RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(1) ("rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 9 i art. 11 ust. 3 i ust. 6,
uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję Europejską ("Komisja") po konsultacji z Komitetem Doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
1. PROCEDURA
1.1. Obowiązujące środki
(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1676/2001(2) ("rozporządzenie pierwotne") Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz folii z politereftalanu etylenu (PET) pochodzącej między innymi z Indii. W dniu 8 marca 2006 r. rozporządzeniem Rady (WE) nr 366/2006(3) ("rozporządzenie zmieniające") i w następstwie dochodzenia w ramach częściowego przeglądu okresowego zmieniono cło antydumpingowe na przywóz folii PET pochodzącej z Indii.
(2) W dniu 6 listopada 2007 r. rozporządzeniem Rady (WE) nr 1292/2007(4) ("rozporządzenie przeglądowe") i w następstwie przeglądu wygaśnięcia potwierdzono nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz folii PET pochodzącej z Indii.
(3) MTZ Polyfilms Ltd ("MTZ Polyfilms"), indyjski producent eksportujący, który współpracował w ramach powyższych dochodzeń, otrzymał indywidualną stawkę cła na mocy rozporządzenia pierwotnego. Ta stawka cła została zmieniona rozporządzeniem zmieniającym.
(4) W dniu 19 maja 2006 r. przedsiębiorstwo MTZ Polyfilms złożyło wniosek(5) do Sądu (przed wejściem w życie Traktatu z Lizbony "Sąd Pierwszej Instancji") o stwierdzenie nieważności rozporządzenia zmieniającego w zakresie, w jakim dotyczy ono MTZ Polyfilms.
(5) Wyrokiem z dnia 17 listopada 2009 r. w sprawie T-143/06(6) Sąd stwierdził nieważność rozporządzenia zmieniającego w zakresie, w jakim nakłada ono cło antydumpingowe na MTZ Polyfilms ("wyrok"). Sąd stwierdził, że rozporządzenie zmieniające zostało przyjęte w oparciu o błędną podstawę prawną. Sąd uznał w szczególności, że art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego nie mógł stanowić podstawy prawnej pozwalającej instytucjom na odstąpienie od stosowania metody ustanowionej w art. 2 ust. 8 i 9 rozporządzenia podstawowego przy określaniu ceny eksportowej.
(6) Mając na uwadze wygaśnięcie z dniem 9 marca 2011 r. obowiązującego jednocześnie cła wyrównawczego, w dniu 13 maja 2011 r. rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 469/2011(7) zmieniono ostateczne cło antydumpingowe na przywóz folii PET pochodzącej z Indii.
1.2. Częściowe wznowienie
(7) W dniu 20 maja 2010 r. opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zawiadomienie(8). W zawiadomieniu strony poinformowano, że w świetle wyroku Sądu wspomnianego w motywie 5, przywóz do Unii Europejskiej folii PET produkowanej przez MTZ Polyfilms nie jest już przedmiotem środków antydumpingowych nałożonych rozporządzeniem zmieniającym i rozporządzeniem przeglądowym, a ostateczne cło antydumpingowe zapłacone za ten produkt na podstawie tych rozporządzeń przez MTZ Polyfilms powinno zostać zwrócone lub umorzone.
(8) Zawiadomieniem częściowo wznowiono również odpowiednie dochodzenie antydumpingowe w ramach przeglądu okresowego dotyczące przywozu folii PET pochodzącej między innymi z Indii w celu wykonania powyższego wyroku Sądu w odniesieniu do MTZ Polyfilms.
(9) Ponadto w ramach tego samego zawiadomienia przedsiębiorstwo MTZ Polyfilms zostało poproszone o przedstawienie należycie uzasadnionego wniosku o przeprowadzenie przeglądu zgodnie z przepisami art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, jeżeli uzna ono, że aspekty ustaleń, które spowodowały przyjęcie rozporządzenia zmieniającego, inne niż te wymienione w motywie 5, nie są już aktualne.
