Rozporządzenie 3220/84 ustanawiające wspólnotową skalę klasyfikacji tusz wieprzowych

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 3220/84
z dnia 13 listopada 1984 r.
ustanawiające wspólnotową skalę klasyfikacji tusz wieprzowych

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2759/75 z dnia 29 października 1975 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wieprzowiny(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2966/80(2), w szczególności jego art. 2 i art. 4 ust. 5,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

do 1 sierpnia corocznie musi być ustalona cena podstawowa na świnie rzeźne o standardowej jakości zdefiniowanej według wspólnotowej skali klasyfikacji tusz wieprzowych;

dlatego konieczne jest ustanowienie ogólnych zasad zapewniających jednolitą klasyfikację tusz wieprzowych, w szczególności w celu zagwarantowania producentom godziwej zapłaty w oparciu o wagę i budowę ciała świń dostarczonych do rzeźni; klasyfikacja ma również zwiększyć przejrzystość rynku w zakresie handlu tuszami wieprzowymi;

wartość tuszy wieprzowej określana jest w szczególności na podstawie zawartości chudego mięsa w stosunku do wagi; oszacowanie zawartości chudego mięsa na podstawie obiektywnej oceny wagi tuszy i grubości słoniny grzbietowej oraz subiektywnej oceny rozwoju mięśni w głównych częściach tuszy może stanowić właściwe oszacowanie tej wartości; jednakże element subiektywny reprezentowany przez oszacowanie rozwoju mięśni może również spowodować duże zróżnicowanie oszacowania; dlatego niezbędne jest wprowadzenie w całej Wspólnocie zasady bezpośredniego ustalania zawartości procentowej chudego mięsa na podstawie obiektywnych pomiarów jednej lub więcej części anatomicznych tuszy wieprzowej, jednakże z zachowaniem możliwości zastosowania dodatkowych kryteriów określania jej wartości handlowej;

wygląd, waga i zawartość chudego mięsa w tuszy powinny być dokładnie zdefiniowane, aby zapewnić porównywalność wyników szacowania;

uwzględniając różnice w hodowli trzody chlewnej we Wspólnocie, tusze wieprzowe powinny być podzielone na pięć klas ze względu na zawartość chudego mięsa, przy czym każda klasa powinna obejmować zakres 5 % zawartości chudego mięsa; pomimo tego Państwom Członkowskim należy pozostawić opcję dodania dodatkowej klasy tusz o dużej zawartości procentowej chudego mięsa;

w celu zapewnienia właściwego stosowania metod szacowania procentowej zawartości chudego mięsa powinien zostać ustanowiony system monitorowania; ponadto należy zwiększyć przejrzystość rynku, wprowadzając wymóg znakowania tusz zgodnie z zawartością chudego mięsa;

celem ustalenia notowań tusz wieprzowych na wspólnych podstawach i zachowania ich porównywalności z ceną podstawową obowiązującą w przypadku jakości standardowej powinna być stosowana skala wspólnotowa, w szczególności w celu określenia przeciętnej ceny tusz wieprzowych, o której mowa w art. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2759/75;

uwzględniając zmiany określone powyżej, wszystkie stosowane zasady powinny zostać ujednolicone i w związku z tym rozporządzenie Rady (EWG) nr 2760/75 z dnia 29 października 1975 r., ustanawiające wspólnotową skalę klasyfikacji tusz wieprzowych(3), powinno stracić moc;

jednakże ze względu na różnorodność struktur rzeźni i różną praktykę uboju nie jest możliwe jednoczesne wprowadzenie nowej skali klasyfikacji tusz wieprzowych w całej Wspólnocie; z tego powodu należy pozwolić niektórym Państwom Członkowskim na stosowanie w okresie przejściowym metod klasyfikacji tusz wieprzowych ustanowionych w rozporządzeniu (EWG) nr 2760/75,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1
1.
Niniejsze rozporządzenie ustanawia wspólnotową skalę klasyfikacji tusz wieprzowych innych niż te, które zostały użyte do hodowli.
2.
Skala, o której mowa w ust. 1, używana jest w rzeźniach do klasyfikacji tusz celem zapewnienia producentom godziwej zapłaty na podstawie wagi i budowy ciała świń, które dostarczyli do rzeźni.

Jednakże Państwa Członkowskie mogą podjąć decyzję o niestosowaniu tej skali:

– w rzeźniach, dla których ustaliły maksymalną ilość ubijanych zwierząt; ilość ta nie może przekraczać średniorocznie 200 świń tygodniowo,

– w rzeźniach, w których dokonuje się tylko uboju świń urodzonych i tuczonych we własnych zakładach hodowlanych i które same zajmują się rozbiorem wszystkich uzyskanych tusz.

W takim przypadku Państwa Członkowskie informują Komisję o swojej decyzji, wyszczególniając maksymalną liczbę ubijanych zwierząt w każdej rzeźni, która została wyłączona ze stosowania skali wspólnotowej.

Artykuł  2 1
1. 2
Dla celów niniejszego rozporządzenia, »tusza wieprzowa« oznacza ciało ubitej świni, wykrwawione i wypatroszone, całe lub podzielone wzdłuż linii środkowej, bez języka, szczeciny, racic, genitaliów, tłuszczu okołonerkowego, nerek i przepony.

W odniesieniu do świń ubijanych na swoim terytorium, Państwa Członkowskie mogą uzyskać zatwierdzenie innej prezentacji tusz wieprzowych, jeśli spełniony jest jeden z następujących warunków:

– jeżeli zwykła praktyka handlowa na ich terytorium różni się od standardowej prezentacji określonej w akapicie pierwszym,

– jeżeli gwarantują to wymagania techniczne,

– jeżeli tusze wieprzowe są oskórowane w jednolity sposób.

2.
Do celów niniejszego rozporządzenia waga odnosi się do schłodzonych tusz o wyglądzie określonym w ust. 1 akapit pierwszy.

Tusza jest ważona jak najszybciej po uboju i nie później niż w 45 minut po ogłuszeniu świni. Waga tuszy po schłodzeniu obliczana jest przy zastosowaniu do otrzymanego wyniku współczynnika przeliczeniowego.

Jeżeli w danej rzeźni nie można przestrzegać 45-minutowego okresu, współczynnik przeliczeniowy, o którym mowa w akapicie drugim, jest odpowiednio dostosowywany.

3. 3
Dla celów niniejszego rozporządzenia, zawartość chudego mięsa w tuszy wieprzowej wyraża się stosunkiem:

– całkowitej masy czerwonych mięśni poprzecznie prążkowanych, pod warunkiem że można je oddzielać nożem, do

– wagi tuszy.

Całkowita masa czerwonych mięśni prążkowanych obliczana jest poprzez całkowity lub częściowy rozbiór tuszy bądź poprzez połączenie całkowitego lub częściowego rozbioru tuszy na podstawie sprawdzonych metod statystycznych przyjętych zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 24 rozporządzenia (EWG) nr 2759/75.

Zawartość chudego mięsa jest szacowana na podstawie zatwierdzonych metod klasyfikowania. Można zatwierdzić jedynie statystycznie udowodnione metody szacowania, oparte na pomiarach fizycznych jednej lub kilku części anatomicznych tuszy wieprzowej. Zatwierdzenie metod klasyfikacji zależy od zgodności z maksymalną tolerancją błędu statystycznego przy dokonywaniu oceny.

Artykuł  3
1. 4
Tusze wieprzowe klasyfikowane są podczas ważenia, zgodnie z oszacowaną zawartością chudego mięsa. W odniesieniu do świń ubijanych na własnym terytorium, Państwa Członkowskie mogą zostać upoważnione do zezwolenia na klasyfikację przed ważeniem, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 24 rozporządzenia (EWG) nr 2795/75.

Wartość handlowa tusz nie jest jednak ustalana wyłącznie na podstawie oszacowanej zawartości chudego mięsa.

2.
Stosowana jest następująca skala klasyfikacji:
Chude mięso wyrażone w procentach wagi tuszy Klasa
55 lub więcej E
50 lub więcej, ale mniej niż 55 U
45 lub więcej, ale mniej niż 50 R
40 lub więcej, ale mniej niż 45 O
40 poniżej P
3.
Uwzględniając charakterystykę produkcji wieprzowiny, Państwa Członkowskie mogą wprowadzić oddzielną klasę 60 % lub więcej zawartości mięsa chudego, którą oznaczą literą S i stosować będą do świń ubijanych na swoim terytorium. Państwa Członkowskie, które chcą skorzystać z tej możliwości, informują o tym Komisję.
4.
Przepisy niniejszego artykułu nie wyłączają zastosowania, w odniesieniu do świń ubijanych na terytorium Państw Członkowskich, dodatkowych kryteriów oceny oprócz wagi i oszacowanej zawartości chudego mięsa.
Artykuł  4
1.
Niezwłocznie po dokonaniu klasyfikacji tusze wieprzowe są znakowane zgodnie z klasą przewidzianą w art. 3 lub zgodnie z oszacowaną zawartością chudego mięsa, pod warunkiem że ten drugi sposób oznakowania umożliwia tuszom przypisanie ich do klas przewidzianych w art. 3.

Bez uszczerbku dla przepisów akapitu pierwszego na tuszach podaje się dane szczegółowe dotyczące wagi tuszy oraz wszelkie inne szczegóły, które zostaną uznane za właściwe.

2. 5
Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 Państwa Członkowskie mogą ustanowić, że nie ma konieczności znakowania tusz wieprzowych, jeśli sporządzona jest urzędowa dokumentacja obejmująca w przypadku każdej tuszy przynajmniej następujące dane:

– identyfikację,

– wagę tuszy przed schłodzeniem, oraz

– oszacowaną zawartość chudego mięsa.

Dokumentacja musi być przechowywana przez cztery tygodnie i potwierdzona jako oryginalna w dniu jej sporządzenia przez osobę, której powierzono zadanie prowadzenia weryfikacji.

Jednakże w celu umożliwienia sprzedaży w całości w innym Państwie Członkowskim tusze są oznaczane zgodnie z właściwą klasą przewidzianą w art. 3 lub zgodnie z wielkością procentową oznaczającą zawartość mięsa chudego w tych tuszach.

3.
Bez uszczerbku dla przepisów art. 2 ust. 1 akapit drugi żaden tłuszcz, mięsień ani inna tkanka nie mogą zostać usunięte z tuszy przed zważeniem, sklasyfikowaniem i oznakowaniem.
Artykuł  5
1.
Szczegółowe zasady stosowania niniejszego rozporządzenia, w szczególności odnoszące się do art. 2 i dotyczące:

– zamiany różnych sposobów prezentacji na standardową prezentację tuszy,

– zamiany wagi nieschłodzonej tuszy na wagę schłodzonej tuszy, oraz

– warunków zatwierdzenia metod klasyfikacji

są przyjmowane zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 24 rozporządzenia (EWG) nr 2759/75.

2.
Zatwierdzenia, o których mowa w art. 2 ust. 1 akapit drugi i art. 2 ust. 3 akapit drugi, uzyskuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 24 rozporządzenia (EWG) nr 2759/75.
Artykuł  6 6

Rozporządzenie (EWG) nr 2760/75 traci moc.

Jednakże do dnia 31 grudnia 1988 r. Państwa Członkowskie mogą nadal stosować skalę klasyfikacji tusz wieprzowych ustanowioną rozporządzeniem, o którym mowa w akapicie pierwszym, zamiast skali ustanowionej niniejszym rozporządzeniem.

Komisja, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 24 rozporządzenia (EWG) nr 2759/75, określa warunki ustalania cen za świnie poddane ubojowi na terytorium byłej Republiki Demokratycznej Niemiec do dnia 31 grudnia 1992 r.

Artykuł  7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1985 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 listopada 1984 r.

W imieniu Rady
A. DEASY
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. L 282 z 1.11.1975, str. 1.

(2) Dz U. L 307 z 18.11.1980, str. 5.

(3) Dz.U. L 282 z 1.11.1975, str. 10.

1 Z dniem notyfikacji rozporządzenia (WE) Komisji nr 2009/11/WE z dnia 19 grudnia 2008 r. (Dz.U.UE.L.09.6.79) od stosowania art. 2 wprowadzono odstępstwo zgodnie z art. 2 przywoływanego rozporządzenia.
2 Art. 2 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 3513/93 z dnia 14 grudnia 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.320.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1994 r.
3 Art. 2 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 3513/93 z dnia 14 grudnia 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.320.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1994 r.
4 Art. 3 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 3513/93 z dnia 14 grudnia 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.320.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1994 r.
5 Art. 4 ust. 2 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 3530/86 z dnia 17 listopada 1986 r. (Dz.U.UE.L.86.326.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 listopada 1986 r.
6 Art. 6 zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr 3577/90 z dnia 4 grudnia 1990 r. w sprawie środków przejściowych i dostosowań wymaganych w sektorze rolnym w wyniku zjednoczenia Niemiec (Dz.U.UE.L.90.353.23) z dniem 1 stycznia 1991 r.

Zmiany w prawie

Senatorowie nie zgodzili się na podniesienie kar grzywny dla pracodawców

Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.

Grażyna J. Leśniak 13.03.2025
Wyższe kary dla pracodawców zostaną – rząd przeciwny ich usuwaniu z ustawy o cudzoziemcach

Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.

Grażyna J. Leśniak 11.03.2025
Rząd zostawił przedsiębiorców na lodzie

Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.

Grażyna J. Leśniak 27.02.2025
Wyższe kary dla pracodawców - sejmowa wrzutka na ostatniej prostej

Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.

Grażyna J. Leśniak 25.02.2025
Jaka wysokość diety dla członków komisji wyborczych w wyborach Prezydenta

500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia

Robert Horbaczewski 20.01.2025
Zmiany w podatkach 2025 - przybędzie obowiązków sprawozdawczych

1 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.

Monika Pogroszewska 02.01.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.1984.301.1

Rodzaj: Rozporządzenie
Tytuł: Rozporządzenie 3220/84 ustanawiające wspólnotową skalę klasyfikacji tusz wieprzowych
Data aktu: 13/11/1984
Data ogłoszenia: 20/11/1984
Data wejścia w życie: 01/05/2004, 01/01/1985