającego homologacji typu.
2. WYMOGI OGÓLNE
2.1. Wszystkie pojazdy muszą być tak skonstruowane lub wyposażone, aby zapewniać skuteczną ochronę na całej ich szerokości przed wjechaniem pod tył pojazdów, o których mowa w pkt 1 niniejszego regulaminu, w przypadku zderzenia tylnego z pojazdami kategorii M1 i N15 .
2.2. Pojazd bada się w warunkach określonych w załączniku 5 pkt 2.
2.3. Każdy pojazd należący do jednej z następujących kategorii: M1, M2, M3, N1, O1 lub O2 uznaje się za spełniający określony powyżej warunek:
a) jeżeli spełnia te same warunki, co warunki określone w części II lub części III, lub
b) jeżeli prześwit poprzeczny pod tylną częścią pojazdu nieobciążonego nie przekracza 550 mm na szerokości, która nie jest mniejsza od szerokości tylnej osi o więcej niż o 100 mm z obu stron (z pominięciem wybrzuszenia opon bezpośrednio nad podłożem), lub
c) jeżeli, w przypadku pojazdów kategorii O1 i O2, w których opony wystają na ponad połowę swej szerokości poza nadwozie (z pominięciem osłon kół) lub poza podwozie w braku nadwozia, prześwit poprzeczny pod tylną częścią pojazdu nieobciążonego nie przekracza 550 mm na szerokości, która nie jest mniejsza o więcej niż o 100 mm z obu stron od odległości zmierzonej pomiędzy najbardziej wysuniętymi do wewnątrz punktami opon (z pominięciem wybrzuszenia opon bezpośrednio nad podłożem).
Jeżeli w pojeździe występuje więcej niż jedna tylna oś, to pod uwagę bierze się szerokość najszerszej tylnej osi.
Wymogi określone powyżej w pkt 2.3 lit. b) i c) muszą być spełnione co najmniej na prostej:
a) położonej nie dalej niż 450 mm od skrajnej tylnej krawędzi pojazdu;
b) która może mieć przerwy o łącznej długości nie większej niż 200 mm.
2.4. Każdy pojazd należący do kategorii G uznaje się za spełniający określony powyżej warunek dotyczący prześwitu poprzecznego, jeżeli kąt zejścia (ISO 612:1978) nie przekracza:
a) 10° dla pojazdów kategorii M1G i N1G;
b) 20° dla pojazdów kategorii M2G i N2G; oraz
c) 25° dla pojazdów kategorii M3G i N3G;
na szerokości, która nie jest mniejsza od szerokości tylnej osi o więcej niż o 100 mm z obu stron (z pominięciem wybrzuszenia opon bezpośrednio nad podłożem).
Jeżeli w pojeździe występuje więcej niż jedna tylna oś, to pod uwagę bierze się szerokość najszerszej tylnej osi. Wymogi określone w niniejszym punkcie lit. a)-c) muszą być spełnione co najmniej na prostej:
a) położonej nie dalej niż 450 mm od skrajnej tylnej krawędzi pojazdu;
b) która może mieć przerwy o łącznej długości nie większej niż 200 mm.
3. DEFINICJE WSPÓLNE DLA CZĘŚCI I, II I III
3.1. Do celów niniejszego regulaminu:
3.1.1. "masa pojazdu nieobciążonego" oznacza masę pojazdu gotowego do jazdy, bez kierowcy, pasażerów i bez ładunku, ale z pełnym zbiornikiem paliwa, cieczą chłodzącą, olejem silnikowym, zestawem narzędzi i kołem zapasowym (jeżeli stanowi część wyposażenia standardowego oferowanego przez producenta pojazdu);
3.1.2. "masa maksymalna" oznacza technicznie dopuszczalną masę określoną przez producenta pojazdu, która może być większa niż "dopuszczalna masa całkowita" określona przez administrację krajową;
3.1.3. "RUPD" składa się zazwyczaj z poprzeczki połączonej z podłużnicami podwozia lub z innymi elementami konstrukcyjnymi pojazdu;
3.1.4. "kabina oddzielna" oznacza kabinę przymocowaną do ramy pojazdu za pomocą specjalnych połączeń, która nie ma wspólnej części z powierzchnią ładunkową.
CZĘŚĆ I: HOMOLOGACJA RUPD
4. DEFINICJE
4.1. Do celów części I niniejszego regulaminu:
4.1.1. "homologacja RUPD" oznacza homologację danego typu RUPD w odniesieniu do wymogów określonych w pkt 7 poniżej;
4.1.2. "typ RUPD" oznacza urządzenia zabezpieczające przed wjechaniem pod tył pojazdu, które nie różnią się między sobą pod względem takich podstawowych cech, jak kształt, wymiary, sposób zamocowania, materiały i oznaczenia, o których mowa w pkt 5.2.2 poniżej.
5. WYSTĄPIENIE O HOMOLOGACJĘ
5.1. O udzielenie homologacji RUPD występuje producent RUPD lub jego należycie upoważniony przedstawiciel.
5.2. Dla każdego typu RUPD do wniosku o udzielenie homologacji należy dołączyć:
5.2.1. dokumentację w trzech egzemplarzach, zawierającą opis techniczny danego RUPD: wymiary urządzenia, kształt, materiały składowe oraz sposób zamocowania;
5.2.2. próbkę danego typu RUPD: na wszystkich głównych częściach próbki muszą znajdować się następujące dane, umieszczone w sposób łatwy do odczytania i nieusuwalny: nazwa handlowa lub znak towarowy wnioskodawcy oraz oznaczenie typu.
5.3. RUPD reprezentatywne dla typu zgłoszonego do homologacji należy przedstawić placówce technicznej odpowiedzialnej za przeprowadzanie badań homologacyjnych.
5.4. Przed udzieleniem homologacji organ udzielający homologacji typu weryfikuje istnienie zadowalających metod zapewniających skuteczną kontrolę zgodności produkcji.
6. HOMOLOGACJA
6.1. Jeżeli RUPD dostarczone do homologacji na podstawie niniejszego regulaminu spełnia wymogi pkt 7 poniżej, należy udzielić homologacji tego typu RUPD.
6.2. Każdemu homologowanemu typowi nadaje się numer homologacji. Dwie pierwsze jego cyfry (obecnie 03, co odpowiada serii poprawek 03) wskazują serię poprawek obejmujących ostatnie główne zmiany techniczne wprowadzone w regulaminie do momentu udzielenia homologacji. Ta sama Umawiająca się Strona nie może przydzielić tego samego numeru innemu typowi urządzenia zabezpieczającego przed wjechaniem pod tył pojazdu.
6.3. Zawiadomienie o udzieleniu, rozszerzeniu lub odmowie udzielenia homologacji danego typu RUPD na podstawie niniejszego regulaminu zostaje przekazane Stronom Porozumienia z 1958 r. stosującym niniejszy regulamin w postaci formularza zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 1 do niniejszego regulaminu.
6.4. Na każdym RUPD zgodnym z typem RUPD homologowanym na podstawie niniejszego regulaminu, w sposób widoczny i w łatwo dostępnym miejscu określonym w formularzu homologacji, umieszcza się międzynarodowy znak homologacji zawierający:
6.4.1. okrąg otaczający literę "E", po której następuje numer identyfikujący państwo udzielające homologacji 6 ;
6.4.2. numer niniejszego regulaminu, literę "R", myślnik i numer homologacji umieszczone z prawej strony okręgu opisanego w pkt 6.4.1.
6.5. Znak homologacji musi być czytelny i nieusuwalny.
6.6. Przykładowe układy znaków homologacji przedstawiono w załączniku 4 do niniejszego regulaminu.
7. WYMOGI
7.1. Wysokość przekroju poprzeczki musi wynosić co najmniej 120 mm. Boczne końce poprzeczki nie mogą być wygięte ku tyłowi ani posiadać ostrych krawędzi zewnętrznych; powyższy warunek uważa się za spełniony, jeżeli boczne końce poprzeczki są zaokrąglone po zewnętrznej stronie, a promień krzywizny wynosi co najmniej 2,5 mm.
W RUPD przeznaczonych do zamontowania w pojazdach kategorii M, N1, N2 o masie maksymalnej nieprzekraczającej 8 t, O1, O2, w pojazdach kategorii G i w pojazdach wyposażonych z w platformę załadunkową (podnośnik), wysokość przekroju poprzeczki musi wynosić co najmniej 100 mm.
7.2. RUPD może być zbudowane w sposób umożliwiający ustawienie w kilku położeniach z tyłu pojazdu. W takim przypadku musi być zapewniona skuteczna metoda zabezpieczenia urządzenia w jego położeniu roboczym tak, aby uniemożliwić nieumyślne zmiany położenia. Siła wymagana do zmiany położenia urządzenia przez operatora nie może przekraczać 40 daN.
W przypadku RUPD zbudowanych w sposób umożliwiający ustawienie w kilku położeniach z tyłu pojazdu, etykieta musi zawierać informację o standardowym położeniu RUPD zapewniającym skuteczną ochronę przed wjechaniem pod pojazd, zapisaną symbolami lub w języku(-ach) państwa, w którym sprzedawane jest urządzenie.
Minimalne wymiary etykiety: 60 × 120 mm
7.3. RUPD musi stawiać odpowiedni opór siłom działającym równolegle do osi wzdłużnej pojazdu. (Zgodność z powyższym wymogiem wykazuje się zgodnie z procedurą badania i warunkami badania określonymi w załączniku 5 do niniejszego regulaminu.). W zawiadomieniu dotyczącym homologacji typu (załącznik 1 pkt 8) należy podać największe poziome odkształcenie RUPD zarejestrowane w czasie działania i po zakończeniu działania sił określonych w załączniku 5.
7.4. W przypadku pojazdów wyposażonych z tyłu w platformę załadunkową (podnośnik), ciągłość urządzenia zabezpieczającego przed wjechaniem pod pojazd może być przerwana na potrzeby ww. mechanizmu. W takim przypadku obowiązują następujące wymagania specjalne:
7.4.1. Największy prześwit boczny zmierzony pomiędzy elementami urządzenia zabezpieczającego a elementami podnośnika, które podczas działania podnośnika poruszają się w strefie przerwania ciągłości urządzenia zabezpieczającego i które jednocześnie wymuszają jego przerwanie, nie może przekraczać 2,5 cm.
7.4.2. Powierzchnia użyteczna poszczególnych elementów urządzenia zabezpieczającego, w tym położonych na zewnątrz w stosunku do mechanizmu podnośnika, jeżeli takie elementy występują, musi w każdym przypadku wynosić co najmniej 420 cm2.
7.4.3. W przypadku poprzeczek o wysokości przekroju mniejszej niż 120 mm powierzchnia użyteczna poszczególnych elementów urządzenia zabezpieczającego, w tym położonych na zewnątrz w stosunku do mechanizmu podnośnika, jeżeli takie elementy występują, musi w każdym przypadku wynosić co najmniej 350 cm2.
7.4.4. W przypadku pojazdów o szerokości mniejszej niż 2 000 mm oraz kiedy spełnienie wymogów określonych w pkt 7.4.2 i 7.4.3 jest niemożliwe, powierzchnia użyteczna może być zmniejszona pod warunkiem spełnienia kryteriów dotyczących wytrzymałości.
8. ZGODNOŚĆ PRODUKCJI
Procedury zgodności produkcji muszą być zgodne z procedurami określonymi w dodatku 1 do Porozumienia z 1958 r. (E/ECE/TRANS/505/Rev.3) i następującymi wymogami:
8.1. Każde urządzenie zabezpieczające przed wjechaniem pod tył pojazdu homologowane zgodnie z niniejszym regulaminem musi być produkowane w sposób zapewniający jego zgodność z typem homologowanym poprzez spełnienie wymogów określonych w pkt 7 powyżej.
8.2. Organ, który udzielił homologacji typu, może w dowolnym czasie dokonać weryfikacji metod kontroli zgodności produkcji stosowanych w każdym zakładzie produkcyjnym. Weryfikacje takie przeprowadza się zazwyczaj co dwa lata.
9. SANKCJE Z TYTUŁU NIEZGODNOŚCI PRODUKCJI
9.1. Homologacja typu RUPD na podstawie niniejszego regulaminu może być cofnięta, jeżeli nie są spełnione wymogi określone powyżej lub jeżeli urządzenie zabezpieczające uzyskało negatywny wynik w badaniu określonym w załączniku 5.
9.2. Jeżeli Umawiająca się Strona Porozumienia stosująca niniejszy regulamin postanowi o cofnięciu uprzednio przez siebie udzielonej homologacji, niezwłocznie powiadamia o tym fakcie, na formularzu zawiadomienia zgodnym ze wzorem przedstawionym w załączniku 1 do niniejszego regulaminu, pozostałe Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin.
10. ZMIANA I ROZSZERZENIE HOMOLOGACJI TYPU RUPD
10.1. O każdej zmianie typu RUPD należy powiadomić organ udzielający homologacji typu, który udzielił homologacji typowi RUPD. Organ udzielający homologacji typu może:
10.1.1. uznać za mało prawdopodobne, aby dokonane zmiany miały istotne negatywne skutki, i uznać, że dane RUPD nadal spełnia odpowiednie wymagania; albo
10.1.2. zażądać kolejnego sprawozdania z badań od placówki technicznej odpowiedzialnej za ich przeprowadzenie.
10.2. Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin zostają powiadomione o potwierdzeniu lub odmowie udzielenia homologacji, z wyszczególnieniem zmian, zgodnie z procedurą określoną w pkt 6.3 powyżej.
10.3. Organ udzielający homologacji typu, który udziela rozszerzenia homologacji, nadaje numer seryjny każdemu takiemu rozszerzeniu i powiadamia o nim pozostałe Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin na formularzu zawiadomienia zgodnym ze wzorem przedstawionym w załączniku 1 do niniejszego regulaminu.
11. OSTATECZNE ZANIECHANIE PRODUKCJI
Jeżeli posiadacz homologacji ostatecznie zaniecha produkcji typu urządzenia zabezpieczającego przed wjechaniem pod tył pojazdu homologowanego zgodnie z niniejszym regulaminem, informuje o tym organ udzielający homologacji typu, który udzielił homologacji. Po otrzymaniu stosownego zawiadomienia organ ten powiadamia o tym pozostałe Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin na formularzu zawiadomienia zgodnym ze wzorem przedstawionym w załączniku 1 do niniejszego regulaminu.
12. NAZWY I ADRESY PLACÓWEK TECHNICZNYCH ODPOWIEDZIALNYCH ZA PRZEPROWADZANIE BADAŃ HOMOLOGACYJNYCH ORAZ NAZWY I ADRESY ORGANÓW UDZIELAJĄCYCH HOMOLOGACJI TYPU
Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin przekazują sekretariatowi Organizacji Narodów Zjednoczonych nazwy i adresy placówek technicznych odpowiedzialnych za przeprowadzanie badań homologacyjnych oraz organów udzielających homologacji typu, którym należy przesyłać wydane w innych państwach formularze poświadczające udzielenie, rozszerzenie, odmowę udzielenia lub cofnięcie homologacji.
CZĘŚĆ II: HOMOLOGACJA POJAZDU W ZAKRESIE INSTALACJI HOMOLOGOWANEGO TYPU RUPD
13. DEFINICJE
13.1. Do celów części II niniejszego regulaminu:
13.1.1. "homologacja pojazdu" oznacza homologację danego typu pojazdu w zakresie instalacji typu RUPD homologowanego zgodnie z częścią I niniejszego regulaminu;
13.1.2. "typ pojazdu" oznacza pojazdy, które nie różnią się między sobą w sposób zasadniczy w odniesieniu do takich podstawowych cech, jak:
szerokość tylnej osi;
budowa, wymiary, kształt i wysokość nad podłożem tylnej części pojazdu oraz charakterystyka zawieszenia, w zakresie mającym znaczenie dla wymogów określonych w pkt 19 niniejszego regulaminu;
homologowane RUPD zamontowane w pojeździe.
13.2. Pozostałe definicje mające zastosowanie do niniejszej części II znajdują się w pkt 3 niniejszego regulaminu.
14. WYSTĄPIENIE O HOMOLOGACJĘ
14.1. O udzielenie homologacji typu pojazdu w zakresie instalacji homologowanego typu RUPD występuje producent pojazdu lub jego należycie upoważniony przedstawiciel.
14.2. Do wniosku należy dołączyć następujące dokumenty w trzech egzemplarzach oraz następujące dane szczegółowe:
14.2.1. rysunki pojazdu przedstawiające, zgodnie z kryteriami, o których mowa w pkt 13.1.2 niniejszego regulaminu, typ pojazdu w rzucie pionowym z boku i z tyłu, z zaznaczeniem położenia homologowanych RUPD oraz rozwiązań projektowych dotyczących mocowania tych urządzeń do podwozia pojazdu;
14.2.2. masa maksymalna pojazdu;
14.2.3. wykaz RUPD przeznaczonych do zamontowania w pojeździe.
14.2.4. Na żądanie organu udzielającego homologacji typu należy również dostarczyć formularz zawiadomienia w sprawie homologacji typu (tj. załącznik 1 do niniejszego regulaminu) dla każdego RUPD.
14.3. Pojazd reprezentatywny dla typu pojazdu zgłoszonego do homologacji, wyposażony w homologowane RUPD, należy przedstawić placówce technicznej odpowiedzialnej za przeprowadzanie badań homologacyjnych.
14.3.1. Pojazd niezawierający wszystkich części właściwych dla danego typu może być przyjęty do badania pod warunkiem że wnioskodawca wykaże, w sposób satysfakcjonujący organ udzielający homologacji typu, że pominięcie tych części nie ma wpływu na wyniki weryfikacji w zakresie wymagań przewidzianych w niniejszym regulaminie.
14.4. Przed udzieleniem homologacji typu zapewnienie odpowiednich rozwiązań pozwalających na skuteczną kontrolę zgodności produkcji podlega weryfikacji przez organ udzielający homologacji typu.
15. HOMOLOGACJA
15.1. Homologacji danego typu pojazdu udziela się, jeżeli pojazd przedstawiony do homologacji na podstawie niniejszego regulaminu jest wyposażony w homologowane RUPD i spełnia wymogi zawarte w poniższym pkt 16 oraz został poddany badaniom zgodnie z warunkami określonymi w pkt 2.2.
15.2. Każdemu homologowanemu typowi nadaje się numer homologacji. Dwie pierwsze jego cyfry (obecnie 03, co odpowiada serii poprawek 03) wskazują serię poprawek obejmujących ostatnie główne zmiany techniczne wprowadzone w regulaminie do momentu udzielenia homologacji. Ta sama Umawiająca się Strona nie może przydzielić tego samego numeru innemu typowi pojazdu.
15.3. Zawiadomienie o udzieleniu, rozszerzeniu lub odmowie udzielenia homologacji danego typu pojazdu na podstawie niniejszego regulaminu zostaje przekazane Stronom Porozumienia z 1958 r. stosującym niniejszy regulamin w postaci formularza zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 2 do niniejszego regulaminu.
15.4. Na każdym pojeździe zgodnym z typem pojazdu homologowanym na podstawie niniejszego regulaminu, w widocznym i łatwo dostępnym miejscu określonym w formularzu homologacji, umieszcza się międzynarodowy znak homologacji zawierający:
15.4.1. okrąg otaczający literę "E", po której następuje numer identyfikujący państwo udzielające homologacji 7 ;
15.4.2. numer niniejszego regulaminu, literę "R", myślnik i numer homologacji umieszczone z prawej strony okręgu opisanego w pkt 15.4.1.
15.5. Jeżeli pojazd jest zgodny z typem pojazdu homologowanym zgodnie z jednym lub większą liczbą regulaminów stanowiących załączniki do Porozumienia w państwie, które udzieliło homologacji na podstawie niniejszego regulaminu, symbol podany w pkt 15.4.1 nie musi być powtarzany. W takim przypadku numery regulaminu i homologacji oraz dodatkowe symbole wszystkich regulaminów, zgodnie z którymi udzielono homologacji w danym państwie, należy umieścić w kolumnach po prawej stronie symbolu opisanego w punkcie 15.4.1.