(10) Komisja oficjalnie powiadomiła o częściowym wznowieniu dochodzenia przedsiębiorstwo MTZ Polyfilms, przedstawicieli państwa wywozu, innych indyjskich producentów eksportujących, którzy współpracowali w dochodzeniu prowadzącym do przyjęcia rozporządzenia zmieniającego, oraz przemysł unijny. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu.
(11) Oświadczenia otrzymano od dwóch producentów eksportujących w Indiach (przy czym jeden z nich to strona, której postępowanie bezpośrednio dotyczy, tj. MTZ Polyfilms) oraz przemysłu unijnego.
2. WYKONANIE WYROKU
2.1. Uwaga wstępna
(12) W uwadze wstępnej należy zaznaczyć, że przedsiębiorstwo MTZ Polyfilms nie odpowiedziało na prośbę, o której mowa w motywie 9.
2.2. Uwagi zainteresowanych stron
(13) Przedsiębiorstwo MTZ Polyfilms twierdziło, że częściowe wznowienie dochodzenia przeglądowego jest niezgodne z prawem, ponieważ w rozporządzeniu podstawowym nie istnieje konkretny przepis przewidujący możliwość wznowienia dochodzenia. To samo przedsiębiorstwo zgłosiło także, że odwołanie Komisji w zawiadomieniu, o którym mowa w motywie 7, do wyroku w sprawie IPS ("wyrok w sprawie IPS")(9) było błędne, ponieważ wyrok ten dotyczył postępowania antydumpingowego, które zostało wszczęte na podstawie innych ram prawnych niż obowiązujące w tym czasie rozporządzenie podstawowe, a postępowanie antydumpingowe składało się z kilku etapów obejmujących pierwotne dochodzenie i wszystkie kolejne dochodzenia przeglądowe. Wyrok w sprawie IPS zakładał zatem możliwość otwarcia nowego dochodzenia w ramach toczącego się postępowania. Różnica między postępowaniem a dochodzeniem została wykreślona z rozporządzenia pierwotnego w 1995 r., a w obecnej sprawie Komisja nie wszczęła nowego dochodzenia w ramach postępowania, lecz wznowiła dochodzenie, które według MTZ Polyfilms, było już zakończone nałożeniem ostatecznych środków.
Przedsiębiorstwo MTZ Polyfilms stwierdziło, że sprawa IPS nie może służyć jako precedens, ponieważ została oparta na rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2423/88 z dnia 11 lipca 1988 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów po cenach dumpingowych lub subsydiowanym z państw niebędących członkami Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej(10) ("stare rozporządzenie podstawowe"), zgodnie z którym obowiązkowe terminy, a zwłaszcza maksymalny czas na zakończenie dochodzenia przeglądowego wynoszący 15 miesięcy od daty jego wszczęcia, nie miały jeszcze zastosowania. MTZ Polyfilms twierdziło, że w tym przypadku termin wynoszący 15 miesięcy minął wkrótce po wznowieniu dochodzenia w dniu 20 maja 2010 r., ponieważ zmienione środki zostały nałożone ponad 14 miesięcy po wszczęciu dochodzenia w ramach częściowego przeglądu okresowego. Wreszcie, według MTZ Polyfilms, wyrok nie wymagał żadnych środków wykonawczych, gdyż jest on jasny co do wszystkich aspektów materialnych, prosty i nie zawiera żadnych szczególnych zastrzeżeń ani ograniczeń unieważniających rozporządzenie zmieniające w zakresie, w jakim dotyczy ono przywozu do Unii folii PET produkowanej przez MTZ Polyfilms.
(14) Inny indyjski producent eksportujący folii PET, który współpracował w ramach przeglądu okresowego, twierdził, że skoro podczas obliczania jego marginesu dumpingu instytucje zastosowały takie samo podejście, jak to odrzucone w wyroku Sądu, instytucje powinny teraz także zmienić metodę obliczania dumpingu dla tego przedsiębiorstwa, czego wynikiem będzie brak występowania marginesu dumpingu.
