Uzbekistan-Wspólnoty Europejskie. Umowa przejściowa w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem. Bruksela.1996.11.14.

UMOWA PRZEJŚCIOWA

w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, Europejską Wspólnotą Węgla i Stali oraz Europejską Wspólnotą Energii Atomowej z jednej strony, a Republiką Uzbekistanu z drugiej strony

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, EUROPEJSKA WSPÓLNOTA WĘGLA I STALI ORAZ EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ,

zwane dalej "WSPÓLNOTĄ",

z jednej strony, oraz

REPUBLIKA UZBEKISTANU,

z drugiej strony,

mając na uwadze, co następuje:

dnia 21 czerwca 1996 roku została podpisana Umowa o partnerstwie i współpracy między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony a Republiką Uzbekistanu z drugiej strony;

celem Umowy o partnerstwie i współpracy jest wzmocnienie i poszerzenie stosunków wcześniej nawiązanych, w szczególności w drodze podpisanej dnia 18 grudnia 1989 roku Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie wymiany handlowej i współpracy handlowej i gospodarczej;

konieczne jest zapewnienie szybkiego rozwoju stosunków handlowych między Stronami;

w tym celu konieczne jest możliwie jak najszybsze wykonanie, w drodze Umowy przejściowej, postanowień Umowy o partnerstwie i współpracy dotyczącej handlu i kwestii związanych z handlem;

wyżej wymienione postanowienia powinny odpowiednio zastąpić właściwe postanowienia umowy w sprawie wymiany handlowej i współpracy handlowej i gospodarczej;

do czasu wejścia w życie umowy o partnerstwie i współpracy oraz powołania Rady Współpracy konieczne jest zapewnienie Wspólnemu Komitetowi, powołanemu na mocy Umowy w sprawie wymiany handlowej i współpracy handlowej i gospodarczej, możliwości korzystania z uprawnień przyznanych Radzie Współpracy przez Umowę o Partnerstwie i Współpracy, niezbędnych w celu wykonania Umowy przejściowej;

POSTANOWIŁY o zawarciu niniejszej Umowy i wyznaczyły w tym celu jako swoich pełnomocników:

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA:

Denis O'LEARY

Ambasador,

Stały Przedstawiciel Irlandii,

Przewodniczący Komitetu Stałych Przedstawicieli

François LAMOUREUX

Zastępca Dyrektora Generalnego Dyrekcji Generalnej do spraw Stosunków Politycznych z Zagranicą Komisji Wspólnot Europejskich

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA WĘGLA I STALI:

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ:

François LAMOUREUX

Zastępca Dyrektora Generalnego Dyrekcji Generalnej do spraw Stosunków Politycznych z Zagranicą Komisji Wspólnot Europejskich

REPUBLIKA UZBEKISTANU:

Abdulaziz KAMILOV

Minister Spraw Zagranicznych

KTÓRZY, po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za należyte i sporządzone w właściwej formie,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

TYTUŁ  I

ZASADY OGÓLNE

Artykuł  1

Poszanowanie zasad demokracji oraz praw człowieka określonych w szczególności w Akcie Końcowym z Helsinek i w Paryskiej Karcie Nowej Europy, a także podstawowych zasad gospodarki rynkowej, w szczególności tych określonych w dokumentach Konferencji bońskiej KBWE stanowi podstawę polityki wewnętrznej i zagranicznej Stron oraz podstawowy element partnerstwa i niniejszej Umowy.

TYTUŁ  II

OBRÓT TOWAROWY

Artykuł  2

1. Strony przyznają sobie nawzajem traktowanie oparte na klauzuli największego uprzywilejowania we wszystkich dziedzinach odnoszących się do:

– należności celnych i opłat nakładanych na przywóz i wywóz, łącznie ze sposobem pobierania takich ceł i opłat,

– postanowień odnoszących się do odprawy celnej, tranzytu, składowania i przeładunku,

– podatków oraz innych opłat wewnętrznych wszelkiego rodzaju stosowanych bezpośrednio lub pośrednio na towary przywożone,

– sposobów płatności oraz transferu takich płatności związanych z obrotem towarowym,

– zasad dotyczących sprzedaży, nabycia, transportu, dystrybucji i wykorzystania towarów na rynku krajowym.

2. Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do:

a) przywilejów przyznanych w celu utworzenia unii celnej lub strefy wolnego handlu lub na mocy utworzenia takiej unii lub strefy;

b) przywilejów udzielanych wybranym krajom zgodnie z zasadami Światowej Organizacji Handlu (WTO) oraz innych międzynarodowych uzgodnień na rzecz krajów rozwijających się;

c) przywilejów przyznanych krajom sąsiadującym w celu usprawnienia ruchu granicznego.

3. Na czas okresu przejściowego kończącego się z datą przystąpienia Republiki Uzbekistanu do WTO lub do dnia 31 grudnia 1998 roku, w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza, postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do przywilejów określonych w załączniku I przyznanych przez Republikę Uzbekistanu innym państwom powstałym w wyniku rozpadu ZSRR.

Artykuł  3

1. Strony są zgodne, że zasada swobodnego tranzytu jest istotnym warunkiem osiągnięcia celów niniejszej Umowy.

W związku z tym każda ze stron chroni nieograniczony tranzyt przez swoje terytorium towarów pochodzących z obszaru celnego lub przeznaczonych na obszar celny drugiej Strony.

2. Zasady określone w artykule I ustępy 2, 3, 4 i 5 Układu GATT mają zastosowanie między Stronami.

3. Zasady zawarte w niniejszym artykule nie stanowią uszczerbku dla żadnych szczególnych zasad odnoszących się do poszczególnych sektorów, w szczególności takich jak transport lub wyroby uzgodnione między Stronami.

Artykuł  4

Bez uszczerbku dla praw i obowiązków wynikających z wiążących obie Strony międzynarodowych konwencji o odprawie czasowej towarów, każda ze Stron może ponadto udzielać drugiej Stronie zwolnień z należności i opłat przywozowych i na towary odprawiane czasowo w okolicznościach i zgodnie z procedurami określonymi w każdej innej konwencji międzynarodowej w tej sprawie wiążącej, zgodnie z jej ustawodawstwem. Należy wziąć pod uwagę warunki, na jakich zobowiązania wynikające z takiej konwencji zostały przyjęte przez daną Stronę.

