a także mając na uwadze, co następuje:(1) Załączniki II i III do dyrektywy 98/83/WE określają minimalne wymagania dla programów monitorowania wszelkiej wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi oraz specyfikacje metody analizy różnych parametrów.
(2) Specyfikacje zawarte w tych załącznikach II i III należy aktualizować w świetle postępu naukowego i technicznego w celu zapewnienia spójności z przepisami unijnymi.
(3) W załączniku II do dyrektywy 98/83/WE przyznano pewien stopień elastyczności przy prowadzeniu monitorowania rewizyjnego i kontrolnego, pozwalając w określonych okolicznościach na rzadsze pobieranie próbek. W świetle postępu naukowego należy wyjaśnić szczegółowe warunki dotyczące odpowiedniej częstotliwości monitorowania parametrów oraz szeregu technik monitorowania.
(4) Od 2004 r. Światowa Organizacja Zdrowia wdraża podejście polegające na opracowaniu planu bezpieczeństwa dostaw wody i oparte na zasadach oceny ryzyka i zarządzania ryzykiem, określonych w Wytycznych na temat jakości wody pitnej 2 . Te wytyczne, wraz z normą EN 15975-2 dotyczącą bezpieczeństwa dostaw wody pitnej, stanowią uznane na poziomie międzynarodowym zasady, na których opierają się produkcja, dystrybucja, monitorowanie i analiza parametrów wody pitnej. Należy zatem dostosować załącznik II do dyrektywy 98/83/WE do najnowszych wersji tych zasad.
(5) Aby kontrolować ryzyko dla zdrowia człowieka, programy monitorowania powinny zapewniać odpowiednie środki w całym łańcuchu dostaw wody i uwzględniać informacje z części wód wykorzystywanych do poboru wody pitnej. Ogólne obowiązki w zakresie programów monitorowania powinny wypełniać lukę między poborem wody a jej dostawami. Na podstawie art. 6 dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 3 państwa członkowskie muszą zapewnić utworzenie rejestru lub rejestrów obszarów chronionych. Tego typu obszary chronione obejmują wszystkie części wód wykorzystywane do poboru wody pitnej lub przewidywane do takich celów na mocy art. 7 ust. 1 tej dyrektywy. Wyniki monitorowania tych części wód zgodnie z art. 7 ust. 1 akapit drugi i art. 8 tej dyrektywy powinny być stosowane w celu określenia potencjalnego ryzyka dla wody pitnej przed uzdatnianiem i po nim do celów dyrektywy 98/83/WE.
(6) Doświadczenie pokazuje, że w przypadku wielu parametrów (w szczególności fizyko-chemicznych) występujące stężenia rzadko prowadziłyby do przekroczenia wartości dopuszczalnych. Monitorowanie i raportowanie takich niemających praktycznego znaczenia parametrów oznacza znaczne koszty, szczególnie w przypadku, gdy należy uwzględnić dużą liczbę parametrów. Wprowadzenie elastycznych częstotliwości monitorowania w takich okolicznościach stwarza możliwość oszczędności kosztów, które nie powodują szkody dla zdrowia publicznego ani dla innych korzyści. Dzięki elastycznemu monitorowaniu gromadzi się także mniej danych, które dostarczają niewiele informacji na temat jakości wody pitnej lub nie dostarczają ich wcale.
(7) Z tego względu państwa członkowskie powinny mieć możliwość odstępowania od ustanowionych przez siebie programów monitorowania, pod warunkiem że przeprowadzana jest wiarygodna ocena ryzyka, która może opierać się na wytycznych na temat jakości wody pitnej WHO i powinna uwzględniać monitorowanie prowadzone na mocy art. 8 dyrektywy 2000/60/WE.
