Doradczynie i doradcy | Petr ZAHRADNIK (z ramienia sprawozdawcy) |
Wniosek o konsultację | Komisja Europejska, 20.1.2025 |
Podstawa prawna | Art. 304 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej |
Sekcja odpowiedzialna | Sekcja ds. Unii Gospodarczej i Walutowej oraz Spójności Gospodarczej i Społecznej |
Data przyjęcia na sesji plenarnej | 22.1.2025 |
Sesja plenarna nr | 593 |
Wynik głosowania (za/przeciw/ wstrzymało się) | 198/6/2 |
1. Wnioski i zalecenia
1.1. EKES odnotowuje, że gospodarki państw członkowskich strefy euro oraz UE od czterech lat stawiają czoła systemowym wstrząsom zewnętrznym. Środki przedsięwzięte w celu pokonania pandemii COVID-19 i kryzysu energetycznego prowadzą stopniowo do stabilizacji gospodarczej. Pomimo tych działań gospodarki strefy euro i państw członkowskich UE borykają się jednak z niepewnością zewnętrzną i wewnętrzną, z niekorzystnymi tendencjami demograficznymi oraz z nieprzewidywalną presją na budżety poszczególnych państw należących do strefy euro.
1.2. EKES zwraca uwagę, że od stosunkowo długiego czasu w strefie euro utrzymuje się niski poziom wydajności pracy, konkurencyjności i wzrostu gospodarczego. W obliczu niekorzystnych tendencji panujących w zakresie wydajności pracy podkreśla, że niezbędne jest przyjęcie i wdrożenie szeregu środków, by zapewnić zrównoważony i odporny wzrost gospodarczy w strefie euro, zwłaszcza w porównaniu z jej największymi konkurentami w gospodarce światowej.
1.3. Aby nadać nowy impuls gospodarce strefy euro i UE, Komitet zaleca pogłębienie rynku wewnętrznego, przyjęcie i wdrożenie środków na rzecz wspólnie skoordynowanej polityki przemysłowej oraz niezwłoczne przyjęcie i wprowadzenie krajowych reform strukturalnych. Ponadto podkreśla potrzebę zajęcia się kwestią nadmiernych środków administracyjnych i regulacyjnych, które wywierają znaczny negatywny wpływ na tempo wzrostu gospodarczego.
1.4. EKES wskazuje również, że - zważywszy na stosunkowo niskie tempo wzrostu gospodarczego w perspektywie średnioterminowej - potrzebne są pilne środki z zakresu polityki gospodarczejw celu zapewnienia odporności gospodarczej i systemowej. Dlatego też wydaje się, że obecnie konieczne jest powiązanie zapewnienia stabilności finansów publicznych z potrzebą uwolnienia funduszy nie tylko z myślą o przywróceniu dobrobytu gospodarczego, lecz również w interesie publicznym.
1.5. Zgodnie z zaleceniami Komisji Europejskiej EKES popiera skupienie się na zwiększeniu konkurencyjności, zwłaszcza poprzez zlikwidowanie luki inwestycyjnej w stosunku do USA i innych głównych konkurentów w gospodarce światowej. Opowiada się również za stworzeniem warunków dla kapitału wysokiego ryzyka zwłaszcza w celu wsparcia przedsiębiorstw typu startup oraz zwiększenia skali działalności firm i przedsiębiorstw.
1.6. Komitet jest zdania, że polityka gospodarcza państw członkowskich strefy euro dotyczy nie tylko stabilności, zrównoważoności oraz dopracowania kluczowych wskaźników makroekonomicznych, lecz przede wszystkim daleko idących reform strukturalnych i instytucjonalnych.