15.6. Znak homologacji musi być czytelny i nieusuwalny.
15.7. Znak homologacji umieszcza się na tabliczce znamionowej pojazdu zamontowanej przez producenta lub w jej pobliżu.
15.8. Przykładowe układy znaków homologacji przedstawiono w załączniku 4 do niniejszego regulaminu.
16. WYMOGI DOTYCZĄCE INSTALACJI HOMOLOGOWANEGO RUPD
16.1. W przypadku pojazdów kategorii N2 o masie maksymalnej przekraczającej 8 t, N3, O3 i O4, prześwit poprzeczny pod spodnią częścią RUP, nawet kiedy pojazd jest nieobciążony, nie może przekraczać:
a) 450 mm dla pojazdów silnikowych i przyczep wyposażonych w zawieszenie hydropneumatyczne, hydrauliczne lub pneumatyczne lub w urządzenie służące do automatycznego poziomowania w zależności od obciążenia. W każdym przypadku uznaje się, że wymagania te spełnia kąt zejścia do 8°, zgodnie z normą ISO 612:1978, przy maksymalnym prześwicie poprzecznym 550 mm.
b) 500 mm lub kąt zejścia, zgodnie z normą ISO 612:1978, wynoszący 8°, w zależności od tego, która z tych wartości jest mniejsza, w przypadku pojazdów innych niż wymienione w lit. a) powyżej. W każdym przypadku uznaje się, że wymagania te spełnia kąt zejścia do 8°, zgodnie z normą ISO 612:1978, przy maksymalnym prześwicie poprzecznym 550 mm.
Wymóg ten ma zastosowanie do całej szerokości pojazdu silnikowego lub przyczepy i zgodnie z nim wysokość nad podłożem punktów przyłożenia sił badawczych do urządzenia zgodnie z częścią I niniejszego regulaminu odnotowanych w formularzu zawiadomienia dotyczącym homologacji typu (załącznik 1 pkt 7) nie przekroczyła wartości podanych w lit. a) i b) powyżej, powiększonych o połowę minimalnej wysokości przekroju wymaganej w przypadku poprzeczki RUPD.
Wymóg dotyczący wysokości przykładania sił badawczych należy dostosować do dostosowanego prześwitu poprzecznego, biorąc pod uwagę podane powyżej przepisy dotyczące kąta zejścia.
16.2. W przypadku pojazdów kategorii M, N1 i N2 o masie maksymalnej nieprzekraczającej 8 t, O1 i O2 prześwit poprzeczny pod spodnią częścią urządzenia zabezpieczającego nie może przekraczać 550 mm na całej szerokości zabezpieczenia, nawet kiedy pojazd jest nieobciążony; prześwit poprzeczny musi być taki, aby wysokość nad podłożem punktów przyłożenia sił do urządzenia zgodnie z częścią I niniejszego regulaminu, określonych w formularzu zawiadomienia w sprawie homologacji typu (załącznik 1 pkt 7), nie przekraczała 600 mm.
16.3. Szerokość tylnego urządzenia zabezpieczającego nie może w żadnym punkcie przekraczać szerokości tylnej osi, zmierzonej pomiędzy najbardziej wysuniętymi na zewnątrz punktami kół, z pominięciem wybrzuszenia opon bezpośrednio nad podłożem; RUPD nie może też być krótsze od szerokości tylnej osi o więcej niż 100 mm z obu stron. Jeżeli urządzenie jest zawarte w nadwoziu pojazdu lub stanowi część nadwozia pojazdu, które samo wykracza poza szerokość tylnej osi, to nie stosuje się wymogu, zgodnie z którym szerokość RUPD nie może przekraczać szerokości tylnej osi. Jednak w przypadku pojazdów kategorii O1 i O2, w których opony wystają na ponad połowę swej szerokości poza nadwozie (z pominięciem osłon kół) lub poza podwozie w braku nadwozia, szerokość RUPD nie może być mniejsza o więcej niż o 100 mm z każdej strony od odległości zmierzonej pomiędzy najbardziej wysuniętymi do wewnątrz punktami opon, z pominięciem wybrzuszenia opon bezpośrednio nad podłożem. Jeżeli w pojeździe występuje więcej niż jedna tylna oś, to pod uwagę bierze się szerokość najszerszej tylnej osi. Ponadto należy zweryfikować, czy spełnione zostały wymogi zawarte w pkt 3.1.2 i 3.1.3 załącznika 5, dotyczące odległości punktów przyłożenia sił od zewnętrznych krawędzi kół tylnych (załącznik 1 pkt 7), oraz odnotować informacje dotyczące spełnienia tych wymogów w formularzu zawiadomienia w sprawie homologacji typu.
16.4. W przypadku pojazdów kategorii M, N1, N2 o masie maksymalnej nieprzekraczającej 8 t, O1 i O2 urządzenie musi być zamontowane w taki sposób, aby odległość w poziomie pomiędzy tylną krawędzią poprzeczki urządzenia a najbardziej wysuniętym do tyłu punktem skrajnej tylnej krawędzi pojazdu, włącznie z układem podnośnika platformy załadunkowej, nie przekraczała wartości 400 mm pomniejszonej o największe całkowite odkształcenie (w tym zarówno odkształcenie plastyczne, jak i sprężyste) (pkt 7.3 części I), mierzonej i rejestrowanej podczas badania w dowolnym z punktów przyłożenia sił badawczych (załącznik 1 pkt 8) podczas homologacji typu urządzenia zabezpieczającego przed wjechaniem pod tył pojazdu zgodnie z przepisami części I niniejszego regulaminu, i odnotowanej w formularzu zawiadomienia dotyczącego homologacji typu. Przy pomiarze tej odległości pomija się części pojazdu, które znajdują się na wysokości większej niż 2 m nad podłożem dla wszystkich warunków obciążenia pojazdu.
W przypadku pojazdów kategorii N2 o masie maksymalnej przekraczającej 8 t, N3 oraz pojazdów kategorii O3 i O4 wyposażonych w platformę załadunkową (podnośnik) lub zaprojektowanych jako przyczepa przechylna, zastosowanie ma wymóg określony powyżej; jednak w przypadku pojazdów tych kategorii odległość w poziomie nie może przekraczać 300 mm, mierząc z tyłu poprzeczki przed przyłożeniem sił badawczych.
W przypadku pojazdów kategorii O3 i O4 bez układu podnośnika platformy załadunkowej i niezaprojektowanych jako przyczepy przechylne, maksymalne odległości w poziomie są zmniejszone do wartości 200 mm przed przyłożeniem sił badawczych i 300 mm pomniejszonej o największe całkowite odkształcenie (w tym zarówno odkształcenie plastyczne, jak i sprężyste) (pkt 7.3 części I), mierzonej i rejestrowanej podczas badania w dowolnym z punktów przyłożenia sił badawczych (załącznik 1 pkt 8).
W każdym przypadku niestrukturalne wystające elementy, takie jak światła tylne i elementy o wymiarze mniejszym niż 50 mm w dowolnym kierunku, takie jak zderzaki gumowe, zderzaki sprężynujące, zawiasy i zamki, nie są uwzględniane przy określaniu najbardziej wysuniętego do tyłu punktu skrajnej tylnej krawędzi.