(15) Przemysł unijny twierdził, że uwzględniając fakt, iż Sąd stwierdził nieważność rozporządzenia zmieniającego w zakresie, w jakim nakłada ono cło antydumpingowe na MTZ Polyfilms, indywidualna stawka cła obliczona i nałożona w 2001 r. powinna zostać ponownie nałożona, gdyż w ramach przeglądu okresowego stwierdzono, że MTZ Polyfilms nadal stosował dumping o znaczącym marginesie. W tym względzie przemysł unijny wskazał także na stałą praktykę obchodzenia ceł oraz domniemane oszustwa w zakresie pochodzenia stosowane przez eksporterów indyjskich. Ponadto przemysł unijny twierdził, iż w Indiach występują ogromne nadwyżki zdolności produkcyjnych, a kilka innych wiodących rynków światowych stosuje środki ochrony handlu przeciw indyjskiej folii PET, co nieuchronnie doprowadziłoby do wzrostu wielkości przywozu na rynek unijny folii PET produkowanej przez MTZ Polyfilms.
(16) Przemysł unijny wezwał również Komisję do zapewnienia rejestracji przywozu, biorąc pod uwagę, że według niego spełnione zostały dwa warunki takiej rejestracji ustanowione w art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
2.3. Analiza uwag
(17) W odniesieniu do domniemanej bezprawności wznowienia, przypomina się, że w swoim wyroku w sprawie IPS Sąd uznał, że w sprawach, w których postępowanie składa się z kilku etapów administracyjnych, stwierdzenie nieważności jednego z tych etapów, nie powoduje unieważnienia całego postępowania. Postępowanie antydumpingowe stanowi przykład takiego postępowania wieloetapowego. W rezultacie unieważnienie rozporządzenia zmieniającego w odniesieniu do jednej strony nie pociąga za sobą unieważnienia całej procedury przeprowadzonej przed przyjęciem tego rozporządzenia. Ponadto zgodnie z art. 266 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ("TFUE"), instytucje unijne są zobowiązane do wykonania wyroku. Oznacza to również możliwość skorygowania tych aspektów rozporządzenia zmieniającego, które doprowadziły do jego unieważnienia, pozostawiając niezmienioną treść części niepodlegających zaskarżeniu, które nie zostały objęte wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości - tak jak uczyniono to w sprawie C-458/98 P(11) ("odwołanie IPS"). W świetle powyższego twierdzenie, że nie ma podstawy prawnej do częściowego wznowienia dochodzenia przeglądowego uznano za nieuzasadnione.
(18) Argument, zgodnie z którym wprowadzenie terminów na zakończenie dochodzeń antydumpingowych nie pozwala Komisji na stosowanie podejścia, jakie przyjęto w sprawie IPS, uznano za nieuzasadniony. Uznaje się, że termin ten nie jest istotny w przypadku wykonywania wyroku Trybunału Sprawiedliwości. W istocie taki termin dotyczy tylko zakończenia pierwotnego dochodzenia przeglądowego od momentu wszczęcia do daty ostatecznych działań i nie dotyczy żadnych kolejnych działań, które należałoby podjąć np. w wyniku postępowania sądowego. Należy zaznaczyć, że Sąd nie wydał żadnych wyroków, w których zastosowano tę argumentację, ponieważ aby uwzględnić ustalenia Sądu (zgodnie z wymogami art. 266 TFUE), niemożliwe byłoby zakończenie jakiegokolwiek dochodzenia antydumpingowego, które zostało unieważnione przez Sąd. W rzeczywistości wyrok Sądu zawsze będzie wydawany w momencie, kiedy termin dochodzenia już upłynął.
