uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 285 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu 1 ,
(1) Wspólnota potrzebuje precyzyjnych i aktualnych danych dotyczących ilości energii, jej form, źródeł, wytwarzania, dostaw, przemian i zużycia, w celu monitorowania wpływu i konsekwencji funkcjonowania jej polityki w dziedzinie energii.
(2) Tradycyjnie statystyka energii koncentrowała się na podaży energii oraz na energii pochodzącej ze źródeł kopalnych. W ciągu najbliższych lat statystyka ta musi w większym stopniu uwzględniać większą wiedzę na temat zużycia energii finalnej, energii ze źródeł odnawialnych i energii jądrowej oraz ich monitorowanie.
(3) Dostępność wiarygodnych i aktualnych informacji na temat energii jest niezbędna, aby ocenić wpływ zużycia energii na środowisko naturalne, w szczególności w odniesieniu do emisji gazów cieplarnianych. Informacje te są wymagane zgodnie z decyzją nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. dotyczącą mechanizmu monitorowania emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie i wykonania protokołu z Kioto 2 .
(4) Dyrektywa 2001/77/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie wspierania produkcji na rynku wewnętrznym energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych 3 oraz dyrektywa 2004/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie wspierania kogeneracji w oparciu o zapotrzebowanie na ciepło użytkowe na rynku wewnętrznym energii 4 zobowiązują państwa członkowskie do zgłaszania danych ilościowych dotyczących energii. Aby monitorować postępy w realizacji celów określonych w tych dyrektywach, potrzebne są szczegółowe aktualne dane dotyczące energii.
(5) Dyrektywa 2002/91/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków 5 , dyrektywa 2006/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych 6 oraz dyrektywa 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 lipca 2005 r. ustanawiająca ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów wykorzystujących energię 7 zobowiązują państwa członkowskie do zgłaszania danych ilościowych dotyczących zużycia energii. Dla monitorowania postępów w realizacji celów określonych w tych dyrektywach potrzebne są szczegółowe aktualne dane dotyczące energii oraz lepsze powiązanie tych danych z odnośnymi badaniami statystycznymi, takimi jak spisy powszechne ludności i mieszkań, oraz z danymi dotyczącymi transportu.
(6) Zielone księgi Komisji z dnia 22 czerwca 2005 r. w sprawie efektywności energetycznej oraz z dnia 8 marca 2006 r. w sprawie europejskiej strategii na rzecz zrównoważonej, konkurencyjnej i bezpiecznej energii - omawiają politykę UE w zakresie energii, dla której dostępność unijnych danych statystycznych dotyczących energii jest konieczna, w tym w celu ustanowienia Europejskiego Obserwatorium Rynku Energii.
(7) Ustanowienie modelu prognozowania energetycznego będącego własnością publiczną, zgodnie z apelem Parlamentu Europejskiego w rezolucji z dnia 14 grudnia 2006 r. w sprawie europejskiej strategii na rzecz zrównoważonej, konkurencyjnej i bezpiecznej energii 8 , wymaga szczegółowych aktualnych danych dotyczących energii.
(8) W nadchodzących latach należy zwrócić większą uwagę na bezpieczeństwo podaży najważniejszych paliw, a także potrzebę aktualniejszych i dokładniejszych danych na szczeblu UE, aby przewidywać i koordynować rozwiązywanie przez UE ewentualnych kryzysów podaży.
(9) Liberalizacja oraz rosnąca złożoność rynku energetycznego sprawiają, że coraz trudniej otrzymuje się wiarygodne aktualne dane dotyczące energii, w szczególności w sytuacji, w której brakuje podstawy prawnej dotyczącej dostarczania takich danych.
(10) Aby system statystyki energii pomagał w podejmowaniu decyzji politycznych przez Unię Europejską i jej państwa członkowskie oraz wspierał debatę publiczną z udziałem obywateli, musi on być porównywalny, przejrzysty, elastyczny i zdolny do rozwoju. Dlatego w najbliższej przyszłości powinny zostać uwzględnione dane statystyczne dotyczące energii jądrowej, a istotne dane dotyczące energii ze źródeł odnawialnych powinny być coraz bardziej wzbogacane. Podobnie w dziedzinie efektywności energetycznej niezwykle przydatne byłyby szczegółowe dane statystyczne dotyczące mieszkalnictwa i transportu.
(11) Tworzenie statystyki Wspólnoty podlega zasadom określonym w rozporządzeniu Rady (WE) nr 322/97 z dnia 17 lutego 1997 r. w sprawie statystyk Wspólnoty 9 .
(12) W związku z tym, że cel niniejszego rozporządzenia, mianowicie ustanowienie wspólnych ram dla tworzenia, przekazywania, oceny i rozpowszechniania porównywalnej statystyki dotyczącej energii we Wspólnocie, nie może być w wystarczającym stopniu osiągnięty przez państwa członkowskie i z tego powodu możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(13) W tworzeniu i rozpowszechnianiu statystyki Wspólnoty na mocy niniejszego rozporządzenia krajowe i wspólnotowe organy statystyczne powinny uwzględnić zasady określone w Europejskim Kodeksie Praktyk Statystycznych, który został przyjęty dnia 24 lutego 2005 r. przez Komitet ds. Programów Statystycznych, powołany decyzją Rady 89/382/EWG, Euratom 10 , i dołączony do zalecenia Komisji w sprawie niezależności, wiarygodności i odpowiedzialności krajowych i wspólnotowych organów statystycznych.
(14) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji 11 .
(15) W szczególności Komisji powinny zostać przyznane uprawnienia do zmiany listy źródeł danych, statystyk krajowych i mających zastosowanie wyjaśnień lub definicji, jak również ustaleń dotyczących przekazywania tych danych, oraz do ustalenia i zmian rocznych statystyk energii jądrowej, po ich uwzględnieniu, do zmian statystyk dotyczących energii ze źródeł odnawialnych, po ich uwzględnieniu, i do ustalania i zmian statystyk dotyczących finalnego zużycia energii. Ponieważ środki te są środkami o zasięgu ogólnym i mają na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia, między innymi poprzez jego uzupełnienie o nowe elementy inne niż istotne, muszą zostać przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą określoną w art. 5a decyzji 1999/468/WE.
(16) Należy przewidzieć, że Komisja może przyznać państwom członkowskim wyłączenia lub odstępstwa w odniesieniu do tych aspektów gromadzenia danych dotyczących energii, które mogłyby stanowić zbytnie obciążenie dla respondentów. Odstępstwa i wyłączenia powinno się przyznawać wyłącznie po otrzymaniu odpowiedniego uzasadnienia opisującego obecną sytuację i wskazującego nadmierne obciążenia w sposób przejrzysty. Okres, w którym pozostają one w mocy, powinien być ograniczony do niezbędnego minimum.
(17) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Programów Statystycznych,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Przedmiot i zakres
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
Źródła danych
Kategorie danych zagregowanych, nośniki energii i częstotliwość przekazywania statystyki krajowej
Przekazywanie i rozpowszechnianie
Ocena jakości i sprawozdania
Czas odniesienia i częstotliwość
Państwa członkowskie zestawiają wszystkie dane wymienione w niniejszym rozporządzeniu od początku roku kalendarzowego następującego po przyjęciu niniejszego rozporządzenia i przekazują je następnie z częstotliwością określoną w art. 4 ust. 1.
Roczne statystyki dotyczące energii jądrowej
Komisja (Eurostat), we współpracy z sektorem energii jądrowej w UE, określa - w razie potrzeby z zastrzeżeniem poufności oraz unikając podwójnego gromadzenia danych, utrzymując jednocześnie na niskim poziomie koszty produkcji i zachowując rozsądne obciążenie sprawozdawcze - zestaw rocznych statystyk dotyczących energii jądrowej, które będą gromadzone i rozpowszechniane od 2009 r., przy czym rok ten będzie pierwszym okresem sprawozdawczym.
Zestaw rocznych statystyk dotyczących energii jądrowej jest tworzony i może być modyfikowany zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 11 ust. 2.
Statystyka dotycząca energii ze źródeł odnawialnych i statystyka dotycząca zużycia energii finalnej
Środki wykonawcze
Komitet
Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Strasburgu dnia 22 października 2008 r.
| W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
| H.-G. PÖTTERING | J.-P. JOUYET |
| Przewodniczący | Przewodniczący |
WYJAŚNIENIA DOTYCZĄCE TERMINOLOGII
Poniższe definicje geograficzne mają zastosowanie jedynie do celów sprawozdawczości statystycznej:
Producenci energii elektrycznej i cieplnej są klasyfikowani ze względu na cel produkcji:
Uwaga: Komisja może, zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 11 ust. 2, po
wejściu w życie zrewidowanej klasyfikacji NACE, doprecyzowywać terminologię, podając stosowne odniesienia do nomenklatury NACE(14 ).
Ilość paliw wydobytych lub wyprodukowanych jest obliczana po wszystkich operacjach usunięcia substancji nieczynnych i zanieczyszczeń. Produkcja obejmuje ilości zużyte przez producenta podczas procesu produkcji (np. w celach wytwarzania ciepła lub na potrzeby eksploatacji urządzeń i urządzeń pomocniczych) oraz dostawy do innych producentów energii do celów przemiany energetycznej lub innego wykorzystania.
Produkcja lokalna oznacza produkcję z wykorzystaniem surowców pochodzących z określonego terytorium - krajowego terytorium państwa zgłaszającego dane.
Dotyczy wyłącznie węgla kamiennego. Zawiesiny i miały pochodzące z hałd odzyskiwane przez kopalnie.
Ilość paliw, których produkcja została ujęta w innym sprawozdaniu dotyczącym paliw, lecz które zostały zmieszane z innym paliwem i zużyte jako mieszanka. Dalsze szczegółowe informacje na temat tej domieszki należy przekazywać w postaci:
O ile nie określono inaczej, "przywóz" odnosi się do miejsca pierwotnego pochodzenia (kraju, w którym dany produkt energetyczny został wytworzony) na potrzeby wykorzystania w kraju, a "wywóz" odnosi się do końcowego kraju zużycia wyprodukowanego produktu energetycznego. Dane ilości są uznawane za przywożone lub wywożone, kiedy przekroczyły polityczne granice danego kraju, niezależnie od tego, czy miała miejsce odprawa celna.
Jeżeli nie da się określić żadnego miejsca pochodzenia lub przeznaczenia, można zastosować kategorię "Nie określo- no/Inne".
Ilość paliwa dostarczonego statkom pod wszystkimi banderami, prowadzącym żeglugę międzynarodową. Żegluga międzynarodowa może mieć miejsce na morzu, na jeziorach lub drogach wodnych śródlądowych oraz na wodach przybrzeżnych. Wyłączone są:
Ilość paliwa dostarczonego na potrzeby statków powietrznych w odniesieniu do międzynarodowego transportu lotniczego. Podział na lotnictwo krajowe i międzynarodowe powinien zostać określony na podstawie miejsca odlotu i przylotu, a nie na podstawie przynależności państwowej linii lotniczych. Pozycja ta nie obejmuje paliw wykorzystanych przez linie lotnicze w ich pojazdach drogowych (co należy zgłosić w pozycji "Nigdzie indziej niewymienione - Transport") oraz paliw lotniczych wykorzystanych do celów wojskowych (co należy zgłosić w pozycji "Nigdzie indziej niewymienione - Inne").
Różnica między początkowym poziomem zapasów a końcowym poziomem zapasów dla zapasów utrzymywanych na terytorium krajowym. O ile nie wskazano inaczej, wzrost stanu zapasów wykazuje się jako liczbę ujemną, a zmniejszenie stanu zapasów jako liczbę dodatnią.
Wszystkie zapasy na terytorium kraju, w tym zapasy przechowywane przez rząd, kluczowych odbiorców lub organizacje zajmujące się przechowywaniem, zapasy przechowywane na pokładach przybywających jednostek żeglugi oceanicznej, zapasy przechowywane w strefach składów celnych oraz zapasy przechowywane na potrzeby innych krajów, czy to na mocy dwustronnych umów na szczeblu rządowym, czy na innej podstawie. Stan początkowy odnosi się do pierwszego, a stan końcowy do ostatniego dnia okresu sprawozdawczego. Zapasy obejmują zapasy przechowywane we wszelkiego rodzaju specjalnych urządzeniach magazynujących na powierzchni ziemi lub pod ziemią.
Olej (ropa naftowa i inne produkty naftowe) do użytku bezpośredniego bez przetwarzania w rafineriach ropy naftowej. Obejmuje ropę naftową spalaną w celu produkcji energii elektrycznej.
Obejmują ilości krajowej lub przywożonej ropy naftowej (w tym kondensatu) oraz krajowego NGL(15 ), zużyte bezpośrednio w postaci nieprzetworzonej w rafineriach ropy naftowej, a także ilości zwrotów z przemysłu petrochemicznego, które, nie będąc paliwem pierwotnym, również wykorzystywane są bezpośrednio.
Produkty gotowe produkowane przez rafinerię lub mieszalnię paliw. Pozycja ta nie obejmuje strat rafinerii, ale obejmuje paliwo rafineryjne.
Produkty gotowe, które po dostarczeniu odbiorcom końcowym przechodzą ponowną dystrybucję (np. zużyte smary poddane ponownemu przetworzeniu). Ilości te należy odróżnić od zwrotów z przemysłu petrochemicznego.
Produkty gotowe lub półprodukty zwracane przez sektor petrochemiczny rafineriom w celu dalszego przetwarzania, mieszania lub sprzedaży. Zwykle są to produkty uboczne produkcji petrochemicznej.
Ilości sklasyfikowane ponownie z uwagi na zmianę specyfikacji lub zmieszanie z innymi produktami. Ujemną ilość jednego produktu kompensuje dodatnia ilość innego produktu (lub produktów) i odwrotnie; łączny efekt netto powinien być równy zero
Przywożone produkty naftowe, po zmianie sklasyfikowane jako surowce do dalszego przetwarzania w rafinerii, bez dostarczania odbiorcom końcowym.
Wartość obliczona zdefiniowana jako różnica między obliczeniem z perspektywy dostawy (podejście odgórne) oraz obliczeniem z perspektywy konsumpcyjnej (podejście oddolne). Państwa członkowskie powinny wyjaśnić wszystkie poważniejsze różnice statystyczne.
W sektorze przemian energetycznych należy zgłaszać wyłącznie ilość paliw, które zostały przemienione w inne paliwa. Ilość paliwa zużytego do ogrzewania, eksploatacji urządzeń i ogólnie do wsparcia przemiany należy zgłaszać w sektorze energii.
Ilość paliwa wykorzystanego przez producentów zawodowych do produkcji energii elektrycznej w instalacjach elektrowni zawodowych lub elektrowniach zawodowych.
Ilość paliwa wykorzystanego przez producentów zawodowych do produkcji energii elektrycznej lub cieplnej w instalacjach elektrociepłowni zawodowych.
Ilość paliwa wykorzystanego przez producentów zawodowych do produkcji energii cieplnej w instalacjach ciepłowni zawodowych lub ciepłowniach zawodowych.
Ilość paliwa wykorzystanego przez producentów przemysłowych do produkcji energii elektrycznej w instalacjach elektrowni przemysłowych lub elektrowniach przemysłowych.
Cała ilość paliwa wykorzystanego przez producentów przemysłowych do produkcji energii elektrycznej oraz proporcjonalna część paliw wykorzystanych do produkcji sprzedanej energii cieplnej w instalacjach elektrociepłowni przemysłowych. Proporcjonalną część paliw zużytych do produkcji energii cieplnej, która nie została sprzedana (energia cieplna wykorzystana na własne potrzeby), należy zgłosić we właściwym sektorze zużycia energii końcowej na podstawie klasyfikacji NACE. Energię cieplną, która nie została sprzedana, lecz została dostarczona innym podmiotom na mocy umów innych niż umowy finansowe lub podmiotom o innej formie własności należy zgłaszać na takiej samej zasadzie, jak energię cieplną, która została sprzedana.