(8) Tabela B2 w załączniku II do dyrektywy 98/83/WE, dotycząca wody rozlewanej do butelek i pojemników przeznaczonych do sprzedaży, stała się nieaktualna, ponieważ produkty te są objęte zakresem stosowania rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady 4 . Produkty te są również objęte zasadą "analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli" (HACCP) określoną w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady 5 oraz zasadami urzędowych kontroli określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady 6 . W wyniku przyjęcia tych rozporządzeń załącznik II do dyrektywy 98/83/WE de facto nie ma już zastosowania do wody rozlewanej do butelek i pojemników przeznaczonych do sprzedaży.
(9) Dyrektywą Rady 2013/51/Euratom 7 wprowadzono szczegółowe zasady monitorowania substancji promieniotwórczych. Programy monitorowania substancji promieniotwórczych powinny zatem być ustanawiane wyłącznie na mocy wspomnianej dyrektywy.
(10) Laboratoria stosujące specyfikacje dla analizy parametrów określonych w załączniku III do dyrektywy 98/83/WE powinny pracować zgodnie z procedurami zatwierdzonymi na poziomie międzynarodowym lub standardami wykonywania badań opartymi na kryteriach i stosować metody analizy, które, w miarę możliwości, zostały zwalidowane.
(11) Dyrektywa Komisji 2009/90/WE 8 stanowi, że do walidacji metod analitycznych należy stosować normę EN ISO/IEC 17025 lub inne równorzędne normy przyjęte na poziomie międzynarodowym. EN ISO/IEC 17025 jest również jedną z norm stosowanych na mocy rozporządzenia (WE) nr 882/2004 na potrzeby akredytacji laboratoriów wyznaczonych przez właściwe organy w państwach członkowskich. Konieczne jest zatem określenie tej normy lub innych równorzędnych norm przyjętych na poziomie międzynarodowym do celów walidacji metod analizy w kontekście dyrektywy 98/83/WE. W celu dostosowania do dyrektywy 2009/90/WE załącznika III do dyrektywy 98/83/WE należy wprowadzić granicę oznaczalności i niepewność pomiaru jako charakterystyki wykonania analizy. Państwa członkowskie powinny jednak nadal mieć możliwość dopuszczenia stosowania zgodności, dokładności i granicy wykrywalności jako charakterystyk wykonania analizy na mocy załącznika III do dyrektywy 98/83/WE na czas określony, co zapewni laboratoriom wystarczającą ilość czasu na dostosowanie się do tego postępu technicznego.
(12) Do celów analizy parametrów mikrobiologicznych ustanowiono szereg norm ISO. W związku z tym normy EN 9308-1 i EN ISO 9308-2 (w odniesieniu do oznaczenia liczby bakterii E. coli oraz bakterii z grupy coli) i norma EN ISO 14189 (w odniesieniu do analizy Clostridium perfringens) zapewniają wszystkie specyfikacje niezbędne do przeprowadzania analizy. Te nowe normy oraz zmiany techniczne powinny zostać uwzględnione w załączniku III do dyrektywy 98/83/WE.
(13) Do celów oceny równoważności metod alternatywnych z metodą określoną w załączniku III do dyrektywy 98/83/WE należy zezwolić państwom członkowskim na stosowanie normy EN ISO 17994, która została ustanowiona jako norma równoważności metod mikrobiologicznych w kontekście dyrektywy 2006/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 9 oraz na mocy decyzji Komisji 2009/64/WE 10 . Jako rozwiązanie alternatywne państwom członkowskim należy zezwolić na stosowanie normy EN ISO 16140 lub innych podobnych protokołów uznanych na poziomie międzynarodowym, o których mowa w art. 5 ust. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2073/2005 11 , w celu ustalenia równoważności metod opartych na zasadach - innych niż hodowla - które wykraczają poza zakres normy EN ISO 17994.
(14) Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki II i III do dyrektywy 98/83/WE.
(15) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu ds. Wody Pitnej ustanowionego na podstawie art. 12 ust. 1 dyrektywy 98/83/WE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: