uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących dodatków do środków spożywczych dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi(1), zmienioną dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 94/34/WE(2), w szczególności jej art. 3 ust. 3 lit. a),
po konsultacji z Naukowym Komitetem ds. Żywności,
a także mając na uwadze, co następuje:
konieczne jest ustalenie kryteriów czystości dla wszystkich dodatków innych niż barwniki i substancje słodzące wymienione w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 95/2/WE z dnia 20 lutego 1995 r. w sprawie dodatków do środków spożywczych innych niż barwniki i środki słodzące(3);
konieczne jest zastąpienie kryteriów czystości określonych w dyrektywie Rady 65/66/EWG z dnia 26 stycznia 1965 r. ustanawiającej szczególne kryteria czystości dla środków konserwujących dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi(4), zmienionej ostatnio dyrektywą 86/604/EWG(5);
konieczne jest zastąpienie kryteriów czystości wymienionych w dyrektywie Rady 78/664/EWG z dnia 25 lipca 1978 r. ustanawiającej szczególne kryteria czystości dla przeciwutleniaczy dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi(6), zmienionej ostatnio dyrektywą 82/712/EWG(7);
dyrektywy 65/66/EWG i 78/664/EWG powinny zostać uchylone;
konieczne jest uwzględnienie specyfikacji i technik analitycznych dotyczących dodatków wymienionych w projekcie Codex Alimentarius sporządzonym przez Wspólny Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Dodatków do Środków Spożywczych (Jecfa);
dodatki do środków spożywczych, jeśli są przygotowane metodami produkcji lub z materiałów wyjściowych znacznie różniących się od tych, które uwzględniono w ocenie wydanej przez Naukowy Komitet ds. Żywności lub od tych, określonych w niniejszej dyrektywie, powinny zostać poddane ocenie Naukowego Komitetu ds. Żywności w celu dokonania ich pełnej oceny ze szczególnym naciskiem na kryteria czystości;
środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Kryteria czystości określone w art. 3 ust. 3 lit. a) dyrektywy 89/107/EWG dla dodatków do środków spożywczych innych niż barwniki i substancje słodzące wymienione w dyrektywie 95/2/WE są wymienione w Załączniku do niniejszej dyrektywy.
Kryteria czystości określone w art. 1 zastąpią kryteria czystości wymienione w dyrektywach 65/66/EWG, 78/663/EWG i 78/664/EWG.
Wspomniane środki powinny zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to powinno towarzyszyć ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Niniejsza dyrektywa jest skierowana do Państw Członkowskich.
W imieniu Komisji | |
Martin BANGEMANN | |
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U L 40 z 11.2.1989, str. 27.
(2) Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 1.
(3) Dz.U. L 61 z 18.3.1995, str. 1.
(4) Dz.U. L 22 z 9.2.1965, str. 373.
(5) Dz.U. L 352 z 13.12.1986, str. 45.
(6) Dz.U. L 223 z 14.8.1978, str. 30.
(7) Dz.U. L 297 z 23.10.1982, str. 31.
E 200 KWAS SORBOWY | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego |
Kwas sorbowy Trans, trans-2,4-heksadienowy kwas |
|
Einecs (ang. European inventory of existing commercial chemical substances; pol. Europejski spis istniejących substancji chemicznych o znaczeniu handlowym) | 203-768-7 | |
Wzór chemiczny | C6H802 | |
Masa cząsteczkowa | 112,12 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % na bazie bezwodnej | |
Opis | Bezbarwne igły lub biały, sypki proszek o lekkim, charakterystycznym zapachu, niewykazujący żadnych zmian koloru po ogrzewaniu przez 90 minut w temperaturze 105 ºC | |
Identyfikacja | ||
A. Zakres temperatur topnienia | Między 133 °C a 135 °C po suszeniu próżniowym przez cztery godziny w eksykatorze kwasu siarkowego | |
B. Spektrometria | Roztwór izopropanolu (1 w 4.000.000) wykazuje absorpcję maksymalną przy 254 ± 2 nm | |
C. Dodatni test dla podwójnych wiązań | ||
D. Punkt sublimacji | 80 °C | |
Stopień czystości | ||
Zawartość wody | Nie więcej niż 0,5 % (metoda Karla Fischera) | |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,2 % | |
Aldehydy | Nie więcej niż 0,1 % (jako formaldehyd) | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 202 SORBINIAN POTASU | ||
Definicje | ||
Nazwa związku chemicznego | Sorbinian potasu (E,E)-2,4-heksadienian potasu | |
Sól potasu kwasu trans, trans 2,4-heksadienowego | ||
Einecs | 246-376-1 | |
Wzór chemiczny | C6H7O2K | |
Masa cząsteczkowa | 150,22 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % na bazie w proszku | |
Opis | Biały proszek krystaliczny niewykazujący żadnych zmian koloru po ogrzewaniu przez 90 minut w temperaturze 105 °C | |
Identyfikacja | ||
A. Zakres temperatur topnienia kwasu sorbowego wytrącanego przez zakwaszenie, nierekrystalizowanego to 133- 135 °C po suszeniu próżniowym w eksykatorze kwasu siarkowego | ||
B. Dodatnie testy dla potasu i dla podwójnych wiązań | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 1,0 % (105 °C, 3 godziny) | |
Kwasowość lub zasadowość | Nie więcej niż około 1,0 % (jak kwas sorbowy lub Κ2CO3) | |
Aldehydy | Nie więcej niż 0,1 % obliczony jak formaldehyd | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 203 SORBINIAN WAPNIA | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Sorbinian wapnia | |
Sól wapnia kwasu trans, trans-2,4-heksadienowego | ||
Einecs | 231-321-6 | |
Wzór chemiczny | C12H14O4Ca | |
Masa cząsteczkowa | 262,32 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 98 % na bazie w proszku | |
Opis | Drobny, biały proszek krystaliczny niewykazujący żadnej zmiany koloru po ogrzewaniu przez 90 minut w temperaturze 105 °C | |
Identyfikacja | ||
A. Zakres temperatur topnienia kwasu sorbowego wytrącanego przez zakwaszenie i nierekrystalizowanego to 133-135 °C po suszeniu próżniowym w eksykatorze kwasu siarkowego | ||
B. Dodatnie testy dla wapnia i podwójnych wiązań | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 2,0 % ustalona poprzez suszenie próżniowe przez cztery godziny w eksykatorze kwasu siarkowego | |
Aldehydy | Nie więcej niż 0,1 % (jako formaldehyd) | |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 210 KWAS BENZOESOWY | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Kwas benzoesowy | |
Kwas benzenokarboksylowy | ||
Kwas fenylokarboksylowy | ||
Einecs | 200-618-2 | |
Wzór chemiczny | C7H6O2 | |
Masa cząsteczkowa | 122,12 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99,5 % na bazie bezwodnej | |
Opis | Biały proszek krystaliczny | |
Identyfikacja | ||
A. Zakres temperatur topnienia | 121,5-123,5 °C | |
B. Dodatni test sublimacji dla benzoesanu | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,5 % po suszeniu przez trzy godziny nad kwasem siarkowym pH Około 4 (roztwór wodny) | |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,05 % | |
Chlorowane związki organiczne | Nie więcej niż 0,07 % wyrażone jako chlorek odpowiadający 0,3 % wyrażonym jako kwas chlorobenzoesowy | |
Substancje łatwo podatne na utlenienie | Dodać 1,5 ml kwasu siarkowego do 100 ml wody, podgrzać do temperatury wrzenia i dodawać kroplami 0,1 Ν KMnO4, dopóki różowy kolor utrzymuje się przez 30 sekund. Rozpuścić 1 g próbki, ważonej z dokładnością do mg, w podgrzewanym roztworze i miareczkować 0,1 Ν KMnO4 do różowego koloru, który utrzymuje się przez 15 sekund. Nie powinno być wymagane więcej niż 0,5 ml | |
Substancje łatwo zwęglające się | Zimny roztwór 0,5 g kwasu benzoesowego w 5 ml 94,5- 95,5 % kwasu siarkowego nie może wykazywać silniejszego zabarwienia niż to płynu referencyjnego zawierającego 0,2 ml chlorku kobaltu TSC(2), 0,3 ml chlorku żelazowego TSC(3), 0,1 ml siarczanu miedzi TSC(*) i 4,4 ml wody | |
Kwasy policykliczne | W częściowym zakwaszeniu zobojętnionego roztworu kwasu benzoesowego, pierwszy osad nie może mieć innej temperatury topnienia niż temperatura kwasu benzoesowego | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 211 BENZOESAN SODU | ||
Definicje | ||
Nazwa związku chemicznego | Benzoesan sodu | |
Sól sodu kwasu benzenokarboksylowego | ||
Sól sodu kwasu fenylokarboksylowego | ||
Einecs | 208-534-8 | |
Wzór chemiczny | C7H5O2Na | |
Masa cząsteczkowa | 144,11 | |
Oznaczenie | Nie mniej niż 99 % C7H5O2Na po suszeniu w temperaturze 105 °C przez cztery godziny | |
Opis | Biały, prawie bezwonny, krystaliczny proszek lub granulki | |
Identyfikacja | ||
A. Rozpuszczalność | Łatwo rozpuszczalny w wodzie, trudno rozpuszczalny w alkoholu etylowym | |
B. Zakres temperatur topnienia dla kwasu benzoesowego | Zakres temperatur topnienia kwasu benzoesowego wytrącanego przez zakwaszenie i nierekrystalizowanego to 121,5-123,5 °C po suszeniu w eksykatorze kwasu siarkowego | |
C. Dodatnie testy dla sodu i benzoesanu | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 1,5 % po suszeniu w temperaturze 105 °C przez cztery godziny | |
Substancje łatwo podatne na utlenienie | Dodać 1,5 ml kwasu siarkowego do 100 ml wody, podgrzać do temperatury wrzenia i dodawać kroplami 0,1 Ν KMnO4, dopóki różowy kolor nie utrzymuje się przez 30 sekund. Rozpuścić 1 g próbki, ważonej z dokładnością do mg, w ogrzanym roztworze i miareczkować za pomocą 0,1 Ν KMnO4, dopóki różowy kolor utrzymuje się przez 15 sekund. Nie powinno się wymagać więcej niż 0,5 ml | |
Kwasy policykliczne | W częściowym zakwaszeniu (zobojętnionego) roztworu benzoesanu sodu, pierwszy osad nie może mieć innego zakresu temperatur topnienia niż ten kwasu benzoesowego | |
Chlorowane związki organiczne | Nie więcej niż 0,06 % wyrażone jako chlorek, odpowiadające 0,25 % wyrażonemu jako kwas monochlorobenzoesowy | |
Stopień kwasowości i zasadowości | Zobojętniony 1 g benzoesanu sodu w obecności fenoloftaleiny nie może wymagać więcej niż 0,25 ml 0,1 Ν NaOH lub 0,1 Ν HCl | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 212 BENZOESAN POTASU | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Benzoesan potasu | |
Sól potasu kwasu benzenokarboksylowego | ||
Sól potasu kwasu fenylokarboksylowego | ||
Einecs | 209-481-3 | |
Wzór chemiczny | C7H5KO2·3H2O | |
Masa cząsteczkowa | 214,27 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % C7H5O2K po suszeniu w temperaturze 105 °C do ciężaru stałego | |
Opis | Biały proszek krystaliczny | |
Identyfikacja | ||
A. Zakres temperatur topnienia kwasu benzoesowego wytrącanego przez zakwaszenie i nierekrystalizowanego wynosi 121,5-123,5 °C po suszeniu próżniowym w eksykatorze kwasu siarkowego | ||
B. Dodatnie testy dla benzoesanu i dla potasu | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 26,5 % ustalona poprzez suszenie w temperaturze 105 °C | |
Chlorowane związki organiczne | Nie więcej niż 0,06 % wyrażone jako chlorek, odpowiadające 0,25 % wyrażonemu jako kwas chlorobenzoesowy | |
Substancje łatwo podatne na utlenienie | Dodać 1,5 ml kwasu siarkowego do 100 ml wody, podgrzać do temperatury wrzenia i dodawać kroplami 0,1 Ν KMnO4, dopóki różowy kolor utrzymuje się przez 30 sekund. Rozpuścić 1 g próbki, ważonej z dokładnością do mg, w ogrzanym roztworze i miareczkować za pomocą 0,1 Ν KMnO4, do kiedy różowy kolor utrzyma się przez 15 sekund. Nie powinno być wymagane więcej niż 0,5 ml | |
Substancje łatwo zwęglające się | Zimny roztwór 0,5 g kwasu benzoesowego w 5 ml 94,5-95,5% kwasu siarkowego nie może wykazywać silniejszego zabarwienia niż ten płynu referencyjnego zawierającego 0,2 ml chlorku kobaltu TSC, 0,3 ml chlorku żelazowego TSC, 0,1 ml siarczanu miedzi TSC i 4,4 ml wody | |
Kwasy policykliczne | W częściowym zakwaszeniu (zobojętnionego) roztworu benzoesanu potasu pierwszy osad nie może mieć innego zakres temperatur topnienia niż ten kwasu benzoesowego | |
Stopień kwasowości i zasadowości | Zobojętnienie 1 g benzoesanu potasu w obecności fenoloftaleiny nie może wymagać więcej niż 0,25 ml 0,1 Ν NaOH lub 0,1 Ν HCl | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 213 BENZOESAN WAPNIA | ||
Synonimy | Benzoesan wapnia | |
Definicje | ||
Nazwa związku chemicznego | Benzoesan wapnia | |
Dwubenzoesan wapnia | ||
Einecs | 218-235-4 | |
Wzór chemiczny | Bezwodny: C14H10O4Ca | |
Monohydrat: | C14H10O4Ca·H2O | |
Trihydrat: | C14H10O4CA·3H2O | |
Masa cząsteczkowa | Bezwodny: 282,31 | |
Monohydrat: | 300,32 | |
Trihydrat: | 336,36 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % po suszeniu w temperaturze 105 °C | |
Opis | Białe lub bezbarwne kryształy, lub biały proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Zakres temperatur topnienia kwasu benzoesowego wytrącanego przez zakwaszenie i nierekrystalizowanego to 121,5-123,5 °C po suszeniu próżniowym w eksykatorze kwasu siarkowego | ||
B. Dodatnie testy dla benzoesanu i dla wapnia | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 17,5 % ustalona poprzez suszenie w temperaturze 105 °C do ciężaru stałego | |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,3 % | |
Chlorowane związki organiczne | Nie więcej niż 0,06 % wyrażanych jako chlorek, odpowiadające 0,25 % wyrażonym jako kwasy chlorobenzoesowe | |
Substancje łatwo podatne na utlenienie | Dodać 1,5 ml kwasu siarkowego do 100 ml wody, ogrzać do temperatury wrzenia i kroplami dodawać 0,1 Ν KMnO4 dopóki różowy kolor utrzyma się przez 30 sekund. Rozpuścić 1 g próbki, ważonej z dokładnością do mg, w ogrzanym roztworze i miareczkować za pomocą 0,1 Ν KMnO4 aż do otrzymania różowego koloru, który utrzyma się przez 15 sekund. Nie powinno być wymagane więcej niż 0,5 ml | |
Substancje łatwo zwęglające się | Chłodny roztwór 0,5 g kwasu benzoesowego w 5 ml 94,5-95,5% kwasu siarkowego nie może wykazywać silniejszego zabarwienia niż płyn referencyjny zawierający 0,2 ml chlorku kobaltu TSC, 0,3 ml chlorku żelazowego TSC, 0,1 ml siarczanu miedzi TSC i 4,4 ml wody | |
Kwasy policykliczne | W częściowym zakwaszeniu (zobojętnionego) roztworu benzoesanu wapnia pierwszy osad nie może mieć innego zakresu temperatur topnienia niż ten kwasu benzoesowego | |
Stopień kwasowości lub zasadowości | Zobojętnienie 1 g benzoesanu wapnia w obecności fenoloftaleiny nie może wymagać więcej niż 0,25 ml 0,1 Ν NaOH lub 0,1 Ν HCl | |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 214 ESTER ETYLOWY KWASU P-HYDROKSYBENZOESOWEGO | ||
Synonimy | Ester etylowy kwasu p-hydroksybenzoesowego | |
Ester etylowy kwasu p-oksyhydroksybenzoesowego | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Ester etylowy kwasu p-hydroksybenzoesowego | |
Ester etylowy kwasu p-oksyhydroksybenzoesowego | ||
Einecs | 204-399-4 | |
Wzór chemiczny | C9H10°3 | |
Masa cząsteczkowa | 166,8 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99,5 % po suszeniu przez dwie godziny w temperaturze 80 °C | |
Opis | Prawie bezwonny; małe, bezbarwne kryształki lub biały, krystaliczny proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Zakres temperatur topnienia | 115-118°C | |
B. Dodatnie testy dla p-hydroksybenzoesanu | Zakres temperatur topnienia kwasu p-hydroksybenzoesowego wytrącanego przez zakwaszenie i nierekrystalizowanego: 213-217 °C po suszeniu próżnią w eksykatorze kwasu siarkowego | |
C. Dodatnie testy dla alkoholu | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,5 % po suszeniu przez dwie godziny w temperaturze 80 °C | |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,05 % | |
Kwas p-hydroksybenzoesowy i kwas salicylowy | Nie więcej niż 0,35 % wyrażone jako kwas p-hydroksybenzoesowy | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 215 ESTER ETYLOWY KWASU P-HYDROKSYBENZOESOWEGO - SÓL SODOWA | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Ester etylowy kwasu p-hydroksybenzoesowego | |
Związek sodowy estru etylowego kwasu p-hydroksybenzoesowego | ||
Einecs | 252-487-6 | |
Wzór chemiczny | C9H9O3Na | |
Masa cząsteczkowa | 188,8 | |
Oznaczenie | Zawartość estru etylowego kwasu p-hydroksybenzoesowego nie mniej niż 83 % na bazie bezwodnej | |
Opis | Biały, krystaliczny, higroskopijny proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Zakres temperatur topnienia 115-118°C po suszeniu próżniowym w eksykatorze kwasu siarkowego | ||
Β. Dodatnie testy dla p-hydroksybenzoesanu | Zakres temperatur topnienia kwasu p-hydroksybenzoesowego pochodzącego z próbki to 213-217°C | |
C. Dodatnie testy dla sodu | ||
D. pH 0,1 % roztworu wodnego musi być między 9,9 a 10,3 | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 5 % określone poprzez suszenie próżniowego w eksykatorze kwasu siarkowego | |
Popioły zasiarczone | 37-39 % | |
Kwas p-Hydroksybenzoesowy i kwas salicylowy | Nie więcej niż 0,35 % wyrażone jako kwas p-hydroksybenzoesowy | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 218 ESTER METYLOWY KWASU P-HYDROKSYBENZOESOWEGO | ||
Synonimy | Metyl p-benzoesanu | |
Metyl-p-oksybenzoesanu | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Metyl p-hydroksybenzoesanu | |
Ester metylowy kwasu p-hydroksybenzoesowego | ||
Einecs | 243-171-5 | |
Wzór chemiczny | C8H8O3 | |
Masa cząsteczkowa | 152,15 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % po suszeniu przez dwie godziny w temperaturze 80 °C | |
Opis | Prawie bezwonny; małe, bezbarwne kryształy lub biały, krystaliczny proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Zakres temperatur topnienia 125-128 °C | ||
B. Dodatnie testy dla p-hydroksybenzoesanu Zakres temperatur topnienia kwasu p-hydroksybenzoesowego pochodzącego z próbki wynosi 213-217 °C po suszeniu przez dwie godziny w temperaturze 80 °C | ||
Stopień czystości | ||
Straty w suszeniu | Nie więcej niż 0,5 % po suszeniu przez dwie godziny w temperaturze 80 °C | |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,05 % | |
Kwas p-hydroksybenzoesowy i kwas salicylowy | Nie więcej niż 0,35 % wyrażony jako kwas p-hydroksybenzoesowy | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 219 ESTER METYLOWY KWASU P-HYDROKSYBENZOESOWEGO - SÓL SODOWA | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Metyl p-hydroksybenzoesanu sodu | |
Związek sodu estru metylowego kwasu p-hydrokybenzoesowego | ||
Wzór chemiczny | C8H7O3Na | |
Masa cząsteczkowa | 174,15 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99,5 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Biały, higroskopijny proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Biały osad uformowany przez zakwaszenie kwasem solnym 10 % (w/v) roztworu wodnego sodu, pochodnej metylu p-hydroksybenzoesowego (przy użyciu papierka lakmusowego jako wskaźnika) ma, gdy zmywany wodą i suszony w temperaturze 80 °C przez dwie godziny, zakres temperatur topnienia od 125-128 °C | ||
B. Dodatni test dla sodu | ||
C. pH 0,1 % roztworu wodnego wolnego od dwutlenku węgla to nie mniej niż 9,7 i nie więcej niż 10,3 | ||
Stopień czystości | ||
Zawartość wody | Nie więcej niż 5 % (metoda Karla Fischera) | |
Popioły zasiarczone | 40-44,5 % na bazie bezwodnej | |
Kwas p-Hydroksybenzoesowego i kwas salicylowy | Nie więcej niż 0,35 % wyrażone jako kwas p-hydroksybenzoesowy | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 220 DWUTLENEK SIARKI | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Dwutlenek siarki | |
Bezwodnik kwasu siarkawego | ||
Einecs | 231-195-2 | |
Wzór chemiczny | SO2 | |
Masa cząsteczkowa | 64,07 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % | |
Opis | Bezbarwny, niepalny gaz z silnym, ostrym, duszącym zapachem | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatni test dla substancji siarkawych | ||
Stopień czystości | ||
Zawartość wody | Nie więcej niż 0,05 % | |
Pozostałości nielotne | Nie więcej niż 0,01 % | |
Tritlenek siarki | Nie więcej niż 0,1 % | |
Selen | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Inne gazy zwykle obecne w powietrzu | Brak śladów | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 221 SIARCZYN SODU | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Siarczyn sodu (bezwodny lub siedmiohydrat) | |
Einecs | 231-821-4 | |
Wzór chemiczny | Bezwodny: Na2SO3 | |
Siedmiohydrat: | Na2SO37H2O | |
Masa cząsteczkowa | Bezwodny: 126,04 | |
Siedmiohydrat: 252,16 | ||
Oznaczenie | Bezwodny: nie mniej niż 95 % Na2SO3 i nie mniej niż 48 % SO2 | |
Siedmiohydrat: nie mniej niż 48 % Na2SO3 i nie mniej niż 24 % SO2 | ||
Opis | Biały proszek krystaliczny lub bezbarwne kryształki | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla siarczynu i sodu | ||
B. pH 10 % roztworu (bezwodnego) lub 20 % roztworu (siedmiohydratu) między 8,5 a 11,5 | ||
Stopień czystości | ||
Trisiarczan | Nie więcej niż 0,1 % oparte na zawartości SO2 | |
Żelazo | Nie więcej niż 50 mg/kg oparte na zawartości SO2 | |
Selen | Nie więcej niż 10 mg/kg oparte na zawartości SO2 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 222 WODOROSIARCZYN SODU | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Bisiarczyn sodu | |
Wodorosiarczyn sodu | ||
Einecs | 231-921-4 | |
Wzór chemiczny | NaHSO3 w roztworze wodnym | |
Masa cząsteczkowa | 104,06 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 32 % w/w NaHSO3 | |
Opis | Klarowny roztwór, od bezbarwnego do żółtego | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla siarczynu i dla sodu | ||
B. pH 10 % roztworu wodnego między 2,5 a 5,5 | ||
Stopień czystości | ||
Żelazo | Nie więcej niż 50 mg/kg Na2SO3 oparte na zawartości SO2 | |
Selen | Nie więcej niż 10 mg/kg oparte na zawartości SO2 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 223 PIROSIARCZYN SODU | ||
Synonimy | Pirosiarczyn | |
Pirosiarczyn sodu | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Dwusiarczyn sodu | |
Pentaoksydwusiarczyn dwusodowy | ||
Einecs | 231-673-0 | |
Wzór chemiczny | Na2S2O5 | |
Masa cząsteczkowa | 190,11 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 95 % Na2S2O5 i nie mniej niż 64 % SO2 | |
Opis | Białe kryształy lub proszek krystaliczny | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla siarczynu i dla sodu | ||
B. pH 10 % roztworu wodnego między 4,0 a 5,5 | ||
Stopień czystości | ||
Trisiarczan | Nie więcej niż 0,1 % oparte na zawartości SO2 | |
Żelazo | Nie więcej niż 50 mg/kg oparte na zwartości SO2 | |
Selen | Nie więcej niż 10 mg/kg oparte na zawartości SO2 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 224 PIROSIARCZYN POTASU | ||
Synonimy | Pirosiarczyn potasu | |
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Dwusiarczyn potasu | |
Pentaoksodwusiarczyn potasu | ||
Einecs | 240-795-3 | |
Wzór chemiczny | K2S2O5 | |
Masa cząsteczkowa | 222,33 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 90 % K2S2O5 i nie mniej niż 51,8 % SO2, reszta składająca się prawie całkowicie z siarczanu potasu | |
Opis | Bezbarwne kryształy lub biały, krystaliczny proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla siarczynu i dla potasu | ||
Stopień czystości | ||
Trisiarczan | Nie więcej niż 0,1 % oparty na zawartości SO2 | |
Żelazo | Nie więcej niż 50 mg/kg oparte na zawartości SO2 | |
Selen | Nie więcej niż 10 mg/kg oparte na zawartości SO2 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 226 SIARCZYN WAPNIA | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Siarczyn wapnia | |
Einecs | 218-235-4 | |
Wzór chemiczny | CaSO3·2H2O | |
Masa cząsteczkowa | 156,17 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 95 % CaSO3·2H2O i nie mniej niż 39 % SO2 | |
Opis | Białe kryształy lub biały, krystaliczny proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy siarczynu i wapnia | ||
Stopień czystości | ||
Żelazo | Nie więcej niż 50 mg/kg oparte na zawartości SO2 | |
Selen | Nie więcej niż 10 mg/kg oparte na zawartości SO2 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 227 WODOROSIARCZYN WAPNIA | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Bisiarczyn wapnia | |
Wodorosiarczyn wapnia | ||
Einecs | 237-423-7 | |
Wzór chemiczny | Ca(HSO3)2 | |
Masa cząsteczkowa | 202,22 | |
Oznaczenie | 6-8 % (w/v) dwutlenku siarki i 2,5-3,5 % (w/v) dwutlenku wapnia odpowiadające 10-14 % (w/v) bisiarczynu wapnia [Ca(HSO3)2] | |
Opis | Klarowny zielonkawo-żółty roztwór wodny o wyraźnym zapachu dwutlenku siarki | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla siarczynu i wapnia | ||
Stopień czystości | ||
Żelazo | Nie więcej niż 50 mg/kg oparte na zawartości SO2 | |
Selen | Nie więcej niż 10 mg/kg oparte na zawartości SO2 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 228 WODOROSIARCZYN POTASU | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Bisiarczyn potasu | |
Wodorosiarczyn potasu | ||
Einecs | 231-870-1 | |
Wzór chemiczny | KHSO3 w roztworze wodnym | |
Masa cząsteczkowa | 120,17 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 280 g KHSO3 na litr (lub 150 g SO2 na litr) | |
Opis Klarowny, bezzapachowy roztwór wodny | ||
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla siarczynu i dla potasu | ||
Stopień czystości | ||
Żelazo | Nie więcej niż 50 mg/kg oparte na zawartości SO2 | |
Selen | Nie więcej niż 10 mg/kg oparte na zawartości SO2 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 230 BIFENYL | ||
Synonimy | Dwufenyl | |
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | l,l'-bifenyl | |
Fenylobenzen | ||
Einecs | 202-163-5 | |
Wzór chemiczny | C12H10 | |
Masa cząsteczkowa | 154,20 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99,8 % | |
Opis | Biały lub blado-żółty do czysto krystalicznego bursztynowego z charakterystycznym zapachem | |
Identyfikacja | ||
A. Zakres temperatur topnienia | 68,5-70,5 °C | |
B. Zakres destylacji | Destyluje całkowicie w zakresie 2,5 °C między 252,5 °C a 257,5 °C | |
Stopień czystości | ||
Benzen | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Aminy aromatyczne | Nie więcej niż 2 mg/kg (jak anilina) | |
Pochodne fenolu | Nie więcej niż 5 mg/kg (jak fenol) | |
Substancje łatwo zwęglające się | Zimny roztwór 0,5 g bifenylu w 5 ml 94,5-95,5 % kwasu siarkowego nie może wykazywać silniejszego zabarwienia niż ten płynu referencyjnego zawierającego 0,2 ml chlorku kobaltu TSC, 0,3 ml chlorku żelazowego TSC, 0,1 ml siarczanu miedzi TSC i 4,4 ml wody | |
Terpenyl i wyższe pochodne polifenylu | Nie więcej niż 0,2 % | |
Policykliczne aromatyczne wodorowęglany | Nieobecne | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 231 ORTOFENYLOFENOL | ||
Synonimy | Ortoksenol | |
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | (l,l'-Bifenyl)-2-ol | |
2-Hydroksyfenyl | ||
o-Hydroksydwufenyl | ||
Einecs | 201-993-5 | |
Wzór chemiczny | C12H10O | |
Masa cząsteczkowa | 170,20 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % | |
Opis | Biały lub lekko żółtawy, krystaliczny proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Zakres temperatur topnienia | 56-58 °C | |
B. Dodatni test dla fenolanu | Roztwór etanolowy (1 g w 10 ml) daje zielony kolor po dodaniu 10 % roztworu chlorku żelazowego | |
Stopień czystości | ||
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,05 % | |
Eter dwufenolowy | Nie więcej niż 0,3 % | |
p-Fenylofenol | Nie więcej niż 0,1 % | |
1-Naftol | Nie więcej niż 0,01 % | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej ni 10 mg/kg | |
Ε 232 SÓL SODOWA ORTOFENYLOFENOLU | ||
Synonimy | Ortofenylofenol sodowy | |
Sól sodowa o-fenylofenolu | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Sól sodowa ortofenylofenolu | |
Einecs | 205-055-6 | |
Wzór chemiczny | C12H9ONa·4H2O | |
Masa cząsteczkowa | 264,26 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 97 % C12H9ONa·4H2O | |
Opis | Biały lub lekko żółtawy, krystaliczny proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla fenolanu i dla sodu | ||
B. Zakres temperatur topnienia ortofenylofenolu wytrącanego przez zakwaszenie i nierekrystalizowanego pochodzącego z próbki 56-58 °C po suszeniu w eksykatorze kwasu siarkowego | ||
C. pH 2 % roztworu wodnego musi być między 11,1 a 11,8 | ||
Stopień czystości | ||
Dwufenyloeter | Nie więcej niż 0,3 % | |
p-Fenylofenol | Nie więcej niż 0,1 % | |
1-Naftol | Nie więcej niż 0,01 % | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 233 TIABENDAZOL | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | 4-(2-benzoimidazolilo)tiazol | |
2-(4-tiazolilo)-1H-benzoimidazol | ||
Einecs | 1205-725-8 | |
Wzór chemiczny | C10H7N3S | |
Masa cząsteczkowa | 201,26 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 98 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Biały lub prawie biały, bezwonny proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Zakres temperatur topnienia | 296-303 °C | |
B. Spektrometria |
Maksymalna absorpcja w 0,1 Ν HC1 (0,0005 % w/v) przy 302 nm, 258 nm i 243 nm E 1 cm1 % przy 302 nm ± 2 nm: około 1230 E 1 cm1 % przy 258 nm ± 2 nm: około 200 E 1 cm1 % przy 243 nm ± 2 nm: około 620 |
|
Stosunek absorpcji 243 nm/302 nm = 0,47-0,53 | ||
Stosunek absorpcji 258 nm/302 nm = 0,14-0,18 | ||
Stopień czystości | ||
Zawartość wody | Nie więcej niż 0,5 % (metoda Karla Fischera) | |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,2 % | |
Selen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 234 NIZYNA | ||
Definicja | Nizyna składa się z kilku blisko spokrewnionych polipeptydów wytwarzanych | |
przez naturalne szczepy Streptococcus lactis, Lancefield grupa Ν | ||
Einecs | 215-807-5 | |
Wzór chemiczny | C143H230N42O37S7 | |
Masa cząsteczkowa | 3354,12 | |
Oznaczenie | Koncentrat nizyny zawiera nie mniej niż 900 jednostek na mg w mieszaninie odtłuszczonej suchej masy mleka i minimalnej zawartości 50 % chlorku sodowego | |
Opis | Biały proszek | |
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 3 % gdy suszone do ciężaru stałego w temperaturze 102-103 °C | |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 235 NATAMYCYNA | ||
Synonimy | Pimaricin | |
Definicja | Natamycyna jest antybiotykiem przeciwgrzybicznym z grupy makrolidów wytwarzanym przez naturalne szczepy Streptomyces natalensis lub Streptococcus lactis | |
Einecs | 231-683-5 | |
Wzór chemiczny | C33H47O13N | |
Masa cząsteczkowa | 665,74 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 95 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Biały do biało-kremowego, krystaliczny proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Kolory reakcji | Po dodaniu kilku kryształków natamycyny na szkiełko podstawowe do kropli: | |
- stężonego kwasu solnego wywołuje niebieski kolor, | ||
- stężonego kwasu fosforowego wywołuje zielony kolor, | ||
które zmieniają się w blady czerwony po kilku minutach | ||
B. Spektrometria | Roztwór 0,0005 % w/v w 1 % metanolowym roztworze kwasu octowego ma maksymalną absorpcję około 290 nm, 303 nm i 318 nm, średnią przy 280 nm i wykazuje minimalną przy około 250 nm, 295,5 nm i 311 nm | |
C. pH | 5,5-7,5 (1 % w/v roztwór we wcześniej zobojętnionej mieszaninie 20 części dwumetyloformamidu i 80 części wody) | |
D. Szczególna rotacja | [α] D20 = + 250° do + 295° (1 % w/v roztworu w lodowatym kwasie octowym, w temperaturze 20 °C i obliczonym w odniesieniu do suchej masy) | |
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 8 % (nad P2O5 w próżni w temperaturze 60 °C do ciężaru stałego) | |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,5 % | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Kryteria mikrobiologiczne: całkowita realna liczba | Nie więcej niż 100/g | |
Ε 239 HEKSAMETYLENTETRAMINA | ||
Synonimy | Heksamina | |
Metenamina | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | 1,3,5,7-Tetraazatricyklo [3.3.1.13,7]-dekan, heksametylenotetramina | |
Einecs | 202-905-8 | |
Wzór chemiczny | C6H12N4 | |
Masa cząsteczkowa | 140,19 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Bezbarwny lub biały, krystaliczny proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla formaldehydu i dla amoniaku | ||
B. Punkt sublimacji około 260 °C | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,5 % po suszeniu w temperaturze 105 °C w próżni nad P2O5 przez dwie godziny | |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,05 % | |
Siarczany | Nie więcej niż 0,005 % wyrażone jako SO4 | |
Chlorki | Nie więcej niż 0,005 % wyrażone jako Cl | |
Sole amonowe | Niewykrywalne | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 242 DWUMETYLODWUWĘGLAN | ||
Synonimy | DMDC | |
Dwumetyl pirowęglanu | ||
Definicje | ||
Einecs | 224-859-8 | |
Nazwa związku chemicznego | Dwumetyl dwuwęglanu | |
Ester dwumetylu kwasu pirowęglowego | ||
Wzór chemiczny | C4H6O5 | |
Masa cząsteczkowa | 134,09 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99,8 % | |
Opis | Bezbarwny płyn rozpada się w roztworze wodnym; jest żrący dla skóry i oczu; toksyczny przy wdychaniu i spożyciu | |
Identyfikacja | ||
A. Rozpad | Po dodatnich testach rozpuszczalności dla CO2 i metanolu | |
B. Temperatura topnienia 17 °C | Temperatura wrzenia 172 °C z rozpadem | |
C. Gęstość 20 °C | Około 1,25 g/cm3 | |
D. Pasmo podczerwieni | Maksymalne przy 1156 i 1832 cm-1 | |
Stopień czystości | ||
Węglan dwumetylu | Nie więcej niż 0,2 % | |
Chlor, całość | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 249 AZOTYN POTASU | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Azotyn potasu | |
Einecs | 231-832-4 | |
Wzór chemiczny | KNO2 | |
Masa cząsteczkowa | 85,11 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 95 % na bazie bezwodnej(4) | |
Opis | Biały lub lekko żółty, rozpuszczalne granulki | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla azotynu i dla potasu | ||
B. pH 5 % roztworu: nie mniej niż 6,0 i nie więcej niż 9,0 | ||
Stopień czystości | ||
Strata w suszeniu | Nie więcej niż 3 % po suszeniu przez cztery godziny nad żelem krzemionkowym | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 250 AZOTYN SODU | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Azotyn sodu | |
Einecs | 231-555-9 | |
Wzór chemiczny | NaNO2 | |
Masa cząsteczkowa | 69,00 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 97 % na bezwodnej bazie(4) | |
Opis | Biały, krystaliczny proszek lub żółtawe grudki | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla azotynu i sodu | ||
Stopień czystości | ||
Straty w suszeniu | Nie więcej niż 0,25 % po suszeniu nad żelem krzemionkowym przez cztery godziny | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 251 AZOTAN SODU | ||
1. AZOTAN SODU STAŁY | ||
Synonimy | Saletra chilijska | |
Azotan sodu lub saletra sodowa | ||
Definicje | ||
Nazwa związku chemicznego | Azotan sodu | |
EINECS | 231-554-3 | |
Wzór chemiczny | NaNO3 | |
Masa cząsteczkowa | 85,00 | |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99 % po suszeniu | |
Opis | Biały, krystaliczny, lekko higroskopijny proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla azotanu i dla sodu | ||
B. pH o 5 % roztworu | Nie mniej niż 5,5 i nie więcej niż 8,3 | |
Stopień czystości | ||
Strata podczas suszenia | Nie więcej niż 2 % po suszeniu w temperaturze 105 °C przez cztery godziny | |
Azotyny | Nie więcej niż 30 mg/kg wyrażone jako NaNO2 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
E 251 AZOTAN SODU | ||
2. AZOTAN SODU PŁYNNY | ||
Definicje | Płynny azotan sodu jest roztworem wodnym azotanu sodu będącym bezpośrednim wynikiem reakcji chemicznej między wodorotlenkiem sodu i kwasem azotowym w ilościach stoechiometrycznych, bez późniejszej krystalizacji. Standardowe formy przygotowane z płynnego azotanu sodu spełniające te specyfikacje mogą zawierać kwas azotowy w nadmiernej ilości, jeżeli jest to wyraźnie stwierdzone i oznakowane. | |
Nazwa związku chemicznego | Azotan sodu | |
EINECS | 231-554-3 | |
Wzór chemiczny | NaNO3 | |
Masa cząsteczkowa | 85,00 | |
Próba | Zawartość: między 33,5 % i 40,0 % NaNO3 | |
Opis | Jasna bezbarwna ciecz | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla azotanu i sodu | ||
B. pH | Nie mniej niż 1,5 i nie więcej niż 3,5 | |
Stopień czystości | ||
Wolny kwas azotowy | Nie więcej niż 0,01 % | |
Azotyny | Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażonych jako NaNO2 | |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 0,3 mg/kg | |
Niniejsza specyfikacja odnosi się do 35 % roztworu wodnego | ||
Ε 252 AZOTAN POTASU | ||
Synonimy | Saletra chilijska | |
Azotan sodu lub saletra sodowa | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Azotan potasu | |
Einecs | 231-818-8 | |
Wzór chemiczny | KNO3 | |
Masa cząsteczkowa | 101,11 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Biały proszek krystaliczny lub przezroczyste pryzmaty o chłodzącym, słonym, ostrym smaku | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla azotanu i dla potasu | ||
B. pH 5 % roztworu | Nie mniej niż 4,5 i nie więcej niż 8,5 | |
Stopień czystości | ||
Strata w suszeniu | Nie więcej niż 1 % po suszeniu w temperaturze 105 °C przez cztery godziny | |
Azotyny | Nie więcej niż 20 mg/kg wyrażonych KNO2 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 260 KWAS OCTOWY | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Kwas octowy | |
Kwas etanolowy | ||
Einecs | 200-580-7 | |
Wzór chemiczny | C2H4O2 | |
Masa cząsteczkowa | 60,05 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99,8 % | |
Opis | Klarowny, bezbarwny płyn o ostrym, charakterystycznym zapachu | |
Identyfikacja | ||
A. Temperatura wrzenia 118 °C przy ciśnieniu 760 mm (rtęci) | ||
B. Ciężar właściwy około 1,049 | ||
C. Jeden z trzech roztworów daje dodatnie testy dla octanu | ||
D. Punkt krzepnięcia Nie niższy niż 14,5 °C | ||
Stopień czystości | ||
Pozostałości nielotne | Nie więcej niż 100 mg/kg | |
Kwas mrówkowy, mrówczany i inne substancje podatne na utlenienie | Nie więcej niż 1000 mg/kg wyrażone jako kwas mrówkowy | |
Substancje łatwo podatne na utlenienie | Rozpuścić 2 ml próbki w szklanym, zamykanym pojemniku z 10 ml wody i dodać 0,1 ml 0,1 Ν nadmanganianu potasu. Różowy kolor nie zmienia się w brązowy przed upływem 30 minut. | |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 261 OCTAN POTASU | ||
Definicje | ||
Nazwa związku chemicznego | Octan potasu | |
Einecs | 204-822-2 | |
Wzór chemiczny | C2H3O2K | |
Masa cząsteczkowa | 98,14 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Bezbarwne, rozpuszczalne kryształy lub biały proszek krystaliczny, bezwonny lub z lekkim zapachem octu | |
Identyfikacja | ||
A. pH 5 % roztworu wodnego | Nie mniej niż 7,5 i nie więcej niż 9,0 | |
B. Dodatnie testy octanu i dla potasu | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 8 % po suszeniu w temperaturze 150 °C przez dwie godziny | |
Kwas mrówkowy i inne substancje podatne na utlenienie | Nie więcej niż 1000 mg/kg wyrażone jako kwas mrówkowy | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 262 i) OCTAN SODU | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Octan sodu | |
Einecs | 204-823-8 | |
Wzór chemiczny | C2H3NaO2·nH2O (n = 0 lub 3) | |
Masa cząsteczkowa | Bezwodny: 82,03 | |
Trihydrat: | 136,08 | |
Oznaczenie | Zawartość (dla obu postaci bezwodnej i trihydratu) nie mniej niż 98,5 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Bezwodny: biały, bezwonny, granulowany, higroskopijny proszek | |
Trihydrat: bezbarwne, przezroczyste kryształy lub granulkowy krystaliczny proszek, bezwonny lub ze słabym zapachem octu. Musuje w ciepłym, suchym powietrzu | ||
Identyfikacja | ||
A. pH 1 % roztworu wodnego | Nie mniej niż 8,0 i nie więcej niż 9,5 | |
B. Dodatnie testy dla octanu i dla sodu | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Bezwodny: nie więcej niż 2 % (120 °C, 4 godziny) | |
Trihydrat: między 36 a 42 % (120 °C, 4 godziny) | ||
Kwas mrówkowy, mrówczany i inne substancje podatne na utlenienie | Nie więcej niż 1000 mg/kg wyrażony jako kwas mrówkowy | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 262 ii) DWUOCTAN SODU | ||
Definicja | Dwuoctan sodu jest molekularnym związkiem octanu sodu i kwasu octowego | |
Nazwa związku chemicznego | Wodorodwuoctan sodu | |
Einecs | 204-814-9 | |
Wzór chemiczny | C4H7NaO4·nH2O (n = 0 lub 3) | |
Masa cząsteczkowa | 142,09 (bezwodny) | |
Oznaczenie | Zawartość 39-41 % wolnego kwasu octowego i 58-60 % octanu sodu | |
Opis | Białe, higroskopijne, krystaliczne ciało stałe o zapachu octu | |
Identyfikacja | ||
A. pH 10 % roztworu wodnego | Nie mniej niż 4,5 nie więcej niż 5,0 | |
B. Dodatnie testy dla octanu i dla sodu | ||
Stopień czystości | ||
Zawartość wody | Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera) | |
Kwas mrówkowy, mrówczany i inne substancje podatne na utlenienie | Nie więcej niż 1000 mg/kg wyrażone jak kwas mrówkowy | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 263 OCTAN WAPNIA | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Octan wapnia | |
Einecs | 200-540-9 | |
Wzór chemiczny | Bezwodny: C4H6O4Ca | |
Monohydrat: | C4H6O4Ca·H2O | |
Masa cząsteczkowa | Bezwodny: 158,17 | |
Monohydrat: | 176,18 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 98 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Bezwodny octan wapnia jest białym, higroskopijnym, krystalicznym ciałem stałym o lekko gorzkim smaku. Lekki zapach kwasu octowego może być obecny. Monohydrat może być w postaci granulek, proszku lub igieł | |
Identyfikacja | ||
A. pH 10 % roztworu wodnego | Nie mniej niż 6,0 i nie więcej niż 9,0 | |
B. Dodatnie testy dla octanu i dla wapnia | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 11 % po suszeniu (155 °C do ciężaru stałego, dla monohydratu) | |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,3 % | |
Kwas mrówkowy, mrówczany i inne substancje podatne na utlenienie | Nie więcej niż 1000 mg/kg wyrażone jako kwas mrówkowy | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 270 KWAS MLEKOWY | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Kwas mlekowy | |
Kwas 2-hydroksypropionowy | ||
Kwas 1-hydroksyetyleno-l-karboksylowy | ||
Einecs | 200-018-0 | |
Wzór chemiczny | C3H6O3 | |
Masa cząsteczkowa | 90,08 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 76 % i nie więcej niż 84 % | |
Opis | Bezbarwny lub żółtawy, prawie bezwonny, syropowaty płyn o smaku kwasu, składający się z mieszaniny kwasu mlekowego (C3H6O3) i laktydu kwasu mlekowego (C6H10O5). Otrzymuje się w drodze mlecznej fermentacji cukrów lub przygotowuje syntetycznie | |
Uwaga: | ||
Kwas mlekowy jest higroskopijny, a kiedy stężony przez gotowanie, tężeje do powstania laktydu kwasu mlekowego, który w czasie rozcieńczania i podgrzewania ulega hydrolizie do kwasu mlekowego | ||
Identyfikacja | ||
A. Dodatni test dla laktydu | ||
Stopień czystości | ||
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,1 % | |
Chlorek | Nie więcej niż 0,2 % | |
Siarczany | Nie więcej niż 0,25 % | |
Żelazo | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Uwaga: | ||
Ta specyfikacja odnosi się do 80 % roztworu wodnego; dla słabszych wodnych roztworów, obliczyć wartości odpowiadające ich zawartości kwasu mlekowego | ||
Ε 280 KWAS PROPIONOWY | ||
Definicje | ||
Nazwa związku chemicznego | Kwas propionowy | |
Kwas propanolowy | ||
Einecs | 201-176-3 | |
Wzór chemiczny | C3H6O2 | |
Masa cząsteczkowa | 74,08 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99,5 % | |
Opis | Bezbarwny lub lekko żółtawy, oleisty płyn z lekkim, ostrym zapachem | |
Identyfikacja | ||
A. Temperatura topnienia | -22 °C | |
B. Zakres destylacji | 138,5-142,5 °C | |
Stopień czystości | ||
Pozostałości nielotne | Nie więcej niż 0,01 % gdy suszone w temperaturze 140 °C do ciężaru stałego | |
Aldehydy | Nie więcej niż 0,1 % wyrażone jako formaldehyd | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 281 PROPIONIAN SODU | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Propionian sodu | |
Propanian sodu | ||
Einecs | 205-290-4 | |
Wzór chemiczny | C3H5O2Na | |
Masa cząsteczkowa | 96,06 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % po suszeniu przez dwie godziny w temperaturze 105 °C | |
Opis | Biały, krystaliczny, higroskopijny proszek lub drobny, biały proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla propionianu i dla sodu | ||
B. pH 10 % roztworu wodnego | Nie mniej niż 7,5 i nie więcej niż 10,5 | |
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 4 %, ustalona poprzez suszenie przez dwie godziny w temperaturze 105 °C | |
Nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,1 % | |
Żelazo | Nie więcej niż 50 mg/kg | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 282 PROPIONIAN WAPNIA | ||
Definicje | ||
Nazwa związku chemicznego | Propionian wapnia | |
Einecs | 223-795-8 | |
Wzór chemiczny | C6H10O4Ca | |
Masa cząsteczkowa | 186,22 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % po suszeniu przez dwie godziny w temperaturze 105 °C | |
Opis | Biały, krystaliczny proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla propionianu i dla wapnia | ||
B. pH 10 % roztworu wodnego między 6,0 a 9,0 | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 4 %, ustalona poprzez suszenie przez dwie godziny w temperaturze 105 °C | |
Nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,3 % | |
Żelazo | Nie więcej niż 50 mg/kg | |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 283 PROPIONIAN POTASU | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Propionian potasu | |
Propanin potasu | ||
Einecs | 206-323-5 | |
Wzór chemiczny | C3H5KO2 | |
Masa cząsteczkowa | 112,17 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % po suszeniu przez dwie godziny w temperaturze 105 °C | |
Opis | Biały, krystaliczny proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla propionianu i dla potasu | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 4 %, ustalona poprzez suszenie przez dwie godziny w temperaturze 105 °C | |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,3 % | |
Żelazo | Nie więcej niż 30 mg/kg | |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 284 KWAS BORNY | ||
Synonimy | Kwas borny | |
Kwas ortoborowy | ||
Borofaks | ||
Definicje | ||
Einecs | 233-139-2 | |
Wzór chemiczny | H3BO3 | |
Masa cząsteczkowa | 61,84 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99,5 % | |
Opis | Bezbarwne, bezwonne, przezroczyste kryształy lub białe granulki lub proszek; lekko oleiste w dotyku; występuje w naturze jako minerał sassolin | |
Identyfikacja | ||
A. Temperatura topnienia około 171 °C | ||
B. Płonie przyjemnym, zielonym płomieniem | ||
C. pH 3,3 % roztworu wodnego między 3,8 a 4,8 | ||
Stopień czystości | ||
Nadtlenki | Nie wywołuje żadnego koloru przy dodaniu roztworu KI | |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 285 CZTEROBORAN SODU (BORAKS) | ||
Synonimy | Boran sodu | |
Definicje | ||
Nazwa związku chemicznego | Czteroboran sodu | |
Biboran sodu | ||
Nadboran sodu | ||
Bezwodny czteroboran | ||
Einecs | 215-540-4 | |
Wzór chemiczny | Na2B4O7 | |
Na2B4O7·10 H2O | ||
Masa cząsteczkowa | 201,27 | |
Opis | Proszkowe lub szklanopodobne płytki stają się matowe pod wpływem powietrza; wolno rozpuszczalne w wodzie | |
Identyfikacja | ||
A. Zakres temperatur topnienia | między 171 °C a 175 °C z rozpadem | |
Stopień czystości | ||
Nadtlenki | Nie rozwija żadnego koloru po dodaniu roztworu KI | |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 290 DWUTLENEK WĘGLA | ||
Synonimy | Kwas węglowy - gaz | |
Suchy lód (postać stała) | ||
Bezwodnik węglowy | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Dwutlenek węgla | |
Einecs | 204-696-9 | |
Wzór chemiczny | CO2 | |
Masa cząsteczkowa | 44,01 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % v/v na bazie gazowej | |
Opis | Bezbarwny gaz w normalnych warunkach środowiska z lekkim, ostrym zapachem. W handlu dwutlenek węgla jest transportowany i traktowany jako płyn w pojemnikach ciśnieniowych lub systemach luźnego przechowywania, lub jako sprężony suchy lód. Formy masy suchego lodu zwykle zawierają dodatki, substancje takie jak glikol propylenowy lub olej mineralny jako spoiwa | |
Identyfikacja | ||
A. Osad | Kiedy strumień próbki jest przepuszczany przez roztwór wodorotlenku baru, wytwarza się biały osad, który rozpuszcza się musując w rozcieńczonym kwasie octowym | |
Tworzenie się osadu | ||
Stopień czystości | ||
Kwasowość | 915 ml gazu musującego przez 50 ml świeżo zagotowanej wody nie może jej zakwasić bardziej do metylorange niż 50 ml świeżo gotowanej wody do której dodano 1 ml kwasu solnego (0,01 N) | |
Substancje redukujące, wodorofosforan i siarczek | 915 ml gazu musującego przez 25 ml azotanu srebra, do którego dodano 3 ml amoniaku, nie może powodować mętnienia lub czernienia tego roztworu | |
Tlenek węgla | Nie więcej niż 10 μl/l | |
Zawartość oleju | Nie więcej niż 0,1 mg/1 | |
Ε 300 KWAS ASKORBINOWY | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | L-kwas jabłkowy | |
Kwas askorbinowy | ||
2,3-Didehydro-L-treo-heksono-l,4-lakton | ||
3-Keto-L-gulofuranolakton | ||
Einecs | 200-066-2 | |
Wzór chemiczny | C6H806 | |
Masa cząsteczkowa | 176,13 | |
Oznaczenie | Kwas askorbinowy, po suszeniu w eksykatorze próżniowym nad kwasem siarkowym przez 24 godziny, zawiera nie mniej niż 99 % C6H8O6 | |
Opis | Biały do bladożółtego; bezwonne, krystaliczne ciało stałe | |
Identyfikacja | ||
A. Zakres temperatur topnienia | Między 189 °C a 193 °C z rozpadem | |
B. Dodatnie testy dla kwasu askorbinowego | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,4 % po suszeniu w eksykatorze próżniowym nad kwasem siarkowym przez 24 godziny | |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,1 % | |
Szczególna rotacja | [α] D20 między +20,5° a +21,5° (10 % w/v roztwór wodny) | |
pH 2 % roztworu wodnego | między 2,4 a 2,8 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 301 ASKORBINIAN SODU | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Askorbinian sodu | |
L-askorbinian sodu | ||
2,3-Didehydro-L-treo-heksono-l,4-lakton, postać enolowa | ||
3-Keto-L-gulofurano-lakton sodu, postać enolowa | ||
Einecs | 205-126-1 | |
Wzór chemiczny | C6H7O6Na | |
Masa cząsteczkowa | 198,11 | |
Oznaczenie | Askorbinian sodu po suszeniu w eksykatorze próżniowym nad kwasem siarkowym przez 24 godziny, zawiera nie mniej niż 99 % C6H7O6Na | |
Opis | Biały lub prawie biały; bezwonna, krystaliczna masa, która ciemnieje pod wpływem światła | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla askorbinianu i dla sodu | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,25 % po suszeniu w eksykatorze próżniowym nad kwasem siarkowym przez 24 godziny | |
Szczególna rotacja | [α] D20 między +103° a +106° (10 % w/v roztwór wodny) | |
pH 10% roztworu wodnego | między 6,5 a 8,0 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 302 ASCORBINIAN WAPNIA | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Dwuhydrat askorbinianu wapnia | |
Sól wapnia dwuhydratu 2,3-didehydro-L-treo-heksono-l,4-laktonu | ||
Einecs | 227-261-5 | |
Wzór chemiczny | C12H14O12Ca·2H2O | |
Masa cząsteczkowa | 426,35 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 98 % na bazie substancji lotnych | |
Opis | Biały do lekko bladego, szarawo-żółtego, bezwonnego, krystalicznego proszku | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla askorbinianu i dla wapnia | ||
Stopień czystości | ||
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażone jako fluor) | |
Szczególna rotacja | [α] D20 między +95° a +97° (5 % w/v roztwór wodny) | |
pH 10 % roztworu wodnego | między 6,0 a 7,5 | |
Substancje lotne | Nie więcej niż 0,3 % ustalona poprzez suszenie w temperaturze pokojowej przez 24 godziny w eksykatorze zawierającym kwas siarkowy lub pentatlenek fosforu | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 304 i) PALMITYNIAN ASKORBYLU | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Palmitynian askorbylu | |
Palmitynian L-askorbylu | ||
2,3-didehydro-L-treo-heksono-l,4-laktono-6-palmitynian | ||
6-palmitilo-3-keto-L-gulofuranolakton | ||
Einecs | 205-305-4 | |
Wzór chemiczny | C22H38O7 | |
Masa cząsteczkowa | 414,55 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 98 % na bazie w proszku | |
Opis | Białe lub żółtawo-białe ciało stałe z zapachem cytrusopodobnym | |
Identyfikacja | ||
A. Zakres temperatur topnienia | między 107 °C a 117 °C | |
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 2,0 % po suszeniu w piecu próżniowym w temperaturz 56 °C i 60 °C przez godzinę | |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,1 % | |
Szczególna rotacja | [α] D20 między +21° i +24° (5 % w/v w roztworze metanolu) | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 304 ii) STEARYNIAN ASKORBYLU | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Stearynian askorbylu | |
Stearynian L-askorbylu | ||
2,3-didehydro-L-treo-heksono-l,4-laktono-6-stearynian | ||
6-stearylo-3-keto-L-gulofuranolakton | ||
Einecs | 246-944-9 | |
Wzór chemiczny | C24H42O7 | |
Masa cząsteczkowa | 442,6 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 98 % | |
Opis | Białe lub żółtawe, białe ciało stałe z cytrusopodobnym zapachem | |
Identyfikacja | ||
A. Temperatura topnienia | około 116 °C | |
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 2,0 % po suszeniu w piecu próżniowym w temperaturze 56-60 °C przez jedną godzinę | |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,1 % | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 306 MIESZANINA TOKOFEROLI | ||
Definicja | Produkt otrzymywany w destylacji parą próżniową produktów roślinnego oleju jadalnego zawierających stężone tokoferole i tokotrienole | |
Zawiera tokoferole takie jak d-α-, d-β-, d-γ- i d-ς-tokoferole | ||
Masa cząsteczkowa | 430,71 (d-α-tokoferol) | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 34 % całości tokoferoli | |
Opis | Brązowawo-czerwony do czerwonego, klarowny, lepki olej o łagodnym, charakterystycznym zapachu i smaku. Może wykazywać lekką separację składników woskopodobnych w formie mikrokryształków | |
Identyfikacja | ||
A. Za pomocą odpowiedniego płynnego gazu metodą chromatograficzną | ||
B. Testy rozpuszczalności | Nierozpuszczalna w wodzie. Rozpuszczalna w alkoholu etylowym. Dająca się mieszać z eterem. | |
Stopień czystości | ||
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,1 % | |
Szczególna rotacja | [α] D20 nie mniej niż +20° | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
ALFA-TOKOFEROL E 307 | ||
Synonimy | dl-α-Tokoferol | |
Definicja | ||
Nazwa chemiczna | dl-5,7,8-trimetylotokol | |
dl-2,5,7,8-tetrametylo-2-(4',8',12'-trimetylotridecylo)-6-chromanol | ||
Einecs | 233-466-0 | |
Wzór chemiczny | C29H5002 | |
Masa cząsteczkowa | 430,71 | |
Analiza | Zawiera nie mniej niż 96 % związku | |
Opis | Żółtawy do bursztynowego, prawie bezwonny, przejrzysty, lepki olej, utleniający się i ciemniejący pod wpływem powietrza lub światła | |
Identyfikacja | ||
A. Testy rozpuszczalności | Nierozpuszczalny w wodzie, dobrze rozpuszczalny w etanolu, mieszający się z eterem | |
B. Spektrofotometria | W absolutnym alkoholu etylowym maksimum absorpcji jest przy około 292 nm | |
Czystość | ||
Współczynnik załamania | ||
Współczynnik absorpcji |
||
(0,01 g w 200 ml absolutnego etanolu) | ||
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,1 % | |
Skręcalność właściwa | ||
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg | |
Ε 308 GAMMA-TOKOFEROL | ||
Synonimy | dl-γ-Tokoferol | |
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | 2,7,8-trimetylo-2-(4',8',12'-trimetylotridecylo)-6-chromanol | |
Einecs | 231-523-4 | |
Wzór chemiczny | C28H48O2 | |
Masa cząsteczkowa | 416,69 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 97 % | |
Opis | Klarowny, lepki, blado-żółty olej, który utlenia się i ciemnieje pod wpływem powietrza lub światła | |
Identyfikacja | ||
A. Spektometria Maksymalna absorpcja w absolutnym alkoholu etylowym przy około 298 nm i 257 nm | ||
Stopień czystości | ||
Specjalna absorpcja E 1 cm 1 % w etanolu |
E 1 cm1 % (298 nm) między 91 a 97 E 1 cm1 % (257 nm) między 5,0 a 8,0 |
|
Współczynnik załamania światła | nD20 1,503-1,507 | |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,1% | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 309 DELTA-TOKOFEROL | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | 2,8-dimetylo-2-(4',8',12'-trimetyltridecylo)-6-chromanol | |
Einecs | 204-299-0 | |
Wzór chemiczny | C27H46O2 | |
Masa cząsteczkowa | 402,7 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 97 % | |
Opis | Klarowny, lepki, blado-żółty lub pomarańczowy olej; utlenia się i ciemnieje od wpływem powietrza lub światła. | |
Identyfikacja | ||
A. Spektrometria | Maksymalna absorpcja w absolutnym alkoholu etylowym przy około 298 nm i 257 nm | |
Stopień czystości | ||
Specjalna absorpcja |
E 1 cm1 % w etanolu E 1 cm 1 % (298 nm) między 89 a 95 E 1 cm1 % (257 nm) między 3,0 a 6,0 |
|
Współczynnik załamania światła | nD20 1,500-1,504 | |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,1 % | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 310 GALUSAN PROPYLU | ||
Definicje | ||
Nazwa związku chemicznego | Galusan propylu | |
Ester propylowy kwasu galusowego | ||
Ester n-propylowy kwasu 3,4,5-trihydroksybenzoesowego | ||
Einecs | 204-498-2 | |
Wzór chemiczny | C10H12O5 | |
Masa cząsteczkowa | 212,20 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 98 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Białe, kremowo-białe, krystaliczne, bezwonne ciało stałe | |
Identyfikacja | ||
A. Testy rozpuszczalności | Słabo rozpuszczalny w wodzie, swobodnie rozpuszczalny w alkoholu etylowym, eterze i propano-l,2-diolu | |
B. Zakres temperatur topnienia | Między 146 °C a 150 °C po suszeniu w temperaturze. 110 °C przez cztery godziny | |
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 1,0 % (110 °C, cztery godziny) | |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,1 % | |
Wolny kwas | Nie więcej niż 0,5 % (jak kwas galusowy) | |
Chlorowany związek organiczny | Nie więcej niż 100 mg/kg (jak Cl) | |
Szczególna absorpcja E 1 cm 1 % w etanolu | E 1 cm1 % (275 nm) nie mniej niż 485 i nie więcej niż 520 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 311 GALUSAN OKTYLU | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Galusan oktylu | |
Ester oktylowy kwasu galusowego | ||
Ester n-oktylowy kwasu 3,4,5-trihydroksybenzoesowego | ||
Einecs | 213-853-0 | |
Wzór chemiczny | C15H22O5 | |
Masa cząsteczkowa | 282,34 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 98 % po suszeniu w temperaturze 90 °C przez sześć godzin | |
Opis | Białe do biało-kremowego, bezwonne ciało stałe | |
Identyfikacja | ||
A. Testy rozpuszczalności | Nierozpuszczalne w wodzie, łatwo rozpuszczalne w alkoholu etylowym, eterze i propano-1,2-diolu | |
B. Zakres temperatur topnienia | między 99 °C a 102 °C po suszeniu w temperaturze. 90 °C przez sześć godzin | |
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,5 % (90 °C, sześć godzin) | |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,05 % | |
Wolny kwas | Nie więcej niż 0,5 % (jak kwas galusowy) | |
Chlorowany związek organiczny | Nie więcej niż 100 mg/kg (jak Cl) | |
Specjalna absorpcja E 1 cm 1 % w etanolu | E 1 cm1 % (275 nm) nie mniej niż 375 i nie więcej niż 390 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 312 GALUSAN DODECYLU | ||
Synonimy | Galusan laurylu | |
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Galusan dodecylu | |
Ester n-dodecylowy (lub laurylowy) kwasu 3,4,5-trihydroksybenzoesowego | ||
Ester dodecylowy kwasu galusowego | ||
Einecs | 214-620-6 | |
Wzór chemiczny | C19H30O5 | |
Masa cząsteczkowa | 338,45 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 98 % po suszeniu w temperaturze 90 °C przez sześć godzin | |
Opis | Białe lub kremowo-białe bezwonne ciało stałe | |
Identyfikacja | ||
A. Testy rozpuszczalności | Nierozpuszczalne w wodzie, łatwo rozpuszczalny w alkoholu etylowym i eterze | |
B. Zakres temperatur topnienia | Między 95 °C a 98 °C po suszeniu w temperaturze 90 °C przez sześć godzin | |
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,5 % (90 °C, sześć godzin) | |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,05 % | |
Wolny kwas | Nie więcej niż 0,5 % (jak kwas galusowy) | |
Chlorowany związek organiczny | Nie więcej niż 100 mg/kg (jak Cl) | |
Szczególna absorpcja E 1 cm 1 % w etanolu | E 1 cm1 % (275 nm) nie mniej niż 300 i nie więcej niż 325 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 30 mg/kg | |
KWAS ERYTROBOWY E 315 | ||
Synonimy | Kwas izoaskorbinowy | |
Kwas d-araboaskorbinowy | ||
Definicja | ||
Nazwa chemiczna | γ-Lakton kwasu d-erytro-heks-2-enowego | |
Kwas izoaskorbinowy | ||
Kwas d-izoaskorbinowy | ||
Einecs | 201-928-0 | |
Wzór chemiczny | C6H8O6 | |
Masa cząsteczkowa | 176,13 | |
Próba | Zawiera nie mniej niż 98 % w przeliczeniu na bezwodną masę | |
Opis | Białe do żółtawego krystaliczne ciało stałe, ciemniejące stopniowo pod wpływem światła | |
Identyfikacja | ||
A. Zakres temperatury topnienia | Około 164 °C do 172 °C, łącznie z rozkładem | |
B. Dodatni wynik testu obecność kwasu askorbinowego/reakcja barwna | ||
Czystość | ||
Ubytek po suszeniu | Nie więcej niż 0,4 % po wysuszeniu w warunkach obniżonego ciśnienia na krzemionce koloidalnej przez 3 godziny | |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,3 % | |
Skręcalność właściwa | ||
Szczawiany | Do roztworu 1 g w 10 ml wody dodać 2 krople lodowatego kwasu octowego oraz 5 ml 10 % roztworu octanu wapnia. Roztwór powinien zostać klarowny | |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg | |
Ε 316 IZOASKORBINIAN SODU | ||
Synonimy | Izoaskorbinian sodu | |
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Izoaskorbinian sodu | |
Kwas D-izoaskorbinowy | ||
Sól sodowa 2,3-didehydro-D-erytro-heksono-l,4-laktonu | ||
Sól sodowa 3-keto-D-gulofurano-lakton, postać enolowa uwodniona | ||
Einecs | 228-973-9 | |
Wzór chemiczny | C6H7O6Na·H2O | |
Masa cząsteczkowa | 216,13 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 98 % po suszeniu w eksykatorze próżniowym nad kwasem siarkowym przez 24 godziny, wyrażony na bazie monohydratu | |
Opis | Białe krystaliczne ciało stałe | |
Identyfikacja | ||
A. Testy rozpuszczalności | Łatwo rozpuszczalne w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalne w alkoholu etylowym | |
B. Dodatnie testy dla kwasu askorbinowego/kolor reakcji | ||
C. Dodatni test dla sodu | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,25 % po suszeniu w eksykatorze próżniowym nad kwasem siarkowym przez 24 godziny | |
Szczególna rotacja | [α] D25 10 % (w/v) roztwór wodny między +95° i +98° | |
pH 10 % roztworu wodnego | 5,5-8,0 | |
Szczawian | Do roztworu 1 g w 10 ml wody dodać 2 krople lodowatego kwasu octowego i 5 ml 10 % roztworu octanu wapnia. Roztwór powinien pozostać klarowny | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż10 mg/kg | |
TERT-BUTYLOHYDROCHINON (TBHQ) E 319 | ||
Synonimy | TBHQ | |
Definicja | ||
Nazwy chemiczne | Tert-butylo-1,4-benzenodiol | |
2-(1,1-Dimetyloethyl)-1,4-benzenodiol | ||
Einecs | 217-752-2 | |
Wzór chemiczny | C10H14O2 | |
Masa cząsteczkowa | 166,22 | |
Analiza | Zawiera nie mniej niż 99 % C10H14O2 | |
Opis | Biały kryształ o charakterystycznej woni | |
Identyfikacja | ||
A. Rozpuszczalność | Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu | |
B. Temperatura topnienia | Nie mniej niż 126,5 °C | |
C. Związki fenolowe | Rozpuścić około 5 mg próbki w 10 ml metanolu i dodać 10,5 ml roztworu dimetyloaminy (1:4). Powstanie roztwór o zabarwieniu czerwonym do różowego | |
Czystość | ||
tert-butylo-p-benzochinon | Nie więcej niż 0,2 % | |
2,5-Di-(tert-butylo)-hydrochinon | Nie więcej niż 0,2 % | |
Hydroksychinon | Nie więcej niż 0,1 % | |
Toluen | Nie więcej niż 25 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg | |
E 320 BUTYLOHYDROKSYANIZOL | ||
Synonimy | BHA | |
Definicja | ||
Nazwy chemiczne | 3-tert-butylo-4-hydroksy-anizol | |
Mieszanina izomerów 2 tert-butylo-hydroksy-anizolu i 3-tert-butylo-4-hydroksy-anizolu | ||
EINECS | 246-563-8 | |
Wzór chemiczny | ||
C11H16O2 | ||
Masa cząsteczkowa | 180,25 | |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 98,5 % i nie mniej niż 85 % 3 tert-butylo-4-hydroksy-anizolu | |
Opis | Białe lub lekko żółte kryształy, albo woskowate ciało stałe o lekkim, aromatycznym zapachu | |
Identyfikacja | ||
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie, łatwo rozpuszczalny w etanolu | |
B. Zakres Temperatur topnienia | Między 48 a 63 °C | |
C. Reakcja barwna | Pozytywny wynik testu na obecność grup fenolowych | |
Stopień czystości | ||
Popiół zasiarczony | Nie więcej niż 0,05 % po prażeniu w temperaturze 800 ± 25 °C | |
Zanieczyszczenia fenolowe | Nie więcej niż 0,5 % | |
Absorpcja E1cm1% | E1cm1%(290nm) nie mniej niż 190 i nie więcej niż 210 | |
Absorpcja E1cm1% | E1cm1%(228nm) nie mniej niż 326 i nie więcej niż 345 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg" | |
Ε 321 BUTYLOHYDROKSYTOLUEN (BHT) | ||
Synonimy | BHT | |
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | 2,6-Ditertiary-butylo-p-krezol | |
4-Metylo-2,6-ditertiarybutylofenol | ||
Einecs | 204-881-4 | |
Wzór chemiczny | C15H24O | |
Masa cząsteczkowa | 220,36 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % | |
Opis | Białe, krystaliczne lub łuszczące się ciało stałe, bezwonne lub o charakterystycznym, słabym, aromatycznym zapachu | |
Identyfikacja | ||
A. Testy rozpuszczalności | Nierozpuszczalne w wodzie i propano-1,2-diolu | |
Łatwo rozpuszczalne w alkoholu etylowym | ||
B. Temperatura topnienia | W temperaturze 70 °C | |
C. Maksymalna absorpcja | Absorpcja w zakresie 230-320 nm 2 cm warstwy 1 w 100.000 roztworu w odwodnionym alkoholu etylowym wykazuje maksimum jedynie przy 278 nm | |
Stopień czystości | ||
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,005 % | |
Fenolowe zanieczyszczenia | Nie więcej niż 0,5 % | |
Specjalna absorpcja E 1 cm 1 % w etanolu | E 1 cm1 % (278 nm) nie mniej niż 81 i nie więcej niż 88 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 322 LECYTYNY | ||
Synonimy | Fosforan | |
Fosfolipid | ||
Definicja | Lecytyny są mieszaninami lub cząsteczkami fosfatu pozyskanymi za pomocą procedur fizycznych od zwierząt lub roślinnych środków spożywczych; zawierają one także produkty hydrolizowane, uzyskane w drodze zastosowania nieszkodliwych i odpowiednich enzymów. Produkt finalny nie może wykazywać żadnych znaków pozostałości działania enzymów | |
Lecytyny mogą być lekko utlenione w środowisku wodnym za pomocą nadtlenku wodoru. Utlenianie to nie może chemicznie modyfikować fosfatu lecytyny | ||
Einec | 232-307-2 | |
Oznaczenie | - Lecytyny: nie mniej niż 60,0 % substancji nierozpuszczalnych w acetonie | |
- Lecytyny hydrolizowane: nie mniej niż 56,0 % substancji nierozpuszczalnych w acetonie | ||
Opis | - Lecytyny: brązowy płyn lub półpłynna lepka postać lub proszek | |
- Lecytyny hydrolizowane: jasny brązowy lub brązowy lepki płyn lub pasta | ||
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla choline, dla fosforowych i tłustych kwasów | ||
B. Test dla lecytyny hydrolizowanej | Do 800 ml kubka dodać 500 ml wody (30-35 °C). Następnie dodać 50 ml próbki ciągle mieszając. Hydrolizowana lecytyna utworzy jednorodną zawiesinę. | |
Niehydrolizowana lecytyna utworzy różniącą się masę o około 50 g wagi | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 2,0 % ustalona poprzez suszenie w temperaturze 105 °C przez godzinę | |
Toluen - substancja nierozpuszczalna | Nie więcej niż 0,3 % | |
Liczba kwasowa | - Lecytyny: nie więcej niż 35 mg wodorotlenku potasu na gram | |
- Lecytyny hydrolizowane: nie więcej niż 45 mg wodorotlenku potasu na gram | ||
Liczba nadtlenkowa | Równa lub mniejsza niż 10 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 325 MLECZAN SODU | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Mleczan sodu | |
2-hydroksypropanian sodu | ||
Einecs | 200-772-0 | |
Wzór chemiczny | C3H5NaO3 | |
Masa cząsteczkowa | 112,06 (bezwodny) | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 57 % i nie więcej niż 66 % | |
Opis | Bezbarwny, przezroczysty płyn | |
Bezwonny lub o lekkim, charakterystycznym zapachu | ||
Identyfikacja | ||
A. Dodatni test dla mleczanu | ||
B. Dodatni test dla potasu | ||
Stopień czystości | ||
Kwasowość | Nie więcej niż 0,5 % po suszeniu wyrażone jak kwas mlekowy | |
pH 20 % roztworu wodnego | 6,5-7,5 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Substancje redukujące | Brak redukcji roztworu Fehlinga | |
Uwaga: | ||
Niniejsza specyfikacja odnosi się do 60 % roztworu wodnego | ||
Ε 326 MLECZAN POTASU | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Mleczan potasu | |
2-hydroksypropanian potasu | ||
Einecs | 213-631-3 | |
Wzór chemiczny | C3H5O3K | |
Masa cząsteczkowa | 128,17 (bezwodna) | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 57 % i nie więcej niż 66 % | |
Opis | Lekko lepki, prawie bezwonny, klarowny płyn. Bezwonny lub o słabym, charakterystycznym zapachu | |
Identyfikacja | ||
A. Zapalenie | Zapalić roztwór mleczanu potasu do spopielenia. Popiół jest zasadowy, a po dodaniu kwasu musuje | |
B. Kolor reakcji | Umieścić 2 ml roztworu mleczanu potasu na 5 ml 1 w 100 roztworu katecholu w kwasie siarkowym. W miejscu zetknięcia się powstaje mocny, czerwony kolor | |
C. Dodatnie testy dla potasu i dla mleczanu | ||
Stopień czystości | ||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Kwasowość | Rozpuścić 1 g roztworu mleczanu potasu w 20 ml wody, dodać 3 krople fenolftaleiny TS i miareczkować 0,1 Ν wodorotlenku sodu. Nie powinno się wymagać więcej niż 0,2 ml | |
Substancje redukujące | Roztwór mleczanu potasu nie powoduje żadnej redukcji roztworu Fehlinga | |
Uwaga: | ||
Niniejsza specyfikacja odnosi się do 60 % roztworu wodnego | ||
Ε 327 MLECZAN WAPNIA | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Dwumleczan wapnia | |
Hydrat dwumleczanu wapnia | ||
Sól wapnia kwasu 2-hydroksypropanolowego | ||
Einecs | 212-406-7 | |
Wzór chemiczny | (C3H5O2)2 Ca·nH2O (n = 0-5) | |
Masa cząsteczkowa | 218,22 (bezwodna) | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 98 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Prawie bezwonny, biały, krystaliczny proszek lub granulki | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla mleczanu i dla wapnia | ||
B. Testy rozpuszczalności Rozpuszczalny w wodzie i praktycznie nierozpuszczalny w alkoholu etylowym | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Ustalone poprzez suszenie w temperaturze 120 °C przez cztery godziny | |
- bezwodny nie więcej niż 3,0 % | ||
- z 1 molekułą wody nie więcej niż 8,0 % | ||
- z 3 molekułami wody nie więcej niż 20,0 % | ||
- z 4,5 molekułami wody nie więcej niż 27,0 % | ||
Kwasowość | Nie więcej niż 0,5 % suchej postaci wyrażonej jak kwas mlekowy | |
Fluorek | Nie więcej niż 30 mg/kg (wyrażone jako fluor) | |
pH 5 % roztworu | między 6,0 a 8,0 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Substancje redukujące | Brak redukcji roztworu Fehlinga | |
Ε 330 KWAS CYTRYNOWY | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Kwas cytrynowy | |
Kwas 2 Hydroksy-1,2,3-propanotrikarboksylowy | ||
Kwas β-Hydroksytrikarbalityczny | ||
Einecs | 201-069-1 | |
Wzór chemiczny | a) C6H8O7 (bezwodny) | |
b) C6H8O7·H2O (monohydrat) | ||
Masa cząsteczkowa | a) 192,13 (bezwodny) | |
b) 210,15 (monohydrat) | ||
Oznaczenie | Kwas cytrynowy może być bezwodny lub może zawierać jedną molekułę wody. | |
Kwas cytrynowy zawiera nie mniej niż 99,5 % C6H8O7 obliczane na bezwodnej bazie | ||
Opis | Kwas cytrynowy jest białym lub bezbarwnym, bezzapachowym, krystalicznym ciałem stałym o silnym, kwaśnym smaku. Monohydrat musuje po wpływem suchego powietrza | |
Identyfikacja | ||
A. Testy rozpuszczalności | Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, łatwo rozpuszczalny w alkoholu etylowym, rozpuszczalny w eterze | |
Stopień czystości | ||
Zawartość wody | Bezwodny kwas cytrynowy zawiera nie więcej niż 0,5 % wody; monohydrat kwasu cytrynowego zawiera nie więcej niż 8,8 % wody (metoda Karla Fischera) | |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,05 % po prażeniu kalcynującym w temperaturze 800 ± 25 °C | |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Szczawiany | Nie więcej niż 100 mg/kg, wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu | |
Substancje łatwo zwęglające się | Ogrzewać 1 g sproszkowanej próbki 10 ml 98 % minimum kwasu siarkowego w łaźni wodnej w temperaturze 90 °C w ciemności przez godzinę. Powinien powstać nie bardziej niż blady brązowy kolor (odpowiadający Płyn K) | |
Ε 331 i) CYTRYNIAN MONOSODOWY | ||
Synonimy | Cytrynian monosodowy | |
Cytrynian monobazowy | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Cytrynian monosodowy | |
Sól sodowa kwasu 2-hydroksy-l,2,3-propanotrikarboksylowego | ||
Wzór chemiczny | a) C6H7O7Na (bezwodny) | |
b) C6H7O7Na·H2O (monohydrat) | ||
Masa cząsteczkowa | a) 214,11 (bezwodny) | |
b) 232,23 (monohydrat) | ||
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Krystaliczny biały proszek lub bezbarwne kryształki | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy cytrynianu i dla sodu | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Ustalone poprzez suszenie w temperaturze 180 °C przez cztery godziny: | |
- bezwodny: nie więcej niż 1,0 % | ||
- monohydrat: nie więcej niż 8,8 | ||
Szczawiany | Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu | |
pH 1 % roztworu wodnego | Między 3,5 a 3,8 | |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Ε 331 ii) CYTRYNIAN DWUSODOWY | ||
Synonimy | Cytrynian dwusodowy | |
Dwuzasadowy cytrynian sodu | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Cytrynian dwusodowy | |
Sól dwusodowa kwasu 2-hydroksy-l,2,3-propanotrikarboskylowego | ||
Sól dwusodowa kwasu cytrynowego z 1,5 molekuły wody | ||
Einecs | 205-623-3 | |
Wzór chemiczny | C6H6O7Na2·l,5H2O | |
Masa cząsteczkowa | 263,11 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Krystaliczny biały proszek lub bezbarwne kryształki | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla cytrynianu i sodu | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 13,0 % poprzez suszenie w temperaturze 180 °C przez cztery godziny | |
Szczawiany | Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu | |
pH 1 % roztworu wodnego | Między 4,9 a 5,2 | |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Ε 331 iii) CYTRYNIAN TRISODOWY | ||
Synonimy | Cytrynian trisodowy | |
Tribazowy cytrynian sodu | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Cytrynian trisodowy | |
Sól trisodowa kwasu 2-hydroksy-l,2,3-propanotrikarboksylowego | ||
Sól trisodowa kwasu cytrynowego, w bezwodnej formie lub dwuhydratu, lub pentahydratu | ||
Einecs | 200-675-3 | |
Wzór chemiczny | Bezwodny: C6H5O7Na3 | |
Uwodniony: C6H5O7Na3·nH2O (n = 2 lub 5) | ||
Masa cząsteczkowa | 258,07 (bezwodna) | |
Oznaczenie | Ne mniej niż 99 % na bezwodnej masie | |
Opis | Krystaliczny, biały proszek lub bezbarwne kryształy | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla cytrynianu i dla sodu | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Ustalone poprzez suszenie w temperaturze 180 °C przez cztery godziny: | |
- bezwodny: nie więcej niż 1,0 % | ||
- dwuhydrat: nie więcej niż 13,5 % | ||
- pięciohydrat: nie więcej niż 30,3 % | ||
Szczawiany | Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu | |
pH 5 % roztworu wodnego | Między 7,5 a 9,0 | |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Ε 332 i) CYTRYNIAN MONOPOTASOWY | ||
Synonimy | Cytrynian monopotasowy | |
Monobazowy cytrynian potasowy | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Cytrynian monopotasowy | |
Sól monopotasowa kwasu 2-hydroksy-l,2,3-propanotrikarboksylowego | ||
Bezwodna sól monopotasowa kwasu cytrynowego | ||
Einecs | 212-753-4 | |
Wzór chemiczny | C6H7O7K | |
Masa cząsteczkowa | 230,21 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Biały, higroskopijny, ziarnisty proszek lub przezroczyste kryształki | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla cytrynianu i potasu | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 1,0 % ustalone poprzez suszenie w temperaturze 180 °C przez cztery godziny | |
Szczawiany | Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu | |
pH 1 % roztworu wodnego | Między 3,5 a 3,8 | |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Ε 332 ii) CYTRYNIAN TRIPOTASOWY | ||
Synonimy | Cytrynian tripotasowy | |
Cytrynian tribazowy potasowy | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Cytrynian tripotasowy | |
Sól tripotasowa kwasu 2-hydroksy-l,2,3-propanotrikarboksylowego | ||
Monohydrat soli tripotasowej kwasu cytrynowego | ||
Einecs | 212-755-5 | |
Wzór chemiczny | C6H5O7K3·H2O | |
Masa cząsteczkowa | 324,42 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Biały, higroskopijny, ziarnisty proszek lub przezroczyste kryształy | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla cytrynianu i potasu | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 6,0 % ustalone poprzez suszenie w temperaturze 180 °C przez cztery godziny | |
Szczawiany | Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażony jako kwas szczawiowy, po suszeniu | |
pH 5 % roztworu wodnego | Między 7,5 a 9,0 | |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Ε 333 i) CYTRYNIAN MONOWAPNIOWY | ||
Synonimy | Cytrynian monowapniowy | |
Cytrynian monobazowy wapnia | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Cytrynian monowapnia | |
Sól monowapniowa kwasu 2-hydroksy-l,2,3-propanotrikarboksylowego | ||
Monohydrat soli monowapniowej kwasu cytrynowego | ||
Wzór chemiczny | (C6H7O7)2Ca·H2O | |
Masa cząsteczkowa | 440,32 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 97,5 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Drobny biały proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla cytrynianu i dla wapnia | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 7,0 % ustalone poprzez suszenie w temperaturze 180 °C przez cztery godziny | |
Szczawiany | Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu | |
pH 1 % roztworu wodnego | Między 3,2 a 3,5 | |
Fluorek | Nie więcej niż 30 mg/kg (wyrażone jako fluor) | |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Węglany | Rozpuszczanie 1 g cytrynianu wapnia w 10 ml 2 Ν kwasu solnego nie może uwolnić więcej niż kilku pojedynczych bąbelków | |
Ε 333 ii) CYTRYNIAN DWUWAPNIOWY | ||
Synonimy | Cytrynian dwuwapniowy | |
Dwubazowy cytrynian wapnia | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Cytrynian dwuwapniowy | |
Sól dwuwapniowa kwasu 2-hydroksy-l,2,3-propanotrikarboksylowego | ||
Trihydrat soli dwuwapniowej kwasu cytrynowego | ||
Wzór chemiczny | (C6H7O7)2Ca2·3H2O | |
Masa cząsteczkowa | 530,42 | |
Oznaczenie | Nie mniej niż 97,5 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Drobny biały proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla cytrynianu i dla wapnia | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 20,0 % ustalone poprzez suszenie w temperaturze 180 °C przez cztery godziny | |
Szczawiany | Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu | |
Fluorek | Nie więcej niż 30 mg/kg (wyrażone jako fluor) | |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Węglany | Rozpuszczanie 1 g cytrynianu wapnia w 10 ml 2 Ν kwasu solnego nie może uwolnić więcej niż kilku pojedynczych bąbelków | |
Ε 333 iii) CYTRYNIAN TRIWAPNIOWY | ||
Synonimy | Cytrynian triwapniowy | |
Tribazowy cytrynian wapnia | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Cytrynian triwapniowy | |
Sól triwapniowa kwasu 2-hydroksy-l,2,3-propanotrikarboksylowego | ||
Tetrahydrat soli triwapniowej kwasu cytrynowego | ||
Einecs | 212-391-7 | |
Wzór chemiczny | (C6H6O7)2Ca3·4H2O | |
Masa cząsteczkowa | 570,51 | |
Oznaczenie | Nie mniej niż 97,5 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Drobny biały proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla cytrynianu i wapnia | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 14,0 % ustalone poprzez suszenie w temperaturze 180 °C przez cztery godziny | |
Szczawiany | Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu | |
Fluorek | Nie więcej niż 30 mg/kg (wyrażone jako fluor) | |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Węglany | Rozpuszczanie 1 g cytrynianu wapnia w 10 ml 2 Ν kwasu solnego nie może uwalniać więcej niż kilku pojedynczych bąbelków | |
Ε 334 KWAS WINOWY L(+) | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | L-kwas winowy | |
Kwas L-2,3-dwuhydroksybutanediolowy | ||
Kwas d-α, β-dwuhydroksybursztynowy | ||
Einecs | 201-766-0 | |
Wzór chemiczny | C4H6O6 | |
Masa cząsteczkowa | 150,09 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99,5 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Bezbarwne lub prześwitujące, krystaliczne ciało lub biały, krystaliczny proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Zakres temperatur topnienia | Między 168 °C a 170 °C | |
B. Dodatnie testy dla winianu | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,5 % (nad P2O5, trzy godziny) | |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 1000 mg/kg po prażeniu kalcynującym w temperaturze 800 ± 25 °C | |
Specjalna optyczna rotacja 20 % w/v roztworu wodnego | [α] D20 między +11,5° a + 13,5° | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Szczawiany | Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażony jako kwas szczawiowy, po suszeniu | |
Ε 335 i) WINIAN MONOSODOWY | ||
Synonimy | Sól monosodowa L-(+)-kwasu winowego | |
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Sól monosodowa kwasu L-2,3-dihydroksybutanediolowego | |
Monohydrat soli monosodowej L-(+)-kwasu winowego | ||
Wzór chemiczny | C4H5O6Na·H2O | |
Masa cząsteczkowa | 194,05 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % na bazie bezwodnej | |
Opis | Przezroczyste, bezbarwne kryształy | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla winianu i dla sodu | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 10,0 % ustalona poprzez suszenie w temperaturze 105 °C przez cztery godziny | |
Szczawiany | Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 335 ii) WINIAN DWUSODOWY | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Dwusodowy L-winian | |
Dwusodowy (+)-winian | ||
Dwusodowy kwas (+)-2,3-dwuhydroksybutanediolowy | ||
Dwuhydrat soli dwusodowej L-(+)-kwasu winowego | ||
Einecs | 212-773-3 | |
Wzór chemiczny | C4H4O6Na2·2H2O | |
Masa cząsteczkowa | 230,8 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Przezroczyste, bezbarwne kryształy | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla winianu i dla sodu | ||
B. Testy rozpuszczalności 1 gram jest nierozpuszczalny w 3 ml wody. | Nierozpuszczalny w alkoholu etylowym | |
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 17,0 % ustalone poprzez suszenie w temperaturze 150 °C przez cztery godziny | |
Szczawiany | Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu | |
pH 1 % roztworu wodnego | Między 7,0 a 7,5 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (as Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 336 i) WINIAN MONOPOTASOWY | ||
Synonimy | Winian monobazowy potasu | |
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Bezwodna monopotasowa sól L-(+)-kwasu winowego | |
Sól monopotasowa kwasu L-2,3-dihydroksybutanediolowego | ||
Wzór chemiczny | C4H5O6K | |
Masa cząsteczkowa | 188,16 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 98 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Biały, krystaliczny lub granulowany proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla winianu i dla potasu | ||
B. Temperatura topnienia 230 °C | ||
Stopień czystości | ||
pH 1 % roztworu wodnego | 3,4 | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 1,0 % ustalona poprzez suszenie w temperaturze 105 °C przez cztery godziny | |
Szczawiany | Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 336 ii) WINIAN DWUPOTASOWY | ||
Synonimy | Winian dwubazowy potasowy | |
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Sól dwupotasowa kwasu L-2,3-dwuhydroksybutanediolowego, | |
Sól monopotasowa z połową molekuły wody L-(+)-kwasu winowego | ||
Einecs | 213-067-8 | |
Wzór chemiczny | C4H4O6K2·1/2 H2O | |
Masa cząsteczkowa | 235,2 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Biały, krystaliczny lub granulowany proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla winianu i dla potasu | ||
Stopień czystości | ||
pH 1 % roztworu wodnego | Między 7,0 a 9,0 | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 4,0 % ustalone poprzez suszenie w temperaturze 150 °C przez cztery godziny | |
Szczawiany | Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 337 WINIAN SODOWO-POTASOWY | ||
Synonimy | Sodowo-potasowy L-(+)- winian | |
Sól Rochelle | ||
Sól Seignette'a | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Sól sodowo-potasowa kwasu L-2,3-dihydroksybutanediolowego | |
Sodowo-potasowy L-(+)-winian | ||
Einecs | 206-156-8 | |
Wzór chemiczny | C4H4O6KNa·4H2O | |
Masa cząsteczkowa | 282,23 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Bezbarwne kryształy lub biały, krystaliczny proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla winianu, dla potasu i dla sodu | ||
B. Testy rozpuszczalności | 1 gram jest rozpuszczalny w 1 ml wody, nierozpuszczalny w alkoholu etylowym | |
C. Zakres temperatur topnienia | Między 70 a 80 °C | |
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 26,0 % i nie mniej niż 21,0 % ustalone poprzez suszenie w temperaturze 150 °C przez trzy godziny | |
Szczawiany | Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażony jako kwas szczawiowy, po suszeniu | |
pH 1 % roztworu wodnego | Między 6,5 a 8,5 | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
E 338 KWAS FOSFOROWY | ||
Synonimy | Kwas ortofosorowy | |
Kwas fosforowy | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Kwas fosforowy | |
EINECS | 231-633-2 | |
Wzór chemiczny | H3PO4 | |
Masa cząsteczkowa | 98,00 | |
Oznaczanie analityczne | Kwas fosforowy jest dostępny na rynku jako roztwór wodny o różnym stężeniu. Zawartość nie mniejsza niż 67,0 % i nie większa niż 85,7 %. | |
Opis | Czysta, bezbarwna, lepka substancja płynna | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla kwasu i kwasu i fosforanu | ||
Stopień czystości | ||
Kwasy lotne | Nie więcej niż 10 mg/kg (jak kwas octowy) | |
Chlorki | Nie więcej niż 200 mg/kg (wyrażone jako chlor) | |
Azotany | Nie więcej niż 5 mg/kg (jak NaNO3) | |
Siarczany | Nie więcej niż 1.500mg/kg (jak CaSO4) | |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażony jako fluor) | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1mg/kg | |
Uwaga: | ||
Niniejsza specyfikacja odnosi się do 75 % roztworu wodnego. | ||
E 339 (i) FOSFORAN MONOSODOWY | ||
Synonimy | Fosforan monosodowy | |
Wodorofosforan sodowy | ||
Ortofosforan monosodowy | ||
Diwodoroortofosforan sodowy | ||
Diwodoromonofosforan sodowy | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Diwodoromonofosforan sodowy | |
EINECS | 231-449-2 | |
Wzór chemiczny | Bezwodny: NaH2PO4 | |
Monohydrat: NaH2PO4. H2O | ||
Dihydrat: NaH2PO4. 2H2O | ||
Masa cząsteczkowa | Bezwodny: 119,98 | |
Monohydrat: 138,00 | ||
Dihydrat: 156,01 | ||
Oznaczanie analityczne | Po suszeniu w temperaturze 60 °‹C przez jedną godzinę, a następnie w 105 °‹C przez cztery godziny zawiera nie mniej niż 97 % NaH2PO4 | |
Zawartość P2O5 | Między 58,0 % i 60,0 % w postaci bezwodnej | |
Opis | Biały, bezwonny, bezbarwny, lekko rozpływający się proszek, kryształki lub granulki | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla sodu i fosforanu | ||
B. Rozpuszczalność | Łatwo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w alkoholu etylowym lub eterze | |
C. pH 1 % roztworu | Między 4,1 i 5,0 | |
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Bezwodna sól traci nie więcej niż 2,0 %, monohydrat nie więcej niż 15,0 %, a dihydrat nie więcej niż 25 % w przypadku, gdy suszone w temperaturze 60 °‹C przez godzinę, a następnie w temperaturze 105 °‹C przez cztery godziny | |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % na bezwodnej bazie | |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażony jako fluor) | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
E 339 (ii) FOSFORAN DISODOWY | ||
Synonimy | Fosforan disodowy | |
Drugorzędowy fosforan sodowy | ||
Ortofosforan disodowy | ||
Wodorofosforan disodowy | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Fosforan disodu wodoru | |
Ortofosforan disodu wodoru | ||
EINECS | 231-448-7 | |
Wzór chemiczny | Bezwodny: Na2HPO4 | |
Hydrat: Na2HPO4. nH2O (n = 2, 7 lub 12) | ||
Masa cząsteczkowa | 141,98 (bezwodny) | |
Oznaczanie analityczne | Po suszeniu w temperaturze 40 °‹C przez trzy godziny i następnie w temperaturze 105 °‹C przez pięć godzin, zawiera nie mniej niż 98 % Na2HPO4 | |
Zawartość P2O5 | Między 49 % i 51 % w postaci bezwodnej | |
Opis | Bezwodny wodorofosforan disodowy ma postać białego, higroskopijnego, bezwonnego proszku. Uwodnione dostępne postacie zawierają dihydrat: białe krystaliczne, bezwonne ciało stałe; heptahydrat: białe, bezwonne, kryształki w postaci nalotu lub ziarnkowy proszek; a także dodecahydrat: biały, bezwonny proszek lub kryształki w postaci nalotu | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla sodu i dla fosforanu | ||
B. Rozpuszczalność | Łatwo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w alkoholu etylowym | |
C. pH 1 % roztworu | Między 8,4 i 9,6 | |
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Przy suszeniu w temperaturze 40 °‹C przez trzy godziny i następnie w temperaturze 105 °‹C przez pięć godzin, straty na wadze są następujące: postać bezwodna - nie więcej niż 5,0 %, dihydrat - nie więcej niż 22,0 %, heptahydrat - nie więcej niż 50,0 %, dodecahydrat - nie więcej niż 61,0 % | |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % w postaci bezwodnej | |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażony jako fluor) | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ε 339 iii) FOSFORAN TRISODOWY | ||
Synonimy | Fosforan sodowy | |
Fosforan trisodowy | ||
Ortofosforan trisodowy | ||
Definicja | Fosforan trisodowy otrzymuje się z roztworów wodnych i krystalizuje się w postaci bezwodnej oraz z ½, 1, 6, 8 lub 12 H2O. Dodecahydrat zawsze krystalizuje się z roztworów wodnych przy nadmiarze wodorotlenku sodu. Zawiera ¼ cząsteczek NaOH | |
Nazwa związku chemicznego | Monofosforan sodowy | |
Fosforan trisodowy | ||
Ortofosforan trisodowy | ||
EINECS | 231-509-8 | |
Wzór chemiczny | Bezwodny: Na3PO4 | |
Uwodniony: Na3PO4. nH2O (n = ½, 1, 6, 8, lub 12) | ||
Masa cząsteczkowa | 163,94 (bezwodny) | |
Oznaczanie analityczne | Bezwodny fosforan sodowy i jego postacie uwodnione, z wyjątkiem dodecahydratu, zawierają nie mniej niż 97,0 % Na3PO4 obliczonego w postaci suchej. Dodecahydrat fosforanu sodowego zawiera nie mniej niż 92,0 % Na3PO4 obliczonego w postaci spalonej | |
Zawartość P2O5 | Między 40,5 % i 43,5 % w postaci bezwodnej | |
Opis | Białe, bezwonne kryształki, granulki lub krystaliczny proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla sodu i fosforanu | ||
B. Rozpuszczalność | Łatwo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w alkoholu etylowym | |
C. pH 1 % roztworu | Między 11,5 i 12,5 | |
Stopień czystości | ||
Straty przy spalaniu | W przypadku wysuszania w temperaturze 120 °‹C przez dwie godziny, a następnie spalania w temperaturze około 800 °‹C przez 30 minut, ubytek masy jest następujący: postać bezwodna nie więcej niż 2,0 %, monohydrat nie więcej niż 11,0 %, dodecahydrat: między 45,0 % i 58,0 % | |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % w postaci bezwodnej | |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażony jako fluor) | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
E 340 (i) FOSFORAN MONOPOTASOWY | ||
Synonimy | Diwodorofosforan potasowy | |
Fosforan potasowy | ||
Ortofosforan potasu | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Diwodorofosforan potasowy | |
Diwodoroortofosforan monopotasowy | ||
Diwodorofosforan monopotasowy | ||
EINECS | 231-913-4 | |
Wzór chemiczny | KH2PO4 | |
Masa cząsteczkowa | 136,09 | |
Oznaczanie analityczne | Zawartość nie mniej niż 98,0 % po wysuszeniu w temperaturze 105 °‹C przez cztery godziny | |
Zawartość P2O5 | Między 51,0 % i 53,0 % w postaci bezwodnej | |
Opis | Bezwonne, bezbarwne kryształki lub biały ziarnisty lub krystaliczny proszek, higroskopijny | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla potasu i dla fosforanu | ||
B. Rozpuszczalność | Łatwo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w alkoholu etylowym | |
C. pH 1 % roztworu | Między 4,2 i 4,8 | |
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 2,0 %, ustalony przez suszenie w temperaturze 105 °‹C przez cztery godziny | |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % w postaci bezwodnej | |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażony jako fluor) | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
E 340 (ii) FOSFORAN DIPOTASOWY | ||
Synonimy | Fosforan dipotasowy | |
Drugorzędowy fosforan potasowy | ||
Wodorofosforan dipotasuowy | ||
Ortofosforan dipotasowy | ||
Wodorofosforan potasowy | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Wodorofosforan dipotasowy | |
Wodorofosforan dipotasowy | ||
Wodoroortofosforan dipotasowy | ||
EINECS | 231-834-5 | |
Wzór chemiczny | K2HPO4 | |
Masa cząsteczkowa | 174,18 | |
Oznaczanie analityczne | Zawartośćnie mniejsza niż 98 % po wysuszeniu w temperaturze 105 °‹C przez cztery godziny | |
Zawartość P2O5 | Między 40,3 % i 41,5 % w postaci bezwodnej | |
Opis | Bezbarwny lub biały ziarnisty proszek, kryształki lub masa; substancja rozpływająca się | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla potasu i fosforanu | ||
B. Rozpuszczalność | Łatwo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w alkoholu etylowym | |
C. pH 1 % roztworu | Między 8,7 i 9,4 | |
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 2,0 %, ustalony przez suszenie w temperaturze 105 °‹C przez cztery godziny | |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % w postaci bezwodnej | |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażony jako fluor) | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ε 340 iii) FOSFORAN TRIPOTASOWY | ||
Synonimy | Fosforan potasowy | |
Fosforan potasowy | ||
Ortofosforan tripotasowy | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Fosforan tripotasowy | |
Fosforan tripotasowy | ||
Ortofosforan tripotasowy | ||
EINECS | 231-907-1 | |
Wzór chemiczny | Bezwodny: K3PO4 | |
Uwodniony: | K3PO4. nH2O (n = 1 lub 3) | |
Masa cząsteczkowa | 212,27 (bezwodny) | |
Oznaczanie analityczne | Zawartość nie mniejsza niż 97 % w postaci spalonej | |
Zawartość P2O5 | Między 30,5 % i 33,0 % w postaci spalonej | |
Opis | Bezbarwne lub białe, bezwonne, higroskopijne kryształki lub granulki. Dostępne postacie uwodnione zawierają monohydrat i trihydrat | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla potasu i dla fosforanu | ||
B. Rozpuszczalność | Łatwo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w alkoholu etylowym | |
C. pH 1 % roztworu | Między 11,5 i 12,3 | |
Stopień czystości | ||
Straty przy zapaleniu | Bezwodny: nie więcej niż 3,0 %; Uwodniony: nie więcej niż 23,0 %. Ustalony przez suszenie w temperaturze 105 °‹C przez jedną godzinę, a następnie spalanie w temperaturze około 800 °‹C ±} 25 °‹C przez 30 minut | |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % w postaci bezwodnej | |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażony jako fluor) | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ε 341 i) FOSFORAN MONOWAPNIOWY | ||
Synonimy | Diwodorofosforan wapnia | |
Diwodoroortofosforan wapnia | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Diwodoroortofosforan wapnia | |
EINECS | 231-837-1 | |
Wzór chemiczny | Bezwodny: Ca(H2PO4)2 | |
Monohydrat: Ca(H2PO4)2. H2O | ||
Masa cząsteczkowa | 234,05 (bezwodny) | |
252,08 (monohydrat) | ||
Oznaczanie analityczne | Zawartośćnie mniejsza niż 95 % w postaci suchej | |
Zawartość P2O5 | Między 55,5 % i 61,1 % w postaci bezwodnej | |
Opis | Ziarnisty proszek lub białe, rozpływające się kryształki lub granulki | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla wapnia i dla fosforanu | ||
B. ZawartośćCaO | Między 23,0 % i 27,5 % (bezwodny) | |
Między 19,0 % i 24,8 % (monohydrat) | ||
Stopień czystości | ||
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 14 %, ustalony przez suszenie w temperaturze 105 °‹C przez cztery godziny (bezwodny) Nie więcej niż 17,5 %, ustalony przez suszenie w temperaturze 60 °‹C przez jedną godzinę, a następnie w temperaturze 105 °‹C przez cztery godziny (monohydrat) |
|
Straty przy zapaleniu |
Nie więcej niż 17,5 % po spalaniu w temperaturze 800 °‹C ±} 25 °‹C przez 30 minut (bezwodny) Nie więcej niż 25,0 %, ustalony przez suszenie w temperaturze 105 °‹C przez jedną godzinę, a następnie spalanie w temperaturze 800 °‹C ±} 25 °‹C przez 30 minut (monohydrat) |
|
Fluorek | Nie więcej niż 30 mg/kg (wyrażony jako fluor) | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ε 341 ii) FOSFORAN DWUWAPNIOWY | ||
Synonimy | Wodorofosforan wapniowy | |
Ortofosforan diwapniowy | ||
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | Monowodorofosforan wapniowy | |
Monowodoroortofosforan wapniowy | ||
Drugorzędowy fosforan wapniowy | ||
EINECS | 231-826-1 | |
Wzór chemiczny | Bezwodny: CaHPO4 | |
Dihydrat: CaHPO4. 2H2O | ||
Masa cząsteczkowa | 136,06 (bezwodny) | |
172,09 (dihydrat) | ||
Oznaczanie analityczne | Fosforan diwapniowy, po suszeniu w temperaturze 200 °‹C przez trzy godziny zawiera nie mniej niż 98 % i nie więcej niż równowartość 102 % CaHPO4 | |
Zawartość P2O5 | Między 50,0 % i 52,5 % w postaci bezwodnej | |
Wyszczególnienie | Białe kryształki lub granulki, ziarnisty proszek lub proszek | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla wapnia i dla fosforanu | ||
B. Testy rozpuszczalności | Trudno rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w alkoholu etylowym | |
Stopień czystości | ||
Straty przy zapaleniu | Nie więcej niż 8,5 % (bezwodny), lub 26,5 % (dihydrat), po spalaniu w temperaturze 800 °‹C ±} 25 °‹C przez 30 minut | |
Fluorek | Nie więcej niż 50 mg/kg (wyrażony jako fluor) | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
341 (iii) FOSFORAN TRIWAPNIOWY | ||
Synonimy | Fosforan wapniowy, tribazowy | |
Ortofosforan wapniowy | ||
Hydroksyfosforan pentawapniowy | ||
Hydroksyapatit wapnia | ||
Definicja | Fosforan triwapnia składa się ze zmiennej mieszanki fosforanów wapnia uzyskanych z neutralizacji kwasu fosforowego wodorotlenkiem wapnia i posiadającej przybliżony skład l0CaO. 3P2O5. H2O | |
Nazwa związku chemicznego | Hydroksyfosforan pentawapniowy | |
Fosforan triwapnia | ||
EINECS | 235-330-6 (Hydroksyfosforan pentawapniowy) | |
231-840-8 (Ortofosforan wapnia) | ||
Wzór chemiczny | Ca5(PO4)3. OH lub Ca3(PO4)2 | |
Masa cząsteczkowa | 502 lub 310 | |
Oznaczanie analityczne | Zawartośćnie mniejsza niż 90 %, obliczona po spaleniu | |
Zawartość P2O5 | Między 38,5 % i 48,0 % w postaci bezwodnej | |
Opis | Biały, bezwonny proszek, stabilny w powietrzu | |
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla wapnia i dla fosforanu | ||
B. Rozpuszczalność | Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie; nierozpuszczalny w alkoholu etylowym, rozpuszczalny w rozcieńczonym kwasie solnym i kwasie azotowym | |
Stopień czystości | ||
Straty przy zapaleniu | Nie więcej niż 8 % po spaleniu w temperaturze 800 °‹C ±} 25 °‹C, do ciężaru stałego | |
Fluorek | Nie więcej niż 50 mg/kg (wyrażony jako fluor) | |
Ε 385 SÓL WAPNIOWO-DWUSODOWA KWASU ETYLENODWUAMINOTETRAOCTOWEGO (CaNa2EDTA) | ||
Synonimy | Sól wapniowo-dwusodowa EDTA | |
Definicja | ||
Nazwa związku chemicznego | N,N'-l,2-Etanodiylbis [N-(karboksymetylo)-glicynian] [(4-)-O,O',ON,ON]wapniowo(2)-dwusodowy | |
Sól wapniowo-dwusodowa kwasu etylenodwuaminotetraoctowego | ||
Sól wapniowo-dwusodowa (etylenodwunitrilo) tetraoctanu | ||
Einecs | 200-529-9 | |
Wzór chemiczny | C10Hl2O8CaN2Na2·2H2O | |
Masa cząsteczkowa | 410,31 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 97 % na bezwodnej bazie | |
Opis | Białe, bezwonne, krystaliczne granulki lub biały do prawie białego proszek; | |
lekko higroskopijne | ||
Identyfikacja | ||
A. Dodatnie testy dla sodu i dlawapnia | ||
B. Aktywność chelatująca do dodatnich jonów metali | ||
C. pH 1 % roztworu między 6,5 a 7,5 | ||
Stopień czystości | ||
Zawartość wody | 5-13 % (metoda Karla Fischera) | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Ε 1105 LIZOZYM | ||
Synonimy | Hydrochlorek lizozymowy | |
Muramidaza | ||
Definicja | ||
Lizozym jest linearnym polipeptydem uzyskiwanym z białek jaj kurzych składającym się | ze 129 aminokwasów. Posiada aktywność enzymatyczną w swojej zdolności do hydrolizy β(1-4) połączeń między kwasem N-acetylomuraminowym i N-acetyloglukozaminą na zewnętrznych błonach gatunków bakterii, w szczególności organizmów gram-dodatnich. Uzyskiwany zwykle jako hydrochlorek | |
Nazwa związku chemicznego | Enzym Komisja (WE) Nr 3.2.1.17 | |
Einecs | 232-620-4 | |
Masa cząsteczkowa | Około 14.000 | |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 950 mg/g na bazie bezwodnej | |
Opis | Biały, bezwonny proszek o lekko słodkim smaku | |
Identyfikacja | ||
A. Punkt izoelektryczny 10,7 | ||
B. pH 2 % roztworu wodnego między 3,0 a 3,6 | ||
C. Absorpcja maksymalna roztworu wodnego (25 mg/100 ml) przy 281 nm, a minimum przy 252 nm | ||
Stopień czystości | ||
Zawartość wody | Nie więcej niż 6,0 % (metoda Karla Fischera) (jedynie postać proszku) | |
Pozostałości zapalenia | Nie więcej niż 1,5 % | |
Azot | Nie mniej niż 16,8 % i nie więcej niż 17,8 % | |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg | |
Kryteria mikrobiologiczne | ||
Całkowita liczba bakterii | Nie więcej niż 5 x 104 kolonii/g | |
Salmonella | Nieobecna w 25 g | |
Gronkowiec złocisty | Nieobecny w 1 g | |
Eschericha coli | Nieobecna w 1 g | |
(1) Chlorek kobaltu TSC: rozpuścić około 65 g chlorku kobaltu CoCl2·6H2O w odpowiedniej ilości mieszaniny 25 ml kwasu solnego i 975 ml wody, aby dopełnić do całkowitej objętości 1 litra. Umieścić dokładnie 5 ml tego roztworu w kolbie okrągłodennej zawierającej 250 ml roztworu jodu, dodać 5 ml 3 % nadtlenku wodoru, następnie 15 ml 20 % roztworu wodorotlenku sodu. Gotować przez 10 minut, odstawić do ostygnięcia, dodać 2 g jodku potasu i 20 ml 25 % kwasu siarkowego. Po całkowitym rozpuszczeniu osadu miareczkować uwolniony jod tiosiarczanem sodu (0,1 N) w obecności skrobi TS(1). 1 ml tiosiarczanu sodu (0,1 N) odpowiada 23,80 mg CoCl2·6H2O. Dopasować końcową objętość roztworu poprzez dodanie odpowiedniej ilości mieszaniny kwasu solnego i wody, aby otrzymać roztwór zawierający 59,5 mg CoCl2·6H2O na ml. | ||
(2) Chlorek żelazowy TSC: rozpuścić około 55 g chlorku żelazowego w odpowiedniej ilości mieszaniny 25 ml kwasu solnego i 975 ml wody, aby dopełnić do całkowitej objętości 1 litra. Umieścić 10 ml tego roztworu w kolbie okrągłodennej zawierającej 250 ml roztworu jodu, dodać 15 ml wody i 3 g jodku potasu; odstawić mieszaninę na 15 minut. Rozcieńczyć 100 ml wody, następnie miareczkować uwolniony jodek tiosiarczanu sodu (0,1 N) w obecności skrobi TS(1). 1 ml tiosiarczanu sodu (0,1 N) odpowiada 27,03 mg FeCl3·6H2O. Dopasować końcową objętość roztworu poprzez dodanie odpowiedniej ilości kwasu solnego/wody, aby roztwór zawierał 45,0 mg FeCl3·6H2O na ml. | ||
(3) Siarczan miedzi TSC: rozpuścić około 65 g siarczanu miedzi CuSO4·5H2O w odpowiedniej ilości mieszaniny 25 ml kwasu solnego i 975 ml wody, aby dopełnić całą objętość do jednego litra. Umieścić 10 ml tego roztworu w kolbie okrągłodennej zawierającej 250 ml roztworu jodu, dodać 40 ml wody, 4 ml kwasu octowego i 3 g jodku potasu. Miareczkować uwolniony jod tiosiarczanem sodu (0,1 N) w obecności skrobi TS(1). 1 ml tiosiarczanu sodu (0,1 N) odpowiada 24,97 mg CuSO4·5H2O. Dopasować końcową objętość roztworu przez dodanie odpowiedniej ilości mieszaniny kwasu solnego i wody, aby otrzymać roztwór zawierający 62,4 mg CuSO4·5H2O na ml. | ||
(*) Skrobia TS: miareczkować 0,5 g skrobi (skrobia ziemniaczana, skrobia kukurydziana lub skrobia rozpuszczalna) z 5 ml wody; do otrzymanej pasty dodać odpowiednią ilość wody, aby dopełnić do całkowitej objętości 100 ml, mieszając cały czas. Gotować przez kilka minut, schłodzić, filtrować. Skrobia musi być świeżo przygotowana. | ||
(4) Kiedy etykietowany z napisem "do użycia w żywności", azotyn może być sprzedawny jedynie w postaci mieszniny z solą lub substytutem soli. |
E 400 KWAS ALGINOWY | |
Definicja | Prostołańcuchowy glikuronoglikan składający się przede wszystkim z jednostek kwasu D-mannurowego i L-gulurowego połączonych odpowiednio wiązaniami b(1-4) i a(1-4) w formie pierścieni piranozowych. Kwas alginowy jest hydrofilnym koloidalnym węglowodanem ekstrahowanym za pomocą rozcieńczonych zasad z plech różnych gatunków brunatnic (Phaeophyceae) |
Einecs | 232-680-1 |
Wzór chemiczny | (C6H8O6)n |
Masa cząsteczkowa | 10.000-600.000 (typowa średnia) |
Próba | Z kwasu alginowego otrzymuje się, obliczone dla bezwodnej substancji, nie mniej niż 20 % i nie więcej niż 23 % ditlenku węgla (CO2), będące odpowiednikiem dla nie mniej niż 91 % i nie więcej niż 104,5 % kwasu alginowego (C6H8O6)n (obliczone dla odpowiednika masy wynoszącej 200) |
Opis | Kwas alginowy występuje w postaci włókien, granulek, lub proszku. Jego barwa waha się od białej do żółtawobrązowej. Jest prawie bezwonny. |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych. Powoli rozpuszcza się w roztworze węglanu sodu, wodorotlenku sodu i ortofosforanu sodu |
B. Test strąceniowy chlorkiem wapnia | Przygotować 0,5 % roztwór próbki w 1M roztworze wodorotlenku sodu. Dodać 2,5 % roztworu chlorku wapnia w ilości jednej piątej objętości próbki. Tworzy się galaretowaty osad o dużej objętości. Ten test pozwala na odróżnienie kwasu alginowego od gumy arabskiej, pochodnej sodowej karboksymetylocelulozy, karboksymetyloskrobi, karagenu, żelatyny, gumy ghatti, gumy karaja, mączki chleba świętojańskiego, metylocelulozy i tragakantu |
C. Test strąceniowy siarczanem amonu | Przygotować 0,5-procentowy roztwór próbki w 1M roztworze wodorotlenku sodu. Dodać nasyconego roztworu siarczanu amonu w ilości równej połowie objętości próbki. Nie tworzy się żaden osad. Ten test pozwala na odróżnienie kwasu alginowego od agaru, pochodnej sodowej karboksymetylocelulozy, karagenu, deestryfikowanej pektyny, żelatyny, mączki chleba świętojańskiego, metylocelulozy i skrobi |
D. Reakcja barwna | 0,01 g próbki doprowadzić do możliwie całkowitego rozpuszczenia, wytrząsając ją z 0,15 ml 0,1N roztworu wodorotlenku sodu. Dodać 1 ml roztworu w kwasie siarczanu żelaza (III). W ciągu pięciu minut pojawi się wiśniowo czerwone zabarwienie, przechodzące z czasem w głęboki fiolet |
Stopień czystości | |
pH 3 % zawiesiny | Pomiędzy 2,0 i 3,5 |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (105 °‹C, cztery godziny) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 8 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Wodorotlenek sodu (roztwór 1M) | Nie więcej niż 2 % obliczone dla bezwodnej, nierozpuszczalnej substancji |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Liczba bakterii ogółem | Nie więcej niż 5.000kolonii na gram |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 500 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 401 ALGINIAN SODU | |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Sól sodowa kwasu alginowego |
Wzór chemiczny | (C6H7NaO6)n |
Masa cząsteczkowa | 10.000-600.000 (typowa średnia) |
Próba | Z alginianu sodu otrzymuje się, obliczone dla bezwodnej substancji, nie mniej niż 18 % i nie więcej niż 21 % ditlenku węgla (CO2), będące odpowiednikiem dla nie mniej niż 90,8 % i nie więcej niż 106,0 % alginianu sodu (obliczone dla odpowiednika masy wynoszącej 222) |
Opis | Praktycznie bezwonny, biały do żółtawego, włóknisty lub ziarnisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność sodu i kwasu alginowego | |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (105 °‹C, cztery godziny) |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 2 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Liczba bakterii ogółem | Nie więcej niż 5.000kolonii na gram |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 500 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 402 ALGINIAN POTASU | |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Sól potasowa kwasu alginowego |
Wzór chemiczny | (C6H7KO6)n |
Masa cząsteczkowa | 10.000-600.000 (typowa średnia) |
Próba | Z alginianu potasu otrzymuje się, obliczone dla bezwodnej substancji, nie mniej niż 16,5 % i nie więcej niż 19,5 % ditlenku węgla (CO2), będące odpowiednikiem dla nie mniej niż 89,2 % i nie więcej niż 105,5 % alginianu potasu (obliczone dla odpowiednika masy wynoszącej 238) |
Opis | Praktycznie bezwonny, biały do żółtawego, włóknisty lub ziarnisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność potasu i kwasu alginowego | |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (105 °‹C, cztery godziny) |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 2 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jako Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Liczba bakterii ogółem | Nie więcej niż 5.000kolonii na gram |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 500 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 403 ALGINIAN AMONU | |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Sól amonowa kwasu alginowego |
Wzór chemiczny | (C6H11NO6)n |
Masa cząsteczkowa | 10.000-600.000 (typowa średnia) |
Próba | Z alginianu amonu otrzymuje się, obliczone dla bezwodnej substancji, nie mniej niż 18 % i nie więcej niż 21 % ditlenku węgla, będące odpowiednikiem dla nie mniej niż 88,7 % i nie więcej niż 103,6 % alginianu amonu (obliczone dla odpowiednika masy wynoszącej 217) |
Opis | Biały do żółtawego, włóknisty lub ziarnisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność amonu i kwasu alginowego | |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (105 °‹C, cztery godziny) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 7 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 2 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Liczba bakterii ogółem | Nie więcej niż 5000 kolonii na gram |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 500 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 404 ALGINIAN WAPNIA | |
Synonimy | Sól wapniowa alginianu |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Sól wapniowa kwasu alginowego |
Wzór chemiczny | (C6H7Ca1/2O6)n |
Masa cząsteczkowa | 10.000-600.000 (typowa średnia) |
Próba | Z alginianu wapnia otrzymuje się, obliczone dla bezwodnej substancji, nie mniej niż 18 % i nie więcej niż 21 % ditlenku węgla będące odpowiednikiem dla nie mniej niż 89,6 % i nie więcej niż 104,5 % alginianu wapnia (obliczone dla odpowiednika masy wynoszącej 219) |
Opis | Praktycznie bezwonny, biały do żółtawego włóknisty lub ziarnisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność wapnia i kwasu alginowego | |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (105 °‹C, cztery godziny) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Liczba bakterii ogółem | Nie więcej niż 5.000 kolonii na gram |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 500 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 405 ALGINIAN-1.2-PROPYLENOWO-GLIKOLOWY | |
Synonimy |
Alginian Hydroksypropylu 1,2-propanodiolowy ester kwasu alginowego Alginian glikolu propylenowego |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Alginian-1.2-propylenowo-glikolowy. Występują różnice w składzie, w zależności od stopnia estryfikacji i udziału procentowego wolnych i zobojętnionych grup karboksylowych w cząsteczce |
Wzór chemiczny | (C9H14O7)n (zestryfikowany) |
Masa cząsteczkowa | 10.000-600.000 (typowa średnia) |
Próba | Dostarcza, obliczone dla bezwodnej substancji, nie mniej niż 16 % i nie więcej niż 20 % ditlenku węgla. |
Opis | Praktycznie bezwonny, biały do żółtawobrązowego, włóknisty lub ziarnisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność glikolu propylenowego-1,2 i kwasu alginowego po hydrolizie | |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 20 % (105 °‹C, cztery godziny) |
Całkowita ilość propanodiolu-1,2 | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 45 % |
Wolny propanodiol-1,2 | Nie więcej niż 15 % |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 2 % obliczone dla bezwodnej substancji | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Liczba bakterii ogółem | Nie więcej niż 5.000 kolonii na gram |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 500 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 406 AGAR | |
Synonimy |
Geloza Japoński agar Bengalski, cejloński, chiński lub japoński karuk |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Agar to hydrofilny koloidalny polisacharyd mający w swoim składzie przede wszystkim jednostki D-galaktozy. Mniej więcej w co dziesiątej jednostce D-galaktopiranozowej jedna z grup hydroksylowych jest zestryfikowana kwasem siarkowym, który jest zobojętniony przez wapń, magnez, potas lub sód. Agar otrzymuje się z gatunków glonów morskich z rodziny Gelidiaceae i Sphaerococcaceae, spokrewnionych z nimi glonów należących do Rhodophyceae |
Einecs | 232-658-1 |
Próba | Progowe stężenie żelu nie powinno być wyższe niż 0,25 % |
Opis | Agar jest bezwonny lub posiada lekki, charakterystyczny zapach. W postaci niezmielonej występuje zwykle w formie pęków cienkich, błoniastych pozlepianych pasm lub też w formie pociętych pasków, płatków bądź granulek. Barwa: od lekko żółtawopomarańczowej, żółtawoszarej do jasnożółtej lub bezbarwny. Zwilżony, staje się elastyczny i odporny na rozerwanie. Wysuszony jest kruchy. Sproszkowany agar ma barwę białą, żółtawobiałą lub jasnożółtą. Agar w wodzie ma pod mikroskopem strukturę ziarnistą i nieco włóknistą. Mogą być w nim obecne nieliczne fragmenty szkieletów gąbek i pancerzyki okrzemek. W roztworze wodzianu chloralu sproszkowany agar wydaje się bardziej przejrzysty niż w wodzie. Ma bardziej lub mniej ziarnistą strukturę, bruzdkowany, graniasty. Może zawierać nieliczne fragmenty pancerzyków okrzemek. Odporność żelu na ścinanie może być standaryzowana przez dodanie dekstrozy, maltodekstryn lub sacharozy |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w zimnej wodzie. Rozpuszczalny we wrzącej wodzie |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 22 % (105 °‹C, pięć godzin) |
Popiół | Nie więcej niż 6,5 % obliczone dla bezwodnej substancji ustalone w temperaturze 550 °‹C |
Popiół nierozpuszczalny w kwasie (nierozpuszczalny w 3N kwasie solnym) | Nie więcej niż 0,5 % obliczone w temperaturze 550 °‹C dla bezwodnej substancji |
Substancje nierozpuszczalne (w gorącej wodzie) | Nie więcej niż 1,0 % |
Skrobia | Niewykrywalna za pomocą następującej metody: do roztworu próbki w stężeniu 1:10, dodać kilka kropel roztworu Lugola. Niebieskie zabarwienie się nie pojawi |
Żelatyna i inne białka | Rozpuścić około 1 g agaru w 100 ml wrzącej wody. Pozostawić, aż wystygnie do temperatury mniej więcej 50 °‹C. Do 5 ml próby dodać 5 ml roztworu trinitrofenolu (1 g bezwodnego trinitrofenolu rozpuścić w 100 ml gorącej wody). W ciągu 10 minut nie pojawi się zmętnienie. |
Pochłanianie wody | Umieścić 5 g agaru w cylindrze miarowym o pojemności 100 ml. Napełnić cylinder wodą, wymieszać i odstawić na 24 godziny w temperaturze 25 °‹C. Przelać zawartość cylindra przez zwilżoną watę szklaną, pozwalając wodzie spłynąć do drugiego cylindra o pojemności 100 ml. Nie powinno znaleźć się w nim więcej niż 75 ml wody |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 407 KARAGEN | |
Synonimy | Wyroby handlowe są sprzedawane pod różnymi nazwami, takimi jak: |
geloza mchu irlandzkiego | |
Eucheumana (z Eucheuma spp.) | |
Iridophycan (z Iridaea spp.) | |
Hypnean (z Hypnea spp.) | |
Furcellaran lub duński agar-agar (z Furcellaria fastigiata) | |
Carrageenan (z karagenu i Gigartina spp.) | |
Definicje | Karagenan jest otrzymywany przez ekstrakcję wodną naturalnych szczepów wodorostów morskich Gigartinaceae, Solieriaceae, Hypneaeceae i Furcellariaceae, rodzin klasy Rhodophyceae (czerwone wodorosty morskie). Nie stosuje się innych organicznych środków strącających niż metanol, etanol i propan-2-ol. Karagen zawiera głównie sole potasu, sodu, magnezu i wapnia siarczanowych estrów polisacharydów, które w trakcie hydrolizy tworzą galaktozę i 3,6-anhydrogalaktozę. Karagen nie może być hydrolizowany lub w inny sposób chemicznie degradowany |
EINECS | 232-524-2 |
Opis | Żółtawy do bezbarwnego, gruby do drobnego proszek, praktycznie bezwonny |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne badania na galaktozę, anhydrogalaktozę i siarczany | |
Czystość | |
Zawartość metanolu, etanolu, propan-2-olu |
Nie więcej niż 0,1 %/kg, pojedynczo lub w połączeniu |
Lepkość roztworu 1,5 % w 75 °C |
Nie mniej niż 5 mPa.s |
Ubytek na skutek suszenia | Nie więcej niż 12 % (105 °C, 4 godziny) |
Siarczany | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % na podstawie suchej masy (jako SO4) |
Popiół | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % ustalona na podstawie suchej masy w 550 °C |
Popiół nierozpuszczalny w kwasie | Nie więcej niż 1 % na podstawie suchej masy (nierozpuszczalnej w 10 % kwasie solnym) |
Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 2 % na podstawie suchej masy (nierozpuszczalne w 1 % wag kwasie siarkowym) |
Karagen o niskiej masie cząsteczkowej (masa cząsteczkowa frakcji poniżej 50 kDa) | Nie więcej niż 5 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Całkowite zliczenie płytkowe | Nie więcej niż 5.000 kolonii na gram |
Drożdże i pleśń | Nie więcej niż 300 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 407a PRZETWORZONY WODOROST MORSKI EUCHEUMA | |
Synonimy | PES (akronim) |
Definicje | Przetworzone wodorosty morskie eucheuma otrzymuje się poprzez traktowanie wodnym roztworem KOH naturalnych szczepów wodorostów morskich Eucheuma cottonii i Eucheuma spinosum, klasy Rhodophyceae (czerwone wodorosty morskie) w celu usunięcia zanieczyszczeń, przemycie świeżą wodą i suszenie celem uzyskania produktu. Dalsze oczyszczanie można osiągnąć poprzez mycie metanolem, etanolem lub propan-2-olem i suszenie. Produkt składa się głównie z soli potasowej siarczanowych estrów polisacharydów, które wskutek hydrolizy dają galaktozę i 3,6-anhydrogalaktozę. Sole sodowe, wapniowe i magnezowe siarczanowych estrów polisacharydów są obecne w mniejszych ilościach. W produkcie jest obecne również do 15 % celulozy glonów. Karagen w przetworzonych wodorostach morskich eucheuma nie powinien być hydrolizowany lub w inny sposób chemicznie degradowany |
Opis | Garbnikowy do żółtawego, gruby do drobnego proszek, praktycznie bezwonny |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne badania na galaktozę, anhydrogalaktozę i na siarczany |
|
B. Rozpuszczalność | Tworzy mętne, lepkie zawiesiny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu |
Czystość | |
Zawartość metanolu, etanolu, propan-2-olu |
Nie więcej niż 0,1 %/kg, pojedynczo lub w połączeniu |
Lepkość 1,5 % roztworu w 75 °C |
Nie mniej niż 5 mPa.s |
Ubytek na skutek suszenia | Nie więcej niż 12 % (105 °C, 4 godziny) |
Siarczany | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % na podstawie suchej masy (jako SO4) |
Popiół | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % ustalone na podstawie suchej masy w 550 °C |
Popioły nierozpuszczalne w kwasie solnym |
Nie więcej niż 1 % na podstawie suchej masy (nierozpuszczalny w 10 % kwasie solnym) |
Substancje nierozpuszczalne w kwasie |
Nie mniej niż 8 % i nie więcej niż 15 % na podstawie suchej masy (nierozpuszczalne w 1 % wag. kwasie siarkowym) |
Karagen o niskiej masie cząsteczkowej (masa cząsteczkowa frakcji poniżej 50 kDa) |
Nie więcej niż 5 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Całkowite zliczenie płytkowe | Nie więcej niż 5.000 kolonii na gram |
Drożdże i pleśń | Nie więcej niż 300 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 410 MĄCZKA CHLEBA ŚWIĘTOJAŃSKIEGO | |
Synonimy |
Guma karoba Guma algaroba |
Definicja | Mączka chleba świętojańskiego to mielone bielmo nasion drzewa o nazwie szarańczyn strąkowy (Ceratonia siliqua) z rodziny motylkowych (Leguminosae). Mączka chleba świętojańskiego składa się głównie z hydrokoloidalnych polisacharydów o dużej masie cząsteczkowej, zbudowanych z jednostek galaktopiranozowych i mannopiranozowych, połączonych wiązaniami glikozydowymi, które mogą być opisane chemicznie jako galaktomannan |
Masa cząsteczkowa | 50.000-3.000.000 |
Einecs | 232-541-5 |
Próba | Zawartość galaktomannanu: nie mniej niż 75 % |
Opis | Biały do żółtobiałego, prawie bezwonny proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność galaktozy i mannozy | |
B. Badanie mikroskopowe | Umieścić na szkiełku mikroskopowym niewielką ilość zmielonej próbki zanurzonej w roztworze wodnym zawierającym 0,5 % jodu w 1 % jodku potasu. Mączka chleba świętojańskiego zawiera długie, rurkowate komórki, oddzielone od siebie lub w niewielkich odstępach. Mają one brązową zawartość i znacznie mniej regularne kształty niż w przypadku gumy guar, gdzie występują spójne grupy owalnych do gruszkowatych w kształcie komórek, a ich zawartość ma barwę żółtą do brązowej. |
C. Rozpuszczalność | Rozpuszczalna w gorącej wodzie, nierozpuszczalna w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (105 °‹C, pięć godzin) |
Popiół | Nie więcej niż 1,2 % ustalone w temperaturze 800 °‹C |
Białka (N x 6,25) | Nie więcej niż 7 % |
Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 4 % |
Skrobia | Niewykrywalna za pomocą następującej metody: do roztworu próbki w rozcieńczeniu 1:10, dodać kilka kropel roztworu Lugola. Niebieskie zabarwienie nie pojawi się |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Etanol i 2-propanol | Nie więcej niż 1 % oddzielnie lub jako mieszanina |
E 412 GUMA GUAR | |
Synonimy |
Guaran, Mączka guar |
Definicja | Guma guar to mielone bielmo nasion dzikich odmian rośliny guar Cyamopsis tetragonolobus (L.) Taub. z rodziny Leguminosae. Guma guar składa się głównie z hydrokoloidalnych polisacharydów o dużej masie cząsteczkowej, zbudowanych z jednostek galaktopiranozowych i mannopiranozowych, połączonych wiązaniami glikozydowymi, które mogą być opisane chemicznie jako galaktomannan |
Einecs | 232-536-0 |
Masa cząsteczkowa | 50.000-8.000.000 |
Próba | Zawartość galaktomannanu: nie mniej niż 75 % |
Opis | Biały do żółtobiałego, prawie bezwonny proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność galaktozy i mannozy | |
B. Rozpuszczalność | Rozpuszczalna w zimnej wodzie |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (105 °‹C, pięć godzin) |
Popiół | Nie więcej niż 1,5 % ustalone w temperaturze 800 °‹C |
Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 7 % |
Białka (N x 6,25) | Nie więcej niż 10 % |
Skrobia | Niewykrywalna za pomocą następującej metody: do roztworu próbki rozcieńczonej 1:10 dodać kilka kropel roztworu Lugola. Niebieskie zabarwienie nie pojawi się |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 413 TRAGAKANT | |
Synonimy |
Guma tragakantowa Tragant |
Definicja | Tragakant to wysuszona wydzielina otrzymywana z pni i gałęzi dzikiej odmiany krzewu tragankagumodajnego Astragalus gummifer i innych azjatyckich gatunków traganka (rodzina Leguminosae). Tragakant składa się głównie z polisacharydów o dużej masie cząsteczkowej (arabinogalaktan i kwaśne polisacharydy), które w procesie hydrolizy rozpadają się na kwas galakturonowy, arabinozę, ksylozę i fukozę. Mogą być także obecne niewielkie ilości glukozy i ramnozy (pochodzące ze śladowych ilości skrobi i/lub celulozy) |
Masa cząsteczkowa | W przybliżeniu 800.000 |
Einecs | 232-252-5 |
Opis | Niezmielony tragakant występuje w postaci płaskich, blaszkowatych, prostych lub poskręcanych kawałków lub spiralnie skręconych fragmentów o grubości 0,5-2,5 mm i długości do 3 cm. Zabarwienie białe do jasnożółtego, niektóre kawałki mogą mieć czerwonawy odcień. Kawałki mają rogowatą strukturę, z krótkim pęknięciem. Tragakant jest bezwonny. Jego roztwór jest kleisty i ma mdły smak. Sproszkowany tragakant ma barwę białą do bladożółtej lub różowobrązowawej |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | 1 g próbki umieszczony w 50 ml wody pęcznieje, tworząc, gładką, sztywną, połyskliwą zawiesinę. Nierozpuszczalny w etanolu. Nie pęcznieje w 60-proc. wodnym roztworze etanolu |
Stopień czystości | |
Negatywny wynik testu na obecność gumy karaja | Zagotować 1 g próbki z 20 ml wody, aż pojawi się zawiesina. Dodać 5 ml kwasu solnego i powtórnie zagotować przez 5 minut. Nie pojawi się trwałe różowe lub czerwone zabarwienie. |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 16 % (105 °‹C, 5 godzin) |
Popiół całkowity | Nie więcej niż 4 % |
Popiół nierozpuszczalny w kwasie | Nie więcej niż 0,5 % |
Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 2 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E. coli | Brak w 5 g |
E 414 GUMA ARABSKA | |
Synonimy | Guma senegalska |
Definicja | Guma arabska to wysuszona wydzielina otrzymywana z pni i gałęzi dzikiej odmiany krzewu akacji senegalskiej (Acacia senegal (L.). Willdenow) lub blisko spokrewnionych gatunków z rodzaju Acacia (rodzina Leguminosae). Guma arabska składa się głównie z polisacharydów o dużej masie cząsteczkowej i ich soli wapniowych, magnezowych i potasowych, które w procesie hydrolizy rozpadają się na arabinozę, galaktozę, ramnozę i kwas glukuronowy |
Masa cząsteczkowa | W przybliżeniu 350.000 |
Einecs | 232-519-5 |
Opis | Niezmielona guma arabska występuje w postaci białych lub żółtawobiałych okrągławych łezek o różnej wielkości lub kanciastych kawałków. Czasem zmieszana jest z ciemniejszymi fragmentami. Dostępna jest także w formie białych lub żółtawobiałych płatków, granulek, proszku bądź natryśniętego i poddanego suszeniu materiału. |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | 1 g próbki rozpuszcza się w 2 ml zimnej wody, tworząc roztwór, który łatwo się leje, kwaśny w obecności lakmusu. Nierozpuszczalna w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 17 % (105 °‹C, pięć godzin) dla postaci ziarnistej i nie więcej niż 10 % (105 °‹C, cztery godzin) dla natryśnietego i poddanego suszeniu materiału |
Popiół całkowity | Nie więcej niż 4 % |
Popiół nierozpuszczalny w kwasie | Nie więcej niż 0,5 % |
Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 1 % |
Skrobia lub dekstryna | Przygotować wodny roztwór gumy arabskiej w stosunku 1:50, zagotować i odstawić do wystygnięcia. Do 5 ml dodać 1 kroplę roztworu Lugola. Nie pojawi się zabarwienie niebieskawe ani czerwonawe |
Tanina | Do 10 ml wodnego roztworu próby rozcieńczonej w stosunku 1:50 dodać około 0,1 ml chlorku żelaza (9 g FeCl3.6H2O rozpuścić w wodzie do objętości 100 ml). Nie pojawi się czarnawe zabarwienie ani czarnawy osad |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Produkty hydrolizy | Nieobecne: mannoza, ksyloza i kwas glukuronowy (próba chromatograficzna) |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E. coli | Brak w 5 g |
GUMA KSANTANOWA E 415 | |
Definicja | Guma ksantanowa jest zbudowana z wielocząsteczkowych polisacharydów, wytwarzana na drodze fermentacji węglowodanów przy zastosowaniu naturalnych szczepów bakterii Xanthomonas campestris, oczyszczana przez wytrącenie etanolem lub 2-propanolem, wysuszona i zmielona. Zawiera jako dominujące jednostki heksozy: D-glukozę i D-mannozę, którym towarzyszy kwas D-glukuronowy i kwas pirogronowy. Jest produkowana w postaci soli sodu, potasu lub wapnia. Roztwory mają odczyn obojętny. |
Masa cząsteczkowa | Około 1.000.000 |
Einecs | 234-394-2 |
Analiza | Daje, w przeliczeniu na suchą masę, nie mniej niż 4,2 % i nie więcej niż 5 % CO2, co odpowiada 91 % do 108 % gumy ksanatanowej |
Opis | Proszek o zabarwieniu kremowym |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu |
Czystość | |
Ubytek po suszeniu | Nie więcej niż 15 % (105 °C, 2 1/2 godziny) |
Popiół całkowity | Nie więcej niż 16 % w przeliczeniu na suchą masę po suszeniu w temperaturze 105 °C przez 4 godziny i oznaczeniu w temperaturze 650 °C |
Kwas pirogronowy | Nie mniej niż 1,5 % |
Azot | Nie więcej niż 1,5 % |
Etanol i propan-2-ol | Nie więcej niż 500 mg/kg pojedynczo lub łącznie |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Ogólna liczba drobnoustrojów | Nie więcej niż 5.000 kolonii w 1 g |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 300 kolonii w 1 g |
E. coli | Nieobecne w 5 g |
Salmonella spp. | Nieobecna w 10 g |
Xanthomonas campestris | Żywe komórki nieobecne w 1 g |
E 416 GUMA KARAJA | |
Synonimy |
Katilo, Kadaja, Kullo, Kuttera |
Definicja | Guma karaja to wysuszona wydzielina z pni i gałęzi dzikich odmian koli (Sterculia urens Roxburgh) oraz innych gatunków należących do Sterculia (rodzina Sterculiaceae), a także Cochlospermum gossypium A. P. De Candolle lub innych gatunków Cochlospermum (rodzina Bixaceae). Guma karaja składa się głównie z acetylowanych polisacharydów o dużej masie cząsteczkowej, które w procesie hydrolizy rozpadają się, dając galaktozę, ramnozę i kwas galakturonowy oraz niewielkie ilości kwasu glukuronowego |
Einecs | 232-539-4 |
Opis | Guma karaja występuje w postaci łezek różnej wielkości lub nieregularnych połamanych kawałków o charakterystycznym półkrystalicznym wyglądzie. Barwa: bladożółta do różowobrązowej, przeświecający i rogowaty. Sproszkowana guma karaja jest jasnoszara do różowobrązowej. Wydziela lekką woń kwasu octowego. |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalna w etanolu |
B. Pęcznienie w roztworze etanolu | Guma karaja pęcznieje w 60 % roztworze etanolu, co różni ją od innych gum |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 20 % (105 °‹C, 5 godzin) |
Popiół całkowity | Nie więcej niż 8 % |
Popiół nierozpuszczalny w kwasie | Nie więcej niż 1,0 % |
Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 3,0 % |
Kwasy lotne | Nie więcej niż 10 % (jako kwas octowy) |
Skrobia | Niewykrywalna |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E. coli | Brak w 5 g |
E 417 GUMA TARA | |
Definicja | Guma tara uzyskiwana jest przez mielenie bielma nasion dzikich odmian Caesalpinia spinosa (rodzina Leguminosae). Guma tara składa się z polisacharydów o wysokiej masie cząsteczkowej tworzących strukturę galaktomannanu. Główny składnik składa się z liniowego łańcucha jednostek (1-4)-b-Dmannopiranozy połączonych wiązaniami (1-6) z a-D-galaktopiranozą. Stosunek mannozy do galaktozy w gumie tara wynosi 3:1 (w mączce chleba świętojańskiego 4:1, a w gumie guar 2:1). |
Einecs | 254-409-6 |
Opis | Biały do białożółtego bezwonny proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalna w wodzie. Nierozpuszczalna w etanolu |
B. Tworzenie żelu | Do wodnego roztworu próbki dodać niewielką ilość boranu sodu. Tworzy się żel |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % |
Popiół | Nie więcej niż 1,5 % |
Substancje rozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 2,0 % |
Białka | Nie więcej niż 3,5 % (czynnik N x 5,7) |
Skrobia | Niewykrywalna |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 418 GUMA GELLAN | |
Definicja | Guma gellan to polisacharyd o dużej masie cząsteczkowej wytwarzany na drodze fermentacji węglowodanów przez kultury bakterii Pseudomonas elodea. Produkt podlega oczyszczeniu przez odzyskiwanie z użyciem alkoholu izopropylowego, a następnie suszeniu i mieleniu. Polisacharyd o wysokiej masie cząsteczkowej składa się przede wszystkim z powtarzających się jednostek tetrasacharydu (czterocukru), zbudowanych z jednej cząsteczki ramnozy, jednej cząsteczki kwasu glukuronowego i dwóch cząsteczek glukozy i podstawionych grupami acylowymi (glicerol i acetyl) jako estrami połączonymi wiązaniami O-glikozydowymi. Kwas glukuronowy jest zobojętniany do mieszanej soli potasowej, sodowej, wapniowej i magnezowej |
Einecs | 275-117-5 |
Masa cząsteczkowa | W przybliżeniu 500.000 |
Próba | Ma w swoim składzie nie mniej niż 3,3 % i nie więcej niż 6,8 % CO2 (obliczone dla suchej substancji) |
Opis | Białawy proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalna w wodzie, tworzy lepki roztwór. Nierozpuszczalna w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (suszenie w temperaturze 105 °‹C, przez dwie i pół godziny) |
Azot | Nie więcej niż 3,0 % |
2-propanol | Nie więcej niż 750 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Liczba bakterii ogółem | Nie więcej niż 10.000kolonii na gram |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 400 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 422 GLICEROL | |
Synonimy | Gliceryna |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | 1,2,3-propanotriol, glicerol, trihydroksypropan |
Einecs | 200-289-5 |
Wzór chemiczny | C3H8O3 |
Masa cząsteczkowa | 92,10 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 98 % glicerolu obliczone dla bezwodnej masy |
Opis | Przejrzysta, bezbarwna, higroskopijna, syropowata ciecz, o bardzo lekkim, charakterystycznym, dość przyjemnym, łagodnym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Powstawanie akryloaldehydu pod wpływem ogrzewania | W probówce podgrzać kilka kropel próbki z dodatkiem 0,5 g wodrosiarczanu potasu. Uwolnione zostaną charakterystyczne, duszące opary akryloaldehydu |
B. Ciężar właściwy (25/25 °‹C) | Nie mniej niż 1,257 |
C. Współczynnik załamania światła [n]D20 | Pomiędzy 1,471 a 1,474 |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 5 % (metoda Karla Fischera) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,01 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 °‹C |
Butano-1,2,4-triol | Nie więcej niż 0,2 % |
Akryloaldehyd, glukoza i związki amonowe | Podgrzać przez pięć minut mieszaninę 5 ml glicerolu i 5 ml roztworu wodorotlenku potasu (1-10) w temperaturze 60 °‹C. Nie stanie się ona żółta, ani nie pojawi się zapach amoniaku |
Kwasy tłuszczowe i estry | Nie więcej niż 0,1 % obliczone jako kwas masłowy |
Związki chlorowane | Nie więcej niż 30 mg/kg (jako chlor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 431 STEARYNIAN POLIOKSYETYLENU (40) | |
Synonimy | Stearynian polioksylu (40) |
Monostearynian polioksyetylenu (40) | |
Definicja | Mieszanina mono- i diestrów spożywczego, dostępnego w handlu kwasu stearynowego i mieszanych dioli polioksyetylenowych (o średniej długości polimeru wynoszącej około 40 jednostek oksyetylenowych) oraz wolnych polioli |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 97,5 % obliczone dla bezwodnej masy |
Opis | Płatki o kremowej barwie lub woskowate ciało stałe w temperaturze 25 °C o lekkim zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, etanolu, metanolu i octanie etylu. Nierozpuszczalny w olejach mineralnych |
B. Temperatura krzepnięcia | 39 C - 44 °C |
C. Widmo absorbcji w podczerwieni |
Charakterystyka częściowego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego |
Stopień czystości | |
Zawartość wody | Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera) |
Liczba kwasowa | Nie więcej niż 1 |
Liczba zmydlenia | Nie mniej niż 25 i nie więcej niż 35 |
Liczba wodorotlenowa | Nie mniej niż 27 i nie więcej niż 40 |
1,4-dioksan | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Tlenek etylenu | Nie więcej niż 0,2 mg/kg |
Glikole etylenowe (mono- i di-) | Nie więcej niż 0,25 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 432 ESTER POLIOKSYETYLENU SORBITANOWEGO KWASU TŁUSZCZOWEGO LAUROWEGO (POLISORBAT 20) | |
Synonimy | Polisorbat 20 |
Monolaurynian sorbitanowy polioksyetylenu (20) | |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitolu i jego mono- i dibezwodników oraz dostępnego w handlu, spożywczego kwasu laurynowego, zagęszczona około dwudziestoma molami tlenku etylenu na mol sorbitolu i jego bezwodników |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 70 % grup oksyetylenowych, będących odpowiednikiem dla nie mniej niż 97,3 % monolaurynianu polioksyetylenu sorbitanowego (20), obliczone dla bezwodnej masy |
Opis | W temperaturze 25 °C - oleista ciecz o lekkim, charakterystycznym zapachu, koloru od cytrynowożółtego do bursztynowego |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, etanolu, metanolu, octanie etylu i dioksanie. Nierozpuszczalny w olejach mineralnych i eterze naftowym |
B. Widmo absorpcji w podczerwieni |
Charakterystyka częściowego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego |
Stopień czystości | |
Zawartość wody | Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera) |
Liczba kwasowa | Nie więcej niż 2 |
Liczba zmydlenia | Nie mniej niż 40 i nie więcej niż 50 |
Liczba wodorotlenowa | Nie mniej niż 96 i nie więcej niż 108 |
1,4-dioksan | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Tlenek etylenu | Nie więcej niż 0,2 mg/kg |
Glikole etylenu (mono- i di-) | Nie więcej niż 0,25 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 433 ESTER POLIOKSYETYLENU SORBITANOWEGO KWASU TŁUSZCZOWEGO OLEINOWEGO (POLISORBAT 80) | |
Synonimy | Polisorbat 80 |
Monooleinian polioksyetylenu (20) sorbitanowego | |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitolu i jego mono- i dibezwodników oraz dostępnego w handlu, spożywczego kwasu oleinowego, zagęszczona około dwudziestoma molami tlenku etylenu na mol sorbitolu i jego bezwodników |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 65 % grup oksyetylenowych, będących odpowiednikiem dla nie mniej niż 96,5 % monooleinianu polioksyetylenu sorbitanowego (20), obliczone dla bezwodnej masy |
Opis | W temperaturze 25 °C - oleista ciecz o lekkim, ocharakterystycznym zapachu, o barwie od cytrynowożółtej do bursztynowej, |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, etanolu, metanolu, octanie etylu i toluenie. Nierozpuszczalny w olejach mineralnych i eterze naftowym |
B. Widmo absorpcji w podczerwieni |
Charakterystyka częściowego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego |
Stopień czystości | |
Zawartość wody | Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera) |
Liczba kwasowa | Nie więcej niż 2 |
Liczba zmydlenia | Nie mniej niż 45 i nie więcej niż 55 |
Liczba wodorotlenowa | Nie mniej niż 65 i nie więcej niż 80 |
1,4-dioksan | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Tlenek etylenu | Nie więcej niż 0,2 mg/kg |
Glikole etylenu (mono- i di-) | Nie więcej niż 0,25 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 434 ESTER POLIOKSYETYLENU SORBITANOWEGO KWASU TŁUSZCZOWEGO PALMITYNOWEGO (POLISORBAT 40) | |
Synonimy | polisorbatu 40 |
Monopalmitynian polioksyetylenu (20) sorbitanowego | |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitolu i jego mono- i dibezwodników oraz dostępnego w handlu, spożywczego kwasu palmitynowego, zagęszczona około dwudziestoma 20 molami tlenku etylenu na mol sorbitolu i jego bezwodników |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 66 % grup oksyetylenowych, będących odpowiednikiem dla nie mniej niż 97,0 % monopalmitynianu polioksyetylenu sorbitanowego (20), obliczone dla bezwodnej masy |
Opis | W temperaturze 25 °C - oleista lub żelowata ciecz o lekkim, charakterystycznym zapachu, o barwie od cytrynowożółtej do pomarańczowej |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, etanolu, metanolu, octanie etylu i acetonie. Nierozpuszczalny w oleju mineralnym |
B. Widmo absorpcji w podczerwieni |
Charakterystyka częściowego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego |
Stopień czystości | |
Zawartość wody | Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera) |
Liczba kwasowa | Nie więcej niż 2 |
Liczba zmydlenia | Nie mniej niż 41 i nie więcej niż 52 |
Liczba wodorotlenowa | Nie mniej niż 90 i nie więcej niż 107 |
1,4-dioksan | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Tlenek etylenu | Nie więcej niż 0,2 mg/kg |
Glikole etylenu (mono- i di-) | Nie więcej niż 0,25 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 435 ESTER POLIOKSYETYLENU SORBITANOWEGO KWASU TŁUSZCZOWEGO MONOSTERARYNOWEGO (POLISORBAT 60) | |
Synonimy | polisorbatu 60 |
Monostearynian polioksyetylenu (20) sorbitanowego | |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitolu i jego mono- i dibezwodników oraz dostępnego w handlu, spożywczego kwasu stearynowego, zagęszczona około dwudziestoma molami tlenku etylenu na mol sorbitolu i jego bezwodników |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 65 % grup oksyetylenowych, będących odpowiednikiem dla nie mniej niż 97,0 % monopalmitynianu polioksyetylenu sorbitanowego (20), obliczone dla bezwodnej masy |
Opis | W temperaturze 25 °C - oleista lub żelowata ciecz o lekkim, charakterystycznym zapachu, o barwie cytrynowożółtej do pomarańczowej |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, octanie etylu i toluenie. Nierozpuszczalny w oleju mineralnym i olejach roślinnych |
B. Widmo absorpcji w podczerwieni |
Charakterystyka częściowego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego |
Stopień czystości | |
Zawartość wody | Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera) |
Liczba kwasowa | Nie więcej niż 2 |
Liczba zmydlenia | Nie mniej niż 45 i nie więcej niż 55 |
Liczba wodorotlenowa | Nie mniej niż 81 i nie więcej niż 96 |
1,4-dioksan | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Tlenek etylenu | Nie więcej niż 0,2 mg/kg |
Glikole etylenu (mono- i di-) | Nie więcej niż 0,25 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 436 ESTER POLIOKSYETYLENU SORBITANOWEGO KWASU TŁUSZCZOWEGO TRISTEARYNOWEGO (POLISORBAT 65) | |
Synonimy | polisorbatu 65 |
Tristearynian polioksyetylenu (20) sorbitanowego | |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitolu i jego mono i dibezwodników oraz dostępnego w handlu, spożywczego kwasu stearynowego, zagęszczona około dwudziestoma molami tlenku etylenu na mol sorbitolu i jego bezwodników |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 46 % grup oksyetylenowych, będących odpowiednikiem dla nie mniej niż 96,0 % tristearynianu polioksyetylenu sorbitanowego (20), obliczone dla bezwodnej masy |
Opis | W temperaturze 25 °C - brązowe, woskowate ciało stałe o lekkim, charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | W wodzie ulega rozproszeniu. Rozpuszczalny w oleju mineralnym, olejach roślinnych, eterze ropy naftowej, acetonie, eterze, dioksanie, etanolu i metanolu |
B. Zakres krzepnięcia | 29-33 °C |
C. Widmo absorpcji w podczerwieni |
Charakterystyka częściowego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego |
Stopień czystości | |
Zawartość wody | Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera) |
Liczba kwasowa | Nie więcej niż 2 |
Liczba zmydlenia | Nie mniej niż 88 i nie więcej niż 98 |
Liczba wodorotlenowa | Nie mniej niż 40 i nie więcej niż 60 |
1,4-dioksan | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Tlenek etylenu | Nie więcej niż 0,2 mg/kg |
Glikole etylenu (mono- i di-) | Nie wsęcej niż 0,25 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 440 (i) PEKTYNA | |
Definicja | Pektyna składa się głównie z częściowych estrów metylowych kwasu poligalakturonowego (pektowego) i jego soli amonowych, sodowych, potasowych i wapniowych. Uzyskuje się ją poprzez ekstrakcję w środowisku wodnym z materiału roślinnego (rośliny jadalne), zwykle owoców cytrusowych lub jabłek. Jako odczynników strąceniowych nie można używać innych substancji niż metanol, etanol i 2-propanol |
Einecs | 232-553-0 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 65 % kwasu galakturonowego, po przemyciu kwasem i alkoholem (obliczone dla bezwodnej i pozbawionej popiołów substancji) |
Opis | Biały, jasnożółty, jasnoszary lub jasnobrązowy proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalna w wodzie. Tworzy koloidalny, opalizujący roztwór. Nierozpuszczalna w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 12 % (105 °‹C, dwie godziny) |
Popiół nierozpuszczalny w kwasie | Nie więcej niż 1 % (nierozpuszczalny w około 3N kwasie solnym) |
Ditlenek siarki | Nie więcej niż 50 mg/kg, obliczone dla bezwodnej substancji |
Zawartość azotu | Nie więcej niż 1,0 % po przemyciu kwasem i alkoholem etylowym |
Wolny metanol, etanol i 2-propanol | Nie więcej niż 1 % pojedynczo lub jako mieszanina, obliczone dla bezwodnej substancji |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 440 (ii) AMIDOWANA PEKTYNA | |
Definicja | Pektyna amidowana składa się głównie z częściowych estrów metylowych i amidów kwasu poligalakturonowego (pektowego) i jego soli amonowych, sodowych, potasowych i wapniowych. Uzyskuje się ją poprzez ekstrakcję w środowisku wodnym z materiału roślinnego (rośliny jadalne), zwykle owoców cytrusowych lub jabłek i poddaniu działaniu amoniaku w środowisku zasadowym. Jako odczynników strąceniowych nie można używać innych substancji niż metanol, etanol i 2-propanol |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 65 % kwasu galakturonowego, po przemyciu kwasem i alkoholem (obliczone dla bezwodnej i pozbawionej popiołów substancji) |
Opis | Biały, jasnożółty, jasnoszarawy lub jasnobrązowawy proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalna w wodzie. Tworzy koloidalny, opalizujący roztwór. Nierozpuszczalna w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 12 % (105 °‹C, dwie godziny) |
Popiół nierozpuszczalny w kwasie | Nie więcej niż 1 % (nierozpuszczalny w około 3N kwasie solnym) |
Stopień amidowania | Nie więcej niż 25 % całkowitej ilości grup karboksylowych |
Pozostałości ditlenku siarki | Nie więcej niż 50 mg/kg, obliczone dla bezwodnej substancji |
Zawartość azotu | Nie więcej niż 2,5 % po przemyciu kwasem i alkoholem etylowym |
Wolny metanol, etanol i 2-propanol | Nie więcej niż 1 % pojedynczo lub jako mieszanina, obliczone dla substancji pozbawionej składników lotnych |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 442 FOSFOLIPIDY AMONOWE | |
Synonimy | Sole amonowe kwasu fosfatydowego, mieszane sole amonowe fosforylowanych glicerydów |
Definicja | Mieszanina amonowych związków kwasów fosfatydowych otrzymywana z jadalnych tłuszczy i olejów (zwykle z częściowo utwardzonego oleju rzepakowego). Jedna, dwie lub trzy reszty acylowe glicerolu mogą być połączone z fosforem. Co więcej, dwa estry fosforu mogą być połączone razem jako fosfatydylo fosfatydy |
Próba | Zawartość fosforu: nie mniej niż 3,0 % i nie więcej niż 3,4 %. Zawartość amonu: nie mniej niż 1,2 % i nie więcej niż 1,5 % (obliczone jako azot) |
Opis | Maziste ciało półstałe |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w tłuszczach. Nierozpuszczalny w wodzie. Częściowo rozpuszczalny w etanolu i acetonie |
B. Pozytywny wynik testów na obecność glicerolu, kwasów tłuszczowych i fosforanu | |
Stopień czystości | |
Substancja nierozpuszczalna we eterze naftowym | Nie więcej niż 2,5 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 444 IZOMAŚLAN OCTANU SACHAROZY | |
Synonimy | SAIB |
Definicja | Izomaślan octanu sacharozy octan jest mieszaniną produktów reakcji estryfikacji sacharozy spożywczej z bezwodnikiem kwasu octowego i bezwodnikiem izomasłowym, poddanych następnie destylacji. Mieszanina zawiera wszelkie możliwe kombinacje estrów, w których stosunek molarny octanu do maślanu wynosi 2:6 |
Einecs | 204-771-6 |
Nazwa chemiczna | Heksaizomaślan dioctanu sacharozy |
Wzór chemiczny | C40H62O19 |
Masa cząsteczkowa | 832-856 (przybliżenie), C40H62O19: 846,9 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 98,8 % i nie więcej niż 101,9 % C40H62O19 |
Opis | Ciecz o słabym słomkowym zabarwieniu, słodkim zapachu, przejrzysta i wolna od osadów |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie. Rozpuszczalny w większości rozpuszczalników organicznych |
B. Współczynnik załamania | [n]40D: 1,4492 - 1,4504 |
C. Ciężar właściwy | [d]25D: 1,141 - 1,151 |
Stopień czystości | |
Trioctan glicerolu Triacetyna | Nie więcej niż 0,1 % |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 0,2 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 524 i nie wyższa niż 540 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 445 ESTRY GLICERYNY I KALAFONII | |
Synonimy | Żywica estrowa |
Definicja | Mieszanina estrów tri- i digliceroli i kwasów żywicznych z drzewa kalafonii. Żywica uzyskiwana jest przez ekstrakcję rozpuszczalnikami z wiekowych pni sosnowych, po której następuje proces oczyszczania rozpuszczalnikami metodą cieczowo-cieczową. Z tej charakterystyki wyłączone są substancje otrzymywane z kalafonii i uzyskiwane z pni żywych drzew oraz substancje otrzymywane z żywicy talowej będącej produktem ubocznym w czasie przetwarzania masy papierniczej. Ostateczny produkt składa się przeciętnie w 90 % z kwasów żywicznych i w 10 % ze składników obojętnych (nie kwasowych). Frakcja kwasów żywicznych to złożona mieszanina izomerycznych diterpenoidów kwasów monokarboksylowych, o empirycznym wzorze molekularnym C20H30O2 kwasu eikosanowego. Substancja jest oczyszczana w procesie odpędzania z parą wodną lub przeciwprądowej destylacji parowej |
Opis | Twarde, żółte lub jasnobursztynowe ciało stałe |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalne w wodzie. Rozpuszczalne acetonie |
B. Widmo absorpcji w podczerwieni | Charakterystyczne dla związku |
Stopień czystości | |
Ciężar właściwy roztworu | [d]2025 nie mniej niż 0,935, przy oznaczeniu dla 50 % roztworu w d-limonenie (97 %, temperatura wrzenia 175,5-176,0 °‹C, d204: 0,84) |
Temperatura mięknienia (metoda pierścienia i kuli) | Pomiędzy 82 a 90 °‹C |
Liczba kwasowa | Nie niższa niż 3 i nie wyższa niż 9 |
Liczba wodorotlenkowa | Nie niższa niż 15 i nie wyższa niż 45 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Test na nieobecność żywicy talowej (test siarkowy) | Kiedy związki organiczne zawierające siarkę są podgrzewane w obecności mrówczanu sodu, siarka ulega przekształceniu w siarkowodór, który łatwo może być wykryty za pomocą papierka octanowego. Pozytywny wynik testu wskazuje na wykorzystanie żywicy talowej zamiast żywicy drzewnej |
E 450 (i) DIFOSFORAN DISODOWY | |
Synonimy | Difosforan disodowy |
Pirofosforan diwodorofosforanu | |
Pirofosforan kwasu sodowego | |
Pirofosforan disodowy | |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Difosforan disodowy |
EINECS | 231-835-0 |
Wzór chemiczny | Na2H2P2O7 |
Masa cząsteczkowa | 221,94 |
Oznaczanie analityczne | Zawartośćnie mniejsza niż 95 % difosforanu disodowego |
Zawartość P2O5 | Nie mniej niż 63,0 % i nie więcej niż 64,5 % |
Opis | Biały proszek lub ziarna |
Identyfikacja | |
A. Dodatnie testy dla sodu i fosforanu | |
B. Rozpuszczalność | Rozpuszczalne w wodzie |
C. pH 1 % roztworu | Między 3,7 i 5,0 |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,5 % (105 °‹C, cztery godziny) |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 1 % |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażony jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 450 (ii) DIFOSFORAN TRISODOWY | |
Synonimy | Pirofosforan wodorotrisodowy |
Monowodorofosforan trisodowy | |
Definicja | |
EINECS | 238-735-6 |
Wzór chemiczny | Monohydrat: Na3HP2O7. H2O |
Bezwodny: | Na3HP2O7 |
Mada cząsteczkowa | Monohydrat: 261,95 |
Bezwodny: 243,93 | |
Oznaczanie analityczne | Zawartośćnie mniejsza niż 95 % w postaci bezwodnej |
Zawartość P2O5 | Nie mniej niż 57 % i nie więcej niż 59 % |
Opis | Biały proszek lub ziarna, pojawiający się w postaci bezwodnej lub jako monohydrat |
Identyfikacja | |
A. Dodatnie testy dla sodu i fosforanu | |
B. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie |
C. pH 1 % roztworu | Między 6,7 i 7,5 |
Stopień czystości | |
Straty przy zapaleniu | Nie więcej niż 4,5 % przy związku bezwodnym |
Nie więcej niż 11,5 % w postaci monohydratu | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,5 % (105 °‹C, cztery godziny) |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażony jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 450 (iii) DIFOSFORAN TETRASODU | |
Synonimy | Pirofosforan tetrasodu |
Pirofosforan sodu | |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Difosforan tetrasodu |
EINECS | 231-767-1 |
Wzór chemiczny | Bezwodny: Na4P2O7 |
Dekahydrat: | Na4P2O7. 10H2O |
Masa cząsteczkowa | Bezwodny: 265,94 |
Dekahydrat: | 446,09 |
Oznaczanie analityczne | Zawartośćnie mniejsza niż 95 % Na4P2O7 w postaci spalonej |
Zawartość P2O5 | Nie mniej niż 52,5 % i nie więcej niż 54,0 % |
Opis | Bezbarwne lub białe kryształki, albo biały krystaliczny lub ziarnisty proszek. W suchym powietrzu dekahydrat tworzy lekki nalot |
Identyfikacja | |
A. Dodatnie testy dla sodu i fosforanu | |
B. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w alkoholu etylowym |
C. pH 1 % roztworu | Między 9,8 i 10,8 |
Stopień czystości | |
Straty przy zapaleniu | Nie więcej niż 0,5 % w przypadku bezwodnej soli, nie mniej niż 38 % i nie więcej niż 42 % w przypadku dekahydratu, w obu przypadkach ustalony po suszeniu w temperaturze 105 °‹C przez cztery godziny, a następnie spalaniu w temperaturze 550 °‹C przez 30 minut |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażony jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 450 (v) DIFOSFORAN TETRAPOTASU | |
Synonimy | Pirofosforan potasu |
Pirofosforan tetrapotasu | |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Difosforan tetrapotasu |
EINECS | 230-785-7 |
Wzór chemiczny | K4P2O7 |
Masa cząsteczkowa | 330,34 (bezwodny) |
Oznaczanie analityczne | Zawartość nie mniej niż 95 % w postaci spalonej |
Zawartość P2O5 | Nie mniej niż 42,0 % i nie więcej niż 43,7 % w postaci bezwodnej |
Opis | Bezbarwne kryształki lub biały bardzo higroskopijny proszek |
Identyfikacja | |
A. Dodatnie testy dla potasu i fosforanu | |
B. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w alkoholu etylowym |
C. pH 1 % roztworu | Między 10,0 i 10,8 |
Stopień czystości | |
Straty przy zapaleniu | Nie więcej niż 2 % po suszeniu w temperaturze 105 °‹C przez cztery godziny, a następnie spalaniu w temperaturze 550 °‹C przez 30 minut |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażony jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 450 (vi) DIFOSFORAN DIWAPNIOWY | |
Synonimy | Pirofosforan wapnia |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Difosforan diwapniowy |
Pirofosforan diwapniowy | |
EINECS | 232-221-5 |
Wzór chemiczny | Ca2P2O7 |
Masa cząsteczkowa | 254,12 |
Oznaczanie analityczne | Zawartośćnie mniejsza niż 96 % |
Zawartość P2O5 | Nie mniej niż 55 % i nie więcej niż 56 % |
Opis | Drobny, biały, bezwonny proszek |
Identyfikacja | |
A. Dodatnie testy dla wapnia i dla fosforanu | |
B. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie. Rozpuszczalny w rozcieńczonym kwasie solnym i kwasie azotowym |
C. pH 10 % zawiesiny w wodzie | Między 5,5 i 7,0 |
Stopień czystości | |
Straty przy zapaleniu | Nie więcej niż 1,5 % w temperaturze 800 °‹C ±} 25 °‹C przez 30 minut |
Fluorek | Nie więcej niż 50 mg/kg (wyrażony jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 450 (vii) DIFOSFORAN DIWODORU WAPNIA | |
Synonimy | Pirofosforan wapnia |
Pirofosforan diwodoru wapnia kwasowego | |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Difosforan diwodoru wapnia |
EINECS | 238-933-2 |
Wzór chemiczny | CaH2P2O7 |
Masa cząsteczkowa | 215,97 |
Oznaczanie analityczne | Zawartość nie mniejsza niż 90 % w postaci bezwodnej |
Zawartość P2O5 | Nie mniej niż 61 % i nie więcej niż 64 % |
Opis | Białe kryształki lub proszek |
Identyfikacja | |
A. Dodatnie testy dla wapnia i dla fosforanu | |
Stopień czystości | |
Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 0,4 % |
Fluorek | Nie więcej niż 30 mg/kg (wyrażony jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 451 (i) TRIFOSFORAN PENTASODU | |
Synonimy | Tripolifosforan pentasodu |
Tripolifosforan sodu | |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Trifosforan pentasodu |
EINECS | 231-838-7 |
Wzór chemiczny | Na5O10P3. nH2O (n = 0 lub 6) |
Masa cząsteczkowa | 367,86 |
Oznaczanie analityczne | Zawartość nie mniejsza niż 85,0 % (bezwodny) lub 65,0 % (heksahydrat) |
Zawartość P2O5 | Nie mniej niż 56 % i nie więcej niż 59 % (bezwodny) lub nie mniej niż 43 % i nie więcej niż 45 % (heksahydrat) |
Opis | Białe, lekko higroskopijne granulki lub proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Łatwo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w alkoholu etylowym |
B. Dodatnie testy dla sodu i fosforanu | |
C. pH 1 % roztworu | Między 9,1 i 10,2 |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Bezwodny: nie więcej niż 0,7 % (105 °‹C, jedna godzina) |
Heksahydrat: nie więcej niż 23,5 % (60 °‹C, jedna godzina, następnie suszenie w temperaturze 105 °‹C, cztery godziny) | |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,1 % |
Wyższe polifosforany | Nie więcej niż 1 % |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażony jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 451 (ii) TRIFOSFORAN PENTAPOTASU | |
Synonimy | Tripolifosforan pentapotasu |
Trifosforan potasu | |
Trifosforan potasu | |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Tifosforan pentapotasu |
Tripolifosforan pentapotasu | |
EINECS | 237-574-9 |
Wzór chemiczny | K5O10P3 |
Masa cząsteczkowa | 448,42 |
Oznaczanie analityczne | Zawartość nie mniejsza niż 85 % w postaci bezwodnej |
Zawartość P2O5 | Nie mniej niż 46,5 % i nie więcej niż 48 % |
Opis | Biały, bardzo higroskopijny proszek lub granulki |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie |
B. Dodatnie testy dla potasu i fosforanu | |
C. pH 1 % roztworu | Między 9,2 i 10,5 |
Stopień czystości | |
Straty przy zapaleniu | Nie więcej niż 0,4 % (po suszeniu w temperaturze 105 °‹C przez cztery godziny, a następnie spalaniu w temperaturze 550 °‹C przez 30 minut) |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 2 % |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażony jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 452 (i) POLIFOSFORAN SODU | |
1. ROZPUSZCZALNY POLIFOSFORAN | |
Synonimy | Heksametafosforan sodu |
Tetrapolifosforan sodu | |
Sól Grahama | |
Polifosforany sodu, szkliste | |
Polimetafosforan sodu | |
Metafosforan sodu | |
Definicja | Rozpuszczalne polifosforany sodu otrzymuje się przez stopienie i następne schłodzenie ortofosforanów sodu. Związki te są klasą składającą się z kilku amorficznych, rozpuszczalnych w wodzie polifosforanów składających się z łańcuchów liniowych jednostek metafosforanu, (NaPO3)x, gdzie x ≥ 2, określone przez grupy Na2PO4. Substancje te zazwyczaj identyfikuje się przez stosunek Na2O/P2O5 lub zawartość P2O5. Stosunki Na2O/P2O5 różnią się znacząco od około 1,3 w odniesieniu do tetrapolifosforanu sodu, w przypadku, gdy x = około 4; do około 1,1 w odniesieniu do soli Grahama, ogólnie nazywanej heksametafosforanem sodu, w przypadku, gdy x = 13 do 18; i do około 1,0 w odniesieniu do wyższej masy cząsteczkowej polifosforanu sodu, w przypadku, gdy x = 20 do 100 lub więcej. Wartość pH ich roztworu waha się od 3,0 do 9,0 |
Nazwa związku chemicznego | Polifosforan sodu |
EINECS | 272-808-3 |
Wzór chemiczny | Niejednorodne mieszaniny soli sodu liniowo zatężonego kwasu polifosforowego o ogólnym wzorze H(n + 2)PnO(3n + 1), gdzie »n« wynosi nie mniej niż 2 |
Masa cząsteczkowa | (102)n |
Oznaczanie analityczne zawartości P2O5 | Nie mniej niż 60 % i nie więcej niż 71 % w postaci spalonej |
Opis | Bezbarwne lub białe, przezroczyste płytki, granulki, lub proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie |
B. Dodatnie testy dla sodu i fosforanu | |
C. pH 1 % roztworu | Między 3,0 i 9,0 |
Stopień czystości | |
Straty przy zapaleniu | Nie więcej niż 1 % |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,1 % |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażony jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
2. NIEROZPUSZCZALNY POLIFOSFORAN | |
Synonimy | Nierozpuszczalny metafosforan sodu |
Sól Maddrella | |
Nierozpuszczalny polifosforan sodu, IMP | |
Definicja | Nierozpuszczalny metafosforan sodu jest polifosforanem sodu o wysokiej masie cząsteczkowej, składającym się z dwóch długich łańcuchów metafosforanu (NaPO3)x, które kręcą się w odwrotnych kierunkach dookoła wspólnej osi. Stosunek Na2O/P2O5 wynosi około 1,0. Wartość pH 1 do 3 zawiesiny w wodzie wynosi 6,5 |
Nazwa związku chemicznego | Polifosforan sodu |
EINECS | 272-808-3 |
Wzór chemiczny | Niejednorodne mieszaniny soli sodu liniowo stężonych kwasów polifosforowych o ogólnym wzorze H(n + 2)PnO(3n + 1), gdzie »n« wynosi nie mniej niż 2 |
Masa cząsteczkowa | (102)n |
Zawartość P2O5 | Nie mniej niż 68,7 % i nie więcej niż 70,0 % |
Opis | Biały krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w kwasach mineralnych i w roztworach potasu i chlorkach amonu (ale nie sodu) |
B. Dodatnie testy dla sodu i fosforanu | |
C. pH 1 do 3 zawiesiny w wodzie | Około 6,5 |
Stopień czystości | |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażony jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 452 (ii) POLIFOSFORAN POTASU | |
Synonimy | Metafosforan potasu |
Polimetafosforan potasu | |
Sól Kurrola | |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Polifosforan potasu |
EINECS | 232-212-6 |
Wzór chemiczny | (KPO3)n |
Niejednorodne mieszaniny soli potasu liniowo stężonych kwasów polifosforowych o ogólnym wzorze H(n + 2)PnO(3n + 1), gdzie »n« wynosi nie mniej niż 2 | |
Masa cząsteczkowa | (118)n |
Zawartość P2O5 | Nie mniej niż 53,5 % i nie więcej niż 61,5 % na podstawie podpalenia |
Opis | Drobny, biały proszek lub kryształki lub bezbarwne szkliste płytki |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | 1 g rozpuszcza się w 100 ml roztworu octanu sodu 1 do 25 |
B. Dodatnie testy dla potasu i fosforanu | |
C. pH 1 % zawiesiny | Nie więcej niż 7,8 |
Stopień czystości | |
Straty przy zapaleniu | Nie więcej niż 2 % (w 105 °‹C przez cztery godziny, a następnie spalanie w temperaturze 550 °‹C przez 30 minut) |
Fosforan pierścieniowy | Nie więcej niż 8 % na zawartość P2O5 |
Fluorek | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażony jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 452 (iv) POLIFOSFORAN WAPNIA | |
Synonimy | Metafosforan wapnia |
Polimetafosforan wapnia | |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Polifosforan wapnia |
EINECS | 236-769-6 |
Wzór chemiczny | (CaP2O6)n |
Niejednorodne mieszaniny soli wapnia liniowo stężonych kwasów polifosforowych o ogólnym wzorze H(n + 2)PnO(n + 1), gdzie »n« wynosi nie mniej niż 2 | |
Masa cząsteczkowa | (198)n |
Zawartość P2O5 | Nie mniej niż 71 % i nie więcej niż 73 % w postaci spalonej |
Opis | Bezwonne, bezbarwne kryształki lub biały proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Zazwyczaj trudno rozpuszczalny w wodzie. Rozpuszczalny w środowisku kwasowym |
B. Dodatnie testy dla wapnia i dla fosforanu | |
C. Zawartość CaO | 27-29,5 % |
Stopień czystości | |
Straty przy zapaleniu | Nie więcej niż 2 % (w 105 °‹C przez cztery godziny, a następnie spalanie w temperaturze 550 °‹C przez 30 minut) |
Fosforan pierścieniowy | Nie więcej niż 8 % na zawartość P2O5 |
Fluorek | Nie więcej niż 30 mg/kg (wyrażony jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 460 (i) CELULOZA MIKROKRYSTALICZNA | |
Synonimy | Żel celulozowy |
Definicja | Celuloza mikrokrystaliczna to oczyszczona, częściowo zdepolimeryzowana celuloza uzyskiwana przez działanie kwasami mineralnymi na alfa-celulozę, otrzymywaną jako masa z substancji dzikich odmian roślin włóknistych. Stopień polimeryzacji jest zwykle niższy od 400 |
Nazwa chemiczna | Celuloza |
Einecs | 232-674-9 |
Wzór chemiczny | (C6H10O5)n |
Masa cząsteczkowa | Około 36.000 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 97 %, jako celuloza, obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Drobny, biały lub prawie biały, bezwonny proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalna w wodzie, etanolu, eterze i rozcieńczonych kwasach mineralnych. Słabo rozpuszczalna w roztworze wodorotlenku sodu |
B. Reakcja barwna | Do 1 mg próbki dodać 1ml kwasu ortofosforowego i podgrzewać w łaźni wodnej przez 30 minut. Dodać 4 ml roztworu pirokatechiny rozcieńczonej w kwasie fosforowym w stosunku 1:4 i ogrzewać przez następne 30 minut. Pojawi się czerwone zabarwienie. |
C. Można zidentyfikować metodą spektrometrii w podczerwieni | |
D. Test zawiesinowy | W mikserze wysokoobrotowym miksować przez pięć minut 30 g próbki z 270 ml wody (12.000 obrotów na minutę). Otrzymana mieszanina będzie albo luźną zawiesiną, albo ciężką, gęstą zawiesiną, praktycznie nielejącą się i tylko w niewielkim stopniu opadającą, zawierającą wiele uwięzionych pęcherzyków powietrza. Jeśli uzyska się luźną mieszaninę, 100 ml należy przenieść do cylindra miarowego o pojemności 100 ml i pozostawić na godzinę. Zawiesina opadnie, a nad nią pojawi się sklarowana ciecz. |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 7,0 % (suszenie przez trzy godziny w temperaturze 105 °‹C) |
Substancje rozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,24 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 °‹C |
pH 10 % zawiesiny w wodzie | pH sklarowanej cieczy: pomiędzy 5,0 a 7,5 |
Skrobia | Niewykrywalna. Do 20 ml zawiesiny pobranej z próby z testu D dodać kilka kropli roztworu Lugola i wymieszać. Nie pojawi się zabarwienie niebieskie ani purpurowe |
Wielkość cząstek | Nie mniejsza niż 5 Ęm (nie więcej niż 10 % cząstek o wielkości mniejszej niż 5 Ęm) |
Grupy karboksylowe | Nie więcej niż 1 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 460 (ii) SPROSZKOWANA CELULOZA | |
Definicja | Sproszkowana, mechanicznie rozdrabniana celuloza jest uzyskiwana z alfa-celulozy, otrzymywanej jako masa z substancji dzikich odmian roślin włóknistych. |
Nazwa chemiczna | Celuloza. Liniowy polimer jednostek glukozowych połączonych wiązaniami 1:4 |
Einecs | 232-674-9 |
Wzór chemiczny | (C6H10O5)n |
Masa cząsteczkowa | (162)n (n wynosi z reguły 1.000lub więcej) |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 92 % |
Opis | Biały, bezwonny proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalna w wodzie, etanolu, eterze i rozcieńczonych kwasach mineralnych. Słabo rozpuszczalna w roztworze wodorotlenku sodu |
B. Test zawiesinowy | W mikserze wysokoobrotowym miksować przez pięć minut 30 g próbki z 270 ml wody (12.000 obrotów na minutę). Otrzymana mieszanina będzie albo luźno lejącą się zawiesiną, albo ciężką, gęstą zawiesiną, praktycznie nielejącą się i tylko w niewielkim stopniu opadającą, zawierającą wiele uwięzionych pęcherzyków powietrza. Jeśli uzyska się luźno lejącą się mieszaninę, 100 ml należy przenieść do cylindra miarowego o pojemności 100 ml i pozostawić na godzinę. Zawiesina opadnie, a nad nią pojawi się sklarowana ciecz. |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 7,0 % (suszenie przez trzy godziny w temperaturze 105 °‹C) |
Substancje rozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 1,0 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,3 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 °‹C |
pH 10 % zawiesiny w wodzie | pH sklarowanej cieczy: pomiędzy 5,0 a 7,5 |
Skrobia |
Niewykrywalna. Do 20 ml zawiesiny pobranej z próby z testu B dodać kilka kropli roztworu Lugola i wymieszać. Nie pojawi się zabarwienie niebieskie do purpurowego, ani purpurowe |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Wielkość cząstek | Nie mniejsza niż 5 Ęm (nie więcej niż 10 % cząstek o wielkości mniejszej niż 5 Ęm) |
E 461 METYLOCELULOZA | |
Synonimy | Eter metylowy celulozy |
Definicja | Metyloceluloza to celuloza uzyskiwana bezpośrednio z substancji dzikich odmian roślin włóknistych i częściowo zeteryfikowana grupami metylowymi |
Nazwa chemiczna | Wzór chemiczny |
Eter metylowy celulozy |
Polimery zawierają jednostki glukozowe z różnymi podstawnikami o następującym wzorze ogólnym: C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) gdzie R1, R2, R3 mogą być następujące: - H - CH3 lub - CH2CH3 |
Masa cząsteczkowa | Od około 20.000 do 380.000 |
Próba |
Zawartość: nie mniej niż 25 % i nie więcej niż 33 % grup metoksy (-OCH3) i nie więcej niż 5 % grup hydroksyetoksy (-OCH2CH2OH) |
Opis | Lekko higroskopijny, biały lub lekko żółtawy lub szarawy, bezwonny i pozbawiony smaku, granulkowaty lub włóknisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Pęcznieje w wodzie, tworząc przejrzysty lub lekko opalizujący, lepki, koloidalny roztwór. Nierozpuszczalny w etanolu, eterze i chloroformie. Rozpuszczalny w kwasie octowym lodowatym |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 10 % (suszenie przez trzy godziny w temperaturze 105 °‹C) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 1,5 % (800±} 25 °‹C) |
pH 1 % roztworu koloidalnego w wodzie | Nie niższy niż 5,0 i nie wyższy niż 8,0 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
ETYLOCELULOZA E 462 | |
Synonimy | Eter etylowy celulozy |
Definicja | Etyloceluloza jest celulozą uzyskiwaną bezpośrednio z materiału włóknistego pochodzenia roślinnego oraz częściowo eteryfikowaną grupami etylowymi |
Nazwy chemiczne | Eter etylowy celulozy |
Wzór chemiczny | Polimery zawierające podstawione jednostki glukozowe, o następującym wzorze ogólnym: |
C6H7O2(OR1) (OR2), gdzie R1 i R2 mogą być: | |
- H | |
- CH2CH3 | |
Analiza | Zawiera nie mniej niż 44 % i nie więcej niż 50 % grup etoksylowych (-OC2H5) w przeliczeniu na suchą masę (co jest równoważne nie więcej niż 2,6 grup etoksylowym na jednostkę glukozową) |
Opis | Lekko higroskopijny, biały do brudnobiałego proszek bezwonny i bez smaku |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, glicerolu i propano-1,2- diolu, ale rozpuszczalny w różnych proporcjach w pewnych rozpuszczalnikach organicznych, w zależności od zawartości grup etoksylowych. Etyloceluloza zawierająca mniej niż 46-48 % grup etoksylowych łatwo rozpuszcza się w tetrahydrofuranie, octanie metylu, chloroformie oraz mieszaninach węglowodoru aromatycznego z etanolem. Etyloceluloza zawierająca 46-48 % lub więcej grup etoksylowych jest łatwo rozpuszczalna w etanolu, metanolu, toluenie, chloroformie oraz octanie etylu. |
B. Test tworzenia błon | Rozpuścić 5 g próbki w 95 g mieszaniny toluen - etanol w stosunku 80:20 (w/w). Powstaje przejrzysty, stabilny, żółtawy roztwór. Wlać kilka ml roztworu na szklaną płytkę i pozostawić do odparowania rozpuszczalnika. Powstaje gruba, mocna, ciągła, przejrzysta błona. Błona taka jest łatwopalna. |
Czystość | |
Ubytek po suszeniu | Nie więcej niż 3 % (105 °C, 2 godziny) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,4 % |
pH 1 % roztworu koloidalnego | Obojętne względem lakmusu |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 463 HYDROKSYPROPYLOCELULOZA | |
Synonimy | Eter hydroksypropylowy celulozy |
Definicja | Hydroksypropyloceluloza to celuloza uzyskiwana bezpośrednio z substancji dzikich odmian roślin włóknistych i częściowo zeteryfikowana grupami hydroksypropylowymi |
Nazwa chemiczna | Eter hydroksypropylowy celulozy |
Wzór chemiczny |
Polimery zawierają jednostki glukozowe z różnymi podstawnikami o następującym wzorze ogólnym: C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) gdzie R1, R2, R3 mogą być następujące: - H - CH2CHOHCH3 - CH2CHO(CH2CHOHCH3)CH3 - CH2CHO[CH2CHO(CH2CHOHCH3)CH3]CH3 |
Masa cząsteczkowa | Od około 30.000 do 1.000.000 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 80,5 % grup hydroksypropoksy (-CH2CHOHCH3), co stanowi odpowiednik nie więcej niż 4,6 grup hydroksypropylowych na jednostkę glukozy, obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Lekko higroskopijny, biały lub lekkożółtawy lub szarawy, bezwonny i pozbawiony smaku, granulkowaty lub włóknisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Pęcznieje w wodzie, tworząc przejrzysty lub lekko opalizujący, lepki, koloidalny roztwór. Rozpuszczalny w etanolu. Nierozpuszczalny w eterze |
B. Chromatografia gazowa | Oznaczanie podstawników za pomocą chromatografii gazowej |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 10,0 % (suszenie przez trzy godziny w temperaturze 105 °‹C) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % ustalone w temperaturze 800±} 25 °‹C |
pH 1 % zawiesiny koloidalnej | Nie niższy niż 5,0 i nie wyższy niż 8,0 |
Chlorohydryny propylenowe | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 464 HYDROKSYPROPYLO METYLOCELULOZA | |
Definicja | Hydroksypropylo metyloceluloza to celuloza uzyskiwana bezpośrednio z substancji dzikich odmian roślin włóknistych i częściowo zeteryfikowana grupami metylowymi oraz zawierająca niewielką ilość podstawników hydroksypropylowych |
Nazwa chemiczna | Eter 2-hydroksypropylowy metylocelulozy |
Wzór chemiczny |
Polimery zawierają jednostki glukozowe z różnymi podstawnikami o następującym wzorze ogólnym: C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) gdzie R1, R2, R3 mogą być następujące: - H - CH3 - CH2CHOHCH3 - CH2CHO(CH2CHOHCH3)CH3 - CH2CHO[CH2CHO(CH2CHOHCH3)CH3]CH3 |
Masa cząsteczkowa | Od około 13.000 do 200.000 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 19 % i nie więcej niż 30 % grup metoksy (-OCH3) oraz nie mniej niż 3 % i nie więcej niż 12 % grup hydroksypropoksy (-CH2CHOHCH3), obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Lekko higroskopijny, biały lub lekko żółtawy lub szarawy, bezwonny i pozbawiony smaku, granulowaty lub włóknisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Pęcznieje w wodzie, tworząc przejrzysty lub lekko opalizujący, lepki, koloidalny roztwór. Nierozpuszczalny w etanolu. |
B. Chromatografia gazowa | Oznaczanie podstawników za pomocą chromatografii gazowej |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 10,0 % (suszenie przez trzy godziny w temperaturze 105 °‹C) |
Popiół siarczanowy |
Nie więcej niż 1,5 % dla produktów o lepkości 50 mPa.s i wyższej. Nie więcej niż 3 % dla produktów o lepkości niższej niż 50 mPa.s |
pH 1 % zawiesiny koloidalnej | Nie niższy niż 5,0 i nie wyższy niż 8,0 |
Chlorohydryny propylenowe | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 465 ETYLO METYLOCELULOZA | |
Synonimy | Metyloetyloceluloza |
Definicja | Etylometyloceluloza to celuloza uzyskiwana bezpośrednio z substancji dzikich odmian roślin włóknistych i częściowo zeteryfikowana grupami metylowymi i etylowymi |
Nazwa chemiczna | Etylowo-metylowy eter celulozy |
Wzór chemiczny |
Polimery zawierają jednostki glukozowe z różnymi podstawnikami o następującym wzorze ogólnym: C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) gdzie R1, R2, R3 mogą być następujące: - H - CH3 - CH2CH3 |
Masa cząsteczkowa | Od około 30.000 do 40.000 |
Próba | Zawartość obliczona dla bezwodnej substancji: nie mniej niż 3,5 % i nie więcej niż 6,5 % grup metoksy (-OCH3) oraz nie mniej niż 14,5 % i nie więcej niż 19 % grup etoksy (-OCH2CH3) oraz nie mniej niż 13,2 % i nie więcej niż 19,6 % ogólnej ilości grup alkoksy, obliczone jako grupa metoksy |
Opis | Lekko higroskopijny, biały lub lekko żółtawy lub szarawy, bezwonny i pozbawiony smaku, granulkowaty lub włóknisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Pęcznieje w wodzie, tworząc przejrzysty lub lekko opalizujący, lepki, koloidalny roztwór. Rozpuszczalny w etanolu. Nierozpuszczalny w eterze |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15,0 % dla formy włóknistej i nie więcej niż 10 % dla formy sproszkowanej (suszenie do stałej wagi w temperaturze 105 °‹C) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,6 % |
pH 1 % zawiesiny koloidalnej | Nie niższy niż 5,0 i nie wyższy niż 8,0 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 466 SÓL SODOWA KARBOKSYMETYLOCELULOZY | |
Synonimy |
Karboksymetyloceluloza CMC NaCMC Sód CMC Guma cellulozy |
Definicja | CMC to częściowa sól sodowa eteru karboksymetylowego celulozy. Celuloza otrzymywana jest bezpośrednio z substancji dzikich odmian roślin włóknistych. |
Nazwa chemiczna | Sól sodowa eteru karboksymetylowego celulozy |
Wzór chemiczny |
Polimery zawierają jednostki glukozowe z różnymi podstawnikami o następującym wzorze ogólnym: C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) gdzie R1, R2, R3 mogą być następujące: - H - CH2COONa - CH2COOH |
Masa cząsteczkowa | Wyższa niż około 17.000(stopień polimeryzacji: około 100) |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,5 %, obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Lekko higroskopijny, biały lub lekko żółtawy lub szarawy, bezwonny i pozbawiony smaku, granulowaty lub włóknisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | W wodzie tworzy lepki, koloidalny roztwór. Nierozpuszczalna w etanolu |
B. Test na spienianie | Roztwór próbki o stężeniu 0,1 % intensywnie wytrząsać. Nie pojawi się warstwa piany. (Test ten pozwala na odróżnienie karboksymetylocelulozy od innych eterów celulozy) |
C. Formowanie osadu | Do 5 ml 0,5 % roztworu próbki dodać 5 ml 5 % roztworu siarczanu miedzi lub siarczanu glinu. Pojawi się osad. (Test ten pozwala na odróżnienie soli sodowej karboksymetylocelulozy od innych eterów celulozy oraz od żelatyny, mączki chleba świętojańskiego i tragakantu) |
D. Reakcja barwna | Do 50 ml wody dodawać 0,5 g sproszkowanej karboksymetylocelulozy, cały czas mieszając dla uzyskania jednorodnej zawiesiny. Kontynuować mieszanie, dopóki roztwór nie stanie się przezroczysty. Przeprowadzić następujący test: Do 1 mg próbki rozcieńczonej równą ilością wody w małej probówce, dodać 5 kropli roztworu 1-naftolu (hydroksynaftalenu). Pochylić probówkę i ostrożnie wlać po ściance 2 ml kwasu siarkowego, tak aby utworzył warstwę na dnie. W miejscu zetknięcia się obu warstw pojawi się czerwonopurpurowe zabarwienie |
Stopień czystości | |
Stopień podstawienia | Nie mniej niż 0,2 i nie więcej niż 1,5 grup karboksymetylowych (-CH2COOH) na jednostkę glukozy |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 12,0 % (suszenie do stałej wagi w temperaturze 105 °‹C) |
pH 1 % zawiesiny koloidalnej | Nie mniej niż 5,0 i nie więcej niż 8,5 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Całkowite glikolany | Nie więcej niż 0,4 %, obliczone jako glikolan sodu, dla bezwodnej substancji |
Sód | Nie więcej niż 12,4 %, obliczone dla bezwodnej substancji |
E 470a SOLE SODOWE, POTASOWE I WAPNIOWE KWASÓW TŁUSZCZOWYCH | |
Definicja | Sole sodowe, potasowe i wapniowe kwasów tłuszczowych występują w jadalnych olejach i tłuszczach. Uzyskuje się je z jadalnych tłuszczów i olejów lub w procesie destylacji jadalnych kwasów tłuszczowych |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 %, obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Lekkie proszki, płatki lub ciała półstałe o barwie białej bądź kremowo-białej |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Sole sodowe i potasowe: rozpuszczalne w wodzie i etanolu; sole wapniowe: nierozpuszczalne w wodzie, etanolu i eterze |
B. Pozytywne wyniki testów na obecność kationów i kwasów tłuszczowych | |
Stopień czystości | |
Sód | Nie mniej niż 9 % i nie więcej niż 14 % wyrażone jako Na2O |
Potas | Nie mniej niż 13 % i nie więcej niż 21,5 % wyrażone jako K2O |
Wapń | Nie mniej niż 8,5 % i nie więcej niż 13 % wyrażone jak CaO |
Substancje niezmydlające | Nie więcej niż 2 % |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 3 % obliczone jako kwas oleinowy |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Wolne zasady | Nie więcej niż 0,1 %, obliczone jako NaOH |
Substancje nierozpuszczalne w alkoholu | Nie więcej niż 0,2 % (tylko sole potasu i sodu) |
E 470b SOLE MAGNEZOWE KWASÓW TŁUSZCZOWYCH | |
Definicja | Sole magnezowe kwasów tłuszczowych występują w jadalnych olejach i tłuszczach. Uzyskuje się je z jadalnych tłuszczów i olejów lub w procesie destylacji jadalnych kwasów tłuszczowych |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 %, obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Lekkie proszki, płatki lub ciała półstałe o barwie białej bądź kremowobiałej |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalne w wodzie. Częściowo rozpuszczalne w etanolu i eterze |
B. Pozytywne wyniki testów na obecność magnezu i kwasów tłuszczowych | |
Stopień czystości | |
Magnez | Nie mniej niż 6,5 % i nie więcej niż 11 wyrażone jak MgO |
Wolne zasady | Nie więcej niż 0,1 %, obliczone jako MgO |
Substancje niezmydlające | Nie więcej niż 2 % |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 3 % obliczone jako kwas oleinowy |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jako Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 471 MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH | |
Synonimy |
Monostearynian glicerolu Monopalmitynian glicerolu Monooleinian glicerolu, itd. |
Definicja | Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych składają się z mieszaniny estrów glicerolu i kwasów tłuszczowych (mono-, di- i triestrów) występujących w jadalnych olejach i tłuszczach. Mogą zawierać niewielkie ilości wolnych kwasów tłuszczowych i glicerolu |
Próba | Zawartość mono- i diglicerydów: nie mniej niż 70 % |
Opis | Produkt występuje w różnych postaciach - jako jasnożółta do jasnobrązowej oleista ciecz do białawego lub lekko bezbarwnego, twardego, woskowatego ciała stałego. Ciało stałe może mieć postać płatków, proszku lub małych kuleczek |
Identyfikacja | |
A. Widmo w ultrafiolecie | Charakterystyczne dla częściowego estru kwasu tłuszczowego i poliolu |
B. Pozytywne wyniki testów na obecność glicerolu i kwasów tłuszczowych | |
C. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu i toluenie |
Stopień czystości | |
Zawartość wody | Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera) |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 6 |
Wolny glicerol | Nie więcej niż 7 % |
Poliacyloglicerole | Nie więcej niż 4 % diglicerolu i nie więcej niż 1 % wyższych poligliceroli, obliczone dla ogólnej zawartości glicerolu |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Całkowity glicerol | Nie mniej niż 16 % i nie więcej niż 33 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % (800 ±} 25 °‹C) |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 472a MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH ESTRYFIKOWANE KWASEM OCTOWYM | |
Synonimy |
Estry kwasu octowego mono- i diglicerydów Acetoglicerydy Acetylowane mono- i diglicerydy Estry glicerolu kwasu octowego i kwasu tłuszczowego |
Definicja | Mono- i diaglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem octowym występują w jadalnych olejach i tłuszczach. Mogą zawierać niewielkie ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu octowego i wolnych glicerydów |
Opis | Klarowne, ciecze do ciał stałych, o barwie od białej do jasnożółtej |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność glicerolu i kwasów tłuszczowych i kwasu octowego | |
B. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalne w wodzie, rozpuszczalne w etanolu |
Stopień czystości | |
Kwasy inne niż kwasy tłuszczowe i kwas octowy | Niewykrywalne |
Wolny glicerol | Nie więcej niż 2 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Całkowity kwas octowy | Nie mniej niż 9 % i nie więcej niż 32 % |
Wolne kwasy tłuszczowe (i kwas octowy) | Nie więcej niż 3 % obliczone jako kwas oleinowy |
Całkowity glicerol | Nie mniej niż 14 % i nie więcej niż 31 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % (800±} 25 °‹C) |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 472b MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH ESTRYFIKOWANE KWASEM MLEKOWYM | |
Synonimy |
Estry kwasu mlekowego mono- i diglicerydów Laktoglicerydy Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem mlekowym |
Definicja | Mono- i diaglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem mlekowym występują w jadalnych olejach i tłuszczach. Mogą zawierać niewielkie ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu mlekowego i wolnych glicerydów |
Opis | Klarowne, ciecze do woskowych ciał stałych o zróżnicowanej konsystencji i o barwie od białej do jasnożółtej |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność glicerolu i kwasów tłuszczowych i kwasu mlekowego | |
B. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w zimnej wodzie, ale ulegający rozproszeniu w gorącej wodzie |
Stopień czystości | |
Kwasy inne niż kwasy tłuszczowe i kwas mlekowy | Niewykrywalne |
Wolny glicerol | Nie więcej niż 2 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Całkowity kwas mlekowy | Nie mniej niż 13 % i nie więcej niż 45 % |
Wolne kwasy tłuszczowe (i kwas mlekowy) | Nie więcej niż 3 % obliczone jako kwas oleinowy |
Całkowity glicerol | Nie mniej niż 13 % i nie więcej niż 30 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % (800 ±} 25 °‹C) |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
ESTRY MONO- I DIGLICERYDÓW KWASÓW TŁUSZCZOWYCH Z KWASEM CYTRYNOWYM E 472c | |
Synonimy | Citrem |
Estry mono i diglicerydów z kwasem cytrynowym | |
Cytroglicerydy | |
Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem cytrynowym | |
Definicja | Estry glicerolu i kwasu cytrynowego oraz kwasów tłuszczowych występują w olejach i tłuszczach jadalnych. Mogą zawierać małe ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu cytrynowego oraz wolnych glicerydów. Mogą być częściowo lub całkowicie zobojętnione wodorotlenkiem sodu lub wodorotlenkiem potasu. |
Opis | Żółtawe lub lekko brązowe ciecze lub ciała stałe o konsystencji wosku, lub ciała półstałe |
Identyfikacja | |
A. Dodatni wynik testu dla glicerolu, kwasów tłuszczowych oraz kwasu cytrynowego | |
B. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalne w zimnej wodzie |
W gorącej wodzie tworzą zawiesinę | |
Rozpuszczalne w olejach i tłuszczach | |
Nierozpuszczalne w zimnym etanolu | |
Czystość | |
Inne kwasy niż kwas cytrynowy i kwasy tłuszczowe | Niewykrywalne |
Wolny glicerol | Nie więcej niż 2 % |
Całkowity glicerol | Nie mniej niż 8 % i nie więcej niż 33 % |
Całkowity kwas cytrynowy | Nie mniej niż 13 % i nie więcej niż 50 % |
Popiół siarczanowy (oznaczony w temperaturze 800 ± 25 °C) | Produkty niezobojętnione: nie więcej niż 0,5 % |
Produkty częściowo lub całkowicie zobojętnione: nie więcej niż 10 % | |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 3 % w przeliczeniu na kwas oleinowy |
Kryteria czystości mają zastosowanie do substancji dodatkowej niezawierającej soli sodowych, potasowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, nie mniej jednak substancje te mogą być obecne w ilościach nieprzekraczających maksymalnego poziomu 6 % (w przeliczeniu na oleinian sodu). | |
E 472d MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH ESTRYFIKOWANE KWASEM WINOWYM | |
Synonimy |
Estry kwasu winowego mono- i diglicerydów Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem winowym |
Definicja | Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem winowym występują w jadalnych olejach i tłuszczach. Mogą zawierać niewielkie ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu winowego i wolnych glicerydów |
Opis | Lepkie, ciągnące się żółtawe ciecze do twardych, żółtych wosków |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność glicerolu i kwasów tłuszczowych i kwasu winowego | |
Stopień czystości | |
Kwasy inne niż kwasy tłuszczowe i kwas winowy | Niewykrywalne |
Wolny glicerol | Nie więcej niż 2 % |
Całkowity glicerol | Nie mniej niż 12 % i nie więcej niż 29 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jakPb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Całkowity kwas winowy | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 50 % |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 3 % obliczone jako kwas oleinowy |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 °‹C |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 472e MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH ESTRYFIKOWANE KWASEM MONOACETYLO- LUB DIACETYLOWINOWYM | |
Synonimy |
Estry kwasu diacetylowinowego mono- i diglicerydów Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem mono- i diacetylowinowym Estry kwasu diacetylowinowego i kwasu tłuszczowego glicerolu |
Definicja | Mieszane mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem acetylo- lub diacetylowinowym (otrzymywanym z kwasu winowego) występują w jadalnnych olejach i tłuszczach. Mogą zawierać niewielkie ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu octowego i winowego i ich mieszaniny i wolnych glicerydów. Zawierają też estry kwasu winowego, octowego i kwasów tłuszczowych |
Opis | Lepkie, ciągliwe ciecze poprzez substancje o konsystencji tłuszczu do żółtych wosków, hydrolizujące w wilgotnym powietrzu i uwalniające kwas octowy |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność glicerolu, kwasów tłuszczowych, kwasu winowego i kwasu octowego | |
Stopień czystości | |
Kwasy inne niż kwasy tłuszczowe, kwas winowy i kwas octowy | Niewykrywalne |
Wolny glicerol | Nie więcej niż 2 % |
Całkowity glicerol | Nie mniej niż 11 % i nie więcej niż 28 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % ustalone w temperaturze 800±} 25 °‹C |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Całkowity kwas winowy | Nie mniej niż 10 % i nie więcej niż 40 % |
Całkowity kwas octowy | Nie mniej niż 8 % i nie więcej niż 32 % |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 3 % obliczone jako kwas oleinowy |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 472f MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH ESTRYFIKOWANE MIESZANINĄ KWASÓW WINOWEGO I OCTOWEGO | |
Synonimy | Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasami octowym i winowym |
Definicja | Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem winowym i octowym występują w jadalnych olejach i tłuszczach. Mogą zawierać niewielkie ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu octowego i winowego i wolnych glicerydów. Zawierają też monoi diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem acetylo- lub diacetylowinowym |
Opis | Lepkie ciecze do ciał stałych, o barwie od białej do jasnożółtej |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność glicerolu, kwasów tłuszczowych, kwasu winowego i kwasu octowego | |
Stopień czystości | |
Kwasy inne niż kwasy tłuszczowe, kwas winowy i kwas octowy | Wolny glicerol |
Niewykrywalne | Nie więcej niż 2 % |
Całkowity glicerol | Nie mniej niż 12 % i nie więcej niż 27 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % ustalone w temperaturze 800±} 25 ˚ C |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Całkowity kwas octowy | Nie mniej niż 10 % i nie więcej niż 20 % |
Całkowity kwas winowy | Nie mniej niż 20 % i nie więcej niż 40 % |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 3 % obliczone jako kwas oleinowy |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 473 ESTRY SACHAROZY I KWASÓW TŁUSZCZOWYCH | |
Synonimy |
Sacharoestry Estry cukru |
Definicja | Estry sacharozy i kwasów tłuszczowych to przede wszystkim mono-, di- i triestry sacharozy i kwasów tłuszczowych występujące w jadalnych olejach i tłuszczach. Mogą być uzyskiwane z sacharozy i estrów metylowych i etylowych jadalnych kwasów tłuszczowych lub poprzez ekstrakcję z sacharoglicerydów. W procesie wytwarzania tych substancji mogą być używane wyłącznie następujące rozpuszczalniki organiczne: dimetylosulfotlenek, dimetyloformamid, octan etylu, 2-propanol, 2-metylo-1-propanol, glikol propylenowy i keton metylowo-etylowy. |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 80 % |
Opis | Sztywne żele, miękkie ciała stałe lub proszki o barwie od białej do białoszarej |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność kwasów tłuszczowych i sacharozy | |
B. Rozpuszczalność | Trudno rozpuszczalne w wodzie. Rozpuszczalne w etanolu |
Stopień czystości | |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 2,0 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 °‹C |
Wolny cukier | Nie więcej niż 5 % |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 3 %, obliczone jako kwas oleinowy |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Metanol | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Dimetylosulfotlenek | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Dimetyloformamid | Nie więcej niż 1 mg/kg |
2-metylo-1-propanol | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Octan etylu ) | Nie więcej niż 350 mg/kg oddzielnie lub jako mieszanina |
2-propanodiol} | |
Glikol propylenowy | |
Keton metylowo-etylowy | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 474 SACHAROGLICERYDY | |
Synonimy | Glicerydy cukru |
Definicja | Sacharoglicerydy uzyskiwane są w procesie reakcji sacharozy z jadalnym olejem lub tłuszczem. W wyniku reakcji powstaje mieszanina składająca się głównie z estrów sacharozy i kwasów tłuszczowych, z niewielkim dodatkiem pozostałości mono-, di- i triglicerydów pochodzących z tłuszczu lub oleju. W procesie wytwarzania tych substancji mogą być używane wyłącznie następujące rozpuszczalniki organiczne: cykloheksan, dimetyloformamid, octan etylu, 2-propanol i 2-metylo-1-propanol |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 40 % i nie więcej niż 60 % estrów sacharozy i kwasów tłuszczowych |
Opis | Sztywne żele, miękkie masy lub proszki o barwie od białej do białoszarej |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność kwasów tłuszczowych i cukru | |
B. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalne w zimnej wodzie. Rozpuszczalne w etanolu |
Stopień czystości | |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 2,0 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 °‹C |
Wolne cukry | Nie więcej niż 5 % |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 3 %, obliczone jako kwas oleinowy |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Metanol | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Dimetyloformamid | Nie więcej niż 1 mg/kg |
2-metylo-1-propanol) | Nie więcej niż 10 mg/kg oddzielnie lub jako mieszanina |
Cykloheksan } | |
Octan etylu ) | Nie więcej niż 350 mg/kg oddzielnie lub jako mieszanina |
2-propanodiol } | |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 475 ESTRY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH I ALKOHOLI WIELOWODOROTLENOWYCH | |
Synonimy |
Estry kwasów tłuszczowych poliglicerolu Estry kwasów tłuszczowych poliglicerynowych (polyglycerin) estrów |
Definicja | Estry kwasów tłuszczowych i alkoholi wielowodorotlenowych uzyskiwane są w procesie estryfikacji alkoholi wielowodorotlenowych jadalnym olejem lub tłuszczem lub kwasami tłuszczowymi występującymi w jadalnych olejach i tłuszczach. Obecne są głównie di-, tri- i tetraglicerole oraz nie więcej niż 10 % poligliceroli wyższych niż heptaglicerol |
Próba | Zawartość całkowitych estrów kwasów tłuszczowych: nie mniej niż 90 % |
Opis | Oleiste do bardzo lepkich cieczy, jasnożółte lub bursztynowe, także plastyczne lub miękkie ciała stałe o barwie od jasnobrązowej do brązowej oraz jasnobrązowe i brązowe, twarde, woskowe ciała stałe. |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność glicerolu, poligliceroli i kwasów tłuszczowych | |
B. Rozpuszczalność | Estry mają właściwości od bardzo hydrofilnych do bardzo lipofilnych, ale jako klasa związków tworzą w wodzie zawiesinę i są rozpuszczalne w olejach i rozpuszczalnikach organicznych |
Stopień czystości | |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 ˚ C |
Kwasy inne niż kwasy tłuszczowe | Niewykrywalne |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 6 %, obliczone jako kwas oleinowy |
Całkowity glicerol i poliglicerol | Nie mniej niż 18 % i nie więcej niż 60 % |
Wolny glicerol i poliglicerol | Nie więcej niż 7 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 476 POLIRYCYNOLAN POLIGLICEROLU | |
Synonimy |
Estry glicerolu skondensowanych kwasów tłuszczowych oleju rycynowego Ester poliglicerydowy kwasu polirycynolowego z oleju rycynowego Estry poliglicerolu estryfikowane wewnątrzcząsteczkowo kwasem rycynolanowym |
Definicja | Polirycynolany poliglicerolu uzyskiwane są w procesie estryfikacji alkoholu wielowodorotlenowego zatężonymi kwasami tłuszczowymi pochodzącymi z oleju rycynowego |
Opis | Klarowna, bardzo lepka ciecz |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie i w etanolu. Rozpuszczalny w eterze, węglowodorach i fluorowcowanych węglowodorach |
B. Pozytywne wyniki testów na obecność glicerolu, poliglicerolu i kwasu rycynolowego | |
C. Współczynnik załamania światła [n]65 | Pomiędzy 1,4630 a 1,4665 |
Stopień czystości | |
Poliglicerole | Pozostałości poligliceroli mogą składać się z nie mniej niż 75 % di-, tri- i tetragliceroli i nie mogą zawierać więcej niż 10 % poligliceroli wyższych niż heptaglicerol |
Liczba wodorotlenkowa | Nie niższa niż 80 i nie wyższa niż 100 |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 6 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 477 ESTRY PROPANO-1,2-DIOLU I KWASÓW TŁUSZCZOWYCH | |
Synonimy | Estry kwasów tłuszczowych glikolu propylenowego |
Definicja | Estry kwasów tłuszczowych i glikolu propylenowego składają się z mieszaniny mono- i diestrów propano-1,2-diolu i kwasów tłuszczowych pochodzących z jadalnych olejów i tłuszczów. Pozostałości alkoholu to jedynie propano-1,2-diol oraz śladowe ilości dimerów i trimerów. Kwasy organiczne, inne niż kwasy tłuszczowe, są nieobecne |
Próba | Całkowita zawartość estrów kwasów tłuszczowych: nie mniej niż 85 % |
Opis | Klarowne ciecze lub woskowate białe płatki, kulki lub ciała stałe o słodkawym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność kwasów tłuszczowych i glikolu propylenowego | |
Stopień czystości | |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 °‹C |
Kwasy inne niż kwasy tłuszczowe | Niewykrywalne |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 6 %, obliczone jako kwas oleinowy |
Całkowity propano-1,2-diol | Nie mniej niż 11 % i nie więcej niż 31 % |
Wolny propano-1,2-diol | Nie więcej niż 5 % |
Dimery i trimery glikolu propylenowego | Nie więcej niż 0,5 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 479 b TERMICZNIE UTLENIONY OLEJ SOJOWY PODDANY DZIAŁANIU MONO- I DIGLICERYDÓW KWASÓW TŁUSZCZOWYCH | |
Synonimy | TOSOM |
Definicja | Termicznie utleniany olej sojowy poddany działaniu monoacylo- i diacylogliceroli kwasów tłuszczowych to mieszanina estrów glicerolu i kwasów tłuszczowych występująca w jadalnych tłuszczach i kwasach tłuszczowych uzyskiwanych z termicznie utlenianego oleju z nasion soi. Uzyskiwany jest w procesie oddziaływania 10 % termicznie utlenionego oleju sojowego i 90 % mono- i diaglicerydów jadalnych kwasów tłuszczowych w próżni, w temperaturze 130 °‹C. Olej sojowy wytwarzany jest wyłącznie z nasion soi |
Opis | Konsystencja stała lub woskowa o barwie od bladożółtej do jasnobrązowej |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalne w wodzie, rozpuszczalne w gorącym oleju lub tłuszczu |
Stopień czystości | |
Temperatura topnienia | 55-65 °‹C |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 1,5 %, obliczone jako kwas oleinowy |
Wolny glicerol | Nie więcej niż 2 % |
Całkowite kwasy tłuszczowe | 83-90 % |
Całkowity glicerol | 16-22 % |
Estry metylowe kwasów tłuszczowych nietworzące związków addycyjnych z mocznikiem | Nie więcej niż 9 % całkowitych estrów metylowych kwasów tłuszczowych |
Kwasy tłuszczowe nierozpuszczalne w eterze naftowym | Nie więcej niż 2 % całkowitych kwasów tłuszczowych |
Liczba nadtlenkowa | Nie wyższa niż 3 |
Epoksydy | Nie więcej niż 0,03 % oksiranu |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 481 STEARYOILO-2-MLECZAN SODU | |
Synonimy |
Stearyoilomleczan sodu Sól sodowa mleczanu stearylowego |
Definicja | Mieszanina soli sodowych kwasu stearolowego, mlekowego i ich polimerów oraz niewielkich ilości soli sodowych innych podobnych kwasów, uzyskiwana w reakcji kwasu mlekowego i stearynowego. Mogą być także obecne inne jadalne kwasy tłuszczowe, w postaci wolnej lub zestryfikowanej, które są obecne w użytym w reakcji kwasie stearynowym |
Nazwa chemiczna | Sól sodowa mleczanu di-2-stearolowego |
Einecs | 246-929-7 |
Wzór chemiczny (główny składnik) |
C21H39O4Na C19H35O4Na |
Opis | Biały lub lekko żółtawy proszek albo kruche ciało stałe o charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność sodu, kwasów tłuszczowych i kwasu mlekowego | |
B. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Sód | Nie mniej niż 2,5 % i nie więcej niż 5 % |
Liczba estrowa | Nie niższa niż 90 i nie wyższa niż 190 |
Liczba kwasowa | Nie niższa niż 60 i nie wyższa niż 130 |
Całkowity kwas mlekowy | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 482 STEARYOILO-2-MLECZAN WAPNIA | |
Synonimy | Stearyoilomleczan wapnia |
Definicja | Mieszanina soli wapniowych kwasu stearolowego, mlekowego i ich polimerów oraz niewielkich ilości soli wapniowych innych podobnych kwasów, uzyskiwana w reakcji kwasu mlekowego i stearynowego. Mogą być także obecne inne jadalne kwasy tłuszczowe, w postaci wolnej lub zestryfikowanej, które są obecne w użytym w reakcji kwasie stearynowym |
Nazwa chemiczna | Sól wapniowa mleczanu di-2-stearolowego |
Einecs | 227-335-7 |
Wzór chemiczny |
C42H78O8Ca C38H70O8Ca |
Opis | Biały lub lekko żółtawy proszek albo kruche ciało stałe o charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność wapnia, kwasów tłuszczowych i kwasu mlekowego | |
B. Rozpuszczalność | Słabo rozpuszczalny w gorącej wodzie |
Stopień czystości | |
Wapń | Nie mniej niż 1 % i nie więcej niż 5,2 % |
Liczba estrowa | Nie niższa niż 125 i nie wyższa niż 190 |
Całkowity kwas mlekowy | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % |
Liczba kwasowa | Nie niższa niż 50 i nie wyższa niż 130 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 483 WINIAN STEARYLU | |
Synonimy | Winian stearylu palmitylowego |
Definicja | Produkt esrtyfikacji kwasu winowego handlowym alkoholem stearylowym, który ma w swym składzie głównie alkohole stearylowy i palmitylowy. Gotowy produkt składa się głównie z diestrów oraz niewielkich ilości monoestrów i substratów, które nie uległy reakcji |
Nazwa chemiczna | Winian stearylu |
Wzór chemiczny |
C38H74O6 C40H78O8 |
Masa cząsteczkowa | 627-665 |
Próba | Zawartość całkowita estrów: nie mniej niż 90 %, co odpowiada liczbie estrowej nie niższej niż 163 i nie wyższej niż 180 |
Opis | W temperaturze 25 °‹C maziste ciało stałe o kremowej barwie |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność winianu | |
B. Temperatura topnienia | Pomiędzy 67 a 77 °‹C. Po zmydleniu nasycone, długołańcuchowe alkohole tłuszczowe mają temperaturę topnienia wynoszącą od 49 do 55 °‹C |
Stopień czystości | |
Liczba wodorotlenowa | Nie niższa niż 200 i nie wyższa niż 220 |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 5,6 |
Całkowity kwas winowy | Nie mniej niż 18 % i nie więcej niż 35 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 ˚ C |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Substancje niezmydlające | Nie mniej niż 77 % i nie więcej niż 83 % |
Liczba jodowa | Nie wyższa niż 4 (Wijs) |
E 491 MONOSTEARYNIAN SORBITANU | |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitanu i jego bezwodników ze spożywczym, handlowym kwasem stearynowym |
Einecs | 215-664-9 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 % mieszaniny sorbitolu, sorbitanu i estrów izosorbidu |
Opis | Lekkie, kulki, płatki lub twarde, woskowate ciało stałe o barwie od kremowej do jasnobrązowej i charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Powyżej temperatury topnienia rozpuszczalny w toluenie, dioksanie, czterochlorku węgla, eterze, metanolu, etanolu i anilinie. Nierozpuszczalny w eterze naftowym i acetonie. Nierozpuszczalny w zimnej wodzie, ulegający rozproszeniu w gorącej wodzie. Rozpuszczalny z mgiełką w temperaturze powyżej 50 °‹C w oleju mineralnym i octanie etylu |
B. Temperatura krzepnięcia50-52 | 50-52 °‹C |
C. Widmo absorpcji w podczerwieni | Charakterystyczne dla częściowych estrów kwasów tłuszczowych i polioli |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 10 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 147 i nie wyższa niż 157 |
Liczba wodorotlenkowa | Nie niższa niż 235 i nie wyższa niż 260 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 492 TRISTEARYNIAN SORBITANU | |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitolu i jego bezwodników ze spożywczym, handlowym kwasem stearynowym |
Einecs | 247-891-4 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 % mieszaniny sorbitolu, sorbitanu i estrów izosorbidu |
Opis | Lekkie, kulki, płatki lub twarde, woskowate ciało stałe o barwie od kremowej do jasnobrązowej i słabym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Słabo rozpuszczalny w toluenie, eterze, czterochlorku węgla i octanie etylu. Ulega rozproszeniu w eterze naftowym oleju mineralnym, olejach roślinnych, acetonie i dioksanie. Nierozpuszczalny w wodzie, metanolu i etanolu |
B. Temperatura krzepnięcia | 47-50 °‹C |
C. Widmo absorpcji w podczerwieni | Charakterystyczne dla częściowych estrów kwasów tłuszczowych i polioli |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 15 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 176 i nie wyższa niż 188 |
Liczba wodorotlenkowa | Nie niższa niż 66 i nie wyższa niż 80 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 493 MONOLAURYNIAN SORBITANU | |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitolu i jego bezwodników ze spożywczym, handlowym kwasem laurynowym |
Einecs | 215-663-3 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 % mieszaniny sorbitolu, sorbitanu i estrów izosorbidu |
Opis | Bursztynowa, oleista, lepka ciecz, kulki lub płatki o barwie od kremowej do jasnobrązowej lub twarde, woskowate ciało stałe o lekkim zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Ulega rozproszeniu w gorącej i zimnej wodzie |
B. Widmo absorpcji w podczerwieni | Charakterystyczne dla częściowych estrów kwasów tłuszczowych i polioli |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 7 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 155 i nie wyższa niż 170 |
Liczba wodorotlenkowa | Nie niższa niż 330 i nie wyższa niż 358 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 494 MONOOELINIAN SORBITANU | |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitolu i jego bezwodników ze spożywczym, handlowym kwasem oleinowym. Głównym podstawnikiem jest monooleinian 1,4-sorbitanu. Oprócz niego występują także monooleinian izosorbidu, dioleinian sorbitanu i trioleinian sorbitanu |
Einecs | 215-665-4 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 % mieszaniny sorbitolu, sorbitanu i estrów izosorbidu |
Opis | Bursztynowa lepka ciecz, kulki lub płatki o barwie od kremowej do jasnobrązowej lub twarde, woskowate ciało stałe o lekkim, charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Powyżej temperatury topnienia rozpuszczalny w etanolu, eterze, octanie etylu, anilinie, toluenie, dioksanie, eterze naftowym i czterochlorku węgla. Nierozpuszczalny w zimnej wodzie, w ciepłej wodzie ulega rozproszeniu |
B. Liczba jodowa | Pozostałości kwasu oleinowego uzyskane w procesie zmydlania monooleinianu sorbitanu mają liczbę jodową pomiędzy 80 a 100 |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 8 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 145 i nie wyższa niż 160 |
Liczba wodorotlenkowa | Nie niższa niż 193 i nie wyższa niż 210 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 495 MONOPALMITYNIAN SORBITANU | |
Synonimy | Palmitynian sorbitanu |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitanu i jego bezwodników ze spożywczym, handlowym kwasem palmitynowym |
Einecs | 247-568-8 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 % mieszaniny sorbitolu, sorbitanu i estrów izosorbidu |
Opis | Jasnokremowe do jasnobrązowych kulek lub płatków lub twarde, woskowate ciało stałe o lekkim, charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Powyżej temperatury topnienia rozpuszczalny w etanolu, metanolu, eterze, octanie etylu, anilinie, toluenie, dioksanie, eterze naftowym i czterochlorku węgla. Nierozpuszczalny w zimnej wodzie, w ciepłej wodzie ulega rozproszeniu. |
B. Temperatura krzepnięcia | 45-47 ˚ C |
C. Widmo absorpcji w podczerwieni | Charakterystyczne dla częściowych estrów kwasów tłuszczowych polioli |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 7,5 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 140 i nie wyższa niż 150 |
Liczba wodorotlenkowa | Nie niższa niż 270 i nie wyższa niż 305 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 508 CHLOREK POTASU | |
Synonimy |
Sylwin Sylvit |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Chlorek potasu |
Einecs | 231-211-8 |
Wzór chemiczny | KCl |
Masa cząsteczkowa | 74,56 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99 %, obliczone dla suchej substancji |
Opis | Bezbarwne, wydłużone, pryzmatyczne lub sześcienne kryształy lub biały, ziarnisty proszek, pozbawiony zapachu. |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Dobrze rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu |
B. Pozytywny wynik testów na obecność potasu i chlorku | |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 1 % (105 °‹C, dwie godziny) |
Sód | Negatywny wynik testu |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 579 GLUKONIAN ŻELAZA | |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Dihydrat di-D- glukonianu żelaza |
Einecs | 206-076-3 |
Wzór chemiczny | C12H22O14Fe.2H2O |
Masa cząsteczkowa | 482,17 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 %, obliczone dla suchej substancji |
Opis | Blady żółtozielonkawy do szarożółtawego proszek albo granulki. Może wydzielać słabą woń spalonego cukru |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie. Praktycznie nierozpuszczalny w etanolu |
B. Pozytywny wynik testów na obecność jonów żelaza | |
C. Pozytywny wynik testu na formowanie fenylohydrazynowej pochodnej kwasu glukonowego | |
D. pH 10 % roztworu | Pomiędzy 4 a 5,5 |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 10 % (105 ˚ C, szesnaście godzin) |
Kwas szczawiowy | Niewykrywalny |
Żelazo (III) | Nie więcej niż 2 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Substancje redukujące | Nie więcej niż 0,5 % wyrażone jako glukoza |
E 585 MLECZAN ŻELAZA | |
Synonimy |
Mleczan żelaza (II) 2-wodoro-propanon żelaza (II) Kwas propanowy 2-wodorożelaza (2+) sól (2:1) |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | 2- hydroksypropionian żelaza(II) |
Einecs | 227-608-0 |
Wzór chemiczny | C6H10FeO6. xH2O, gdzie x = 2 lub 3 |
Masa cząsteczkowa | Dihydrat: 270,02 |
Trihydrat: | 288,03 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 96 %, obliczone dla suchej substancji |
Opis | Zielonobiałe kryształy lub jasnozielony proszek o charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie. Praktycznie nierozpuszczalny w etanolu |
B. Pozytywny wynik testów na obecność jonów żelaza i mleczanu | |
C. pH 2 % roztworu | Pomiędzy 4 a 6 |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 18 % (100 °‹C, w próżni pod ciśnieniem około 700 mm Hg) |
Żelazo (III) | Nie więcej niż 0,6 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
GLIKOL POLIETYLENOWY 6000
Synonimy | PEG 6000 |
Macrogol 6000 | |
Definicje | Glikol polietylenowy 6000 jest mieszaniną polimerów o ogólnym wzorze H-(OCH2-CH)-OH o masie cząsteczkowej wynoszącej średnio 6.000 |
Wzór chemiczny | (C2H4O)n H2O (n = liczba jednostek tlenku etylenu odpowiadających masie cząsteczkowej 6.000, około 140 jednostek) |
Masa cząsteczkowa | 5.600-7.000 |
Próba | Nie mniej niż 90,0 % i nie więcej niż 110,0 % |
Opis | Białe lub prawie białe ciało stałe przypominające wyglądem wosk lub parafinę |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie i w dichlorometanie. Praktycznie nierozpuszczalny w alkoholu, eterze oraz w tłuszczach i olejach mineralnych |
B. Zakres temperatur topnienia | Między 55 °C i 61 °C |
Stopień czystości | |
Lepkość | Między 0,220 i 0,275 kgm-1s-1 w temperaturze 20 °C |
Liczba wodorotlenowa | Między 16 i 22 |
Popiół zasiarczony | Nie więcej niż 0,2 % |
Tlenek etylenu | Nie więcej niż 0,2 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 296 KWAS JABŁKOWY
Synonimy | DL - Kwas jabłkowy |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | DL - Kwas jabłkowy, kwas hydroksybutanodiowy, Kwas hydroksybursztynowy |
EINECS | 230-022-8 |
Wzór chemiczny | C4H6O5 |
Masa cząsteczkowa | 134,09 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % |
Opis | Biały lub prawie biały, krystaliczny proszek lub granulki |
Identyfikacja | |
A. Zakres temperatur topnienia: między 127 a 132 °C |
|
B. Pozytywny wynik testu na obecność jabłaczanu |
|
C. Roztwory tej substancji nie wykazują aktywności optycznej w żadnym ze stężeń |
|
Stopień czystości | |
Popiół zasiarczony | Nie więcej niż 0,1 % |
Kwas fumarowy | Nie więcej niż 1,0 % |
Kwas maleinowy | Nie więcej niż 0,05 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 297 KWAS FUMAROWY
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Kwas trans-butenodiowy, kwas trans-etenodikarboksylowy-1,2 |
EINECS | 203-743-0 |
Wzór chemiczny | C4H4O4 |
Masa cząsteczkowa | 116,07 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Biały, krystaliczny proszek lub granulki |
Identyfikacja | |
A. Zakres temperatur topnienia | Między 286 a 302 °C (szybkie ogrzewanie w zamkniętej kapilarze) |
B. Pozytywny wynik testów na obecność wiązań podwójnych i kwasu dwukarboksylowego-1,2 |
|
C. pH 0,05 % roztworu w temperaturze 25 °C |
3,0-3,2 |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,5 % (suszenie: 120 °C przez cztery godziny) |
Popiół zasiarczony | Nie więcej niż 0,1 % |
Kwas maleinowy | Nie więcej niż 0,1 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 343(i) FOSFORAN MONOMAGNEZOWY
Synonimy |
Ortofosforan jednomagnezowy Sól jednomagnezowa kwasu ortofosforowego Ortofosforan monomagnezowy |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Diwodoromonofosforan monomagnezowy |
EINECS | 236-004-6 |
Wzór chemiczny | Mg(H2PO4)2·nH2O (gdzie n = 0-4) |
Masa cząsteczkowa | Bezwodny: 218,30 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 51,0 % po spaleniu |
Opis | Biały, bezwonny, krystaliczny proszek, słabo rozpuszczalny w wodzie |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność magnezu i fosforanu |
|
B. Zawartość MgO | Nie mniej niż 21,5 % (po spaleniu) |
Stopień czystości | |
Fluorki | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażone jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 343(ii) FOSFORAN DIMAGNEZOWY
Synonimy |
Fosforan jednomagnezowy Ortofosforan dimagnezowy Fosforan magnezu,dwumagnezowy, drugorzędowy Ortofosforan magnezowy drugorzędowy |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Dimagnezomonowodoromonofosforan |
EINECS | 231-823-5 |
Wzór chemiczny | MgHPO4·nH2O (gdzie n = 0-3) |
Masa cząsteczkowa | Bezwodny: 120,30 |
Próba | Nie mniej niż 96 % po spaleniu |
Opis | Biały, bezwonny, krystaliczny proszek, słabo rozpuszczalny w wodzie |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność magnezu i fosforanu |
|
B. Zawartość MgO | Nie mniej niż 33,0 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Stopień czystości | |
Fluorki | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażone jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 350(i) JABŁCZAN SODU