Przed przyłożeniem sił badawczych, maksymalna dozwolona odległość w poziomie pojedynczej, segmentowej lub pochyłej poprzeczki RUPD wynosi 100 mm pomiędzy tylną krawędzią poprzeczki zmierzoną w punkcie najbardziej wysuniętym do przodu, a tylną krawędzią poprzeczki zmierzoną w punkcie najbardziej wysuniętym do tyłu, mierzona w płaszczyźnie wzdłużnej pojazdu.
16.5. Urządzenie musi być zamontowane w taki sposób, aby po przyłożeniu sił badawczych określonych w załączniku 5 dla pojazdów kategorii N2 o masie maksymalnej przekraczającej 8 t, N3, O3 i O4, maksymalny prześwit poprzeczny dla urządzenia zabezpieczającego, nawet gdy pojazd jest nieobciążony, nie mógł w żadnym punkcie przekroczyć o więcej niż 60 mm wartości przed badaniem. W przypadku pojazdów o kącie zejścia do 8° (pkt 16.1) maksymalny prześwit poprzeczny nie może przekraczać 600 mm.
16.6. Masa maksymalna typu pojazdu zgłoszonego do homologacji nie może przekraczać wartości podanej w formularzu zawiadomienia w sprawie homologacji typu dla każdego homologowanego RUPD, które ma być zamontowane w danym pojeździe.
16.7. Uwzględniając przepisy pkt 7.2, w przypadku regulowanych RUPD etykieta musi być umieszona w taki sposób, aby była wyraźnie i nieprzerwanie widoczna w miejscu kierowcy lub w tylnej części pojazdu obok RUPD w miejscu, które jest dobrze widoczne.
17. ZGODNOŚĆ PRODUKCJI
Procedury zgodności produkcji muszą być zgodne z procedurami określonymi w dodatku 1 do Porozumienia z 1958 r. (E/ECE/TRANS/505/Rev.3) i następującymi wymogami:
17.1. Każdy pojazd homologowany zgodnie z niniejszym regulaminem musi być produkowany w sposób zapewniający jego zgodność z typem homologowanym poprzez spełnienie wymogów określonych w pkt 16 powyżej.
17.2. Organ, który udzielił homologacji typu, może w dowolnym czasie dokonać weryfikacji metod kontroli zgodności produkcji stosowanych w każdym zakładzie produkcyjnym. Weryfikacje takie przeprowadza się zazwyczaj co dwa lata.
18. SANKCJE Z TYTUŁU NIEZGODNOŚCI PRODUKCJI
18.1. Homologacja udzielona w odniesieniu do typu pojazdu zgodnie z niniejszym regulaminem może zostać cofnięta w razie niespełnienia wymogów określonych powyżej.
18.2. Jeżeli Umawiająca się Strona Porozumienia stosująca niniejszy regulamin postanowi o cofnięciu uprzednio przez siebie udzielonej homologacji, niezwłocznie powiadamia o tym fakcie na formularzu zawiadomienia zgodnym ze wzorem przedstawionym w załączniku 2 do niniejszego regulaminu, pozostałe Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin.
19. ZMIANA I ROZSZERZENIE HOMOLOGACJI TYPU POJAZDU
19.1. O każdej zmianie typu pojazdu należy powiadomić organ udzielający homologacji typu, który udzielił homologacji typu pojazdu. Organ udzielający homologacji typu może:
19.1.1. uznać za mało prawdopodobne, aby dokonane zmiany miały istotne negatywne skutki, i uznać, że dany pojazd nadal spełnia odpowiednie wymagania; albo
19.1.2. zażądać kolejnego sprawozdania z badań od placówki technicznej odpowiedzialnej za ich przeprowadzenie.
19.2. Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin zostają powiadomione o potwierdzeniu lub odmowie udzielenia homologacji, z wyszczególnieniem zmian, zgodnie z procedurą określoną w pkt 15.3 powyżej.
19.3. Organ udzielający homologacji typu, który udziela rozszerzenia homologacji, nadaje numer seryjny każdemu takiemu rozszerzeniu i powiadamia o nim pozostałe Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin na formularzu zawiadomienia zgodnym ze wzorem przedstawionym w załączniku 2 do niniejszego regulaminu.
20. OSTATECZNE ZANIECHANIE PRODUKCJI
Jeżeli posiadacz homologacji ostatecznie zaniecha produkcji typu pojazdu homologowanego zgodnie z niniejszym regulaminem, informuje o tym organ udzielający homologacji typu, który udzielił homologacji. Po otrzymaniu stosownego zawiadomienia organ ten powiadamia o tym pozostałe Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin na formularzu zawiadomienia zgodnym ze wzorem przedstawionym w załączniku 2 do niniejszego regulaminu.
21. NAZWY I ADRESY PLACÓWEK TECHNICZNYCH ODPOWIEDZIALNYCH ZA PRZEPROWADZANIE BADAŃ HOMOLOGACYJNYCH ORAZ NAZWY I ADRESY ORGANÓW UDZIELAJĄCYCH HOMOLOGACJI TYPU
Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin przekazują sekretariatowi Organizacji Narodów Zjednoczonych nazwy i adresy placówek technicznych odpowiedzialnych za przeprowadzanie badań homologacyjnych oraz organów udzielających homologacji typu, którym należy przesyłać wydane w innych państwach formularze poświadczające udzielenie, rozszerzenie, odmowę udzielenia lub cofnięcie homologacji.
CZĘŚĆ III: HOMOLOGACJA POJAZDU W ZAKRESIE ZABEZPIECZENIA PRZED WJECHANIEM POD TYŁ POJAZDU (RUP)
22. DEFINICJE
22.1. Na potrzeby części III niniejszego regulaminu:
22.1.1. "homologacja pojazdu" oznacza homologację typu pojazdu w zakresie jego zabezpieczenia przed wjechaniem pod tył pojazdu (RUP);
22.1.2. "typ pojazdu" oznacza kategorię pojazdów, które nie różnią się między sobą w sposób zasadniczy w odniesieniu do takich podstawowych cech, jak szerokość tylnej osi, budowa, wymiary, kształt i materiały tylnej części pojazdu, charakterystyka zawieszenia, w zakresie mającym znaczenie dla wymogów określonych w pkt 25 niniejszego regulaminu;
22.1.3. "zabezpieczenie przed wjechaniem pod tył pojazdu (RUP)" oznacza obecność z tyłu pojazdu jednego z następujących elementów:
22.1.3.1. specjalnego RUPD; albo
22.1.3.2. elementów nadwozia, podwozia lub innych części, które ze względu na swój kształt i charakterystykę mogą być uznane za spełniające w całości lub w części funkcję RUPD.
22.2. Pozostałe definicje stosowane w niniejszej części III znajdują się w pkt 3 niniejszego regulaminu.
23. WYSTĄPIENIE O HOMOLOGACJĘ
23.1. O udzielenie homologacji typu pojazdu w zakresie ochrony zapewnianej przez RUP występuje producent pojazdu lub jego należycie upoważniony przedstawiciel.