1.7. Biorąc pod uwagę stosunkowo dużą niepewność co do wzrostu gospodarki światowej, EKES zwraca uwagę na potrzebę budowania odporności na nieprzewidziane wstrząsy zewnętrzne. Należy zatem dokonać przeglądu środków instytucjonalnych i legislacyjnych służących elastyczności rynku pracy, wzrostowi płac realnych i wydajności pracy. Ponadto - zwłaszcza w związku z dynamicznym rozwojem sztucznejinteligencji - konieczne będzie wzmocnienie zabezpieczenia społecznego oraz wsparcie włączenia społecznego i dostępu do mieszkań.
1.8. EKES podkreśla potrzebę zapewnienia stabilności makroekonomicznej i finansowej. Co się tyczy polityki fiskalnej, ważne jest zapewnienie wiarygodnych średniookresowych ram fiskalnych, zważywszy na wzrost wydatków na transformację, obronność oraz starzejące się społeczeństwo, jak też na pokrycie kosztów finansowania zewnętrznego i obsługi zadłużenia. Zarówno rządy krajowe, jak i Komisja Europejska będą zatem musiały podjąć wspólne zobowiązanie, przestrzegając zarazem ustalonych kryteriów fiskalnych.
1.9. Co się tyczy wysiłków na rzecz zapewnienia średnioterminowej stabilności finansów publicznych, Komitet zwraca uwagę na rezerwy dochodów, które można by uruchomić w budżetach krajowych. Nadal istnieją one głównie dlatego, że stosunkowo duże ilości środków finansowych są deponowane w rajach podatkowych. EKES popiera zatem starania Komisji na rzecz zwiększenia ogólnej efektywności finansów publicznych oraz zmniejszenia ilości środków przechowywanych w rajach podatkowych. Popiera również plany G20 dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.
1.10. Komitet zaznacza, że gospodarka strefy euro stoi w obliczu stałego i poważnego ryzyka systemowego zarówno na płaszczyźnie zewnętrznej, jak i wewnętrznej. Należy zatem podkreślić dużą odpowiedzialność spoczywającą na wszystkich osobach zaangażowanych w zarządzanie polityką gospodarczą w Komisji i na szczeblu krajowym. W tym kontekście konieczne jest podkreślenie potrzeby większej odpowiedzialności i zaangażowania przy przyjmowaniu i wdrażaniu poszczególnych środków. Aby sprostać tym niecodziennym wyzwaniom, wszystkie właściwe i odpowiedzialne strony będą musiały zaangażować się w dialog i współpracować bardziej niż kiedykolwiek w celu skierowania gospodarek strefy euro na ścieżkę zrównoważonego i odpornego wzrostu.
2. Uwagi ogólne
2.1. W najnowszej prognozie Komisji Europejskiej nie przedstawiono zbyt optymistycznych perspektyw dla gospodarek strefy euro i całej UE. Wynika to z cyklicznego rozwoju gospodarki, charakteryzującego się bardzo niską wydajnością pracy i słabym wzrostem gospodarczym, a także z głęboko zakorzenionych problemów strukturalnych, które nie sprzyjają średnio- i długoterminowemu wzrostowi gospodarczemu czy też wręcz go hamują.
2.2. Wyniki gospodarcze państw członkowskich strefy euro oraz UE wskazują na umiarkowany wzrost gospodarczy wskutek dezinflacji (która poprawia warunki wzrostu głównie dzięki korzystniejszym cenom energii). Wzrost gospodarczy jest zatem stosunkowo niski (w 2024 r. wyniósł około 1 %, a w 2025 r. i 2026 r. prognozuje się go na poziomie 1,5 %).
2.3. Pozytywnym aspektem przyszłej prognozy wzrostu gospodarczego jest utrzymująca się tendencja dezinflacyjna, w tym szczególnie korzystniejsze ceny energii, które mają kluczowe znaczenie dla konsumpcji, gospodarstw domowych, produkcji przemysłowej i działalności inwestycyjnej. Oczekuje się, że do połowy 2025 r. inflacja będzie stopniowo zmierzać do osiągnięcia celu inflacyjnego Europejskiego Banku Centralnego (EBC). EBC może zatem nadal obniżać stopy procentowe, co zmniejszy koszty kredytów dla gospodarstw domowych i sektora przedsiębiorstw. W drugiej połowie 2025 r. spodziewany jest stopniowy spadek inflacji do 2 %. Obecnie ceny usług, które są stosunkowo wysokie, ale prawdopodobnie spadną w 2025 r., uniemożliwiają szybsze obniżanie stóp procentowych w strefie euro.
2.4. Pomimo stosunkowo słabego wzrostu gospodarczego bezrobocie w państwach członkowskich UE jest na rekordowo niskim poziomie (5,9 %). Podobne (takie same) wartości zapewne utrzymają się, choć oczekuje się zmian strukturalnych, zwłaszcza w sektorze wytwórczym. Jak dotąd tendencja dezinflacyjna przyczyniła się do wyraźnego wzrostu płac realnych, które we wcześniejszym okresie kształtowały się dość negatywnie z punktu widzenia pracowników i konsumentów.
2.5. Konsumenci zachowują stosunkowo dużą ostrożność, głównie ze względu na nieprzewidywalne tendencje geoekonomiczne i znaczną niepewność. Dość duże kwoty zdeponowane na rachunkach oszczędnościowych nie przełożyły się jednak na pożądane ożywienie inwestycji, ponieważ mechanizm przepływu oszczędności nie prowadzi w wystarczającym stopniu do ich alokacji do sektorów produkcyjnych o wysokiej wartości dodanej.
2.6. Oczekuje się jednak, że w najbliższej przyszłości nastąpi ożywienie zarówno konsumpcji w gospodarstwach domowych, jak i działalności inwestycyjnej, lecz że będzie to niewystarczające w porównaniu z największymi światowymi konkurentami. Biorąc pod uwagę utrzymujące się i narastające zagrożenia geoekonomiczne oraz niepewność co do przyszłych warunków globalnych i handlowych, krajowy popyt konsumpcyjny i inwestycyjny może mieć bardzo pozytywny wpływ na ożywienie gospodarcze strefy euro oraz państw członkowskich UE.
2.7. Należy również podkreślić, że jednym z największych zagrożeń dla niektórych państw członkowskich strefy euro są nie tylko stosunkowo wysokie deficyty budżetowe, lecz również stały wzrost długu publicznego, który może się okazać niemożliwy do obsługi. W tym kontekście trzeba zwrócić uwagę, że nowo przyjęte przepisy powinny stanowić podstawę osiągnięcia stabilności makroekonomicznej i budżetowej.
2.8. Oprócz mało optymistycznych nominalnych wskaźników gospodarczych strefy euro i państw członkowskich UE należy podkreślić jeszcze inną negatywną tendencję: pod względem strukturalnym, głównie rozwoju technologicznego, UE pozostaje w tyle za światowymi potęgami gospodarczymi takimi jak USA i Chiny. Jest to również jeden z głównych powodów, dla których różnica we wzroście gospodarczym między USA a UE nadal się pogłębia, ze szkodą dla UE, głównie ze względu na stosunkowo niską wydajność pracy w strefie euro i państwach członkowskich UE (w porównaniu z UE realny dochód do dyspozycji amerykańskiego gospodarstwa domowego niemal się podwoił od 2000 r.).
2.9. Bardzo istotną rolę w kształtowaniu warunków gospodarczych państw członkowskich strefy euro odgrywa obecna sytuacja geoekonomiczna, która charakteryzuje się deglobalizacją i fragmentacją gospodarki światowej, wzrostem zagrożeń dla bezpieczeństwa, a także stopniowym kurczeniem się liberalnego porządku przepływów handlowych i inwestycyjnych na całym świecie. Ponadto należy wziąć pod uwagę stopniowo rosnącą pozycję krajów nowo uprzemysłowionych w gospodarce światowej, wobec których UE powinna odgrywać znacznie aktywniejszej rolę.
2.10. Jednym z najważniejszych powodów, dla których strefa euro pozostaje w tyle na arenie międzynarodowej, jest względna (nie)zdolność UE do dotrzymania kroku zmianom technologicznym (zwłaszcza od 2000 r.), a także fakt, że UE nie wykorzystała możliwości pojawiających się u zarania rewolucji cyfrowej, która w znacznym stopniu przyczyniła się do wzrostu wydajności pracy poza UE. To zapóźnienie wynika w dużej mierze z luki innowacyjnej i braku postępu technologicznego.
2.11. By zlikwidować lukę inwestycyjną i innowacyjną, potrzebne są duże nakłady inwestycyjne w obszarach priorytetowych: transformacji cyfrowej, dekarbonizacji i obronności. W związku z tym należy opracować i wdrożyć strategię zwiększenia inwestycji o 5 % (do ponad 25 % PKB). Do osiągnięcia tego celu może przyczynić się mobilizacja kapitału prywatnego wraz z wykorzystaniem publicznych systemów gwarancji, na przykład dzięki kontynuacji NextGenerationEU, a także dodatkowe pozyskiwanie inwestycji poprzez emisję obligacji i przyjęcie ukierunkowanej i zrównoważonej strategii zarządzania długiem.
3. Uwagi szczegółowe
3.1. EKES popiera ożywienie wzrostu gospodarczego w oparciu o reformy strukturalne. Można to osiągnąć poprzez:
a) zmniejszenie luki innowacyjnej w stosunku do USA i Chin, zwłaszcza w zakresie zaawansowanych technologii (ułatwianie przejścia od innowacji do komercjalizacji, zważywszy, że środki regulacyjne są głównym czynnikiem ograniczającym i jednym z głównych hamulców funkcjonowania UE);
b) wspieranie dekarbonizacji i konkurencyjności: proces dekarbonizacji należy traktować realistycznie, co wymaga ścisłej koordynacji różnych kierunków polityki i działania, gdyż w przeciwnym razie proces ten nie doprowadzi do większej konkurencyjności i szybszego wzrostu gospodarczego;
c) zapewnienie bezpieczeństwa i zmniejszenie zależności: zagwarantowanie bezpieczeństwa gospodarczego, energetycznego i żywnościowego jest warunkiem wstępnym zrównoważonego wzrostu gospodarczego; należy zarazem zwrócić uwagę, że obecny wzrost zagrożeń geoekonomicznych potęguje niepewność i stawia pod znakiem zapytania przyszłe inwestycje, w związku z czym warto zastanowić się nad ponowną oceną zagranicznej polityki gospodarczej UE.
3.2. EKES zauważa, że duże finansowanie ma kluczowe znaczenie dla inwestycji, których potrzebuje UE. Według sprawozdania Maria Draghiego 1 kwota ta wynosi co najmniej 750-800 mld EUR dodatkowych rocznych inwestycji. Luka inwestycyjna między USA a UE zaczęła się stopniowo pojawiać w następstwie światowego kryzysu finansowego, w szczególności w zakresie prywatnych inwestycji produkcyjnych. Tego niedoboru nie zrekompensowały zwiększone inwestycje rządowe i publiczne (jak oczekiwano przede wszystkim w latach 2021-2022), po względem których UE pozostaje również w tyle za swoimi głównymi konkurentami.
3.3. EKES uważa, że jedną z możliwości zniwelowania tej luki inwestycyjnej może być zaangażowanie sektora prywatnego z wykorzystaniem pomocy publicznej (np. poprzez systemy gwarancji) w celu finansowania inwestycji rozwojowych o znaczeniu strategicznym. W tym kontekście zasadnicze znaczenie mogą mieć bodźce podatkowe do inwestycji prywatnych. Zachęty przewidziane dla tych inwestycji mogą mieć krótkoterminowy wpływ na finanse publiczne, ale długoterminowe korzyści z inwestycji produkcyjnych mogłyby zmniejszyć koszty fiskalne.
3.4. EKES popiera koncepcję, zgodnie z którą zapewnienie prywatnych inwestycji w wysokości 4 % PKB UE za pośrednictwem rynków kapitałowych mogłoby doprowadzić do obniżenia kosztów finansowania o około 250 punktów bazowych. Obniżenie kosztów inwestycji prywatnych często wiąże się z wysiłkami na rzecz zwiększenia efektywności rynków kapitałowych, na przykład poprzez dokończenie budowy unii rynków kapitałowych.
3.5. EKES zwraca uwagę, że jednym z głównych powodów, dla których pośrednictwo finansowe w UE jest mniej skuteczne, są utrzymująca się fragmentacja rynków kapitałowych i ograniczone przepływy oszczędności na rynki kapitałowe. Komisja Europejska wprowadziła szereg środków mających na celu utworzenie unii rynków kapitałowych. Niemniej nadal istnieją trzy problematyczne obszary:
a) EKES zauważa, że nie ma jednolitego nadzoru nad rynkiem papierów wartościowych na szczeblu UE ani jednolitej podstawy do wszystkich transakcji na rynku kapitałowym (obecna sytuacja charakteryzuje się znaczną różnorodnością, różnymi podejściami do nadzoru i interpretacji poszczególnych przepisów). Na przykład w UE stosowanie rozliczania w obrocie jest znacznie mniej jednolite niż w USA. Poza ostatnimi postępami w zakresie podatku u źródła systemy podatkowe i systemy niewypłacalności państw członkowskich UE są nadal bardzo zróżnicowane.
b) EKES podkreśla, że rynki kapitałowe są również w znacznym stopniu niepełne ze względu na niski poziom długoterminowego dostępnego kapitału, głównie z funduszy emerytalnych. Większość gospodarstw domowych w UE opiera się na repartycyjnych publicznych systemach emerytalnych, a aktywa emerytalne są w dużym stopniu skoncentrowane w zaledwie kilku krajach o rozwiniętych systemach emerytalnych.
c) Innym powodem, dla którego pośrednictwo finansowe nie jest wystarczająco skuteczne, jest nadmierne poleganie na finansowaniu unijnego sektora bankowego, który w mniejszym stopniu nadaje się do finansowania innowacyjnych projektów i boryka się z wieloma ograniczeniami.
3.6. EKES zwraca uwagę, że wsparcie UE zarówno dla inwestycji publicznych, jak i prywatnych jest również ograniczone ze względu na wielkość budżetu UE/zdolność fiskalną UE. Aby pośrednictwo finansowe mogło skutecznie funkcjonować, fundusze UE powinny w większym stopniu koncentrować się na priorytetach strategicznych Unii. Ponadto budżet UE jest bardzo rozdrobniony i obejmuje dużą liczbę programów (50), co obiektywnie rzecz ujmując, nie pomaga w osiągnięciu wystarczającej liczby projektów na dużą skalę w całej UE.
3.7. EKES zauważa, że dostęp do funduszy UE jest stosunkowo złożony oraz że istnieją bariery administracyjne. W tym miejscu należy podkreślić, że możliwości przyjęcia nowych priorytetów politycznych i otrzymania wsparcia finansowego ze strony UE są ograniczone. Możliwość dynamicznego reagowania na nieprzewidziane i nieoczekiwane wydarzenia jest również niewielka.
3.8. EKES podkreśla, że stosunkowo niski poziom śmiałości i niechęć do realizacji ryzykownych projektów w pewnym stopniu zmniejszają zdolność budżetu UE do uruchamiania inwestycji prywatnych za pomocą instrumentów opartych na podziale ryzyka. InvestEU jest obecnie największym narzędziem opartym na podziale ryzyka, ale partnerzy wykonawczy nadal koncentrują się na typologii inwestycji o stosunkowo niskim ryzyku. Wciąż nierozstrzygnięta jest kwestia długo oczekiwanej decyzji w sprawie nowych zasobów własnych UE.
3.9. EKES podkreśla potrzebę zapewnienia wspólnych bezpiecznych aktywów, które znacznie ułatwiłyby dokończenie budowy unii rynków kapitałowych, osiągnięcie jej pierwotnych celów i odzwierciedlenie jej ducha.
4. Uwagi szczegółowe dotyczące polityki gospodarczej i innych powiązanych obszarów
4.1. Kapitał prywatny i ukończenie unii rynków kapitałowych
4.1.1. EKES zaleca stworzenie dla kapitału prywatnego korzystnych warunków do produktywnych inwestycji strategicznych w interesie UE, które mogłyby przyczynić się do stworzenia prawdziwej unii rynków kapitałowych wspieranej przez silny system emerytalny.
4.1.2. EKES podkreśla, że kluczową rolą unii rynków kapitałowych powinno być zapewnienie przejścia od koordynacji krajowych organów regulacyjnych do jednolitej wspólnej regulacji wszystkich rynków kapitałowych w UE (podobnie jak ma to miejsce w USA, gdzie istnieje Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC)). Innym ważnym zadaniem jest harmonizacja ram upadłościowych, która pomoże wyeliminować fragmentację na szczeblu krajowym.
4.1.3. EKES zaleca ponadto utworzenie zjednoczonej centralnej platformy (UCP) i zjednoczonego centralnego depozytu papierów wartościowych (UCSD) dla wszystkich transakcji na papierach wartościowych. Skuteczniejsze ukierunkowanie oszczędności gospodarstw domowych na inwestycje produkcyjne, na przykład poprzez wykorzystanie długoterminowych produktów oszczędnościowych i emerytalnych, ma również kluczowe znaczenie dla ożywienia i wzmocnienia rynku kapitałowego. Jednym z alternatywnych rozwiązań jest wzmocnienie drugiego filaru systemów emerytalnych.
4.2. Sekurytyzacja i ukończenie unii bankowej
4.2.1. EKES popiera zwiększenie zdolności finansowej sektora bankowego. UE powinna zatem skupić się na ożywieniu sekurytyzacji i dokończeniu budowy unii bankowej. W pierwszej kolejności należy dostosować wymogi ostrożnościowe dotyczące aktywów sekurytyzowanych. W przypadku unii bankowej proponuje się szczególną jurysdykcję dla banków o wysokim odsetku operacji transgranicznych, która wyłączyłaby je z zakresu krajowych organów regulacyjnych i organów nadzoru, a także z zakresu stosowania zasad i procedur kryzysowych.
4.3. Rola budżetu/finansowania UE
4.3.1. EKES zaleca, by zreformować budżet/finansowanie UE, aby w większym stopniu skupić się na wydajności i stworzeniu lepszego efektu dźwigni w środowisku inwestycji prywatnych. Środki finansowe UE powinny być przeznaczane na wspólnie uzgodnione projekty strategiczne w celu osiągnięcia jak największej wartości dodanej.
4.3.2. EKES popiera wysiłki na rzecz stworzenia filarów konkurencyjności w kolejnych wieloletnich ramach finansowych (WRF). Powinny one być ukierunkowane na finansowanie projektów priorytetowych określonych w ramach koordynacji konkurencyjności. W ramach tego procesu UE powinna skoncentrować się na wystarczającej liczbie projektów strategicznych i usprawnić dostęp beneficjentów do zasobów.
4.3.3. EKES zaleca zmniejszenie liczby programów realizowanych w WRF. Należy opracować dobrze ukierunkowany system finansowania, aby zniwelować lukę inwestycyjną z myślą o przedsiębiorstwach technologicznych typu scale-up i zdolnościach przetwórczych w preferowanych obszarach, takich jak czyste technologie. Ponadto budżet UE powinien być bardziej elastyczny i zapewniać możliwość łatwiejszej realokacji zasobów między programami, w razie uzasadnionej potrzeby.
4.3.4. EKES zgadza się, że budżet UE powinien również wzmocnić efekt dźwigni we wspieraniu inwestycji prywatnych za pomocą różnych rodzajów instrumentów finansowych oraz wsparcie bardziej ryzykownych projektów z udziałem partnerów wykonawczych. Sensowne byłoby również zwiększenie gwarancji UE dla InvestEU, które powinny koncentrować się na finansowaniu bardziej ryzykownych inwestycji na większą skalę.
4.4. Model rozwoju NextGenerationEU
4.4.1. EKES popiera wysiłki UE na rzecz ustanowienia ram regulacyjnych dla wspólnych bezpiecznych aktywów i ułatwienia realizacji projektów inwestycyjnych w państwach członkowskich UE, co mogłoby również pomóc w integracji rynków kapitałowych. UE powinna również opracować model oparty na NextGenerationEU z wykorzystaniem wspólnych instrumentów dłużnych. Taki model mógłby doprowadzić do stworzenia głębszego i bardziej płynnego rynku obligacji, a tym samym do integracji rynków kapitałowych w UE.
4.4.2. EKES uważa, że stworzenie wspólnych bezpiecznych aktywów pozwoliłoby na jednolitą wycenę obligacji korporacyjnych i finansowych instrumentów pochodnych przy użyciu wspólnego wskaźnika referencyjnego, a tym samym umożliwiłoby ujednolicenie produktów finansowych w UE, co sprawi, że rynki staną się bardziej przejrzyste i łatwiejsze do porównania. Dobrym pomysłem byłoby również stworzenie rodzaju zabezpieczenia, które mogłoby być stosowane w każdym państwie członkowskim i we wszystkich segmentach rynku, w tym w transakcjach transgranicznych (do czego należy zachęcać).
4.4.3. EKES zauważa, że wspólny bezpieczny składnik aktywów mógłby zapewnić duży i płynny rynek, który może być atrakcyjny na szczeblu globalnym, pozwolić na obniżenie kosztów kapitału i zwiększyć efektywność rynków UE. Mogłoby to również znacząco przyczynić się do maksymalizacji wzrostu wydajności pracy i finansowania wspólnych europejskich dóbr publicznych.
Bruksela, dnia 22 stycznia 2025 r.
Nie będzie podwyższenia kar dla pracodawców, przewidzianych w Kodeksie pracy, za wykroczenia przeciwko prawom pracowników. W czwartek Sejm przyjął poprawkę Senatu wykreślającą z ustawy poprawkę Lewicy. Posłowie zgodzili się też na to, by agencje pracy tymczasowej mogły zatrudniać cudzoziemców także na podstawie umów cywilnoprawnych, a nie tylko na umowę o pracę.
20.03.2025Sejm przyjął w czwartek większość poprawek redakcyjnych i doprecyzowujących, które Senat wprowadził do ustawy o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Przewiduje ona reformę urzędów pracy, w tym m.in. podniesienie zasiłku dla bezrobotnych i ułatwienia w podnoszeniu kwalifikacji zawodowych. Ustawa trafi teraz do podpisu prezydenta.
20.03.2025Przedsiębiorcy rozliczający się według zasad ogólnych i skali podatkowej oraz liniowcy będą od 1 stycznia 2026 r. płacić składkę zdrowotną w wysokości 9 proc. od 75 proc. minimalnego wynagrodzenia, jeśli będą osiągali w danym miesiącu dochód do wysokości 1,5-krotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez prezesa GUS. Projekt po raz drugi wróci do komisji sejmowej.
19.03.2025Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.1190 |
Rodzaj: | Opinia |
Tytuł: | Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego - Zalecenie dotyczące zalecenia Rady w sprawie polityki gospodarczej w strefie euro (COM(2024) 704 final) |
Data aktu: | 21/03/2025 |
Data ogłoszenia: | 21/03/2025 |