Proporcjonalna część paliw wykorzystana przez producentów zawodowych do produkcji energii cieplnej sprzedanej z instalacji ciepłowni przemysłowych lub ciepłowni przemysłowych. Proporcjonalną część paliw zużytych do produkcji energii cieplnej, która nie została sprzedana (energia cieplna wykorzystana na własne potrzeby), należy zgłosić we właściwym sektorze zużycia energii końcowej na podstawie klasyfikacji NACE. Energię cieplną, która nie została sprzedana, lecz została dostarczona innym podmiotom na mocy umów innych niż umowy finansowe lub podmiotom o innej formie własności należy zgłaszać na takiej samej zasadzie, jak energię cieplną, która została sprzedana.
Ilość paliwa wykorzystanego w brykietowniach do produkcji brykietów z węgla kamiennego.
Ilość paliwa wykorzystanego w koksowniach do produkcji koksu i gazu koksowniczego.
Ilość paliwa wykorzystanego do produkcji brykietów z węgla brunatnego (BWB) w brykietowniach węgla brunatnego i ilość paliwa wykorzystanego w brykietowniach torfu do produkcji brykietów z torfu (BT).
Ilość paliwa wykorzystanego do produkcji gazu z gazowni w gazowni oraz w zakładach zgazowania węgla.
Ilość paliwa wprowadzanego do komory wielkiego pieca od góry wraz z rudą żelaza lub za pośrednictwem dysz usytuowanych w dolnej części pieca razem z wdmuchiwanym nagrzanym powietrzem.
Ilość paliwa wykorzystanego do produkcji syntetycznych paliw ciekłych.
Ilość paliwa gazowego przekształcanego na paliwa ciekłe.
Ilość biopaliw stałych przekształconych w węgiel drzewny.
Ilość paliwa wykorzystanego do produkcji produktów naftowych.
Ilość gazu zmieszanego z gazem ziemnym w sieci gazowej.
Ilość biopaliw ciekłych zmieszana z ich odpowiednikami kopalnymi. Ilość wodoru zmieszana z paliwami.
Ilość paliwa wykorzystanego do produkcji wodoru.
Ilości paliwa zużytego do działań w zakresie przemian energetycznych, które nie zostały uwzględnione gdzie indziej. Informacje ewentualnie zamieszczone pod tą pozycją należy wyjaśnić w sprawozdaniu.
Ilość zużyta przez przemysł energetyczny na potrzeby wydobycia (górnictwo, produkcja ropy i gazu) lub w ramach realizacji działań związanych z przemianami energetycznymi. Odpowiada to działom 05, 06, 19 i 35 klasyfikacji NACE, grupie 09.1 klasyfikacji NACE oraz klasom 07.21 i 08.92 klasyfikacji NACE.
Pozycja ta nie obejmuje ilości paliw przetworzonych w inną formę energii (co należy zgłosić w sektorze przemian energetycznych) lub wykorzystanych na potrzeby eksploatacji rurociągów ropy, gazu i węgla półpłynnego (co należy zgłosić w sektorze transportu).
Ilość paliwa zużytego jako energia na potrzeby działań wspomagających w zakładach, w których znajdują się instalacje elektroenergetyczne, instalacje ciepłownicze oraz instalacje elektrociepłownicze.
Ilość paliwa zużytego jako energia na potrzeby wspomagania wydobycia i przeróbki węgla w przemyśle wydobycia węgla. Węgiel spalony w elektrowniach kopalnianych należy zgłosić w sektorze przemian energetycznych.
Ilość paliwa zużytego jako energia na potrzeby działań wspomagających w brykietowniach węgla kamiennego.
Ilość paliwa zużytego jako energia na potrzeby działań wspomagających w piecach baterii koksowniczej (koksowniach).
Ilość paliwa wykorzystanego jako energia na potrzeby działań wspomagających w brykietowniach węgla brunatnego i torfu (brykietownie).
Ilość paliwa zużytego jako energia na potrzeby działań wspomagających w gazowniach i zakładach zgazowania węgla.
Ilość paliwa zużytego jako energia na potrzeby działań wspomagających w wielkich piecach.
Ilość paliwa zużytego jako energia na potrzeby działań wspomagających w zakładach upłynniania węgla.
Ilość paliwa zużytego jako energia na potrzeby działań wspomagających w skraplarniach gazu ziemnego i zakładach rega- zyfikacji gazu ziemnego.
Ilość paliwa zużytego jako energia na potrzeby działań wspomagających w zakładach zgazowania biogazu.
Ilość paliwa zużytego jako energia na potrzeby działań wspomagających w skraplarniach gazu.
Ilość paliwa zużytego jako energia na potrzeby działań wspomagających w zakładach produkcji węgla drzewnego.
Ilość paliwa zużytego jako energia na potrzeby działań wspomagających w rafineriach ropy naftowej.
Ilość paliwa zużytego jako energia na potrzeby działań wspomagających w przemyśle jądrowym (wydobycie, przetwarzanie, ponowny przerób materiałów jądrowych na potrzeby rozszczepienia i syntezy atomowej), w tym przetwarzanie, składowanie i przechowywanie promieniotwórczych odpadów jądrowych.
Ilość paliwa zużytego w obiektach wydobycia ropy i gazu ziemnego. Pozycja ta nie obejmuje strat w rurociągach (które należy zgłosić jako straty w dystrybucji) oraz ilości energii wykorzystanej do eksploatacji rurociągów (którą należy zgłosić w sektorze transportu).
Ilość paliwa zużytego jako energia na potrzeby wspomagania produkcji, skraplania i zgazowanie wodoru.
Ilości paliwa zużytego na potrzeby działań w zakresie energii, które nie zostały uwzględnione gdzie indziej. Informacje ewentualnie zamieszczone pod tą pozycją należy wyjaśnić w sprawozdaniu.
Ilości strat paliwa, do których dochodzi wskutek przesyłu, w części systemu eksploatowanego przez operatora systemu przesyłowego. Obejmują straty techniczne i nietechniczne. W przypadku energii elektrycznej pozycja ta obejmuje straty w transformatorach nieuznawanych za integralną część zakładu wytwórczego energii. W przypadku gazu pozycja ta obejmuje uwalnianie do atmosfery i spalanie na pochodniach podczas przesyłu.
Ilości strat paliwa, do których dochodzi wskutek dystrybucji, w części systemu eksploatowanego przez operatora systemu dystrybucyjnego. Obejmują straty techniczne i nietechniczne. W przypadku gazu pozycja ta obejmuje uwalnianie do atmosfery i spalanie na pochodniach podczas dystrybucji.
Ilość paliw zużyta do celów innych niż energetyczne - paliwa, które nie uległy spaleniu.
Odnosi się to do ilości paliwa zużytego przez przedsiębiorstwo przemysłowe na potrzeby jego działalności podstawowej.
W przypadku instalacji ciepłowniczych lub instalacji elektrociepłowniczych zgłasza się tylko ilość paliwa zużytego do produkcji energii cieplnej wykorzystywanej przez sam zakład (energia cieplna na potrzeby własne). Ilość paliwa zużytego do produkcji energii cieplnej, która została sprzedana, oraz do produkcji energii elektrycznej należy zgłosić w odpowiednim sektorze przemian energetycznych.
2.6.1.5.2 Poligrafia i reprodukcja zapisanych nośników informacji [dział 18 klasyfikacji NACE]
Energia wykorzystana we wszystkich działaniach w zakresie transportu, niezależnie od kategorii NACE (sektora gospodarki), w ramach której odbywa się dane działanie. Paliwa zużyte do ogrzewania i oświetlenia dworców kolejowych, dworców autobusowych, przystani dla statków oraz portów lotniczych należy zgłaszać w "sektorze usług i użyteczności publicznej", a nie w sektorze transportu.
Ilość paliwa zużytego przez ruch kolejowy, w tym przemysłowe linie kolejowe i transport kolejowy w ramach miejskich lub podmiejskich systemów transportowych (np. pociągi, tramwaje, metro).
Energia wykorzystana przez pociągi kursujące na liniach, gdzie prędkość może przekraczać 200 kilometrów na godzinę.
Energia wykorzystana przez ruch kolejowy z wyłączeniem kolei dużej prędkości oraz metra i tramwajów.
Energia wykorzystana przez kolej do przewozu osób, tj. przemieszczanie się pasażerów z wykorzystaniem pojazdów kolejowych między miejscem wejścia do pojazdu a miejscem zejścia z pojazdu. Pasażer to każda osoba, która podróżuje pociągiem, z wyjątkiem załogi pociągu.
Energia wykorzystana przez kolej do przewozu towarów, tj. przemieszczanie towarów z wykorzystaniem pojazdów kolejowych między miejscem załadunku a miejscem wyładunku.
Energia wykorzystana przez metro, tramwaj, kolej lekką i inne naziemne lub podziemne miejskie systemy kolejowe.
Ilość paliwa dostarczonego na statki wszystkich bander, nieprowadzące żeglugi międzynarodowej (zob. międzynarodowy bunkier morski). Podział na żeglugę krajową i międzynarodową powinien zostać określony na podstawie portu wyjścia i portu przeznaczenia, a nie na podstawie bandery lub narodowości statku.
Ilość paliwa zużytego przez pojazdy drogowe. Obejmuje paliwo zużyte przez pojazdy rolnicze na drogach głównych oraz smary przeznaczone do pojazdów drogowych.
Nie obejmuje energii wykorzystanej w silnikach stacjonarnych (zob. Inne sektory), w ciągnikach na drogach innych niż główne (zob. Rolnictwo), w pojazdach drogowych wykorzystywanych w celach wojskowych (zob. Inne sektory - Nigdzie indziej niewymienione), asfaltu zużytego do budowy nawierzchni drogowych oraz energii wykorzystanej w silnikach na placach budowy (zob. Przemysł, podsektor Budownictwo).
Ilości paliwa wykorzystanego przez samochody ciężarowe o ładowności 3,5 t, przewożące towary (kategorie pojazdów N2 i N3 według europejskiej klasyfikacji kategorii pojazdów, na podstawie standardów EKG ONZ).
Ilości paliwa wykorzystanego przez duże pojazdy przewożące pasażerów, takie jak autobusy, autokary, duże samochody dostawcze itp. (kategorie pojazdów M2 i M3 według europejskiej klasyfikacji kategorii pojazdów, na podstawie standardów EKG ONZ).
Ilości paliwa wykorzystanego przez małe pojazdy, takie jak samochody osobowe i dostawcze, przewożące pasażerów lub towary (kategorie pojazdów N1 i M1 według europejskiej klasyfikacji kategorii pojazdów, na podstawie standardów EKG ONZ).
Ilości paliwa wykorzystane we wszystkich rodzajach transportu drogowego z wyłączeniem pojazdów ciężarowych przewożących towary, transportu zbiorowego oraz samochodów osobowych i dostawczych.
Ilość paliwa zużytego jako energia na potrzeby wsparcia eksploatacji rurociągów transportujących gazy, substancje płynne, zawiesiny i inne produkty. Obejmuje energię wykorzystaną w stacjach pomp oraz do utrzymywania rurociągu. Nie obejmuje energii wykorzystanej do dystrybucji rurociągami gazu ziemnego lub przemysłowego, gorącej wody lub pary od dystrybutora do użytkowników końcowych (co należy zgłosić w sektorze energii), energii wykorzystanej do końcowej dystrybucji wody do gospodarstw domowych oraz użytkowników w przemyśle, handlu i innych użytkowników (co należy zgłosić w sektorze usług i użyteczności publicznej) ani strat w trakcie tego transportu między dystrybutorem a użytkownikami końcowymi (które należy zgłosić jako straty w dystrybucji).
Ilość paliwa dostarczonego na potrzeby statków powietrznych w odniesieniu do lotnictwa krajowego. Obejmuje paliwo wykorzystane do celów innych niż latanie, np. badanie stanowiskowe silników. Podział na lotnictwo krajowe i międzynarodowe powinien zostać określony na podstawie miejsca odlotu i przylotu, a nie na podstawie przynależności państwowej linii lotniczych. Pozycja ta obejmuje długie przeloty między dwoma portami lotniczymi w państwie posiadającym terytoria zamorskie. Pozycja ta nie obejmuje paliw wykorzystanych przez linie lotnicze w ich pojazdach drogowych (co należy zgłosić w pozycji "Nigdzie indziej niewymienione - Transport") oraz paliw lotniczych wykorzystanych do celów wojskowych (co należy zgłosić w pozycji "Nigdzie indziej niewymienione - Inne").
Ilości paliwa zużytego do działań w zakresie transportu, które nie zostały uwzględniona gdzie indziej. Obejmuje paliwa wykorzystane przez linie lotnicze w ich pojazdach drogowych oraz paliwa wykorzystane w portach przez urządzenia służące do wyładowywania statków i dźwigi różnych typów. Informacje ewentualnie zamieszczone pod tą pozycją należy wyjaśnić w sprawozdaniu.
Niniejsza kategoria obejmuje ilości paliwa wykorzystane w sektorach niewymienionych z nazwy lub nienależących do sektorów przemian energetycznych, energii, przemysłu lub transportu.
Ilość paliwa zużytego przez firmy i biura w sektorach publicznym i prywatnym. Działy 33, 36, 37, 38, 39, 45, 46, 47, 52, 53, 55, 56, 58, 59, 60, 61, 62, 63, 64, 65, 66, 68, 69, 70, 71, 72, 73, 74, 75, 77, 78, 79, 80, 81, 82, 84 (z wyłączeniem klasy 84.22), 85, 86, 87, 88, 90, 91, 92, 93, 94, 95, 96 i 99 klasyfikacji NACE. W tej kategorii zgłaszać należy paliwa zużyte do ogrzewania i oświetlenia dworców kolejowych, autobusowych, przystani dla statków oraz portów lotniczych. Pozycja ta obejmuje paliwa wykorzystane we wszystkich działalnościach innych niż transport, działy 49, 50 i 51 klasyfikacji NACE.
Ilości paliwa zużytego przez wszystkie gospodarstwa domowe, w tym "gospodarstwa domowe zatrudniające pracowników". działy 97 i 98 klasyfikacji NACE.
Do sektora gospodarstw domowych mają zastosowanie następujące definicje szczegółowe:
Gospodarstwo domowe oznacza osobę żyjącą samotnie, rodzinę lub grupę osób, które mieszkają razem w tym samym prywatnym miejscu zamieszkania i razem ponoszą koszty mediów i pozostałe niezbędne koszty utrzymania. Sektor gospodarstw domowych, znany także jako gospodarstwa domowe, stanowi zatem zbiór wszystkich gospodarstw domowych w danym kraju.
Należy wyłączyć miejsca zamieszkania zbiorowego, stałe (np. zakłady karne) lub czasowe (np. szpitale), gdyż są one objęte zużyciem w sektorze usług. Energię wykorzystaną do działalności w zakresie transportu należy zgłosić w sektorze transportu, a nie w sektorze gospodarstw domowych.
Zużycie energii związane z wykonywaniem przez gospodarstwa domowe znaczącej działalności gospodarczej należy również wyłączyć z danych dotyczących łącznego zużycia energii w gospodarstwach domowych. Działalność ta obejmuje rolniczą działalność gospodarczą małych gospodarstw rolnych i inne rodzaje działalności gospodarczej wykonywane w miejscu zamieszkania w gospodarstwie domowym, a dane z nimi związane należy podawać we właściwym sektorze zużycia energii końcowej.
Te usługi energetyczne odnoszą się do wykorzystania energii do dostarczenia ciepła do wnętrz lokali mieszkalnych.
Te usługi energetyczne odnoszą się do wykorzystania energii do chłodzenia lokali mieszkalnych za pomocą systemu chłodzenia lub agregatu chłodniczego.
