Rozporządzenie 466/2001 ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 466/2001

z dnia 8 marca 2001 r.

ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Dz.U.UE L z dnia 16 marca 2001 r.)

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Zmiana niniejszego aktu prawnego wynikająca z art. 1 rozporządzenia nr 242/2004 z dnia 12 lutego 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.42.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 marca 2004 r. nie została naniesiona na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Według wersji angielskiej aktu zmieniającego do załącznika I dodaje się sekcję zatytułowaną "Section 6: Tin (inorganic)".

.................................................

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 315/93 z dnia 8 lutego 1993 r. ustanawiające procedury Wspólnoty w odniesieniu do zanieczyszczeń w żywności⁽¹⁾, w szczególności jego art. 2 ust. 3,

po konsultacji z Naukowym Komitetem ds. Żywności (NKŻ),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (EWG) nr 315/93, w celu ochrony zdrowia publicznego, muszą być ustalone najwyższe dopuszczalne poziomy dla określonych zanieczyszczeń w środkach spożywczych. Najwyższe dopuszczalne poziomy muszą być przyjęte w formie nie zamkniętego wspólnotowego wykazu, który może zawierać poziomy tych samych zanieczyszczeń w różnych środkach spożywczych. Mogą być też sprecyzowane metody pobierania próbek i analizy.

(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 194/97 z dnia 31 stycznia 1997 r., ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych⁽²⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1566/1999⁽³⁾, było zmieniany kilka razy w istotnym zakresie. Ze względu na konieczność dalszych zmian, celem zachowania przejrzystości, rozporządzenie to powinno zostać ponownie opracowane.

(3) W celu ochrony zdrowia publicznego zasadniczą sprawą jest utrzymanie zanieczyszczeń na poziomach, które są dopuszczalne ze względów toksykologicznych. Gdziekolwiek jest to tylko możliwe, obecność zanieczyszczeń musi być gruntownie zmniejszana środkami dobrych praktyk rolniczych i wytwarzania, celem osiągnięcia wyższego poziomu ochrony zdrowia, szczególnie w odniesieniu do wrażliwych społeczności

(4) Ze względu na rozbieżności między przepisami Państw Członkowskich dotyczących najwyższych dopuszczalnych poziomów zanieczyszczeń w niektórych środkach spożywczych i wynikające z tego ryzyko zakłócenia konkurencji, niezbędne są środki wspólnotowe w celu zapewnienia jednolitości rynku, przy jednoczesnym zachowaniu zasady proporcjonalności.

(5) Państwa Członkowskie muszą przyjąć właściwe środki nadzoru dotyczące występowania zanieczyszczeń w środkach spożywczych.

(6) Dotychczas, legislacja wspólnotowa nie ustala najwyższych dopuszczalnych poziomów zanieczyszczeń w żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci, objętej dyrektywą Komisji 91/321/EWG⁽⁴⁾, ostatnio zmienioną dyrektywą 1999/50/WE⁽⁵⁾ oraz dyrektywą Komisji 96/5/WE⁽⁶⁾, ostatnio zmienioną dyrektywą 1999/39/WE⁽⁷⁾. Po przeprowadzeniu konsultacji z Komitetem Naukowym ds. Żywności, tak szybko jak to jest możliwe, należy ustalić szczególne najwyższe dopuszczalne poziomy dla tych środków spożywczych. Do tego czasu poziomy ustalone w niniejszym rozporządzeniu, powinny mieć zastosowanie również do tych środków spożywczych, o ile nie zostały ustanowione bardziej surowe poziomy w tym zakresie przez ustawodawstwo krajowe.

(7) Składniki żywności użyte do produkcji złożonych środków spożywczych powinny spełniać wymagania dotyczące najwyższych dopuszczalnych poziomów ustalone w niniejszym rozporządzeniu, przed ich dodaniem do złożonych produktów środków spożywczych, w celu uniknięcia rozcieńczenia.

(8) Warzywa są głównym źródłem azotanów dla spożycia przez ludzi. Komitet Naukowy ds. Żywności w swojej opinii z dnia 22 września 1995 r. stwierdził, że całkowite spożycie azotanów jest zwykle znacznie poniżej dopuszczalnego dziennego spożycia. Jednakże Komitet zalecił kontynuowanie wysiłków mających na celu zmniejszenie narażenia na azotany poprzez żywność i wodę, z tego względu, że azotany mogą zostać zamienione na azotyny i nitrozaminy, i nalegają celem przyjęcia dobrych praktyk rolniczych celem zapewnienia utrzymania zawartości azotanów na tak niskich poziomach, jak jest to racjonalnie osiągalne. Komitet Naukowy ds. Żywności podkreślił, że obawa dotycząca obecności azotanów nie powinna zniechęcać do zwiększenia spożycia warzyw, ze względu na to, że warzywa spełniają podstawową funkcję żywieniową i odgrywają ważną rolę w ochronie zdrowia.

(9) Szczególne środki zmierzające do zapewnienia lepszej kontroli źródeł azotanów, wraz z kodeksami dobrej praktyki rolniczej mogą pomóc obniżenia poziomów azotanów w warzywach. Jednakże warunki klimatyczne mają również wpływ na zawartości azotanów w niektórych warzywach. Z tego też względu powinny być ustalone różne najwyższe dopuszczalne poziomy azotanów dla warzyw, w zależności od sezonu. Warunki klimatyczne są bardzo zróżnicowane w różnych częściach Wspólnoty. Dlatego też, Państwa Członkowskie powinny być uprawnione, w okresie przejściowym, do dopuszczania do obrotu sałaty i szpinaku uprawianego na ich terytoriach i przeznaczonego do spożycia na ich terytorium, o wyższych poziomach azotanów niż poziomy ustalone w załączniku I ppkt 1.1 i 1.3, pod warunkiem że te występujące ilości azotanów pozostają na dopuszczalnym poziomie z punktu widzenia zdrowia publicznego.

(10) Producenci sałaty i szpinaku mający siedzibę w Państwach Członkowskich, którzy otrzymali wspomniane wyżej upoważnienie, powinni stopniowo modyfikować swoje metody gospodarki rolnej przez stosowanie dobrych praktyk rolniczych, zalecanych na poziomie krajowym, tak, aby spełnić wymagania dotyczące najwyższych dopuszczalnych poziomów ustanowione na poziomie wspólnotowym do końca okresu przejściowego. Pożądane jest osiągnięcie wspólnych wartości w możliwie najkrótszym czasie.

(11) Poziomy ustalone dla sałaty i szpinaku powinny zostać ponownie poddane przeglądowi i, jeśli to możliwe, zmniejszone przed dniem 1 stycznia 2002 r. Przegląd ten będzie się opierać na monitorowaniu przeprowadzonym przez Państwa Członkowskie oraz na zastosowaniu kodeksów dobrej praktyki rolniczej w celu ustalenia najwyższych dopuszczalnych poziomów na tak niskim poziomie, jak jest to racjonalnie osiągalne.

(12) Monitorowanie poziomów azotanów w sałacie i szpinaku oraz stosowanie dobrych praktyk rolniczych przeprowadzane jest przy użyciu środków proporcjonalnych do pożądanego celu, uzyskanych wyników monitoringu, w szczególności w świetle zagrożeń i uzyskanych doświadczeń. Stosowanie kodeksów dobrej praktyki rolniczej w niektórych Państwach Członkowskich będzie ściśle przestrzegane. Z tego względu właściwe jest, aby co roku Państwa Członkowskie informowały o wynikach monitoringu oraz sprawozdaniu dotyczącym podjętych środków i dokonanego postępu w stosowaniu kodeksów dobrej praktyki rolniczej do zmniejszenia poziomów zawartości azotanów, a także aby wymiana poglądów między Państwami Członkowskimi w sprawie tych sprawozdań odbywała się corocznie.

(13) Dla sałaty gruntowej ustalone są niższe dopuszczalne zawartości niż dla sałaty uprawianej szklarniowo, oraz w celu umożliwienia skutecznej kontroli, w przypadku braku dokładnego etykietowania, dopuszczalne poziomy ustalone dla sałaty gruntowej powinny mieć zastosowanie również do sałaty uprawnianej szklarniowo.

(14) Aflatoksyny są mikotoksynami wytwarzanymi przez niektóre gatunki Aspergillus, które rozwijają się przy wysokich temperaturach i dużej wilgotności. Aflatoksyny są genotoksycznymi rakotwórczymi substancjami i mogą występować w żywności w znacznych ilościach. Dla tego typu substancji nie ma wartości progowej, poniżej której nie obserwuje się szkodliwego oddziaływania. Z tego też względu nie może być ustalone tolerowane dzienne dopuszczalne pobranie. Obecny stan wiedzy naukowej i technicznej oraz udoskonalenia w produkcji i technikach magazynowania nie zapobiegają rozwojowi tych pleśni, a w konsekwencji nie umożliwiają całkowitej eliminacji występowania aflatoksyn w żywności. Dlatego też zalecane jest ustalenie dopuszczalnych poziomów na tak niskim poziomie, jak tylko jest to racjonalnie osiągalne.

(15) Należy popierać wysiłki zmierzające do usprawniania metod produkcji, zbiorów i magazynowania, w celu zmniejszenia rozwoju pleśni. Grupa aflatoksyn obejmuje wiele związków o zróżnicowanej toksyczności i częstości występowania w żywności. Aflatoksyna B1 jest bez porównania najbardziej toksycznym związkiem. Zalecane jest, ze względów bezpieczeństwa, ograniczenie zarówno całkowitej zawartości aflatoksyn w żywności (związków B₁, B₂, G₁ oraz G₂), jak i zawartości aflatoksyny B₁. Aflatoksyna M₁ jest produktem przemiany metabolicznej aflatoksyny B₁ i występuje w mleku i produktach mlecznych, pochodzących od zwierząt, które karmione były zanieczyszczoną paszą. Nawet jeśli aflatoksyna M₁ jest uznana za mniej niebezpieczną genotoksyczną substancję rakotwórczą niż aflatoksyna B₁, konieczne jest, aby zapobiegać jej występowaniu w mleku i przetworach mlecznych przeznaczonych do spożycia przez człowieka, w szczególności przez małe dzieci.

(16) Uznaje się, że sortowanie lub inne metody fizycznego przetwarzania umożliwiają zmniejszenie zawartości aflatoksyn w orzechach arachidowych, orzechach i suszonych owocach. W celu zminimalizowania oddziaływania na handel, zalecane jest dopuszczenie wyższej zawartości aflatoksyn w tych produktach, które nie są przeznaczone do bezpośredniego spożycia przez człowieka, lub też użycia jako składnik środka spożywczego. W tych przypadkach najwyższe dopuszczalne poziomy aflatoksyn były ustalone przy jednoczesnym uwzględnieniu zarówno znanych możliwych skutków wspomnianych wyżej metod przetwarzania, odpowiednio w odniesieniu do orzechów arachidowych, orzechów i suszonych owoców, jak też potrzeby spełnienia, po przetworzeniu, wymagań dotyczących najwyższych dopuszczalnych limitów, ustalonych dla tych produktów, przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi lub produktów, które mają być użyte jako składnik środków spożywczych. W przypadku zbóż, nie można wykluczyć, że metody sortowania lub inne metody fizycznego przetwarzania mogą zmniejszyć poziom zanieczyszczeń aflatoksynami. W celu umożliwienia sprawdzenia rzeczywistej skuteczności tych metod oraz, jeśli to niezbędne, ustalenia specjalnych najwyższych dopuszczalnych zawartości dla nieprzetworzonych zbóż, przewiduje się zastosowanie na określony czas najwyższych dopuszczalnych limitów, ustanowionych w załączniku I, które dotyczą jedynie zbóż i produktów ich przetworzenia przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi, lub użycia jako składnik w środkach spożywczych. W przypadku braku danych, uzasadniających ustalenie szczególnego najwyższego dopuszczalnego limitu dla nieprzetworzonego zboża, po upływie właściwie określonego czasu, najwyższy dopuszczalny limit ustanowiona dla zbóż i przetworzonych ich produktów, przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi lub użycia jako składnik żywności, będzie mieć również zastosowanie do nieprzetworzonych zbóż.