Artykuł  5

1. Towary pochodzące z Republiki Uzbekistanu przywożone są do Wspólnoty bez ograniczeń ilościowych, bez uszczerbku dla postanowień artykułów 7, 10 i 11 niniejszej Umowy.

2. Towary pochodzące ze Wspólnoty przywożone są do Republiki Uzbekistanu bez ograniczeń ilościowych i środków o skutku równoważnym, bez uszczerbku dla postanowień artykułów 7, 10 i 11 niniejszej Umowy.

Artykuł  6

Wymiana towarowa odbywa się po cenach związanych z rynkiem.

Artykuł  7

1. W przypadku gdy produkt jest przywożony na terytorium jednej ze Stron w tak zwiększonych ilościach i na takich warunkach, że powoduje to lub grozi spowodowaniem szkody dla krajowych producentów produktów podobnych lub produktów bezpośrednio konkurencyjnych, Wspólnota lub odpowiednio Republika Uzbekistanu, mogą podjąć właściwe środki zgodnie z niżej wymienionymi procedurami i warunkami.

2. Przed podjęciem środków lub jak najszybciej w okresie późniejszym w przypadkach, do których stosuje się ustęp 4, Wspólnota lub Republika Uzbekistanu, w zależności od okoliczności, zaopatrują Wspólny Komitet w istotne informacje w celu znalezienia rozwiązania akceptowanego przez obie Strony, jak przewidziano w tytule IV.

3. Jeżeli w wyniku konsultacji Strony nie osiągają porozumienia w ciągu 30 dni od zwrócenia się do Wspólnego Komitetu w sprawie działań podjętych w celu zapobieżenia sytuacji, Strona, która wystąpiła o konsultacje uprawniona jest do ograniczenia przywozu przedmiotowych wyrobów w takim zakresie i na taki okres, jakie są konieczne w celu zapobieżenia szkodzie, jej naprawienia lub przyjęcia innych właściwych środków.

4. Jeżeli w okolicznościach krytycznych opóźnienie spowoduje szkodę trudną do naprawienia, Strony mogą podjąć środki jeszcze przed przeprowadzeniem konsultacji, pod warunkiem że niezwłocznie po podjęciu takich działań zostanie zaproponowane przeprowadzenie konsultacji.

5. Przy wyborze środków zgodnie z niniejszym artykułem Strony przyznają priorytet tym, które powodują najmniej zakłóceń w osiąganiu celów niniejszej umowy.

6. Żadne postanowienie niniejszego artykułu nie stanowi uszczerbku, ani też nie ma żadnego wpływu na podjęcie przez każdą ze Stron środków antydumpingowych lub wyrównawczych zgodnie z artykułem IV Układu GATT, Porozumieniem w sprawie wykonania artykułu VI Układu GATT, Porozumieniem w sprawie interpretacji i stosowania artykułów VI, XVI i XXIII Układu GATT lub postanowieniami właściwego ustawodawstwa wewnętrznego.

Artykuł  8

Strony zobowiązują się rozważyć możliwość rozwinięcia postanowień niniejszej Umowy w sprawie obrotu towarowego między nimi, o ile okoliczności na to pozwalają, z uwzględnieniem sytuacji powstałej w wyniku przystąpienia Republiki Uzbekistanu do WTO. Wspólny Komitet określony w artykule 17 może formułować zalecenia dla Stron w sprawie takich rozwinięć treści postanowień, mogących wywołać skutek, jeżeli zostają przyjęte na mocy porozumienia między Stronami zgodnie z ich właściwymi procedurami.

Artykuł  9

Niniejsza Umowa nie wyklucza zakazów lub ograniczeń w zakresie przywozu, wywozu lub tranzytu towarów, które są uzasadnione względami moralności publicznej, prawa, porządku i bezpieczeństwa publicznego, ochrony życia i zdrowia ludzi i zwierząt lub ochrony roślin, ochrony narodowych dóbr kultury o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej lub ochrony własności przemysłowej, handlowej i intelektualnej lub postanowieniami dotyczącymi złota i srebra. Takie zakazy i ograniczenia nie mogą jednakże stanowić środków arbitralnej dyskryminacji lub ukrytych ograniczeń w handlu między Stronami.

Artykuł  10

Niniejszy tytuł nie ma zastosowania do handlu wyrobami włókienniczymi objętymi działami 50-63 Nomenklatury Scalonej. Handel tymi wyrobami jest regulowany odrębną umową, parafowaną dnia 4 grudnia 1995 roku i tymczasowo stosowaną od dnia 1 stycznia 1996 roku.

Artykuł  11

1. Handel wyrobami objętymi Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Węgla i Stali jest regulowany postanowieniami niniejszego tytułu, z wyjątkiem artykułu 5.

2. Powołuje się grupę kontaktową do spraw węgla i stali, składającą się z przedstawicieli Wspólnoty z jednej strony i przedstawicieli Republiki Uzbekistanu z drugiej strony.

Grupa kontaktowa regularnie wymienia informacje w sprawie węgla i stali będące przedmiotem zainteresowania Stron,

Artykuł  12

Handel materiałami jądrowymi podlega postanowieniom szczególnej Umowy, która ma być zawarta między Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Republiką Uzbekistanu.

TYTUŁ  III

PŁATNOŚCI, KONKURENCJA I INNE POSTANOWIENIA GOSPODARCZE

Artykuł  13

Strony zobowiązują się zezwolić na dokonywanie w walucie swobodnie wymienialnej wszelkich zgodnych z postanowieniami niniejszej umowy płatności bieżących między rezydentami Wspólnoty oraz Republiki Uzbekistanu związanych z przepływem towarów.

Artykuł  14

Strony zgadzają się zbadać na uzgodnionej podstawie sposoby stosowania ich odpowiednich przepisów prawnych dotyczących konkurencji w przypadkach, gdy handel między nimi ulega zakłóceniom.

Artykuł  15

Na mocy postanowień niniejszego artykułu i załącznika II, Republika Uzbekistanu nadal umacnia ochronę praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej w celu osiągnięcia do końca piątego roku od wejścia w życie Umowy poziomu ochrony podobnego do przewidzianego we Wspólnocie jej aktami, w szczególności wymienionymi w załączniku II, łącznie z porównywalnymi sposobami wykonywania takich praw.

Artykuł  16

Wzajemna pomoc w sprawach celnych między organami administracji Stron przebiega zgodnie z Protokołem załączonym do niniejszej umowy.

TYTUŁ  IV

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE, OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł  17

Wspólny Komitet powołany w ramach podpisanej dnia 18 grudnia 1989 roku Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie handlu i współpracy handlowej i gospodarczej 9, wypełnia obowiązki powierzone mu na mocy niniejszej umowy do dnia ustanowienia Rady Współpracy przewidzianej w artykule 81 Umowy o partnerstwie i współpracy.

Artykuł  18

Wspólny Komitet może, aby osiągnąć cele umowy, formułować zalecenia w sprawach w niej przewidzianych.

Opracowuje również swoje zalecenia w drodze umowy między Stronami.

Artykuł  19

Podczas badania jakiejkolwiek sprawy wynikłej w ramach niniejszej Umowy w odniesieniu do postanowienia odnoszącego się do artykułu Układu GATT/WTO, Wspólny Komitet bierze pod uwagę w możliwie najszerszym zakresie wykładnię przedmiotowego artykułu Układu GATT/WTO przyjętą przez członków WTO.

Artykuł  20

1. W zakresie niniejszej Umowy Strony zobowiązują się zapewnić osobom fizycznym i prawnym drugiej Strony, bez żadnej dyskryminacji w porównaniu do sytuacji własnych obywateli dostęp do właściwych organów sądowniczych i administracyjnych Stron, aby mogły bronić swoich praw osobistych i praw własności, w tym praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej.

2. W granicach swoich właściwych uprawnień Strony:

– wspierają przekazywanie do arbitrażu rozstrzyganie sporów wynikających z transakcji handlowych oraz w ramach współpracy zawartej przez podmioty gospodarcze Wspólnoty i Republiki Uzbekistanu.

– są zgodne, że kiedy dany spór przekazany jest do arbitrażu, każda Strona sporu może, z wyjątkiem przypadku, gdy procedury stosowane przez organ arbitrażowy wybrany przez Strony stanowią inaczej, wybrać własnego arbitra, bez względu na jego obywatelstwo oraz, że przewodniczący trzeci lub jedyny arbiter może być obywatelem państwa trzeciego,

– zalecą swoim podmiotom gospodarczym wybór, w drodze wzajemnego uzgodnienia, prawa stosowanego w odniesieniu do ich umów;

– wspierają odwoływanie się do zasad arbitrażu wypracowanych przez Komisję Międzynarodowego Prawa Handlowego Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNCITRAL) oraz do zwracania się do arbitrażu w jakimkolwiek sądzie arbitrażowym państw sygnatariuszy Konwencji o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych sporządzonej w Nowym Jorku dnia 10 czerwca 1958 roku.

Artykuł  21

Żadne z postanowień niniejszej Umowy nie stanowi przeszkody dla podjęcia przez Stronę środków, jakie:

a) uzna za konieczne w celu zapobieżenia ujawnianiu informacji, które byłoby sprzeczne z jego podstawowymi interesami bezpieczeństwa;

b) odnoszą się do produkcji i handlu bronią, amunicją, sprzętem wojskowym lub do badań i rozwoju lub produkcji niezbędnej do celów obronnych, pod warunkiem że środki te nie naruszają warunków konkurencji w odniesieniu do produktów nie przeznaczonych do celów ściśle wojskowych;

c) uważa za podstawowe dla własnego bezpieczeństwa w przypadku poważnych zaburzeń wewnętrznych zagrażających porządkowi publicznemu, podczas wojny lub poważnego napięcia na arenie międzynarodowej grożącego wybuchem wojny, lub w celu wykonania zobowiązań, jakie przyjęła aby zapewnić utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego;

d) uzna za niezbędne w celu poszanowania swoich obowiązków oraz zobowiązań międzynarodowych dotyczących kontroli podwójnego wykorzystania produktów przemysłowych i technologii.

Artykuł  22

1. W dziedzinach objętych niniejszą Umową oraz bez uszczerbku dla zawartych w niej postanowień szczególnych:

– uzgodnienia stosowane przez Republikę Uzbekistanu w odniesieniu do Wspólnoty nie dają podstaw do wystąpienia jakiejkolwiek dyskryminacji między Państwami Członkowskimi, ich obywatelami, ich spółkami lub przedsiębiorstwami,

– uzgodnienia zastosowane przez Wspólnotę w odniesieniu do Republiki Uzbekistanu nie dają podstaw do wystąpienia jakiejkolwiek dyskryminacji między uzbeckimi obywatelami, uzbeckimi spółkami lub przedsiębiorstwami.

2. Postanowienia ustępu 1 nie stanowią uszczerbku dla prawa Stron do stosowania właściwych postanowień ich ustawodawstwa podatkowego w odniesieniu do podatników nie będących w identycznej sytuacji w zakresie ich miejsca zamieszkania/siedziby.

Artykuł  23

1. W przypadku sporu dotyczącego stosowania lub interpretacji niniejszej umowy każda ze Stron może odwołać się do Wspólnego Komitetu.

2. Wspólny Komitet może rozstrzygnąć spór w drodze zalecenia.

3. W przypadku gdy sporu nie można rozstrzygnąć zgodnie z ustępem 2, każda ze Stron może powiadomić drugą Stronę o wyznaczeniu rozjemcy; z kolei Strona druga musi w terminie dwóch miesięcy wyznaczyć drugiego rozjemcę.

Wspólny Komitet wyznacza trzeciego rozjemcę.

Zalecenia rozjemców przyjmuje się większością głosów. Zalecenia te nie są wiążące dla Stron.

4. Wspólny Komitet może ustanowić regulamin rozstrzygania sporów.

Artykuł  24

Strony postanawiają konsultować się bezzwłocznie z wykorzystaniem odpowiednich kanałów na wniosek każdej ze Stron w celu omówienia wszelkich spraw dotyczących wykładni lub wykonania postanowień niniejszej umowy oraz innych właściwych aspektów stosunków między Stronami.

Postanowienia niniejszego artykułu w żaden sposób nie zmieniają i nie stanowią uszczerbku dla postanowień artykułów 7, 23 i 28.

Artykuł  25

Traktowanie przyznane Republice Uzbekistanu nie jest w żadnym przypadku bardziej korzystne, niż traktowanie przyznane sobie wzajemnie między Państwami Członkowskimi.

Artykuł  26

W zakresie, w jakim sprawy objęte niniejszą umową są objęte Traktatem Karty Energetycznej i jego protokołami, Traktat ten i protokoły z chwilą wejścia umowy w życie stosuje się do tych spraw jedynie w zakresie, w jakim stosowanie to jest w nich przewidziane.

Artykuł  27

1. Niniejsza umowa jest stosowana do dnia wejścia w życie Umowy o partnerstwie i współpracy, podpisanej dnia 21 czerwca 1996.

2. Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą umowę w drodze notyfikacji drugiej Strony. Niniejsza umowa przestaje obowiązywać po upływie sześciu miesięcy od daty takiej notyfikacji.

Artykuł  28

1. Strony podejmują ogólne lub szczególne środki wymagane w celu wykonania nałożonych przez niniejszą umowę zobowiązań. Strony dokładają starań, aby cele wymienione w umowie zostały osiągnięte.

2. Jeżeli jedna ze Stron uważa, że druga Strona nie wykonuje nałożonych przez Umowę zobowiązań, może ona podjąć właściwe środki. Przed ich podjęciem, z wyjątkiem szczególnie nagłych przypadków, dostarcza ona Wspólnemu Komitetowi wszystkie odpowiednie informacje wymagane dla gruntownego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania akceptowanego przez obie Strony.

Przy wyborze tych środków należy przyznać priorytet tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie umowy. Na wniosek drugiej Strony, o środkach tych należy niezwłocznie powiadomić Wspólny Komitet.

Artykuł  29

Załączniki I i II oraz Protokół w sprawie wzajemnej pomocy w sprawach celnych między organami administracyjnymi stanowią integralną część niniejszej Umowy.

Artykuł  30

Niniejsza Umowę ma zastosowanie z jednej strony w odniesieniu do terytoriów, na których mają zastosowanie Traktaty ustanawiające Wspólnotę Europejską, Europejską Wspólnotę Węgla i Stali oraz Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, na warunkach ustanowionych w tych Traktatach, a z drugiej strony do terytorium Republiki Uzbekistanu.

Artykuł  31

Niniejszą umowę sporządzono w dwóch egzemplarzach w językach duńskim, angielskim, fińskim, francuskim, niemieckim, włoskim, hiszpańskim, szwedzkim, greckim, portugalskim i uzbeckim, przy czym każdy z tych tekstów jest na równi autentyczny.

Artykuł  32

Niniejsza Umowa zostanie zatwierdzona przez Strony zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi.

Niniejsza Umowa wchodzi w życie w pierwszym dniu drugiego miesiąca następującego po dacie notyfikowania Sekretarzowi Generalnemu Rady Unii Europejskiej, że procedury określone w ustępie pierwszym zostały zakończone.

Od chwili jej wejścia w życie oraz w zakresie, w jakim dotyczy to stosunków między Republiką Uzbekistanu a Wspólnotą, niniejsza Umowa zastępuje artykuł 2, artykuł 3, z wyjątkiem tiret czwartego, oraz artykuły 4-16 Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą, Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie wymiany handlowej i współpracy handlowej i gospodarczej, podpisanej w Brukseli dnia 18 grudnia 1989 roku.

Hecho en Bruselas, el catorce de noviembre de mil novecientos noventa y seis.

Udfærdiget i Bruxelles den fjortende november nitten hundrede og seksoghalvfems.

Geschehen zu Brüssel am vierzehnten November neunzehnhundertsechsundneunzig.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις δέκα τέσσερις Νοεμβρίου χίλια εννιακόσια ενενήντα έξι.

Done at Brussels on the fourteenth day of November in the year one thousand nine hundred and ninety-six.

Fait à Bruxelles, le quatorze novembre mil neuf cent quatre-vingt-seize.

Fatto a Bruxelles, addì quattordici novembre millenovecentonovantasei.

Gedaan te Brussel, de veertiende november negentienhonderd zesennegentig.

Feito em Bruxelas, em catorze de Novembro de mil novecentos e noventa e seis.

Tehty Brysselissä neljäntenätoista päivänä marraskuuta vuonna tuhatyhdeksänsataayhdeksänkymmentäkuusi.

Som skedde i Bryssel den fjortonde november nittonhundranittiosex

Брюссел шахрида минг тўккиз юз тўксон олтинчи

йилнинг ўн тўртинчи ноябрида тузилди.

Por las Comunidades Europeas

For De Europæiske Fællesskaber

Für die Europäischen Gemeinschaften

Για τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες

For the European Communities

Pour les Communautés européennes

Per le Comunitā europee

Voor de Europese Gemeenschappen

Pelas Comunidades Europeias

Euroopan yhteisöjen puolesta

På Europeiska gemenskapernas vägnar

(podpis pominięto)

Узбекистон Республикаси Хукумати номидан

(podpis pominięto)

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Orientacyjny wykaz przywilejów przyznanych przez Republikę Uzbekistanu państwom niepodległym zgodnie z artykułem 2 ustęp 3

Przywileje są przyznawane tym państwom niepodległym, które są stronami umowy w sprawie ustanowienia strefy wolnego handlu i które podpisały z Uzbekistanem umowy o wolnym handlu.

W odniesieniu do Białorusi, Gruzji, Kazachstanu, Kirgistanu, Mołdawii, Federacji Rosyjskiej, Turkmenistanu i Ukrainy:

1. Należności przywozowe i wywozowe

Nie pobiera się żadnych należności przywozowych.

Nie pobiera się żadnych należności wywozowych w odniesieniu do towarów dostarczanych zgodnie z porozumieniami międzyrządowymi lub kredytowymi w ramach ograniczeń ilościowych ustalonych przez Rząd Uzbekistanu w świetle jego wymogów krajowych.

Nie stosuje się podatku VAT lub podatku akcyzowego w odniesieniu do handlu prowadzonego w zakresie umów o współpracy.

2. Przydział kontyngentów i procedury wydawania pozwoleń

Kontyngenty wywozowe na dostawy wyrobów uzbeckich w ramach rocznych dwustronnych umów międzypaństwowych dotyczących handlu i współpracy otwiera się w taki sam sposób, jak w przypadku "dostaw na potrzeby państwowe".

3. Warunki transportu i tranzytu

Jeżeli chodzi o Strony umowy wielostronnej "w sprawie zasad i warunków stosunków w dziedzinie transportu" i/lub na podstawie umów dwustronnych w sprawie transportu i tranzytu, na zasadzie wzajemności nie stosuje się podatków ani opłat w zakresie transportu i odpraw celnych towarów (włącznie z towarami w tranzycie) oraz tranzytu pojazdów silnikowych.

4. Usługi komunikacyjne, łącznie z pocztowymi, kurierskimi, telekomunikacyjnymi, audiowizualnymi i innymi typami usług komunikacyjnych.

5. Dostęp do systemów informatycznych i baz danych

W odniesieniu do Federacji Rosyjskiej, Ukrainy, Białorusi, Kazachstanu: płatności można dokonywać w ich walutach krajowych.

W odniesieniu do Kazachstanu i Kirgistanu: stosuje się system uproszczonych procedur celnych.

ZAŁĄCZNIK  II

Akty prawne dotyczące własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej określone w artykule 15

1. Wspólnotowe akty prawne określone w artykule 15.

– Pierwsza dyrektywa Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 roku mająca na celu zbliżenie ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do znaków towarowych.

– Dyrektywa Rady 87/54/EWG z dnia 16 grudnia 1986 roku w sprawie ochrony prawnej topografii produktów półprzewodnikowych.

– Dyrektywa Rady 91/250/EWG z dnia 14 maja 1991 roku w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych.

– Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1786/92 z dnia 18 czerwca 1992 roku dotyczące stworzenia dodatkowego świadectwa ochronnego dla produktów leczniczych.

– Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2081/92 z dnia 14 lipca 1992 roku w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia dla produktów rolnych i środków spożywczych.

– Dyrektywa Rady 93/83/EWG z dnia 27 września 1993 roku w sprawie koordynacji niektórych zasad dotyczących praw autorskiego oraz praw pokrewnych stosowanych w odniesieniu do przekazu satelitarnego oraz retransmisji drogą kablową.

– Dyrektywa Rady 93/98/EWG z dnia 29 października 1993 roku w sprawie harmonizacji czasu ochrony prawa autorskiego i niektórych praw pokrewnych.

– Dyrektywa Rady 92/100/EWG z dnia 19 listopada 1992 roku w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej.

2. Jeżeli pojawiają się trudności w dziedzinach własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, do których odwołują się wyżej wymienione wspólnotowe akty prawne i mogą wystąpić warunki zakłócające handel, na wniosek Wspólnoty lub Republiki Uzbekistanu podejmuje się natychmiastowe konsultacje mające na celu osiągnięcie wzajemnie zadowalających rozwiązań.

PROTOKÓŁ

w sprawie wzajemnej pomocy między władzami administracyjnymi w sprawach celnych

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego Protokołu:

a) "ustawodawstwo celne" oznacza postanowienia stosowane na terytorium każdej ze Stron, regulujące przywóz, wywóz, tranzyt towarów i objęcie ich jakąkolwiek procedurą celną, włączając w to środki zakazu, ograniczeń i kontroli przyjęte przez wyżej wymienione Strony;

b) "organ wnioskujący" oznacza właściwy organ administracyjny, który został w tym celu wyznaczony przez jedną ze Stron oraz który występuje z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych;

c) "organ, do którego kierowany jest wniosek" oznacza właściwy organ administracyjny, który został w tym celu wyznaczony przez jedną ze Stron oraz który przyjmuje wniosek o pomoc w sprawach celnych;

d) "dane osobowe" oznaczają wszystkie informacje dotyczące osób zidentyfikowanych lub możliwych do zidentyfikowania.

Artykuł  2

Zakres

1. Strony pomagają sobie wzajemnie w sprawach leżących w granicach ich jurysdykcji w sposób i na warunkach ustanowionych w niniejszym Protokole, w ochronie, wykrywaniu i prowadzeniu dochodzeń w sprawie naruszeń ustawodawstwa celnego.

2. Pomoc w sprawach celnych, jak przewidziano w niniejszym Protokole, ma zastosowanie w odniesieniu do organu administracyjnego Strony właściwego dla stosowania niniejszego Protokołu. Nie stanowi to uszczerbku dla zasad regulujących wzajemną pomoc w sprawach karnych. Nie obejmuje także informacji uzyskanych w ramach posiadanych uprawnień na wniosek organów sądowych, chyba że organy te wyrażą zgodę.

Artykuł  3

Wniosek o pomoc

1. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, dostarcza wszystkie odpowiednie informacje umożliwiające zapewnienie, że ustawodawstwo celne jest właściwie stosowanie, włącznie z informacjami dotyczącymi ujawnionych lub planowanych działań, które naruszają lub mogłyby naruszyć to ustawodawstwo.

2. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek poinformuje, czy towary wywiezione z terytorium jednej Strony zostały właściwie przywiezione na terytorium drugiej Strony, wyszczególniając, w razie potrzeby, procedury celne zastosowane wobec tych towarów.

3. Na wniosek organu wnioskującego, organ, do którego kierowany jest wniosek podejmuje konieczne kroki dla zapewnienia specjalnej obserwacji:

a) osób fizycznych lub prawnych, wobec których istnieją uzasadnione podstawy, by uważać, że naruszają one lub naruszyły ustawodawstwo celne;

b) miejsc, gdzie zapasy towarów zostały zgromadzone w taki sposób, że są uzasadnione podstawy by przypuszczać, iż przeznaczone są jako dostawy w ramach operacji naruszających ustawodawstwo celne;

c) przepływu towarów uznanego za mogący spowodować poważne naruszenie ustawodawstwa celnego;

d) środków transportu, wobec których istnieją uzasadnione powody, by uważać że były, są lub mogą być wykorzystane z naruszeniem ustawodawstwa celnego.

Artykuł  4

Dobrowolna pomoc

Strony zapewnią sobie wzajemną pomoc zgodnie ze swoimi odpowiednimi przepisami ustawowymi, wykonawczymi oraz innymi instrumentami prawnymi, pomoc bez uprzedniego wniosku, jeżeli uważają to za konieczne dla prawidłowego stosowania ustawodawstwa celnego, szczególnie w przypadku otrzymania informacji w zakresie:

– działań, które naruszają lub naruszyłyby to ustawodawstwo i które mogą zainteresować drugą Stronę,

– nowych środków lub metod służących do realizacji takich działań,

– towarów, o których wiadomo, że są przedmiotem naruszenia ustawodawstwa celnego,

– osób fizycznych lub prawnych, co do których istnieją uzasadnione podstawy, by uważać, że naruszają lub naruszały ustawodawstwo celne,

– środków transportu, co do których istnieją uzasadnione podstawy by uważać, że zostały lub mogą zostać użyte do działań naruszających ustawodawstwo celne.

Artykuł  5

Dostarczanie/Powiadamianie

Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, zgodnie ze swoim ustawodawstwem, zastosuje wszelkie niezbędne środki w celu

– dostarczenia wszystkich dokumentów,

– powiadomienia o wszystkich decyzjach,

objętych niniejszym Protokołem, skierowanych do adresata zamieszkującego lub mającego swoją siedzibę na ich terytorium. W takim przypadku w zakresie, w jakim obejmuje to sam wniosek, stosuje się artykuł 6 ustęp 3.

Artykuł  6

Forma i treść wniosków o pomoc

1. Wnioski, zgodnie z niniejszym Protokołem, sporządzane są w formie pisemnej. Do wniosków załączane są dokumenty niezbędne do ich wykonania. Jeżeli wymagać tego będzie nagła sytuacja, mogą być przyjęte wnioski w formie ustnej, lecz musza być one bezzwłocznie potwierdzone w formie pisemnej.

2. Wnioski zgodne z ustępem 1 zawierają następujące informacje:

a) organ wnioskujący;

b) wnioskowane środki;

c) przedmiot i uzasadnienie wniosku;

d) odpowiednie przepisy ustawowe, wykonawcze oraz inne instrumenty prawne;

e) możliwie dokładne i pełne wskazówki na temat osób fizycznych lub prawnych będących podmiotem dochodzenia;

f) streszczenie odnośnych faktów i przeprowadzonego już dochodzenia, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w artykule 5.

3. Wnioski są składane w języku urzędowym organu, do którego skierowany jest wniosek lub w języku akceptowanym przez ten organ.

4. Jeżeli wniosek nie spełnia wymogów formalnych, organ może żądać jego poprawienia lub uzupełnienia; może jednakże zostać zarządzone zastosowanie środków ochronnych.

Artykuł  7

Realizacja wniosków

1. W celu realizacji wniosku o pomoc organ, do którego skierowany jest wniosek podejmuje czynności w granicach swoich kompetencji i w ramach dostępnych środków tak, jakby działał na własny rachunek lub na wniosek innych organów tej samej Strony w drodze dostarczania informacji już posiadanych, prowadzenia właściwych dochodzeń lub organizowania warunków ich przeprowadzenia. Niniejsze postanowienie ma zastosowanie również do działu administracji, do którego organ otrzymujący wniosek zwrócił się w sytuacji, gdy nie mógł samodzielnie podjąć czynności.

2. Wnioski o pomoc realizowane będą zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i innymi instrumentami prawnymi Strony, do której zostały skierowane.

3. Należycie upoważnieni urzędnicy jednej Strony mogą, za zgodą drugiej Strony i na warunkach przez nią ustalonych, otrzymywać od urzędników organów, do których kierowany jest wniosek lub innych organów odpowiedzialnych wobec organów, do których kierowany jest wniosek, informacje o naruszeniu ustawodawstwa celnego, które to informacje są potrzebne organom wnioskującym do celów niniejszego Protokołu.

4. Urzędnicy jednej Strony mogą, za zgodą drugiej Strony na warunkach przez nią ustanowionych uczestniczyć w dochodzeniach prowadzonych na jej terytorium.

Artykuł  8

Forma przekazu informacji

1. Organ, do którego kierowany jest wniosek przekazuje wyniki dochodzenia organowi wnioskującemu w formie dokumentów, uwierzytelnionych kopii dokumentów, sprawozdań i tym podobnych.

2. Dokumenty określone w ustępie 1 mogą być zastąpione informacjami skomputeryzowanymi przedstawionymi w jakiejkolwiek formie w tym samym celu.

Artykuł  9

Wyjątki od obowiązku udzielania pomocy

1. Strony mogą odmówić udzielenia pomocy w zakresie niniejszego Protokołu, jeżeli mogłoby to:

a) stwarzać prawdopodobieństwo naruszenia suwerenności Republiki Uzbekistanu lub Państwa Członkowskiego Unii Europejskiej, do których zwrócono się o pomoc zgodnie z niniejszym Protokołem, lub

b) stwarzać prawdopodobieństwo naruszenia porządku publicznego, bezpieczeństwa lub istotnych interesów, szczególnie w przypadkach wymienionych w artykule 10 ustęp 2; lub

c) dotyczyć przepisów walutowych lub podatkowych innych ustawodawstwo celne; lub

d) naruszać tajemnicę przemysłową, handlową lub zawodową.

2. Jeżeli organ wnioskujący wnosi o pomoc, której sam nie byłby w stanie udzielić, gdyby został do niego skierowany wniosek, powinien zwrócić na ten fakt uwagę w swoim wniosku. Decyzja w sprawie takiego wniosku należy do organu, do którego skierowany jest wniosek.

3. W przypadku odmowy pomocy, o takiej decyzji i przyczynach jej podjęcia należy niezwłocznie powiadomić organ wnioskujący.

Artykuł  10

Wymiana informacji oraz poufność

1. Informacje przekazane w dowolnej formie zgodnie z niniejszym Protokołem mają charakter poufny lub zastrzeżony, w zależności od zasad mających zastosowanie dla każdej ze Stron. Są one objęte obowiązkiem zachowania tajemnicy służbowej i podlegają ochronie rozszerzonej na informacje podobne zgodnie z właściwymi przepisami ustawowymi Strony, która je otrzymała, oraz odpowiednimi przepisami stosowanymi w odniesieniu do instytucji wspólnotowych.