Wentylatory, dmuchawy i inne urządzenia, które nie są podłączone do agregatu chłodniczego, są wyłączone z niniejszej sekcji, ale należy je ująć w sekcji oświetlenia i urządzeń elektrycznych.
Te usługi energetyczne odnoszą się do wykorzystania energii do podgrzewania wody służącej jako woda bieżąca, woda do kąpieli, czyszczenia i innych zastosowań niezwiązanych z przygotowywaniem posiłków.
Ogrzewanie basenów jest wyłączone, ale należy je ująć w sekcji dotyczącej innego wykorzystania końcowego.
Te usługi energetyczne odnoszą się do wykorzystania energii w celu przygotowywania posiłków.
Urządzenia pomocnicze wykorzystywane do przygotowywania posiłków (kuchenki mikrofalowe, czajniki, ekspresy do kawy itp.) są wyłączone i należy je ująć w sekcji oświetlenia i urządzeń elektrycznych.
Wykorzystanie energii elektrycznej do oświetlenia i innych urządzeń elektrycznych w lokalach mieszkalnych inne niż inne wykorzystanie końcowe.
Wszelkie inne zużycie energii w gospodarstwach domowych, takie jak wykorzystanie energii do czynności wykonywanych na zewnątrz oraz wszelkich innych działań nieujętych w pięciu wymienionych powyżej rodzajach końcowego wykorzystania energii (np. kosiarki, ogrzewanie basenów, grzejniki zewnętrzne, grille zewnętrzne, sauny itp.).
Ilości paliwa zużytego przez użytkowników w kategorii uprawy rolne, chów i hodowla zwierząt, łowiectwo, włączając działalność usługową; dział 01 klasyfikacji NACE.
Ilości paliwa zużytego przez użytkowników w kategorii leśnictwo i pozyskiwanie drewna; dział 02 klasyfikacji NACE.
Ilości paliwa dostarczonego dla rybołówstwa śródlądowego, przybrzeżnego i dalekomorskiego. Kategoria rybołówstwa powinna obejmować paliwa dostarczone do statków pod wszystkimi banderami, które uzupełniły paliwo w danym kraju (w tym rybołówstwo międzynarodowe) oraz energię wykorzystaną w sektorze rybactwa. dział 03 klasyfikacji NACE.
Ilości paliwa zużytego do działań, które nie zostały uwzględnione gdzie indziej (takich jak klasa 84.22 klasyfikacji NACE). Niniejsza kategoria zawiera paliwo wykorzystane do celów wojskowych we wszystkich mobilnych i stacjonarnych formach zużycia (np. statki, samoloty, pojazdy drogowe oraz energia wykorzystana w pomieszczeniach mieszkalnych), niezależnie od tego, czy dostarczone paliwo służy służbom wojskowym danego kraju lub innego kraju. Informacje ewentualnie zamieszczone pod tą pozycją należy wyjaśnić w sprawozdaniu.
Węgiel kamienny stanowi zbiór produktów, do którego należą antracyt, węgiel koksowy i inne rodzaje węgla bitumicznego.
Węgiel wysokiej jakości, stosowany do celów przemysłowych i w gospodarstwach domowych. Na ogół zawiera poniżej 10 % substancji lotnych oraz ma wysoką zawartość pierwiastka węgla (współczynnik "fixed carbon" ok. 90 %). Jego ciepło spalania przekracza 24 000 kJ/kg w stanie bezpopiołowym, ale wilgotnym.
Węgiel bitumiczny o jakości umożliwiającej produkcję koksu (koksu z koksowni) nadającego się jako składnik wsadu wielkopiecowego. Jego ciepło spalania przekracza 24 000 kJ/kg w stanie bezpopiołowym, ale wilgotnym.
Węgiel wykorzystywany do wytwarzania pary, obejmujący wszelkie rodzaje węgla bitumicznego niezaliczone do kategorii "węgiel koksowy" ani "antracyt". W porównaniu z antracytem charakteryzuje się wyższą zawartością substancji lotnych (ponad 10 %) oraz niższą zawartością pierwiastka węgla (poniżej 90 % węgla odgazowanego). Jego ciepło spalania przekracza 24 000 kJ/kg w stanie bezpopiołowym, ale wilgotnym.
Węgiel brunatny stanowi zbiór produktów, do którego należą węgiel subbitumiczny i węgiel brunatny.
Nazwa ta odnosi się do węgla niemającego zdolności spiekania, o cieple spalania między 20 000 kJ/kg a 24 000 kJ/kg, zawierającego ponad 31 % substancji lotnych w stanie suchym wolnym od substancji mineralnych.
Nazwa ta odnosi się do węgla niemającego zdolności spiekania, o cieple spalania poniżej 20 000 kJ/kg, zawierającego ponad 31 % substancji lotnych w stanie suchym wolnym od substancji mineralnych.
Paliwo mieszane wytwarzane z miału węgla kamiennego z dodatkiem substancji wiążącej. Z tego powodu ilość wyprodukowanych brykietów może być nieznacznie większa niż faktyczna ilość węgla zużytego w procesie przemiany.
Stały produkt koksowania węgla, głównie węgla koksowego, w wysokiej temperaturze; cechuje się niską zawartością wilgoci i substancji lotnych. Koks z koksowni jest wykorzystywany głównie w hutnictwie jako źródło energii i środek chemiczny.
W tej kategorii należy zgłaszać miał koksowy i koks odlewniczy.
Do tej kategorii należy zaliczać półkoks (stały produkt koksowania węgla w niskiej temperaturze). Półkoks jest wykorzystywany jako paliwo do ogrzewania lub przez zakład przemian energetycznych.
Kategoria ta obejmuje również koks, miał koksowy i półkoks wytwarzany z węgla brunatnego.
Produkt uboczny procesu koksowania węgla kamiennego, wykorzystywanego do produkcji gazu miejskiego w gazowniach. Koks z gazowni jest wykorzystywany do ogrzewania.
Produkt powstający w wyniku destrukcyjnej destylacji węgla bitumicznego. Smoła węglowa jest płynnym produktem ubocznym destylacji węgla wykorzystywanego do produkcji koksu w procesie koksowniczym lub jest wytwarzana z węgla brunatnego ("smoła wytlewna").
Brykiety z węgla brunatnego to paliwo mieszane wytwarzane z węgla brunatnego lub węgla subbitumicznego poprzez bry- kietowanie w warunkach wysokiego ciśnienia, bez dodatku substancji wiążącej, zawierające suszony miał i pył z węgla brunatnego.
Gazy przemysłowe stanowią zbiór produktów, do którego należą gaz z gazowni, gaz koksowniczy, gaz wielkopiecowy i inne gazy odzyskiwane.
Obejmuje wszystkie typy gazów produkowanych w zakładach użyteczności publicznej lub prywatnych, których głównym celem jest wytwarzanie, transport i dystrybucja gazu. Do tej kategorii zalicza się gaz wytwarzany w procesie koksowania (w tym gaz produkowany w koksowniach i przetworzony na gaz z gazowni) metodą całkowitego zgazowania produktów naftowych (gaz ciekły, ciężki olej opałowy itp.) ze wzbogacaniem lub bez oraz metodą reformingu oraz zwykłego mieszania gazów lub powietrza, w tym mieszania z gazem ziemnym, który będzie rozprowadzany i wykorzystywany za pośrednictwem sieci gazu ziemnego. Ilość gazu będącą wynikiem przetworzenia innych gazów węglowych na gaz z ciepłowni należy zgłaszać w pozycji dotyczącej produkcji gazu z gazowni.
Gaz koksowniczy jest gazem uzyskanym jako produkt uboczny wytwarzania koksu w koksowni przeznaczonego do produkcji żelaza i stali.
Gaz wielkopiecowy jest wytwarzany w trakcie spalania koksu w wielkich piecach w przemyśle hutniczym. Jest on odzyskiwany i wykorzystywany jako paliwo, częściowo w hucie, a częściowo w innych procesach hutniczych lub w jednostkach wytwórczych energii dostosowanych do jego spalania.
Produkt uboczny produkcji stali w piecu konwertorowym, odzyskiwany przy opuszczaniu pieca. Gaz ten określany jest również nazwą gaz konwertorowy lub skrótem BOFG. Ilość odzyskanego paliwa należy zgłaszać na podstawie ciepła spalania. Pozycja ta obejmuje również inne, powyżej niewymienione gazy przemysłowe, takie jak gazy palne pochodzące z materiałów stałych zawierających węgiel, odzyskiwane w procesach produkcyjnych i chemicznych gdzie indziej niewymienio- nych.
Torf jest palnym, miękkim, porowatym lub zbitym złożem osadowym pochodzenia roślinnego o wysokiej zawartości wody (do 90 % w stanie surowym), dającym się łatwo ciąć, o kolorze od jasnobrązowego do brunatnego. Torf obejmuje torf w bryłach i torf mielony. Kategoria ta nie obejmuje torfu wykorzystywanego do celów innych niż energetyczne.
Produkty, takie jak brykiety z torfu pozyskiwane bezpośrednio lub pośrednio z torfu w bryłach i torfu mielonego.
Łupki bitumiczne i piaski roponośne to skały osadowe zawierające materię organiczną w postaci kerogenu. Kerogen jest woskowym materiałem bogatym w węglowodory, będącym prekursorem ropy naftowej. Łupki bitumiczne mogą być bezpośrednio spalane lub przetwarzane w procesie podgrzewania w celu uzyskania oleju łupkowego. Olej łupkowy i inne produkty upłynniania należy zgłaszać jako inne węglowodory należące do produktów naftowych.
Niezależnie od sposobu wydobycia (konwencjonalny lub niekonwencjonalny) gaz ziemny obejmuje gazy występujące w podziemnych złożach w postaci ciekłej lub gazowej i składa się głównie z metanu. Obejmuje on zarówno gaz "suchy", pochodzący z pól, na których wydobywa się węglowodory wyłącznie w stanie gazowym, jak i gaz "mokry", występujący łącznie z ropą naftową, a także metan odzyskany z kopalni węgla (gaz kopalniany) lub z pokładów węgla. Gaz ziemny nie obejmuje biogazu ani gazów przemysłowych. Transfer tych produktów do sieci gazu ziemnego należy zgłaszać oddzielnie od gazu ziemnego. Gaz ziemny obejmuje skroplony gaz ziemny (LNG) i skompresowany gaz ziemny (CNG).
Energia elektryczna oznacza transfer energii za pośrednictwem zjawiska fizycznego, na które składają się ładunki elektryczne oraz ich skutki w stanie spoczynku i w ruchu. Należy zgłaszać całą wyprodukowaną i zużytą energię elektryczną, w tym ilości nieprzekazane do sieci i wykorzystane na użytek własny. Pozasieciowa energia elektryczna produkowana jest przez instalacje, które z punktu widzenia produkcji są odłączone od sieci; takie instalacje nie mogą wprowadzić produkowanej energii elektrycznej do sieci. Energia elektryczna wytwarzana na własny użytek oznacza energię elektryczną zużywaną przez producenta przed wprowadzeniem do sieci.
Energia cieplna oznacza energię uzyskaną w wyniku ruchu postępowego, obrotowego i oscylacyjnego elementów materii, jak również zmian jej stanu fizycznego. Należy zgłaszać całą energię cieplną, która została wyprodukowana, z wyjątkiem energii cieplnej wyprodukowanej przez producentów przemysłowych na użytek własny i nie na sprzedaż; wszystkie inne postaci energii cieplnej należy zgłaszać jako zastosowanie produktów, z których wyprodukowano ciepło.
Ropa naftowa to olej mineralny pochodzenia organicznego, w skład którego wchodzą mieszaniny węglowodorów oraz związane z nimi zanieczyszczenia, np. siarka. W normalnej temperaturze i ciśnieniu ropa naftowa występuje w stanie ciekłym, a jej właściwości fizyczne (gęstość, lepkość itp.) są w wysokim stopniu zmienne. Kategoria ta obejmuje skropliny odzyskiwanego gazu "mokrego" lub "suchego", w przypadkach, kiedy zostały one domieszane do ropy naftowej wydobywanej w celach komercyjnych. Ilości należy zgłaszać niezależnie od metody wydobycia (konwencjonalna lub niekonwencjonalna). Ropa naftowa nie obejmuje NGL.
NGL to płynne lub skroplone węglowodory odzyskane z gazu ziemnego w instalacjach oddzielania lub zakładach przetwórstwa gazu. Do NGL należą etan, propan, butan (normalny i izobutan), pentan (oraz izopentan) oraz pentany plus (czasem określane jako naturalna gazolina).
Półprodukty rafineryjne to przetworzone oleje przeznaczone do dalszego przetwarzania (np. olej opałowy z pierwszej destylacji lub próżniowy olej napędowy) z wyjątkiem mieszania. Dalsze przetwarzanie tych półproduktów prowadzi do powstania jednego lub większej ilości składników lub produktów gotowych. Definicja ta obejmuje również zwroty z przemysłu petrochemicznego do przemysłu rafineryjnego (np. benzyna pirolityczna, frakcje C4, frakcje oleju napędowego i oleju opałowego).
Dodatki to związki inne niż węglowodory, dodawane do produktów naftowych lub mieszane z nimi w celu zmiany ich właściwości (liczba oktanowa, cetanowa, właściwości w niskich temperaturach itp.). Dodatki obejmują utleniacze (takie jak alkohole (metanol, etanol), etery (jak eter metylowo-tert-butylowy (MTBE), eter etylowo-tert-butylowy (ETBE), eter mety- lowo-tert-amylowy (TAME) itd.), estry (olej rzepakowy lub ester dimetylowy itp.), związki chemiczne (takie jak tetramety- loołów (TML), tetraetyloołów (TEL) i detergenty). Ilość dodatków/utleniaczy (alkoholi, eterów, estrów i innych związków chemicznych), zgłaszanych w tej kategorii, powinna odnosić się do ilości zmieszanych z paliwami lub przeznaczonych do wykorzystania jako paliwa. Kategoria ta obejmuje biopaliwa, które są mieszane z ciekłymi paliwami kopalnymi.
Ilości biopaliw ciekłych zgłaszane w tej kategorii odnoszą się do zmieszanych biopaliw ciekłych i dotyczą wyłącznie zawartości biopaliwa ciekłego, a nie łącznej ilości płynów, w których biopaliwa płynne są domieszką. Z kategorii tej wyłączone są wszystkie biopaliwa ciekłe, które nie zostały zmieszane.
Syntetyczna ropa naftowa z piasków bitumicznych, olej łupkowy itp., płyny pochodzące z upłynniania węgla, płynne produkty przetwarzania gazu ziemnego w benzynę, oleje emulgowane (np. Orimulsion); z wyłączeniem łupków bitumicznych; obejmuje olej łupkowy (produkt wtórny).
Produkty naftowe stanowią zbiór produktów, do którego należą gaz rafineryjny, etan, gaz płynny (LPG), benzyna ciężka, benzyna silnikowa, benzyna lotnicza, paliwo typu benzynowego do silników odrzutowych, paliwo typu nafty do silników odrzutowych, inne nafty, olej napędowy, olej opałowy, benzyna lakowa i benzyna przemysłowa, smary, asfalt, parafiny, koks naftowy i inne produkty.
Gaz rafineryjny stanowi mieszankę nieskraplających się gazów, składającą się głównie z wodoru, metanu, etanu i olefin otrzymanych w trakcie destylacji ropy naftowej lub przetwarzania produktów naftowych (np. krakingu) w rafineriach. Obejmuje to również gazy zwracane z przemysłu petrochemicznego.
Węglowodór o łańcuchu prostym (C2H6), występujący naturalnie w postaci gazowej, uzyskiwany z gazu ziemnego i strumieni gazu rafineryjnego.
