Decyzja 2002/272/WE ustanawiająca kryteria ekologiczne przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego twardym pokryciom podłogowym

DECYZJA KOMISJI

z dnia 25 marca 2002 r.

ustanawiająca kryteria ekologiczne przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego twardym pokryciom podłogowym

(notyfikowana jako dokument nr C(2002) 1174)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2002/272/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 11 kwietnia 2002 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1980/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 lipca 2000 r. w sprawie zrewidowanego programu przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego⁽¹⁾, w szczególności jego art. 4 i art. 6 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na mocy rozporządzenia (WE) nr 1980/2000 wspólnotowe oznakowanie ekologiczne może być przyznawane produktowi posiadającemu właściwości umożliwiające przyczynienie się do poprawy kluczowych aspektów ochrony środowiska.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1980/2000 przewiduje ustanowienie szczególnych kryteriów dotyczących grup produktów.

(3) Środki, przewidziane w niniejszej decyzji oparte są na projektach kryteriów opracowanych przez Komitet Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego ustanowiony na podstawie art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1980/2000.

(4) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu powołanego na mocy art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1980/2000,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Aby uzyskać wspólnotowe oznakowanie ekologiczne na mocy rozporządzenia (WE) nr 1980/2000, twarde pokrycie podłogowe musi zaliczać się do grupy produktów "twardych pokryć podłogowych" określonych w art. 2 niniejszej decyzji oraz spełniać kryteria ekologiczne wymienione w załączniku.

Artykuł  2

Grupa produktów określonych jako "twarde pokrycia podłogowe" obejmuje następujące produkty twarde bez żadnych istotnych funkcji konstrukcyjnych, wykorzystywane do wewnętrznych/zewnętrznych pokryć podłogowych: kamienie naturalne, kamienie scalone, betonowe elementy chodnikowe, płytki lastryko, ceramiczne i gliniane.

Artykuł  3

Do celów administracyjnych grupie produktów "twarde pokrycia podłogowe" przydziela się kod "021".

Artykuł  4 ¹

Kryteria ekologiczne dla grupy produktów "twarde pokrycia podłogowe" oraz wymogi oceny i weryfikacji dotyczące tych kryteriów są ważne do dnia 31 marca 2010 r.

Artykuł  5

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 marca 2002 r.

	W imieniu Komisji
	Margot WALLSTRÖM
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 237 z 21.9.2000, str. 1.

ZAŁĄCZNIK

RAMY

Cele ustanowienia kryteriów

Kryteria mają na celu przede wszystkim popularyzowanie:

– zmniejszania wpływu na środowisko naturalne i jego zasoby,

– ograniczania zużycia energii,

– zmniejszania ilości substancji toksycznych i innych substancji zanieczyszczających uwalnianych do środowiska naturalnego,

– ograniczania wykorzystywania substancji niebezpiecznych,

– informacji umożliwiających konsumentowi używanie produktu w sposób efektywny, zmniejszający jego całościowy wpływ na środowisko naturalne.

Kryteria są ustawione na takich poziomach, aby zachęcały do oznakowania tych twardych pokryć podłogowych, które produkowane są w warunkach ograniczonego wpływu na środowisko naturalne.

Wymagania dotyczące oceny i weryfikacji

W ramach każdego kryterium wskazano szczególne wymagania w stosunku do oceny i weryfikacji.

Grupa produktów posiada strukturę opisaną poniżej (w nawiasach podano definicje CEN) i można ją podzielić na dwie następujące główne podgrupy: "produkty naturalne" i "produkty przetworzone".

Kamienie naturalne (CEN TC 246) stanowią kawałki naturalnie występujących skał, w tym marmuru, granitu i innych. Termin "inne" kamienie naturalne odnosi się do kamieni, których charakterystyka techniczna różni się całkowicie od marmuru i granitu, jak określono w normie "Kamienie naturalne - terminologia" CEN/TC 246/N.237 prEN 12670. Ogólnie tego rodzaju kamienie nie dają się łatwo polerować i nie są wydobywane w blokach. Należy do nich: piaskowiec, kwarcyt, łupki, tuf wulkaniczny.

Grupę "kamieni przetworzonych" można podzielić na produkty utwardzane i wypalane. Do utwardzanych należą kamienie scalone, betonowe elementy chodnikowe i lastryko. Płytki ceramiczne i gliniane stanowią produkty wypalane.

Kamienie scalone są produktami przemysłowymi wytwarzanymi z mieszaniny kruszywa, głównie żwiru kamiennego oraz spoiwa, jak określono w CEN/TC 246-229. Żwir zwykle składa się z grysu marmurowego i granitowego pochodzącego z kamieniołomów, zaś spoiwo tworzą składniki sztuczne, takie jak nienasycona żywica poliestrowa i cement hydrauliczny. Do grupy tej zalicza się również kamienie sztuczne i zagęszczony marmur.

Betonowe elementy chodnikowe są produktami wykorzystywanymi do zewnętrznych pokryć podłoża. Otrzymywane są przez mieszanie piasku, żwiru, cementu, pigmentów nieorganicznych i dodatków oraz poddawane sprężaniu wibracyjnemu, jak określono w CEN/TC 178. Grupa ta obejmuje betonowe płyty chodnikowe i płytki.

Płytki lastryko są odpowiednio zagęszczonymi elementami o jednolitym kształcie i grubości, spełniającymi określone wymagania geometryczne, jak określono w CEN/TC 229. Wyróżnia się płyty jedno- i dwuwarstwowe. Płytki jednowarstwowe są w całości otrzymywane z granulatów lub odłamków odpowiedniego kruszywa, wtopionego w szary i biały cement wymieszanym z wodą. Płytki dwuwarstwowe złożone są z warstwy wierzchniej lub warstwy trwałej (mającej skład płytki jednowarstwowej) oraz drugiej warstwy, zwanej podłożem lub podkładem betonowym, której powierzchnia nie jest eksponowana podczas normalnego użycia i która może być częściowo usunięta. Płytki ceramiczne są cienkimi płytkami wykonanymi z gliny i/lub innych surowców nieorganicznych, takich jak skaleń i kwarc, jak określono w CEN/TC 67. Kształt nadaje się im zwykle w procesie wyciskania lub prasowania w temperaturze pokojowej, suszenia, a następnie wypalania w temperaturach wystarczających do osiągnięcia pożądanych właściwości. Płytki mogą być szkliwione lub matowe. Ponadto są one niepalne i odporne na działanie światła.

Płytki gliniane, wykorzystywane do układania powierzchni ścieralnych chodników, spełniają określone wymagania co do kształtu i wymiarów. Wytwarzane są z gliny i innych materiałów, z udziałem dodatków lub bez, jak określono w CEN. Ciężar właściwy tego rodzaju płytek nie przekracza 40 kg/m².

Jeżeli tak zaznaczono, niektóre kryteria stosuje się odpowiednio do jednej z podgrup wymienionych powyżej. Jeżeli nie ma szczególnych wskazań, kryteria odnoszą się do wszystkich produktów. Szczegóły dotyczące procedur obliczeniowych są podane w dodatku technicznym.

W stosownych przypadkach, mogą być wykorzystywane inne metody badawcze niż wskazane dla każdego kryterium, o ile właściwy organ oceniający wniosek potwierdzi ich równoważność.

Jeżeli to możliwe, testy powinny być przeprowadzane przez zatwierdzone laboratoria lub laboratoria, które spełniają wymogi ogólne ujęte w normie EN ISO 17025.

W stosownych przypadkach, właściwe organy mogą żądać dokumentacji uzupełniającej lub przeprowadzić niezależną weryfikację.

Zaleca się, aby właściwe organy podczas oceny wniosków i monitorowania ich zgodności z kryteriami uwzględniały możliwość wdrożenia uznanych programów zarządzania ochroną środowiska, takich jak EMAS lub ISO14001 (uwaga : wdrożenie tego rodzaju programów nie jest wymagane).

KRYTERIA

1. Wydobywanie surowców

1.1. Zarządzanie wydobywaniem surowców (dotyczy jedynie produktów naturalnych)

Ogólny wynik oceny zarządzania wydobywaniem naturalnego kamienia stanowi całkowita liczba punktów obliczona na podstawie matrycy zawierającej dziewięć głównych wskaźników (I). Wynik ostateczny otrzymuje się z sumy punktów indywidualnych nadanych każdemu wskaźnikowi, pomnożonych w stosownych przypadkach przez korygujący współczynnik wagowy (W) (patrz dodatek techniczny - A1 dotyczący procedur obliczeniowych). Wynik ważony dla kamieniołomu powinien wynosić co najmniej 25 punktów. Liczba punktów dla każdego wskaźnika powinna zawierać się w granicach wyznaczonych przez barierę wykluczającą (jeżeli jest ona podana).

Ponadto powinny zostać spełnione wszystkie poniższe warunki:

– nie może występować żadne przenikanie do głębokich wodonośnych pokładów wód podziemnych (patrz dodatek techniczny - A1),

– nie może występować przenikanie do zbiorników wód powierzchniowych posiadających ujęcia wody pitnej, do cieków wodnych lub wód objętych rejestrem obszarów chronionych, utworzonym przez Państwo Członkowskie zgodnie z dyrektywą 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającą ramy dla wspólnotowego działania w zakresie polityki wodnej⁽¹⁾, lub cieków wodnych o przeciętnym przepływie wody powyżej 5 m³/s (patrz dodatek techniczny - A1),

– w celu uniknięcia przedostawania się ścieków do środowiska naturalnego oraz zasilenia obiegu uzdatniania konieczny jest zamknięty system oczyszczania ścieków. Woda gromadzona jest wówczas niedaleko miejsca użytkowania do urabiania skał i doprowadzana zamkniętymi rurami do oczyszczalni. Po oczyszczeniu, woda jest ponownie wprowadzana do obiegu.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia obliczenia ogólnego wyniku ważonego dotyczącego oceny zarządzania wydobywaniem surowca oraz odpowiednie dane związane z każdym z dziewięciu wskaźników zgodnie z poniższą tabelą i stosownymi instrukcjami zawartymi w dodatku technicznym - A1 (między innymi potwierdzając, że każdy ze wskaźników znajduje się w granicach wyznaczonych przez odpowiadającą mu barierę wykluczającą, o ile jest ona podana). Ponadto wnioskodawca dostarcza odpowiednią dokumentację i/lub oświadczenia o spełnieniu wszystkich wyżej wymienionych kryteriów.

Wskaźnik	Opis		Wynik
			5 (doskonały)	3 (dobry)	1 (dostateczny)	Bramka wykluczająca	Odpowiednie wagi
I.1. Wskaźnik uzdatniania wody	Patrz dodatek techniczny - A3		> 95	95-85	84-80	< 80	W4
1.2. Stopień jednoczesnej odbudowy	m2 obszaru eksploatowanego (front kamieniołomu + czynna hałda)/m2 wydzielonego formalnie obszaru kamieniołomu (%)		< 15	15-30	31-50	> 50	W1, W2, W3
1.3. Wydobycie	m3 bloków handlowych/m3 wydobytego	Marmur	> 40	40-30	29-20	< 20
bloków	surowca (%)	Granit	> 50	50-40	39-30	< 30	-
		Inne	> 20	20-15	14-10	< 10
1.4. Oszacowanie	m3 wykorzystanych surowców	Marmur	> 60	60-45	44-35	< 35
zasobów	użytecznych/m3 wydobytych surowców (%)	Granit	> 60	60-45	44-35	< 35	-
naturalnych		Inne	> 50	50-35	34-25	< 25
1.5. Warunki pracy	Całkowita liczba przepracowanych godzin/produkcja roczna (h/m3)	Ładowarka kołowa	< 3,5	3,5-5,5	> 5,5	-	-
urządzeń		Koparka	< 2,5	2,5-3,0	> 3,0	-
1.6. Jakość powietrza	Roczna wartość dopuszczalna stężenia pyłu PM 10 mierzona wzdłuż granicy terenu kamieniołomu (μg/Nm3) Metoda badawcza EN 12341		< 20	20-100	101-150	> 150	W1, W3
1.7. Jakość wody	Zawiesina stała (mg/l) Metoda badawcza ISO 5667-17		< 15	15-30	31-40	> 40	W1, W2, W3, W4
1.8. Poziom hałasu	Mierzony wzdłuż granicy kamieniołomu (dB(A)) Metoda badawcza ISO 1996/1		< 30	30-55	56-60	> 60	W1, W3
1.9. Wizualne oddziaływanie na otoczenie	patrz dodatek techniczny - A1.		0-10	> 10-20	> 20-30	> 30	W1, W3