23.2. Do wniosku należy dołączyć następujące dokumenty w trzech egzemplarzach oraz następujące dane szczegółowe:
23.2.1. szczegółowy opis typu pojazdu w zakresie jego budowy, wymiarów, kształtu i materiałów składowych, w zakresie wymaganym do celów niniejszego regulaminu;
23.2.2. rysunki pojazdu przedstawiające typ pojazdu w rzucie pionowym z boku i z tyłu oraz rozwiązania projektowe dotyczące tylnej części budowy pojazdu;
23.2.3. masa maksymalna pojazdu;
23.2.4. szczegółowy opis RUP: jego wymiary, kształt, materiały składowe i umieszczenie w pojeździe.
23.3. Pojazd reprezentatywny dla typu pojazdu zgłoszonego do homologacji należy przedstawić placówce technicznej odpowiedzialnej za przeprowadzanie badań homologacyjnych.
23.3.1. Pojazd niezawierający wszystkich części właściwych dla danego typu może być przyjęty do badania pod warunkiem że wnioskodawca wykaże, w sposób satysfakcjonujący organ udzielający homologacji typu, że pominięcie tych części nie ma wpływu na wyniki weryfikacji w zakresie wymagań przewidzianych w niniejszym regulaminie.
23.4. Przed udzieleniem homologacji typu zapewnienie odpowiednich rozwiązań pozwalających na skuteczną kontrolę zgodności produkcji podlega weryfikacji przez organ udzielający homologacji typu.
24. HOMOLOGACJA
24.1. Homologacji danego typu pojazdu udziela się, jeżeli pojazd przedstawiony do homologacji na podstawie niniejszego regulaminu spełnia wymogi zawarte w pkt 2.3 lit. b) lub c) lub pkt 25 oraz został poddany badaniom zgodnie z warunkami określonymi w pkt 2.2.
24.2. Każdemu homologowanemu typowi nadaje się numer homologacji. Dwie pierwsze jego cyfry (obecnie 03, co odpowiada serii poprawek 03) oznaczają serię poprawek obejmujących ostatnie główne zmiany techniczne wprowadzone w regulaminie do momentu udzielenia homologacji. Ta sama Umawiająca się Strona nie może przydzielić tego samego numeru innemu typowi pojazdu.
24.3. Zawiadomienie o udzieleniu, rozszerzeniu lub odmowie homologacji typu pojazdu na podstawie niniejszego regulaminu należy przesłać Stronom Porozumienia z 1958 r. stosującym niniejszy regulamin na formularzu zgodnym ze wzorem zamieszczonym w załączniku 3 do niniejszego regulaminu.
24.4. Na każdym pojeździe zgodnym z typem pojazdu homologowanym na podstawie niniejszego regulaminu, w widocznym i łatwo dostępnym miejscu określonym w formularzu homologacji, umieszcza się międzynarodowy znak homologacji zawierający:
24.4.1. okrąg otaczający literę "E", po której następuje numer identyfikujący państwo udzielające homologacji 8 ;
24.4.2. numer niniejszego regulaminu, literę "R", myślnik i numer homologacji umieszczone z prawej strony okręgu opisanego w pkt 24.4.1.
24.5. Jeżeli pojazd jest zgodny z typem pojazdu homologowanym zgodnie z jednym lub większą liczbą regulaminów stanowiących załączniki do Porozumienia w państwie, które udzieliło homologacji na podstawie niniejszego regulaminu, symbol podany w pkt 24.4.1 nie musi być powtarzany. W takim przypadku numery regulaminu i homologacji oraz dodatkowe symbole wszystkich regulaminów, zgodnie z którymi udzielono homologacji w danym państwie, należy umieścić w kolumnach po prawej stronie symbolu opisanego w pkt 24.4.1.
24.6. Znak homologacji musi być czytelny i nieusuwalny.
24.7. Znak homologacji umieszcza się na tabliczce znamionowej pojazdu zamontowanej przez producenta lub w jej pobliżu.
24.8. Przykładowe układy znaków homologacji przedstawiono w załączniku 4 do niniejszego regulaminu.
25. WYMOGI DOTYCZĄCE RUP
25.1. W przypadku pojazdów kategorii N2 o masie maksymalnej przekraczającej 8 t, N3, O3 i O4, prześwit poprzeczny pod spodnią częścią RUP, nawet kiedy pojazd jest nieobciążony, nie może przekraczać:
a) 450 mm dla pojazdów silnikowych i przyczep wyposażonych w zawieszenie hydropneumatyczne, hydrauliczne lub pneumatyczne lub w urządzenie służące do automatycznego poziomowania w zależności od obciążenia. W każdym przypadku uznaje się, że wymagania te spełnia kąt zejścia do 8° zgodnie z normą ISO 612:1978, przy maksymalnym prześwicie poprzecznym 550 mm.
b) 500 mm lub kąt zejścia, zgodnie z normą ISO 612:1978, wynoszący 8°, w zależności od tego, która z tych wartości jest mniejsza, w przypadku pojazdów innych niż wymienione w lit. a) powyżej. W każdym przypadku uznaje się, że wymagania te spełnia kąt zejścia do 8° zgodnie z normą ISO 612:1978, przy maksymalnym prześwicie poprzecznym 550 mm.
Wymóg ten ma zastosowanie do całej szerokości pojazdu silnikowego lub przyczepy i zgodnie z nim wysokość nad podłożem punktów przyłożenia sił badawczych do urządzenia zgodnie z częścią I niniejszego regulaminu odnotowanych w formularzu zawiadomienia dotyczącym homologacji typu (załącznik 1 pkt 7) nie przekroczyła wartości podanych w lit. a) i b) powyżej, powiększonych o połowę minimalnej wysokości przekroju wymaganej w przypadku poprzeczki RUPD.
Wymóg dotyczący wysokości przykładania sił badawczych należy dostosować do dostosowanego prześwitu poprzecznego, biorąc pod uwagę podane powyżej przepisy dotyczące kąta zejścia.
25.2. W przypadku pojazdów kategorii M, N1i N2 o masie maksymalnej nieprzekraczającej 8 t, O1 i O2 prześwit poprzeczny pod spodnią częścią urządzenia zabezpieczającego nie może przekraczać 550 mm na całej szerokości zabezpieczenia, nawet kiedy pojazd jest nieobciążony; prześwit musi być taki, aby wysokość nad podłożem punktów przyłożenia sił do RUP nie przekraczała 600 mm.
25.3. W przypadku pojazdów kategorii M, N1i N2 o masie maksymalnej nieprzekraczającej 8 t, O1 i O2, RUP musi być umieszczone możliwie najbliżej tylnej części pojazdu. Maksymalna odległość w poziomie między tylną krawędzią urządzenia i najbardziej wysuniętym do tyłu punktem skrajnej tylnej krawędzi pojazdu, włącznie z układem podnośnika platformy załadunkowej, nie przekracza wartości 400 mm, zmierzonej z tyłu poprzeczki i rejestrowanej podczas badania, kiedy przyłożone są siły badawcze.
W przypadku pojazdów kategorii N2 o masie maksymalnej przekraczającej 8 t, N3 oraz pojazdów kategorii O3 i O4 wyposażonych w platformę załadunkową (podnośnik) lub zaprojektowanych jako przyczepa przechylna, zastosowanie ma wymóg określony powyżej; jednak w przypadku pojazdów tych kategorii odległość w poziomie nie może przekraczać 300 mm, mierząc z tyłu poprzeczki przed przyłożeniem sił badawczych.
W przypadku RUP dla pojazdów kategorii O3 i O4 bez układu podnośnika platformy załadunkowej i niezaprojektowanych jako przyczepy przechylne, maksymalna odległość w poziomie jest zmniejszona do wartości 200 mm przed przyłożeniem sił badawczych i 300 mm podczas badania, kiedy przyłożone są siły badawcze.
W każdym przypadku niestrukturalne wystające elementy, takie jak światła tylne i elementy o wymiarze mniejszym niż 50 mm w dowolnym kierunku, takie jak zderzaki gumowe, zderzaki sprężynujące, zawiasy i zamki, nie są uwzględniane przy określaniu najbardziej wysuniętego do tyłu punktu skrajnej tylnej krawędzi.
Przed przyłożeniem sił badawczych maksymalna dozwolona odległość w poziomie pojedynczej, segmentowej lub pochyłej poprzeczki RUPD wynosi 100 mm pomiędzy tylną krawędzią poprzeczki zmierzoną w punkcie najbardziej wysuniętym do przodu a tylną krawędzią poprzeczki zmierzoną w punkcie najbardziej wysuniętym do tyłu, w płaszczyźnie wzdłużnej pojazdu.
25.4. Szerokość RUP nie może w żadnym jego punkcie przekraczać szerokości tylnej osi, mierzonej na zewnętrznych punktach kół, pomijając wybrzuszenia opon przy zbliżeniu do podłoża, RUP nie może też być krótsze o więcej niż 100 mm z każdej strony. Jeżeli urządzenie jest zawarte w nadwoziu pojazdu lub stanowi część nadwozia pojazdu, które samo wykracza poza szerokość tylnej osi, to nie stosuje się wymogu, zgodnie z którym szerokość RUP nie może przekraczać szerokości tylnej osi. Jednak w przypadku pojazdów kategorii O1 i O2, w których opony wystają na ponad połowę swej szerokości poza nadwozie (z pominięciem osłon kół) lub poza podwozie w braku nadwozia, szerokość RUP nie może być mniejsza o więcej niż o 100 mm z każdej strony od odległości zmierzonej pomiędzy najbardziej wysuniętymi do wewnątrz punktami opon, z pominięciem wybrzuszenia opon bezpośrednio nad podłożem. Jeżeli w pojeździe występuje więcej niż jedna tylna oś, to pod uwagę bierze się szerokość najszerszej tylnej osi. Ponadto należy zweryfikować, czy spełnione zostały wymogi zawarte w pkt 3.1.2 i 3.1.3 załącznika 5, dotyczące odległości punktów przyłożenia sił od zewnętrznych krawędzi kół tylnych (załącznik 1 pkt 7), oraz odnotować informacje dotyczące spełnienia tych wymogów w formularzu zawiadomienia w sprawie homologacji typu.
25.5. Wysokość przekroju poprzeczki musi wynosić co najmniej 120 mm. Boczne końce poprzeczki nie mogą być wygięte ku tyłowi ani posiadać ostrych krawędzi zewnętrznych; powyższy warunek uważa się za spełniony, jeżeli boczne końce RUP są zaokrąglone po zewnętrznej stronie, a promień krzywizny wynosi co najmniej 2,5 mm.
W przypadku pojazdów kategorii M, N1, N2 o masie maksymalnej nieprzekraczającej 8 t, O1, O2, w pojazdach kategorii G i w pojazdach wyposażonych z w platformę załadunkową (podnośnik), wysokość przekroju poprzeczki musi wynosić co najmniej 100 mm.
25.6. RUP może być zbudowane w sposób umożliwiający jego ustawienie w kilku położeniach z tyłu pojazdu. W takim przypadku musi być zapewniona skuteczna metoda zabezpieczenia urządzenia w jego położeniu roboczym tak, aby uniemożliwić nieumyślne zmiany położenia. Siła wymagana do zmiany położenia RUP przez operatora nie może przekraczać 40 daN.
W przypadku RUP zbudowanych w sposób umożliwiający ustawienie w kilku położeniach z tyłu pojazdu, napis na etykiecie musi być w języku(-ach) państwa, w którym sprzedawane jest urządzenie.
Minimalne wymiary etykiety: 60 × 120 mm
Etykieta musi być umieszczona w sposób wyraźny i stale widoczna na tylnej powierzchni pojazdu obok RUP w celu poinformowania operatora o standardowej pozycji RUP zapewniającej skuteczną ochronę przed wjechaniem pod pojazd.
25.7. RUP musi stawiać odpowiedni opór siłom działającym równolegle do osi wzdłużnej pojazdu i w położeniu roboczym musi być połączone z podłużnicami podwozia lub z innymi zastępującymi je elementami. Powyższy wymóg uważa się za spełniony, jeżeli zarówno w czasie działania, jak i po zakończeniu działania sił określonych w załączniku 5, odległość w poziomie pomiędzy tylną krawędzią RUP a najbardziej wysuniętym do tyłu punktem skrajnej tylnej krawędzi pojazdu, włącznie z układem podnośnika platformy załadunkowej, jeżeli występuje, nie przekracza 400 mm w dowolnym punkcie przyłożenia sił. Przy pomiarze ww. odległości pomija się te części pojazdu, które znajdują się na wysokości większej niż 2 m nad podłożem, kiedy pojazd jest nieobciążony.
Po przyłożeniu sił badawczych określonych w załączniku 5 dla pojazdów kategorii N2 o masie maksymalnej przekraczającej 8 t, N3, O3 i O4, maksymalny prześwit poprzeczny dla urządzenia zabezpieczającego, nawet gdy pojazd jest nieobciążony, nie może w żadnym punkcie przekroczyć o więcej niż 60 mm wartości przed badaniem. Dla pojazdów o kącie zejścia do 8° (pkt 16.1) maksymalny prześwit poprzeczny nie może przekraczać 600 mm.
25.8. Nie wymaga się wykonywania badań, jeżeli za pomocą obliczeń można wykazać, że wymogi załącznika 5 pkt 3 są spełnione. W przypadku wykonywania badań, urządzenie musi być połączone z podłużnicami podwozia pojazdu, ich istotnymi elementami lub innymi elementami konstrukcyjnymi pojazdu.
25.9. W przypadku pojazdów wyposażonych z tyłu w platformę załadunkową (podnośnik), ciągłość urządzenia zabezpieczającego przed wjechaniem pod pojazd może być przerwana na potrzeby ww. mechanizmu. W takim przypadku obowiązują następujące wymagania specjalne:
25.9.1. Największy prześwit boczny zmierzony pomiędzy elementami urządzenia zabezpieczającego a elementami podnośnika, które podczas działania podnośnika poruszają się w strefie przerwania ciągłości urządzenia zabezpieczającego i które jednocześnie wymuszają jego przerwanie, nie może przekraczać 2,5 cm.