LPG (skroplony gaz ropopochodny) to lekkie węglowodory parafinowe uzyskane z procesów rafineryjnych, stabilizacji ropy naftowej oraz zakładów przetwarzania gazu ziemnego. Składają się one głównie z propanu (C3H8) i butanu (C4Hl0) lub połączenia tych dwóch związków. Mogą również zawierać propylen, butylen, izopropylen i izobutylen. Gazy LPG są zwykle skraplane pod ciśnieniem w celach transportu i magazynowania.
Benzyna ciężka jest surowcem przeznaczonym dla przemysłu petrochemicznego (np. produkcja etylenu lub związków aromatycznych) lub do produkcji benzyny poprzez reforming lub izomeryzację w rafinerii. Benzyna ciężka zawiera materiały pozyskiwane w procesie destylacji w przedziale temperatur 30-210 °C lub w części tego przedziału.
Benzyna silnikowa składa się z mieszanki lekkich węglowodorów, których temperatura destylacji mieści się w zakresie 35-215 °C. Wykorzystywana jest jako paliwo do silników o zapłonie iskrowym w pojazdach lądowych. Benzyna silnikowa może zawierać dodatki, utleniacze i środki zwiększające liczbę oktanową, w tym związki ołowiu. Obejmuje domieszki do benzyny silnikowej (z wyjątkiem dodatków/utleniaczy), jak np. alkilaty, izomerat, reformat, krakowana benzyna przeznaczona do komponowania benzyny silnikowej. Benzyna silnikowa stanowi zbiór produktów, do którego należą biobenzyna mieszana (biobenzyna w benzynie silnikowej) i benzyna inna niż biobenzyna.
Biobenzyna, która została zmieszana z benzyną silnikową.
Pozostała część benzyny silnikowej - benzyna silnikowa z wyłączeniem biobenzyny mieszanej (jest nią głównie benzyna silnikowa pochodzenia kopalnego).
Benzyna przeznaczona specjalnie do tłokowych silników lotniczych, której liczba oktanowa została odpowiednio dostosowana do silnika, z temperaturą krzepnięcia wynoszącą -60 °C i przedziałem temperatur destylacji wynoszącym zwykle 30-180 °C.
Pozycja ta obejmuje wszystkie lekkie oleje węglowodorowe używane w turbinowych lotniczych jednostkach napędowych, których temperatura destylacji mieści się w zakresie 100-250 °C. Otrzymuje się je przez mieszanie naft i benzyny lub benzyn ciężkich w taki sposób, aby zawartość związków aromatycznych nie przekroczyła 25 % objętości, a prężność pary mieściła się w zakresie 13,7-20,6 kPa.
Produkt destylacji wykorzystywany w turbinowych lotniczych jednostkach napędowych. Pod względem temperatury destylacji (150-300 °C, zwykle nie więcej niż 250 °C) i temperatury zapłonu ma takie same właściwości jak nafta. Ponadto ma ono szczególne cechy (np. temperaturę krzepnięcia) ustalone przez Zrzeszenie Międzynarodowego Transportu Lotniczego. Obejmuje domieszki do nafty. Paliwo typu nafty do silników odrzutowych jest zbiorem produktów, do którego należą mieszane biopaliwo odrzutowe (biopaliwo odrzutowe w paliwie typu nafty do silników odrzutowych) oraz niebiosyntetyczna nafta lotnicza.
Biopaliwo odrzutowe, które zostało zmieszane z paliwem typu nafty do silników odrzutowych.
Pozostała część paliwa typu nafty do silników odrzutowych - paliwo typu nafty do silników odrzutowych z wyłączeniem mieszanego biopaliwa odrzutowego (jest nią zwykle paliwo typu nafty do silników odrzutowych pochodzenia kopalnego).
Rafinowany produkt destylacji ropy naftowej wykorzystywany w sektorach innych niż transport lotniczy. Temperatura destylowania mieści się w zakresie 150-300 °C.
Olej napędowy jest głównie pośrednim produktem destylacji, która przebiega w temperaturze 180-380 °C. Pozycja ta obejmuje domieszki. Obejmuje kilka gatunków o różnych przeznaczeniach. Olej napędowy obejmuje olej napędowy wykorzystywany w wysokoprężnych silnikach pojazdów drogowych, takich jak samochody osobowe i ciężarowe. Olej napędowy obejmuje lekki olej opałowy wykorzystywany w przemyśle i gospodarstwach domowych; olej napędowy wykorzystywany w transporcie morskim i szynowym; inne oleje napędowe, w tym ciężkie oleje napędowe, których temperatura destylacji mieści się w granicach 380-540 °C, wykorzystywane jako wsad w przemyśle petrochemicznym. Olej napędowy stanowi zbiór produktów, do którego należą mieszanka biodiesli (biodiesle w oleju napędowym) i benzyna inna niż biodiesle.
Biodiesle, które zostały zmieszane z olejem napędowym.
Pozostała część oleju napędowego - olej napędowy z wyłączeniem biodiesli mieszanych (jest nią głównie olej napędowy pochodzenia kopalnego).
Wszystkie resztkowe (ciężkie) oleje opałowe (w tym otrzymane w wyniku mieszania) Wszystkie resztkowe (ciężkie) oleje opałowe (w tym otrzymane w wyniku mieszania) Lepkość kinematyczna wynosi powyżej 10 cSt w temperaturze 80 °C, temperatura zapłonu zawsze przekracza 50 °C, a gęstość jest zawsze wyższa niż 0,90 kg/l. Olej opałowy stanowi zbiór produktów, do którego należą olej opałowy o niskiej i wysokiej zawartości siarki.
Olej opałowy o zawartości siarki poniżej 0,5 %.
Olej opałowy o zawartości co najmniej 0,5 % siarki.
Benzynę lakową i benzyny przemysłowe określa się jako rafinowane pośrednie produkty destylacji o przedziale temperatur destylacji podobnym jak w przypadku benzyny ciężkiej i nafty. Kategoria ta obejmuje benzynę przemysłową (lekkie oleje destylujące w zakresie temperatur 30-200 °C należące do 7 lub 8 klas benzyn przemysłowych, zależnie od miejsca frakcji w przedziale destylacji - klasy definiuje się według różnicy temperatur między punktami destylacji 5 % objętości i 90 % objętości nie więcej niż 60 °C) oraz benzynę lakową (benzyna przemysłowa o temperaturze zapłonu powyżej 30 °C i przed- dziale temperatur destylacji wynoszącym 135-200 °C).
Węglowodory produkowane z produktów ubocznych destylacji; wykorzystywane głównie do zmniejszania tarcia pomiędzy powierzchniami nośnymi. Pozycja ta obejmuje wszystkie gatunki gotowych olejów smarowych, od oleju wrzecionowego do oleju cylindrowego, oraz wykorzystywane w smarach stałych, olejach silnikowych, a także wszelkie gatunki olejów bazowych.
Stały, półstały lub lepki węglowodór o strukturze koloidalnej, w kolorze brązowym lub czarnym, otrzymywany jako pozostałość w procesie destylacji ropy naftowej poprzez destylację próżniową szlamu olejowego pozostałego z destylacji atmosferycznej. Asfalt wykorzystywany jest przede wszystkim do budowy dróg i krycia dachów. Pozycja ta obejmuje asfalt upłynniony i rozcieńczony.
Są to węglowodory alifatyczne nasycone Są one odzyskiwane jako pozostałość odparafinowywania olejów smarowych. Mają strukturę krystaliczną, bardziej lub mniej drobną zależnie od gatunku. Ich główne właściwości: bezbarwne, bezwonne i przejrzyste o temperaturze topnienia powyżej 45 °C.
Czarny, stały produkt uboczny, otrzymywany głównie w wyniku krakowania i uwęglania surowców pochodzących z przerobu ropy naftowej, pozostałości destylacji próżniowej, smoły i paku w procesach, takich jak koksowanie opóźnione lub koksowanie fluidalne. Składa się głównie z węgla (90-95 %) i ma niską zawartość popiołu. Wykorzystywany jest jako wsad w koksowniach w hutnictwie, do ogrzewania, produkcji elektrod oraz produkcji substancji chemicznych. Dwa najważniejsze gatunki to koks zielony i koks kalcynowany. Obejmuje koks osadzony na katalizatorze podczas procesów rafinacji - koks ten jest niemożliwy do odzyskania i zwykle jest spalany jako paliwo rafineryjne.
Wszystkie inne produkty niewymienione powyżej, np. smoła i siarka. Pozycja ta obejmuje związki aromatyczne (np. BTX - benzen, toluen, ksylen) oraz olefiny (np. propylen) wytwarzane w rafineriach.
Energia potencjalna i kinetyczna spadku wód przekształcana w energię elektryczną przez hydroelektrownie. Energia wodna stanowi zbiór produktów, do którego należy energia wytworzona w elektrowniach przepływowych, elektrowniach przepływowych z członem pompowym i elektrowniach szczytowo pompowych.
Elektrownie wodne wykorzystujące wyłącznie bezpośredni naturalny napływ wody, nieposiadające zdolności do przechowywania przepompowanej wody (pompowania wody pod górę).
Elektrownie wodne posiadające naturalny dopływ wody do górnego zbiornika, w którym cały sprzęt lub jego część można wykorzystać do przepompowania wody pod górę; energia elektryczna jest generowana zarówno przez naturalny napływ wody, jak również przez wodę, która została uprzednio przepompowana pod górę.
Dotyczy części energii elektrycznej, która została wyprodukowana w elektrowniach przepływowych z członem pompowym za pomocą tego członu (z uprzednio przepompowanej w górę wody).
Elektrownie wodne nieposiadające naturalnego dopływu wody do górnego zbiornika; większość wody, która generuje energię, została uprzednio przepompowana pod górę; z wyłączeniem opadów deszczu i śniegu.
Energia dostępna w postaci energii cieplnej ze skorupy ziemskiej, zwykle w formie wody lub pary; z wyjątkiem energii cieplnej otoczenia przechwyconej przez gruntowe pompy ciepła. Wytwarzana energia geotermalna równa się różnicy entalpii płynu z odwiertu i płynu, który jest następnie odprowadzany.
Energia słoneczna stanowi zbiór produktów, do którego należą energia słoneczna fotowoltaiczna i energia słoneczna termiczna.
Światło słoneczne przetworzone w energię elektryczną przy użyciu ogniw słonecznych, w których pod wpływem światła dochodzi do wytworzenia energii elektrycznej. Należy zgłosić całą energię elektryczną (w tym produkcję na małą skalę i instalacje nienależące do sieci).
Należy zgłaszać ilość energii wytwarzanej przez panele fotowoltaiczne umieszczone na dachach budynków, których podstawowym przeznaczeniem nie jest produkcja energii. Kategoria ta obejmuje wbudowane panele fotowoltaiczne (BIPV, ang. building integrated PV), które nie znajdują się na dachu, ale są przymocowane do budynku. Za dachowe nie są uznawane słoneczne panele fotowoltaiczne, które są położone na dużym obszarze, na powierzchni ziemi, takie jak panele zajmujące dodatkową przestrzeń (np. użytki rolne).
Należy zgłaszać energię pozasieciową zgodnie z definicją w załączniku A, 3.3.1.
Energia cieplna pochodząca z promieniowania słonecznego (światło słoneczne) wykorzystywana do przydatnych celów energetycznych. Kategoria ta obejmuje na przykład elektrociepłownie słoneczne i aktywne systemy do produkcji ciepłej wody sanitarnej lub do ogrzewania pomieszczeń w budynkach. Energia z tego źródła równa się energii cieplnej, jaką odbiera medium przekazujące ciepło, tj. bezpośredniej energii słonecznej pomniejszonej o straty optyczne i straty właściwe dla danego kolektora. Nie uwzględnia się energii słonecznej przechwyconej przez pasywne systemy ogrzewania, chłodzenia i oświetlenia budynków; uwzględnia się wyłącznie energię słoneczną w odniesieniu do systemów aktywnych.
Energia mechaniczna pływów morskich, ruchu fal lub prądów oceanicznych wykorzystywana do wytwarzania energii elektrycznej.
Energia kinetyczna wiatru wykorzystywana do wytwarzania energii elektrycznej w turbinach wiatrowych. Energia wiatru stanowi zbiór produktów, do którego należą energia wiatru produkowana na lądzie i na obszarach morskich.
Produkcja energii elektrycznej przez wiatr w miejscach zlokalizowanych na wybrzeżu (na lądzie, w tym w pobliżu jezior i innych zbiorników wodnych znajdujących się w głębi lądu).
Produkcja energii elektrycznej w lokalizacji morskiej (np. na morzu, oceanie oraz sztucznych wyspach). W odniesieniu do produkcji energii wiatrowej na obszarach morskich poza wodami terytorialnymi danego terytorium należy uwzględnić wszystkie instalacje znajdujące się w wyłącznej strefie ekonomicznej danego państwa.
Należy zgłaszać odpady nieodnawialne pochodzenia przemysłowego, które zostały spalone bezpośrednio przy użyciu specjalnych instalacji na potrzeby znaczących celów energetycznych. Ilość wykorzystanego paliwa należy zgłaszać na podstawie wartości opałowej. Wyłącza się odpady spalone bez odzyskania energii. Odnawialną część odpadów przemysłowych należy zgłaszać w kategorii "biopaliwa", która najlepiej je opisuje.
Odpady pochodzące z gospodarstw domowych, szpitali i placówek sektora usług (ogółem wszystkie odpady przypominające odpady z gospodarstw domowych), spalane bezpośrednio przy użyciu specjalnych instalacji na potrzeby znaczących celów energetycznych. Ilość wykorzystanego paliwa należy zgłaszać na podstawie wartości opałowej. Wyłącza się odpady spalone bez odzyskania energii. Odpady komunalne stanowią zbiór produktów, do którego należą odpady komunalne odnawialne i odpady komunalne nieodnawialne.
Odpady komunalne o pochodzeniu biologicznym.
Odpady komunalne o pochodzeniu innym niż biologiczne.
Biopaliwa stanowią zbiór produktów, do którego należą biopaliwa stałe, biogaz i biopaliwa ciekłe. Biopaliwa wykorzystywane do celów innych niż energetyczne są wykluczone ze statystyk energetycznych (np. drewno wykorzystywane do budowy lub jako meble, biosmary do smarowania silnika i bioasfalt stosowany do pokrycia powierzchni dróg).
Pojęcie to obejmuje stałe, niekopalne substancje organiczne o pochodzeniu biologicznym (znane również pod nazwą "biomasa"), które mogą być wykorzystane w charakterze paliwa do produkcji energii cieplnej lub wytwarzania energii elektrycznej. Biopaliwa stałe stanowią zbiór produktów, do którego należą węgiel drzewny, drewno opałowe, odpady drzewne oraz produkty uboczne, ług powarzelny, wytłoczyny z trzciny cukrowej, odpady zwierzęce, inne materiały roślinne i pozostałości roślin oraz odnawialna część odpadów przemysłowych.
Węgiel drzewny jest produkowany z biopaliw stałych - stałych pozostałości destylacji rozkładowej i pirolizy drewna i innych substancji roślinnych.
Drewno opałowe (w postaci kłód, chrustu, granulatów lub wiórów) uzyskane z lasów naturalnych lub zagospodarowanych lub pojedynczych drzew. Do tej kategorii należą odpady drzewne stosowane jako paliwo, w których zachowano pierwotny skład drewna; należą do niej granulaty drzewne. Węgiel drzewny i ług powarzelny. Ilość wykorzystanego paliwa należy zgłaszać na podstawie wartości opałowej.
Granulaty drzewne są produktem o kształcie cylindrycznym, który został wytworzony z odpadów drzewnych metodą kompresji.
Energia pochodząca z ługu odpadkowego uzyskanego z warników podczas produkcji masy siarczanowej lub masy celulozowej sodowej, które są potrzebne do produkcji papieru. Ilość wykorzystanego paliwa należy zgłaszać na podstawie wartości opałowej.
Paliwo uzyskane z włókna pozostałego po ekstrakcji soku w procesie przetwarzania trzciny cukrowej.Ilość wykorzystanego paliwa należy zgłaszać na podstawie wartości opałowej.