Wykaz wag (wykorzystywanych we wskazanych przypadkach):

W1. Ochrona przyrody: jeżeli teren kamieniołomu jest usytuowany:

- w miejscu o dużym znaczeniu dla Wspólnoty na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory⁽²⁾ i jej późniejszych zmian,

- na terenach sieci Natura 2000, złożonej z obszarów specjalnej ochrony na mocy dyrektywy Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa⁽³⁾ i jej późniejszych zmian, oraz obszarów objętych jednocześnie dyrektywą 92/43/EWG,

- lub równoważnych obszarach położonych poza Wspólnotą Europejską, które podlegają odpowiednim przepisom Konwencji Narodów Zjednoczonych o różnorodności biologicznej⁽⁴⁾,

wówczas W1 odnosi się do następujących wskaźników: stopnia jednoczesnej odbudowy (I.2), jakości powietrza (I.6), jakości wody (I.7), poziomu hałasu (I.8), wizualnego oddziaływania na otoczenie (I.9). Te same zasady obowiązują, jeżeli kamieniołom położony jest poza takimi miejscami, ale mógłby mieć na nie znaczący wpływ zarówno samodzielnie, jak i w połączeniu z innymi planami czy projektami⁽⁵⁾. Odpowiednia waga wynosi 0,3.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia oświadczenie, z towarzyszącą mu dokumentacją, wskazujące czy teren kamieniołomu jest usytuowany w miejscach o dużym znaczeniu dla Wspólnoty lub z nimi graniczy zgodnie z dyrektywami 92/43/EWG i 79/409/EWG, jak wyszczególniono powyżej. Państwa Członkowskie przygotowują wykazy obszarów tworzących sieć Natura 2000 i umieszczają je na mapach. W regionach poza Wspólnotą Europejską, wnioskodawca przedstawia oświadczenie, z towarzyszącą mu dokumentacją, wskazujące czy teren kamieniołomu jest położony na obszarach chronionych lub z nimi graniczy, jak ustalono w Konwencji Narodów Zjednoczonych o różnorodności biologicznej z 1992 r.

W2. Ochrona gleby: w odniesieniu do stopnia jednoczesnej odbudowy (I.2) i wskaźnika jakości wody (I.7) rozpatruje się różne wartości wag, jako funkcje użyteczności gruntów (więcej szczegółów w dodatku technicznym - A1):

Ochrona gleby	Klasa 1 - II	Klasa HI - IV - V	Klasa VI - VII - VIII
Waga	0,3	0,5	0,8

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację, obejmującą mapę i klasyfikację gruntów, na których położony jest kamieniołom.

W3. Gęstość zaludnienia osad położonych w promieniu (odległości) 5 km od kamieniołomu: stopień jednoczesnej odbudowy (I.2), wskaźnik jakości powietrza (I.6), jakość wody (I.7) i poziom hałasu (I.8) oraz wskaźnik wizualnego oddziaływania na otoczenie (I.9) są ważone odpowiednio w trzech zakresach gęstości zaludnienia:

Gęstość zaludnienia	> 100 osób/km2	20 do 100 osób/km2	< 20 osób/km2
Waga	0,5 (0,6)	0,7 (0,84)	0,9

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza mapę i odpowiednią dokumentację potwierdzającą gęstość zaludnienia osad położonych w promieniu (odległości) 5 km od granicy kamieniołomu (wydzielonego formalnie obszaru kamieniołomu). W przypadku występowania na rozważanym terenie kamieniołomów i rozwijających się osad należy użyć wskaźnika wagowego umieszczonego w nawiasach. Nie odnosi się to natomiast do znaczącego zwiększania wydzielonych formalnie obszarów kamieniołomów (> 75 %).

W4. Jeżeli kamieniołom dociera do wód powierzchniowych (przeciętny przepływ wody < 5 m³/s), stosuje się wagę 0,5 dla obydwu wskaźników dotyczących stosunku uzdatniania wody (I.1) i jej jakości (I.7).

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację wskazującą, czy kamieniołom dociera do warstwy wód powierzchniowych.

1.2. Zarządzanie wydobywaniem surowców (dotyczy jedynie produktów przetworzonych)

Wydobywanie surowców naturalnych wykorzystywanych w produkcji przetworzonych twardych pokryć podłogowych podlega następującym wymaganiom:

Parametr	Bariera (do przekroczenia)
Projekt działalności wydobywczej i poprawa stanu środowiska	Wymagany jest raport techniczny zawierający oświadczenie wnioskodawcy dowodzące, że wydobywanie surowców i działania w zakresie poprawy stanu środowiska są w pełni zgodne z obydwiema dyrektywami 92/43/EWG (siedliska) i 79/409/EWG (ptaki), oraz ich późniejszymi zmianami.
	Na obszarach poza Wspólnotą Europejską wymagany jest zbliżony raport techniczny dowodzący zgodności z Konwencją NZ o różnorodności biologicznej (1992) i wiedzą o krajowej strategii i planach działań w tej dziedzinie, o ile są one dostępne
Wizualne oddziaływanie na otoczenie patrz: dodatek techniczny - A1	X % ≤ 30

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza odpowiednie dane i dokumenty wraz z mapą obszaru.