Synonimy | Sól sodowa kwasu jabłkowego |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | DL-jabłczan disodowy, disodowa sól kwasu hydroksybutanodiowego |
Wzór chemiczny |
Półhydrat: C4H4Na2O5×1/2H2O Trihydrat: C4H4Na2O5×3H2O |
Masa cząsteczkowa |
Półhydrat: 187,05 Trihydrat: 232,10 |
Próba | Zawartość nie mniej niż 98,0 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Biały, krystaliczny proszek lub bryłki |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność sodu i kwasu dikarboksylowego-1,2 |
|
B. Tworzenie barwników azowych | Wynik pozytywny |
C. Rozpuszczalność | Łatwo rozpuszczalny w wodzie |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Półhydrat: nie więcej niż 7,0 % po suszeniu w temperaturze 130 °C przez cztery godziny. Trihydrat: nie więcej niż 20,5 %-23,5 % po suszeniu w temperaturze 130 °C przez cztery godziny |
Zasadowość | Nie więcej niż 0,2 % jako Na2CO3 |
Kwas fumarowy | Nie więcej niż 1,0 % |
Kwas maleinowy | Nie więcej niż 0,05 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 350 (ii) KWAŚNY JABŁCZAN SODU
Synonimy | Monosodowa sól kwasu DL-jabłkowego |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | DL-jabłczan monosodowy, 2-DL-hydroksybursztynian monosodowy |
Wzór chemiczny | C4H5NaO5 |
Masa cząsteczkowa | 156,07 |
Próba | Zawartość nie mniej niż 99,0 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Biały proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność sodu i kwasu dikarboksylowego-1,2 |
|
B. Tworzenie barwników azowych | Wynik pozytywny |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 2,0 % po suszeniu w temperaturze 110 °C przez trzy godziny |
Kwas maleinowy | Nie więcej niż 0,05 % |
Kwas fumarowy | Nie więcej niż 1,0 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 351 JABŁCZAN POTASU
Synonimy | Sól potasowa kwasu jabłkowego |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | DL-jabłczan dipotasu, dipotasowa sól kwasu hydroksybutanodiowego |
Wzór chemiczny | C4H4K2O5 |
Masa cząsteczkowa | 210,27 |
Próba | Zawartość nie mniej niż 59,5 % |
Opis | Bezbarwny lub prawie bezbarwny roztwór wodny |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność potasu i kwasu dikarboksylowego-1,2 |
|
B. Tworzenie barwników azowych | Wynik pozytywny |
Stopień czystości | |
Zasadowość | Nie więcej niż 0,2 % jako K2CO3 |
Kwas fumarowy | Nie więcej niż 1,0 % |
Kwas maleinowy | Nie więcej niż 0,05 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 352(i) JABŁCZAN WAPNIA
Synonimy | Sól sodowa kwasu jabłkowego |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | DL-jabłczan wapnia, alfa-hydroksybursztynian wapnia, sól wapniowa kwasu hydroksybutanodiowego |
Wzór chemiczny | C4H5CaO5 |
Masa cząsteczkowa | 172,14 |
Próba | Zawartość nie mniej niż 97,5 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Biały proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność jabłczanu, wapnia i kwasu dikarboksylowego-1,2 |
|
B. Tworzenie barwników azowych | Wynik pozytywny |
C. Rozpuszczalność | Słabo rozpuszczalny w wodzie |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 2 % po suszeniu w temperaturze 100 °C przez trzy godziny |
Zasadowość | Nie więcej niż 0,2 % jako CaCO3 |
Kwas maleinowy | Nie więcej niż 0,05 % |
Kwas fumarowy | Nie więcej niż 1,0 % |
Fluorki | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 352(ii) KWAŚNY JABŁCZAN WAPNIA
Synonimy | Monowapniowa sól kwasu DL-jabłkowego |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | DL-jabłczan monowapniowy, 2-DL-hydroksybursztynian monowapniowy |
Wzór chemiczny | (C4H5O5)2Ca |
Próba | Zawartość nie mniej niż 97,5 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Biały proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność wapnia i kwasu dikarboksylowego-1,2 |
|
B. Tworzenie barwników azowych | Wynik pozytywny |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 2,0 % po suszeniu w temperaturze 110 °C przez trzy godziny |
Kwas maleinowy | Nie więcej niż 0,05 % |
Kwas fumarowy | Nie więcej niż 1,0 % |
Fluorki | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 355 KWAS ADYPINOWY
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Kwas heksanodiowy, kwas butanodikarboksylowy-1,4 |
EINECS | 204-673-3 |
Wzór chemiczny | C6H10O4 |
Masa cząsteczkowa | 146,14 |
Próba | Zawartość nie mniej niż 99,6 % |
Opis | Białe, bezwonne kryształy lub krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Zakres temperatur topnienia | 151,5-154,0 °C |
B. Rozpuszczalność | Słabo rozpuszczalny w wodzie, dobrze rozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 0,2 % (metoda Karla Fischera) |
Popiół zasiarczony | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 363 KWAS BURSZTYNOWY
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Kwas butanodiowy |
EINECS | 203-740-4 |
Wzór chemiczny | C4H6O4 |
Masa cząsteczkowa | 118,09 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % |
Opis | Bezbarwne lub białe, bezwonne kryształy |
Identyfikacja | |
A. Zakres temperatur topnienia | Między 185,0-190,0 °C |
Stopień czystości | |
Pozostałości podczas zapalania | Nie więcej niż 0,025 % (spalanie przez 15 minut w temperaturze 800 °C) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 380 CYTRYNIAN TRIAMONOWY
Synonimy | Trizasadowy cytrynian amonu |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Sól triamonowa kwasu 2-hydroksy-1,2,3-propanotrikarboksylowego |
EINECS | 222-394-5 |
Wzór chemiczny | C6H17N3O7 |
Masa cząsteczkowa | 243,22 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 97,0 % |
Opis | Białe lub białawe kryształy albo proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność amonu i cytrynianu |
|
B. Rozpuszczalność | Dobrze rozpuszczalny w wodzie |
Stopień czystości | |
Szczawiany | Nie więcej niż 0,04 % (jako kwas szczawiowy) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 452(iii) POLIFOSFORAN WAPNIOWO SODOWY
Synonimy | Polifosforan wapniowo sodowy, szklisty |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Polifosforan wapniowo sodowy |
EINECS | 233-782-9 |
Wzór chemiczny | (NaPO3)n CaOgdzie n wynosi zwykle 5 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 61 % i nie więcej niż 69 % jako P2O5 |
Opis | Białe szkliste kryształy lub kule |
Identyfikacja | |
A. 1 % m/m zawiesiny | Średnio 5-7 |
B. Zawartość CaO | 7-15 % m/m |
Stopień czystości | |
Fluorki | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 459 BETA CYKLODEKSTRYNA
Definicja | Beta-cyclodekstryna to nieredukujący cukier o budowie cyklicznej, składający się z siedmiu jednostek D-glukopiranozylowych, połączonych wiązaniami a-1,4. Produkt jest wytwarzany z udziałem enzymu cykloglikozylotransferazy (CGT-aza), uzyskiwanego z Bacillus circulans, Paenibacillus macerans lub połączenia szczepu Bacillus licheniformis SJ1608 na pożywce zawierającej częściowo hydrolizowaną skrobię. |
Nazwa związku chemicznego | Cykloheptaamyloza |
EINECS | 231-493-2 |
Wzór chemiczny | (C6H1005)7 |
Masa cząsteczkowa | 1.135 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 98,0 % (C6H1005)7 obliczone dla bezwodnej masy |
Opis | Praktycznie bezwonne, białe lub prawie białe, krystaliczne ciało stałe |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Trudno rozpuszczalna w wodzie; dobrze rozpuszczalna w gorącej wodzie; słabo rozpuszczalna w etanolu |
B. Skręcalność optyczna | |
Stopień czystości | |
Zawartość wody | Nie więcej niż 14 % (metoda Karla Fischera) |
Inne cyklodekstryny | Nie więcej niż 2 % na bazie bezwodnej |
Pozostałości rozpuszczalników (toluenu and trichloroetylenu) | Nie więcej niż 1 mg/kg na każdy rozpuszczalnik |
Popiół zasiarczony | Nie więcej niż 0,1 % |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg" |
E 468 USIECIOWANA POCHODNA SODOWA KARBOKSYMETYLOCELULOZY
Synonimy | CMC, usieciowana CMC, usieciowana pochodna sodowa CMC |
Definicja | Usieciowana pochodna sodowa karboksymetylocelulozy jest solą sodową termicznie usieciowanej częściowo O-karboksymetylowanej celulozy |
Nazwa chemiczna | Sól sodowa usieciowanej pochodnej karboksymetylowej eteru celulozy |
Wzór chemiczny |
Polimery zawierają podstawione jednostki bezwodnej glukozy o wzorze ogólnym: C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) gdzie R1, R2, R3 mogą być następujące: - H - CH2COONa - CH2COOH |
Opis | Lekko higroskopijny, biały lub białawy, bezwonny proszek |
Identyfikacja | |
A. | Wytrząsać 1g próbki ze 100 ml roztworu zawierającego 4 mg/kg błękitu metylenowego. Pozostawić aż osiądzie. Badana substancja pochłania barwnik i wytrąca się w postaci niebieskiej, włóknistej masy. |
B. | Wytrząsać 1 g próbki z 50 ml wody. Przenieść 1ml mieszaniny do probówki, dodać 1ml wody i 0,05 ml świeżo przygotowanego roztworu alfa-naftolu w metanolu (40 g/l). Przechylić probówkę i ostrożnie dodać 2 ml kwasu siarkowego, wlewając go po ściance tak, aby utworzył warstwę na dnie probówki. Na styku warstw pojawi się czerwonofioletowe zabarwienie |
C. | Reakcja wykazuje obecność sodu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 6 % (suszenie przez trzy godziny w temperaturze 105 °C) |
Substancje rozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 10 % |
Współczynnik podstawienia | Nie mniej niż 0,2 i nie więcej niż 1,5 grup karboksymetylowych na jednostkę bezwodnej glukozy |
pH 1 % roztworu | Nie mniej niż 5,0 i nie więcej niż 7,0 |
Zawartość sodu | Nie więcej niż 12,4 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 469 ENZYMATYCZNIE HYDROLIZOWANA KARBOKSYMETYLOCELULOZA
Synonimy | Pochodna sodowa karboksymetylocelulozy, hydrolizowana enzymatycznie |
Definicja | Enzymatycznie hydrolizowana karboksymetyloceluloza jest uzyskiwana z karboksymetylocelulozy poprzez enzymatyczne ekstrahowanie z celulazą wytwarzaną przez Trichoderma longibrachiatum (dawniej T. reesei) |
Nazwa chemiczna | Karboksymetyloceluloza, sód, częściowo hydrolizowane enzymatycznie |
Wzór chemiczny |
Sole sodowe polimerów zawierających podstawione jednostki bezwodnej glukozy o wzorze ogólnym: [C6H7O2(OH)x(OCH2COONa)y]n gdzie n oznacza stopień polimeryzacji: x = 1,50-2,80 y = 0,20-1,50 x + y = 3,00 y = współczynnik podstawienia) |
Masa cząsteczkowa |
178,14 gdy y = 0,20 282,18 gdy y = 1,50 Makrocząsteczki: nie mniej niż 800 (n około 4) |
Próba | Nie mniej niż 99,5 % łącznie z mono- i disacharydami, obliczone dla suchej substancji |
Opis | Biały, lub lekko żółty lub szarawy, bezwonny, lekko higroskopijny ziarnisty lub włóknisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu |
B. Test na spienianie | Wytrząsać energicznie 0,1 % roztwór próbki. Nie pojawi się warstewka piany. Ten test pozwala na odróżnienie sodowej karboksymetylocelulozy - hydrolizowanej lub nie - od innych eterów celulozy, włókien alginowych i naturalnych gum |
C. Formowanie osadu | Do 5 ml 0,5 % roztworu próbki dodać 5 ml 5 % roztworu siarczanu miedziowego lub glinowego. Pojawi się osad. Test ten pozwala na odróżnienie pochodnej sodowej karboksymetylocelulozy - hydrolizowanej lub nie - od innych eterów celulozy i od żelatyny, gumy z owoców chleba świętojańskiego i gumy tragakantowej |
D. Reakcja barwna | Do 50 ml wody dodać 0,5 g sproszkowanej próbki. Zamieszać do uzyskania jednorodnej zawiesiny. Kontynuować mieszanie do momentu uzyskania klarownego roztworu. W małej probówce rozcieńczyć 1ml roztworu jednym mililitrem wody. Dodać 5 kropli naftolu-1 TS. Pochylić probówkę i ostrożnie wlać po jej ściance 2ml kwasu siarkowego, tak, aby utworzył warstwę na dnie probówki. Na styku warstw pojawi się czerwonofioletowe zabarwienie |
E. Lepkość (60 % substancji stałych) | Nie mniej niż 2,500 kgm-1s-1 przy temperaturze 25 °C, co odpowiada średniej masie cząsteczkowej 5.000 daltonów |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 12 % (suszenie do stałej wagi w temperaturze 105 °C) |
Współczynnik podstawienia | Nie mniej niż 0,2 i nie więcej niż 1,5 grup karboksymetylowych na jednostkę bezwodnej glukozy, obliczone dla suchej substancji |
pH 1 % koloidalnego roztworu | Nie mniej niż 6,0 i nie więcej niż 8,5 |
Chlorek sodu i glikolan sodu | Nie więcej niż 0,5 % pojedynczo lub jako mieszanina składników |
Pozostałości aktywności enzymatycznej |
Pozytywny wynik testu. Nie obserwuje się zmian w lepkości badanego roztworu, co wskazuje na hydrolizę sodowej karboksymetylocelulozy |
Ołów | Nie więcej niż 3 mg/kg |
E 500(i) WĘGLAN SODU
Synonimy | Popiół sodu |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Węglan sodu |
EINECS | 207-838-8 |
Wzór chemiczny | Na2CO3×nH2O (n = 0,1 lub 10) |
Masa cząsteczkowa | 106,00 (bezwodny) |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99 % Na Na2CO3 obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Bezbarwne kryształy lub biały, ziarnisty albo krystaliczny proszek. Forma bezwodne jest higroskopijna, a dekahydrat - pokrywa się krystalicznym nalotem |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność sodu i węglanu |
|
B. Rozpuszczalność | Łatwo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 2,0 % (forma bezwodna), 15,0 % (monohydrat) lub 55-65 % (dekahydrat). Suszenie do stałej wagi we wzrastającej stopniowo temperaturze, 70-300 °C) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 500(ii) WODOROWĘGLAN SODU
Synonim | soda oczyszczona |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Wodorowęglan sodu |
EINECS | 205-633-8 |
Wzór chemiczny | NaHCO3 |
Masa cząsteczkowa | 84,01 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Bezbarwna lub biała masa krystaliczna albo krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność sodu i węglanu |
|
B. pH 1 %roztworu | Między 8,0-8,6 |
C. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,25 %. Suszenie przez cztery godziny w obecności żelu krzemionkowego) |
Sole amonowe | Po podgrzaniu zapach amoniaku jest niewyczuwalny |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 500(iii) PÓŁTORAWĘGLAN SODU
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Kwaśny węglan sodu |
EINECS | 208-580-9 |
Wzór chemiczny | Na2(CO)3· NaHCO3· 2H2O |
Masa cząsteczkowa | 226,03 |
Próba | Zawartość: między 35,0 a 38,6 % NaHCO3 i między 46,4 a 50,0 % Na2CO3 |
Opis | Białe płatki, kryształy lub krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność sodu i węglanu |
|
B. Rozpuszczalność | Łatwo rozpuszczalny w wodzie. |
Stopień czystości | |
Chlorek sodu | Nie więcej niż 0,5 % |
Żelazo | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 501(i) WĘGLAN POTASU
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Węglan potasu |
EINECS | 209-529-3 |
Wzór chemiczny | K2CO3· nH2O (n = 0 lub 1,5) |
Masa cząsteczkowa | 138,21 (bezwodny) |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Biały, rozpływający się proszek. Forma uwodniona występuje w postaci drobnych, białych półprzezroczystych kryształów lub granulek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność potasu i węglanu |
|
B. Rozpuszczalność | Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 5,0 % (forma bezwodna) lub 18,0 % (forma uwodniona). Suszenie przez cztery godziny w temperaturze 180° C |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 501(ii) WODOROWĘGLAN POTASU
Synonimy | |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Wodorowęglan potasu |
EINECS | 206-059-0 |
Wzór chemiczny | KHCO3 |
Masa cząsteczkowa | 100,11 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % i nie więcej niż 101,0 % KHCO obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Bezbarwne kryształy, biały proszek lub granulki |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność potasu i węglanu | |
B. Rozpuszczalność | Łatwo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,25 %. Suszenie przez cztery godziny, w obecności żelu krzemionkowego |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 503(i) WĘGLAN AMONU
Definicja | W skład węglanu amonu wchodzą karbaminian amonu, węglan amonu i wodorowęglan amonu w różnych proporcjach |
Nazwa chemiczna | Węglan amonu |
EINECS | 233-786-0 |
Wzór chemiczny | CH6N2O2, CH8N2O3 i CH5NO3 |
Masa cząsteczkowa | Karbaminian amonu: 78,06; węglan amonu: 98,73; wodorowęglan amonu: 79,06 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 30,0 % i nie więcej niż 34,0 % NH3 |
Opis | Biały proszek lub twarde, białe bądź półprzejrzyste kryształy albo masa. Pod wpływem powietrza matowieje i zmienia się w białe, porowate bryłki lub proszku (diwęglanu amonu), co spowodowane jest ulotnieniem się amoniaku i ditlenku węgla |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność amonu i węglanu |
|
B. pH 5 % roztworu około 8,6 | |
C. Rozpuszczalny w wodzie. | Rozpuszczalność |
Stopień czystości | |
Substancje nielotne | Nie więcej niż 500 mg/kg |
Chlorki | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Siarczany | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 503(ii) WODOROWĘGLAN AMONU
Synonimy | Diwęglan amonu |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Wodorowęglan amonu |
EINECS | 213-911-5 |
Wzór chemiczny | CH5NO3 |
Masa cząsteczkowa | 79,06 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % |
Opis | Białe kryształy lub krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność amonu i węglanu |
|
B. pH 5 % roztworu około 8,0 | |
C. Rozpuszczalność | Łatwo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Substancje nielotne | Nie więcej niż 500 mg/kg |
Chlorki | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Siarczany | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 507 KWAS CHLOROWODOROWY
Synonim | Kwas solny |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Kwas chlorowodorowy |
EINECS | 231-595-7 |
Wzór chemiczny | HCl |
Masa cząsteczkowa | 36,46 |
Próba | Kwas solny jest dostępny w handlu w różnych stężeniach. Stężony zawiera nie mniej niż 35,0 % HCl |
Opis | Przejrzysta, bezbarwna lub lekko żółtawa żrąca ciecz o duszącym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność chloru i kwasu |
|
B. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie i w etanolu |
Stopień czystości | |
Związki organiczne (ogółem) |
Związki organiczne ogółem (nie zawierające fluoru): nie więcej niż 5 mg/kg Benzen: nie więcej niż 0,05 mg/kg Związki fluorowe ogółem: nie więcej niż 25 mg/kg |
Substancje nielotne | Nie więcej niż 0,5 % |
Substancje redukujące | Nie więcej niż 70 mg/kg (jako SO2) |
Substancje utleniające | Nie więcej niż 30 mg/kg (jako Cl2) |
Siarczany | Nie więcej niż 0,5 % |
Żelazo | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 509 CHLOREK WAPNIA
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Chlorek wapnia |
EINECS | 233-140-8 |
Wzór chemiczny | CaCl2×nH2O (n = 0,2 lub 6) |
Masa cząsteczkowa | 110,99 (bezwodny); 147,02 (dihydrat); 219,08 (heksahydrat) |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 93,0 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Biały, bezbarwny, higroskopijny proszek lub rozpływające się kryształy |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność wapnia i chlorku |
|
B. Rozpuszczalność |
Bezwodny chlorek wapnia: łatwo rozpuszczalny w wodzie i w etanolu Dihydrat: łatwo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu Heksahydrat: dobrze rozpuszczalny w wodzie i w etanolu |
Stopień czystości | |
Sole magnezowe i alkaliczne | Nie więcej niż 5,0 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Fluorki | Nie więcej niż 40 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 511 CHLOREK MAGNEZU
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Chlorek magnezu |
EINECS | 232-094-6 |
Wzór chemiczny | MgCl2 × 6H2O |
Masa cząsteczkowa | 203,30 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % |
Opis | Bezbarwne, bezwonne, rozpływające się płatki lub kryształy |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność magnezu i chlorku |
|
B. Rozpuszczalność | Łatwo rozpuszczalny w wodzie. Dobrze rozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Amon | Nie więcej niż 50 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 512 CHLOREK CYNY(II)
SYNONIMY | Chlorek cyny, dichlorek |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Chlorek cyny(II), chlorek cynawy |
EINECS | 231-868-0 |
Wzór chemiczny | SnCl2 × 2H2O |
Masa cząsteczkowa | 225,63 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 98,0 % |
Opis | Bezbarwne lub białe kryształy. Może wydzielać lekki zapach kwasu solnego |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność cyny II i chlorku |
|
B. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie o mniejszej masie niż waga suchego chlorku. W wodzie dodanej w nadmiarze tworzy nierozpuszczalną sól zasadową Rozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Siarczany | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 513 KWAS SIARKOWY
Synonimy | Stężony kwas siarkowy, siarczan diwodorowy |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Kwas siarkowy |
EINECS | 231-639-5 |
Wzór chemiczny | H2SO4 |
Masa cząsteczkowa | 98,07 |
Próba | Kwas siarkowy jest dostępny w handlu w różnych stężeniach. Postać stężona zawiera nie mniej niż 96,0 % |
Opis | Przezroczysta, bezbarwna lub lekko brązowawa, bardzo żrąca, oleista ciecz |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na kwas i obecność siarczanów |
|
B. Rozpuszczalność | Mieszający się z wodą, reakcja ma charakter egzotermiczny. Mieszający się z alkoholem etylowym |
Stopień czystości | |
Popiół | Nie więcej niż 0,02 % |
Substancje redukujące | Nie więcej niż 40 mg/kg (jako SO2) |
Azotany | Nie więcej niż 10 mg/kg (obliczone dla H2SO4) |
Chlorki | Nie więcej niż 50 mg/kg |
Żelazo | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Selen | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 514(i) SIARCZAN SODU
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Siarczan sodu |
Wzór chemiczny | Na2SO4·nH2O (n = 0 lub 10) |
Masa cząsteczkowa |
142,04 (bezwodny) 322,04 (dekahydrat) |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Bezbarwne kryształy lub delikatny, biały, krystaliczny proszek. Dekahydrat pokrywa się krystalicznym nalotem |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność sodu i siarczanu |
|
B. Kwasowość 5 % roztworu: obojętny lub lekko zasadowy (w obecności papierka lakmusowego) |
|
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 1,0 % (forma bezwodna); nie więcej niż 57 % (dekahydrat). Suszenie w temperaturze 130 °C |
Selen | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 514(ii) WODOROSIARCZAN SODU
Synonimy | Kwaśny siarczan sodu, bisiarczan sodu |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Wodorosiarczan sodu |
Wzór chemiczny | NaHSO4 |
Masa cząsteczkowa | 120,06 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95,2 % |
Opis | Białe, bezwonne kryształy lub granulki |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność sodu i siarczanu |
|
B. Roztwory mają silnie kwaśny odczyn | |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,8 % |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,05 % |
Selen | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 515(i) SIARCZAN POTASU
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Siarczan potasu |
Wzór chemiczny | K2SO4 |
Masa cząsteczkowa | 174,25 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % |
Opis | Bezbarwne lub białe kryształy albo krystaliczny proszek. |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność potasu i siarczanu |
|
B. pH 5 % roztworu | Między 5,5 a 8,5 |
C. Rozpuszczalność | Dobrze rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Selen | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 515(ii) WODOROSIARCZAN POTASU
Definicja | |
Synonimy | Wodorosiarczan potasowy, kwaśny siarczan potasowy |
Nazwa chemiczna | Wodorosiarczan potasu |
Wzór chemiczny | KHSO4 |
Masa cząsteczkowa | 136,17 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % |
Temperatura topnienia | 197 °C |
Opis | Białe, rozpływające się kryształy, kawałki lub granulki |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testu na obecność potasu |
|
B. Rozpuszczalność | Łatwo rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Selen | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 516 SIARCZAN WAPNIA
Synonimy | Gips, selenian, anhydryt |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Siarczan wapnia |
EINECS | 231-900-3 |
Wzór chemiczny | CaSO4·nH2O (n = 0 lub 2) |
Masa cząsteczkowa | 136,14 (bezwodny); 172,18 (dihydrat) |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Delikatny, biały do lekko żółtawego, bezwonny proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność wapnia i siarczanu |
|
B. Rozpuszczalność | Słabo rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia |
Bezwodny: nie więcej niż 1,5 % (250 °C, suszenie do stałej wagi) Dihydrat: nie więcej niż 23 % (250 °C, suszenie do stałej wagi) |
Fluorki | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Selen | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 517 SIARCZAN AMONU
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Siarczan amonu |
EINECS | 231-984-1 |
Wzór chemiczny | (NH4)2SO4 |
Masa cząsteczkowa | 132,14 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % i nie więcej niż 100,5 % |
Opis | Biały proszek, połyskujące płytki lub krystaliczne kawałki |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność amonu i siarczanu |
|
B. Rozpuszczalność | Dobrze rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas zapalania | Nie więcej niż 0,25 % |
Selen | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 520 SIARCZAN GLINU
Synonim | Ałun |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Siarczan glinu |
EINECS | 233-135-0 |
Wzór chemiczny | Al2(SO4)3 |
Masa cząsteczkowa | 324,13 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,5 % obliczone dla substancji poddanej spaleniu |
Opis | Biały proszek, połyskliwe płytki lub krystaliczne kawałki |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność glinu i siarczanu |
|
B. pH 5 % roztworu 2,9 lub wyższy | |
C. Dobrze rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu |
Rozpuszczalność |
Stopień czystości | |
Straty podczas spalania | Nie więcej niż 5 % (500 °C, trzy godziny) |
Alkalia i ziemie alkaliczne | Nie więcej niż 0,4 % |
Selen | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Fluorki | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 521 SIARCZAN GLINU SODU
Synonim | Ałun glinowo-sodowy |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Siarczan glinu sodu |
EINECS | 233-277-3 |
Wzór chemiczny | AlNa(SO4)2·nH2O (n = 0 lub 12) |
Masa cząsteczkowa | 242,09 (bezwodny) |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 96,5 % (bezwodny) i 99,5 % (dodekahydrat) obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Przezroczyste kryształy lub biały, krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność glinu, sodu i siarczanu |
|
B. Rozpuszczalność | Dodekahydrat jest łatwo rozpuszczalny w wodzie. Forma bezwodna powoli rozpuszcza się w wodzie. Obie formy są nierozpuszczalne w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Bezwodny: nie więcej niż 10,0 % (220 °C, suszenie przez szesnaście godzin) Dodekahydrat: nie więcej niż 47,2 % (suszenie przez godzinę w temperaturze 50-55 °C, a następnie przez szesnaście godzin w temperaturze 200 °C) |
Sole amonowe | Po podgrzaniu zapach amoniaku jest niewyczuwalny |
Selen | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Fluorki | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 522 SIARCZAN(VI) GLINU POTASU
Synonim | Ałun glinowo-potasowy |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Dodekahydrat siarczanu glinu potasu |
EINECS | 233-141-3 |
Wzór chemiczny | AlK(SO4)2·12H2O |
Masa cząsteczkowa | 474,38 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,5 % |
Opis | Duże, przezroczyste kryształy lub biały, krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność glinu, potasu i siarczanu |
|
B. pH 10 % roztworu między 3,0 a 4,0 | |
C. Rozpuszczalność | Dobrze rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Sole amonowe | Po podgrzaniu zapach amoniaku jest niewyczuwalny |
Selen | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Fluorki | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 523 SIARCZAN AMONU GLINU
Synonim | Ałun amonowy |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Siarczan amonu glinu |
EINECS | 232-055-3 |
Wzór chemiczny | AlNH4(SO4)2·12H2O |
Masa cząsteczkowa | 453,32 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,5 % |
Opis | Duże, bezbarwne kryształy lub biały proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność glinu, amonu i siarczanu |
|
B. Rozpuszczalność | Dobrze rozpuszczalny w wodzie. Rozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Metale alkaliczne i ziemie alkaliczne | Nie więcej niż 0,5 % |
Selen | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Fluorki | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 524 WODOROTLENEK SODU
Synonimy | Soda kaustyczna, ług sodowy |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Wodorotlenek sodu |
EINECS | 215-185-5 |
Wzór chemiczny | NaOH |
Masa cząsteczkowa | 40,0 |
Próba | Zawartość: substancji stałych nie mniej niż 98,0 % całkowitej masy substancji zasadowej (jako NaOH). Zawartość w roztworach na podstawie stwierdzonej lub oznaczonej na opakowaniu procentowej zawartości NaOH |
Opis | Białe, lub prawie białe płytki, płatki, pałeczki, stopione masy lub inne postacie. Roztwory przejrzyste lub lekko mętne, bezbarwne lub o lekkim zabarwieniu. Odczyn silnie zasadowy. W postaci stałej substancja silnie higroskopijna. Pod wpływem powietrza pochłania ditlenek węgla, tworząc węglan sodu |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testu na obecność sodu |
|
B. Odczyn 1 % roztworu jest silnie zasadowy |
|
C. Rozpuszczalność | Dobrze rozpuszczalna w wodzie. Rozpuszczalna w alkoholu |
Stopień czystości | |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie i substancje organiczne |
5 % roztwór jest całkowicie przejrzysty, bezbarwny lub o lekkim zabarwieniu |
Węglany | Nie więcej niż 0,5 % (jako Na2CO3) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 0,5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 525 WODOROTLENEK POTASU
Synonim | Potaż żrący |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Wodorotlenek potasu |
EINECS | 215-181-3 |
Wzór chemiczny | KOH |
Masa cząsteczkowa | 56,11 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 85,0 % substancji alkalicznej obliczonej jako KOH |
Opis | Białe lub prawie białe płytki, płatki, pałeczki, masy lub inne formy |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testu na obecność potasu |
|
B. 1 % roztwór ma silnie alkaliczny odczyn |
|
C. Rozpuszczalność | Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie. Dobrze rozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie |
Roztwór 5 % jest całkowicie przejrzysty i bezbarwny |
Węglany | Nie więcej niż 3,5 % (jako K2CO3) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 526 WODOROTLENEK WAPNIA
Synonim | Wapno gaszone, wapno hydratyzowane |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Wodorotlenek wapnia |
EINECS | 215-137-3 |
Wzór chemiczny | Ca(OH)2 |
Masa cząsteczkowa | 74,09 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 92,0 % |
Opis | Biały proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność jonów zasadowych i wapnia |
|
B. Rozpuszczalność | Słabo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu. Rozpuszczalny w glicerolu (glicerynie) |
Stopień czystości | |
Popiół nierozpuszczalny w kwasie | Nie więcej niż 1,0 % |
Magnez i sole alkaliczne | Nie więcej niż 1,0 % |
Bar | Nie więcej niż 300 mg/kg |
Fluorki | Nie więcej niż 50 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 527 WODOROTLENEK AMONU
Synonim | Woda amoniakalna, silny roztwór wodny amoniaku | |
Definicja | ||
Nazwa chemiczna | Wodorotlenek amonu | |
Wzór chemiczny | NH4OH | |
Masa cząsteczkowa | 35,05 | |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 27 % HN3 | |
Opis | Klarowny, bezbarwny roztwór, o silnie gryzącym, charakterystycznym zapachu | |
Identyfikacja | ||
A. Pozytywny wynik testu na obecność amonu |
||
Stopień czystości | ||
Substancje nielotne | Nie więcej niż 0,02 % | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 528 WODOROTLENEK MAGNEZU
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Wodorotlenek magnezu |
EINECS | 215-170-3 |
Wzór chemiczny | Mg(OH)2 |
Masa cząsteczkowa | 58,32 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95,0 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Bezwonny, biały proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testu na obecność magnezu i jonów zasadowych |
|
B. Rozpuszczalność | Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie i w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 2,0 % (105 °C, suszenie przez dwie godziny) |
Straty podczas zapalania | Nie więcej niż 33,0 % (800 °C, do stałej wagi) |
Tlenek wapnia | Nie więcej niż 1,5 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 529 TLENEK WAPNIA
Synonim | Wapno palone |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Tlenek wapnia |
EINECS | 215-138-9 |
Wzór chemiczny | CaO |
Masa cząsteczkowa | 56,08 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95,0 % obliczone dla substancji poddanej spaleniu |
Opis | Bezwonna, twarda, biała lub szarawa ziarnista masa lub proszek o barwie białej do szarawej |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testu na obecność jonów zasadowych i wapnia |
|
B. Nawilżenie próbki substancji wodą powoduje wydzielanie się ciepła |
|
C. Rozpuszczalność | Słabo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu. Rozpuszczalny w glicerolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas spalania | Nie więcej niż 10,0 % (suszenie do stałej wagi w temperaturze około 800 °C) |
Substancje nierozpuszczalne w kwasie |
Nie więcej niż 1,0 % |
Bar | Nie więcej niż 300 mg/kg |
Magnez i sole alkaliczne | Nie więcej niż 1,5 % |
Fluorki | Nie więcej niż 50 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 530 TLENEK MAGNEZU
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Tlenek magnezu |
EINECS | 215-171-9 |
Wzór chemiczny | MgO |
Masa cząsteczkowa | 40,31 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 98,0 % obliczone dla substancji poddanej spaleniu |
Opis | Luźny, przestrzenny, biały proszek znany jako lekki tlenek magnezu lub zwarty, spoisty proszek znany jako ciężki tlenek magnezu. 5 g lekkiego tlenku magnezu zajmuje objętość 40-50 ml, podczas gdy 5 g ciężkiego tlenku magnezu - objętość 10 do 20 ml |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testu na obecność jonów zasadowych i magnezu |
|
B. Rozpuszczalność | Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas zapalania | Nie więcej niż 5,0 % (suszenie do stałej wagi w temperaturze około 800 °C) |
Tlenek wapnia | Nie więcej niż 1,5 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 535 ŻELAZOCYJANEK SODU
Synonimy | Heksacyjanożelazian sodu, żółty prusydek sodu |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Żelazocyjanek sodu |
EINECS | 237-081-9 |
Wzór chemiczny | Na4Fe(CN)6 · 10H2O |
Masa cząsteczkowa | 484,10 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % |
Opis | Żółte kryształy lub krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność heksacyjanożela-zianu (II) i sodu |
|
Stopień czystości | |
Wilgoć niezwiązana | Nie więcej niż 1,0 % |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie |
Nie więcej niż 0,03 % |
Chlorki | Nie więcej niż 0,2 % |
Siarczany | Nie więcej niż 0,1 % |
Wolne cyjanki | Niewykrywalne |
Heksacyjanożelazian (III) | Niewykrywalny |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 536 ŻELAZOCYJANEK POTASU
Synonimy | Żółty prusydek sodu, heksacyjanożelazian potasu |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Żelazocyjanek potasu |
EINECS | 237-722-2 |
Wzór chemiczny | K4Fe(CN)6 · 3H2O |
Masa cząsteczkowa | 422,4 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % |
Opis | Cytrynowożółte kryształy |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność heksacyjanożelazianu (II) i potasu |
|
Stopień czystości | |
Wilgoć niezwiązana | Nie więcej niż 1,0 % |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,03 % |
Chlorki | Nie więcej niż 0,2 % |
Siarczany | Nie więcej niż 0,1 % |
Wolne cyjanki | Niewykrywalne |
Heksacyjanożelazian | Niewykrywalny |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 538 ŻELAZOCYJANEK WAPNIA
Synonimy | Żółty prusynek wapna palonego, heksacyjanożelazian wapnia |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Żelazocyjanek wapnia |
EINECS | 215-476-7 |
Wzór chemiczny | Ca2Fe(CN)6 · 12H2O |
Masa cząsteczkowa | 508,3 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % |
Opis | Żółte kryształy lub krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność heksacyjanożelazianu i wapnia |
|
Stopień czystości | |
Wilgoć niezwiązana | Nie więcej niż 1,0 % |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,03 % |
Chlorki | Nie więcej niż 0,2 % |
Siarczany | Nie więcej niż 0,1 % |
Wolne cyjanki | Niewykrywalne |
Heksacyjanożelazian (III) | Niewykrywalny |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 541 FOSFORAN SODOWO - GLINOWY KWAŚNY
Synonim | SALP |
Definicja | |
Nazwa chemiczna |
tetrahydrat kwaśnego oktafosforanu sodowo triglinowego (A) Kwaśny oktafosforan trisodowo diglinowy (B) |
EINECS | 232-090-4 |
Wzór chemiczny |
NaAl3H14(PO4)8 · 4H2O (A) Na3Al2H15(PO4)8 (B) |
Masa cząsteczkowa |
949,88 (A) 897,82 (B) |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95,0 % (obydwie formy) |
Opis | Biały, bezbarwny proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność sodu, glinu i fosforanu | |
B. pH | Kwaśny (w obecności lakmusu) |
C. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie. Rozpuszczalny w kwasie chlorowodorowym |
Stopień czystości | |
Straty podczas zapalania |
19,5 % - 21,0 % (A) - dwie godziny, temperatura 750-800 °C 15 % - 16 % (B) - dwie godziny, temperatura 750-800 °C |
Fluorki | Nie więcej niż 25 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 4 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 551 DITLENEK KRZEMU
Synonimy | Krzemionka, ditlenek krzemu |
Definicja | Ditlenek krzemu jest bezpostaciową substancją, którą wytwarza się syntetycznie w procesie hydrolizy w fazie gazowej, otrzymując zmatowioną koloidalną krzemionkę, bądź w procesie mokrym, gdzie otrzymuje się osad krzemionkowy, żel krzemionkowy lub uwodnioną krzemionkę. Zmatowiona koloidalna krzemionka jest wytwarzana w formie bezwodnej, podczas gdy krzemionka uzyskana w procesie mokrym - w formie hydratów lub substancji zawierającej powierzchniowo związaną wodę |
Nazwa chemiczna | Ditlenek krzemu |
EINECS | 231-545-4 |
Wzór chemiczny | (SiO2)n |
Masa cząsteczkowa | 60,08 (SiO2) |
Próba | Zawartość po zapaleniu: nie mniej niż 99,0 % (zmatowiona, koloidalna krzemionka) lub 94,0 % (formy uwodnione) |
Opis | Biały, puszysty proszek lub granulki. Higroskopijny |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testu na obecność krzemionki |
|
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 2,5 % (zmatowiona, koloidalna krzemionka, 105 °C, dwie godziny) Nie więcej niż 8,0 % (osad krzemionkowy i żel krzemionkowy, 105 °C, dwie godziny) Nie więcej niż 70,0 % (uwodniona krzemionka, 105 °C, dwie godziny) |
Straty podczas zapalania |
Nie więcej niż 2,5 % po suszeniu (1.000 °C, zmatowiona, koloidalna krzemionka) Nie więcej niż 8,5 % po suszeniu (1.000 °C, formy uwodnione) |
Sole rozpuszczalne, podatne na jonizację |
Nie więcej niż 5,0 % (jako Na2SO4) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 552 KRZEMIAN WAPNIA
Definicja | Krzemian wapnia to uwodniona lub bezwodna krzemionka zawierająca różne proporcje CaO i SiO2 |
Nazwa chemiczna | Krzemian wapnia |
EINECS | 215-710-8 |
Próba |
Zawartość obliczona dla bezwodnej substancji: - Jako SiO2 - nie mniej niż 50 % i nie więcej niż 95 % - Jako CaO - nie mniej niż 3 % i nie więcej niż 35 % |
Opis | Biały lub białawy, luźny proszek, zachowujący tę właściwość nawet po wchłonięciu stosunkowo dużej ilości wody lub innej cieczy |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność krzemianu i wapnia |
|
B. Tworzy żele z kwasami mineralnymi |
|
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 10 % (105 °C, dwie godziny) |
Straty podczas zapalania | Nie mniej niż 5 % i nie więcej niż 14 % (1.000 °C, do stałej wagi) |
Sód | Nie więcej niż 3 % |
Fluorki | Nie więcej niż 50 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 553a (i) KRZEMIAN MAGNEZU
Definicja | Krzemian magnezu jest produktem syntetycznym, w którym stosunek molowy tlenku magnezu do ditlenku krzemu wynosi średnio 2: 5 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 15 % MgO i nie mniej niż 67 %, obliczone dla substancji poddanej spaleniu SiO2 |
Opis | Bardzo drobny, biały, bezwonny proszek, wolny od grudek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność krzemianu i magnezu |
|
B. pH 10 % zawiesiny | Między 7,0 a 10,8 |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (105 °C, dwie godziny) |
Straty podczas spalania | Nie więcej niż 15 % po suszeniu (1.000 °C, 20 minut) |
Sole rozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 3 % |
Wolne jony zasadowe | Nie więcej niż 1 % (jako NaOH) |
Fluorki | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 553a (ii) TRÓJKRZEMIAN MAGNEZU
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Trikrzemian magnezu |
Wzór chemiczny | Mg2Si3O8 · xH2O (przybliżony skład) |
EINECS | 239-076-7 |
Próba | Zawartość nie mniej niż 29,0 % MgO i nie mniej niż 65,0 %, obliczone dla substancji poddanej spaleniu SiO2 |
Opis | Bardzo drobny, biały proszek, wolny od grudek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność krzemionki i magnezu |
|
B. pH 5 % zawiesiny | Między 6,3 a 9,5 |
Stopień czystości | |
Straty podczas zapalania | Nie mniej niż 17 % i nie więcej niż 34 % (1.000 °C) |
Sole rozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 2,0 % |
Wolne jony zasadowe | Nie więcej niż 1,0 % (jako NaOH) |
Fluorki | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 570 KWASY TŁUSZCZOWE
Definicja | Prostołańcuchowe kwasy tłuszczowe: kwas kaprylowy (C8), kwas kaprynowy (C10), kwas laurynowy (C12), kwas mirystynowy (C14), kwas palmitynowy (C16), kwas stearynowy (C18), kwas oleinowy (C18.1) |
Nazwa chemiczna | Kwas oktanowy (C8), kwas dekanowy (C10), kwas dodekanowy (C12), kwas tetradekanowy (C14), kwas heksadekanowy (C16), kwas oktadekanowy (C18), kwas 9-oktadecenowy (C18:1) |
Próba | Nie mniej niż 98 % oznaczone metodą chromatograficzną |
Opis | Bezbarwna ciecz lub białe ciało stałe uzyskiwane z olejów i tłuszczów |
Identyfikacja | |
A. Poszczególne kwasy tłuszczowe mogą być identyfikowane na podstawie ich liczby kwasowej, liczby jodowej, metodą chromatografii gazowej lub pomiaru masy cząsteczkowej |
|
Stopień czystości | |
Pozostałości podczas zapalenia | Nie więcej niż 0,1 % |
Substancja niezmydlająca | Nie więcej niż 1,5 % |
Woda | Nie więcej niż 0,2 % (metoda Karla Fischera) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 574 KWAS GLUKONOWY
Synonimy | Kwas D-glukonowy, kwas glikonowy |
Definicja | Kwas glukonowy jest wodnym roztworem kwasu glukonowego i glukono-delta-laktonu |
Nazwa chemiczna | Kwas glukonowy |
Wzór chemiczny | C6H12O7 (kwas glukonowy) |
Masa cząsteczkowa | 196,20 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 50,0 % (jako kwas glukonowy) |
Opis | Bezbarwna do lekko żółtej, przejrzysta ciecz o konsystencji syropu |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testu na formowanie pochodnych fenylohydrazyny |
Związek utworzony topi się w temperaturze między 196 °C i 202 °C z rozkładem. |
Stopień czystości | |
Pozostałości podczas zapalania | Nie więcej niż 1,0 % |
Substancje redukujące | Nie więcej niż 0,75 % (jako D-glukoza) |
Chlorki | Nie więcej niż 350 mg/kg |
Siarczany | Nie więcej niż 240 mg/kg |
Siarczyny | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 575 GLUKONO-DELTA-LAKTON
Synonimy | glukonolakton, GDL, delta-lakton kwasu D-glukonowego, delta-glukonolakton |
Definicja | Glukono-delta-lakton jest cyklicznym, 1,5-wewnątrz-cząsteczkowym estrem kwasu D-glukonowego. W roztworach wodnych ulega hydrolizie, tworząc pozostającą w równowadze mieszaninę kwasu D-glukonowego (55-66 %) i delta- oraz gamma-laktonów |
Nazwa chemiczna | D-glukono-1,5-lakton |
EINECS | 202-016-5 |
Wzór chemiczny | C6H10O6 |
Masa cząsteczkowa | 178,14 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Drobny, biały, praktycznie bezwonny, krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testu na formowanie fenylohydrazynowych pochodnych kwasu glukonowego |
Powstałe związki topią się i ulegają rozkładowi w temperaturze 196 i 202 °C |
B. Rozpuszczalność | Dobrze rozpuszczalny w wodzie. Trudno rozpuszczalny w etanolu |
C. Temperatura topnienia | 152 ± 2 °C |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 1,0 % (metoda Karla Fischera) |
Substancje redukujące | Nie więcej niż 0,75 % (jako D-glukoza) |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 576 GLUKONIAN SODU
Synonimy | Sól sodowa kwasu D-glukonowego |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | D-glukonian sodu |
EINECS | 208-407-7 |
Wzór chemiczny | C6H11NaO7 (bezwodny) |
Masa cząsteczkowa | 218,14 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 98,0 % |
Opis | Biały do lekko brązowego, ziarnisty do drobnego, krystalicznego proszeu |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na sodu i glukonianu |
|
B. Rozpuszczalność | Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie. Trudno rozpuszczalny w etanolu |
C. pH 10 % roztworu | Między 6,5 a 7,5 |
Stopień czystości | |
Substancje redukujące | Nie więcej niż 1,0 % (jako D-glukoza) |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 577 GLUKONIAN POTASU
Synonim | Sól potasowa kwasu D-glukonowego |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | D-glukonian potasu |
EINECS | 206-074-2 |
Wzór chemiczny |
C6H11K O7 (bezwodny) C6H11K O7 · H2O (monohydrat) |
Masa cząsteczkowa |
234,25 (bezwodny) 252,26 (monohydrat) |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 97,0 % i nie więcej niż 103,0 % obliczone dla wysuszonej substancji |
Opis | Bezwonny, luźny, biały do żółtawego, krystaliczny proszek lub granulki |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność potasu i glukonianu |
|
B. pH 10 % roztworu | Między 7,0 a 8,3 |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia |
Bezwodny: nie więcej niż 3,0 % (105 °C, suszenie w eksykatorze próżniowym przez cztery godziny) Monohydrat: nie mniej niż 6,0 % i nie więcej niż 7,5 % (suszenie w temperaturze 105 °C, w eksykatorze próżniowym, przez cztery godziny) |
Substancje redukujące | Nie więcej niż 1,0 % (jako D-glukoza) |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 578 GLUKONIAN WAPNIA
Synonimy | Sól wapniowa kwasu D-glukonowego |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | D-glukonian wapnia |
EINECS | 206-075-8 |
Wzór chemiczny |
C12H22CaO14 (bezwodny) C12H22CaO14 · H2O (monohydrat) |
Masa cząsteczkowa |
430,38 (bezwodny) 448,39 (monohydrat) |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 98,0 % i nie więcej niż 102,0 % obliczone dla bezwodnego monohydratu |
Opis | Bezwonny, białe, krystaliczne granulki lub proszek. Stabilny w zetknięciu z powietrzem |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność wapnia i glukonianu |
|
B. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu |
C. pH 5 % roztworu | Między 6,0 a 8,0 |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Bezwodny: nie więcej niż 3,0 % (105 °C, suszenie przez szesnaście godzin) Monohydrat: nie więcej niż 2,0 % (suszenie w temperaturze 105 °C, przez szesnaście godzin) |
Substancje redukujące | Nie więcej niż 1,0 % (jako D-glukoza) |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
4-HEKSYLOREZORCYNOL E 586
Synonimy | 4-Heksyl-1,3-benzenodiol |
Heksylorezorcynol | |
Definicja | |
Nazwy chemiczne | 4-heksylorezorcynol |
Einecs | 205-257-4 |
Wzór chemiczny | C12H18O2 |
Masa cząsteczkowa | 197,24 |
Analiza | Nie mniej niż 98,0 % w przeliczeniu na suchą masę |
Opis | Biały proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Łatwo rozpuszczalny w eterze i acetonie, słabo rozpuszczalny w wodzie. |
B. Test azotowego z kwasem azotowym |
Do 1 ml nasyconego roztworu próbki dodać 1 ml kwasu azotowego. Pojawia się lekko czerwone zabarwienie próbki. |
C. Test z bromem | Do 1 ml nasyconego roztworu próbki dodać 1 ml bromu TS. Rozpuszcza się żółty, kłaczkowaty osad, tworząc żółty roztwór. |
D. Zakres temperatury topnienia | 62-67 °C |
Czystość | |
Kwasowość | Nie więcej niż 0,05 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,1 % |
Rezorcynol i inne fenole | Wytrząsać około 1 g próbki w 50 ml wody przez kilka minut, odfiltrować i dodać 3 krople chlorku żelaza TS do filtratu. Nie powstaje ani czerwony, ani niebieski kolor. |
Nikiel | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 3 mg/kg |
E 640 GLICYNA I JEJ SÓL SODOWA
Synonim (gly) | Kwas aminooctowy, glikokol |
(sól Na) | Kwas aminooctowy |
Definicja | |
Nazwa chemiczna (gly) | Kwas aminooctowy |
(sól Na) | glicynian sodu |
Wzór chemiczny (gly) | C2H5NO2 |
(sól Na) | C2H5NO2Na |
EINECS (gly) | 200-272-2 |
(sól Na) | 227-842-3 |
Masa cząsteczkowa (gly) | 75,07 |
(sól Na) | 98 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 98,5 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Białe kryształy lub krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testu na obecność aminokwasu (glicyna i sól Na) |
|
B. Pozytywny wynik testu na obecność sodu (sól Na) |
|
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia (gly) | Nie więcej niż 0,2 % (105 °C, suszenie przez trzy godzin) |
(sól Na) | Nie więcej niż 0,2 % (105 °C, suszenie przez trzy godzin) |
Pozostałości podczas zapalania(gly) | Nie więcej niż 0,1 % |
(sól Na) | Nie więcej niż 0,1 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 900 DIMETYLOPOLISILOKSAN
Synonimy | Polidimetyl siloksanu, olej silikonowy, silikon dimetylu |
Definicja | Dimetylopolisiloksan jest mieszaniną całkowicie metylowanych polimerów siloksanu, zawierających powtarzające się jednostki o wzorze (CH3)2SiO, stabilizowanego blokującymi grupy koncowe jednostkami trimetylosiloksowymi o wzorze (CH3)3SiO |
Nazwa chemiczna | Dimetylowane siloksany i silikony |
Wzór chemiczny | (CH3)3-Si-[O-Si(CH3)2]n-O-Si(CH3)3 |
Próba | Zawartość całkowitego krzemu: nie mniej niż 37,3 % i nie więcej niż 38,5 % |
Opis | Przezroczysta, bezbarwna, lepka ciecz |
Identyfikacja | |
A. Ciężar właściwy (25 °C/25 °C) | Między 0,964 a 0,977 |
B. Współczynnik załamania | Między 1,400 a 1,405 |
C. Widmo w podczerwieni charakterystyczne dla związku |
|
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,5 % (150 °C, suszenie przez cztery godzin) |
Lepkość | Nie niższa niż 1,00 · 10-4m2s-1 w temperaturze 25 °C |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 901 WOSK PSZCZELI
Synonimy | Biały wosk, żółty wosk |
Definicja |
Żółty wosk pszczeli uzyskiwany jest w wyniku stopienia komórek pszczelego plastra, wykonanych przez pszczoły miodne (Apis mellifera L.). Proces ten przeprowadza się z użyciem gorącej wody, a następnie usuwa obce substancje. Biały wosk pszczeli uzyskuje się poprzez bielenie żółtego wosku |
EINECS | 232-383-7 (wosk pszczeli) |
Opis | Żółtawobiałe (biały wosk) lub żółte do szarobrązowego (żółty wosk) kawałki lub płytki o delikatnej ziarnistej ale nie krystalicznej fakturze. Mają przyjemny, przypominający miód, zapach. |
Identyfikacja | |
A. Zakres temperatur topnienia | Między 62 a 65 °C |
B. Ciężar właściwy | Około 0,96 |
C. Rozpuszczalność |
Nierozpuszczalny w wodzie Trudno rozpuszczalny w alkoholu Bardzo dobrze rozpuszczalny w chloroformie i eterze |
Stopień czystości | |
Wartość kwasowa | Nie niższa niż 17 i nie wyższa niż 24 |
Wartość zmydlenia | 87-104 |
Wartość nadtlenkowa | Nie wyższa niż 5 |
Glicerol i inne poliole | Nie więcej niż 0,5 % (jako glicerol) |
Cerezyna, parafiny i niektóre inne rodzaje wosków |
Brak |
Tłuszcze, wosk japoński, kalafonia i mydła |
Brak |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 902 WOSK KANDELILA
Definicja | Wosk kandelila jest oczyszczonym woskiem uzyskiwanym z liści wilczomlecza (Euphorbia antisyphilitica) |
EINECS | 232-347-0 |
Opis | Twardy, żółtobrązowy, matowy lub półprzejrzysty wosk |
Identyfikacja | |
A. Ciężar właściwy | Około 0,983 |
B. Zakres temperatur topnienia | Między 68,5 a 72,5 °C |
C. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie Rozpuszczalny w chloroformie i toluenie |
Stopień czystości | |
Wartość kwasowa | Nie niższa niż 12 i nie wyższa niż 22 |
Wartość zmydlenia | Nie niższa niż 43 i nie wyższa niż 65 |
Glicerol i inne poliole | Nie więcej niż 0,5 % (jako glicerol) |
Cerezyna, parafiny i niektóre inne rodzaje wosków |
Brak |
Tłuszcze, wosk japoński, kalafonia i mydła |
Brak |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 903 WOSK KARNAUBA
Definicja | Wosk karnauba jest oczyszczonym woskiem uzyskiwanym z pąków liściowych brazylijskiej palmy kopernikii woskodajnej, Copernicia cereferia |
EINECS | 232-399-4 |
Opis | Jasnobrązowy lub jasnożółty proszek albo płatki. Także twarde, kruche ciało stałe o przełamie żywicowatym |
Identyfikacja | |
A. Ciężar właściwy | Około 0,997 |
B. Zakres temperatur topnienia | Między 82 a 86 °C |
C. Rozpuszczalność |
Nierozpuszczalny w wodzie Częściowo rozpuszczalny we wrzącym etanolu Bardzo dobrze rozpuszczalny w chloroformie i eterze dietylowym |
Stopień czystości | |
Popiół zasiarczony | Nie więcej niż 0,25 % |
Wartość kwasowa | Nie niższa niż 2 i nie wyższa niż 7 |
Wartość estrowa | Nie niższa niż 71 i nie wyższa niż 88 |
Substancje niezmydlające | Nie mniej niż 50 % i nie więcej niż 55 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 904 SZELAK
Synonimy | Szelak bielony, biały szelak |
Definicja | Szelak to oczyszczony i bielony szelak nieoczyszczony, czyli żywiczna wydzielina owadów z gatunku Laccifer (Tachardia) lacca Kerr (rodzina Coccidae - czerwce właściwe) |
EINECS | 232-549-9 |
Opis |
Bielony szelak - biaława, bezpostaciowa, ziarnista żywica; Bielony szelak pozbawiony wosku - jasnożółta, bezpostaciowa, ziarnista żywica |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie. Rozpuszcza się (choć bardzo powoli) w alkoholu, słabo rozpuszczalny w acetonie |
B. Liczba kwasowa | Między 60 a 89 |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 6,0 % (suszenie w obecności żelu krzemionkowego, w temperaturze 40 °C, przez 15 godzin) |
Kalafonia | Brak |
Wosk |
Bielony szelak: nie więcej niż 5,5 % Bielony szelak pozbawiony wosku: nie więcej niż 0,2 % |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 920 L-CYSTEINA
Definicja | Chlorowodorek L-cysteiny lub monohydrat chlorowodorku L-cysteiny. Jako źródła tej substancji nie można wykorzystywać ludzkich włosów |
EINECS | 200-157-7 (bezwodna) |
Wzór chemiczny | C3H7NO2S ·HCl · nH2O (gdzie n = 0 lub 1) |
Masa cząsteczkowa | 157,62 (bezwodna) |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 98,0 % i nie więcej niż 101,5 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Biały proszek lub bezbarwne kryształy |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Dobrze rozpuszczalna w wodzie i w etanolu |
B. Zakres temperatur topnienia | Forma bezwodna topi się w temperaturze około 175 °C |
C. Skręcalność optyczna |
[α]20D: między + 5,0° a + 8,0° lub [α]25D: między + 4,9° a + 7,9° |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia |
Między 8,0 % a 12,0 %. Dla formy bezwodnej: nie więcej niż 2,0 % |
Pozostałości podczas zapalenia | Nie więcej niż 0,1 % |
Jony amonowe | Nie więcej niż 200 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 1,5 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 927b KARBAMID
Synonim | Mocznik |
Definicja | |
EINECS | 200-315-5 |
Wzór chemiczny | CH4N2O |
Masa cząsteczkowa | 60,06 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Bezbarwny do białego proszek, krystaliczny lub w kształcie pryzmatów. Także drobne, białe płytki |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność |
Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie. Rozpuszczalny w etanolu |
B. Strącanie osadu kwasem azotowym | Pozytywny wynik testu oznacza utworzenie białego, krystalicznego osadu |
C. Reakcja barwna | Pozytywny wynik testu oznacza pojawienie się czerwonawo-fioletowego zabarwienia |
D. Zakres temperatur topnienia | 132 do 135 °C |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 1,0 % (105 °C, jedna godzina) |
Popiół zasiarczony | Nie więcej niż 0,1 % |
Substancje nierozpuszczalne w etanolu |
Nie więcej niż 0,04 % |
Zasadowość | Pozytywny wynik testu |
Jony amonowe | Nie więcej niż 500 mg/kg |
Karbamylomocznik (biuret) | Nie więcej niż 0,1 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 938 ARGON
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Argon |
EINECS | 231-147-0 |
Wzór chemiczny | Ar |
Masa cząsteczkowa | 40 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % |
Opis | Bezbarwny, bezwonny, niepalny gaz |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 0,05 % |
Metan i inne węglowodory, obliczone jako metan |
Nie więcej niż 100 ml/l |
E 939 HEL
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Hel |
EINECS | 231-168-5 |
Wzór chemiczny | He |
Masa cząsteczkowa | 4 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % |
Opis | Bezbarwny, bezwonny, niepalny gaz |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 0,05 % |
Metan i inne węglowodory, obliczone jako metan |
Nie więcej niż 100 ml/l |
E 941 AZOT
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Azot |
EINECS | 231-783-9 |
Wzór chemiczny | N2 |
Masa cząsteczkowa | 28 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % |
Opis | Bezbarwny, bezwonny, niepalny gaz |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 0,05 % |
Tlenek węgla | Nie więcej niż 10 ml/l |
Metan i inne węglowodory, obliczone jako metan |
Nie więcej niż 100 ml/l |
Ditlenek azotu i tlenek azotu | Nie więcej niż 10 ml/l |
Tlen | Nie więcej niż 1 % |
E 942 TLENEK AZOTU
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Tlenek azotu |
EINECS | 233-032-0 |
Wzór chemiczny | N2O |
Masa cząsteczkowa | 44 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % |
Opis | Bezbarwny, niepalny gaz o słodkawym zapachu |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 0,05 % |
Tlenek węgla | Nie więcej niż 30 ml/l |
Ditlenek azotu i tlenek azotu | Nie więcej niż 10 ml/l |
E 948 TLEN
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Tlen |
EINECS | 231-956-9 |
Wzór chemiczny | O2 |
Masa cząsteczkowa | 32 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % |
Opis | Bezbarwny, bezwonny, niepalny gaz |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 0,05 % |
Metan i inne węglowodory obliczone jako metan |
Nie więcej niż 100 ml/l |
E 999 EKSTRAKT Z MYDŁOKI
Synonimy | Mydłoka właściwa,ekstrakt z mydloki wyciąg z mydłoki, wyciag z kory Quillay, wyciąg z kory Panama, wyciąg z kory Quillai, wyciag z kory Murillo, wyciąg z kory China |
Definicja | Ekstrakt z mydłoki uzyskiwany jest w procesie wodnej ekstrakcji z kory mydłoki Quillaja saponaria Molina lub inny gatunek - rośliny z rodziny różowatych. Ekstrakt zawiera mieszaninę saponin triterpenów, składających się z glikozydów i kwasu mydłokowego. Obecne są także cukry, takie jak glukoza, galaktoza, arabinoza, ksyloza i ramnoza, oraz taniny, szczawian wapnia i inne substancje |
Opis | Ekstrakt z mydłoki występuje w formie proszku o jasnobrązowej barwie z lekkim różowym odcieniem. Dostępny jest także jako roztwór wodny |
Identyfikacja | |
A. pH 2,5 % roztworu | Między 4,5 a 5,5 |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 6,0 % (metoda Karla Fischera) (tylko forma proszku) |
Arsen | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 1103 INWERTAZA
Definicja | Inwertaza uzyskiwana jest z Saccharomyces cerevisiae |
Nazwa systematyczna | b-D-fruktofuranozydo fruktohydrolaza |
Numer Komisji ds. enzymów | EC 3.2.1.26 |
EINECS | 232-615-7 |
Stopień czystości | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 0,5 mg/kg |
Całkowita liczba bakterii | Nie więcej niż 50.000/g |
Salmonella spp. | Nieobecne w próbce o masie 25 g |
Coliform | Nie więcej niż 30/g |
E. coli | Nieobecne w próbce o masie 25g |
E 1200 POLIDEKSTROZA
Synonimy | Zmodyfikowana polidekstroza |
Definicja | Losowo związane polimery glukozy z końcowymi grupami sorbitolowymi, oraz pozostałościami kwasu cytrynowego lub fosforowego, połączonymi z polimerami poprzez wiązania jedno lub diestrowe. Substancję tę otrzymuje się poprzez stopienie i kondensację poszczególnych składników. Składa się ona przeciętnie z dziewięćdziesięciu części D-glukozy, dziesięciu części sorbitolu, jednej części kwasu cytrynowego lub jednej dziesiątej części kwasu fosforowego. W polimerze dominują wiązania 1,6 glikozydowe, ale obecne są także inne typy wiązań chemicznych. Produkt zawiera niewielkie ilości wolnej glukozy, sorbitolu, lewoglukozanu (anhydro-1,6-D-glukozy) i kwasu cytrynowego. Może zostać zobojętniony każdą zasadą przeznaczoną do użytku spożywczego oraz/i poddany odbarwieniu i dejonizacji w czasie dalszych etapów oczyszczania. Produkt może być także częściowo uwodorniony w obecności katalizatora niklowego Raney'a, aby poddać redukcji znajdującą się w nim glukozę. Polidekstroza N to zobojętniona polidekstroza |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 90,0 % polimerów, obliczone dla bezwodnej i pozbawionej popiołów substancji |
Opis | Ciało stałe o barwie białej do lekko brązowawej. Polidekstroza rozpuszcza się w wodzie, dając klarowny roztwór, bezbarwny lub o słomkowym kolorze |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność cukrów i cukrów redukujących |
|
C. pH 10 % roztworu |
Między 2,5 a 7,0 dla polidekstrozy Między 5,0 a 6,0 dla polidekstrozy-N |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 4,0 % (metoda Karla Fischera) |
Popiół zasiarczony | Nie więcej niż 0,3 % (polidekstroza) |
Nikiel | Nie więcej niż 2,0 % (polidekstroza-N) |
Anhydro-1,6-D-glukoza |
Nie więcej niż 2 mg/kg dla uwodornionej polidekstrozy Nie więcej niż 4,0 % obliczone dla suchej i pozbawionej popiołów substancji |
Glukoza i sorbitol | Nie więcej niż 6,0 % w mieszaninie obliczone dla suchej i pozbawionej popiołów substancji. Glukozę i sorbitol oznacza się oddzielnie |
Graniczna masa cząsteczkowa |
Negatywny wynik testu na obecność polimerów o masie cząsteczkowej wyższej niż 22.000 |
5-hydroksymetylofurfural |
Nie więcej niż 0,1 % (polidekstroza) Nie więcej niż 0,05 % (polidekstroza-N) |
Ołów | Nie więcej niż 0,5 mg/kg |
PULLULAN E 1204
Definicja | Liniowy, obojętny glukan, składający się głównie z jednostek maltotriozy połączonych wiązaniami 1,6-glikozydowymi. Powstaje w wyniku fermentacji hydrolizowanej skrobi spożywczej, przy użyciu nietoksycznych szczepów Aureobasidium pullulans. Po zakończeniu procesu fermentacji komórki grzybów zostają usunięte w wyniku mikrofiltracji, uzyskany filtrat jest sterylizowany termicznie, a barwniki i inne zanieczyszczenia są usuwane za pomocą adsorpcji i chromatografii jonowymiennej. |
Einecs | 232-945-1 |
Wzór chemiczny | (C6H1005)x |
Analiza | Nie mniej niż 90 % glukanu w przeliczeniu na suchą masę |
Opis | Biały, zbliżony do białego, bezwonny proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w etanolu |
B. pH 10 % roztworu | 5,0-7,0 |
C. Wytrącanie przy użyciu glikolu polietylenowego 600 |
Dodać 2 ml glikolu polietylenowego 600 do 10 ml 2 % wodnego roztworu pullulanu. Powstaje biały osad. |
D. Depolimeryzacja pullulanazą | Przygotować dwie probówki badane z 10 ml 10 % roztworu pullulanu. Dodać 0,1 ml roztworu pullulanazy o aktywności 10 jednostek/g do jednej probówki badanej oraz 0,1 ml wody do drugiej. Po inkubacji w temperaturze około 25 °C przez 20 minut znacząco spada lepkość roztworu, do którego wprowadzono pullulanazę. |
Czystość | |
Ubytek po suszeniu | Nie więcej niż 6 % (w 90 °C, przy ciśnieniu nie większym niż 50 mm Hg, przez 6 godzin) |
Mono-, di- oraz oligosacharydy | Nie więcej niż 10 % (wyrażone jako glukoza) |
Lepkość | 100-180 mm2/s (10 % ww. roztworu wodnego w temperaturze 30 °C) |
Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 100 kolonii w 1 gramie |
Bakterie z grupy coli | Nieobecne w 25 g |
Salmonella | Nieobecna w 25 g |
E 1404 UTLENIONA SKROBIA
Definicja | Utleniona skrobia to skrobia poddana działaniu podchlorynu sodu |
Opis | Biały lub prawie biały proszek, granulki lub (jeśli poddana wstępnemu żelowaniu) płatki, bezpostaciowy proszek lub niekształtne kawałki |
Identyfikacja | |
A. Jeśli nie poddany wstępnemu żelowaniu - identyfikacja przez obserwację mikroskopową |
|
B. Pozytywny wynik testu odczynnikiem Lugola (zabarwienie ciemnoniebieskie do lekko czerwonego) |
|
Stopień czystości (wszystkie wartości obliczone dla bezwodnej substancji z wyjątkiem strat podczas suszenia) | |
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 15,0 % dla skrobi zbożowej Nie więcej niż 21,0 % dla skrobi ziemniaczanej Nie więcej niż 18,0 % dla innych rodzajów skrobi |
Grupy karboksylowe | Nie więcej niż 1,1 % |
Ditlenek siarki |
Nie więcej niż 50 mg/kg dla modyfikowanej skrobi zbożowej Nie więcej niż 10 mg/kg dla innych modyfikowanych rodzajów skrobi (jeśli nie jest podane inaczej) |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
E 1410 FOSFORAN JEDNOSKROBIOWY
Definicja | Fosforan jednoskrobiowy to skrobia poddana procesowi estryfikacji kwasem ortofosforowym, ortofosforanem sodu lub potasu albo tripolifosforanem |
Opis | Biały lub prawie biały proszek albo granulki albo (jeśli poddany wstępnemu żelowaniu) płatki, bezpostaciowy proszek lub niekształtne kawałki |
Identyfikacja | |
A. Jeśli nie poddany wstępnemu żelowaniu - identyfikacja przez obserwację mikroskopową. |
|
B. Pozytywny wynik testu odczynnikiem Lugola (zabarwienie ciemnoniebieskie do lekko czerwonego) |
|
Stopień czystości (wszystkie wartości obliczone dla bezwodnej substancji z wyjątkiem strat podczas suszenia) | |
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 15,0 % dla skrobi zbożowej Nie więcej niż 21,0 % dla skrobi ziemniaczanej Nie więcej niż 18,0 % dla innych rodzajów skrobi |
Pozostałości fosforanowe |
Nie więcej niż 0,5 % (jako P) dla skrobi pszenicznej lub ziemniaczanej Nie więcej niż 0,4 % (jakoP) dla innych rodzajów skrobi |
Ditlenek siarki |
Nie więcej niż 50 mg/kg dla modyfikowanej skrobi zbożowej Nie więcej niż 10 mg/kg dla innych modyfikowanych rodzajów skrobi (jeśli nie jest podane inaczej) |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
E 1412 FOSFORAN DWUSKROBIOWY
Definicja | Fosforan diskrobiowy to skrobia usieciowana trimetafosforanem lub tlenochlorkiem fosforu |
Opis | Biały lub prawie biały proszek albo granulki albo (jeśli poddany wstępnemu żelowaniu) płatki, bezpostaciowy proszek lub bezkształtne kawałki |
Identyfikacja | |
A. Jeśli nie poddany wstępnemu żelowaniu - identyfikacja przez obserwację mikroskopową. |
|
B. Pozytywny wynik testu odczynnikiem Lugola (zabarwienie ciemnoniebieskie do lekko czerwonego) |
|
Stopień czystości (wszystkie wartości obliczone dla bezwodnej substancji z wyjątkiem strat podczas suszenia) | |
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 15,0 % dla skrobi zbożowej Nie więcej niż 21,0 % dla skrobi ziemniaczanej Nie więcej niż 18,0 % dla innych rodzajów skrobi |
Pozostałości fosforanowe |
Nie więcej niż 0,5 % (jako P) dla skrobi pszenicznej lub ziemniaczanej Nie więcej niż 0,4 % (jako P) dla innych rodzajów skrobi |
Ditlenek siarki |
Nie więcej niż 50 mg/kg dla modyfikowanej skrobi zbożowej Nie więcej niż 10 mg/kg dla innych modyfikowanych rodzajów skrobi (jeśli nie jest podane inaczej) |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
E 1413 FOSFORYLOWANY FOSFORAN DISKROBIOWY
Definicja | Fosforylowany fosforan diskrobiowy to skrobia poddana kombinacji procesów dotyczących produkcji fosforanu jednoskrobiowego i diskrobiowego |
Opis | Biały lub prawie biały proszek albo granulki albo (jeśli poddany wstępnemu żelowaniu) płatki, bezpostaciowy proszek lub bezkształtne kawałki |
Identyfikacja | |
A. Jeśli nie poddany wstępnemu żelowaniu - identyfikacja przez obserwację mikroskopową. |
|
B. Pozytywny wynik testu odczynnikiem Lugola (zabarwienie ciemnoniebieskie do lekko czerwonego) |
|
Stopień czystości(wszystkie wartości obliczone dla bezwodnej substancji z wyjątkiem strat podczas suszenia) | |
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 15,0 % dla skrobi zbożowej Nie więcej niż 21,0 % dla skrobi ziemniaczanej Nie więcej niż 18,0 % dla innych rodzajów skrobi |
Pozostałości fosforanowe |
Nie więcej niż 0,5 % (jako P) dla skrobi pszenicznej lub ziemniaczanej Nie więcej niż 0,4 % (jako P) dla innych rodzajów skrobi |
Ditlenek siarki |
Nie więcej niż 50 mg/kg dla modyfikowanej skrobi zbożowej Nie więcej niż 10 mg/kg dla innych modyfikowanych rodzajów skrobi (jeśli nie jest podane inaczej) |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
E 1414 ACETYLOWANY FOSFORAN DISKROBIOWY
Definicja | Acetylowany fosforan diskrobiowy to skrobia usieciowana trimetafosforanem sodu lub tlenochlorkiem fosforu i zestryfikowana bezwodnikiem kwasu octowego lub octanem winylu |
Opis | Biały lub prawie biały proszek albo granulki albo (jeśli poddany wstępnemu żelowaniu) płatki, bezpostaciowy proszek lub bezkształtne kawałki |
Identyfikacja | |
A. Jeśli nie poddany wstępnemu żelowaniu - identyfikacja przez obserwację mikroskopową. |
|
B. Pozytywny wynik testu odczynnikiem Lugola (zabarwienie ciemnoniebieskie do lekko czerwonego) |
|
Stopień czystości (wszystkie wartości obliczone dla bezwodnej substancji z wyjątkiem strat podczas suszenia) | |
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 15,0 % dla skrobi zbożowej Nie więcej niż 21,0 % dla skrobi ziemniaczanej Nie więcej niż 18,0 % dla innych rodzajów skrobi |
Grupy acetylowe | Nie więcej niż 2,5 % |
Pozostałości fosforanowe |
Nie więcej niż 0,14 % (jako P) dla skrobi pszenicznej lub ziemniaczanej Nie więcej niż 0,04 % (jako P) dla innych rodzajów skrobi |
Octan winylu | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
Ditlenek siarki |
Nie więcej niż 50 mg/kg dla modyfikowanej skrobi zbożowej Nie więcej niż 10 mg/kg dla innych modyfikowanych rodzajów skrobi (jeśli nie jest podane inaczej) |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
E 1420 ACETYLOWANA SKROBIA
Synonim | Skrobia acetylowana |
Definicja | Skrobia acetylowana jest to skrobia zestryfikowana bezwodnikiem kwasu octowego lub octanem winylu |
Opis | Biały lub prawie biały proszek albo granulki albo (jeśli poddany wstępnemu żelowaniu) płatki, bezpostaciowy proszek lub chropowate części |
Identyfikacja | |
A. Jeśli nie poddany wstępnemu żelowaniu - identyfikacja przez obserwację mikroskopową. |
|
B. Pozytywny wynik testu odczynnikiem Lugola (zabarwienie ciemnoniebieskie do lekko czerwonego) |
|
Stopień czystości (wszystkie wartości obliczone dla bezwodnej substancji z wyjątkiem strat podczas suszenia) | |
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 15,0 % dla skrobi zbożowej Nie więcej niż 21,0 % dla skrobi ziemniaczanej Nie więcej niż 18,0 % dla innych rodzajów skrobi |
Grupy acetylowe | Nie więcej niż 2,5 % |
Octan winylu | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
Ditlenek siarki |
Nie więcej niż 50 mg/kg dla modyfikowanej skrobi zbożowej Nie więcej niż 10 mg/kg dla innych modyfikowanych rodzajów skrobi (jeśli nie jest podane inaczej) |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
E 1422 ACETYLOWANY ADYPINIAN DISKROBIOWY
Definicja | Acetylowany adypinian diskrobiowy to skrobia usieciowana bezwodnym adypinianem i zestryfikowana bezwodnikiem kwasu octowego |
Opis | Biały lub prawie biały proszek albo granulki albo (jeśli poddany wstępnemu żelowaniu) płatki, bezpostaciowy proszek lub bezkształtne kawałki |
Identyfikacja | |
A. Jeśli nie poddany wstępnemu żelowaniu - identyfikacja przez obserwację mikroskopową. |
|
B. Pozytywny wynik testu odczynnikiem Lugola (zabarwienie ciemnoniebieskie do lekko czerwonego) |
|
Stopień czystości (wszystkie wartości obliczone dla bezwodnej substancji z wyjątkiem strat podczas suszenia) | |
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 15,0 % dla skrobi zbożowej Nie więcej niż 21,0 % dla skrobi ziemniaczanej Nie więcej niż 18,0 % dla innych rodzajów skrobi |
Grupy acetylowe | Nie więcej niż 2,5 % |
Grupy adypinowe | Nie więcej niż 0,135 % |
Ditlenek siarki |
Nie więcej niż 50 mg/kg dla modyfikowanej skrobi zbożowej Nie więcej niż 10 mg/kg dla innych modyfikowanych rodzajów skrobi (jeśli nie jest podane inaczej) |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
E 1440 HYDROKSYPROPYLOSKROBIA
Definicja | Hydroksypropyloskrobia to skrobia eteryfikowana tlenkiem propylenu (1,2-epoksypropanem) |
Opis | Biały lub prawie biały proszek albo granulki albo (jeśli poddany wstępnemu żelowaniu) płatki, bezpostaciowy proszek lub bezkształtne kawałki |
Identyfikacja | |
A. Jeśli nie poddany wstępnemu żelowaniu - identyfikacja przez obserwację mikroskopową. |
|
B. Pozytywny wynik testu odczynnikiem Lugola (zabarwienie ciemnoniebieskie do lekko czerwonego) |
|
Stopień czystości (wszystkie wartości obliczone dla bezwodnej substancji z wyjątkiem strat podczas suszenia) | |
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 15,0 % dla skrobi zbożowej Nie więcej niż 21,0 % dla skrobi ziemniaczanej Nie więcej niż 18,0 % dla innych rodzajów skrobi |
Grupy hydroksypropylowe | Nie więcej niż 7,0 % |
Chlorohydryna propylenu | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ditlenek siarki |
Nie więcej niż 50 mg/kg dla modyfikowanej skrobi zbożowej Nie więcej niż 10 mg/kg dla innych modyfikowanych rodzajów skrobi (jeśli nie jest podane inaczej) |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
E 1442 FOSFORAN HYDROKSYPROPYLODISKROBIOWY
Definicja | Fosforan hydroksypropylodiskrobiowy to skrobia usieciowana trimetafosforanem sodu lub tlenochlorkiem fosforu i zeteryfikowana tlenkiem propylenu (1,2-epoksypropanem) |
Opis | Biały lub prawie biały proszek albo granulki albo (jeśli poddany wstępnemu żelowaniu) płatki, bezpostaciowy proszek lub bezkształtne kawałki |
Identyfikacja | |
A. Jeśli nie poddany wstępnemu żelowaniu - identyfikacja przez obserwację mikroskopową. | |
B. Pozytywny wynik testu odczynnikiem Lugola (zabarwienie ciemnoniebieskie do lekko czerwonego) | |
Stopień czystości (wszystkie wartości obliczone dla bezwodnej substancji z wyjątkiem strat podczas suszenia) | |
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 15,0 % dla skrobi zbożowej Nie więcej niż 21,0 % dla skrobi ziemniaczanej Nie więcej niż 18,0 % dla innych rodzajów skrobi |
Grupy hydroksypropylowe | Nie więcej niż 7,0 % |
Pozostałości fosforanowe |
Nie więcej niż 0,14 % (jako P) dla skrobi pszenicznej lub ziemniaczanej Nie więcej niż 0,04 % (jako P) dla innych rodzajów skrobi |
Chlorohydryna propylenu | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ditlenek siarki |
Nie więcej niż 50 mg/kg dla modyfikowanej skrobi zbożowej Nie więcej niż 10 mg/kg dla innych modyfikowanych rodzajów skrobi (jeśli nie jest podane inaczej) |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
E 1450 BURSZTYNIAN SODOWO-OKTENYLO SKROBIOWY
Synonim | SSOS |
Definicja | Bursztynian sodowo-oktenylo skrobiowy to skrobia zestryfikowana bezwodnikiem kwasu oktenylobursztynowego |
Opis | Biały lub prawie biały proszek albo granulki albo (jeśli poddany wstępnemu żelowaniu) płatki, bezpostaciowy proszek lub bezkształtne kawałki |
Identyfikacja | |
A. Jeśli nie poddany wstępnemu żelowaniu - identyfikacja przez obserwację mikroskopową. |
|
B. Pozytywny wynik testu odczynnikiem Lugola (zabarwienie ciemnoniebieskie do lekko czerwonego) |
|
Stopień czystości (wszystkie wartości obliczone dla bezwodnej substancji z wyjątkiem strat podczas suszenia) | |
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 15,0 % dla skrobi zbożowej Nie więcej niż 21,0 % dla skrobi ziemniaczanej Nie więcej niż 18,0 % dla innych rodzajów skrobi |
Grupy oktenylobursztynowe | Nie więcej niż 3,0 % |
Pozostałości kwasu oktenylobursztynowego |
Nie więcej niż 0,3 % |
Dwutlenek siarki |
Nie więcej niż 50 mg/kg dla modyfikowanej skrobi zbożowej Nie więcej niż 10 mg/kg dla innych modyfikowanych rodzajów skrobi (jeśli nie jest podane inaczej) |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
E 1451 ACETYLOWANA, UTLENIONA SKROBIA
Definicja | Acetylowana, utleniona skrobia to skrobia poddana działaniu podchlorynu sodu, a następnie estryfikacji bezwodnikiem kwasu octowego |
Opis | Biały lub prawie biały proszek albo granulki albo (jeśli poddany wstępnemu żelowaniu) płatki, bezpostaciowy proszek lub bezkształtne kawałki |
Identyfikacja | |
A. Jeśli nie poddany wstępnemu żelowaniu - identyfikacja przez obserwację mikroskopową. |
|
B. Pozytywny wynik testu odczynnikiem Lugola (zabarwienie ciemnoniebieskie do lekko czerwonego) |
|
Stopień czystości (wszystkie wartości obliczone dla bezwodnej substancji z wyjątkiem strat podczas suszenia) | |
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 15,0 % dla skrobi zbożowej Nie więcej niż 21,0 % dla skrobi ziemniaczanej Nie więcej niż 18,0 % dla innych rodzajów skrobi |
Grupy karboksylowe | Nie więcej niż 1,3 % |
Grupy acetylowe | Nie więcej niż 2,5 mg/kg |
Ditlenek siarki |
Nie więcej niż 50 mg/kg dla modyfikowanej skrobi zbożowej Nie więcej niż 10 mg/kg dla innych modyfikowanych rodzajów skrobi (jeśli nie jest podane inaczej) |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
E 1452 SÓL GLINOWA OKTENYLOBURSZTYNIANU SKROBIOWEGO
Synonimy | SAOS |
Definicja | Sól glinowa oktenylobursztynianu skrobiowego to skrobia estryfikowana bezwodnikiem oktenylobursztynowym i poddana działaniu siarczanu glinu |
Opis | Biały lub prawie biały proszek, lub granulki, lub (jeżeli poddano wstępnemu żelowaniu) płatki, bezpostaciowy proszek lub gruboziarniste cząsteczki |
Identyfikacja | |
A. Jeżeli nie było wstępnego żelowania: w badaniu mikroskopowym |
|
B. Dodatni wynik barwienia jodyną (ciemnoniebieski do jasnoczerwonego) |
|
Czystość | |
(wszystkie wartości w przeliczeniu na bezwodną masę z wyjątkiem ubytku po suszeniu) |
|
Ubytek po suszeniu | Nie więcej niż 21 % |
Grupy oktenylobursztynowe | Nie więcej niż 3 % |
Pozostałości kwasu oktenylobursztynowego |
Nie więcej niż 0,3 % |
Dwutlenek siarki | Nie więcej niż 50 mg/kg dla modyfikowanej skrobi zbożowej |
Nie więcej niż 10 mg/kg dla innych modyfikowanych skrobi, chyba że wyraźnie określone | |
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
Glin | Nie więcej niż 0,3 % |
E 1505 CYTRYNIAN TRIETYLU
Synonim | Cytrinian etylu |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | 2-hydroksy-1,2,3-propanotrikarboksylan trietylu |
EINECS | 201-070-7 |
Wzór chemiczny | C12H20O7 |
Masa cząsteczkowa | 276,29 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,0 % |
Opis | Bezwonna, praktycznie bezbarwna, oleista ciecz |
Identyfikacja | |
A. Ciężar właściwy | d2525: 1,135-1,139 |
B. Współczynnik załamania | [n]D20: 1,439-1,441 |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 0,25 % (metoda Karla Fischera) |
Kwasowość | Nie więcej niż 0,02 % (jako kwas cytrynowy) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 1517 DIOCTAN GLICEROLU | |
SYNONIMY | Diacetyna |
Definicje | Dioctan glicerolu składa się głównie z mieszaniny 1,2- i 1,3-dioctanów gliceryny, z niewielką ilością mono- i triestrów |
Nazwy chemiczne | Dioctan glicerolu |
dioctan 1,2,3-propanotriolu | |
Wzór chemiczny | C7H12O5 |
Masa cząsteczkowa | 176,17 |
Oznaczenie | Nie mniej niż 94,0 % |
Opis | Klarowna, bezbarwna, higroskopijna, czasem oleista ciecz o słabym tłuszczowym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalna w wodzie. Mieszalna z etanolem. |
B. Pozytywne badania na glicerynę i octan | |
C. Ciężar właściwy | d2020: 1,175 - 1,195 |
D. Zakres wrzenia | Pomiędzy 259 i 261 °C |
Czystość | |
Całkowity popiół | Nie więcej niż 0,02 % |
Kwasowość | Nie więcej niż 0,4 % (jako kwas octowy) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 1518 TRIOCTAN GLICEROLU
Synonim | Triacetyna |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Trioctan glicerolu |
EINECS | 203-051-9 |
Wzór chemiczny | C9H14O6 |
Masa cząsteczkowa | 218,21 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 98,0 % |
Opis | Bezbarwna, nieco oleista ciecz o lekkim, tłuszczowym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność octanu i glicerolu |
|
B. Współczynnik załamania | Między 1,429 a 1,431 w temperaturze 25 °C |
C. Ciężar właściwy (25°C /25°C) | Między 1,154 a 1,158 |
D. Zakres temperatur wrzenia | Między 258 a 270 °C |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 0,2 % (metoda Karla Fischera) |
Popiół zasiarczony | Nie więcej niż 0,02 % (jako kwas cytrynowy) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 1519 ALKOHOL BENZYLOWY | |
SYNONIMY | Fenylokarbinol |
Alkohol fenylometylowy | |
Benzenometanol | |
Alfahydroksytoluen | |
Definicje | |
Nazwy chemiczne | Alkohol benzylowy |
Fenylometanol | |
Wzór chemiczny | C7H8O |
Masa cząsteczkowa | 108,14 |
Oznaczenie | Nie mniej niż 98,0 % |
Opis | Bezbarwna klarowna ciecz, o słabym aromatycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, etanolu i eterze |
B. współczynnik załamania światła |
[n] D20: 1,538 - 1,541 |
C. Ciężar właściwy | d2525: 1,042 - 1,047 |
D. Pozytywne nadanie na nadtlenki |
|
Czystość | |
Zakres destylacji | Nie mniej niż 95 % obj. Destyluje pomiędzy 202 i 208 °C |
Liczba kwasowa | Nie więcej niż 0,2 % |
Aldehydy | Nie więcej niż 0,2 % obj. (jako benzaldehyd) |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 1520 PROPANODIOL-1,2
Synonim | Glikol propylenowy |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | 1,2-dihydroksypropan, 2-propanol |
EINECS | 200-338-0 |
Wzór chemiczny | C3H8O2 |
Masa cząsteczkowa | 76,10 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,5 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Klarowna, bezbarwna, higroskopijna, lepka ciecz |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, etanolu i acetonie |
B. Ciężar właściwy | d2020: 1,035-1,040 |
C. Współczynnik załamania | [n]20D: 1,431-1,433 |
Stopień czystości | |
Zakres temperatur destylacji | 99 % v/v roztwór destylowuje w temperaturze między 185 a 189 °C |
Popiół zasiarczony | Nie więcej niż 0,07 % |
Woda | Nie więcej niż 1,0 % (metoda Karla Fischera) |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 170i) WĘGLAN WAPNIA
Kryteria czystości dla tego dodatku są takie same, co kryteria ustalone w Załączniku do dyrektywy 95/45/WE ustanawiającej szczególne kryteria czystości dotyczące barwników stosowanych w środkach spożywczych(1).
______
(1) Dz.U. L 226 z 22.9.1995, str. 13.
E 353 KWAS METAWINOWY | |
Synonimy | Kwas diwinowy |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Kwas metawinowy |
Wzór chemiczny | C4H6O6 |
Oznaczenie | Nie mniej niż 99,5 % |
Opis | W formie krystalicznej lub formie proszku, o barwie białej lub żółtawej. Bardzo łatwo topnieje, ze słabym zapachem karmelu |
Identyfikacja | |
A. | Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie i alkoholu etylowym |
B. | Umieścić próbkę 1 do 10 mg substancji w próbówce wraz z 2 mg skondensowanego kwasu siarkowego oraz 2 kroplami odczynnika siarkowo-rezorcynowego. Przy podgrzaniu do 150 °C pojawia się intensywne fioletowe zabarwienie |
Stopień czystości | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 354 WINIAN WAPNIA | |
Synonimy | Winian L-wapnia |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Diwodzian wapna L(+)-2,3-diwodotlenkobutanodoiatu |
Wzór chemiczny | C4H4CaO6 · 2H2O |
Masa cząsteczkowa | 224,18 |
Oznaczenie | Nie mniej niż 98,0 % |
Opis | Drobny krystaliczny proszek, o barwie białej lub białawej |
Identyfikacja | |
A. Słabo rozpuszczalny w wodzie. Rozpuszczalność ok. 0.01 g/100 ml wody (20 °C). Częściowo rozpuszczalny w alkoholu etylowym. Słabo rozpuszczalny w eterze dietylu. Rozpuszczalny w kwasach. |
|
B. Specyficzna rotacja [α]20D | + 7,0° do + 7,4° (0,1 % w 1N roztworze HCl) |
C. pH 5 % rozcieńczonej substancji |
Między 6,0 a 9,0 |
Stopień czystości | |
Sulfaty (jak H2SO4) | Nie więcej niż 1 g/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 356 ADYPINIAN SODU | |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Adypinian sodu |
EINECS | 231-293-5 |
Wzór chemiczny | C6H8Na2O4 |
Masa cząsteczkowa | 190,11 |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99,0 % (na bazie bezwodnej) |
Opis | Białe, bezwonne kryształy lub krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Temperatury topnienia | Między 151 a 152 °C (dla kwasu adypinowego) |
B. Rozpuszczalność | Ok. 50 g/100 ml wody (20 °C) |
C. Test na obecność sodu | |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 3 % (Karl Fischer) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 357 ADYPINIAN POTASU | |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Adypinian potasu |
EINECS | 242-838-1 |
Wzór chemiczny | C6H8K2O4 |
Masa cząsteczkowa | 222,32 |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 99,0 % (na bazie bezwodnej) |
Opis | Białe, bezwonne kryształy lub krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Temperatury topnienia | Między 151 a 152 °C (dla kwasu adypinowego) |
B. Rozpuszczalność | Ok. 60 g/100 ml wody (20 °C) |
C. Test na obecność sodu | |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 3 % (Karl Fischer) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 420(i) SORBITOL
Kryteria czystości dla tego dodatku są takie same, co kryteria ustalone w Załączniku do dyrektywy 95/31/WE ustanawiającej szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych(1).
E 420(ii) SYROP SORBITOLOWY
Kryteria czystości dla tego dodatku są takie same, co kryteria ustalone w Załączniku do dyrektywy 95/31/WE ustanawiającej szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych.
E 421 MANNIT
Kryteria czystości dla tego dodatku są takie same, co kryteria ustalone w Załączniku do dyrektywy 95/31/WE ustanawiającej szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych.
____________
(1) Dz.U. L 178 z 28.7.1995, str. 1.
E 425(i) GUMA KONJAC | |
Definicja | Guma Konjac jest rozpuszczalnym w wodzie hydrokoloidem uzyskiwanym z mączki Konjac poprzez ekstrakcję wodną. Mączka Konjac jest nieoczyszczonym produktem surowym uzyskiwanym z korzeni rośliny wieloletniej Amorphophallus konjac. Głównym składnikiem gumy Konjac jest rozpuszczalny w wodzie i mający wysoką masę cząsteczkową glukomanian polisacharydu, składający się z cząsteczek d-mannozy i d-glukozy w proporcji molowej 1,6:1,0, połączonych przez wiązania beta(1-4)-glikozydowe. Krótsze łańcuchy boczne przyczepione są przez wiązania beta(1-3)-glikozydowe, a grupy acetylowe występują losowo w proporcji ok. 1 grupa na 9-19 cząsteczek cukru |
Masa cząsteczkowa | Główny składnik, glukomanian, ma średnią masę cząsteczkową 200.000 do 2.000.000 |
Oznaczenie | Nie mniej niż 75 % wodzianu węgla |
Opis | Proszek barwy od białej przez kremową po jasnobeżową |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozprasza się w zimnej lub ciepłej wodzie formując wysoce lepki roztwór o pH 4,0-7,0 |
B. Tworzenie się żelu | Dodać 5 ml 4 % boranu sodu do 1 % roztworu próbki w próbówce, potem mocno wstrząsnąć. Tworzy się żel |
C. Tworzenie się żelu stabilnego termicznie |
Przygotować 2 % roztwór próbki poprzez podgrzewanie w gorącej kąpieli wodnej przez 30 min., ciągle mieszając, a wtedy schłodzić do temperatury pokojowej. Na każdy gram próbki użyty do przygotowania 30 g 2 % roztworu dodać 1 ml 10 % roztworu węglanu potasu do w pełni uwodnionego roztworu w temperaturze otoczenia. Podgrzać mieszaninę w kąpieli wodnej do 85 °C i utrzymywać w tej temperaturze przez 2 godziny bez mieszania. Pod tymi warunkami formuje się żel stabilny termicznie |
D. Lepkość (roztwór 1 %) | Nie mniej niż 3 kgm-1s-1 przy 25°C |
Stopień czystości | |
Strata przy suszeniu | Nie więcej niż 12 % (105 °C, 5 godzin) |
Skrobia | Nie więcej niż 3 %. |
Białko | Nie więcej niż 3 % (N × 5,7) |
Określić zawartość azotu przy użyciu metody Kjeldahla. Procentowa zawartość azotu w próbce przemnożona przez 5,7 wyznacza zawartość białka w próbce | |
Substancje rozpuszczalne w eterze | Nie więcej niż 0,1 % |
Popioły łącznie | Nie więcej niż 5,0 % (800 °C, 3-4 godz.) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Salmonella spp. | Niewykrywalna w 12,5 g |
E. coli | Niewykrywalne w 5 g |
E 425(ii) GLUKOMANIAN KONJAKU | |
Definicja | Glukomanian Konjaku jest rozpuszczalnym w wodzie hydrokoloidem uzyskiwanym z mączki Konjac poprzez przemywanie alkoholem etylowym z dodatkiem wody. Mączka Konjac jest nieoczyszczonym produktem surowym uzyskiwanym z bulw rośliny wieloletniej Amorphophallus konjac. Głównym składnikiem gumy Konjac jest rozpuszczalny w wodzie i mający wysoką masę cząsteczkową glukomanian polisacharydu, składający się z cząsteczek d-mannozy i d-glukozy w proporcji molowej 1,6:1,0, połączonych przez wiązania beta(1-4)-glikozydowe z odgałęzieniami przy około co 50-60 cząsteczce. Co ok. 19 reszta cukrowa jest acetylowana |
Masa cząsteczkowa | 500.000 do 2.000.000 |
Oznaczenie | Włókno nadające się na cele spożywcze łącznie nie mniej niż 95 % masy odwodnionej |
Opis | Sypki i bezwonny drobnoziarnisty proszek, barwy od białej po jasnobrązową |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozprasza się w zimnej lub ciepłej wodzie formując roztwór o wysokiej lepkości i pH 5,0-7,0. Rozpuszczalność zwiększana jest przez ciepło i mieszanie mechaniczne |
B. Tworzenie się żelu stabilnego termicznie |
Przygotować 2 % roztwór próbki poprzez podgrzewanie w gorącej kąpieli wodnej przez 30 min., ciągle mieszając, a wtedy schłodzić do temperatury pokojowej. Na każdy gram próbki użyty do przygotowania 30 g 2 % roztworu dodać 1 ml 10 % roztworu węglanu potasu do w pełni uwodnionego roztworu w temperaturze otoczenia. Podgrzać mieszaninę w kąpieli wodnej do 85 °C i utrzymywać w tej temperaturze przez 2 godziny bez mieszania. W tych warunkach formuje się żel stabilny termicznie |
C. Lepkość (roztwór 1 %) | Nie mniej niż 20 kgm-1s-1 przy 25 °C |
Stopień czystości | |
Strata przy suszeniu | Nie więcej niż 8 % (105 °C, 3 godz.) |
Skrobia | Nie więcej niż 1 %. |
Białko | Nie więcej niż 1,5 % (N × 5,7) |
Określić zawartość azotu przy użyciu metody Kjeldahla. Procentowa zawartość azotu w próbce przemnożona przez 5,7 wyznacza zawartość białka w próbce | |
Substancje rozpuszczalne w eterze | Nie więcej niż 0,5 % |
Siarczyny (jak SO2) | Nie więcej niż 4 mg/kg |
Chlorki | Nie więcej niż 0,02 % |
Rozpuszczalność w 50 % alkoholu | Nie więcej niż 2 % próbki |
Popioły łącznie | Nie więcej niż 2,0 % (800 °C, 2-3 godz.) |
Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Salmonella spp. | Niewykrywalna w 12,5 g |
E. coli | Niewykrywalne w 5 g |
HEMICELULOZA SOJOWA E 426 | |
Synonimy | |
Definicja | Hemiceluloza sojowa jest oczyszczonym, rozpuszczalnym w wodzie polisacharydem uzyskiwanym z naturalnych włókien sojowych za pomocą ekstrakcji gorącą wodą |
Nazwy chemiczne | Rozpuszczalne w wodzie polisacharydy sojowe |
Rozpuszczalne w wodzie włókna sojowe | |
Analiza | Nie mniej niż 74 % węglowodanów |
Opis | Biały, sypki proszek suszony natryskowo |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w gorącej i zimnej wodzie, nie tworzy żelu. |
pH 1 % roztworu | 5,5 ± 1,5 |
B. Lepkość 10 % roztworu | Nie więcej niż 200 mPa.s |
Czystość | |
Ubytek po suszeniu | Nie więcej niż 7 % (105 °C, 4 godziny) |
Białko | Nie więcej niż 14 % |
Popiół całkowity | Nie więcej niż 9,5 % (600 °C, 4 godziny) |
Arsen | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ogólna liczba drobnoustrojów | Nie więcej niż 3.000 kolonii w 1 g |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 100 kolonii w 1 g |
E. coli | Nieobecne w 10 g |
E 504(ii) WĘGLAN WODOROTLENKU MAGNEZU | |
Synonimy | Węglan wodorowy magnezu, podwęglan magnezu (lekki lub ciężki), uwodniony podstawowy węglan magnezu, wodorotlenek węglanu magnezu |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Uwodniony wodorotlenek węglanu magnezu |
EINECS | 235-192-7 |
Wzór chemiczny | 4MgCO3Mg(OH)25H2O |
Masa cząsteczkowa | 485 |
Oznaczenie | Zawartość magnezu nie mniej niż 40,0 % i nie więcej niż 45 % w przeliczeniu na MgO |
Opis | Biała, lekka, krucha masa albo gruboziarnisty biały proszek |
Identyfikacja | |
A. Testy na obecność magnezu i węglanu |
|
B. Rozpuszczalność | Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w alkoholu etylowym |
Stopień czystości | |
Kwasy nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,05 % |
Substancje rozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 1,0 % |
Wapno | Nie więcej niż 1,0 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 553b TALK | |
Synonimy | Talk |
Definicja | Naturalnie spotykana forma uwodnionego krzemianu magnezu, zawierająca zróżnicowane proporcje takich pokrewnych minerałów jak alfa-kwarc, kalcyt, chloryt, dolomit, magnezyt i flogopit |
Nazwa związku chemicznego | Wodorowy metakrzemian magnezu |
EINECS | 238-877-9 |
Wzór chemiczny | Mg3(Si4O10)(OH)2 |
Masa cząsteczkowa | 379,22 |
Opis | Lekki, jednolity proszek barwy białej lub prawie białej, lepki w dotyku |
Identyfikacja | |
A. Absorpcja podczerwieni |
Szczytowe charakterystyki przy 3.677, 1.018 i 669 cm-1 |
B. Rozproszenie promieni Rentgena | Szczyt przy 9,34 / 4,66 / 3,12 Å |
C. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie i alkoholu etylowym |
Stopień czystości | |
Strata przy suszeniu | Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, 1 godz.) |
Substancje rozpuszczalne w kwasach | Nie więcej niż 6 % |
Substancje rozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % |
Żelazo rozpuszczalne w kwasach | Niewykrywalne |
Arsen | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 554 KRZEMIAN GLINOWY SODU | |
Synonimy | Krzemianoglinian sodu, glinokrzemian sodu, krzemian sodowo-glinowy |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Krzemian glinowy sodu |
Oznaczenie | Zawartość na bazie bezwodnej: |
- w przeliczeniu na SiO2, 66,0-88,0 % | |
- w przeliczeniu na Al2O3, 5,0-15,0 % | |
Opis | Drobny biały, amorficzny proszek lub paciorki |
Identyfikacja | |
A. Testy na obecność sodu, glinu i krzemianu |
|
B. pH 5 % mieszaniny. | 6,5-11,5 |
Stopień czystości | |
Strata przy suszeniu | Nie więcej niż 8,0 % (105 °C, 2 godz.) |
Strata przy spalaniu | 5,0- 11,0 % masy odwodnionej(1.000 °C, stała waga) |
Sód | 5,0- 8,5 % (w przeliczeniu na Na2O) masy odwodnionej |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 555 KRZEMIAN GLINOWY POTASU | |
Synonimy | Mika |
Definicja | Naturalna mika składa się głównie z krzemianu glinowego potasu (muskowitu) |
EINECS | 310-127-6 |
Nazwa związku chemicznego | Krzemian glinowy potasu |
Wzór chemiczny | KAl2[AlSi3O10](OH)2 |
Masa cząsteczkowa | 398 |
Oznaczenie | Zawartość nie mniej niż 98 % |
Opis | Krystaliczne granulki lub proszek barwy od jasnoszarej do białej |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie, rozcieńczonych kwasach oraz rozpuszczalnikach alkalicznych i organicznych |
Stopień czystości | |
Strata przy suszeniu | Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, 2 godz.) |
Antymon | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Cynk | Nie więcej niż 25 mg/kg |
Bar | Nie więcej niż 25 mg/kg |
Chrom | Nie więcej niż 100 mg/kg |
Miedź | Nie więcej niż 25 mg/kg |
Nikiel | Nie więcej niż 50 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 556 KRZEMIAN GLINOWY WAPNIA | |
Synonimy | Glinokrzemian wapnia, krzemianoglinian wapnia, krzemian wapniowo-glinowy |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Krzemian glinowy wapnia |
Oznaczenie | Zawartość na bazie bezwodnej: |
- w przeliczeniu na SiO2, 44,0-50,0 % | |
- w przeliczeniu na Al2O3, 3,0-5,0 % | |
- w przeliczeniu na CaO, 32,0-38,0 % | |
Opis | Delikatny, biały, sypki proszek |
Identyfikacja | |
A. Testy na obecność wapnia, glinu i krzemianu |
|
Stopień czystości | |
Strata przy suszeniu |
Nie więcej niż 10,0 % (105 °C, 2 godz.) |
Strata przy spalaniu |
14,0-18,0 % masy odwodnionej (1.000 °C, stała waga) |
Fluorki | Nie więcej niż 50 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 558 BENTONIT | |
Definicja | Bentonit jest naturalną glinką zawierającą wysoki procent montmorillonitu, rodzimego uwodnionego krzemianu glin, w którym cześć atomów glinu i krzemu została w sposób naturalny zastąpiona przez inne atomy, jak magnezu i żelaza. Między warstwami mineralnymi uwięzione zostały atomy wapnia i sodu. Istnieją cztery powszechnie spotykane rodzaje bentonitu: naturalny bentonit sodowy, naturalny bentonit wapniowy, bentonit sodo-aktywny oraz bentonit kwaso-aktywny |
EINECS | 215-108-5 |
Wzór chemiczny | (Al, Mg)8(Si4O10)4(OH)8 · 12H2O |
Masa cząsteczkowa | 819 |
Oznaczenie | Zawartość montmorillonitu nie mniej niż 80 % |
Opis | Bardzo delikatny proszek lub granulki barwy żółtawobiałej lub białoszarej. Struktura bentonitu umożliwia absorbowanie wody do wewnątrz i na powierzchni zewnętrznej (pęcznienie) |
Identyfikacja | |
A. Test błękitu metylowego |
|
B. Rozproszenie promieni Rentgena |
Szczytowe charakterystyki przy 12,5/15 A |
C. Absorpcja podczerwieni |
Szczyt przy 428/470/530/1.110-1.020/3.750-3.400 cm-1 |
Stopień czystości | |
Strata przy suszeniu | Nie więcej niż 15,0 % (105 °C, 2 godz.) |
Arsen | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 20 mg/kg |
KRZEMIAN GLINU (KAOLIN) E 559 | |
Synonimy | Kaolin, lekki lub ciężki |
Definicja | Uwodniony krzemian glinu (kaolin) jest oczyszczoną białą gliną plastyczną, składającą się z kaolinitu, krzemianu glinowo-potasowego, skalenia i kwarcu. Obróbka nie powinna obejmować prażenia. Naturalna glina kaolinitowa stosowana do produkcji krzemianu glinu może zawierać pewien poziom dioksyn, który nie sprawia, że produkt stanowi zagrożenie dla zdrowia lub jest nieodpowiedni do spożycia przez ludzi. |
Einecs | 215-286-4 (kaolinit) |
Wzór chemiczny | Al2Si2O5(OH)4 (kaolinit) |
Masa cząsteczkowa | 264 |
Analiza | Zawiera nie mniej niż 90 % (suma dwutlenku krzemu i tlenku glinu, po prażeniu) |
Dwutlenek krzemu (SiO2) pomiędzy 45 a 55 % | |
Tlenek glinu (Al2O3) pomiędzy 30 a 39 % | |
Opis | Drobny, biały lub biało-szary mazisty proszek. Kaolin składa się z przypadkowo ułożonych stosów płatków kaolinitu lub pojedynczych płatków sześciokątnych. |
Identyfikacja | |
A. Dodatni wynik testu dla tlenku glinu oraz krzemianu | |
B. Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego | Charakterystyczne piki przy 7,18/3,58/2,38/1,78 |
C. Absorpcja w podczerwieni | Piki przy 3.700 i 3.620 cm-1 |
Czystość | |
Ubytek po prażeniu | Pomiędzy 10 i 14 % (1.000 °C, stała masa) |
Substancja rozpuszczalna w wodzie | Nie więcej niż 0,3 % |
Substancja rozpuszczalna w kwasie | Nie więcej niż 2 % |
Żelazo | Nie więcej niż 5 % |
Tlenek potasu (K2O) | Nie więcej niż 5 % |
Węgiel | Nie więcej niż 0,5 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 620 KWAS GLUTAMINOWY | |
Synonimy | L-kwas glutaminowy, L-alfa-kwas glutaminowy |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | L-kwas glutaminowy, L-2-kwas amino-pentanedowy |
EINECS | 200-293-7 |
Wzór chemiczny | C5H9NO4 |
Masa cząsteczkowa | 147,13 |
Oznaczenie | Zawartość na bazie bezwodnej 99-101 % |
Opis | Białe kryształy lub krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Test na obecność kwasu glutaminowego przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej |
|
B. Specyficzna rotacja [α]D20 | Między + 31,5° a + 32,2° |
(10 % roztwór (masa odwodniona) w 2N HCl, próbówka 200 mm) | |
C. pH saturowanego roztworu | 3,0-3,5 |
Stopień czystości | |
Strata przy suszeniu | Nie więcej niż 0,2 % (80 °C, 3 godz.) |
Popiół siarkowy | Nie więcej niż 0,2 % |
Chlorki | Nie więcej niż 0,2 % |
Kwas pirolidonowo-karboksylowy | Nie więcej niż 0,2 % |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 621 GLUTAMIT MONOSODOWY | |
Synonimy | glutamit sodowy, MSG |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Monowodzian L-glutamitu monosodowego |
EINECS | 205-538-1 |
Wzór chemiczny | C5H8NaNO4 · H2O |
Masa cząsteczkowa | 187,13 |
Oznaczenie | Zawartość na bazie bezwodnej 99-101 % |
Opis | Białe, praktycznie bezwonne kryształy lub krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Test na obecność sodu | |
B. Test na obecność kwasu glutaminowego przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej |
|
C. Specyficzna rotacja [α]D20 | Między + 24,8° a + 25,3° |
(10 % roztwór (masa odwodniona) w 2N HCl, próbówka 200 mm) | |
D. pH 5 % roztworu | 6,7-7,2 |
Stopień czystości | |
Strata przy suszeniu | Nie więcej niż 0,5 % (98 °C, 5 godz.) |
Chlorki | Nie więcej niż 0,2 % |
Kwas pirolidonowo-karboksylowy | Nie więcej niż 0,2 % |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 622 GLUTAMIT MONOPOTASOWY | |
Synonimy | glutamit potasowy, MPG |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Monowodzian L-glutamitu monopotasowego |
EINECS | 243-094-4 |
Wzór chemiczny | C5H8KNO4·H2O |
Masa cząsteczkowa | 203,24 |
Oznaczenie | Zawartość na bazie bezwodnej 99,0-101,0 % |
Opis | Białe, praktycznie bezwonne kryształy lub krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Test na obecność sodu | |
B. Test na obecność kwasu glutaminowego przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej |
|
C. Specyficzna rotacja [α]D20 | Między + 22,5° a + 24,0° |
(10 % roztwór (masa odwodniona) w 2N HCl, próbówka 200 mm) | |
D. pH 2 % roztworu | 6,7-7,3 |
Stopień czystości | |
Strata przy suszeniu | Nie więcej niż 0,2 % (80 °C, 5 godz.) |
Chlorki | Nie więcej niż 0,2 % |
Kwas pirolidonowo-karboksylowy | Nie więcej niż 0,2 % |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 623 DIGLUTAMIT WAPNIOWY | |
Synonimy | glutamit wapniowy |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Monowodzian di-L-glutamitu |
EINECS | 242-905-5 |
Wzór chemiczny | C10H16CaN2O8 · x H2O (x = 0, 1, 2 lub 4) |
Masa cząsteczkowa | 332,32 (substancja odwodniona) |
Oznaczenie | Zawartość na bazie bezwodnej 98-102 % |
Opis | Białe, praktycznie bezwonne kryształy lub krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Test na obecność sodu | |
B. Test na obecność kwasu glutaminowego przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej |
|
C. Specyficzna rotacja [α]D20 | Między + 27,4° a + 29,2° (dla diglutamitu wapniowego x = 4) (10 % roztwór (masa odwodniona) w 2N HCl, próbówka 200 mm) |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 19,0 % (dla diglutamitu wapniowego x = 4) (Karl Fischer) |
Chlorki | Nie więcej niż 0,2 % |
Kwas pirolidonowo-karboksylowy | Nie więcej niż 0,2 % |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 624 GLUTAMIT MONOAMONOWY | |
Synonimy | glutamit amonowy |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Monowodzian L-glutamitu monoamonowego |
EINECS | 242-413-0 |
Wzór chemiczny | C5H12N2O4· H2O |
Masa cząsteczkowa | 182,18 |
Oznaczenie | Zawartość na bazie bezwodnej 99-101 % |
Opis | Białe lub białawe, praktycznie bezwonne kryształy lub proszek |
Identyfikacja | |
A. Test na obecność magnezu | |
B. Test na obecność kwasu glutaminowego przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej |
|
C. Specyficzna rotacja [α]D20 |
Między + 25,4° a + 26,4° (10 % roztwór (masa odwodniona) w 2N HCl, próbówka 200 mm) |
D. pH 5 % roztworu | 6,0-7,0 |
Stopień czystości | |
Strata przy suszeniu | Nie więcej niż 0,5 % (50 °C, 4 godz.) |
Popiół siarkowy | Nie więcej niż 0,1 % |
Kwas pirolidonowo-karboksylowy | Nie więcej niż 0,2 % |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 625 DIGLUTAMIT MAGNEZOWY | |
Synonimy | glutamit magnezowy |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | tetrawodzian di-L-glutamitu monomagnezowego |
EINECS | 242-413-0 |
Wzór chemiczny | C10H16MgN2O8 · 4H2O |
Masa cząsteczkowa | 388, 62 |
Oznaczenie | Zawartość na bazie bezwodnej 95,0-105,0 % |
Opis | Białe, praktycznie bezwonne kryształy lub krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Test na obecność amonu | |
B. Test na obecność kwasu glutaminowego przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej |
|
C. Specyficzna rotacja [α]D20 | Między + 23,8° a + 24,4° |
(10 % roztwór (masa odwodniona) w 2N HCl, próbówka 200 mm) | |
D. pH 2 % roztworu | 6,4-7,5 |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 24,0 % (Karl Fischer) |
Chlorki | Nie więcej niż 0,2 % |
Kwas pirolidonowo-karboksylowy | Nie więcej niż 0,2 % |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 626 KWAS GUANYLOWY | |
Synonimy | Kwas guanylowy |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Kwas monofosforowo-5'-guanozynowy |
EINECS | 201-598-8 |
Wzór chemiczny | C10H14N5O8P |
Masa cząsteczkowa | 363,22 |
Oznaczenie | Zawartość na bazie bezwodnej nie mniej niż 97,0 % |
Opis | Białe lub bezbarwne, bezwonne kryształy lub biały krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Test na obecność rybozy oraz organicznego fosforu |
|
B. pH 0,25 % roztworu | 1,5-2,5 |
C. Spektometria | Maksymalna absorpcja 20 mg/l roztworu 0,01N HCl przy 256 nm |
Stopień czystości | |
Strata przy suszeniu | Nie więcej niż 1,5 % (120 °C, 4 godz.) |
Inne nukleotydy | Niewykrywalne przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 627 GUANYLAT DISODOWY | |
Synonimy | Guanylat sodowy, 5'-guanyl sodowy |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | 5'-guazynowy monofosforan disodowy |
EINECS | 221-849-5 |
Wzór chemiczny | C10H12N5Na2O8P · x H2O (x = ok. 7) |
Masa cząsteczkowa | 407,19 (substancja odwodniona) |
Oznaczenie | Zawartość na bazie bezwodnej nie mniej niż 97,0 % |
Opis | Białe lub bezbarwne, bezwonne kryształy lub biały krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Test na obecność rybozy, sodu oraz organicznego fosforu |
|
B. pH 5 % roztworu | 7,0-8,5 |
C. Spektometria | Maksymalna absorpcja 20 mg/l roztworu 0,01N HCl przy 256 nm |
Stopień czystości | |
Strata przy suszeniu | Nie więcej niż 25 % (120 °C, 4 godz.) |
Inne nukleotydy | Niewykrywalne przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 628 GUANYLAT DIPOTASOWY | |
Synonimy | Guanylat potasowy, 5'-guanyl potasowy |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | 5'-guazynowy monofosforan dipotasowy |
EINECS | 226-914-1 |
Wzór chemiczny | C10H12K2N5O8P |
Masa cząsteczkowa | 439,40 |
Oznaczenie | Zawartość na bazie bezwodnej nie mniej niż 97,0 % |
Opis | Białe lub bezbarwne, bezwonne kryształy lub biały krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Test na obecność rybozy, potasu oraz organicznego fosforu |
|
B. pH 5 % roztworu | 7,0-8,5 |
C. Spektometria | Maksymalna absorpcja 20 mg/l roztworu 0,01N HCl przy 256 nm |
Stopień czystości | |
Strata przy suszeniu | Nie więcej niż 5 % (120 °C, 4 godz.) |
Inne nukleotydy | Niewykrywalne przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 629 GUANYLAT WAPNIOWY | |
Synonimy | 5'-guanylat wapniowy |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | 5'-guazynowy monofosforan wapniowy |
Wzór chemiczny | C10H12CaN5O8P·nH2O |
Masa cząsteczkowa | 401,20 (substancja odwodniona) |
Oznaczenie | Zawartość na bazie bezwodnej nie mniej niż 97,0 % |
Opis | Białe lub bezbarwne, bezwonne kryształy lub proszek |
Identyfikacja | |
A. Test na obecność rybozy, wapnia oraz organicznego fosforu |
|
B. pH 0,05 % roztworu | 7,0-8,0 |
C. Spektometria | Maksymalna absorpcja 20 mg/l roztworu 0,01N HCl przy 256 nm |
Stopień czystości | |
Strata przy suszeniu | Nie więcej niż 23,0 % (120 °C, 4 godz.) |
Inne nukleotydy | Niewykrywalne przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 630 KWAS INOZYNOWY | |
Synonimy | Kwas 5'-inozynowy |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | 5'-inozynowy kwas monofosforowy |
EINECS | 205-045-1 |
Wzór chemiczny | C10H13N4O8P |
Masa cząsteczkowa | 348,21 |
Oznaczenie | Zawartość na bazie bezwodnej nie mniej niż 97,0 % |
Opis | Białe lub bezbarwne, bezwonne kryształy lub proszek |
Identyfikacja | |
A. Test na obecność rybozy oraz organicznego fosforu |
|
B. pH 5 % roztworu | 1,0-2,0 |
C. Spektometria | Maksymalna absorpcja 20 mg/l roztworu 0,01N HCl przy 250 nm |
Stopień czystości | |
Strata przy suszeniu | Nie więcej niż 3,0 % (120 °C, 4 godz.) |
Inne nukleotydy | Niewykrywalne przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 631 INOZYN DISODOWY | |
Synonimy | Inozyn sodowy, 5'-inozyn sodowy |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | 5'-inozyn monofosforowy disodowy |
EINECS | 225-146-4 |
Wzór chemiczny | C10H11N4Na2O8P · H2O |
Masa cząsteczkowa | 392,17 (substancja odwodniona) |
Oznaczenie | Zawartość na bazie bezwodnej nie mniej niż 97,0 % |
Opis | Białe lub bezbarwne, bezwonne kryształy lub proszek |
Identyfikacja | |
A. Test na obecność rybozy, sodu oraz organicznego fosforu |
|
B. pH 5 % roztworu | 7,0-8,5 |
C. Spektometria | Maksymalna absorpcja 20 mg/l roztworu 0,01N HCl przy 250 nm |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 28,5 % (Karl Fischer) |
Inne nukleotydy | Niewykrywalne przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 632 INOZYN DIPOTASOWY | |
Synonimy | Inozyn potasowy, 5'-inozyn potasowy |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | 5'-inozyn monofosforowy dipotasowy |
EINECS | 243-652-3 |
Wzór chemiczny | C10H11K2N4O8P |
Masa cząsteczkowa | 424,39 |
Oznaczenie | Zawartość na bazie bezwodnej nie mniej niż 97,0 % |
Opis | Białe lub bezbarwne, bezwonne kryształy lub proszek |
Identyfikacja | |
A. Test na obecność rybozy, potasu oraz organicznego fosforu |
|
B. pH 5 % roztworu | 7,0-8,5 |
C. Spektometria | Maksymalna absorpcja 20 mg/l roztworu 0,01N HCl przy 250 nm |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 10,0 % (Karl Fischer) |
Inne nukleotydy | Niewykrywalne przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 633 INOZYN WAPNIOWY | |
Synonimy | 5'-inozyn wapniowy |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | 5'-inozyn monofosforowy wapniowy |
Wzór chemiczny | C10H11CaN4O8P · nH2O |
Masa cząsteczkowa | 386,19 (substancja odwodniona) |
Oznaczenie | Zawartość na bazie bezwodnej nie mniej niż 97,0 % |
Opis | Białe lub bezbarwne, bezwonne kryształy lub proszek |
Identyfikacja | |
A. Test na obecność rybozy, wapnia oraz organicznego fosforu |
|
B. pH 5 % roztworu | 7,0-8,0 |
C. Spektometria | Maksymalna absorpcja 20 mg/l roztworu 0,01N HCl przy 250 nm |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 23,0 % (Karl Fischer) |
Inne nukleotydy | Niewykrywalne przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 634 5'-RYBONUKLEOTYD WAPNIOWY | |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Nazwa związku chemicznego. 5'-rybonukleotyd wapniowy to zasadniczo mieszanina 5'-inozynu monofosforowego wapniowego oraz 5'-guazynu monofosforanowego wapniowego |
Wzór chemiczny | C10H11N4CaO8P · nH2O i |
C10H12N5CaO8P · nH2O | |
Oznaczenie | Zawartość obu głównych składników nie mniej niż 97,0 %, w tym każdego z nich nie mniej niż 47,0 % i nie więcej niż 53 %, w każdym przypadku na bazie bezwodnej |
Opis | Białe lub prawie białe, bezwonne kryształy lub proszek |
Identyfikacja | |
A. Test na obecność rybozy, wapnia oraz organicznego fosforu |
|
B. pH 0,05 % roztworu | 7,0-8,0 |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 23,0 % (Karl Fischer) |
Inne nukleotydy | Niewykrywalne przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 635 5'-RYBONUKLEOTYD DISODOWY | |
Synonimy | 5'-rybonukleotyd sodowy |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | 5'-rybonukleotyd disodowy to zasadniczo mieszanina 5'-inozynu monofosforowego disodowego oraz. 5'-guazynu monofosforowego disodowego |
Wzór chemiczny | C10H11N4O8P · nH2O i |
C10H12N5Na2O8P · nH2O | |
Oznaczenie | Zawartość obu głównych składników nie mniej niż 97,0 %, w tym każdego z nich nie mniej niż 47,0 % i nie więcej niż 53 %, w każdym przypadku na bazie bezwodnej |
Opis | Białe lub prawie białe, bezwonne kryształy lub proszek |
Identyfikacja | |
A. Test na obecność rybozy, sodu oraz organicznego fosforu |
|
B. pH 5 % roztworu | 7,0-8,5 |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 26,0 % (Karl Fischer) |
Inne nukleotydy | Niewykrywalne przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 905 WOSK MIKROKRYSTALICZNY | ||
Synonimy | wosk z ropy naftowej | |
Definicja | Wosk mikrokrystaliczny to rafinowana mieszanina ciężkich, saturowanych węglowodorów, głównie rozgałęzionej parafiny uzyskiwanej z ropy naftowej | |
Opis | Bezbarwny wosk, barwy od białej do bursztynowej | |
Identyfikacja | ||
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w alkoholu etylowym | |
B. Współczynnik załamania światła. |
n D100 1,434-1,448 | |
Stopień czystości | ||
Masa cząsteczkowa | Średnio nie mniej niż 500 | |
Lepkość przy 100 °C | Nie mniej niż 1,1. 10-5 m2s-1 | |
Pozostałości spalania | Nie więcej niż 0,1 % | |
Liczba węglowa przy 5 % punkcie destylacji | Nie więcej niż 5 % cząsteczek z liczbą węglową poniżej 25 | |
Kolor | Przechodzi test | |
Siarka | Nie więcej niż 0,4 % | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 3 mg/kg | |
Policykliczne składniki aromatyczne | Policykliczne węglowodory aromatyczne, uzyskiwane za pomocą ekstrakcji przy użyciu siarkotlenku dimetylu, powinny spełniać następujące limity absorpcji: | |
nm | Maksymalna absorpcja na cm długości ścieżki | |
280-2.890,15 | ||
290-2.990,12 | ||
300-359 | 0,08 | |
360-400 | 0,02 | |
E 907 UWODORNIONY POLI-1-DECEN | ||
Synonimy | Uwodorniony polidec-1-en | |
uwodorniona poli-alfa-olefina | ||
Definicje | ||
Wzór chemiczny | C10nH20n + 2 gdzie n = 3-6 | |
Masa cząsteczkowa | 560 (średnio) | |
Oznaczenie | Nie mniej niż 98,5 % uwodornionego pol-1-decenu, posiadającego następujący rozkład oligomerów: | |
C30: 13 - 37 % | ||
C40: 35 - 70 % | ||
C50: 9 - 25 % | ||
C60: 1 - 7 % | ||
Opis | Bezbarwny, bezwonny, ciecz lepka | |
Identyfikacja | ||
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie; słabo rozpuszczalny w etanolu; rozpuszczalny w toluenie | |
B. Spalanie | Spala się jasnym płomieniem o zapachu charakterystycznym podobnym do parafiny | |
Czystość | ||
Lepkość | Pomiędzy 5,7 × 10-6 i 6,1 × 10-6 m2s-1 w 100 °C | |
Związki o liczbie węgla mniejszej niż 30 | Nie więcej niż 1,5 % | |
Łatwo karbonizowane substancje | Po 10 minutach wytrząsania w kąpieli wodnej, probówka z kwasem siarkowym z 5gramową próbką uwodornionego poli-1-decenu nie jest ciemniejsza niż bardzo słaby słomiany kolor | |
Nikiel | Nie więcej niż 1 mg/kg | |
Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg |
E 912 ESTRY KWASU MONTANOWEGO | |
Definicja | Kwasy i/lub estry montanowe z etylenem glikolu i/lub 1,3-butanediolem i/lub glicerolem |
Nazwa związku chemicznego | Estry kwasu montanowego |
Opis | Płatki, proszek, granulki lub kuleczki, barwy od prawie białej do żółtawej |
Identyfikacja | |
A. Gęstość (20 °C) | 0,98-1,05 |
B. Temperatura kroplenia | Powyżej 77 °C |
Stopień czystości | |
Wartość kwasowa | Nie więcej niż 40 |
Glicerol | Nie więcej niż 1 % (przy chromatografii gazowej) |
Inne poliale | Nie więcej niż 1 % (przy chromatografii gazowej) |
Inne rodzaje wosków | Niewykrywalne (przy skanującej kalorymetrii różnicowej oraz spektroskopii w podczerwieni) |
Arsen | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Chrom | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 914 OKSYDOWANY WOSK POLIETYLENOWY | |
Definicja | Produkt reakcji polarnych przy łagodnej oksydacji polietylenu |
Nazwa związku chemicznego | Oksydowany polietylen |
Opis | Płatki, proszek, granulki lub kuleczki, barwy prawie białej |
Identyfikacja | |
A. Gęstość (20 °C) | 0,92-1,05 |
B. Temperatura kroplenia | Powyżej 95 °C |
Stopień czystości | |
Wartość kwasowa | Nie więcej niż 70 |
Lepkość przy 120 °C | Nie mniej niż 8,1 · 10-5 m2s-1 |
Inne rodzaje wosków | Niewykrywalne (przy skanującej kalorymetrii różnicowej oraz spektroskopii w podczerwieni) |
Tlen | Nie więcej niż 9,5 % |
Chrom | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
E 950 ACESULFAM K
Kryteria czystości dla tego dodatku są takie same, co kryteria ustalone w Załączniku do dyrektywy 95/31/WE ustanawiającej szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych.
E 951 ASPARTAM
Kryteria czystości dla tego dodatku są takie same, co kryteria ustalone w Załączniku do dyrektywy 95/31/WE ustanawiającej szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych.
E 953 IZOMALT
Kryteria czystości dla tego dodatku są takie same, co kryteria ustalone w Załączniku do dyrektywy 95/31/WE ustanawiającej szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych, zmienionej dyrektywą 98/66/WE.
E 957 TAUMATYNA
Kryteria czystości dla tego dodatku są takie same, co kryteria ustalone w Załączniku do dyrektywy 95/31/WE ustanawiającej szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych.
E 959 NEOHESPERYDYNA DC
Kryteria czystości dla tego dodatku są takie same, co kryteria ustalone w Załączniku do dyrektywy 95/31/WE ustanawiającej szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych.
E 965(i) MALTITOL
Kryteria czystości dla tego dodatku są takie same, co kryteria ustalone w Załączniku do dyrektywy 95/31/WE ustanawiającej szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych.
E 965(ii) SYROP MALTITOLOWY
Kryteria czystości dla tego dodatku są takie same, co kryteria ustalone w Załączniku do dyrektywy 95/31/WE ustanawiającej szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych.
E 966 LAKTITOL
Kryteria czystości dla tego dodatku są takie same, co kryteria ustalone w Załączniku do dyrektywy 95/31/WE ustanawiającej szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych.
E 967 KSYLITOL
Kryteria czystości dla tego dodatku są takie same, co kryteria ustalone w Załączniku do dyrektywy 95/31/WE ustanawiającej szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych.
E 650 OCTAN CYNY | |
Synonimy | Kwas octowy, sól cynku, dihydrat |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Dihydrat octanu cyny |
Wzór chemiczny | C4H6O4 Zn. 2H2O |
Masa cząsteczkowa | 219,51 |
Oznaczanie analityczne | Zawartośćnie mniejsza niż 98 % i nie większa niż 102 % C4H6O4 Zn. 2H2O |
Opis | Bezbarwne kryształki lub drobny proszek w kolorze złamanej bieli |
Identyfikacja | |
A. Dodatnie testy dla octanu i cyny | |
B. pH 5 % roztworu | Między 6,0 i 8,0 |
Stopień czystości | |
Substancje nierozpuszczalne | Nie więcej niż 0,005 % |
Chlorki | Nie więcej niż 50 mg/kg |
Siarczany | Nie więcej niż 100 mg/kg |
Zasady i ziemie alkaliczne | Nie więcej niż 0,2 % |
Lotne zanieczyszczenia organiczne | Przeszedł test |
Żelazo | Nie więcej niż 50 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 943a BUTAN | |
Synonimy | n-butan |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Butan |
Wzór chemiczny | CH3CH2CH2CH3 |
Masa cząsteczkowa | 58,12 |
Oznaczanie analityczne | Zawartość nie mniej niż 96 % |
Opis | Bezbarwny gaz lub ciecz o łagodnym, charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Ciśnienie pary | 108,935 kPa w temperaturze 20 °‹C |
Stopień czystości | |
Metan | Nie więcej niż 0,15 % v/v |
Etan | Nie więcej niż 0,5 % v/v |
Propan | Nie więcej niż 1,5 % v/v |
Izobutan | Nie więcej niż 3,0 % v/v |
1,3-butadien | Nie więcej niż 0,1 % v/v |
Wilgotność | Nie więcej niż 0,005 % |
E 943b IZOBUTAN | |
Synonimy | 2-methyl propan |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | 2-methyl propan |
Wzór chemiczny | (CH3)CH2CH3 |
Masa cząsteczkowa | 58,12 |
Oznaczanie analityczne | Zawartośćnie mniejsza niż 94 % |
Opis | Bezbarwny gaz lub ciecz o łagodnym, charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Ciśnienie pary | 205,465 kPa w temperaturze 20 °‹C |
Stopień czystości | |
Metan | Nie więcej niż 0,15 % v/v |
Etan | Nie więcej niż 0,5 % v/v |
Propan | Nie więcej niż 2,0 % v/v |
n-Butan | Nie więcej niż 4,0 % v/v |
1,3-butadien | Nie więcej niż 0,1 % v/v |
Wilgotność | Nie więcej niż 0,005 % |
E 944 PROPAN | |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Propan |
Wzór chemiczny | CH3CH2CH3 |
Masa cząsteczkowa | 44,09 |
Oznaczanie analityczne | Zawartośćnie mniejsza niż 95 % |
Opis | Bezbarwny gaz lub ciecz o łagodnym, charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Ciśnienie pary | 732,910 kPa w temperaturze 20 °‹C |
Stopień czystości | |
Metan | Nie więcej niż 0,15 % v/v |
Etan | Nie więcej niż 1,5 % v/v |
Izobutan | Nie więcej niż 2,0 % v/v |
n-Butan | Nie więcej niż 1,0 % v/v |
1,3-butadien | Nie więcej niż 0,1 % v/v |
Wilgotność | Nie więcej niż 0,005 % |
E 949 WODÓR | |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Wodór |
EINECS | 215-605-7 |
Wzór chemiczny | H2 |
Masa cząsteczkowa | 2 |
Oznaczanie analityczne | Zawartość nie mniej niż 99,9 % |
Opis | Bezbarwny, bezwonny, lekko palny gaz |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 0,005 % v/v |
Tlen | Nie więcej niż 0,001 % v/v |
Azot | Nie więcej niż 0,75 % v/v |
E 1201 POLIWINYLOPIROLIDON | |
Synonimy | Povidon |
PVP | |
Rozpuszczalny poliwinylopirolidon | |
Definicja | |
Nazwa związku chemicznego | Poliwinylopirolidon, poli-[1-(2-oxo-l-pirolidynyl)-etylen] |
Wzór chemiczny | (C6H9NO)n |
Masa cząsteczkowa | Nie mniej niż 25.000 |
Oznaczanie analityczne | Zawartośćnie mniejsza niż 11,5 % i nie większa niż 12,8 % azotu (N) w postaci bezwodnej |
Opis | Biały lub prawie biały proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie i w alkoholu etylowym. Nierozpuszczalny w eterze |
B. pH 5 % roztworu | Między 3,0 i 7,0 |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 5 % (Karl Fischer) |
Całkowity popiół | Nie więcej niż 0,1 % |
Aldehyd | Nie więcej niż 500 mg/kg (jako acetaldehyd) |
Wolny-N- winylopirolidon | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Hydrazyna | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 1202 POLIWINYLPOLIOPIROLIDON | |
Synonimy | Crospovidon |
Polividon usieciowany | |
Nierozpuszczalny polywinylopirolidon | |
Definicja | Polywinylopirolidon jest poli-[l-(2-okso-l-pirolidinyl)-etylen], usieciowany w sposób losowy. Jest on wytwarzany poprzez polimeryzację N-winyl-2- pirolidonu przy obecności katalizatora sody żrącej lub N, N'-diwinylimidazolidonu. Ze względu na jego nierozpuszczalność we wszystkich powszechnych rozpuszczalnikach, zakres masy cząsteczkowej nie jest podatny na oznaczanie analityczne |
Nazwa związku chemicznego | Polywinylopirolidon, poli-[1-(2-okso-1-pirolidinyl)-etylen] |
Wzór chemiczny | (C6H9NO)n |
Oznaczanie analityczne | Zawartośćnie mniejsza niż 11 % i nie większa niż 12,8 % azotu (N) w postaci bezwodnej |
Opis | Biały higroskopijny proszek o lekkim, znośnym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie, alkoholu etylowym i eterze |
B. pH 1 % zawiesiny w wodzie | Między 5,0 i 8,0 |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 6 % (Karl Fischer) |
Popioły zasiarczone | Nie więcej niż 0,4 % |
Substancje rozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 1 % |
Wolny- N-winylopirolidon | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Wolny- N, N'-dwuwinyl-imidazolidon | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
-zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 98/86/WE z dnia 11 listopada 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.334.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 29 grudnia 1998 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2000/63/WE z dnia 5 października 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.277.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 listopada 2000 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2001/30/WE z dnia 2 maja 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.146.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 czerwca 2001 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2002/82/WE z dnia 15 października 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.292.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 17 listopada 2002 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2003/95/WE z dnia 27 października 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.283.71) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 listopada 2003 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2004/45/WE z dnia 16 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.113.19) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 10 maja 2004 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2006/129/WE z dnia 8 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.346.15) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 29 grudnia 2006 r.
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
Grażyna J. Leśniak 11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
Grażyna J. Leśniak 27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
Grażyna J. Leśniak 25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
Robert Horbaczewski 20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
Monika Pogroszewska 02.01.2025W 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie tylko raz. Obniżeniu ulegnie natomiast minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Grozi nam za to podwyżka podatku od nieruchomości. Wzrosną wynagrodzenia nauczycieli, a prawnicy zaczną lepiej zarabiać na urzędówkach. Wchodzą w życie zmiany dotyczące segregacji odpadów i e-doręczeń. To jednak nie koniec zmian, jakie czekają nas w Nowym Roku.
Renata Krupa-Dąbrowska 31.12.2024Identyfikator: | Dz.U.UE.L.1996.339.1 |
Rodzaj: | Dyrektywa |
Tytuł: | Dyrektywa 96/77/WE ustanawiająca szczególne kryteria czystości dla dodatków do środków spożywczych innych niż barwniki i substancje słodzące |
Data aktu: | 02/12/1996 |
Data ogłoszenia: | 30/12/1996 |
Data wejścia w życie: | 01/05/2004, 19/01/1997 |