Energia pochodząca z wydalin zwierzęcych, pozostałości mięsnych i rybnych, które po wyschnięciu są wykorzystywane bezpośrednio jako paliwo. Do kategorii tej nie należą odpady wykorzystywane w instalacjach fermentacji beztlenowej. Paliwa gazowe uzyskane z tych roślin należą do kategorii "biogazy". Ilość wykorzystanego paliwa należy zgłaszać na podstawie wartości opałowej.
Biopaliwa nigdzie indziej niewymienione oraz słoma, łuski warzywne, łupiny orzechów ziemnych, chrust pochodzący z przycinania, wytłoczyny z oliwek i inne odpady pochodzące z pielęgnacji, przycinania i przetwarzania roślin. Ilość wykorzystanego paliwa należy zgłaszać na podstawie wartości opałowej.
Stałe odnawialne odpady przemysłowe spalane bezpośrednio w specjalnych instalacjach na potrzeby znaczących celów energetycznych (między innymi kauczuk w zużytych oponach pneumatycznych lub włókna naturalne w odpadach tekstylnych - należące odpowiednio do kategorii odpadów 07.3 i 07.6, jak określono w rozporządzeniu (WE) nr 2150/2002 w sprawie statystyk odpadów). Ilość wykorzystanego paliwa należy zgłaszać na podstawie wartości opałowej.
Gaz składający się w przeważającej części z metanu i dwutlenku węgla, powstały w wyniku rozkładu beztlenowego biomasy lub w wyniku procesów termicznych zachodzących w biomasie, w tym w biomasie pochodzącej z odpadów. Ilość wykorzystanego paliwa należy zgłaszać na podstawie wartości opałowej. Biogaz stanowi zbiór produktów, do którego należą gaz składowiskowy, gaz gnilny z osadów ściekowych, inne biogazy pochodzące z rozkładu beztlenowego biomasy oraz gaz pochodzący z procesów termicznych.
Biogaz powstały w wyniku rozkładu beztlenowego zachodzącej na składowiskach odpadów.
Biogaz powstały w wyniku procesów fermentacji beztlenowej osadów ściekowych.
Biogaz powstały w wyniku procesów fermentacji beztlenowej gnojowicy zwierzęcej oraz odpadów w rzeźniach, browarach i innych zakładach przemysłu rolno-spożywczego.
Biogaz powstały w wyniku procesów termicznych (poprzez zagazowanie lub pirolizę) biomasy.
Do kategorii tej należą wszystkie paliwa ciekłe pochodzenia naturalnego (np. wyprodukowane z biomasy lub z biodegrado- walnej części odpadów), które można zmieszać z paliwami ciekłymi pochodzenia kopalnego lub które mogą zastąpić takie paliwa. Ilości biopaliw ciekłych zgłaszane w tej kategorii powinny obejmować ilości czystych biopaliw, które nie zostały zmieszane z paliwami kopalnymi. W szczególnym przypadku przywozu i wywozu biopaliw ciekłych należy uwzględniać wyłącznie obrót ich ilościami, które nie zostały zmieszane z paliwami transportowymi (tzn. wyłącznie czyste biopaliwa); obrót biopaliwami będącymi domieszką do paliw transportowych należy zgłosić w kategorii produktów "oleje". Należy zgłaszać wyłącznie biopaliwa ciekłe wykorzystywane do celów energetycznych - spalane bezpośrednio lub mieszane z paliwami kopalnymi. Biopaliwa ciekłe stanowią zbiór produktów, do którego należą biobenzyna, biodiesle, biopaliwo odrzutowe i inne biopaliwa ciekłe.
Biopaliwa ciekłe, które można zmieszać z benzyną silnikową pochodzenia kopalnego lub które mogą ją zastąpić.
Etanol jako składnik biobenzyny
Biopaliwa ciekłe, które można zmieszać z olejem napędowym pochodzenia kopalnego lub które mogą go zastąpić.
Biopaliwa ciekłe, które można zmieszać z paliwem do silników odrzutowych pochodzenia kopalnego lub które mogą je zastąpić.
Biopaliwa ciekłe nieuwzględnione w żadnej z powyższych kategorii.
Energia cieplna na użytecznym poziomie temperatury odprowadzona (przechwycona) za pośrednictwem pomp ciepła, do których funkcjonowania potrzebna jest energia elektryczna lub inna energia pomocnicza. Taką energię cieplną można przechowywać w powietrzu otoczenia, pod powierzchnią ziemi lub w wodach powierzchniowych. Wartości należy zgłaszać przy wykorzystaniu tej samej metodyki, jaka jest stosowana do celów zgłaszania energii cieplnej przechwyconej przez pompy ciepła zgodnie z dyrektywą 2009/28/WE i dyrektywą (UE) 2018/2001, lecz należy uwzględnić wszystkie pompy ciepła niezależnie od ich poziomu wydajności.
Należy zgłaszać wodór wykorzystywany jako surowiec, paliwo lub nośnik energii lub do magazynowania energii. Wodór należy zgłaszać również wtedy, gdy jest on samodzielnie produkowany i wykorzystywany na własne potrzeby. Wodór obecny w mieszaninach nie podlega obowiązkowi zgłaszania, chyba że zostanie wyekstrahowany (wyodrębniony) do celów energetycznych lub innych niż energetyczne.
ROCZNA STATYSTYKA ENERGII
O ile nie określono inaczej, poniższe regulacje mają zastosowanie do wszystkich rodzajów gromadzenia danych określonych w niniejszym załączniku:
W załączniku A przedstawiono wyjaśnienia pojęć, które nie zostały wyjaśnione w tym załączniku.
O ile nie określono inaczej, w tej kategorii gromadzone są dane odnoszące się do wszystkich nośników energii wymienionych w załączniku A rozdział 3.1. WĘGIEL (stałe paliwa kopalne i gazy przemysłowe)
O ile nie określono inaczej, w odniesieniu do wszystkich nośników energii wymienionych w poprzednim punkcie zgłasza się dane zagregowane według poniższego wykazu.
Dotyczy tylko antracytu, węgla koksowego, innego węgla bitumicznego, węgla subbitumicznego i węgla brunatnego.
Dotyczy tylko antracytu, węgla koksowego, innego węgla bitumicznego, węgla subbitumicznego i węgla brunatnego.
Pozycja ta składa się z dwóch składników:
Nie dotyczy antracytu, węgla koksowego, innego węgla bitumicznego, węgla subbitumicznego, węgla brunatnego, torfu, oraz łupków bitumicznych i piasków bitumicznych.
Nie dotyczy antracytu, węgla koksowego, innego węgla bitumicznego, węgla subbitumicznego, węgla brunatnego, torfu, oraz łupków bitumicznych i piasków bitumicznych.
Nie dotyczy antracytu, węgla koksowego, innego węgla bitumicznego, węgla subbitumicznego, węgla brunatnego, torfu, łupków bitumicznych i piasków bitumicznych.
Wykorzystanie nieenergetyczne we wszystkich podsektorach przemysłu, przemian i energii
Działy 20 i 21 klasyfikacji NACE. wykorzystanie nieenergetyczne węgla obejmuje zastosowania jako wsad do produkcji nawozów oraz innych produktów petrochemicznych.
Wykorzystanie nieenergetyczne we wszystkich podsektorach transportu.
Wykorzystanie nieenergetyczne w sektorach: sektor usług i użyteczności publicznej, gospodarstwa domowe, rolnictwo oraz inne sektory - nigdzie indziej niewymienione.
Należy zgłaszać przywóz według kraju pochodzenia oraz wywóz według kraju przeznaczenia. Ma to zastosowanie do antracytu, węgla koksowego, innego węgla bitumicznego, węgla subbitumicznego, węgla brunatnego, brykietów z węgla kamiennego, koksu z koksowni, smoły węglowej, brykietów z węgla brunatnego, torfu, wyrobów torfowych oraz łupków bitumicznych i piasków bitumicznych.
Dotyczy antracytu, węgla koksowego, innego węgla bitumicznego, węgla subbitumicznego, węgla brunatnego, brykietów z węgla kamiennego, koksu z koksowni, koksu z gazowni, smoły węglowej, brykietów z węgla brunatnego, torfu, wyrobów torfowych, łupków bitumicznych i piasków roponośnych.
Należy zgłosić ciepło spalania i wartość opałową dla poniższych kategorii danych zagregowanych:
Zgłoszone ilości muszą być określone w kt (kilotony), z wyjątkiem: gazów przemysłowych (gazu z gazowni, gazu koksowniczego, gazu wielkopiecowego, innego gazu odzyskanego), w odniesieniu do których zgłaszana ilość musi być wyrażona w TJ GCV (teradżulach na podstawie ciepła spalania).
Wartość energetyczna musi być wyrażona w MJ/t (megadżulach na tonę).
Nie dotyczy.
W niniejszym rozdziale omówiono zgłaszanie dotyczące gazu ziemnego.
W odniesieniu do gazu ziemnego należy zgłaszać dane zagregowane według poniższego wykazu.
Zadeklarowane ilości dla sektora dostaw należy wyrazić zarówno w jednostkach objętości, jak i energii, oraz uwzględnić należy ciepło spalania i wartość opałową.
Obejmuje produkcję na obszarach morskich
Gaz ziemny towarzyszący wydobywanej ropie naftowej.
Gaz ziemny pochodzący z pól, z których wydobywa się węglowodory wyłącznie w postaci gazowej.
Metan wydobywany z kopalni węgla lub z pokładów węgla, tłoczony rurami na powierzchnię i zużywany w kopalniach węgla lub transportowany rurociągami do odbiorców.
Początkowy i końcowy poziom zapasów należy deklarować oddzielnie: odpowiednio jako zapasy na terytorium krajowym oraz zapasy przechowywane za granicą. Poziom zapasów oznacza ilości gazu możliwe do uzyskania podczas danego cyklu zatłaczania-wydobycia.
Odnosi się to do gazu ziemnego roboczego magazynowanego w specjalnych urządzeniach magazynujących (wyczerpane złoża gazu lub ropy, formacje wodonośne, kawerny solne lub mieszane bądź inne) oraz magazynach skroplonego gazu ziemnego. Należy wyłączyć gaz buforowy. Wymóg zgłaszania wartości opałowych nie ma tu zastosowania.
Objętość gazu uwolnionego do atmosfery w miejscu wydobycia lub w zakładzie przetwórstwa gazu. Wymóg zgłaszania wartości opałowych nie ma tu zastosowania.
Objętość gazu spalonego u wylotu szybu w miejscu wydobycia lub w zakładzie przetwórstwa gazu. Wymóg zgłaszania wartości opałowych nie ma tu zastosowania.
2.2.2.11 Produkcja wodoru
Zużycie energii końcowej i końcowe zużycie nieenergetyczne należy deklarować oddzielnie w odniesieniu do następujących danych zagregowanych.
Zużycie energii końcowej i końcowe zużycie nieenergetyczne należy deklarować oddzielnie w odniesieniu do następujących danych zagregowanych.
Zużycie energii końcowej i końcowe zużycie nieenergetyczne należy deklarować oddzielnie w odniesieniu do następujących danych zagregowanych.
Należy zgłaszać zarówno łączne ilości gazu ziemnego, jak i będące ich częścią ilości LNG, z podziałem na kraje pochodzenia w przypadku przywozu i na kraje przeznaczenia w przypadku wywozu.
Należy zgłaszać oddzielnie jako magazyny gazu w postaci lotnej i terminale LNG (należy wprowadzić dalsze rozróżnienie między terminalami importowymi LNG a terminalami eksportowymi LNG).
Nazwa lokalizacji magazynu lub terminala LNG.
Rodzaj magazynu, np. wyczerpane złoże gazu, formacje wodonośne, kawerna solna itp.
W odniesieniu do gazowych magazynów gazu: całkowita pojemność magazynu gazu po odjęciu gazu buforowego. Gaz buforowy to całkowita objętość gazu, która musi być stale zachowana dla utrzymania odpowiedniego ciśnienia w podziemnych zbiornikach magazynowych oraz odpowiedniego poziomu dostarczanych ilości w ciągu całego cyklu wydobycia.
W odniesieniu do terminali LNG: całkowita pojemność magazynu gazu wyrażona w ekwiwalencie gazu w postaci lotnej.
Maksymalna prędkość poboru gazu z magazynu, inaczej nazywana maksymalną zdolnością poboru gazu.
Zdolność do regazyfikacji należy zgłaszać w odniesieniu do terminali importowych, a zdolność do skraplania - w odniesieniu do terminali eksportowych.
Ilości gazu ziemnego należy zgłaszać, podając wartość energetyczną, czyli w TJ, na podstawie ciepła spalania. Jeśli wymagane są ilości fizyczne, jednostką jest 106 m3, przyjmując warunki dla gazu odniesienia (15 °C, 101 325 Pa).
Wartości energetyczne należy zgłaszać w kJ/m3, przyjmując warunki dla gazu odniesienia (15 °C, 101 325 Pa).
Pojemność roboczą należy zgłaszać w 106 m3, przyjmując warunki dla gazu odniesienia (15 °C, 101 325 Pa).
Maksymalny pobór, zdolność do regazyfikacji i skraplania należy zgłaszać w 106 m3/dzień, przyjmując warunki dla gazu odniesienia (15 °C, 101 325 Pa).
Niniejszy rozdział odnosi się do energii cieplnej i energii elektrycznej.
O ile nie stwierdzono inaczej, w odniesieniu do energii cieplnej i elektrycznej należy zgłaszać dane zagregowane według poniższego wykazu.
W odniesieniu do danych zagregowanych dotyczących energii elektrycznej i cieplnej, omawianych w niniejszym rozdziale, stosuje się następujące definicje:
Dane zagregowane określone w sekcjach 3.2.1.1-3.2.1.11 należy zgłaszać oddzielnie w odniesieniu do producentów zawodowych oraz producentów przemysłowych. W ramach tych dwóch rodzajów zakładów należy zgłaszać wielkości produkcji energii elektrycznej i cieplnej brutto i netto, jeżeli jest to możliwe - osobno w odniesieniu do elektrowni, elektrociepłowni i instalacji elektrociepłowniczych. W odniesieniu do produkcji energii elektrycznej brutto w instalacjach elektrociepłowni zawodowych należy zgłaszać podkategorię produkowaną w całości w trybie kogeneracji. W odniesieniu do produkcji energii elektrycznej netto w instalacjach elektrociepłowni zawodowych należy zgłaszać osobną pozycję dotyczącą energii cieplnej wykorzystanej na własne potrzeby.
Paliwa mające zdolność zapłonu lub spalania, tj. generujące wysoki wzrost temperatury w reakcji z tlenem, i spalane bezpośrednio w celu produkcji energii elektrycznej lub cieplnej.
Energia cieplna pochodząca z procesów niewykorzystujących energii na wejściu, np. z reakcji chemicznych. Pozycja ta nie obejmuje ciepła odpadowego pochodzącego z procesów napędzanych energią, które należy zgłaszać jako energię cieplną wytwarzaną z danego rodzaju paliwa.
Dla pozycji określonych w sekcjach 3.2.2.1 i 3.2.2.2 ilości zgłoszone powinny być spójne z wartościami zgłoszonymi w odniesieniu do danych zagregowanych dotyczących pozycji określonych w sekcjach 3.2.1.1-3.2.1.11.
Ilości energii elektrycznej są uznawane za przywiezione lub wywiezione w momencie przekroczenia politycznych granic danego kraju, niezależnie od tego, czy miała miejsce odprawa celna. Przy tranzycie energii elektrycznej przez dany kraj należy zgłosić daną ilość zarówno w pozycji "Przywóz", jak i "Wywóz".
Zob. objaśnienie w pozycji 3.2.2.3. "Przywóz".
Zużycie energii końcowej i końcowe zużycie nieenergetyczne należy deklarować oddzielnie w odniesieniu do następujących danych zagregowanych.