(19) W odniesieniu do twierdzenia innego indyjskiego producenta eksportującego folii PET, przypomina się, że Sąd stwierdził nieważność rozporządzenia zmieniającego jedynie w zakresie, w jakim nakłada ono cło antydumpingowe na MTZ Polyfilms. W rezultacie wyrok nie stanowi podstawy do zmiany podejścia lub sposobu obliczania w odniesieniu do innych producentów eksportujących. Z tego względu argument ten należy odrzucić.
(20) W odniesieniu do twierdzenia przemysłu unijnego wspomnianego w motywie 15 w równym stopniu obowiązuje argumentacja zawarta w motywie 17, tj. w orzecznictwie ustanowiono, że jeżeli Trybunał Sprawiedliwości stwierdzi wystąpienie niezgodności z prawem, Komisja może wznowić procedurę dochodzeniową od punktu poprzedzającego wystąpienie niezgodności z prawem. W związku z tym nie ma natychmiastowej potrzeby ponownego zajęcia się poprzednio ustalonymi danymi, jak twierdzi przemysł unijny.
(21) W odniesieniu do wniosku przemysłu unijnego o rejestrację przywozu, w oparciu o informacje zawarte we wniosku oraz zgodnie z danymi statycznymi w posiadaniu Komisji, ustalono, że warunek wymieniony w art. 10 ust. 4 lit. b) rozporządzenia podstawowego, tj. znaczący wzrost przywozu danego produktu, nie został spełniony (zob. także motyw 24). Wniosek o rejestrację został zatem odrzucony.
2.4. Dochodzenie
(22) Jak wspomniano w motywie 5, Sąd stwierdził nieważność rozporządzenia zmieniającego w zakresie, w jakim dotyczy ono MTZ Polyfilms, gdyż uznał, że art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego nie może stanowić podstawy prawnej pozwalającej instytucjom na odstąpienie od zastosowania metody ustanowionej w art. 2 ust. 8 i 9 rozporządzenia podstawowego przy określaniu ceny eksportowej. Sąd zaznaczył także, że wszystkie ustalenia rozporządzenia przeglądowego, inne niż te uznane przez Sąd za błędne, pozostają formalnie ważne. Dotyczy to w szczególności ustalenia, że wystąpiły znaczące zmiany okoliczności uzasadniające zmianę stawki antydumpingowej obowiązującej w stosunku do MTZ Polyfilms. Z tego względu ten aspekt przeglądu nie był ponownie badany w kontekście obecnej procedury. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym ("ODP") MTZ Polyfilms wywoziło do Unii produkt objęty postępowaniem zgodnie ze zobowiązaniem cenowym, a sprzedaż odbywała się zgodnie z warunkami tego zobowiązania, tj. po cenach powyżej ustalonych cen minimalnych. Ze względów wyjaśnionych w rozporządzeniu przeglądowym potwierdza się, że ceny eksportowe do Unii w ODP nie mogą zostać wykorzystane do obliczenia marginesu dumpingu dla MTZ Polyfilms.
(23) W świetle powyższego obecne dochodzenie było ograniczone do analizy faktów dostępnych dla instytucji w odniesieniu do działalności eksportowej MTZ Polyfilms. W tym względzie, zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości w sprawie IPS, instytucje - wznawiając dochodzenie antydumpingowe po wyroku stwierdzającym nieważność rozporządzenia nakładającego cła antydumpingowe - mają prawo do uwzględnienia nowych informacji, łącznie z informacjami uzyskanymi po okresie objętym pierwotnym dochodzeniem. Z wyroku w sprawie IPS wynika także, że możliwość uwzględniania nowych informacji dotyczy również przeglądów, co ma zastosowanie w tym przypadku.