(17) Celem umożliwienia skutecznej kontroli dotyczącej respektowania różnych najwyższych dopuszczalnych limitów ustalonych dla produktów o których mowa, niezbędne jest odpowiednie etykietowanie produktów, aby znać dokładnie miejsce ich przeznaczenia. Produkty o poziomie aflatoksyn przekraczającym najwyższy dopuszczalny limit nie mogą być wprowadzone do obrotu, ani same, ani po zmieszaniu z innymi środkami spożywczymi, ani też jako składnik innych środków spożywczych. Zgodnie z art. 5 rozporządzenia (EWG) nr 315/93, Państwa Członkowskie mogą utrzymać swoje przepisy prawa krajowego dotyczące najwyższych dopuszczalnych limitów zawartości aflatoksyn w niektórych środkach spożywczych, dla których nie zostały przyjęte żadne przepisy wspólnotowe.

(18) Absorpcja ołowiu może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego. Ołów może wywoływać ograniczenie rozwoju zdolności percepcyjnych i możliwości intelektualnych u dzieci oraz wzrost ciśnienia krwi i choroby sercowo-naczyniowe u dorosłych. W okresie ostatniej dekady poziomy ołowiu w żywności znacznie się zmniejszyły dzięki świadomości szkodliwego wpływu ołowiu na zdrowie oraz wysiłkom skierowanym na źródła zanieczyszczeń ołowiem, zmierzającym do zmniejszenia emisji ołowiu i poprawy zapewnienia jakości wykonywanych analiz chemicznych. W swojej opinii z dnia 19 czerwca 1992 r. Naukowy Komitet ds. Żywności stwierdził, że średni poziom ołowiu w środkach spożywczych nie wydaje się być powodem do zaniepokojenia, jednakże należy podjąć długoterminowe działania mające na celu dalsze obniżanie średniego poziomu zawartości ołowiu w środkach spożywczych. Dlatego najwyższe dopuszczalne poziomy powinny być tak niskie, jak to jest racjonalnie osiągalne.

(19) Kadm może kumulować się w organizmie człowieka i może wywoływać zaburzenia funkcjonowania nerek, uszkodzenia kośćca i osłabienia zdolności rozrodczych. Nie można wykluczyć, iż kadm wywiera na człowieka działanie rakotwórcze. W swojej opinii z dnia 2 czerwca 1995 r. Naukowy Komitet ds. Żywności zalecił podjęcie większych wysiłków celem zmniejszenia narażenia na pobranie kadmu w procesie żywienia, jako że środki spożywcze są głównym źródłem pobrania kadmu przez człowieka. Dlatego najwyższe dopuszczalne poziomy powinny być ustalone na tak niskim poziomie, jak to jest racjonalnie osiągalne.

(20) Metylortęć może wywoływać zmiany w normalnym rozwoju mózgu niemowląt, a przy wyższych poziomach może powodować zmiany neurologiczne u dorosłych. zanieczyszczenia rtęcią występują głównie w rybach i produktach rybołówstwa. W celu ochrony zdrowia publicznego, najwyższe dopuszczalne zawartości rtęci w produktach rybołówstwa określone zostały w decyzji Komisji 93/351/EWG⁽⁸⁾. Dla zachowania przejrzystości, odpowiednie środki ustanowione w tej decyzji powinny zostać przeniesione do niniejszego rozporządzenia oraz zostać uaktualnione. Poziomy powinny być tak niskie, jak to jest racjonalnie osiągalne, biorąc pod uwagę, że z powodów fizjologicznych określone gatunki gromadzą rtęć w swoich tkankach łatwiej niż inne.

(21) 3-monochloropropan-1,2-diol (3-MCPD) powstaje podczas przetwarzania żywności w określonych warunkach. W szczególności, może być on produkowany podczas wytwarzania aromatycznego składnika żywności, hydrolizowanego białka roślinnego, który jest produkowany metodą hydrolizy kwasowej (acid-HVP). W ciągu minionych lat, przez dostosowywanie procesów produkcji, osiągnięto znaczne obniżenie zawartości 3-MCPD we wspomnianym wyżej produkcie. Niedawno, kilka Państw Członkowskich zgłaszało również wysoki poziom zawartości 3-MCPD w określonych próbkach sosu sojowego. W celu egzekwowania dobrej praktyki produkcyjnej oraz ochrony zdrowia konsumentów powinny zostać ustalone najwyższe dopuszczalne zawartości 3-MCPD. W swojej opinii z dnia 16 grudnia 1994 r., potwierdzonej dnia 12 czerwca 1997 r., Naukowy Komitet ds. Żywności zalecił, aby 3-MCPD został uznany za genotoksyczny środek rakotwórczy, i aby pozostałości 3-MCPD w środkach spożywczych były niewykrywalne. Przeprowadzone niedawno badania toksykologiczne wskazują, że substancja ta nie działa in vivo jako genotoksyczna substancja rakowórcza.

(22) Najwyższe dopuszczalne poziomy 3-MCPD, ustanowione w załączniku I, ustalone zostały na podstawie opinii Naukowego Komitetu ds. Żywności w świetle nowych badań. NKŻ dokona ponownej oceny toksyczności 3-MCPD. Ponownie powinna zostać rozważona odpowiedniość ustalonych najwyższych dopuszczalnych poziomów, jak tylko dostępna będzie nowa opinia Naukowego Komitetu ds. Żywności. Od Państw Członkowskich wymaga się zbadania innych środków spożywczych z punktu widzenia występowania 3-MCPD, w celu rozważenia potrzeby ustalenia najwyższych dopuszczalnych poziomów dla dodatkowych środków spożywczych.

(23) Każdy najwyższy dopuszczalny poziom, przyjęty na poziomie wspólnotowym, będzie musiał być ponownie poddawany regularnemu przeglądowi, aby uwzględnić postęp nauki i rozwój technologii oraz usprawnienia w wytwarzaniu lub praktykach rolniczych w celu osiągania stale zmniejszających się poziomów.

(24) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

1. Środki spożywcze wskazane w załączniku I nie mogą, gdy są wprowadzone do obrotu, zawierać wyższych poziomów zanieczyszczeń niż te, które określone są w tym Załączniku.

1a. 1 W drodze odstępstwa od ust. 1, Finlandia i Szwecja są upoważnione, podczas okresu przejściowego przedłużonego do dnia 31 grudnia 2011 r., do wprowadzania do obrotu łososia (Salmo salar), śledzia (Clupea harengus), minoga rzecznego (Lampetra fluviatilis), pstrąga (Salmo trutta), pstrąga źródlanego (Salvelinus spp) i sielawy (Coregonus albula) pochodzących z rejonu Bałtyku, przeznaczonych do konsumpcji na terytorium tych państw, z poziomem dioksyn oraz/lub poziomem dioksynopodobnych PCB przekraczającym poziomy ustalone w pkt 5.2 sekcji 5 załącznika I, pod warunkiem że istnieje system, który zapewnia konsumentom pełną informację o zaleceniach dietetycznych dotyczących ograniczenia konsumpcji ryb z rejonu Bałtyku przez najbardziej narażone grupy ludności w celu uniknięcia potencjalnych zagrożeń dla zdrowia.

Do dnia 31 marca każdego roku Finlandia i Szwecja informują Komisję o otrzymanych w ubiegłym roku wynikach prowadzonego przez nie monitorowania poziomów dioksyn i dioksynopodobnych PCB w rybach z rejonu Bałtyku oraz składają sprawozdanie o środkach podjętych w celu zmniejszenia narażenia ludności na dioksyny i dioksynopodobne PCB z ryb z rejonu Bałtyku. Finlandia i Szwecja kontynuują wdrażanie niezbędnych działań w celu zapewnienia, aby ryby i produkty rybne niespełniające wymagań pkt 5.2 sekcji 5 załącznika I nie były wprowadzane do obrotu w pozostałych Państwach Członkowskich.

1b. 2 W drodze odstępstwa od ust. 1, Komisja może przyznać Estonii okres przejściowy, do 31 grudnia 2006 r., w celu wprowadzania na jej rynek ryb pochodzących z regionu Morza Bałtyckiego, które są przeznaczone do spożycia na jej terytorium z poziomem zawartości dioksyn wyższym niż wskazany w punkcie 5.2 sekcji 5 załącznika I. Odstępstwo to będzie przyznane zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 8 rozporządzenia Rady (EWG) nr 315/93 ustanawiającego procedury wspólnotowe w odniesieniu do substancji skażających w żywności⁽⁹⁾. W tym celu Estonia musi wykazać, że warunki stosowane dla Finlandii i Szwecji ustanowione w ust. 1a są spełnione i że narażenie ludzi na kontakt z dioksynami w Estonii nie jest wyższe niż najwyższy średni poziom w jakimkolwiek Państwie Członkowskim Wspólnoty ustalony na 30 kwietnia 2004 r.

Jeżeli takie odstępstwo zostanie przyznane Estonii, wszelkie późniejsze wnioski będą rozpatrywane w ramach przeglądu sekcji 5 załącznika I, przewidzianego w art. 5 ust. 3.

Bez uszczerbku dla powyższych przepisów, Estonia wdroży środki konieczne do zapewnienia, że ryby lub produkty rybołówstwa niespełniające przepisów punktu 5.2. sekcji 5 załącznika I nie są wprowadzane do obrotu w innych Państwach Członkowskich.

2. 3 Najwyższe dopuszczalne poziomy określone w załączniku I odnoszą się do jadalnej części wymienionych środków spożywczych, o ile w tym załączniku nie określono inaczej.

3. Stosuje się metody pobierania próbek i metody analiz, określone w załączniku I.

Artykuł  2

1. W przypadku produktów, innych niż produkty wymienione na podstawie art. 4 ust. 1, które są produktami suszonymi, rozcieńczonymi, przetworzonymi lub złożonymi z więcej niż jednego składnika, najwyższy dopuszczalny poziom mający zastosowanie, jest poziomem ustanowionym w załączniku I, uwzględniając odpowiednio:

a) zmiany stężenia zanieczyszczeń, spowodowanych procesami suszenia lub rozcieńczania;

b) zmiany stężenia zanieczyszczeń spowodowanych przez proces przetwarzania;

c) odpowiednich proporcji składników w produkcie; oraz

d) analitycznej granicy oznaczania ilościowego.

Akapit pierwszy stosuje się, o ile dla tych suszonych, rozcieńczonych, przetworzonych lub złożonych produktów nie są ustalone szczególne najwyższe dopuszczalne poziomy.

2. 4 Dopuszczalne poziomy określone w załączniku I stosuje się również do żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci, objętej dyrektywą 91/321/EWG oraz dyrektywą 96/5/WE, przy odpowiednim uwzględnieniu zmian stężenia zanieczyszczeń wynikających z suszenia, rozcieńczania lub przetwarzania oraz z odpowiednich stężeń składników w produkcie. Nie ma to zastosowania w przypadku zanieczyszczeń, w odniesieniu do których zostały ustalone specjalne wspólnotowe poziomy dopuszczalne dotyczące określonych środków spożywczych, lub w przypadkach gdy wobec braku dopuszczalnych poziomów wspólnotowych zostały ustalone bardziej surowe wymagania dotyczące poziomów zanieczyszczeń przez ustawodawstwo krajowe dotyczące określonych środków spożywczych.