Nie obejmuje energii wykorzystywanej przez zakłady na własne potrzeby, do pompowania w elektrowniach szczytowo- pompowych oraz napędzania pomp ciepła i kotłów elektrycznych.
Zgłaszać należy przywóz i wywóz ilości energii elektrycznej i cieplnej według - odpowiednio - państwa pochodzenia lub państwa przeznaczenia. Zob. objaśnienie w pozycji 3.2.2.3. "Przywóz".
Produkcję netto energii elektrycznej i ilość energii cieplnej netto wytworzonej przez producentów przemysłowych należy zgłaszać osobno w odniesieniu do elektrowni, ciepłowni i instalacji elektrociepłowniczych w przypadku następujących zakładów lub rodzajów działalności:
Produkcję netto energii elektrycznej ogółem oraz ilość wytwarzaną na użytek własny (bez podziału między producentów zawodowych i producentów przemysłowych) należy zgłaszać osobno dla gospodarstw domowych, usług komercyjnych i publicznych, sektora energetycznego, sektora przemysłowego i pozostałych sektorów w odniesieniu do każdej z następujących grup paliw:
Wyprodukowaną energię elektryczną brutto, sprzedaną energię cieplną oraz wykorzystane ilości paliw, łącznie z odpowiadającą im energią całkowitą uzyskaną z paliw wymienionych poniżej, zgłasza się osobno dla producentów zawodowych i producentów przemysłowych. Dla tych dwóch rodzajów producentów należy zgłaszać wielkości produkcji energii elektrycznej i cieplnej w stosownych przypadkach osobno w odniesieniu do elektrowni, elektrociepłowni i instalacji elektrocie- płowniczych.
Moc należy zgłaszać na dzień 31 grudnia danego roku sprawozdawczego i w odniesieniu do paliw wymienionych poniżej. Kategoria obejmuje moc zarówno instalacji elektrowni, jak i elektrociepłowni. Należy zgłaszać maksymalną moc elektryczną netto zarówno w przypadku producentów zawodowych jak i producentów przemysłowych. Jest to suma maksymalnych mocy netto wszystkich zakładów liczonych osobno w ciągu danego okresu działania. Okres działania przyjęty dla obecnych celów to działanie ciągłe: w praktyce 15 godzin dziennie lub więcej. Maksymalna moc netto to maksymalna moc rozumiana jako wyłącznie moc czynna, która może być dostarczana stale przez cały działający zakład w punkcie wyjścia do sieci.
Maksymalną moc elektryczną netto elektrowni cieplnych należy zgłaszać zarówno w odniesieniu do producenta zawodowego, jak i producenta przemysłowego, oraz osobno dla każdego typu jednostki opalanej jednym rodzajem paliwa lub różnymi rodzajami paliw, o których mowa poniżej. Systemy opalane różnymi rodzajami paliw obejmują wyłącznie instalacje, które są zdolne do ciągłego spalania więcej niż jednego typu paliwa. W przypadku zakładów posiadających odrębne instalacje wykorzystujące różne paliwa należy dokonać podziału na odpowiednie kategorie zakładów opalanych jednym rodzajem paliwa. W odniesieniu do każdej kategorii jednostek opalanych różnymi rodzajami paliwa należy zaznaczyć, które rodzaje paliwa są wykorzystywane jako paliwo podstawowe i alternatywne.
Moc nowo zainstalowana oznacza maksymalną moc elektryczną netto z jednostek wytwórczych, które zaczęły działać w roku referencyjnym. Moc wycofana z eksploatacji oznacza maksymalną moc elektryczną netto z jednostek wytwórczych, które przestały działać w roku referencyjnym.
W odniesieniu do wszystkich paliw w sekcjach 3.2.13 i 3.2.14 moc nowo zainstalowaną i wycofaną z eksploatacji należy zgłaszać dla roku referencyjnego.
Pojemność magazynowa lub pojemność energetyczna akumulatora to łączna ilość energii, jaką może zmagazynować akumulator. Znamionowa pojemność energetyczna to maksymalny współczynnik rozładowania, jaki może osiągnąć akumulator, od stanu pełnego naładowania. Poniższe informacje należy zgłaszać w odniesieniu do akumulatorów połączonych z siecią i wykorzystywanych jako element magazynowania/równoważenia. Tylko akumulatory o pojemności magazynowania równej co najmniej 1 MWh i tylko wymiany z siecią muszą być zgłaszane.
Każdy z powyższych elementów należy przedstawić w podziale na następujące grupy wielkości pojemności magazynowania:
Energię elektryczną należy zgłaszać w GWh (gigawatogodzinach), energię cieplną w TJ (teradżulach), a moc - w MW (megawatach). W odniesieniu do akumulatorów pojemność magazynowania należy zgłaszać w MWh, a znamionową pojemność magazynowania w MW.
Jeżeli wymaga się zgłoszenia innych paliw, mające zastosowanie jednostki sprawozdawcze są określone w odpowiednich rozdziałach niniejszego załącznika.
O ile nie określono inaczej, w tej kategorii gromadzone są dane odnoszące się do wszystkich nośników energii wymienionych w załączniku A rozdział 3.4. OLEJ (ropa naftowa i produkty naftowe)
O ile nie określono inaczej, w odniesieniu do wszystkich nośników energii wymienionych w poprzednim punkcie należy zgłaszać dane zagregowane według poniższego wykazu.
RÓW
Poniższe dane zagregowane należy zgłaszać w odniesieniu do ropy naftowej, NGL, półproduktów rafineryjnych, dodatkó- w/utleniaczy, biopaliw w dodatkach/utleniaczach i innych węglowodorów:
Nie dotyczy półproduktów rafineryjnych i biopaliw.
nie dotyczy ropy naftowej, NGL i półproduktów rafineryjnych.
Dotyczy wyłącznie półproduktów rafineryjnych.
Dotyczy wyłącznie półproduktów rafineryjnych.
obejmuje ilości ropy naftowej oraz produktów przywożonych lub wywożonych w ramach umów o przetwarzanie (tj. rafinacji na zlecenie). Ropę naftową i NGL należy podawać jako pochodzące z kraju rzeczywistego początkowego pochodzenia; półprodukty rafineryjne oraz produkty gotowe należy podawać jako pochodzące z kraju, z którego zostały bezpośrednio sprowadzone. Obejmuje wszelkie gazy ciekłe (np. LPG) ekstrahowane w trakcie regazyfikacji przywożonego ciekłego gazu ziemnego oraz produkty naftowe przywożone lub wywożone bezpośrednio przez przemysł petrochemiczny. Uwaga: W tej pozycji nie należy zgłaszać wszelkiego obrotu biopaliwami niebędącymi domieszką do paliw transportowych (czyli biopaliwami w postaci czystej). Powtórny wywóz ropy przywożonej w celu przetworzenia w strefach składów celnych należy uwzględnić jako wywóz produktu z kraju przetwarzania do kraju ostatecznego przeznaczenia.
Uwaga dotycząca przywozu (4.2.1.5.) ma również zastosowanie do wywozu.
Ilości rzeczywiście zużytych przez rafinerie surowców.
Różnica między faktycznym wsadem do rafinerii a produkcją rafinerii brutto. Straty mogą występować w procesie destylacji wskutek parowania. Zgłaszane straty przedstawia się jako wartość dodatnią. Mogą wystąpić przyrosty objętości, ale nie masy.
Poniższe dane zagregowane odnoszą się wyłącznie do produktów gotowych (gaz rafineryjny, etan, LPG, benzyna ciężka, benzyna silnikowa oraz jej część będąca biobenzyną, benzyna lotnicza, paliwa typu benzynowego do silników odrzutowych, paliwa typu nafty do silników odrzutowych oraz ich część będąca biopaliwem, inne nafty, olej napędowy, olej opałowy o niskiej i wysokiej zawartości siarki, benzyna lakowa i benzyny przemysłowe, smary, asfalt, parafiny, koks naftowy i inne produkty). Ropę naftową i NGL wykorzystywane do bezpośredniego spalania należy ująć w dostawach produktów gotowych oraz w produktach przeklasyfikowanych.
Do tej kategorii należy zaliczyć również paliwa wykorzystywane przez rafinerie w toku produkcji energii elektrycznej lub cieplnej na sprzedaż.
Uwaga dotycząca przywozu w sekcji 4.2.1.5. ma również zastosowanie tutaj.
Uwaga dotycząca przywozu w sekcji 4.2.1.5. ma również zastosowanie tutaj.
4.2.2.13 Zmiany stanu zapasów u producentów zawodowych
Zmiany stanu zapasów, które są przechowywane przez zakłady użyteczności publicznej i nie są ujęte w pozycjach "Stany zapasów" i "Zmiany stanu zapasów" w innych kategoriach. Wzrost stanu zapasów wykazuje się jako liczbę ujemną, a zmniejszenie stanu zapasów jako liczbę dodatnią.
Faktyczne dostawy gotowych produktów naftowych ze źródeł pierwotnych (tj. z rafinerii, mieszalni itp.) na rynek krajowy.
Ilości oleju wykorzystanego jako paliwo w procesach petrochemicznych takich jak kraking parowy.
Ilości oleju wykorzystanego w sektorze petrochemicznym na potrzeby produkcji etylenu, propylenu, butylenu, gazu syntezowego, substancji aromatycznych, butadienu i innych surowców opartych na węglowodorach w procesach takich jak kra- king parowy, wytwarzanie związków aromatycznych i reforming parowy. Pozycja nie obejmuje ilości oleju wykorzystanych jako paliwo.
Należy zgłosić zarówno ilości dotyczące zużycia energetycznego, jak i zużycia nieenergetycznego.
Należy zgłosić zarówno ilości dotyczące zużycia energetycznego, jak i zużycia nieenergetycznego.
Należy zgłosić zarówno ilości dotyczące zużycia energetycznego, jak i zużycia nieenergetycznego.
Należy zgłosić zarówno ilości dotyczące zużycia energetycznego, jak i zużycia nieenergetycznego.
Należy zgłosić zarówno ilości dotyczące zużycia energetycznego, jak i zużycia nieenergetycznego.
Należy zgłosić zarówno ilości dotyczące zużycia energetycznego, jak i zużycia nieenergetycznego.
Przywóz należy deklarować według kraju pochodzenia, a wywóz według kraju przeznaczenia. Uwaga dotycząca przywozu w sekcji 4.2.1.5 ma również zastosowanie tutaj.
Należy zgłosić całkowitą krajową moc przerobową rafinerii oraz podział rocznej mocy według rafinerii wyrażoną w tysiącach ton metrycznych na rok. Należy zgłaszać informacje opisane w poniższych pozycjach:
Zgłoszone ilości muszą być określone w kt (kilotonach). Wartość energetyczna musi być wyrażona w MJ/t (megadżulach na tonę).
Cypr jest zwolniony z obowiązku zgłaszania danych zagregowanych określonych w sekcji 4.2.9 (Zużycie energii końcowej - Inne sektory); należy zgłaszać tylko wartości łączne. Cypr jest również zwolniony z obowiązku zgłaszania zużycia nie- energetycznego w sekcjach 4.2.4 (Sektor przemian energetycznych), 4.2.5 (Sektor energetyczny), 4.2.7 (Przemysł), 4.2.7.2 (Sektor przemysłowy - w tym przemysł chemiczny i petrochemiczny), 4.2.8 (Transport) i 4.2.9 (Inne sektory).
O ile nie określono inaczej, w tej kategorii gromadzone są dane odnoszące się do wszystkich nośników energii wymienionych w załączniku A rozdział 3.5. ŹRÓDŁA ODNAWIALNE I ODPADOWE. Należy zgłaszać tylko ilość paliwa wykorzystanego do celów energetycznych (np.: wytworzenie energii elektrycznej i cieplnej, spalanie z odzyskiem energii, wykorzystanie w silnikach mobilnych w transporcie oraz jako zapłonnik w silnikach stacjonarnych). Ilości odnawialnych nośników energii wykorzystanych do zastąpienia paliw kopalnych do celów nieenergetycznych należy zgłaszać w sekcji 5.2.9, ale nie należy ich uwzględniać w pozostałych sekcjach tego rozdziału. Ze zgłaszania w sekcji 5.2.9 wyłączyć należy odnawialne nośniki energii nieprzeznaczone do zastąpienia paliw kopalnych, takie jak biopaliwa stałe wykorzystywane do produkcji mebli, papieru/kartonu i w budownictwie, alkohole wykorzystywane w przemyśle spożywczym oraz bawełna/włókna naturalne wykorzystywane w przemyśle tekstylnym. Ze zgłaszania w rozdziale 5 należy wyłączyć bierną energię cieplną (np.: bierne ogrzewanie budynków za pomocą energii słonecznej termicznej).
O ile nie określono inaczej, w odniesieniu do wszystkich nośników energii wymienionych w poprzednim punkcie należy zgłaszać dane zagregowane według poniższego wykazu. Energię cieplną otoczenia (pompy ciepła) zgłasza się wyłącznie w odniesieniu do następujących sektorów: przemian (wyłącznie dane zagregowane dotyczące sprzedanej energii cieplnej), energii (wyłącznie w ujęciu całkowitym, bez podziału na podkategorie), przemysłu ogólnego (wyłącznie w ujęciu całkowitym, bez podziału na podkategorie), usług i użyteczności publicznej, gospodarstw domowych oraz "Nigdzie indziej niewy- mienione - Inne". W odniesieniu do energii cieplnej otoczenia podkategorie aerotermalną, geotermalną i hydrotermalną należy zgłaszać pod produkcją krajową. Dla każdej z tych trzech kategorii należy zgłaszać podkategorię "z czego z pomp ciepła o współczynniku wydajności sezonowej powyżej progu". Próg dla współczynnika wydajności sezonowej należy określić zgodnie z dyrektywą 2009/28/WE i dyrektywą (UE) 2018/2001 w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych.
Zastosowanie mają definicje określone w rozdziale 3.2.1. Dane zagregowane określone w sekcjach 5.2.1.1-5.2.1.18 należy zgłaszać oddzielnie w odniesieniu do producentów zawodowych oraz producentów przemysłowych. Dla tych dwóch rodzajów zakładów zgłasza się wielkości produkcji energii elektrycznej i cieplnej brutto w stosownych przypadkach osobno dla elektrowni, ciepłowni i instalacji elektrociepłowniczych.
W odniesieniu do energii słonecznej fotowoltaicznej należy zgłaszać następujące podkategorie wielkości:
W odniesieniu do pozycji od 5.2.1.5.1 do 5.2.1.5.3 należy zgłaszać podkategorie: energia z instalacji dachowych i pozasie- ciowa. Kategoria pozasieciowa jest obowiązkowa tylko wówczas, gdy odpowiada za co najmniej 1 % mocy energii fotowol- taicznej w odnośnej kategorii wielkości.
W odniesieniu do następujących pozycji:
Zużycie końcowe - nieenergetyczne należy zgłaszać w odniesieniu do następujących grup paliw:
Pierwszym rokiem referencyjnym, w którym należy zgłaszać elementy w sekcji 5.2.9, jest rok 2024. Do roku referencyjnego 2027 można zgłaszać tylko zagregowane łączne zużycie końcowe - nieenergetyczne zamiast pozycji od 5.2.9.1 do 5.2.9.3 osobno. Ilości zgłaszanych w sekcji 5.2.9 nie należy uwzględniać w sekcjach od 5.2.2 do 5.2.8.
Maksymalną moc elektryczną netto należy zgłaszać na dzień 31 grudnia danego roku sprawozdawczego. Kategoria ta obejmuje moc zarówno instalacji elektrowni, jak i elektrociepłowni. Maksymalna moc elektryczna netto to suma maksymalnych mocy netto wszystkich zakładów liczonych osobno w ciągu danego okresu działania. Okres działania przyjęty dla obecnych celów to działanie ciągłe: w praktyce 15 godzin dziennie lub więcej. Maksymalna moc netto to maksymalna moc rozumiana jako wyłącznie moc czynna, która może być dostarczana stale przez cały działający zakład w punkcie wyjścia do sieci.