2. Dobór surowców naturalnych (dotyczy wszystkich produktów pokryć podłogowych)

Żadna z substancji lub preparatów, którym są przypisane lub mogą zostać przypisane w momencie składania wniosku, następujące formy ryzyka (lub ich kombinacja):

R45 (rakotwórcza);

R46 (możliwość wywoływania dziedzicznych zmian genetycznych);

R50 (duże oddziaływanie toksyczne na organizmy wodne);

R51 (toksyczne oddziaływanie na organizmy wodne);

R52 (szkodliwe oddziaływanie na organizmy wodne);

R53 (możliwość wywoływania długofalowych negatywnych skutków w wodnym środowisku naturalnym);

R60 (możliwość zmniejszania płodności);

R61 (możliwość wywołania uszkodzenia płodu);

jak ustanowiono dyrektywą Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych⁽⁶⁾, wraz z jej późniejszymi zmianami, nie może być dodawana do surowców naturalnych.

Ze względu na korzyści odnoszone przez środowisko w związku z recyklingiem surowców, kryteriów tych nie stosuje się do kontyngentów surowców wykorzystywanych w zamkniętym obiegu recyklingu, jak określono w dodatku A2.

W przypadku ołowiu, kadmu i antymonu (lub ich dowolnych związków) używanych w dodatkach, ich zawartość nie może przekroczyć następujących wartości dopuszczalnych:

Parametr	Bariera (% wagi glazury)
Ołów	0,5
Kadm	0,1
Antymon	0,25

Obecność azbestu w surowcach wykorzystywanych w produktach naturalnych i przetworzonych jest niedozwolona.

Wykorzystanie żywicy poliestrowej w produkcji zostaje ograniczone do 10 % całkowitej wagi surowców naturalnych.

Ocena i weryfikacja: w związku z analizą chemiczną i mineralogiczną, wnioskodawca dostarcza wzory chemiczne surowców wraz z oświadczeniem o spełnianiu przez nie wyżej wymienionych kryteriów.

3. Obróbka wykończeniowa (dotyczy jedynie produktów naturalnych)

Obróbkę wykończeniową produktów naturalnych należy przeprowadzać zgodnie z następującymi wymaganiami:

Parametr	Bariera (do przekroczenia)	Metoda badawcza
Emisja pyłu do atmosfery	PM10 < 150 μg/Nm3	EN 12341
Emisja styrenu do atmosfery	< 210 mg/Nm3
Wskaźnik uzdatniania wody		Dodatek techniczny - A3
Zanieczyszczenie zawiesinami cząstek stałych w wodzie	< 40 mg/l	ISO 5667 - 17
Zanieczyszczenie wody kadmem Cd	< 0,015mg/l	ISO 8288
Zanieczyszczenie wody chromem Cr(VI)	< 0,15 mg/l	ISO 11083
Zanieczyszczenie wody żelazem Fe	< 1,5 mg/l	ISO 6332
Zanieczyszczenie wody ołowiem Pb	< 0,15 mg/l	ISO 8288

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza odpowiednie analizy i raporty z badań dla każdego parametru zanieczyszczeń i ze wszystkich punktów emisji. Jeżeli metoda badawcza nie jest określona lub jest ona przeznaczona jedynie do weryfikacji lub monitorowania, właściwe organy powinny oprzeć się na oświadczeniach i dokumentach przedstawionych przez wnioskodawcę lub skorzystać z niezależnej weryfikacji.

4. Proces produkcji (w odniesieniu do surowców przetworzonych)

4.1. Zużycie energii

Zużycie energii oblicza się jako zapotrzebowanie na energię w procesie produkcyjnym (ZEP) kamieni scalonych i płytek lastryko lub jako zapotrzebowanie na energię w procesie wypalania (ZEW) płytek ceramicznych i glinianych. Uwaga: wszystkie bariery wyrażone są w MJ na m² produktu gotowego do sprzedaży. Kryterium to nie jest stosowane do produkcji betonowych płyt chodnikowych ani do etapu wypalania maswerku (dekoracji).

A. Ograniczenia zapotrzebowania na energię w procesie produkcyjnym (ZEP)

Zapotrzebowanie na energię w procesie produkcyjnym kamieni scalonych lub płytek lastryko nie powinno przekraczać barier jak poniżej:

	Bariera (MJ/m2)	Metoda badawcza
Kamienie scalone	100	Dodatek techniczny - A4
Płytki lastryko	60	Dodatek techniczny - A4

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca oblicza zapotrzebowanie na energię zgodnie z instrukcją zamieszczoną w dodatku technicznym - A4 oraz przedstawia odpowiednie wyniki wraz z dokumentacją uzupełniającą.

B. Ograniczenia zapotrzebowania na energię w procesie wypalania (ZEW)

Zapotrzebowanie na energię dla etapu wypalania płytek ceramicznych i glinianych nie powinno przekraczać wartości podanych poniżej:

	Zakres (MJ/m2)	Metoda badawcza
Płytki ceramiczne (ciężar właściwy ≤ 19 kg/m2)	50	Dodatek techniczny - A4
Płytki ceramiczne (ciężar właściwy > 19 kg/m2)	70	Dodatek techniczny - A4
Płytki gliniane ciężar właściwy ≤ 40 kg/m2)	60	Dodatek techniczny - A4

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca oblicza zapotrzebowanie na energię zgodnie z instrukcją zamieszczoną w dodatku technicznym - A4 i przedstawia odpowiednie wyniki wraz z dokumentacją uzupełniającą.

4.2. Zużycie wody

Wskaźnik uzdatniania ścieków powstających w procesach łańcucha produkcyjnego powinien osiągnąć co najmniej 90 %. Wskaźnik uzdatniania oblicza się jako stosunek między ilością ścieków uzdatnionych wewnątrz lub na zewnątrz zakładu, a całkowitą ilością wody, jaka opuszcza proces produkcji, jak określono w dodatku technicznym - A3.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia obliczenia wskaźnika uzdatniania wody, w tym także surowe dane pierwotne dotyczące ogólnej ilości wytworzonych ścieków, ścieków uzdatnionych oraz ilość i źródło wody pierwotnie użytej do procesu.

4.3. Emisje do atmosfery

Kamienie scalone

W całym procesie wytwórczym emisje do atmosfery niżej wymienionych parametrów nie powinny przekraczać następujących wartości:

Parametr	Bariera (mg/m2)	Metoda badawcza
Pył	300	ISO 9096
NOx	1.200	ISO 11564
SO2	850	ISO 7935
Styren	2.000	-

Ocena i weryfikacja: postępując zgodnie ze wskazówkami zawartymi w dodatku technicznym - A5, wnioskodawca zapewnia odpowiednią dokumentację i raporty z badań dotyczących każdej emitowanej substancji wymienionej powyżej. W przypadku gdy nie określono metody badawczej lub jest ona przeznaczona jedynie do weryfikacji lub monitorowania, właściwie organy powinny oprzeć się na oświadczeniach i dokumentacji dostarczonej przez wnioskodawcę i/lub wykorzystać niezależne weryfikacje.

Płytki ceramiczne

Całkowita emisja pyłu do atmosfery w wyniku prasowania, szkliwienia i suszenia rozpryskowego ("emisja na zimno") nie powinna przekraczać 5 g/m².

Ocena i weryfikacja: postępując zgodnie ze wskazówkami zawartymi w dodatku technicznym - A5, wnioskodawca dostarcza odpowiednią dokumentację i raporty z badań.

Emisje do atmosfery w fazie wypalania nie powinny przekraczać wartości podanych poniżej:

Parametr	Bariera (mg/m2)	Metoda badawcza
Pył	200	ISO 9096
F	200	ISO/CD 15713
NOx	2.500	ISO 11564
SO2	1.500	ISO 7935

Ocena i weryfikacja: postępując zgodnie ze wskazówkami zawartymi w dodatku technicznym - A5, wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację i raporty z badań dotyczących każdego parametru wymienionego powyżej.

Płytki gliniane

Emisja do atmosfery niżej wymienionych parametrów w fazie wypalania płytek glinianych nie powinna przekraczać następujących wartości:

Parametr	Bariera (mg/m2)	Metoda badawcza
Pył	250	ISO 9096
F	200	ISO/CD 15713
NOx	3.000	ISO 11564
SO2	2.000	ISO 7935

Ocena i weryfikacja: postępując zgodnie ze wskazówkami zawartymi w dodatku technicznym - A5, wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację i raporty z badań dotyczących każdego parametru wymienionego powyżej.

Płytki lastryko i betonowe elementy chodnikowe

Emisja do atmosfery niżej wymienionych parametrów w fazie całego procesu wytwarzania nie powinna przekraczać następujących wartości:

Parametr	Bariera (mg/m2)	Metoda badawcza
Pył	300	ISO 9096
NOx	2.000	ISO 11564
SO2	1.500	ISO 7935

Ocena i weryfikacja: postępując zgodnie ze wskazówkami zawartymi w dodatku technicznym - A5, wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację i raporty z badań dotyczących każdego parametru wymienionego powyżej.

4.4. Zanieczyszczenia wody

Po oczyszczeniu ścieków na terenie zakładu lub poza nim, niżej wymienione parametry nie powinny przekraczać następujących wartości dopuszczalnych:

Zanieczyszczenie zawiesinami cząstek stałych	40 mg/l	ISO 5667-17
Zanieczyszczenie wody kadmem Cd	0,015 mg/l	ISO 8288
Zanieczyszczenie wody chromem Cr(VI)	0,15 mg/l	ISO 11083
Zanieczyszczenie wody żelazem Fe	1,5 mg/l	ISO 6332
Zanieczyszczenie wody ołowiem Pb	0,15 mg/l	ISO 8288

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację i raporty z badań potwierdzające zgodność z powyższym kryterium.

4.5. Cement

Wykorzystanie surowców naturalnych do produkcji cementu powinno pozostawać w zgodzie z kryteriami zarządzania wydobyciem surowców przeznaczonych na produkty przetworzone (kryterium 1.2).

Dla produktów, do produkcji których wykorzystuje się cement należy, przedstawić informacje dotyczące:

– zapotrzebowania na energię w procesie produkcyjnym (ZEP) cementu, które powinno być nie większe niż 3.800 MJ/t, obliczonego zgodnie ze wskazówkami zawartymi w dodatku technicznym - A4,

– emisji zanieczyszczeń do atmosfery, których poziom w procesie produkcyjnym cementu nie powinien przekraczać następujących wartości dopuszczalnych:

Parametr	Bariera (g/t)	Metoda badawcza
Pył	65	ISO 9096
SO2	350	ISO 11632
NOx	900	ISO 11564

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia odpowiednie raporty z badań i dokumentację dotyczącą ZEP oraz emisji zanieczyszczeń do atmosfery w związku z produkcją cementu.

5. Gospodarka odpadami

Wszystkie zakłady mające udział w wytwarzaniu produktu posiadają system gospodarowania odpadami produkcyjnymi. Podczas jego stosowania prowadzona jest dokumentacja, w której znajdą odzwierciedlenie co najmniej trzy następujące elementy:

– procedury segregowania i wykorzystywania tych materiałów, które można poddać procesowi recyklingu z masy odpadów,

– procedury odzyskiwania materiałów przeznaczonych do innych zastosowań,

– procedury gospodarowania odpadami niebezpiecznymi i ich usuwania.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację.

5.1. Odzyskiwanie odpadów (dotyczy jedynie produktów przetworzonych)

Przynajmniej 70 % (wagowo) wszystkich odpadów wytwarzanych w procesie lub procesach produkcji powinno być odzyskiwane zgodnie z ogólnymi warunkami i definicjami ustanowionymi dyrektywą Rady 91/156/EWG z dnia 18 marca 1991 r. zmieniającą dyrektywę 75/442/EWG w sprawie odpadów⁽⁷⁾.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację bazującą na przykład, na bilansie wagowym i/lub systemach raportowania w zakresie ochrony środowiska ukazujących wskaźnik zewnętrznego lub wewnętrznego odzyskiwania surowców, na przykład w wyniku recyklingu, ponownego użycia czy regeneracji.