3. 5 Bez uszczerbku dla art. 3 ust. 1 i art. 4 ust. 3 zabrania się:

a) wykorzystania produktów, które nie są zgodne z maksymalnymi dopuszczalnymi poziomami określonymi w załączniku I, jako składników do produkcji złożonych środków spożywczych lub innych;

b) mieszania produktów zgodnych z maksymalnymi dopuszczalnymi poziomami z produktami przekraczającymi maksymalne dopuszczalne poziomy określone w załączniku I;

c) świadomej detoksykacji produktów za pomocą czynników chemicznych w przypadku zanieczyszczeń wymienionych w sekcji 2 (mikotoksyny) załącznika I.

Artykuł  3 ⁶

(skreślony)

Artykuł  3a ⁷

Państwa Członkowskie monitorują poziom azotanów w warzywach zawierających znaczne ilości tych związków, w szczególności w zielonych warzywach liściastych, i przekazują wyniki Komisji do dnia 30 czerwca każdego roku.

Artykuł  3b ⁸

1. W drodze odstępstwa od art. 1 ust. 1 Belgia, Irlandia, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo są upoważnione do dnia 31 grudnia 2008 r. do wprowadzania do obrotu świeżego szpinaku uprawianego i przeznaczonego do spożycia na ich terytorium, w którym poziom azotanów przekracza najwyższy dopuszczalny poziom określony w ppkt 1.1 załącznika I.

2. W drodze odstępstwa od art. 1 ust. 1 Irlandia i Zjednoczone Królestwo są upoważnione do dnia 31 grudnia 2008 r. do wprowadzania do obrotu świeżej sałaty uprawianej i przeznaczonej do spożycia na ich terytorium, w której poziom azotanów przekracza najwyższy dopuszczalny poziom określony w ppkt 1.3 załącznika I.

W drodze odstępstwa od art. 1 ust. 1 Francja jest upoważniona do dnia 31 grudnia 2008 r. do wprowadzania do obrotu świeżej sałaty uprawianej i przeznaczonej do spożycia na jej terytorium, zbieranej w okresie od 1 października do 31 marca, w której poziom azotanów przekracza najwyższy dopuszczalny poziom określony w ppkt 1.3 załącznika I.

Artykuł  4

1. Najwyższe dopuszczalne poziomy aflatoksyn, mające zastosowanie do produktów zgodnie z tym co ustanowiono w załączniku I ppkt 2.1.1.1 i 2.1.2.1, stosuje się do ich przetworzonych produktów, o ile dla takich przetworzonych produktów nie zostały ustalone szczególne najwyższe dopuszczalne limity zawartości.

2. 9 W odniesieniu do aflatoksyn i ochratoksyny A w produktach wymienionych w ppkt 2.1 i 2.2 załącznika I zabrania się:

a) mieszania produktów spełniających wymagania dotyczące najwyższych dopuszczalnych poziomów określonych w załączniku I, z produktami przekraczającymi te najwyższe dopuszczalne poziomy lub też mieszania produktów, które powinny być poddane sortowaniu lub innemu fizycznemu przetwarzaniu, z produktami przeznaczonymi do bezpośredniego spożycia przez ludzi lub użycia jako składnik środka spożywczego;

b) ¹⁰ użycia produktów, które nie spełniają wymagań dotyczących najwyższych dopuszczalnych poziomów określonych w załączniku I ppkt 2.1.1.1, 2.1.2.1, 2.1.3, 2.1.4, 2.2.1, 2.2.2, 2.2.3, 2.2.4 oraz 2.2.5, jako składników do wytwarzania innych środków spożywczych;

c) detoksykacji produktów przez przetwarzanie chemiczne.

3. 11 Orzeszki ziemne, orzechy oraz suszone owoce niezgodne z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami zawartości aflatoksyny ustanowionymi w ppkt 2.1.1.1 załącznika I oraz kukurydza niezgodna z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami ustanowionymi w ppkt 2.1.2.1 tego załącznika mogą być wprowadzenie do obrotu, pod warunkiem że produkty te:

a) nie są przeznaczone do bezpośredniego spożycia przez ludzi ani wykorzystane w środkach spożywczych;

b) są zgodne z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami ustanowionymi w ppkt 2.1.1.2 załącznika I w odniesieniu do orzeszków ziemnych w ppkt 2.1.1.3 załącznika I w odniesieniu do orzechów oraz suszonych owoców oraz w ppkt 2.1.2.3 załącznika I w odniesieniu do kukurydzy;

c) są poddane wtórnemu przetworzeniu obejmującemu sortowanie lub inne sposoby fizycznego przetwarzania oraz że po tym przetworzeniu najwyższe dopuszczalne poziomy ustanowione w ppkt 2.1.1.1 oraz 2.1.2.1 załącznik I nie są przekroczone oraz to przetwarzanie nie powoduje powstania jakichkolwiek szkodliwych pozostałości;

d) są etykietowane w sposób wyraźnie wskazujący ich miejsce przeznaczenia oraz noszące wskazanie:

"Produkt musi zostać poddany sortowaniu lub innemu fizycznemu przetworzeniu w celu zmniejszenia zanieczyszczenia aflatoksyną przed spożyciem przez ludzi lub wykorzystaniem jako składnik w środkach spożywczych".

Artykuł  4a ¹²

W odniesieniu do dioksyn oraz sumy dioksyn i dioksynopodobnych PCB w produktach, o których mowa w sekcji 5 załącznika I, zabrania się:

a) mieszania produktów spełniających wymagania dotyczące najwyższych dopuszczalnych poziomów z produktami przekraczającymi te najwyższe dopuszczalne poziomy;

b) wykorzystywania produktów niespełniających wymagań dotyczących najwyższych dopuszczalnych poziomów jako składników do wytwarzania innych środków spożywczych.

Artykuł  5

1. Na podstawie wyników kontroli przeprowadzonych przez Państwa Członkowskie w celu sprawdzenia zgodności z najwyższym dopuszczalnymi poziomami azotanów, ustanowionymi w załączniku I sekcja 1, sprawozdań dotyczących stosowania i usprawniania kodeksów dobrej praktyki rolniczej, celem zmniejszenia poziomów azotanów oraz oceny danych, na których Państwa Członkowskie oparły swoje dobre praktyki rolnicze, co pięć lat, a po raz pierwszy raz przed dniem 1 stycznia 2002 r., Komisja dokonuje przeglądu najwyższych dopuszczalnych poziomów którego ogólnym celem jest zmniejszanie tych poziomów.

2. Na podstawie nowych danych naukowych oraz wyników kontroli przeprowadzonych przez Państwa Członkowskie w celu sprawdzenia spełnienia wymagań dotyczących najwyższych dopuszczalnych poziomów metali ciężkich i 3-MCPD, określonych w sekcjach 3 i 4 załącznika I, co pięć lat, a po raz pierwszy raz przed dniem 5 kwietnia 2003 r., Komisja podejmuje dokonuje przeglądu najwyższych dopuszczalnych poziomów, którego ogólnym celem jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia konsumenta.

2a. 13 Komisja, w oparciu o aktualną ocenę ryzyka związanego z ochratoskyną A (OTA) przeprowadzoną przez EFSA, oraz uwzględniając środki zapobiegawcze podjęte w celu zmniejszenia zawartości OTA, dokona przeglądu przepisów zawartych w załączniku I, sekcji 2, pozycji 2.2 najpóźniej do dnia 30 czerwca 2006 r. Przegląd ten dotyczyć będzie w szczególności najwyższego dopuszczalnego poziomu OTA w suszonych owocach winogron i soku winogronowym oraz rozpatrzenia ustanowienia najwyższego dopuszczalnego poziomu OTA w zielonej kawie, suszonych owocach innych niż suszone owoce winne, piwie, kakao i produktach otrzymanych z kakao, winach likierowych, mięsie i produktach mięsnych, przyprawach i lukrecji. W tym celu, Państwa Członkowskie oraz zainteresowane strony corocznie przedstawiają Komisji wyniki podjętych badań oraz postępy osiągnięte w zakresie stosowania środków zapobiegawczych w celu uniknięcia zanieczyszczenia ochratoksyną A. Komisja udostępnia wyniki tych badań Państwom Członkowskim.

3. 14 (skreślony).

4. 15 Najpóźniej do dnia 30 czerwca 2005 r. Komisja dokonuje przeglądu najwyższych dopuszczalnych poziomów patuliny ustanowionych w sekcji 2 ppkt 2.3.1 i 2.3.2 załącznika I, mając na uwadze ich obniżenie w celu uwzględnienia postępu w zakresie wiedzy naukowo-technicznej i wprowadzenia w życie "Kodeksu praktyk w celu zapobiegania i ograniczania zanieczyszczenia patuliną w soku jabłkowym i w innych napojach, których składnikiem jest sok jabłkowy.

5. 16 Do dnia 1 lipca 2008 r. Komisja dokona przeglądu punktów 2.4, 2.5, 2.6 i 2.7 sekcji 2 załącznika I odnośnie do maksymalnych dopuszczalnych limitów dla deoksyniwalenolu, zearalenonu i fumonizyny B1+B2 w celu wprowadzenia maksymalnego dopuszczalnego poziomu toksyn T-2 i HT-2 dla zbóż i produktów zbożowych.

W tym celu Państwa Członkowskie i zainteresowane strony co roku informują Komisję o wynikach przeprowadzonych badań, uwzględniając dane dotyczące występowania i dokonanego postępu odnośnie do zastosowania środków zapobiegawczych w celu uniknięcia skażenia deoksyniwalenolem, zearalenonem, toksynami T-2 i HT-2 oraz fumonizyną B1+B2.

Artykuł  6

Rozporządzenie (WE) nr 194/97 traci moc z dniem 5 kwietnia 2002 r.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia są traktowane jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i rozumie się zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.

Artykuł  7 ¹⁷

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 5 kwietnia 2002 r. W załączniku I sekcja 3 (metale ciężkie) i 4 (3-MCPD) nie stosuje się do produktów, które przed tą datą zostały zgodnie z prawem wprowadzone do obrotu wspólnotowego.

Najwyższe dopuszczalne poziomy ustanowione w załączniku I sekcja 2 (mikotoksyny) ppkt 2.3. Patulina nie mają zastosowania do produktów, które zostały zgodnie z prawem wprowadzane do obrotu na rynku wspólnotowym przed dniem 1 listopada 2003 r. Ciężar dowodu, kiedy produkty zostały wprowadzone do obrotu, spoczywa na podmiocie gospodarczym branży żywnościowej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 marca 2001 r.

	W imieniu Komisji
	David BYRNE
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 37 z 13.2.1993, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 31 z 1.2.1997, str. 48.

⁽³⁾ Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 17.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 175 z 4.7.1991, str. 35.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 139 z 2.6.1999, str. 29.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 49 z 28.2.1996, str. 17.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 124 z 18.5.1999, str. 8.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 144 z 16.6.1993, str. 23.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 37 z 13.2.1993, str. 1.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I ¹⁸

NAJWYŻSZE DOPUSZCZALNE POZIOMY DLA NIEKTÓRYCH ZANIECZYSZCZEŃ W ŚRODKACH SPOŻYWCZYCH

Sekcja 1: Azotany

Produkt	Najwyższy dopuszczalny poziom (mg NO3/kg)		Metoda pobierania próbek	Referencyjna metoda analityczna
1.1. Szpinak świeży(2) (Spinacia oleracea)	Zbierany od dnia 1 października do dnia 31 marca	3.000	Dyrektywa Komisji 2002/63/WE(60)
	Zbierany od dnia 1 kwietnia do dnia 30 września	2.500
1.2. Szpinak konserwowany, głęboko mrożony lub mrożony		2.000	Dyrektywa 2002/63/WE
1.3. Sałata świeża (Lactuca sativa L.) (szklarniowa i gruntowa) oprócz	Zbierana od dnia 1 października do dnia 31 marca:		Dyrektywa 2002/63/WE, przy czym minimalna liczba jednostek na próbkę laboratoryjną wynosi 10
sałaty wymienionej w	sałata szklarniowa	4.500(4)
ppkt 1.4.	sałata gruntowa	4.000(4)
	Zbierana od dnia 1 kwietnia do dnia 30 września:
	sałata szklarniowa	3.500(4)
	sałata gruntowa	2.500(4)
1.4. Sałata lodowa(24)	Sałata szklarniowa Sałata gruntowa	2.500(4) 2.000(4)	Dyrektywa 2002/63/WE, przy czym minimalna liczba jednostek na próbkę laboratoryjną wynosi 10
1.5. Żywność dla niemowląt i przetworzona żywność na bazie zbóż dla niemowląt i małych dzieci(41)(42)		200	Dyrektywa 2002/63/WE (przepisy jak dla przetworzonych środków spożywczych pochodzenia roślinnego i przetworzonych środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego)

Sekcja 2: Mikotoksyny

Produkt	Najwyższy dopuszczalny poziom (μg/kg)			Metoda pobierania próbek	Warunki metod analiz
	B1	B1+B2+G1+G2	M1
2.1. AFLATOKSYNY
2.1.1. Orzeszki ziemne, orzechy oraz suszone owoce
2.1.1.1. Orzeszki ziemne, orzechy i suszone owoce oraz produkty ich przetworzenia, przeznaczone do bezpośredniego spożycia przez ludzi lub wykorzystania jako składnik w środkach spożywczych	2,0(5)	4,0(5)	-	dyrektywa Komisji 98/53/WE.(6)	dyrektywa 98/53/WE
2.1.1.2. Orzeszki ziemne, które należy poddać sortowaniu lub innemu fizycznemu przetworzeniu, przed spożyciem przez ludzi lub wykorzystaniu jako składniki w środkach spożywczych	8,0(5)	15,0(5)	-	dyrektywa 98/53/WE	dyrektywa 98/53/WE
2.1.1.3. orzechy oraz suszone owoce, które należy poddać sortowaniu lub innemu fizycznemu przetworzeniu, przed spożyciem przez ludzi lub wykorzystaniu jako składniki w środkach spożywczych	5,0(5)	10,0(5)	-	dyrektywa 98/53/WE	dyrektywa 98/53/WE
2.1.2. Zboża (w tym gryka, Fagojyrum sp)
2.1.2.1. Zboża (w tym gryka, Fagojyrum sp) oraz produkty ich przetworzenia przeznaczone do bezpośredniego spożycia przez ludzi lub wykorzystania jako składnik w środkach spożywczych	2,0	4,0	-	dyrektywa 98/53/WE	dyrektywa 98/53/WE
2.1.2.2. Zboża (w tym gryka, Fagojyrum sp), z wyjątkiem kukurydzy, które należy poddać sortowaniu lub innemu fizycznemu przetworzeniu przed spożyciem przez ludzi lub wykorzystaniem jako składnik w środkach spożywczych	2,0	4,0	-	dyrektywa 98/53/WE	dyrektywa 98/53/WE
2.1.2.3. Kukurydza, którą należy poddać sortowaniu lub innemu fizycznemu przetworzeniu przed spożyciem przez ludzi lub wykorzystaniu jako składnik środkach spożywczych	5,0	10,0	-	dyrektywa 98/53/WE	dyrektywa 98/53/WE
2.1.3. Mleko (mleko surowe, mleko przeznaczone do wytwarzania produktów na bazie mleka oraz mleka poddanego obróbce cieplnej jak określono w dyrektywie Rady 92/46/WE(7) ostatnio zmienionej rozporządzeniem (WE) nr 806/2003(8)	-	-	0,05	dyrektywa 98/53/WE	dyrektywa 98/53/WE
2.1.4. Następujące gatunkiprzypraw korzennych:	5,0	10,0	-	dyrektywa 98/53/WE	dyrektywa 98/53/WE
- Capsicum spp. (ich suszone owoce, całe lub mielone, w tym chilli, chilli w proszku, papryka ostra oraz papryka roczna)
- pieprz spp. (jego owoce, w tym biały oraz czarny pieprz)
- Myristica fragrans (gałka muszkatołowa)
- Zingiber officinale (imbir)
- Curcuma longa (kurkuma)
2.1.5. Żywność dla dzieci i przetworzona żywność na bazie zbóż dla niemowląt i małych dzieci(43)	0,10	-	-	dyrektywa 1998/53/WE	dyrektywa 1998/53/WE
2.1.6 Preparaty dla niemowląt i preparaty pochodne, w tym mleko dla niemowląt i mleko pochodne(44)	-	-	0,025	dyrektywa 1998/53/WE	dyrektywa 1998/53/WE
2.1.7 Dietetyczna środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego, zwłaszcza przeznaczona dla niemowląt(45)	0,10	-	0,025	dyrektywa 1998/53/WE	dyrektywa 1998/53/WE

Produkt	Najwyższy dopuszczalny poziom (μg/kg lub ppb)	Metoda pobierania próbek	Referencyjna metoda analityczna
2.2. OCHRATOKSYNA A
2.2.1. Zboża (włącznie z ryżem i gryką) oraz pochodne produkty zbożowe
2.2.1.1. Nieprzetworzone ziarna zbóż (włącznie z nieprzetworzonym ryżem i gryką)	5,0	Dyrektywa Komisji 2002/26/WE(23)	Dyrektywa 2002/26/WE
2.2.1.2. Wszystkie produkty pochodzące ze zbóż (łącznie z przetworzonymi produktami zbożowymi i ziarnami zbóż przeznaczonymi do bezpośredniej konsumpcji przez człowieka)	3,0	Dyrektywa 2002/26/WE	Dyrektywa 2002/26/WE
2.2.2. Suszone owoce winogron (koryntki, rodzynki i sułtanki)	10,0	Dyrektywa 2002/26/WE	Dyrektywa 2002/26/WE
2.2.3. - Palone ziarna kawy i mielona kawa palona z wyjątkiem kawy rozpuszczalnej	5,0	Dyrektywa 2002/26/WE	Dyrektywa 2002/26/WE
- Kawa rozpuszczalna (kawa instant)	10,0
2.2.4. - Wina (czerwone, białe i różowe)(48) oraz inne wina i/lub napoje oparte na moszczu gronowym(49)	2,0(50)	Dyrektywa 2002/26/WE	Dyrektywa 2002/26/WE
2.2.5. - Sok winogronowy, sok winogronowy jako składnik innych napojów, łącznie z nektarem winogronowym oraz zagęszczonym sokiem winogronowym w postaci odtworzonej(51)	2,0(50)	Dyrektywa 2002/26/WE	Dyrektywa 2002/26/WE
- Moszcz gronowy i zagęszczony moszcz gronowy w postaci odtworzonej, przeznaczony do bezpośredniego spożycia przez człowieka(51)	2,0(50)	Dyrektywa 2002/26/WE	Dyrektywa 2002/26/WE
2.2.6. Żywność dla niemowląt i przetworzona żywność na bazie zbóż dla niemowląt i małych dzieci(52)	0,50	Dyrektywa 2002/26/WE	Dyrektywa 2002/26/WE
2.2.7. Żywność dietetyczna specjalnego przeznaczenia medycznego(53) przeznaczone specjalnie dla niemowląt	0,50	Dyrektywa 2002/26/WE	Dyrektywa 2002/26/WE
2.2.8. Kawa zielona, suszone owoce inne niż suszone owoce winne, piwo, kakao i produkty otrzymane z kakao, wina likierowe, mięso i produkty mięsne, przyprawy i lukrecja.	-

Produkty	Patulina: najwyższe dopuszczalne poziomy (μg/kg lub ppb)	Metoda pobierania próbek	Referencyjna metoda analityczna
2.3. Patulina
2.3.1. - Soki i nektary owocowe, w szczególności soki jabłkowe, oraz inne napoje, których składnikiem są soki owocowe(34)
- Koncentraty soków owocowych(34) po odtworzeniu zgodnie z przepisem producenta	50,0	Dyrektywa 2003/78/WE	Dyrektywa 2003/78/WE
2.3.2. Napoje spirytusowe(35), wino z jabłek i inne napoje sfermentowane otrzymane z jabłek lub zawierające sok jabłkowy	50,0	Dyrektywa 2003/78/WE	Dyrektywa 2003/78/WE
2.3.3. Produkty jabłkowe o stałej konsystencji, w tym owoce w soku, przecier jabłkowy przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji	25,0	Dyrektywa 2003/78/WE	Dyrektywa 2003/78/WE
2.3.4. - Sok jabłkowy i produkty jabłkowe o stałej konsystencji, w tym owoce w soku oraz przecier jabłkowy, dla niemowląt i małych dzieci(36), opatrzone etykietą oraz sprzedawane jako produkty przeznaczone dla niemowląt i małych dzieci
- pozostała żywność dla dzieci inna niż przetworzona żywność na bazie zbóż(37)	10,0	Dyrektywa 2003/78/WE	Dyrektywa 2003/78/WE

Produkt(62)	Maksymalny dopuszczalny poziom (μg/kg)	Metoda pobierania próbek	Referencyjna metoda analityczna
2.4. DEOKSYNIWALENOL (DON)	1 250	Dyrektywa 2005/38/WE(61)
2.4.1. Nieprzetworzone zboża(63), inne niż pszenica durum, owies i kukurydza			Dyrektywa 2005/38/WE
2.4.2. Nieprzetworzona pszenica durum i nieprzetworzony owies	1 750	Dyrektywa 2005/38/WE	Dyrektywa 2005/38/WE
2.4.3. Nieprzetworzona kukurydza	-(64)	Dyrektywa 2005/38/WE	Dyrektywa 2005/38/WE
2.4.4. Mąka zbożowa, w tym mąka kukurydziana, grys kukurydziany i mączka kukurydziana(65)	750	Dyrektywa 2005/38/WE	Dyrektywa 2005/38/WE
2.4.5. Chleb, wyroby cukiernicze, herbatniki, przekąski zbożowe i zbożowe płatki śniadaniowe	500	Dyrektywa 2005/38/WE	Dyrektywa 2005/38/WE
2.4.6. Makaron (suchy)	750	Dyrektywa 2005/38/WE	Dyrektywa 2005/38/WE
2.4.7. Przetworzona żywność na bazie zbóż dla niemowląt i małych dzieci oraz produkty dla niemowląt(66)	200	Dyrektywa 2005/38/WE	Dyrektywa 2005/38/WE