W odniesieniu do energii słonecznej fotowoltaicznej należy zgłaszać następujące podkategorie wielkości:
W odniesieniu do pozycji od 5.2.10.5.1 do 5.2.10.5.3 należy zgłaszać podkategorie: energia z instalacji dachowych i poza- sieciowa. Kategoria pozasieciowa jest obowiązkowa tylko wówczas, gdy odpowiada za co najmniej 1 % mocy w odnośnej kategorii wielkości.
Należy podać łączną powierzchnię zainstalowanych kolektorów słonecznych. Powierzchnia kolektorów słonecznych odnosi się wyłącznie do kolektorów słonecznych wykorzystywanych do wytwarzania ciepła z energii słonecznej termicznej; w niniejszej pozycji nie trzeba zgłaszać powierzchni wykorzystywanej do wytworzenia energii elektrycznej (słonecznej energii fotowoltaicznej i skoncentrowanej energii słonecznej). Uwzględnić należy powierzchnię wszystkich kolektorów słonecznych: kolektorów z pokryciem i bez pokrycia, płaskich i próżniowo-rurowych z nośnikiem ciepła w postaci cieczy lub powietrza.
Dla wszystkich pozycji od 5.2.11.12 do 5.2.11.14.2 należy zgłaszać podkategorię "z czego z pomp ciepła o współczynniku wydajności sezonowej powyżej progu". Próg dla współczynnika wydajności sezonowej należy określić zgodnie z dyrektywami 2009/28/WE i (UE) 2018/2001 w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych.
Łączną produkcję biopaliw stałych (z wyłączeniem węgla drzewnego) należy podzielić na następujące rodzaje paliw:
Łączną produkcję biogazu należy podzielić na następujące metody produkcji:
Przywóz należy zgłaszać według kraju pochodzenia, a wywóz według kraju przeznaczenia. Pozycja ta ma zastosowanie do biobenzyn, bioetanolu, biopaliwa odrzutowego, biodiesli, innych biopaliw ciekłych, granulatów drzewnych.
Energię elektryczną należy zgłaszać w GWh (gigawatogodzinach), energię cieplną w TJ (teradżulach), a moc elektryczną - w MW (megawatach).
Zgłoszone ilości należy deklarować w TJ NCT (teradżulach na podstawie wartości opałowej), z wyjątkiem węgla drzewnego, biobenzyny, bioetanolu, biopaliwa odrzutowego, biodiesli i innych biopaliw ciekłych, które należy zgłaszać w kt (kilotonach).
Wartość energetyczna musi być wyrażona w MJ/t (megadżulach na tonę).
Powierzchnię kolektorów słonecznych należy zgłaszać w 1 000 m2.
Zdolność produkcyjną należy zgłaszać w kt (kilotonach) na rok.
Należy zgłaszać następujące dane dotyczące cywilnego wykorzystania energii jądrowej:
Roczna zdolność separacyjna działających zakładów wzbogacania (rozdzielanie izotopów uranu).
Roczna zdolność produkcyjna zakładów produkcji paliwa. Wyłączone są zakłady produkcji paliwa uranowo-plutonowego.
Roczna zdolność produkcyjna zakładów produkcji paliwa uranowo-plutonowego.
Paliwo uranowo-plutonowe zawiera mieszaninę tlenku uranu i plutonu.
Produkcja gotowych świeżych elementów paliwowych w zakładach produkcji paliwa jądrowego. Nie włącza się prętów paliwowych i innych produktów cząstkowych. Zakłady produkcji paliwa uranowo-plutonowego także są wyłączone.
Produkcja gotowych świeżych elementów paliwowych w zakładach produkcji paliwa uranowo-plutonowego. Nie włącza się prętów paliwowych i innych produktów cząstkowych.
Całkowita ilość energii cieplnej wytworzonej przez reaktory jądrowe do produkcji elektrycznej lub do innych zastosowań energii cieplnej.
Obliczona średnia wypalenia elementów paliwa, które zostały ostatecznie wyładowane z reaktorów jądrowych podczas danego roku referencyjnego. Nie obejmuje elementów paliwowych czasowo wyładowanych, które będą później prawdopodobnie ponownie załadowane.
Uran i pluton wyprodukowany w roku referencyjnym w zakładach utylizacji odpadów promieniotwórczych.
Roczna wydajność utylizacji uranu i plutonu.
tSWU (tony jednostek oznaczających zdolność separacyjną) w przypadku pozycji 6.1.1.
tHM (tony metalu ciężkiego) w przypadku pozycji 6.1.4, 6.1.5, 6.1.8
tHM (tony metalu ciężkiego) w przypadku pozycji 6.1.2, 6.1.3, 6.1.9
TJ (teradżule) w przypadku pozycji 6.1.6
GWd/tHM (gigawaty na tonę metalu ciężkiego) w przypadku pozycji 6.1.7.
Następujące dane dotyczące wodoru należy zgłaszać po raz pierwszy dla roku referencyjnego 2024:
Zdolność produkcyjną wodoru na dzień 31 grudnia roku referencyjnego należy zgłaszać na takim samym poziomie szczegółowości jak produkcję (pozycje od 7.1.1.1 do 7.1.1.1.8).
Ilości należy zgłaszać w TJ (wartość opałowa), a zdolność produkcyjną w TJ (wartość opałowa) na rok.
Zgłaszać należy następujące dane zdezagregowane dotyczące zużycia energii końcowej:
Należy zgłaszać według definicji zawartych w sekcji 2.6.1 załącznika A.
8.1.1.5.2 Poligrafia i reprodukcja zapisanych nośników informacji
Należy zgłaszać według definicji zawartych w sekcji 2.6.2 załącznika A.
Należy zgłaszać według definicji zawartych w sekcji 2.6.3.1 załącznika A.
8.1.3.4 Magazynowanie i działalność usługowa wspomagająca transport
8.1.3.13.1 Działalność związana ze sportem
8.1.3.14 Organizacje i zespoły eksterytorialne
8.1.3.16 Ośrodki przetwarzania danych
Należy zgłaszać tylko ośrodki przetwarzania danych znajdujące się w jednostkach zgłaszających (bez względu na ich kod NACE) o łącznej pojemności energetycznej co najmniej 1 MWh. Dla tej pozycji pierwszym rokiem referencyjnym obowiązkowej sprawozdawczości jest rok 2024.
Należy zgłaszać według definicji zawartych w sekcji 2.6.3.2 załącznika A.
Dotyczy tylko energii elektrycznej
O ile nie określono inaczej, w tej kategorii gromadzone są dane odnoszące się do wszystkich nośników energii wymienionych w załączniku A.
Eurostat określi faktyczny wykaz nośników energii, dla których w formularzu sprawozdawczym należy zgłaszać dane objęte pkt 7 załącznika B, jako podzbiór nośników wymienionych w pkt 3 załącznika A.
Ilości stałych paliw kopalnych należy zgłaszać w kt (kilotonach).
Ilości ropy naftowej i produktów naftowych należy zgłaszać w kt (kilotonach).
Ilości gazu ziemnego i gazów przemysłowych (gazu z gazowni, gazu koksowniczego, gazu wielkopiecowego, innego gazu odzyskanego) należy zgłaszać, podając wartość energetyczną, w TJ GCV (teradżulach na podstawie ciepła spalania).
Energię elektryczną zgłasza się w GWh (gigawatogodzinach).
Ilości energii cieplnej należy zgłaszać w TJ (teradżulach na podstawie wartości opałowej).
Ilości źródeł odnawialnych i odpadowych należy zgłaszać w TJ NCT (teradżulach na podstawie wartości opałowej), z wyjątkiem węgla drzewnego, biobenzyny, bioetanolu, biopaliwa odrzutowego, biodiesli i innych biopaliw ciekłych, które należy zgłaszać w kt (kilotonach).
Wartości opałowe stałych paliw kopalnych, ropy naftowej i produktów naftowych oraz źródeł odnawialnych i odpadowych należy zgłaszać w MJ/t (megadżulach na tonę).
Wartości energetyczne gazu ziemnego i gazów przemysłowych należy zgłaszać się w kJ/m3, przyjmując warunki dla gazu odniesienia (15 °C, 101 325 Pa).
W przypadku innych nośników energii, których zgłaszanie jest wymagane, mające zastosowanie jednostki sprawozdawcze są określone w odpowiednich rozdziałach niniejszego załącznika.
Dane należy przekazywać do dnia 31 marca drugiego roku następującego po roku sprawozdawczym.
Cypr jest zwolniony ze zgłaszania danych zdezagregowanych dotyczących zużycia energii końcowej w przypadku ropy naftowej i produktów naftowych (określonych w sekcji 3.4 załącznika A) dla wszystkich danych zagregowanych objętych sekcją 8.1.4 niniejszego załącznika (gospodarstwa domowe).
To gromadzenie danych ma zastosowanie do wszystkich nośników energii opisanych w sekcjach 1.1., 2.1., 3.1., 4.1. oraz 5.1. niniejszego załącznika.
Należy zgłaszać dane zagregowane według poniższego wykazu:
9.2.1. W odniesieniu do stałych paliw kopalnych i gazów przemysłowych:
1.2.1.1., 1.2.1.2., 1.2.1.6., 1.2.1.7., 1.2.1.8., 1.2.1.9., jak określono w rozdziale 1 niniejszego załącznika.
9.2.2. W odniesieniu do gazu ziemnego:
2.2.1.1., 2.2.1.2., 2.2.1.3., 2.2.1.4., 2.2.1.5., 2.2.1.6., 2.2.9., jak określono w rozdziale 2 niniejszego załącznika.
9.2.3. W odniesieniu do energii elektrycznej i cieplnej: produkcja brutto według produktu dla wszystkich poszczególnych nośników energii, zużycie na potrzeby własne, łączne straty przesyłu i dystrybucji (3.2.3. oraz 3.2.4.) oraz 3.2.2.3., 3.2.2.4, 3.2.2.5, 3.2.2.6., 3.2.2.7., 3.2.2.8., 3.2.2.9., jak określono w rozdziale 3 niniejszego załącznika.
9.2.4. W odniesieniu do ropy naftowej i produktów naftowych:
4.2.1.1., 4.2.1.2., 4.2.1.3., 4.2.1.4., 4.2.1.5., 4.2.1.6., 4.2.1.7., 4.2.1.8., 4.2.1.9., 4.2.1.10., 4.2.2.1., 4.2.2.2., 4.2.2.3., 4.2.2.4., 4.2.2.5., 4.2.2.6., 4.2.2.7., 4.2.2.8., 4.2.2.9., 4.2.2.10., jak określono w rozdziale 4 niniejszego załącznika.
9.2.5. W odniesieniu do energii odnawialnej i wytwarzanej z odpadów:
5.2.2.1., 5.2.2.2., 5.2.2.3., 5.2.2.4., 5.2.10.1., 5.2.10.2., 5.2.10.3., 5.2.10.8., 5.2.10.9., jak określono w rozdziale 5 niniejszego załącznika.
Ilości należy zgłaszać w jednostkach miary określonych w sekcjach 1.3., 2.3., 3.3., 4.3. oraz 5.3. niniejszego załącznika.
Dane należy przekazywać do dnia 31 maja roku następującego po roku sprawozdawczym.
MIESIĘCZNA STATYSTYKA ENERGII
W załączniku A przedstawiono wyjaśnienia pojęć, które nie zostały wyjaśnione w tym załączniku.
Poniższe regulacje mają zastosowanie do wszystkich rodzajów gromadzenia danych określonych w niniejszym załączniku:
W niniejszym rozdziale omówiono zgłaszanie takich elementów, jak:
Ilości zgłoszone w tej pozycji dotyczą ilości będących w posiadaniu kopalni, importerów i konsumentów, którzy zajmują się przywozem bezpośrednim.
Ilości zgłoszone w tej pozycji dotyczą ilości będących w posiadaniu kopalni, importerów i konsumentów, którzy zajmują się przywozem bezpośrednim.
Pozycja ta nie obejmuje węgla kamiennego wykorzystanego na potrzeby eksploatacji koksowni, co należy zgłosić w sekcji "Dostawy do przemysłu ogółem".
Pozycja ta obejmuje węgiel kamienny dostarczany do sektora przemian energetycznych (z wyłączeniem węgla kamiennego zgłoszonego w sekcjach "Dostawy do producentów zawodowych" oraz "Dostawy do koksowni"), do sektora energetycznego oraz zużycie energii końcowej w przypadku węgla kamiennego w sektorze przemysłowym".
Pozycja ta obejmuje węgiel kamienny wprowadzany do wielkich pieców, zgodnie z art. 2.2.11 załącznika A, oraz zużycie energii końcowej w przypadku węgla kamiennego w sektorze żelaza i stali, zgodnie z art. 2.6.1.8 załącznika A.
Pozycja ta nie obejmuje węgla kamiennego wykorzystanego na potrzeby eksploatacji wielkich pieców, co należy zgłosić w sekcji "Dostawy do przemysłu ogółem".
Ilość węgla kopalnego dostarczonego do sektorów niewymienionych z nazwy.
Ilości zgłoszone w tej pozycji dotyczą ilości będących w posiadaniu kopalni, importerów i konsumentów, którzy zajmują się przywozem bezpośrednim.
Ilości zgłoszone w tej pozycji dotyczą ilości będących w posiadaniu kopalni, importerów i konsumentów, którzy zajmują się przywozem bezpośrednim.
Ilości zgłoszone w tej pozycji dotyczą ilości będących w posiadaniu producentów, importerów i konsumentów, którzy zajmują się przywozem bezpośrednim.
Ilości zgłoszone w tej pozycji dotyczą ilości będących w posiadaniu producentów, importerów i konsumentów, którzy zajmują się przywozem bezpośrednim.
Pozycja ta obejmuje koks z koksowni wprowadzany do wielkich pieców, zgodnie z art. 2.2.11 załącznika A, oraz zużycie energii końcowej w przypadku koksu z koksowni w sektorze żelaza i stali, zgodnie z art. 2.6.1.8 załącznika A.
Pozycja ta nie obejmuje koksu z koksowni zużytego jako energia na potrzeby działań wspomagających w wielkich piecach.
Zgłoszone ilości muszą być określone w kt (kilotonach).
W ciągu dwóch miesięcy kalendarzowych od końca miesiąca objętego sprawozdaniem.
W niniejszym rozdziale omówiono zgłaszanie energii elektrycznej.
W odniesieniu do energii elektrycznej należy zgłaszać następujące dane zagregowane:
Zgłoszone ilości muszą być określone w GWh (gigawatogodzinach).
W ciągu dwóch miesięcy kalendarzowych od końca miesiąca objętego sprawozdaniem.
O ile nie określono inaczej, w tej kategorii gromadzone są dane odnoszące się do wszystkich nośników energii wymienionych w załączniku A rozdział 3.4. OLEJ (ropa naftowa i produkty naftowe).
Do kategorii "Inne produkty" zalicza się zarówno ilości odpowiadające definicji zawartej w załączniku A rozdział 3.4, jak i ilości benzyny lakowej i benzyn przemysłowych, smarów, asfaltu oraz parafin; stąd też wymienionych produktów nie należy zgłaszać odrębnie.
O ile nie określono inaczej, w odniesieniu do wszystkich nośników energii wymienionych w poprzednim punkcie należy zgłaszać następujące dane zagregowane.
Uwaga dotycząca dodatków i biopaliw: uwzględniać należy nie tylko już zmieszane ilości, ale także ilości przeznaczone do zmieszania.
Poniższe dane zagregowane należy zgłaszać w odniesieniu do ropy naftowej, NGL, półproduktów rafineryjnych, dodatkó- w/utleniaczy, biopaliw i innych węglowodorów:
Produkty gotowe lub półprodukty zwracane przez odbiorców końcowych rafineriom w celu dalszego przetwarzania, mieszania lub sprzedaży. Zwykle są to produkty uboczne produkcji petrochemicznej. Dotyczy wyłącznie półproduktów rafineryjnych.
