Język postępowania: portugalski
(Dz.U.UE C z dnia 14 kwietnia 2025 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Jokubauskaité i L. Santiago de Albuquerque, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Portugalska
Żądania
- 1. Stwierdzenie, że Republika Portugalska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. 1 . w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola), nie dokonując prawidłowej i pełnej transpozycji art. 3 pkt 18, art. 7 lit. a) i c), art. 8 ust. 2 lit. a) i c), art. 17 ust. 1, art. 21 ust. 2 akapit drugi, art. 26 ust. 4, art. 45 ust. 1 lit. d); art. 46 ust. 4 akapit drugi, art. 57 ust. 1 i załącznik VI część 8 pkt 1.3 w związku z art. 49 tej dyrektywy;
- 2. obciążenie Republiki Portugalskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Republika Portugalska podnosi, że transponowała dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE do portugalskiego porządku prawnego dekretem z mocą ustawy nr 127/2013 z dnia 30 sierpnia 2 . Nie dokonała ona jednak ani prawidłowej, ani pełnej transpozycji do porządku prawnego następujących artykułów dyrektywy 2010/75/UE:
1) art. 3 pkt 18 w zakresie, w jakim przepis dekretu z mocą ustawy nr 127/2013 transponujący to postanowienie jest dotknięty błędnym odesłaniem, które nigdy nie zostało skorygowane;
2) art. 7 lit. a) i c) oraz art. 8 ust. 2 lit. a) i c) w zakresie, w jakim przepisy dekretu z mocą ustawy nr 127/2013 transponujące te postanowienia przewidują termin 48 godzin na poinformowanie właściwego organu, podczas gdy wspomniane postanowienia przewidują, że operator powinien niezwłocznie poinformować właściwy organ;
3) art. 17 ust. 1, ponieważ przepis dekretu z mocą ustawy nr 127/201 [3] transponujący to postanowienie nie wymaga, w odróżnieniu od tego przepisu, aby w przypadku przyjęcia ogólnych wiążących przepisów zapewnione było zintegrowane podejście i wysoki poziom ochrony środowiska odpowiadający poziomowi, który można osiągnąć za pomocą indywidualnych warunków pozwolenia;
4) art. 21 ust. 2 w zakresie, w jakim wbrew temu, czego wymaga to postanowienie, dekret nr 127/2013 nie nakłada na właściwy organ obowiązku wykorzystania podczas przeglądu warunków zezwolenia wszystkich informacji wynikających z nadzoru lub kontroli;
5) art. 26 ust. 4 w zakresie, w jakim przepis dekretu z mocą ustawy nr 127/2013 transponujący to postanowienie nie zobowiązuje właściwego organu portugalskiego, gdy konsultuje się on z innym państwem członkowskim, do dostarczenia mu wszystkich informacji wymienionych w tym przepisie, lecz jedynie ich części;
6) art. 45 ust. 1 lit. d) i ust. 2 w zakresie, w jakim wbrew wymogom tych postanowień dekret z mocą ustawy nr 127/2013 nie gwarantuje, że zezwolenie udzielone spalarni lub współspalarni odpadów obejmuje wymogi dotyczące pH, temperatury i przepływu zrzutów ścieków, ani że zawiera wykaz ilości różnych kategorii odpadów niebezpiecznych, które mogą być oczyszczane, minimalnych i maksymalnych strumieni masy i wartości opałowej tych odpadów niebezpiecznych oraz ich maksymalnych poziomów dla niektórych substancji zanieczyszczających;
7) art. 46 ust. 4 akapit drugi w zakresie, w jakim wbrew temu, czego wymaga to postanowienie, transponujący go przepis dekretu z mocą ustawy nr 127/2013 nie zapewnia wykorzystania wyników wszystkich środków przewidzianych w części 6 pkt 3 załącznika VI do dyrektywy 2010/75/UE przy kontroli zrzutów ścieków;
8) art. 57 ust. 1 w zakresie, w jakim przepis dekretu z mocą ustawy nr 127/2013 transponujący to postanowienie posługuje się datami odniesienia, które nie odpowiadają datom odniesienia przewidzianym w tym przepisie;
9) pkt 1.3 części 8 załącznika VI w związku z art. 49, ponieważ wbrew temu, czego wymaga to postanowienie, przepis dekretu z mocą ustawy nr 127/2013 transponujący to postanowienie nie zapewnia uwzględnienia, przy ocenie zgodności z dopuszczalnymi wielkościami emisji do powietrza i wody, art. 45 ust. 1 lit. e) i art. 48 ust. 3 dyrektywy 2010/75/UE.
W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.
19.12.2025Nowe okresy wliczane do okresu zatrudnienia mogą wpłynąć na wymiar urlopów wypoczynkowych osób, które jeszcze nie mają prawa do 26 dni urlopu rocznie. Pracownicy nie nabywają jednak prawa do rozliczenia urlopu za okres sprzed dnia objęcia pracodawcy obowiązkiem stosowania art. 302(1) Kodeksu pracy, wprowadzającego zaliczalność m.in. okresów prowadzenia działalności gospodarczej czy wykonywania zleceń do stażu pracy.
19.12.2025Wszyscy pracodawcy, także ci zatrudniający choćby jednego pracownika, będą musieli dokonać wartościowania stanowisk pracy i określić kryteria służące ustaleniu wynagrodzeń pracowników, poziomów wynagrodzeń i wzrostu wynagrodzeń. Jeszcze więcej obowiązków będą mieli średni i duzi pracodawcy, którzy będą musieli raportować lukę płacową. Zdaniem prawników, dla mikro, małych i średnich firm dostosowanie się do wymogów w zakresie wartościowania pracy czy ustalenia kryteriów poziomu i wzrostu wynagrodzeń wymagać będzie zewnętrznego wsparcia.
18.12.2025Minister finansów i gospodarki podpisał cztery rozporządzenia wykonawcze dotyczące funkcjonowania KSeF – potwierdził we wtorek resort finansów. Rozporządzenia określają m.in.: zasady korzystania z KSeF, w tym wzór zawiadomienia ZAW-FA, przypadki, w których nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, a także zasady wystawiania faktur uproszczonych.
16.12.2025Od 1 stycznia 2026 r. zasadą będzie prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przy użyciu programu komputerowego. Nie będzie już można dokumentować zakupów, np. środków czystości lub materiałów biurowych, za pomocą paragonów bez NIP nabywcy. Takie zmiany przewiduje nowe rozporządzenie w sprawie PKPiR.
15.12.2025Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.
10.12.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.2065 |
| Rodzaj: | Ogłoszenie |
| Tytuł: | Sprawa C-166/25: Skarga wniesiona w dniu 27 lutego 2025 r. - Komisja Europejska/Republika Portugalska |
| Data aktu: | 14/04/2025 |
| Data ogłoszenia: | 14/04/2025 |