Produkt(62)	Maksymalny dopuszczalny poziom (μg/kg)	Metoda pobierania próbek	Referencyjna metoda analityczna
2.5. ZEARALENON	100	Dyrektywa 2005/38/WE
2.5.1. Nieprzetworzone zboża(63), poza kukurydzą			Dyrektywa 2005/38/WE
2.5.2. Nieprzetworzona kukurydza	-(67)	Dyrektywa 2005/38/WE	Dyrektywa 2005/38/WE
2.5.3. Mąka zbożowa, z wyjątkiem mąki kukurydzianej	75	Dyrektywa 2005/38/WE	Dyrektywa 2005/38/WE
2.5.4. Mąka kukurydziana, mączka kukurydziana, grys kukurydziany i rafinowany olej kukurydziany(65)	-(67)	Dyrektywa 2005/38/WE	Dyrektywa 2005/38/WE
2.5.5. - Chleb, wyroby cukiernicze, herbatniki	50	Dyrektywa 2005/38/WE	Dyrektywa 2005/38/WE
- przekąski kukurydziane i płatki śniadaniowe na bazie kukurydzy	-(67)
- inne przekąski zbożowe i zbożowe płatki śniadaniowe	50
2.5.6. - przetworzona żywność na bazie kukurydzy dla niemowląt i małych dzieci	-(67)	Dyrektywa 2005/38/WE	Dyrektywa 2005/38/WE
- inna przetworzona żywność na bazie zbóż dla niemowląt i małych dzieci oraz produkty dla niemowląt(66)	20

Produkt	Maksymalny dopuszczalny poziom FB1 + FB2 (μg/kg)	Metoda pobierania próbek	Referencyjna metoda analityczna
2.6. FUMONIZYNY(68)
2.6.1. Nieprzetworzona kukurydza(69)	-(70)	Dyrektywa 2005/38/WE	Dyrektywa 2005/38/WE
2.6.2. Grys kukurydziany, mączka kukurydziana i mąka kukurydziana(65)	-(70)	Dyrektywa 2005/38/WE	Dyrektywa 2005/38/WE
2.6.3. Żywność na bazie kukurydzy do bezpośredniej konsumpcji, z wyjątkiem pkt 2.6.2 i 2.6.4.	-(70)	Dyrektywa 2005/38/WE	Dyrektywa 2005/38/WE
2.6.4. Przetworzona żywność na bazie kukurydzy dla niemowląt i małych dzieci oraz produkty dla niemowląt(66)	-(70)	Dyrektywa 2005/38/WE	Dyrektywa 2005/38/WE

Produkt(62)	Najwyższy dopuszczalny poziom (μg/kg)	Metoda pobierania próbek	Referencyjna metoda analityczna
2.7. TOKSYNA T-2 I HT-2(71)	-(73)	Dyrektywa 2005/38/WE
2.7.1. Nieprzetworzone zboża(72) i produkty zbożowe			Dyrektywa 2005/38/WE

Sekcja 3: Metale ciężkie

Produkt	Najwyższy dopuszczalny poziom (mg/kg świeżego produktu)	Kryteria pobierania próbek	Warunki metod analiz
3.1. OŁÓW (Pb)	0,02	dyrektywa Komisji 2001/22/WE(9)
3.1.1. Mleko krowie (mleko surowe, mleko do wytwarzania produktów mleczarskich i mleko poddane obróbce cieplnej, jak określono w dyrektywie 92/46/EWG)			dyrektywa 2001/22/WE
3.1.2. Preparaty dla niemowląt i mleko dla niemowląt, jak określono w dyrektywie 91/321/EWG(10)	0,02	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.1.3. Wołowina, mięso baranie, wieprzowina i mięso drobiowe, jak określono w art. 2 lit. a) dyrektywy Rady 64/433/WE(11), ostatnio zmienionej dyrektywą 95/23/WE oraz(12) w art. 2 ust. 1 dyrektywy Rady 71/118/EWG(13), ostatnio zmienionej dyrektywą 97/79/WE(14), z wyjątkiem podrobów jak określono w art. 2 lit. e) dyrektywy 64/433/EWG i art. 2 ust. 5 dyrektywy 71/118/EWG	0,1	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.1.3.1. Jadalne podroby, wołowe, wieprzowe i drobiowe, jak określono w art. 2 lit. e) dyrektywy 64/433/EWG oraz art. 2 ust. 5 dyrektywy 71/118/EWG	0,5	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.1.4. Mięso ryb(22)(46), z wyłączeniem gatunków wymienionych w pkt 3.2.5.1 i 3.1.4.1.	0,20	Dyrektywa 2001/22/WE	Dyrektywa 2001/22/WE
3.1.4.1. Mięso następujących ryb(22)(46): amarel (Diplodus vulgaris), węgorz (Anguilla anguilla), cefal morski (Mugil labrosus labrosus), luszcz (Pomadasys benneti), makrela lub ostrobok (gatunki Trachurus), sardynka europejska (Sardina pilchardus), sardynka (gatunki Sardinops), strzępiel cętkowany (Dicentrarchus punctatus), sola (Dicologoglossa cuneata)	0,40	Dyrektywa 2001/22/WE	Dyrektywa 2001/22/WE
3.1.5. Skorupiaki, z wyłączeniem brązowego mięsa krabów oraz mięsa z głowy i tułowia homara lub podobnych rozmiarów skorupiaków (Nephropidae i Palinuridae)	0,50	Dyrektywa 2001/22/WE	Dyrektywa 2001/22/WE
3.1.6. Małże	1,5	Dyrektywa 2001/22/WE	Dyrektywa 2001/22/WE
3.1.7. Głowonogi (bez wnętrzności)	1,0	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.1.8. Zboża (włącznie z gryką), rośliny strączkowe i nasiona jadalne roślin strączkowych	0,2	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.1.9. Warzywa, jak zdefiniowano w art. 1 dyrektywy Rady 90/642/EWG,(16) ostatnio zmienionej dyrektywą 2000/48/WE(17), z wyjątkiem kapustnych, warzyw liściastych, świeżych ziół oraz wszystkich grzybów. Najwyższy dopuszczalny poziom stosuje się do ziemniaków obranych	0,1	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.1.9.1. Kapustne, warzywa liściaste i wszystkie grzyby uprawne	0,3	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.1.10. Owoce, jak określono w art. 1 dyrektywy 90/642/EWG, z wyjątkiem owoców jagodowych i małych owoców	0,1	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.1.10.1. Owoce jagodowe i małe owoce, jak określono w art. 1 dyrektywy Rady 90/642/EWG	0,2	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.1.11. Tłuszcze i oleje, włącznie z tłuszczem mlecznym	0,1	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.1.12. Soki owocowe, zagęszczone soki owocowe (do bezpośredniego spożycia) i nektary owocowe, jak określono w dyrektywie Rady 93/77/EWG(18)	0,05	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.1.13. Wina, jak je określono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1493/1999(19) (włącznie z winami musującymi i wyłączając wina likierowe), wina aromatyzowane, aromatyzowane napoje na bazie wina i aromatyzowane koktajle winne, jak określono w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1601/91(20) oraz jabłeczniki, wino z gruszek i wina owocowe. Najwyższe dopuszczalne poziomy stosuje się do produktów wytworzonych z owoców pochodzących ze zbiorów począwszy od 2001 r.	0,2	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.2. KADM (Cd)
3.2.1. Wołowina, mięso baranie, wieprzowina i mięso drobiowe, jak określono w art. 2 lit. a) dyrektywy 64/433/EWG i art. 2 ust. 1 dyrektywy 71/118/EWG, z wyjątkiem podrobów, jak określono w art. 2 lit. e) dyrektywy 64/433/EWG i art. 2 ust. 5 dyrektywy 71/118/EWG	0,05	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.2.2. Mięso końskie	0,2	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.2.3. Wątroba wołowa, barania, wieprzowa i drobiowa	0,5	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.2.4. Nerki wołowe, baranie, wieprzowe i drobiowe	1,0	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.2.5. Mięso ryb(22)(46), z wyłączeniem gatunków wymienionych w pkt 3.2.5.1 i 3.2.5.2	0,05	Dyrektywa 2001/22/WE	Dyrektywa 2001/22/WE
3.2.5.1. Mięso następujących ryb(22)(46): sardela europejska (Engraulis encrasicolus) bonito (Sarda sarda) amarel (Diplodus vulgaris) węgorz (Anguilla anguilla) cefal morski (Mugil labrosus labrosus) ostrobok (Trachurus trachurus) louvar lub luvar (Luvarus imperialis) tuńczyk (gatunki Thunnus, gatunki Euthynnus, Katsuwonus pelamis) sola (Dicologoglossa cuneata)	0,10	Dyrektywa 2001/22/WE	Dyrektywa 2001/22/WE
3.2.5.2. Mięso miecznika (Xiphias gladius)	0,30	Dyrektywa 2001/22/WE	Dyrektywa 2001/22/WE
3.2.6. Skorupiaki, z wyjątkiem brązowego mięsa krabów oraz mięsa z głowy i tułowia homara lub podobnych rozmiarów skorupiaków (Nephropidae i Palinuridae)	0,5	Dyrektywa 2001/22/WE	Dyrektywa 2001/22/WE
3.2.7. Małże dwupłatkowe	1,0	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.2.8. Głowonogi (bez wnętrzności)	1,0	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.2.9. Zboża, z wyjątkiem otrąb, kiełków, ziarna pszenicy i ryżu	0,1	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.2.9.1. Otręby, kiełki, ziarno pszenicy i ryż	0,2	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.2.10. Soja	0,2	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.2.11. Warzywa i owoce, jak określono w art. 1 dyrektywy 90/642/EWG, z wyjątkiem warzyw liściastych, świeżych ziół, wszystkich grzybów, warzyw łodygowych, warzyw korzeniowych i ziemniaków	0,05	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.2.11.1. Warzywa liściaste, świeże zioła, seler korzeniowy i wszystkie grzyby uprawne	0,2	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.2.11.2. Warzywa łodygowe, warzywa korzeniowe i ziemniaki, z wyjątkiem selera korzeniowego. Najwyższy dopuszczalny poziom ustalony dla ziemniaków stosuje się do ziemniaków obranych.	0,1	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
3.3. RTĘĆ	0,50	Dyrektywa 2001/22/WE
3.3.1. Produkty rybne oraz mięso ryb(22)(47), z wyłączeniem gatunków wymienionych w pkt 3.3.1.1			Dyrektywa 2001/22/WE
3.3.1.1. Mięso następujących ryb(22)(46): zabnica (gatunki Lophius) zębacz pasiasty (Anarhichas lupus) bonito (Sarda sarda) węgorz (gatunki Anguilla) gardłosz (gatunki Hoplostethus) grenadier (Coryphaenoides rupestris) halibut (Hippoglossus hippoglossus) marlin (gatunki Makaira) smuklica (gatunki Lepidorhombus) barwena (gatunki Mullus) szczupak (Esox lucius) orcyn (Orcynopsis unicolor) karlik (Trisopterus minutus) koleń iberyjski (Centroscymnes coelolepis) raja (gatunki Raja) karmazyn (Sebastes marinus, S. mentella, S. viviparus) żaglica (Istiophorus platypterus) pałasz ogoniasty (Lepidopus caudatus, Aphanopus carbo) morlesz (gatunki Pagellus) rekin (wszystkie gatunki) gempel lub kostropak (Lepidocybium flavobrunneum, Ruvettus pretiosus, Gempylus serpens) jesiotr (gatunki Acipenser) miecznik (Xiphias gladius) tuńczyk (Thunnus species, Euthynnus species, Katsuwonus pelamis)	1,0	Dyrektywa 2001/22/WE	Dyrektywa 2001/22/WE

Sekcja 4: 3-monochloropropan-1,2-diol (3-MCPD)

Produkt	Najwyższy dopuszczalny poziom (mg/kg)	Kryteria pobierania próbek	Warunki metod analiz
4.1. Białka roślinne hydrolizowane(21)	0,02	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE
4.2. Sos sojowy(21)	0,02	dyrektywa 2001/22/WE	dyrektywa 2001/22/WE

Sekcja 5: [suma polichlorowanych dibenzo-p-dioksyn (PCDD) oraz polichlorowanych dibenzofuranów (PCDF), wyrażona w równoważnikach toksyczności Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) przy zastosowaniu współczynników równoważności toksycznej WHO-TEF (toxic equivalency factors, 1997), jak również suma dioksyn i dioksynopodobnych PCB (suma polichlorowanych dibenzo-p-dioksyn (PCDD), polichlorowanych dibenzofuranów (PCDF) i polichlorowanych bifenyli (PCB), wyrażona w równoważnikach toksyczności Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), przy zastosowaniu współczynników równoważności toksycznej WHO-TEF z 1997 r.⁽⁷⁴⁾)

Żywność	Najwyższe dopuszczalne poziomy Suma dioksyn i furanów (WHO-PCDD/F-TEQ)(26)	Najwyższe dopuszczalne poziomy Suma dioksyn, furanów i dioksynopodobnych PCB (WHO-PCDD/F-PCB-TEQ)(26)	Metody pobierania próbek i wymagania dotyczące metod analizowania
5.1.1. Mięso i produkty mięsne(29)			Dyrektywa 2002/69/WE(25)
- przeżuwaczy (bydło, owce)	3,0 pg/g tłuszczu(27)	4,5 pg /g tłuszczu(27)
- drobiu i dziczyzny hodowlanej	2,0 pg/g tłuszczu(27)	4,0 pg/g tłuszczu(27)
- świń	1,0 pg/g tłuszczu(27)	1,5 pg/g tłuszczu(27)
5.1.2. Wątroba i produkty pochodne zwierząt lądowych	6,0 pg/g tłuszczu(27)	12,0 pg/g tłuszczu(27)
5.2. Mięso z mięśni ryb i produkty rybołówstwa i produkty z nich, z wyjątkiem węgorza(28)(30)	4,0 pg/g żywej wagi	8,0 pg/g żywej wagi	Dyrektywa 2002/69/WE(25)
- Mięso z mięśni węgorza (Anguilla anguilla) i produkty z niego	4,0 pg/g żywej wagi	12,0 pg/g żywej wagi
5.3. Mleko(31) i przetwory mleczne, włącznie z tłuszczem maślanym	3,0 pg/g tłuszczu(27)	6,0 pg/g tłuszczu(27)	Dyrektywa 2002/69/WE(25)
5.4. Kurze jaja i produkty jajeczne (32)	3,0 pg/g tłuszczu(27)	6,0 pg/g tłuszczu(27)	Dyrektywa 2002/69/WE(25)
5.5. Oleje i tłuszcze			Dyrektywa 2002/69/WE(25)
- tłuszcz zwierzęcy
- - z przeżuwaczy	3,0 pg/g tłuszczu	4,5 pg/g tłuszczu
- - z drobiu i dziczyzny hodowlanej	2,0 pg/g tłuszczu	4,0 pg/g tłuszczu
- - ze świń	1,0 pg/g tłuszczu	1,5 pg/g tłuszczu
- - mieszany tłuszcz zwierzęcy	2,0 pg/g tłuszczu	3,0 pg/g tłuszczu
- Olej roślinny i tłuszcze	0,75 pg/g tłuszczu	1,5 pg/g tłuszczu
- olej ze zwierząt morskich (olej z ryb, olej z wątróbek rybich i oleje z innych organizmów morskich przeznaczonych do spożycia przez ludzi)	2,0 pg/g tłuszczu	10,0 pg/g tłuszczu

Sekcja 7: Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA)

Produkt	Maksymalny dopuszczalny poziom (μg/kg świeżej masy)	Kryteria dla pobierania próbek	Kryteria sprawności dla metod analitycznych
7.1. Benzo(a)piren(55)	2,0	Dyrektywa 2005/10/WE(54)
7.1.1. Oleje i tłuszcze przeznaczone do bezpośredniego spożycia przez ludzi lub stosowania jako składnik w produktach spożywczych(56)			Dyrektywa 2005/10/WE
7.1.2. Produkty dla niemowląt i małych dzieci	1,0	Dyrektywa 2005/10/WE
7.1.2.1. Produkty dla niemowląt i produkty zbożowe przetworzone przeznaczone dla niemowląt i małych dzieci(38)
7.1.2.2. Preparaty do początkowego żywienia niemowląt i preparaty do dalszego żywienia niemowląt, w tym początkowe mleko dla niemowląt i mleko następne dla niemowląt (39)			Dyrektywa 2005/10/WE
7.1.2.3. Produkty dietetyczne specjalnego przeznaczenia medycznego(57), zwłaszcza przeznaczone dla niemowląt
7.1.3. Mięso wędzone i produkty mięsne wędzone	5,0	Dyrektywa 2005/10/WE	Dyrektywa 2005/10/WE
7.1.4. Mięso ryb wędzonych i wędzone produkty(58), z wyłączeniem małży	5,0	Dyrektywa 2005/10/WE	Dyrektywa 2005/10/WE
7.1.5. Mięso ryb(59), niewędzonych	2,0	Dyrektywa 2005/10/WE	Dyrektywa 2005/10/WE
7.1.6. Skorupiaki, głowonogi, niewędzone	5,0	Dyrektywa 2005/10/WE	Dyrektywa 2005/10/WE
7.1.7. Małże	10,0	Dyrektywa 2005/10/WE	Dyrektywa 2005/10/WE

______

⁽¹⁾ Sekcja ta jest już umieszczona w rozporządzeniu (WE) nr 194/97 i tutaj została powtórzona bez zmian.

⁽²⁾ Najwyższe dopuszczalne poziomy dla świeżego szpinaku nie mają zastosowania do świeżego szpinaku poddanego przetwarzaniu, który jest bezpośrednio przewożony luzem z pola do zakładu przetwórczego.

⁽³⁾ Dz.U. L 207 z 15.8.1979, str. 26.

⁽⁴⁾ W przypadku braku odpowiedniego etykietowania, wskazującego na metodę produkcji, ma zastosowanie dopuszczalny poziom ustalony dla sałaty gruntowej.

⁽⁵⁾ Najwyższe dopuszczalne poziomy stosuje się do jadalnych części orzeszków ziemnych, orzechów oraz suszonych owoców. Jeśli analizowane są orzechy "w łupinie", zakłada się, obliczając zawartość aflatoksyny, że całość zanieczyszczenia znajduje się w części jadalnej.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 201 z 17.7.1998, str. 93.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 268 z 14.9.1992, str. 1.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 77 z 16.3.2001 str. 14.

⁽¹⁰⁾ Najwyższy dopuszczalny poziom zawartości stosuje się do produktu w stanie proponowanym jako gotowy do spożycia lub odtworzonym zgodnie ze wskazówkami producenta.

⁽¹¹⁾ Dz.U. 121 z 29.7.1964, str. 2012.

⁽¹²⁾ Dz.U. L 243 z 11.10.1995, str. 7.

⁽¹³⁾ Dz.U. L 55 z 8.3.1971, str. 23.

⁽¹⁴⁾ Dz.U. L 24 z 30.1.1998, str. 31.

⁽¹⁵⁾ Dz.U. L 17 z 21.1.2000, str. 22.

⁽¹⁶⁾ Dz.U. L 350 z 14.12.1990, str. 71.

⁽¹⁷⁾ Dz.U. L 197 z 3.8.2000, str. 26.

⁽¹⁸⁾ Dz.U. L 244 z 30.9.1993, str. 23.

⁽¹⁹⁾ Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1.

⁽²⁰⁾ Dz.U. L 149 z 14.6.1991, str. 1.

⁽²¹⁾ Najwyższy dopuszczalny poziom podany jest dla płynnego produktu zawierającego 40 % suchej masy, odpowiadającej najwyższemu dopuszczalnemu poziomowi 0,05 mg/kg w suchej masy. Poziom tej zawartości należy proporcjonalnie dostosować odpowiednio do zawartości suchej masy w produktach.

⁽²²⁾ W przypadku, gdy ryba jest przeznaczona do spożycia w całości, najwyższy dopuszczalny poziom stosuje się do całości ryby.

⁽²³⁾ Dz.U. L 75 z 16.3.2002, str. 38. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/43/WE (Dz.U. L 113 z 20.4.2004, str. 14).

⁽²⁴⁾ Opisana w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1543/2001 z dnia 27 lipca 2001 r. ustanawiającym normy handlowe w odniesieniu do sałaty i endywii o karbowanych liściach i endywii szerokolistnej (Batavian) (Dz.U. L 203 z 28.7.2001, str. 9).

⁽²⁵⁾ Dz.U. L 209 z 6.8.2002, str. 5. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/44/WE (Dz.U. L 113 z 20.4.2004, str. 17).

⁽²⁶⁾ Górne granice stężeń: górne granice stężeń są obliczone przy założeniu, że wszystkie wartości różnych kongenerów poniżej granicy oznaczalności są równe granicy oznaczalności.

⁽²⁷⁾ Najwyższe dopuszczalne poziomy nie odnoszą się do artykułów żywnościowych zawierających < 1 % tłuszczu.

⁽²⁸⁾ Mięso z mięśni ryb i produkty rybołówstwa według definicji kategorii a), b), c), e) i f) wyszczególnionych w art. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 (Dz.U. L 17 z 21.1.2000, str. 22. Rozporządzenie zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r.). Najwyższy dopuszczalny poziom odnosi się do skorupiaków, z wykluczeniem brązowego mięsa krabów oraz mięsa głowy i tułowia homarów i podobnych dużych skorupiaków (Nephropidae and Palinuridae) oraz do głowonogów bez wnętrzności.

⁽²⁹⁾ Mięso bydła, owiec, świń, drobiu i dziczyzny hodowlanej, według definicji w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 139 z 30.4.2004. Wersja w brzmieniu poprawionym w Dz.U. L 226 z 25.6.2004, str. 22), z wykluczeniem podrobów jadalnych zgodnie z definicją w tym załączniku.

⁽³⁰⁾ Jeśli ryba ma być spożyta w całości, najwyższy dopuszczalny poziom odnosi się do całej ryby.

⁽³¹⁾ Mleko (surowe mleko, mleko do produkcji przetworów mlecznych oraz mleko poddane obróbce cieplnej, według definicji załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

⁽³²⁾ Jaja kurze i produkty jajeczne według definicji w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

⁽³³⁾ (pominięty).

⁽³⁴⁾ Soki owocowe, włącznie z sokami owocowymi otrzymanymi z koncentratów, koncentraty soków owocowych i nektary owocowe, określone w załączniku 1 i 2 do dyrektywy Rady 2001/112/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do soków owocowych i niektórych podobnych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 10 z 12.1.2002, str. 58).

⁽³⁵⁾ Napoje spirytusowe określone w art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1576/89 z dnia 29 maja 1989 r. ustanawiającego ogólne zasady definicji, opisu i prezentacji napojów spirytusowych (Dz.U. L 160 z 12.6.1989, str. 1), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 3378/94 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 grudnia 1994 r. (Dz.U. L 366 z 31.12.1994, str. 1).