Przywożone produkty naftowe, po zmianie sklasyfikowane jako surowce do dalszego przetwarzania w rafinerii, bez dostarczania odbiorcom końcowym. Dotyczy wyłącznie półproduktów rafineryjnych.
Uwaga dotycząca przywozu i wywozu: obejmuje ilości ropy naftowej oraz produktów przywożonych lub wywożonych w ramach umów o przetwarzanie (tj. rafinacji na zlecenie). Ropę naftową i NGL należy podawać jako pochodzące z kraju rzeczywistego początkowego pochodzenia; półprodukty rafineryjne oraz produkty gotowe należy podawać jako pochodzące z kraju, z którego zostały bezpośrednio sprowadzone. Obejmuje wszelkie gazy ciekłe (np. LPG) ekstrahowane w trakcie regazyfikacji przywożonego ciekłego gazu ziemnego oraz produkty naftowe przywożone lub wywożone bezpośrednio przez przemysł petrochemiczny.
Wzrost stanu zapasów wykazuje się jako liczbę dodatnią, a zmniejszenie stanu zapasów jako liczbę ujemną.
Pojęcie to definiuje się jako całkowitą ilość oleju (razem z innymi węglowodorami i dodatkami) wprowadzonej do procesu rafinacji (ilości faktycznie zużyte przez rafinerie).
Różnica między faktycznym wsadem do rafinerii a produkcją rafinerii brutto. Straty mogą występować podczas procesu destylacji wskutek parowania. Zgłaszane straty przedstawia się jako wartość dodatnią. Mogą wystąpić przyrosty objętości, ale nie masy.
Poniższe dane zagregowane należy zgłaszać w odniesieniu do ropy naftowej, NGL, gazu rafineryjnego, etanu, LPG, benzyny ciężkiej, biobenzyny, nie-biobenzyny, benzyny lotniczej, paliwa typu benzynowego do silników odrzutowych, biopaliwa odrzutowego, niebiosyntetycznej nafty lotniczej, innych naft, biodiesli, olejów napędowych niebędących biopaliwami, oleju opałowego o niskiej i wysokiej zawartości siarki, koksu naftowego i innych produktów:
Załącznik a rozdział 2.3. Sektor energetyczny - rafinerie ropy naftowej; obejmuje paliwa wykorzystywane przez rafinerie do produkcji sprzedanej energii elektrycznej lub cieplnej.
Zastosowanie ma uwaga dotycząca przywozu i wywozu w sekcji 3.2.1.
Wzrost stanu zapasów wykazuje się jako liczbę dodatnią, a zmniejszenie stanu zapasów jako liczbę ujemną.
Faktyczne dostawy gotowych produktów naftowych ze źródeł pierwotnych (tj. z rafinerii, mieszalni itp.) na rynek krajowy.
Przywóz należy zgłaszać według kraju pochodzenia, a wywóz według kraju przeznaczenia. Zastosowanie ma uwaga dotycząca przywozu i wywozu w sekcji 3.2.1.
W odniesieniu do wszystkich nośników energii, w tym dodatków/związków tlenowych, ale z wyjątkiem gazu rafineryjnego, należy zgłaszać początkowy i końcowy stan zapasów wymienionych poniżej.
Zapasy przechowywane w następujących miejscach: zbiorniki w rafineriach, terminale hurtowe, tankownie rurociągów, barki i zbiornikowce żeglugi przybrzeżnej (gdy porty załadunku i przeznaczenia są położone w jednym kraju), zbiornikowce cumujące w portach państw członkowskich (w przypadku gdy ich ładunek ma być rozładowany w danym porcie), zbiorniki statków żeglugi śródlądowej. Pozycja ta nie obejmuje zawartości rurociągów, cystern szynowych i samochodowych, bunkrów jednostek pływających na morzu, zapasów na stacjach paliw, w punktach sprzedaży detalicznej oraz w bunkrach na morzu.
Stan zapasów, które są przechowywane na terytorium krajowym, ale należą do innego kraju, i do których dostęp jest zagwarantowany umową między rządami tych krajów.
Zapasy na terytorium krajowym niewymienione w pkt 3.2.4.2, będące już własnością odbiorcy w innym kraju i dla niego przeznaczone. Zapasy te mogą być umiejscowione w granicach lub na zewnątrz stref składów celnych.
Pozycja ta obejmuje zapasy niewymienione w pkt 3.2.4.2 ani pkt 3.2.4.3, niezależnie od tego, czy ich odprawa celna miała miejsce czy nie.
Wraz z zapasami będącymi pod kontrolą władz państwowych. Definicja nie obejmuje zapasów innych odbiorców.
Zapasy te uwzględnia się niezależnie od tego, czy ich odprawa celna miała miejsce czy nie. Do tej kategorii nie zalicza się zapasów na pokładzie jednostek znajdujących się na pełnym morzu.
Obejmuje ona zawartość zbiornikowców żeglugi przybrzeżnej w przypadku, gdy ich porty załadunku i przeznaczenia są położone w jednym kraju. W przypadku gdy wchodzące do portu jednostki mają więcej niż jeden port rozładunku, uwzględnia się jedynie ilość, jaka ma być rozładowana w danym kraju.
Pozycja ta obejmuje zapasy cywilne, które są utrzymywane przez rząd na terytorium kraju i są w posiadaniu lub pod kontrolą rządu, oraz są utrzymywane wyłącznie na wypadek sytuacji kryzysowej.
Nie obejmuje zapasów przechowywanych przez państwowe przedsiębiorstwa naftowe lub zakłady energetyczne ani zapasów przechowywanych bezpośrednio przez takie przedsiębiorstwa na potrzeby rządu.
Zapasy zarówno państwowych, jak i prywatnych jednostek powołanych celem przechowywania zapasów wyłącznie na wypadek sytuacji kryzysowej.
Z wyłączeniem obowiązkowych zapasów przedsiębiorstw prywatnych.
Wszelkie inne zapasy spełniające warunki określone w pkt 3.2.4.1 powyżej.
Zapasy danego kraju, przechowywane na terytorium innych krajów, do których dostęp jest zagwarantowany umową między rządami obu krajów.
Inne zapasy na terytorium krajowym, niewyszczególnione wśród powyższych kategorii.
Ropa naftowa (w stanie surowym lub w postaci produktów naftowych) wypełniająca rurociąg, konieczna do utrzymania przepływu w rurociągu.
Ponadto należy zgłaszać ilości w podziale na poszczególne kraje w odniesieniu do:
"Zapasy początkowe" oznaczają stan zapasów w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego miesiąc objęty sprawozdaniem. "Zapasy końcowe" oznaczają stan zapasów w ostatnim dniu miesiąca objętego sprawozdaniem.
Zgłoszone ilości muszą być określone w kt (kilotonach).
W ciągu 55 dni od końca miesiąca objętego sprawozdaniem.
Jedynie dla celów sprawozdawczości statystycznej zastosowanie mają wyjaśnienia zawarte w załączniku A rozdział 1, z następującym wyjątkiem: Szwajcaria obejmuje Liechtenstein.
W niniejszym rozdziale omówiono zgłaszanie dotyczące gazu ziemnego.
W odniesieniu do gazu ziemnego należy zgłaszać następujące dane zagregowane:
Całość gazu w postaci suchej, gotowego do wprowadzenia na rynek, wyprodukowanego w granicach kraju, w tym na wodach przybrzeżnych. Wielkość produkcji mierzona jest po oczyszczeniu i odzyskaniu kondensatu gazu ziemnego i siarki. Pozycja ta nie obejmuje strat w procesie wydobycia oraz ilości zatłoczonych, uwolnionych do atmosfery lub spalonych w pochodniach. Pozycja ta obejmuje ilości wykorzystane w przemyśle gazowniczym, w trakcie wydobycia gazu, na potrzeby systemu gazociągów i zakładów przetwarzających.
Uwaga dotycząca przywozu i wywozu: należy zgłaszać wszystkie ilości gazu ziemnego, które fizycznie przekroczyły naturalne granice danego kraju, niezależnie od tego, czy miała miejsce odprawa celna. Obejmuje to ilości przewożone tranzytem przez dane państwo; ilości przewożone tranzytem powinny zostać uwzględnione jako przywóz i wywóz. Przywóz skroplonego gazu ziemnego powinien obejmować wyłącznie suchy ekwiwalent gotowy do wprowadzenia na rynek, w tym ilości zużyte na potrzeby własne w procesie regazyfikacji. Ilości zużyte na potrzeby własne w procesie regazyfikacji należy zgłaszać w sekcji "Zużycie na potrzeby własne i straty w przemyśle gazu ziemnego" (zob. 4.2.11). Wszelkie gazy ciekłe (np. LPG) uzyskiwane w procesie regazyfikacji przywiezionego LNG należy zgłaszać jako "Dostawy z innych źródeł" w odniesieniu do "Innych węglowodorów", zgodnie z definicją w rozdziale 3 niniejszego załącznika (ROPA NAFTOWA I PRODUKTY NAFTOWE).
Wzrost stanu zapasów wykazuje się jako liczbę dodatnią, a zmniejszenie stanu zapasów jako liczbę ujemną.
Niniejsza kategoria obejmuje dostawy na rynek krajów gazu gotowego do wprowadzenia na rynek, w tym do gaz wykorzystany przez przemysł gazowniczy do wytwarzania ciepła i eksploatacji urządzeń (tj. zużycie w trakcie wydobycia gazu, na potrzeby systemu gazociągów i zakładów przetwarzających); należy również uwzględnić straty podczas przesyłu oraz dystrybucji.
Uwaga dotycząca poziomu zapasów: obejmuje on gaz ziemny przechowywany w postaci gazowej i ciekłej.
Ilości wykorzystane przez przemysł gazowniczy do wytwarzania ciepła i eksploatacji urządzeń (zużycie w trakcie wydobycia gazu, na potrzeby systemu gazociągów i zakładów przetwarzających); włącznie ze stratami podczas przesyłu oraz dystrybucji.
Przywóz (produkty wwiezione) należy zgłaszać według kraju pochodzenia, a wywóz (produkty wywiezione) według kraju przeznaczenia. Zastosowanie ma uwaga dotycząca przywozu i wywozu w sekcji 4.2.3. Przywóz i wywóz należy zgłaszać wyłącznie w odniesieniu do państwa sąsiadującego lub państwa, z którym nawiązano bezpośrednie połączenie za pośrednictwem gazociągu/ropociągu, lub - w przypadku LNG - w odniesieniu do państwa, w którym gaz został załadowany na statek.
Ilości należy zgłaszać w dwóch jednostkach:
W ciągu 55 dni od końca miesiąca objętego sprawozdaniem.
KRÓTKOTERMINOWE MIESIĘCZNE DANE STATYSTYCZNE
W załączniku A przedstawiono wyjaśnienia pojęć, które nie zostały wyjaśnione w tym załączniku.
Poniższe regulacje mają zastosowanie do wszystkich rodzajów gromadzenia danych określonych w niniejszym załączniku:
W niniejszym rozdziale omówiono zgłaszanie ropy naftowej.
Przywóz obejmują każdą ilość ropy naftowej, która jest wwożona na obszar celny państwa członkowskiego lub przybywa z innego państwa członkowskiego w celu innym niż tranzyt celny. Uwzględnić należy ropę naftową wykorzystywaną w celu budowania zapasów.
Z przywozu należy wyłączyć ropę wydobywaną z dna morskiego, w stosunku do którego państwo członkowskie ma wyłączne prawo eksploatacji, i wprowadzaną na obszar celny Wspólnoty.
Dostawa obejmuje ropę naftową przywiezioną i wyprodukowaną w państwie członkowskim w okresie odniesienia. Wyłącza się dostawę ropy naftowej z uprzednio zgromadzonych zapasów.
Cena CIF (koszt, ubezpieczenie, fracht) obejmuje cenę FOB (dostarczony na statek), która jest ceną rzeczywiście zafakturowaną w porcie/miejscu załadunku oprócz kosztów transportu, ubezpieczenia i opłat związanych z operacjami przewozu ropy naftowej.
Cenę CIF ropy naftowej wyprodukowanej w państwie członkowskim oblicza się jako franco portu rozładunku lub franco granicy, tj. w momencie, kiedy ropa naftowa wchodzi w jurysdykcję celną państwa przywozu.
Gęstość mierzona w stopniach Amerykańskiego Instytutu Naftowego (gęstość API) jest miarą tego, jak ciężka/lekka jest ropa naftowa w porównaniu z wodą. Zgłasza się ją według następującego wzoru w stosunku do masy właściwej (SG): API = (141,5 - SG) - 131,5
bbl (baryłka) dla 2.3.1.4. i 2.3.2.1.
kt (tysiąc ton) dla 2.3.2.1.
% (procent) dla 2.3.1.3.
° (stopnie) dla 2.3.1.2.
$ (dolar amerykański) w przeliczeniu na baryłkę dla 1.3.1.5. i 1.3.2.2.
$ (dolar amerykański) w przeliczeniu na tonę dla 1.3.2.2.
jeden miesiąc kalendarzowy.
co miesiąc.
w ciągu jednego miesiąca kalendarzowego po miesiącu objętym sprawozdaniem.
Format przekazywanych danych powinien być zgodny z właściwym standardem wymiany danych określonym przez Eurostat.
Dane należy przekazać lub przesłać drogą elektroniczną do pojedynczego punktu wprowadzania danych Eurostatu.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 844/2010 z dnia 20 września 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.258.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 października 2010 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 147/2013 z dnia 13 lutego 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.50.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 marca 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 431/2014 z dnia 24 kwietnia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.131.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 maja 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2017/2010 z dnia 9 listopada 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.292.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 2017 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2019/2146 z dnia 26 listopada 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.325.43) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 stycznia 2020 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2022/132 z dnia 28 stycznia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.20.208) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lutego 2022 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2024/264 z dnia 17 stycznia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.264) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 lutego 2024 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 147/2013 z dnia 13 lutego 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.50.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 marca 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 431/2014 z dnia 24 kwietnia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.131.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 maja 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2017/2010 z dnia 9 listopada 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.292.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 2017 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2019/2146 z dnia 26 listopada 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.325.43) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 stycznia 2020 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2022/132 z dnia 28 stycznia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.20.208) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lutego 2022 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2024/264 z dnia 17 stycznia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.264) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 lutego 2024 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 147/2013 z dnia 13 lutego 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.50.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 marca 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2017/2010 z dnia 9 listopada 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.292.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 2017 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2019/2146 z dnia 26 listopada 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.325.43) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 stycznia 2020 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2022/132 z dnia 28 stycznia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.20.208) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lutego 2022 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2024/264 z dnia 17 stycznia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.264) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 lutego 2024 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 147/2013 z dnia 13 lutego 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.50.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 marca 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2017/2010 z dnia 9 listopada 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.292.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 2017 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2019/2146 z dnia 26 listopada 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.325.43) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 stycznia 2020 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2022/132 z dnia 28 stycznia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.20.208) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lutego 2022 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2024/264 z dnia 17 stycznia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.264) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 lutego 2024 r.
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
Grażyna J. Leśniak 13.03.2025
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
Grażyna J. Leśniak 11.03.2025
Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
Grażyna J. Leśniak 27.02.2025
Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
Grażyna J. Leśniak 25.02.2025
500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
Robert Horbaczewski 20.01.2025
1 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
Monika Pogroszewska 02.01.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2008.304.1 |
| Rodzaj: | Rozporządzenie |
| Tytuł: | Rozporządzenie 1099/2008 w sprawie statystyki energii |
| Data aktu: | 22/10/2008 |
| Data ogłoszenia: | 14/11/2008 |
| Data wejścia w życie: | 04/12/2008 |