2. Dane osobowe mogą podlegać wymianie jedynie w przypadku gdy Strona otrzymująca wniosek zobowiązuje się do ochrony takich danych w co najmniej równoważnej, jak ochrona stosowana w tym szczególnym przypadku przez Stronę wnioskującą.

3. Uzyskane informacje wykorzystuje się wyłącznie do celów niniejszego Protokołu. W przypadku gdy jedna ze Stron wnosi o wykorzystanie takiej informacji do innych celów, zwraca się ona o udzielenie wcześniejszej pisemnej zgody przez organ, który przekazał informację. Ponadto mogą one podlegać ograniczeniom przewidzianym przez ten organ.

4. Ustęp 3 nie utrudnia wykorzystywania informacji w postępowaniach sądowych lub administracyjnych wszczętych na skutek wystąpienia braku zgodności z ustawodawstwem celnym. Właściwy organ dostarczający te informacje jest powiadamiany o ich wykorzystaniu.

5. Strony mogą w swoich Protokołach, sprawozdaniach i zeznaniach oraz w czynnościach oraz zarzutach podnoszonych przed sądem, wykorzystywać w charakterze dowodów informacje uzyskane i dokumenty przez siebie zbadane, zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu.

Artykuł  11

Biegli i świadkowie

1. Urzędnik organu, do którego kierowany jest wniosek może być umocowany do występowania, w ramach udzielonego pełnomocnictwa, jako biegły lub świadek w postępowaniu sądowym lub administracyjnym, dotyczącym spraw objętych niniejszym Protokołem, prowadzonym zgodnie z jurysdykcją drugiej Strony, i może przedstawiać takie przedmioty, dokumenty lub ich uwierzytelnione kopie, które mogą być potrzebne w takich postępowaniach. Wniosek o takie wystąpienie musi dokładnie określać, w jakiej sprawie, z jakiego tytułu lub z powodu jakich posiadanych kwalifikacji urzędnik będzie przesłuchiwany.

2. Umocowany urzędnik korzysta z ochrony zagwarantowanej w obowiązującym ustawodawstwie urzędnikom organu wnioskującego na jego terytorium.

Artykuł  12

Koszty pomocy

Strony zrzekają się wszelkich wzajemnych roszczeń o zwrot kosztów poniesionych w związku z wykonaniem niniejszego Protokołu, z wyjątkiem niezbędnych wydatków na świadków, biegłych oraz tłumaczy, którzy nie są zatrudnieni jako urzędnicy państwowi.

Artykuł  13

Stosowanie

1. Stosowanie niniejszego Protokołu zostaje powierzone centralnym organom celnym Republiki Uzbekistanu z jednej strony i właściwym służbom Komisji Wspólnot Europejskich oraz, gdzie właściwe, organom celnym Państwa Członkowskiego Unii Europejskiej z drugiej strony. Decydują one w sprawach wszystkich praktycznych środków i uzgodnień niezbędnych dla jego stosowania, z uwzględnieniem postanowień obowiązujących w sferze ochrony danych. Mogą też zalecić właściwym organom wprowadzanie zmian do niniejszego Protokołu, jakie uznają za wskazane.

2. Strony konsultują się wzajemnie, a następnie na bieżąco informują o szczegółowych, przyjętych zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu, zasadach jego wykonania.

Artykuł  14

Komplementarność

Bez uszczerbku dla artykułu 10 wszelkie umowy w sprawie wzajemnej pomocy zawarte między jednym lub większą liczbą Państw Członkowskich Unii Europejskiej a Republiką Uzbekistanu nie będą stanowić uszczerbku dla postanowień Wspólnoty regulujących przekazywanie między właściwymi służbami Komisji Wspólnot Europejskich i organami celnymi Państw Członkowskich wszelkich uzyskanych informacji w sprawach celnych, które mogłyby być przedmiotem zainteresowania Wspólnoty.

AKT KOŃCOWY

Pełnomocnicy WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ, EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY WĘGLA I STALI oraz EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY ENERGII ATOMOWEJ,

zwanych dalej "Wspólnotą",

z jednej strony, oraz

pełnomocnicy REPUBLIKI UZBEKISTANU,

z drugiej strony, oraz

zebrani dnia 14 listopada 1996 roku w Brukseli w celu podpisania Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, Europejską Wspólnotą Węgla i Stali oraz Europejską Wspólnotą Energii Atomowej z jednej strony oraz Republiką Uzbekistanu z drugiej strony, zwanej dalej "Umową", przyjęły następujące teksty:

Umowę z jej załącznikami oraz następującym Protokołem:

Protokół w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi w sprawach celnych

Pełnomocnicy Wspólnoty i pełnomocnicy Republiki Uzbekistanu przyjmują teksty Wspólnych Deklaracji wyszczególnionych poniżej i załączonych do niniejszego Aktu Końcowego:

Wspólna Deklaracja w sprawie danych osobowych

Wspólna Deklaracja dotycząca tytułu II umowy

Wspólna Deklaracja dotycząca artykułu 7 umowy

Wspólna Deklaracja dotycząca artykułu 8 umowy

Wspólna Deklaracja dotycząca artykułu 15 umowy

Wspólna Deklaracja dotycząca artykułu 28 umowy

Pełnomocnicy Wspólnoty biorą pod uwagę deklarację wyszczególnioną poniżej i załączoną do niniejszego Aktu Końcowego:

Deklaracja Republiki Uzbekistanu dotycząca ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej

Hecho en Bruselas, el catorce de noviembre de mil novecientos noventa y seis.

Udfærdiget i Bruxelles den fjortende november nitten hundrede og seksoghalvfems.

Geschehen zu Brüssel am vierzehnten November neunzehnhundertsechsundneunzig.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις, δέκα τέσσερις Νοεμβρίου χίλια εννιακόσια ενενήντα έξι.

Done at Brussels on the fourteenth day of November in the year one thousand nine hundred and ninety-six.

Fait à Bruxelles, le quatorze novembre mil neuf cent quatre-vingt-seize.

Fatto a Bruxelles, addì quattordici novembre millenovecentonovantasei.

Gedaan te Brussel, de veertiende november negentienhonderd zesennegentig.

Feito em Bruxelas, em, catorze de Novembro de mil novecentos e noventa e seis.

Tehty Brysselissä neljäntenätoista päivänä marraskuuta vuonna tuhatyhdeksänsataayhdeksänkymmentäkuusi.

Som skedde i Bryssel den fjortonde november nittonhundranittiosex

Брюссел шахрида минг тўккиз юз тўксон олтинчи

йилнинг ўн тўртинчи ноябрида тузилди.

Por las Comunidades Europeas

For De Europæiske Fællesskaber

Für die Europäischen Gemeinschaften

Για τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες

For the European Communities

Pour les Communautés européennes

Per le Comunità europee

Voor de Europese Gemeenschappen

Pelas Comunidades Europeias

Euroopan yhteisöjen puolesta

På Europeiska gemenskapernas vägnar

(podpis pominięto)

Ўзбекистон Республикаси Хукумати номидан

(podpis pominięto)

WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE DANYCH OSOBOWYCH

Podczas stosowania Umowy, strony uświadamiają sobie konieczność adekwatnej ochrony osób w zakresie przetwarzania danych osobowych oraz swobodnego przepływu tych danych.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA TYTUŁU II UMOWY

Wszelkie odniesienia do Układu GATT odnoszą się do tekstu Układu GATT zmienionego w 1994 roku.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 7 UMOWY

Wspólnota i Republika Uzbekistanu oświadczają, że tekst klauzuli ochronnej nie przyznaje traktowania ochronnego GATT.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 8 UMOWY

Do czasu przystąpienia Republiki Uzbekistanu do WTO, Strony prowadza konsultacje w ramach Wspólnego Komitetu w sprawie swojej polityki dotyczącej należności przywozowych wraz ze zmianami w ochronie celnej. W szczególności konsultacje takie proponuje się przed zwiększeniem ochrony celnej.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 15 UMOWY

W granicach swoich właściwych kompetencji, Strony są zgodne, że do celów Umowy własność intelektualna, przemysłowa i handlowa obejmuje w szczególności prawa autorskie i prawa pokrewne, w szczególności prawa autorskie do programów komputerowych, prawa odnoszące się do patentów, wzorów przemysłowych, oznaczeń geograficznych, w szczególności oznaczenia pochodzenia, znaków towarowych i usługowych, map obwodów scalonych, jak również ochronę przed nieuczciwą konkurencją, określoną w artykule 10a Konwencji Paryskiej o ochronie własności przemysłowej i ochronie nieujawnionych informacji dotyczących know-how.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 28 UMOWY

1. Strony uznają, że do celów prawidłowej wykładni i właściwego stosowania w praktyce niniejszej Umowy, wyrażenie "szczególnie nagłe przypadki" zawarte w artykule 28 umowy oznacza przypadki istotnego naruszenia Umowy przez jedną ze Stron. Do istotnych naruszeń Umowy należą:

a) odrzucenie niniejszej Umowy nie znajdujące potwierdzenia w zasadach ogólnych prawa międzynarodowego,

lub

b) naruszenie istotnych elementów umowy określonych w artykule 1.

2. Strony postanawiają, że "właściwe środki" określone w artykule 28 to środki podjęte zgodnie z prawem międzynarodowym. Jeżeli Strona podejmuje środek w szczególnie nagłym przypadku, przewidzianym w artykule 28, Strona druga może skorzystać z procedury dotyczącej rozstrzygania sporów.

JEDNOSTRONNA DEKLARACJA REPUBLIKI UZBEKISTANU DOTYCZĄCA OCHRONY PRAW WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ, PRZEMYSŁOWEJ I HANDLOWEJ

Republika Uzbekistanu oświadcza, że:

1. Przed końcem piątego roku następującego po wejściu w życie niniejszej Umowy, Republika Uzbekistanu przystąpi do wielostronnych konwencji w sprawie ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, określonych w ustępie 2 niniejszej deklaracji, których Państwa Członkowskie Wspólnoty są Stronami, lub które są stosowane de facto przez Państwa Członkowskie zgodnie ze odpowiednimi postanowieniami tych konwencji.

2. Ustęp 1 niniejszej deklaracji dotyczy następujących wielostronnych konwencji:

– Konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych (Akt paryski, 1971 rok),

– Międzynarodowej konwencji o ochronie wykonawców, producentów fonogramów oraz organizacji nadawczych (Rzym, 1961 rok),

– Protokołu do Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków towarowych (Madryt, 1989 rok),

– Porozumienia nicejskiego dotyczącego międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług do celów rejestracji znaków (Genewa, 1977 rok, zmienione w 1979 roku),

– Traktatu budapesztańskiego o międzynarodowym uznawaniu depozytów drobnoustrojów do celów postępowania patentowego (1977 rok, zmieniony w 1980 roku),

– Międzynarodowej konwencji ochrony nowych odmian roślin (UPOV) (Akt Genewski, 1991 roku).

3. Republika Uzbekistanu potwierdza wagę, jaką przywiązuje do obowiązków wypływających z następujących konwencji wielostronnych:

– Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej (Akt sztokholmski, 1967 rok, zmieniony w 1979 roku),

– Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków towarowych (Akt sztokholmski, 1967 rok, zmieniony w 1979 roku),

– Traktatu o Współpracy Patentowej (Waszyngton, 1970 rok, znowelizowany i zmieniony w 1984 roku).

4. Od chwili wejścia w życie niniejszej Umowy, Republika Uzbekistanu przyznaje w dziedzinie uznawania i ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, przedsiębiorstwom i obywatelom Wspólnoty traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie, jakie przyznaje dla jakiegokolwiek państwa trzeciego w ramach umów dwustronnych.

5. Postanowienia ustępu 4 nie stosuje się do przywilejów przyznanych przez Republikę Uzbekistanu jakiemukolwiek państwu trzeciemu na rzeczywistej zasadzie wzajemności lub przyznanych przez Republikę Uzbekistanu innemu krajowi byłego ZSRR.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1998.43.2
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Uzbekistan-Wspólnoty Europejskie. Umowa przejściowa w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem. Bruksela.1996.11.14.
• Data aktu: 14/11/1996
• Data ogłoszenia: 14/02/1998
• Data wejścia w życie: 01/06/1998