⁽³⁶⁾ Niemowlęta i małe dzieci określone w art. 1 dyrektywy Komisji 91/321/EWG z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie preparatów dla niemowląt i preparatów pochodnych (Dz.U. L 175 z 4.7.1991, str. 35), ostatnio zmienionej dyrektywą 2003/14/WE (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, str. 37) oraz w art. 1 dyrektywy Komisji 96/5/WE z dnia 16 lutego 1996 r. w sprawie przetworzonej żywności na bazie zbóż oraz odżywek dla niemowląt i małych dzieci (Dz.U. L 49 z 28.2.1996, str. 17), ostatnio zmienionej dyrektywą 2003/13/WE (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, str. 33).

⁽³⁷⁾ Żywność dla dzieci inna niż przetworzona żywność na bazie zbóż, określona w dyrektywie Komisji 96/5/WE z dnia 16 lutego 1996 r. w sprawie przetworzonej żywności na bazie zbóż oraz żywności dla niemowląt i małych dzieci (Dz.U. L 49 z 28.2.1996, str. 17) ostatnio zmienionej dyrektywą 2003/13/WE (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, str. 33).

⁽³⁸⁾ Żywność dla dzieci i przetworzona żywność na bazie zbóż dla niemowląt i małych dzieci zgodnie z definicją zawartą w art. 1 dyrektywy Komisji 96/5/WE, Euratom z dnia 16 lutego 1996 r. w sprawie przetworzonej żywności na bazie zbóż oraz żywności dla niemowląt i małych dzieci (Dz.U. L 49 z 28.2.1996, str. 17). Najwyższe dopuszczalne poziomy dotyczą produktów gotowych do spożycia lub przygotowanych zgodnie z zaleceniami producenta.

⁽³⁹⁾ Komisja dokona przeglądu najwyższych dopuszczalnych poziomów azotanów w żywności dla niemowląt i małych dzieci do dnia 1 kwietnia 2006 r. uwzględniając postęp naukowo-techniczny.

⁽⁴¹⁾ Odżywki oraz przetworzona żywność na bazie zbóż dla niemowląt i małych dzieci określone w art. 1 dyrektywy Komisji 96/5/WE z dnia 16 lutego 1996 r. w sprawie przetworzonej żywności na bazie zbóż oraz żywności dla niemowląt i małych dzieci. Najwyższe dopuszczalne poziomy stosuje się do produktów przedstawianych jako gotowe do spożycia lub przygotowane według wskazań producentów.

⁽⁴²⁾ Komisja sprawdzi najwyższe dopuszczalne poziomy azotanów w odżywkach dla niemowląt i małych dzieci do dnia 1 kwietnia 2006 r., biorąc pod uwagę postęp wiedzy naukowej i technicznej.

⁽⁴³⁾ Żywność dla dzieci i przetworzona żywność na bazie zbóż dla niemowląt i małych dzieci, zgodnie z definicją zawartą w art. 1 dyrektywy Komisji 96/5/WE z dnia 16 lutego 1996 r. w sprawie przetworzonej żywności na bazie zbóż oraz żywności dla niemowląt i małych dzieci (Dz.U. L 49 z 28.2.1996, str. 17), ostatnio zmienionej dyrektywą 2003/13/WE (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, str. 33).

Najwyższy dopuszczalny poziom w przypadku żywności dla dzieci i przetworzonej żywności na bazie zbóż dla niemowląt i małych dzieci odnosi się do suchej masy. Suchą masę ustala się zgodnie z przepisami dyrektyw Komisji 98/53/WE i 2002/26/WE.

⁽⁴⁴⁾ Preparaty dla niemowląt i preparaty pochodne, zgodnie z definicją zawartą w art. 1 dyrektywy Komisji 91/321/EWG z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie preparatów dla niemowląt i preparatów pochodnych (Dz.U. L 175 z 4.7.1991, str. 35), ostatnio zmienionej dyrektywą 2003/14/WE (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, str. 37).

Najwyższy dopuszczalny poziom w przypadku preparatów dla niemowląt i preparatów pochodnych odnosi się do produktów gotowych do użycia (wprowadzanych w tym stanie do obrotu lub po przygotowaniu zgodnie z instrukcją producenta).

⁽⁴⁵⁾ Dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego, zwłaszcza przeznaczone dla niemowląt, zgodnie z definicją zawartą w art. 1 ust. 2 dyrektywy Komisji 1999/21/WE z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie dietetycznych środków spożywczych specjalnego przeznaczenia medycznego (Dz.U. L 91 z 7.4.1999, str. 29).

Najwyższy dopuszczalny poziom w przypadku dietetycznych środków spożywczych specjalnego przeznaczenia medycznego, przeznaczonych w szczególności dla niemowląt, odnosi się:

- w przypadku mleka i przetworów mlecznych - do produktów gotowych do użycia (wprowadzanych w tym stanie do obrotu lub po przygotowaniu zgodnie z instrukcją producenta),

- w przypadku produktów innych niż mleko i przetwory mleczne - do suchej masy. Suchą masę ustala się zgodnie z przepisami dyrektyw Komisji 98/53/WE i 2002/26/WE.

⁽⁴⁶⁾ Ryba, zdefiniowana w kategorii a) wykazu z art. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 (Dz.U. L 17 z 21.1.2000, str. 22).

⁽⁴⁷⁾ Ryby oraz produkty rybołówstwa zdefiniowane w kategoriach a), c) i f) wykazu z art. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 (Dz.U. L 17 z 21.1.2000, str. 22).

⁽⁴⁸⁾ Wina, włącznie z winami musującymi, ale z wyłączeniem win likierowych i win o stężeniu alkoholu nie mniejszym niż 15 % objętościowych, zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1493/1999 (Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1) i z wyłączeniem win owocowych.

⁽⁴⁹⁾ Wina aromatyzowane, aromatyzowane napoje winopochodne i aromatyzowane koktajle winopochodne, zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1601/91 (Dz.U. L 149 z 14.6.1991, str. 1). Najwyższy dopuszczalny poziom OTA mający zastosowanie do powyższych napojów zależy od ilości wina i/lub moszczu gronowego w produkcie gotowym.

⁽⁵⁰⁾ Najwyższy dopuszczalny poziom stosuje się do produktów wytworzonych z owoców pochodzących ze zbiorów, począwszy od 2005 r.

⁽⁵¹⁾ Soki owocowe, włącznie z sokami owocowymi otrzymanymi z koncentratów, zagęszczonymi sokami owocowymi i nektarem owocowym, zgodnie z definicją zawartą w załącznikach 1 i 2 dyrektywy Rady 2001/112/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do soków owocowych i niektórych podobnych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 10 z 12.1.2002, str. 58) i pochodzących z winogron.

⁽⁵²⁾ Żywność dla niemowląt i przetworzona żywność na bazie zbóż dla niemowląt i małych dzieci, zgodnie z definicją zawartą w art. 1 dyrektywy Komisji 96/5/WE z dnia 16 lutego 1996 r. w sprawie przetworzonej żywności na bazie zbóż oraz żywności dla niemowląt i małych dzieci (Dz.U. L 49 z 28.2.1996, str. 17) ostatnio zmienionej dyrektywą 2003/13/WE (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, str. 33).

Najwyższy dopuszczalny poziom mający zastosowanie do żywności dla niemowląt i przetworzonej żywności na bazie zbóż dla niemowląt i małych dzieci odnosi się do suchej masy. Suchą masę określa się zgodnie z przepisami dyrektywy Komisji 2002/26/WE.

⁽⁵³⁾ Dietetyczne środki spożywcze specjalnego medycznego przeznaczenia, zgodnie z definicją zawartą w art. 1 ust. 2 dyrektywy Komisji 1999/21/WE z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie dietetycznych środków spożywczych specjalnego medycznego przeznaczenia (Dz.U. L 91 z 7.4.1999, str. 29).

Najwyższy dopuszczalny poziom w odniesieniu do dietetycznych środków spożywczych specjalnego medycznego przeznaczenia przeznaczonych specjalnie dla niemowląt odnosi się:

- w przypadku mleka i przetworów mlecznych, do produktów gotowych do spożycia (sprzedawanych w tej postaci lub w postaci odtworzonej zgodnie z instrukcjami producenta),

- w przypadku produktów innych niż mleko i przetwory mleczne, do suchej masy. Suchą masę określa się zgodnie z przepisami dyrektywy Komisji 2002/26/WE.

⁽⁵⁴⁾ Dz.U. L 34 z 8.2.2005, str. 15.

⁽⁵⁵⁾ Benzo(a)piren, dla którego wyszczególniono maksymalne dopuszczalne poziomy, jest stosowany jako marker występowania WWA i ich efektu rakotwórczego. Środki te zapewniają zatem pełną harmonizację WWA w wyszczególnionej żywności we wszystkich Państwach Członkowskich. Komisja podda analizie maksymalne dopuszczalne poziomy WWA w wyszczególnionych kategoriach produktów spożywczych do dnia 1 kwietnia 2007 r., uwzględniając postęp naukowy i wiedzę technologiczną na temat występowania benzo(a)pirenu i innych rakotwórczych WWA w żywności.

⁽⁵⁶⁾ Masło kakaowe jest poza tą kategorią, do czasu zakończenia badań na obecność benzo(a)pirenu w maśle kakaowym. Przegląd tej derogacji nastąpi przed dniem 1 kwietnia 2007 r.

⁽⁵⁷⁾ Produkty dietetyczne do specjalnych celów medycznych, o których mowa w art. 1 ust. 2 dyrektywy 1999/21/WE. Maksymalny dopuszczalny poziom odnosi się do produktu w postaci wprowadzanej do obrotu handlowego.

⁽⁵⁸⁾ Ryby i produkty rybołówstwa, o których mowa w kategorii b), c) i f) wykazu w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 104/2000.

⁽⁵⁹⁾ Ryby, o których mowa w kategorii a) listy w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 104/2000.

⁽⁶⁰⁾ Dz.U. L 187 z 16.7.2002, str. 30.

⁽⁶¹⁾ Dz.U. L 143 z 7.6.2005, str. 18.

⁽⁶²⁾ W celu zastosowania maksymalnych dopuszczalnych poziomów w odniesieniu do deoksyniwalenolu, zearalenonu, fumonizyn B1 i B2, T-2 i HT-2 ustanowionych wyłącznie w punktach 2.4, 2.5, 2.6 i 2.7, ryż nie wchodzi w skład "zbóż", a produkty ryżowe w skład "produktów zbożowych

⁽⁶³⁾ Maksymalne dopuszczalne poziomy ustanowione dla "nieprzetworzonych zbóż" mają zastosowanie do zbóż wprowadzonych do obrotu w celu przetwarzania wstępnego. Jednak najwyższe dopuszczalne poziomy mają zastosowanie do zbóż zebranych i odebranych od roku gospodarczego 2005/2006, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 824/2000 z dnia 19 kwietnia 2000 r. ustanawiającym procedury przejęcia zbóż przez agencje interwencyjne oraz metody analizy do oznaczania jakości zbóż (Dz.U. L 100 z 20.4.2000, str. 31), ostatnio zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 777/2004 (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, str. 50).

"Przetwarzanie wstępne" oznacza każdą obróbkę ziarna, fizyczną lub termiczną, poza suszeniem. Procedury czyszczenia, sortowania i suszenia nie są uważane za "przetwarzanie wstępne", o ile nie wywarto na samo ziarno żadnego fizycznego działania, a całe ziarno, po czyszczeniu i sortowaniu, pozostaje nienaruszone.