(24) Należy zaznaczyć, że po wejściu w życie rozporządzenia zmieniającego i zgodnie z dostępnymi informacjami statystycznymi, wielkość przywozu folii PET produkowanej przez MTZ Polyfilms znacznie spadła, a od 2008 r. przywóz ten wręcz ustał. Co więcej, Rada zauważa, że wyrok stwierdzający nieważność rozporządzenia przeglądowego w odniesieniu do MTZ Polyfilms został wydany dnia 17 listopada 2009 r. Zawiadomienie, o którym mowa w motywie 7, gdzie wskazano, że w następstwie wyroku Sądu przywóz folii PET produkowanej przez MTZ Polyfilms nie podlega już środkom antydumpingowym, zostało opublikowane dnia 20 maja 2010 r. Oznacza to, że przez ponad rok przywóz ten podlegał jedynie cłom wyrównawczym i należnościom przywozowym, a nie cłu antydumpingowemu. W tym kontekście dane zebrane na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego wskazują, że w ostatnich latach taki przywóz nie miał miejsca.
2.5. Wniosek
(25) W świetle powyższych okoliczności, a zwłaszcza wobec ograniczonego zakresu obecnego dochodzenia, którego przedmiotem, zgodnie z wyrokiem Sądu, nie było ponowne zbadanie ustaleń na temat występowania nowych okoliczności oraz braku wiarygodnej ceny eksportowej, Rada stwierdza, że ponowne obliczenie marginesu dumpingu dla MTZ Polyfilms oraz ponowne nałożenie cła antydumpingowego na wywóz folii PET produkowanej przez MTZ Polyfilms byłoby niewłaściwe. W rezultacie stwierdza się, że dochodzenie przeglądowe, które zostało otwarte celem wykonania wyroku Sądu należy zakończyć bez ponownego nakładania cła.
(26) Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zakończyć częściowe wznowienie dochodzenia antydumpingowego w ramach przeglądu okresowego dotyczącego przywozu folii PET pochodzącej z Indii. Otrzymano uwagi od przemysłu unijnego, który powtórzył - jak już przedstawiono w motywie 15 - że indywidualna stawka cła obliczona i nałożona w 2001 r. powinna zostać ponownie nałożona na MTZ Polyfilms; przemysł unijny wyraził także opinię, że spadek wielkości wywozu przez MTZ Polyfilms do Unii nie oznacza, że w przyszłości przedsiębiorstwo to nie będzie stosować szkodliwego dumpingu. Przemysł unijny zaznaczył również, że całkowita wielkość przywozu folii PET z Indii wzrosła w ostatnim okresie. Uwagi w motywie 15 zostały już omówione w motywie 20. Jeżeli chodzi o możliwe zachowanie MTZ Polyfilms w przyszłości, uważa się, że brak przywozu przez to przedsiębiorstwo przez znaczący okres, w którym podlegało ono niskim stawkom cła, jak wyjaśniono w motywie 24, w wystarczający sposób wskazuje, że jest mało prawdopodobne, aby miało ono stosować szkodliwy dumping. Mimo że przywóz z Indii wzrastał w ostatnim okresie, przywóz przez MTZ Polyfilms pozostawał na poziomie zerowym,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia 12 sierpnia 2011 r.
|
W imieniu Rady |
|
M. DOWGIELEWICZ |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.
(2) Dz.U. L 227 z 23.8.2001, s. 1.
(3) Dz.U. L 68 z 8.3.2006, s. 6.
(4) Dz.U. L 288 z 6.11.2007, s. 1.
(5) Dz.U. C 178 z 29.7.2006, s. 34.
(6) Sprawa T-143/06 MTZ Polyfilms przeciwko Radzie, Zb.Orz. [2009] s. II-4133.
(7) Dz.U. L 129 z 17.5.2011, s. 1.
(8) Dz.U. C 131 z 20.5.2010, s. 3.
(9) Sprawa T-2/95 Industrie des Poudres Sphériques przeciwko Radzie, Rec. [1998] s. II-3939.
(10) Dz.U. L 209 z 2.8.1988, s. 1.
(11) Sprawa C-458/98 P Industrie des Poudres Sphériques przeciwko Radzie, Rec. [2000] s. I-8147.
