Decyzja 2015/2358 upoważniająca niektóre państwa członkowskie do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Armenii do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę

DECYZJA RADY (UE) 2015/2358

z dnia 10 grudnia 2015 r.

upoważniająca niektóre państwa członkowskie do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Armenii do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 81 ust. 3, w związku z art. 218,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego ¹ ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Unia Europejska wyznaczyła jako jeden ze swoich celów wspieranie ochrony praw dziecka, zgodnie z treścią art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej. Środki ochrony dzieci przed bezprawnym uprowadzeniem lub zatrzymaniem stanowią zasadniczą część tej polityki.

(2) Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 ² ("rozporządzenie Bruksela IIa"), którego celem jest ochrona dzieci przed szkodliwymi skutkami bezprawnego uprowadzenia lub zatrzymania i ustanowienie procedur zapewniających niezwłoczny powrót dziecka do państwa jego zwykłego pobytu, a także zapewnienie ochrony prawa do kontaktów z dzieckiem i do pieczy nad nim.

(3) Rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 uzupełnia i wzmacnia Konwencję haską z dnia 25 października 1980 r. dotyczącą cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę (zwaną dalej "Konwencją haską z 1980 r."), która ustanawia, na szczeblu międzynarodowym, system obowiązków i współpracy między umawiającymi się państwami oraz między organami centralnymi, i która ma na celu zapewnienie niezwłocznego powrotu bezprawnie uprowadzonych lub zatrzymanych dzieci.

(4) Wszystkie państwa członkowskie Unii są stronami Konwencji haskiej z 1980 r.

(5) Unia zachęca państwa trzecie do przystąpienia do Konwencji haskiej z 1980 r. i wspiera właściwe wdrażanie Konwencji haskiej z 1980 r., uczestnicząc, wraz z państwami członkowskimi, między innymi w Komisjach Specjalnych organizowanych regularnie przez Haską Konferencję Prawa Prywatnego Międzynarodowego.

(6) Wspólne ramy prawne mające zastosowanie między państwami członkowskimi Unii a państwami trzecimi mogą stanowić najlepsze rozwiązanie w delikatnych sprawach uprowadzenia dziecka za granicę.

(7) Konwencja haska z 1980 r. przewiduje, że ma ona zastosowanie w stosunkach między państwem przystępującym a tymi umawiającymi się państwami, które złożyły oświadczenie o wyrażeniu zgody na to przystąpienie.

(8) Konwencja haska z 1980 r. nie pozwala regionalnym organizacjom integracji gospodarczej, takim jak Unia, na zostanie jej stronami. Unia nie może zatem przystąpić do Konwencji ani złożyć oświadczenia o wyrażeniu zgody dotyczącej państwa przystępującego.

(9) Zgodnie z opinią 1/13 Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oświadczenia o wyrażeniu zgody na mocy Konwencji haskiej z 1980 r. wchodzą w zakres wyłącznej kompetencji zewnętrznej Unii.

(10) Armenia złożyła swój dokument przystąpienia do Konwencji haskiej z 1980 r. w dniu 1 marca 2007 r. Konwencja haska z 1980 r. weszła w życie w odniesieniu do Armenii w dniu 1 czerwca 2007 r.

(11) Szereg państw członkowskich wyraziło już zgodę na przystąpienie Armenii do Konwencji haskiej z 1980 r. Z oceny sytuacji w Armenii wynika, że te państwa członkowskie, które nie wyraziły jeszcze zgody na przystąpienie Armenii, mogą wyrazić zgodę, w interesie Unii, na przystąpienie Armenii zgodnie z warunkami określonymi w Konwencji haskiej z 1980 r.

(12) Państwa członkowskie, które nie wyraziły jeszcze zgody na przystąpienie Armenii, powinny zatem zostać upoważnione do złożenia swoich oświadczeń o wyrażeniu zgody na przystąpienie Armenii w interesie Unii, zgodnie z warunkami określonymi w niniejszej decyzji. Królestwo Belgii, Republika Czeska, Republika Federalna Niemiec, Republika Estońska, Irlandia, Królestwo Hiszpanii, Republika Francuska, Republika Włoska, Republika Cypryjska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Węgry, Malta, Rzeczpospolita Polska, Republika Słowenii, Republika Słowacka, Republika Finlandii oraz Królestwo Szwecji, które wyraziły już zgodę na przystąpienie Armenii do Konwencji haskiej z 1980 r., nie powinny składać nowych oświadczeń o wyrażeniu zgody, ponieważ istniejące oświadczenia zachowują ważność na mocy międzynarodowego prawa publicznego.

(13) Zjednoczone Królestwo oraz Irlandia są związane rozporządzeniem (WE) nr 2201/2003 i biorą udział w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji.

(14) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związana ani jej nie stosuje,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

1. Państwa członkowskie, które nie wyraziły jeszcze zgody na przystąpienie Armenii do Konwencji haskiej z dnia 25 października 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę (zwanej dalej "Konwencją haską z 1980 r.") w interesie Unii, zostają niniejszym do tego upoważnione.

2. Państwa członkowskie wskazane w ust. 1 złożą nie później niż w dniu 11 grudnia 2016 r. oświadczenie o wyrażeniu zgody na przystąpienie Armenii do Konwencji haskiej z 1980 r. w interesie Unii, w brzmieniu:

"[PAŃSTWO CZŁONKOWSKIE - pełna nazwa] oświadcza, że wyraża zgodę na przystąpienie Armenii do Konwencji haskiej z dnia 25 października 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę, zgodnie z decyzją Rady (UE) 2015/2358".

3. Każde z państw członkowskich informuje Radę i Komisję o złożeniu swojego oświadczenia o wyrażeniu zgody na przystąpienie Armenii i przekazuje Komisji tekst oświadczenia w terminie dwóch miesięcy od jego złożenia.

Artykuł  2

Państwa członkowskie, które przed datą przyjęcia niniejszej decyzji złożyły oświadczenia o wyrażeniu zgody na przystąpienie Armenii do Konwencji haskiej z 1980 r., nie składają nowych oświadczeń.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  4

Niniejsza decyzja skierowana jest do wszystkich państw członkowskich, z wyjątkiem: Królestwa Belgii, Republiki Czeskiej, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estońskiej, Irlandii, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Węgier, Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej, Republiki Finlandii oraz Królestwa Szwecji.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 grudnia 2015 r.

	W imieniu Rady
	F. BAUSCH
	Przewodniczący

1 Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 11 lutego 2015 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

2 Rozporządzenie Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczące jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylające rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 (Dz.U. L 338 z 23.12.2003, s. 1).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2015.331.23
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 2015/2358 upoważniająca niektóre państwa członkowskie do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Armenii do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę
• Data aktu: 10/12/2015
• Data ogłoszenia: 17/12/2015