25.9.2. Powierzchnia użyteczna poszczególnych elementów urządzenia zabezpieczającego, w tym położonych na zewnątrz w stosunku do układu podnośnika, jeżeli takie elementy występują, musi w każdym przypadku wynosić co najmniej 420 cm2.
25.9.3. W przypadku poprzeczek o wysokości przekroju mniejszej niż 120 mm powierzchnia użyteczna poszczególnych elementów urządzenia zabezpieczającego, w tym położonych na zewnątrz w stosunku do mechanizmu podnośnika, jeżeli takie elementy występują, musi w każdym przypadku wynosić co najmniej 350 cm2.
25.9.4. W przypadku pojazdów o szerokości mniejszej niż 2 000 mm oraz kiedy spełnienie wymogów określonych w pkt 25.9.2 i 25.9.3 powyżej jest niemożliwe, powierzchnia użyteczna może być zmniejszona pod warunkiem spełnienia kryteriów dotyczących wytrzymałości.
26. ZGODNOŚĆ PRODUKCJI
Procedury zgodności produkcji muszą być zgodne z procedurami określonymi w dodatku 1 do Porozumienia z 1958 r. (E/ECE/TRANS/505/Rev.3) i następującymi wymogami:
26.1. Każdy pojazd homologowany zgodnie z niniejszym regulaminem musi być produkowany w sposób zapewniający jego zgodność z typem homologowanym poprzez spełnienie wymogów określonych w pkt 25 powyżej.
26.2. Organ, który udzielił homologacji typu, może w dowolnym czasie dokonać weryfikacji metod kontroli zgodności produkcji stosowanych w każdym zakładzie produkcyjnym. Weryfikacje takie przeprowadza się zazwyczaj co dwa lata.
27. SANKCJE Z TYTUŁU NIEZGODNOŚCI PRODUKCJI
27.1. Homologacja typu pojazdu na podstawie niniejszego regulaminu może być cofnięta, jeżeli nie są spełnione wymogi określone powyżej lub pojazd uzyska negatywny wynik w badaniu określonym w załączniku 5.
27.2. Jeżeli Umawiająca się Strona Porozumienia stosująca niniejszy regulamin postanowi o cofnięciu uprzednio przez siebie udzielonej homologacji, niezwłocznie powiadamia o tym fakcie na formularzu zawiadomienia zgodnym ze wzorem przedstawionym w załączniku 3 do niniejszego regulaminu, pozostałe Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin.
28. ZMIANA I ROZSZERZENIE HOMOLOGACJI TYPU POJAZDU
28.1. O każdej zmianie typu pojazdu należy powiadomić organ udzielający homologacji typu, który udzielił homologacji typu pojazdu. Organ udzielający homologacji typu może:
28.1.1. uznać za mało prawdopodobne, aby dokonane zmiany miały istotne negatywne skutki, i uznać, że dany pojazd nadal spełnia odpowiednie wymagania; albo
28.1.2. zażądać kolejnego sprawozdania z badań od placówki technicznej odpowiedzialnej za ich przeprowadzenie.
28.2. Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin zostają powiadomione o potwierdzeniu lub odmowie udzielenia homologacji, z wyszczególnieniem zmian, zgodnie z procedurą określoną w pkt 24.3 powyżej.
28.3. Organ udzielający homologacji typu, który udziela rozszerzenia homologacji, nadaje numer seryjny każdemu takiemu rozszerzeniu i powiadamia o nim pozostałe Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin na formularzu zawiadomienia zgodnym ze wzorem przedstawionym w załączniku 3 do niniejszego regulaminu.
29. OSTATECZNE ZANIECHANIE PRODUKCJI
Jeżeli posiadacz homologacji ostatecznie zaniecha produkcji typu pojazdu homologowanego zgodnie z niniejszym regulaminem, informuje o tym organ udzielający homologacji typu, który udzielił homologacji. Po otrzymaniu stosownego zawiadomienia organ ten powiadamia o tym pozostałe Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin na formularzu zawiadomienia zgodnym ze wzorem przedstawionym w załączniku 3 do niniejszego regulaminu.
30. NAZWY I ADRESY PLACÓWEK TECHNICZNYCH ODPOWIEDZIALNYCH ZA PRZEPROWADZANIE BADAŃ HOMOLOGACYJNYCH ORAZ NAZWY I ADRESY ORGANÓW UDZIELAJĄCYCH HOMOLOGACJI TYPU
Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin przekazują sekretariatowi Organizacji Narodów Zjednoczonych nazwy i adresy placówek technicznych odpowiedzialnych za przeprowadzanie badań homologacyjnych oraz organów udzielających homologacji typu, którym należy przesyłać wydane w innych państwach formularze poświadczające udzielenie, rozszerzenie, odmowę udzielenia lub cofnięcie homologacji.
CZĘŚĆ IV: PRZEPISY PRZEJŚCIOWE
31. PRZEPISY PRZEJŚCIOWE
31.1. Począwszy od oficjalnej daty wejścia w życie serii poprawek 03, żadna z Umawiających się Stron stosujących niniejszy regulamin nie może odmówić udzielenia ani uznania homologacji typu pojazdów, części ani oddzielnych zespołów technicznych na podstawie części I, II lub III niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.
31.2. Do dnia 1 września 2019 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin nie mogą odmówić udzielenia ani uznania homologacji typu pojazdów, części ani oddzielnych zespołów technicznych na podstawie części I, II lub III niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 02.
31.3. Od dnia 1 września 2019 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin udzielają homologacji wyłącznie, jeżeli typ pojazdu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, który ma otrzymać homologację, spełnia wymogi części I, II lub III niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.
31.4. Od dnia 1 września 2021 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin nie są zobowiązane do akceptowania, na potrzeby krajowej lub regionalnej homologacji typu pojazdu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, które nie uzyskały homologacji typu na podstawie części I, II lub III serii poprawek 03 do niniejszego regulaminu.
31.5. Do dnia 1 września 2021 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin nie mogą odmówić rozszerzenia homologacji typu pojazdów, części ani oddzielnych zespołów technicznych zgodnych z niniejszym regulaminem zmienionym serią poprawek 02. Jednak Umawiające się Strony, które w dalszym ciągu uznają homologacje zgodnie z serią poprawek 02, jak podano w pkt 31.4 po dniu 1 września 2021 r., nie mogą odmówić rozszerzenia homologacji po dniu 1 września 2021 r.
31.6. Niezależnie od powyższych przepisów przejściowych, Umawiające się Strony, które wprowadzają niniejszy regulamin w życie po dacie wejścia w życie najnowszej serii poprawek, nie są zobowiązane do uznania homologacji udzielonych zgodnie z którąkolwiek z wcześniejszych serii poprawek do niniejszego regulaminu.