6. Etap użytkowania

6.1. Uwalnianie substancji niebezpiecznych (dotyczy jedynie płytek szkliwionych)

W celu sprawdzenia możliwości uwalniania substancji niebezpiecznych z płytek szkliwionych na etapie użytkowania oraz po jego zakończeniu, produkty te powinny zostać zweryfikowane zgodnie z metodą EN ISO 10545-15. Następujące wartości dopuszczalne nie powinny zostać przekroczone:

Parametr	Bariera (mg/m2)	Metoda badawcza
Pb	80	ISO 10545-15
Cd	7	ISO 10545-15

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia analizę i raporty z testów w odniesieniu do emitowanych substancji wymienionych powyżej. Należy załączyć oświadczenie o zgodności produktu z wymaganiami dyrektywy Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988⁽⁸⁾ r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do wyrobów budowlanych, oraz z odpowiednimi zharmonizowanymi normami utworzonymi przez Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) i opublikowanymi w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

7. Przydatność do użycia

Produkt jest uznany za przydatny do użycia, czego dowodem mogą być dane pochodzące z odpowiednich procedur ISO, CEN lub równoważnych metod badawczych, takich jak krajowe czy zakładowe procedury badawcze.

Ocena i weryfikacja: należy przedstawić szczegółowe opisy procedur testowych i ich wyniki oraz oświadczenie o przydatności produktu do użycia opierające się na pozostałych informacjach dotyczących najlepszych sposobów jego wykorzystania przez użytkownika końcowego. Zgodnie z dyrektywą 89/106/EWG produkt jest uznany za przydatny do użycia, jeśli spełnia wymagania zharmonizowanej normy, europejskiej aprobaty technicznej lub niezharmonizowanej specyfikacji technicznej uznanej na poziomie wspólnotowym. Znak zgodności "CE" dla wyrobów budowlanych zapewnia producentom łatwo rozpoznawalne zaświadczenie zgodności i może być uważany za wystarczający w tym kontekście.

8. Informacje dla użytkownika

Produkt jest sprzedawany wraz z odpowiednimi informacjami dla użytkownika, które wskazują właściwy i najlepszy sposób użytkowania w aspekcie ogólnym i technicznym oraz odpowiedni sposób konserwacji. Na opakowaniu i/lub w instrukcji towarzyszącej produktowi powinny znajdować się następujące informacje:

a) o przyznaniu oznakowania ekologicznego UE wraz ze zwięzłym wyjaśnieniem jego znaczenia obok ogólnej informacji przedstawionej w drugim polu logo;

b) dotyczące zaleceń w zakresie użytkowania i konserwacji produktu. Należy podkreślić wszystkie istotne wskazówki, szczególnie odnoszące się do konserwacji i użytkowania produktów przeznaczonych do eksploatacji na wolnym powietrzu. W stosownych przypadkach, powinny one zawierać odniesienia do cech umożliwiających używanie ich w trudnych warunkach klimatycznych lub innych, na przykład, odporność na mróz/pochłanianie wody, odporność na plamy, odporność na działanie substancji chemicznych, a także opis przygotowania podłoża, instrukcję czyszczenia oraz zalecaną częstotliwość i rodzaje środków czyszczących. Informacje powinny również obejmować niektóre wskazówki na temat przewidywanego potencjalnego okresu technicznej żywotności produktu określonej jako przeciętnego okresu lub przedziału czasowego jego użytkowania;

c) dotyczące sposobu recyklingu lub usunięcia zużytego produktu (wyjaśnienie podaje się w celu poinformowania użytkownika o potencjalnie wysokiej skuteczności wykorzystania takiego produktu);

d) o oznakowaniu ekologicznym UE oraz odpowiedniej grupie produktów, wraz z następującym tekstem (lub równoważnym): "więcej informacji można uzyskać na stronie www dotyczącej oznakowania ekologicznego UE: http://europa.eu.int/ecolabel".

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia próbkę opakowania i/lub załączone teksty.

9. Informacje pojawiające się na oznakowaniu ekologicznym

Drugie pole oznakowania ekologicznego zawiera następujący tekst:

Produkty naturalne:

– wydobycie surowców w warunkach ograniczonego oddziaływania na siedliska i zasoby naturalne,

– zmniejszona emisja zanieczyszczeń podczas obróbki wykończeniowej,

– wzbogacona informacja dla użytkownika i udoskonalona gospodarka odpadami.

Produkty przetworzone:

– zmniejszone zużycie energii w procesach produkcyjnych,

– ograniczona emisja zanieczyszczeń do atmosfery i wód,

– wzbogacona informacja dla użytkownika i udoskonalona gospodarka odpadami.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza próbkę opakowania i/lub załączone teksty.

DODATEK TECHNICZNY

Wnioskodawca przedstawia wszystkie wymagane dane uzyskane podczas obliczeń, pomiarów i badań wykonanych bezpośrednio przed złożeniem wniosku. Pomiary winny być reprezentatywne dla odpowiedniej serii badań i spójne dla wszystkich odpowiednich części wniosku.

A1. Wydobycie surowców naturalnych - wskaźniki i definicje wag

Pokłady wodonośne

Wyrażenie "pokłady wodonośne" oznacza artezyjskie pokłady wodonośne.

Przeciętny przepływ masy wód powierzchniowych

Przeciętny przepływ cieku wodnego, który dociera do kamieniołomu oblicza się przy uwzględnieniu dopuszczonego obszaru właściwego kamieniołomu. Należy pomnożyć przekrój masy wody przez jej prędkość. Wartości te winny być reprezentatywne dla okresu przynajmniej dwunastu miesięcy.

Opis wskaźników

I.1. Wskaźnik uzdatniania wody

Patrz A3.

I.2. Stopień jednoczesnej odbudowy

Obliczenia wskaźnika I.2 obejmują pomiar obszaru eksploatowanego, składającego się z frontu kamieniołomu i obszarów hałd czynnych oraz obszaru formalnie wydzielonego. Pomiary te powinny być dokonywane podczas eksploatacji złóż.

I.3. Wskaźnik wydobycia bloków

Obliczenia wskaźnika I.3 obejmują ocenę ilości uzyskanych bloków handlowych i całkowitej ilości wydobytych bloków. Bloki handlowe (zgodnie z definicją bloków nieobrobionych w normie "Kamienie naturalne - terminologia" CEN/TC 246/N.237 prEN 12670) oznaczają bryły kamienia nadającego się do użytku składające się ze skał wydobytych w kamieniołomie, nadające się do dalszego przetworzenia w celu uzyskania płyt lub innych elementów budowlanych.

I.4. Ocena zasobów naturalnych

Obliczenia wskaźnika I.4 obejmują ocenę ilości surowca nadającego się do użycia i całkowitej ilości wydobytego materiału w skali roku. Termin surowiec nadający się do użycia odnosi się do całkowitej ilości surowca nie przeznaczonego do zwałowania: np. bloki handlowe, kruszywo i wszystkie inne substancje nadające się do dalszego przetworzenia i wykorzystania.

I.5. Warunki pracy urządzeń

Obliczenia wskaźnika I.5 obejmują ocenę całkowitej liczby godzin przepracowanych produktywnie przez urządzenie w stosunku do rocznej produkcji (m³) surowca nadającego się do użycia. Termin surowiec nadający się do użycia oznacza całkowitą jego ilość, która nie jest przeznaczona do zwałowania, na przykład bloki handlowe, kruszywo i wszystkie inne materiały nadające się do dalszego wykorzystania. Jeśli w kamieniołomie używa się więcej niż jednej koparki czy ładowarki kołowej, należy uwzględnić najwyższą liczbę przepracowanych godzin.

I.6. Jakość powietrza

Wskaźnik ten jest opisany w dyrektywie Rady 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnosząca się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu⁽⁹⁾. Obliczenia wskaźnika I.6 obejmują pomiary pyłu PM 10 wykonywane wzdłuż granicy kamieniołomu i oparte na wymaganiach szczególnych metody badawczej i przypisach ogólnych dyrektywy Rady (PM 10 zdefiniowano w art. 2 ust. 11). Metoda badawcza została zdefiniowana w normie EN 12341.

I.7. Jakość wody

Wskaźnik ten uwzględnia całkowite zanieczyszczenie wód powierzchniowych zawiesiną cząstek stałych wypływających z terenu kamieniołomu po ich oczyszczeniu. Obliczenia wskaźnika I.7 obejmują pomiary całkowitej ilości cząstek stałych zawartych w wodzie przy użyciu metody badawczej opisanej w normie ISO 5667-17.

I.8. Poziom hałasu

Wskaźnik uwzględnia poziom hałasu zanotowany wzdłuż granicy kamieniołomu. Obliczenia I.8 polegają na pomiarach hałasu z wykorzystaniem metody badawczej opisanej w normie ISO 1996-1.

I.9. Wizualne oddziaływanie na otoczenie

Ocena wizualnego oddziaływania na otoczenie opiera się na śledzeniu przekrojów poprzecznych przebiegających przez front kamieniołomu i inne zewnętrzne "punkty orientacyjne", które są istotne do ustalenia tego wskaźnika (na przykład punkty znajdujące się w pobliskim mieście, często odwiedzanych miejscach lub na głównych drogach itd.). Na ostateczny wynik, mierzony w procentach, zostaje wybrana największa liczba spośród uprzednio obliczonych wartości (najgorszy przypadek). Właściwy organ powinien otrzymać zwięzłe wyjaśnienie dotyczące ostatecznego wyboru "punktu orientacyjnego". Od punktu wzrokowego (P) poprowadzony jest "promień dolny", styczny do powierzchni topograficznej i przecinający najniższy punkt "widocznego obszaru kamieniołomu". Za widoczny obszar kamieniołomu uważany jest obszar, na którym prowadzone są wykopy lub utworzona jest hałda czynna. Tereny już odbudowane (zarówno na obszarze frontu, jak i hałd) nie są brane pod uwagę. Z tego samego punktu orientacyjnego poprowadzony jest drugi promień (zwany "promieniem górnym"), przecinający najwyższy punkt frontu kamieniołomu. Promień górny i dolny pozwalają na zidentyfikowanie przekroju, który wyznacza wysokość widocznego frontu (wysokość między górnym a dolnym promieniem wyznaczona na froncie). Obliczenia mogą być wykonane na podstawie projektu kamieniołomu. Te dane geometryczne są podstawiane do poniższego wzoru, a wynik jest ilorazem wizualnego oddziaływania kamieniołomu wpływającym na konkretny punkt obserwacyjny.

gdzie (Rysunek A1):

h = wysokość widocznego frontu z punktu obserwacyjnego P (w m);

L = odległość między najgorszym punktem P i frontem (w metrach);

tan 30° = tangens przeciętnego kąta widzenia ludzkiego oka;

x % = wizualne oddziaływanie na otoczenie w procentach.

Element h² oznacza powierzchnię podstawy stożka widzialności kamieniołomu, zaś (L tan 30°)² oznacza powierzchnię przeciętnego pola widzenia ludzkiego oka.

Rysunek A1: Graficzne zobrazowanie wskaźnika wizualnego oddziaływania na otoczenie

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

Wynik uwzględnia największą liczbę spośród obliczonych wartości.

Opis wagi

W2. Ochrona gleby/klasyfikacja gruntów

Zgodnie ze wskazówkami Europejskiego Biura Gleby, grunty dzielą się na osiem klas użytkowych na podstawie możliwości ich wykorzystania oraz zakresu ograniczeń upraw roślin. Poniżej przedstawiony jest informacyjny opis klas:

– gleby klasy I mają niewiele ograniczeń, które wpływałyby na możliwość ich wykorzystania,

– gleby klasy II mają przeciętne ograniczenia zmniejszające możliwości upraw roślin lub też wymagają przeciętnych działań ochronnych,

– gleby klasy III wykazują surowe ograniczenia zmniejszające możliwości uprawy roślin i/lub wymagają szczególnych działań ochronnych,

– gleby klasy IV wykazują bardzo surowe ograniczenia, zmniejszające możliwości upraw roślin i/lub wymagają bardzo troskliwego traktowania,

– gleby klasy V są w niewielkim stopniu lub nie są w ogóle narażone na ryzyko erozji, ale mają inne niemożliwe do usunięcia ograniczenia, które zawężają możliwości ich wykorzystania głównie jako pastwisk, poligonów, obszarów leśnych oraz jako źródło pozyskiwania roślin jadalnych ze stanu dzikiego i ostoja zwierzyny,

– gleby klasy VI wykazują poważne ograniczenia, które czynią je niezdatnymi do uprawy i zawężają możliwości ich wykorzystania głównie jako pastwisk, poligonów, obszarów leśnych oraz źródła pozyskiwania roślin jadalnych ze stanu dzikiego i ostoję zwierzyny,

– gleby klasy VII wykazują bardzo poważne ograniczenia, które czynią je niezdatnymi do uprawy i zawężają możliwości ich wykorzystania jako pastwisk, obszarów leśnych oraz pozyskiwania roślin ze stanu dzikiego,

– gleby klasy VIII i inne tereny są objęte ograniczeniami, które wykluczają ich przeznaczenie do użytkowej produkcji roślinnej i zawężają możliwości wykorzystania do celów rekreacyjnych, pozyskiwania roślin ze stanu dzikiego, zaopatrzenia w wodę lub celów estetycznych.

A2. Dobór surowców naturalnych

Surowiec w zamkniętym obiegu recyklingu definiuje się jako surowiec uzyskany z procesu produkcyjnego i ponownie skierowany do tego samego systemu produkcyjnego, wcześniej ewentualnie poddany utylizacji.

A3. Wskaźnik uzdatniania wody

Obliczenia wskaźnika uzdatniania wody wykonuje się zgodnie z następującym wzorem opartym o przepływy wody wyodrębnione na rysunku A2.

grafika

A4. Obliczanie zużycia energii (ZEP, ZEW)

Obliczając zapotrzebowanie na energię elektryczną w procesie produkcyjnym (ZEP) lub w procesie wypalania (ZEW), należy uwzględnić właściwe nośniki energii dla całego zakładu lub też tylko dla procesu wypalania. Należy użyć wartości opałowej górnej (ciepło spalania) paliwa w celu przeliczenia jednostek energii na MJ (tabela A1). W przypadku użycia innych paliw, należy podać ich wartość kaloryczną użytą do obliczeń. Termin ,,energia elektryczna "oznacza energię pochodzącą z zewnętrznej sieci elektrycznej lub wytwarzaną wewnętrznie mierzoną mocą elektryczną."

Szacując ZEP w produkcji kamieni scalonych należy uwzględnić całkowity dopływ energii do zakładu produkcyjnego zarówno pod postacią paliwa, jak i energii elektrycznej.

Szacując ZEP w produkcji płytek lastryko należy uwzględnić całkowity dopływ energii do zakładu produkcyjnego zarówno pod postacią paliwa, jak i energii elektrycznej.

Szacując ZEW w produkcji płytek ceramicznych należy uwzględnić całkowity dopływ energii pod postacią paliwa do wszystkich pieców w fazie wypalania.

Szacując ZEW w produkcji płytek glinianych należy uwzględnić całkowity dopływ energii pod postacią paliwa do wszystkich pieców w fazie wypalania.

Szacując ZEP w produkcji cementu należy uwzględnić dopływ energii do systemu produkcyjnego zarówno pod postacią paliwa, jak i energii elektrycznej.

Tabela A1: Tabela obliczeń ZEP lub ZEW (patrz objaśnienia w tekście)

Okres produkcji	Dzień	Od	Do
Ilość (w tonach lub m3)
Paliwo	Ilość	Jednostki	Przelicznik	(MJ)
Gaz ziemny		Kg	54,1
Gaz ziemny		Nm3	38,8
Propan		Kg	50,0
Butan		Kg	49,3
Ilość (w tonach lub m3)
Nafta		Kg	46,5
Benzyna		Kg	52,7
Olej napędowy		Kg	44,6
Olej gazowy		Kg	45,2
Olej ciężki		Kg	42,7
Węgiel chudy		Kg	30,6
Antracyt		Kg	29,7
Węgiel drzewny		Kg	33,7
Koks przemysłowy		Kg	27,9
Energia elektryczna		KWh	3,6
Energia całkowita
Jednostkowe zużycie energii (MJ/ilość)(1)
(1) Podzielić energię całkowitą (pole szare) przez ilość (pole szare).

A5. Emisje do atmosfery (dotyczy jedynie produktów przetworzonych)

Stężenie czynników zanieczyszczenia powietrza oblicza się w następujący sposób:

1. stężenie gazów wylotowych emitowanych do środowiska naturalnego jest obliczane dla każdego z parametrów ujętych w tabeli;

2. pomiary wykorzystywane do obliczeń muszą być dokonywane według metod badawczych wskazanych w tabelach;

3. próbki powinny być reprezentatywne dla rozważanego procesu produkcyjnego.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 327 z 22.12.2000, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 206 z 22.7.1992, str. 7.

⁽³⁾ Dz.U. L 103 z 25.4.1979, str. 1.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 309 z 13.12.1993, str. 1.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 206 z 22.7.1992, w szczególności art. 6.

⁽⁶⁾ Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 78 z 26.3.1991, str. 32.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 12.

⁽⁹⁾ Dz. U. L 163 z 29.6.1999, str. 41.

1 Art. 4:

- zmieniony przez art. 3 decyzji nr 2005/783/WE z dnia 14 października 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.295.51) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 3 decyzji nr 2008/63/WE z dnia 20 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.08.16.26) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2002.94.13
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 2002/272/WE ustanawiająca kryteria ekologiczne przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego twardym pokryciom podłogowym
• Data aktu: 25/03/2002
• Data ogłoszenia: 11/04/2002
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 11/04/2002, 01/04/2002