⁽⁶⁴⁾ Jeżeli do dnia 1 lipca 2007 r. nie zostanie ustalony szczególny poziom, to po tym terminie zastosowanie będzie miał poziom 1.750 μg/kg w odniesieniu do kukurydzy, o której mowa w tym punkcie.

⁽⁶⁵⁾ Kategoria ta obejmuje również podobne produkty, nazywane w inny sposób, takie jak semolina.

⁽⁶⁶⁾ Przetworzona żywność na bazie zbóż dla niemowląt i małych dzieci oraz produkty dla niemowląt określone w art. 1 dyrektywy Komisji 96/5/WE z dnia 14 lutego 1996 r. w sprawie przetworzonej żywności na bazie zbóż oraz żywności dla niemowląt i małych dzieci (Dz.U. L 49 z 28.2.1996, str. 17), ostatnio zmienionej dyrektywą 2003/13/WE (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, str. 33).

Maksymalny dopuszczalny poziom dla przetworzonej żywności na bazie zbóż dla niemowląt i małych dzieci oraz produktów dla niemowląt odnosi się do suchej masy.

⁽⁶⁷⁾ Jeżeli do dnia 1 lipca 2007 r. nie zostanie ustalony szczególny poziom, to po tym terminie zastosowanie będzie miał poziom:

- 200 μg/kg dla nieprzetworzonej kukurydzy,

- 200 μg/kg dla mąki kukurydzianej, mączki kukurydzianej, grysu kukurydzianego i rafinowanego oleju kukurydzianego,

- 50 μg/kg dla przekąsek i płatków śniadaniowych na bazie kukurydzy,

- 20 μg/kg dla przetworzonej żywności na bazie kukurydzy dla niemowląt i małych dzieci.

⁽⁶⁸⁾ Maksymalny dopuszczalny poziom ma zastosowanie do całości fumonizyny B1 (FB1) i fumonizyny B2 (FB2).

⁽⁶⁹⁾ Maksymalny dopuszczalny poziom ustanowiony dla "nieprzetworzonej kukurydzy" ma zastosowanie do kukurydzy wprowadzonej do obrotu w celu przetworzenia wstępnego. Jednak najwyższe dopuszczalne poziomy mają zastosowanie do kukurydzy zebranej i odebranej od roku gospodarczego 2006/2007, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 824/2000 ustanawiającym procedury przejęcia zbóż przez agencje interwencyjne oraz metody analizy do oznaczania jakości zbóż (Dz.U. L 100 z 20.4.2000, str. 31), ostatnio zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 777/2004 (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, str. 50).

"Przetwarzanie wstępne" oznacza każdą obróbkę ziarna, fizyczną lub termiczną. Procedury czyszczenia, sortowania i suszenia nie są uważane za "przetwarzanie wstępne", o ile nie wywarto na samo ziarno żadnego fizycznego działania, a całe ziarno, po czyszczeniu i sortowaniu, pozostaje nienaruszone.

⁽⁷⁰⁾ Jeżeli do dnia 1 października 2007 r. nie zostanie ustalony szczególny poziom, to po tym terminie zastosowanie będzie miał poziom:

- 2.000 μg/kg nieprzetworzonej kukurydzy,

- 1.000 μg/kg dla mąki kukurydzianej, mączki kukurydzianej, grysu kukurydzianego i semoliny kukurydzianej,

- 400 μg/kg dla żywności na bazie kukurydzy do bezpośredniej konsumpcji,

- 200 μg/kg dla przetworzonej żywności na bazie kukurydzy dla niemowląt i małych dzieci oraz produktów dla niemowląt

⁽⁷¹⁾ Najwyższy poziom odnosi się do sumy toksyn T-2 i HT-2

⁽⁷²⁾ W celu zastosowania najwyższych poziomów deoksyniwalenolu, zearalenonu, fumonizyn B1 i B2 oraz toksyn T-2 i HT-2, ustanowionych w punktach. 2.4, 2.5, 2.6 i 2.7, ryż nie wchodzi w skład "zbóż", a produkty ryżowe w skład "produktów zbożowych".

⁽⁷³⁾ Najwyższy poziom zostanie ustalony w razie potrzeby do dnia 1 lipca 2007 r. Dane dotyczące obecności toksyn T-2 i HT-2 są tymczasowo ograniczone. Jednakże szacunki spożytych dawek jasno wskazują, że obecność T-2 i HT-2 może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego. Konieczny i wysoce priorytetowy jest zatem rozwój czułej metody, zebranie większej ilości danych dotyczących występowania oraz więcej dochodzeń/badań na temat czynników związanych z obecnością T-2 i HT-2 w zbożu i produktach zbożowych, a w szczególności w owsie i produktach z owsa.

⁽⁷⁴⁾ Współczynniki równoważności toksycznej (WHO-TEF) przyjęte w celu oceny ryzyka dla zdrowia ludzkiego na podstawie wniosków z posiedzenia Światowej Organizacji Zdrowia, które odbyło się w Sztokholmie, Szwecja, w dniach 15-18 czerwca 1997 r. (Van den Berg i wsp., (1998) Toxic Equivalency Factors (TEFs) for PCBs, PCDDs, PCDFs for Humans and for Wildlife. Environmental Health Perspectives, 106(12), 775).

Kongener	Wartość TEF	Kongener	Wartość TEF
Dibenzo-p-dioksyny ("PCDD")		Dioksynopodobne PCB
2,3,7,8-TCDD	1	Non-orta PCB + mono-orto PCB
1,2,3,7,8-PeCDD	1	Non-orto PCB
1,2,3,4,7,8-HxCDD	0,1
1,2,3,6,7,8-HxCDD	0,1	PCB 77	0,0001
1,2,3,7,8,9-HxCDD	0,1	PCB 81	0,0001
1,2,3,4,6,7,8-HpCDD	0,01	PCB 126	0,1
OCDD	0,0001	PCB 169	0,01
Dibenzofurany ("PCDF")		Mono-orto PCB
2,3,7,8-TCDF	0,1
1,2,3,7,8-PeCDF	0,05	PCB 105	0,0001
2,3,4,7,8-PeCDF	0,5	PCB 114	0,0005
1,2,3,4,7,8-HxCDF	0,1	PCB 118	0,0001
1,2,3,6,7,8-HxCDF	0,1	PCB 123	0,0001
1,2,3,7,8,9-HxCDF	0,1	PCB 156	0,0005
2,3,4,6,7,8-HxCDF	0,1	PCB 157	0,0005
1,2,3,4,6,7,8-HpCDF	0,01
1,2,3,4,7,8,9-HpCDF	0,01	PCB 167	0,00001
OCDF	0,0001	PCB 189	0,0001
Użyte skróty oznaczają: T = tetra; Pe = penta; Hx = heksa; Hp = hepta; 0 = okta; CDD = chlorodibenzodioksyna; CDF = chlorodibenzofuran; CB = chlorobifenyl.

ZAŁĄCZNIK  II

TABELA KORELACJI

Niniejsze rozporządzenie	Rozporządzenie (WE) nr 194/97
-	artykuł 1
artykuł 1 ust. 1	artykuł 2 ust. 1 lit. a)
artykuł 2 ust. 1	artykuł 2 ust. 1 lit. b)
artykuł 2 ust. 1	artykuł 2 ust. 1 lit. c)
artykuł 3 ust. 1	artykuł 2 ust. 2
artykuł 3 ust. 1	artykuł 2 ust. 3
artykuł 4 ust. 2	artykuł 2 ust. 4
artykuł 4 ust. 3	artykuł 2 ust. 5
artykuł 3 ust. 2	artykuł 3 akapit pierwszy
artykuł 3 ust. 3	artykuł 3 akapit drugi
artykuł 5 ust. 1	artykuł 3 akapit trzeci
artykuł 1 ust. 3	artykuł 4
załącznik I sekcja 1 "Azotany"	załącznik I rolnicze zanieczyszczenia pkt 1 "Azotany"
załącznik I sekcja 2 "Mikotoksyny"	załącznik I, rolnicze zanieczyszczenia pkt 2 "Mikotoksyny"
-	załącznik II "Inne zanieczyszczenia"

1 Art. 1 ust. 1a:

- dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady nr 2375/2001 z dnia 29 listopada 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.321.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia nr 199/2006 z dnia 3 lutego 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.32.34) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 listopada 2006 r.

2 Art. 1 ust. 1b dodany przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.

3 Art. 1 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia nr 199/2006 z dnia 3 lutego 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.32.34) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 listopada 2006 r.

4 Art. 2 ust. 2 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 683/2004 z dnia 13 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.106.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 2004 r.

5 Art. 2 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 856/2005 z dnia 6 czerwca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.143.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2006 r.

6 Art. 3 skreślony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1822/2005 z dnia 8 listopada 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.293.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 listopada 2005 r.

7 Art. 3a dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1822/2005 z dnia 8 listopada 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.293.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 listopada 2005 r.

8 Art. 3b dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1822/2005 z dnia 8 listopada 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.293.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 listopada 2005 r.

9 Art. 4 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 472/2002 z dnia 12 marca 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.75.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 kwietnia 2002 r.

10 Art. 4 ust. 2 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 123/2005 z dnia 26 stycznia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.25.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 2005 r.

11 Art. 4 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2174/2003 z dnia 12 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.326.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 stycznia 2004 r.

12 Art. 4a:

- dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady nr 2375/2001 z dnia 29 listopada 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.321.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 199/2006 z dnia 3 lutego 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.32.34) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 listopada 2006 r.

13 Art. 5 ust. 2a:

- dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 472/2002 z dnia 12 marca 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.75.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 kwietnia 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 123/2005 z dnia 26 stycznia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.25.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 2005 r.

14 Art. 5 ust. 3 skreślony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 199/2006 z dnia 3 lutego 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.32.34) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 listopada 2006 r.

15 Art. 5 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1425/2003 z dnia 11 sierpnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.203.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 2003 r.

16 Art. 5 ust. 5 dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 856/2005 z dnia 6 czerwca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.143.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2006 r.

17 Art. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 455/2004 z dnia 11 marca 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.74.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 2004 r.

18 Załącznik I:

-zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 221/2002 z dnia 6 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.37.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 kwietnia 2002 r.

- zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr 257/2002 z dnia 12 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.41.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 kwietnia 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 472/2002 z dnia 12 marca 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.75.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 kwietnia 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 563/2002 z dnia 2 kwietnia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.86.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 kwietnia 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia Rady nr 2375/2001 z dnia 29 listopada 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.321.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1425/2003 z dnia 11 sierpnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.203.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2174/2003 z dnia 12 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.326.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 stycznia 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 242/2004 z dnia 12 lutego 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.42.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 marca 2004 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym.Według wersji angielskiej do załącznika I dodaje się sekcję zatytułowaną "Section 6: Tin (inorganic)".

- zmieniony przez art. 1 pkt 2-4 rozporządzenia nr 455/2004 z dnia 11 marca 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.74.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 684/2004 z dnia 13 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.106.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 maja 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 655/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.104.48) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2004 r.

- zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr 683/2004 z dnia 13 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.106.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 78/2005 z dnia 19 stycznia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.16.43) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 lutego 2005 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 123/2005 z dnia 26 stycznia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.25.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 2005 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 208/2005 z dnia 4 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.34.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 2005 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1822/2005 z dnia 8 listopada 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.293.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 listopada 2005 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 856/2005 z dnia 6 czerwca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.143.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 199/2006 z dnia 3 lutego 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.32.34) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 listopada 2006 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2001.77.1
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 466/2001 ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych
• Data aktu: 08/03/2001
• Data ogłoszenia: 16/03/2001
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 05/04/2001, 05/04/2002