PreambułaREPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,
REPUBLIKA AUSTRII,
REPUBLIKA FRANCUSKA,
REPUBLIKA WŁOSKA,
KSIĘSTWO LIECHTENSTEIN,
KSIĘSTWO MONAKO,
REPUBLIKA SŁOWENII,
KONFEDERACJA SZWAJCARSKA
oraz
WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,
ZGODNIE ze swymi zadaniami wynikającymi z Konwencji w sprawie ochrony Alp (konwencji alpejskiej) z dnia 7 listopada 1991 r., mającymi na celu zapewnienie globalnej polityki ochrony oraz trwałego rozwoju obszaru alpejskiego,
WYPEŁNIAJĄC zobowiązania określone w art. 2 ust. 2 i 3 konwencji alpejskiej,
DĄŻĄC do ilościowego i jakościowego zmniejszenia niszczenia gleby, w szczególności poprzez stosowanie metod produkcji rolnej i leśnej, które nie szkodzą glebie, poprzez oszczędne ich stosowanie, hamowanie erozji, jak również ograniczenie nieprzepuszczalności gleby,
UZNAJĄC, że ochrona gruntów w Alpach, trwałe zarządzanie nimi oraz odbudowanie ich funkcji naturalnych w miejscach zniszczonych leżą w interesie ogólnym,
UZNAJĄC, że Alpy, jako jeden z największych ciągłych obszarów naturalnych w Europie, są różnorodne pod względem ekologicznym i że należy dbać o to, by ich wyjątkowo wrażliwe ekosystemy mogły nadal funkcjonować,
PRZEKONANI, że miejscowa ludność powinna być w stanie określić swój własny projekt rozwoju społecznego, kulturalnego i gospodarczego oraz uczestniczyć w jego realizacji w istniejących ramach instytucjonalnych,
ŚWIADOMI, że z jednej strony, obszar alpejski stanowi środowisko gospodarcze i życiowe dla ludności miejscowej oraz teren rekreacji dla mieszkańców innych regionów oraz że z drugiej strony, zachowanie funkcji gleby może być zagrożone z uwagi na rozmaite wymogi użytkowania skumulowane w ograniczonym obszarze alpejskim oraz że z tej przyczyny trzeba pogodzić interes ekonomiczny z wymogami ekologicznymi,
UZNAJĄC, że gleba zajmuje miejsce szczególne wewnątrz ekosystemów, że jej odtworzenie, jak również regeneracja gleb zniszczonych następują bardzo powoli, że z powodu odrębności topograficznych obszaru alpejskiego erozja gleby mogłaby się nasilić oraz że z jednej strony, gleba stanowi zbiornik substancji zanieczyszczających środowisko a z drugiej strony, z zanieczyszczonej gleby mogą przenosić się substancje zanieczyszczające środowisko do sąsiednich ekosystemów, co może stwarzać zagrożenie dla człowieka, zwierząt i roślin,
ŚWIADOMI, że użytkowanie gleby, w szczególności wynikające z urbanizacji, rozwoju przemysłu i rzemiosła, infrastruktury, eksploatacji złóż, turystyki, rolnictwa i gospodarki leśnej oraz z transportu może prowadzić do jakościowego i ilościowego niszczenia gleby i że w związku z tym należałoby zaproponować, w celu jej ochrony, właściwe i zintegrowane środki zapobiegawcze, jak również ograniczające i naprawiające szkody,
MAJĄC NA UWADZE, że ochrona gleby w istotny sposób wpływa na inne polityki w obszarze alpejskim i że powinna ona w związku z tym być dostosowana do innych dziedzin i sektorów,
PRZEKONANI, że niektóre problemy mogą być rozwiązane tylko w ramach transgranicznych i że wymagają one ze strony państw alpejskich przyjęcia wspólnych środków, które powinny zostać wprowadzone w życie przez Państwa Sygnatariuszy w zależności od istniejących możliwości,
UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE: