Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 13 marca 2024 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2008/98/WE w sprawie odpadów (COM(2023)0420 - C9-0233/2023 - 2023/0234(COD)) (Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

P9_TA(2024)0145

Zmiana dyrektywy 2008/98/WE w sprawie odpadów

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 13 marca 2024 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2008/98/WE w sprawie odpadów (COM(2023)0420 - C9-0233/2023 - 2023/0234(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

(C/2025/1033)

(Dz.U.UE C z dnia 27 lutego 2025 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2023)0420),

– uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 192 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C9-0233/2023),

– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 25 października 2023 r. ¹ ,

– po konsultacji z Komitetem Regionów,

– uwzględniając art. 59 Regulaminu,

– uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A9-0055/2024),

1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

P9_TC1-COD(2023)0234

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 13 marca 2024 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/... zmieniającej dyrektywę 2008/98/WE w sprawie odpadów

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ² ,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów ³ ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(-1) Zapobieganie powstawaniu odpadów i gospodarowanie nimi dotyczące wszystkich rodzajów odpadów jest zasadniczym narzędziem polityki w dążeniu do ochrony środowiska i zdrowia ludzi w Unii. Państwa członkowskie starają się stale usprawniać swoje programy zapobiegania powstawaniu odpadów i gospodarowania nimi, dlatego istotne znaczenie ma ścisłe stosowanie hierarchii postępowania z odpadami. [Popr. 1]

(1) W ramach Europejskiego Zielonego Ładu i Planu działania dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym ⁴  wezwano do wzmocnienia i przyspieszenia działań na szczeblu Unii i państw członkowskich w celu zapewnienia zrównoważenia środowiskowego i społecznego sektora włókienniczego i sektora spożywczego, ponieważ są one najbardziej zasobochłonne i powodują znaczne negatywne ekologiczne efekty zewnętrzne. W sektorach tych m.in. luki finansowe i technologiczne utrudniają postęp w kierunku przejścia na gospodarkę o obiegu zamkniętym i obniżenia emisyjności. Spośród sektorów najbardziej zasobochłonnych sektor spożywczy i sektor włókienniczy zajmują odpowiednio miejsca pierwsze i czwarte ⁵  i nie w pełni przestrzegają podstawowych unijnych zasad gospodarowania odpadami określonych w hierarchii postępowania z odpadami, które wymagają nadania priorytetowego charakteru zapobieganiu powstawaniu odpadów, a w następnej kolejności przygotowaniu do ponownego użycia i recyklingu. Wyzwania te wymagają rozwiązań systemowych z podejściem opartym na cyklu życia, ze szczególnym uwzględnieniem żywności i wyrobów włókienniczych. [Popr. 2]

(2) Zgodnie ze Strategią UE na rzecz zrównoważonych wyrobów włókienniczych w obiegu zamkniętym ⁶ , potrzebne są głębokie zmiany w dominującym obecnie linearnym sposobie projektowania, produkcji, użytkowania i wyrzucania wyrobów włókienniczych, ze szczególnym uwzględnieniem ograniczenia szybkiej mody. Zgodnie z wizją strategii na 2030 r. konsumenci powinni dłużej korzystać z przystępnych cenowo wyrobów włókienniczych wysokiej jakości. W strategii tej uznano, że ważne jest obciążenie producentów odpowiedzialnością za odpady wytwarzane przez ich produkty, i odniesiono się do ustanowienia zharmonizowanych unijnych zasad dotyczących rozszerzonej odpowiedzialności producenta w odniesieniu do wyrobów włókienniczych z eko modulacją opłat. Stanowi ona, że kluczowym celem takich zasad jest stworzenie gospodarki zbierania, sortowania, ponownego użycia, przygotowania do ponownego użycia i recyklingu, a także zachęt dla producentów, które mają zapewnić, aby ich produkty były projektowane z uwzględnieniem zasad obiegu zamkniętego. W tym celu przewiduje ona, by znaczna część składek wnoszonych do systemów rozszerzonej odpowiedzialności producenta była przeznaczana na środki zapobiegania powstawaniu odpadów i przygotowanie do ponownego użycia. Wspiera również potrzebę wzmocnionych i bardziej innowacyjnych podejść do zrównoważonego zarządzania zasobami biologicznymi w celu zwiększenia obiegu zamkniętego i waloryzacji odpadów żywności oraz ponownego użycia wyrobów włókienniczych pochodzenia biologicznego. [Popr. 3]

(2a) Zgodnie z briefingiem Europejskiej Agencji Środowiska pt. "Microplastics from textiles in Europe" [Mikrodrobiny plastiku pochodzące z wyrobów włókienniczych w Europie] ⁷  do 35 % ogółu mikrodrobin plastiku uwalnianych do ekosystemów wodnych, lądowych i morskich pochodzi z syntetycznych wyrobów włókienniczych. Odpady z tworzyw sztucznych szkodliwie wpływające na ekosystemy wodne, lądowe i morskie można odpowiednio zbierać, poddawać recyklingowi i ostatecznie dawać im nowe życie, a przy tym wspierać gospodarkę o obiegu w pełni zamkniętym oraz zwiększać świadomość społeczną, aby rozpowszechniać najlepsze praktyki. [Popr. 4]

(3) Mając na uwadze Biorąc pod uwagę negatywne skutki powstawania odpadów żywności, państwa członkowskie zobowiązały się do podjęcia działań wspierających zapobieganie powstawaniu odpadów żywności i ograniczenie ich powstawania zgodnie z Agendą na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030, przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych (ONZ) w dniu 25 września 2015 r., a w szczególności z jej celem zrównoważonego rozwoju nr 12.3 dotyczącym zmniejszenia o połowę globalnej ilości odpadów żywności na mieszkańca na poziomie detalicznym i konsumenckim oraz zmniejszenia strat żywności w łańcuchach produkcji i dostaw, w tym pozbiorczych strat, do 2030 r. Środki te miały na celu zapobieganie powstawaniu odpadów żywności i zmniejszenie ich wytwarzania w produkcji podstawowej, przetwórstwie i produkcji, w sprzedaży detalicznej i innej dystrybucji żywności, w restauracjach i usługach gastronomicznych oraz w gospodarstwach domowych. [Popr. 5]

(4) W następstwie Konferencji w sprawie przyszłości Europy Komisja zobowiązała się do umożliwienia obrad paneli obywatelskich w celu uzyskania ich zaleceń na potrzeby formułowania niektórych kluczowych wniosków. W tym kontekście w okresie od grudnia 2022 r. do lutego 2023 r. odbywały się obrady europejskiego panelu obywatelskiego, które miały na celu opracowanie wykazu zaleceń ⁸  dotyczących sposobu zintensyfikowania działań na rzecz ograniczenia powstawania odpadów żywności w Unii. Ponieważ gospodarstwa domowe odpowiadają za ponad połowę odpadów żywności wytwarzanych w Unii, spostrzeżenia obywateli na temat zapobiegania powstawaniu tych odpadów są szczególnie istotne. Obywatele zalecili trzy główne kierunki działań, w tym wzmocnienie współpracy w łańcuchu wartości żywności, inicjatywy biznesowe dotyczące żywności oraz wspieranie zmiany zachowań konsumentów. Zalecenia panelu będą nadal wspierać ogólny program prac Komisji związany z zapobieganiem powstawaniu odpadów żywności i mogą pomóc państwom członkowskim w osiągnięciu celów w zakresie ograniczenia powstawania odpadów żywności.

(5) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/31/WE ⁹  wyłączono z zakresu stosowania dyrektywy 2006/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ¹⁰  dwutlenek węgla wychwytywany i transportowany dla celów geologicznego składowania zgodnie z wymogami dyrektywy 2006/12/WE. Przepis dyrektywy 2009/31/WE zmieniający dyrektywę 2006/12/WE nie został jednak włączony do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE ¹¹ , którą uchylono dyrektywę 2006/12/WE. W związku z tym, w celu zagwarantowania pewności prawa, niniejsza dyrektywa obejmuje zmiany dyrektywy 2009/31/WE dotyczące wyłączenia dwutlenku węgla wychwytywanego i transportowanego do celów geologicznego składowania z zakresu dyrektywy 2008/98/WE.

(5a) Drewno jest cennym zasobem, dlatego warto byłoby je dodać do wykazu materiałów podlegających selektywnemu zbieraniu oraz do celów w zakresie ponownego wykorzystania i recyklingu. [Popr. 6]

(6) Definicje producentów wyrobów włókienniczych, platform internetowych i organizacji odpowiedzialności producenta związane z wdrażaniem rozszerzonej odpowiedzialności producenta w odniesieniu do wyrobów włókienniczych muszą zostać włączone do dyrektywy 2008/98/WE, aby doprecyzować zakres tych pojęć i powiązanych z nimi obowiązków.

(7) Państwa członkowskie do pewnego stopnia opracowały materiały i przeprowadziły kampanie mające na celu zapobieganie powstawaniu odpadów żywności skierowane do konsumentów i podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa spożywcze; koncentrują się one jednak głównie na podnoszeniu świadomości i znaczących zmianach w sposobie odżywiania, w tym zmianach, a nie na wywoływaniu zmian zachowań. Aby osiągnąć pełny potencjał w zakresie ograniczania powstawania odpadów żywności i zapewnić postęp na przestrzeni czasu, należy opracować interwencje na rzecz zmiany zachowań, dostosowane do konkretnych sytuacji i potrzeb w państwach członkowskich oraz w pełni zintegrowane z krajowymi programami zapobiegania powstawaniu odpadów żywności. Należy również zwrócić uwagę na regionalne rozwiązania oparte na obiegu zamkniętym, w tym partnerstwa publiczno-prywatne i zaangażowanie obywateli, a także dostosowanie do konkretnych potrzeb regionalnych, takich jak regiony najbardziej oddalone lub wyspy. [Popr. 7]

(8) Pomimo rosnącej świadomości na temat negatywnych skutków i konsekwencji powstawania odpadów żywności, zobowiązań politycznych podjętych na szczeblu UE i państw członkowskich oraz środków unijnych wdrożonych od czasu przyjęcia Planu działania dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym w 2015 r. powstawanie odpadów żywności nie zmniejsza się w wystarczającym stopniu, aby poczynić znaczące postępy w kierunku wykonania zadania nr 12.3 w ramach celu zrównoważonego rozwoju ONZ (SDG) nr 12. Aby zapewnić znaczący wkład w osiągnięcie zadania w ramach celu zrównoważonego rozwoju nr 12.3, należy wzmocnić środki, które mają wprowadzić państwa członkowskie, w celu poczynienia postępów we wdrażaniu niniejszej dyrektywy i innych odpowiednich środków służących ograniczeniu powstawania odpadów żywności.

(9) Aby osiągnąć wyniki w perspektywie krótkoterminowej i zapewnić podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwa spożywcze, konsumentom i organom publicznym niezbędną perspektywę długoterminową, należy określić ilościowe cele w zakresie ograniczenia powstawania odpadów żywności, które państwa członkowskie powinny osiągnąć do 2030 r.

(10) Biorąc pod uwagę zobowiązanie Unii do osiągnięcia ambitnego zadania w ramach celu zrównoważonego rozwoju nr 12.3, Wyznaczenie celów w zakresie ograniczenia powstawania odpadów żywności, które państwa członkowskie mają osiągnąć do 2030 r. zgodnie z zobowiązaniem Unii do realizacji ambitnego celu zrównoważonego rozwoju nr 12.3, powinno stanowić silny impuls polityczny do podjęcia działań i zapewnienia znaczącego wkładu w osiągnięcie globalnych celów. Biorąc jednak pod uwagę prawnie wiążący charakter takich celów, powinny one być proporcjonalne, osiągalne i wykonalne oraz uwzględniać rolę różnych uczestników łańcucha dostaw żywności, a także ich możliwości (w szczególności mikroprzedsiębiorstw i małych przedsiębiorstw). Ustanowienie prawnie wiążących celów powinno zatem przebiegać stopniowo, przy czym należy zacząć od poziomu niższego niż ten określony w ramach SDG, aby zapewnić spójną reakcję państw członkowskich i wymierne postępy w wykonywaniu zadania nr 12.3. [Popr. 8]

(10a) W łańcuchach dostaw żywności na terenie Unii nadal utrzymują się dysproporcje w pozycji przetargowej między dostawcami a nabywcami produktów rolnych i spożywczych. Dotyczy to w szczególności sektora rolnego, ponieważ specyfika produktów rolnych i związana z nią konieczność ich szybkiego zbycia już na samym początku zakłóca równe traktowanie kontrahentów. Dlatego należy dołożyć wszelkich starań, aby wiążące cele redukcji odpadów żywnościowych nie prowadziły do nasilenia najczęściej występujących nieuczciwych praktyk handlowych uderzających w dostawców rolnych, zwłaszcza przy dostawach produktów łatwo psujących się. [Popr. 9]

(10b) Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny oraz europejski mechanizm gotowości i reagowania na kryzysy związane z bezpieczeństwem żywnościowym uznają wkład opakowań w ograniczanie powstawania odpadów żywności oraz w zapewnianie dostaw żywności i bezpieczeństwa żywnościowego. [Popr. 10]

(11) Aby ograniczyć powstawanie odpadów żywności na etapie produkcji i konsumpcji, konieczne jest zastosowanie różnych podejść i środków oraz zaangażowanie różnych grup zainteresowanych stron. W związku z tym należy zaproponować jeden cel w odniesieniu do etapu przetwórstwa i produkcji oraz drugi w odniesieniu do sprzedaży detalicznej i innej dystrybucji żywności, restauracji i usług gastronomicznych oraz gospodarstw domowych. Ograniczenie powstawania odpadów żywnościowych w dowolnym punkcie łańcucha dostaw żywności ma znaczący pozytywny wpływ na środowisko. [Popr. 11]

(12) Mając na uwadze współzależność między etapami dystrybucji i konsumpcji w łańcuchu dostaw żywności, w szczególności wpływ praktyk detalicznych na zachowania konsumentów oraz związek między konsumpcją żywności w domu i poza domem, zaleca się ustanowienie jednego wspólnego celu dla tych etapów łańcucha dostaw żywności. Ustanowienie oddzielnych celów dla każdego z tych etapów spowodowałoby niepotrzebną złożoność i ograniczyłoby elastyczność państw członkowskich w koncentrowaniu się na ich konkretnych obszarach zainteresowania. Aby uniknąć sytuacji, w której wspólny cel spowoduje nadmierne obciążenie po stronie niektórych operatorów, państwom członkowskim będzie się zalecać uwzględnienie zasady proporcjonalności przy ustalaniu środków służących osiągnięciu tego wspólnego celu.

(13) Zmiany demograficzne mają znaczący wpływ na ilość spożywanej żywności i wytwarzanych odpadów żywności. Dlatego też wspólny cel dotyczący ograniczenia powstawania odpadów żywności, mający zastosowanie do sprzedaży detalicznej i innej dystrybucji żywności, restauracji i usług gastronomicznych oraz gospodarstw domowych, powinien być wyrażony jako procentowa zmiana poziomów odpadów żywności na mieszkańca, aby uwzględnić przyrost ludności.

(14) Według zharmonizowanej metodyki określonej w decyzji delegowanej Komisji (UE) 2019/1597 ¹²  pierwszym rokiem, dla którego zebrano dane dotyczące poziomów odpadów żywności, był rok 2020. W związku z tym rok 2020 należy przyjąć za punkt odniesienia przy ustalaniu celów w zakresie ograniczenia powstawania odpadów żywności. Państwom członkowskim, które mogą wykazać, że przeprowadziły pomiary odpadów żywności przed 2020 r., stosując metody zgodne z decyzją delegowaną (UE) 2019/1597, należy zezwolić na przyjęcie za punkt odniesienia wcześniejszej daty.

(14a) Aby propagować jednolitą i spójną interpretację danych dotyczących powstawania odpadów żywnościowych i sprawozdawczość wśród podmiotów w łańcuchu dostaw żywności i organów państw członkowskich, Komisja powinna przedstawić kompleksowe wytyczne dotyczące metodyki pomiaru powstawania odpadów żywnościowych. [Popr. 12]

(14b) Zharmonizowana metodyka ustanowiona w decyzji delegowanej Komisji (UE) 2019/1597 ¹³  przewiduje różne metody sprawozdawczości. W celu dopilnowania, aby przyszłe dane były wiarygodne pod względem naukowym, wysokiej jakości i porównywalne, państwa członkowskie muszą ustalić i stosować jasne i spójne metody pomiaru oraz minimalne wymogi jakościowe dotyczące jednolitego pomiaru poziomów odpadów żywnościowych. [Popr. 13]

(15) W celu zapewnienia, by stopniowe podejście do osiągnięcia globalnego celu spełniło swoje zadania, poziomy określone dla prawnie wiążących celów w zakresie ograniczenia powstawania odpadów żywności powinny zostać poddane przeglądowi i w razie potrzeby zmienione, aby uwzględnić postępy poczynione z czasem przez państwa członkowskie. Umożliwiłoby to ewentualne dostosowanie celów z myślą o zwiększeniu wkładu Unii i dalszym dostosowaniu do zadania w ramach celu zrównoważonego rozwoju nr 12.3, które ma zostać wykonane do 2030 r., i zapewnieniu kierunku dalszych postępów po tej dacie.

(16) Aby zapewnić lepsze, bardziej terminowe i jednolite wdrożenie przepisów dotyczących zapobiegania powstawaniu odpadów żywności, przewidzieć wszelkie niedociągnięcia we wdrażaniu oraz umożliwić podejmowanie działań przed upływem terminów osiągnięcia celów, należy rozszerzyć wprowadzony w 2018 r. system sprawozdań wczesnego ostrzegania, tak by objął on cele dotyczące ograniczenia powstawania odpadów żywności.

(16a) Państwa członkowskie powinny wprowadzić środki, aby promować takie rozwiązania jak jaśniejsze oznaczanie datą na produktach spożywczych oraz ułatwić stosowanie oznaczeń datą zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 ¹⁴  i unikać dezorientacji konsumentów co do oznaczania datą. [Popr. 14]

(17) Zgodnie z zasadą "zanieczyszczający płaci", o której mowa w art. 191 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), istotne jest, aby producenci wprowadzający na rynek unijny określone wyroby włókiennicze, wyroby związane z branżą włókienniczą i produkty obuwnicze ponosili odpowiedzialność za gospodarowanie nimi po zakończeniu ich przydatności do użycia, a także za przedłużenie ich okresu użytkowania poprzez udostępnianie na rynku używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych w celu ich ponownego użycia. W celu wdrożenia zasady "zanieczyszczający płaci" należy ustanowić obowiązki dotyczące gospodarowania wyrobami włókienniczymi, wyrobami związanymi z branżą włókienniczą i obuwiem w odniesieniu do producentów z uwzględnieniem każdego wytwórcy, importera lub dystrybutora, który - niezależnie od stosowanej techniki sprzedaży, w tym za pośrednictwem umów zawieranych na odległość w rozumieniu art. 2 pkt 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE ¹⁵  - po raz pierwszy udostępnia te produkty na rynku na terytorium państwa członkowskiego w ramach prowadzonej działalności zawodowej pod własną nazwą lub własnym znakiem towarowym. Z grona producentów objętych rozszerzoną odpowiedzialnością producenta należy wykluczyć mikroprzedsiębiorstwa, dla których taka odpowiedzialność stanowiłaby niewspółmierne obciążenie finansowe i administracyjne, i krawców działających na własny rachunek, wytwarzających wyroby dopasowane do indywidualnych potrzeb, z uwagi na ograniczoną rolę tych podmiotów na rynku wyrobów włókienniczych, a także podmioty wprowadzające do obrotu używane wyroby włókiennicze, wyroby związane z branżą włókienniczą i produkty obuwnicze lub wyroby i produkty otrzymane z używanych wyrobów i produktów tego rodzaju lub z ich odpadów, z myślą o wspieraniu ponownego użycia, w tym w drodze naprawy, renowacji i upcyklingu, w ramach których zmienia się niektóre funkcje oryginalnego wyrobu, w Unii. Mikroprzedsiębiorstwa powinny mieć jednak możliwość uczestnictwa w organizacjach odpowiedzialności producenta. [Popr. 15]

(18) Istnieją duże rozbieżności w sposobie wprowadzenia lub planach wprowadzenia selektywnej zbiórki wyrobów włókienniczych, czy to w ramach systemów rozszerzonej odpowiedzialności producenta, czy też innych podejść. Tam, gdzie brane są pod uwagę systemy rozszerzonej odpowiedzialności producenta, również występują znaczne rozbieżności, np. w odniesieniu do produktów objętych zakresem tych systemów oraz odpowiedzialności producentów, a także modeli zarządzania. W związku z tym przepisy dotyczące rozszerzonej odpowiedzialności producenta ustanowione w dyrektywie 2008/98/WE powinny mieć zastosowanie ogólnie do systemów rozszerzonej odpowiedzialności producenta w odniesieniu do producentów wyrobów włókienniczych, wyrobów

(18a) Według Europejskiej Agencji Środowiska do produkcji nowej odzieży w obiegu zamkniętym obecnie wykorzystuje się mniej niż 1 % wszystkich odpadów odzieżowych. Obecnie większość wyrobów włókienniczych nie jest projektowana z myślą o obiegu zamkniętym. 78 % wszystkich wyrobów włókienniczych wymaga rozebrania przed recyklingiem. Aby zapewnić inwestycje w wyroby włókiennicze w obiegu zamkniętym, należy ustanowić cele zapobiegania, zbierania, sortowania, ponownego użycia i lokalnego ponownego użycia, a także recyklingu i recyklingu włókien z myślą o wspieraniu i napędzaniu rozwoju technologicznego oraz inwestycji w infrastrukturę, a także propagowaniu ekoprojektu dla wyrobów włókienniczych. Całkowitą ilość wytwarzanych odpadów włókienniczych, obejmujących odzież i obuwie, wyroby włókiennicze używane w gospodarstwach domowych i techniczne wyroby włókiennicze oraz odpady poprzemysłowe i przedkonsumenckie, szacuje się na 12,6 mln ton. Obejmuje to frakcje wyrzucane podczas produkcji wyrobów włókienniczych, na etapie sprzedaży detalicznej oraz przez gospodarstwa domowe i podmioty komercyjne ¹⁶ . [Popr. 16]

(19) Wyroby włókiennicze używane w gospodarstwach domowych i odzież stanowią największą część konsumpcji wyrobów włókienniczych w Unii i w największym stopniu przyczyniają się do niezrównoważonych wzorców nadmiernej produkcji i nadmiernej konsumpcji. Wyroby włókiennicze używane w gospodarstwach domowych i odzież objęte są również wszystkimi istniejącymi systemami selektywnej zbiórki w państwach członkowskich, wraz z inną odzieżą pokonsumencką oraz dodatkami odzieżowymi i produktami obuwniczymi, które nie składają się głównie z wyrobów włókienniczych. Zakres ustanowionego systemu rozszerzonej-odpowiedzialności producenta powinien zatem obejmować wyroby włókiennicze używane w gospodarstwach domowych oraz inne artykuły odzieżowe, dodatki odzieżowe i obuwie. W celu zapewnienia pewności prawa dla producentów w odniesieniu do produktów objętych rozszerzoną odpowiedzialnością producenta, produkty objęte jej zakresem powinny być identyfikowane przez odniesienie do kodów Nomenklatury scalonej zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 ¹⁷ . [Popr. 17]

(20) Sektor włókienniczy jest zasobochłonny. Podczas gdy w odniesieniu zarówno do produkcji surowców, jak i wyrobów włókienniczych, większość presji i oddziaływań związanych z konsumpcją odzieży, obuwia i wyrobów włókienniczych w UE dotyka inne regiony świata, i ponieważ 73 % odzieży i wyrobów włókienniczych używanych w gospodarstwach domowych konsumowanych w Europie jest przywożonych ¹⁸ w UE dotyka inne regiony świata, te presje i oddziaływania mają również znaczenie dla Unii ze względu na globalny wpływ na klimat i środowisko. Zapobieganie powstawaniu odpadów włókienniczych, ich przygotowanie do ponownego użycia i recyklingu mogą się zatem przyczynić do ograniczania śladu środowiskowego tego sektora także w Unii. Ponadto obecne nieefektywne pod względem zasobów gospodarowanie odpadami z wyrobów włókienniczych nie jest zgodne z hierarchią postępowania z odpadami i prowadzi do szkód dla środowiska zarówno w Unii, jak i w państwach trzecich, w tym ze względu na emisje gazów cieplarnianych pochodzące ze spalania i składowania odpadów. [Popr. 18]

(21) Celem rozszerzonej odpowiedzialności producenta w odniesieniu do wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony środowiska i zdrowia w Unii, stworzenie gospodarki zbierania, sortowania, ponownego użycia, przygotowania do ponownego użycia i recyklingu - w szczególności recyklingu włókien, a także zachęt dla producentów, które mają zapewnić, aby ich produkty były projektowane z uwzględnieniem zasad obiegu zamkniętego. Producenci wyrobów włókienniczych i obuwia powinni finansować koszty zbierania, sortowania pod kątem ponownego użycia, przygotowania do ponownego użycia i recyklingu oraz recyklingu i innego przetwarzania zebranych używanych wyrobów włókienniczych i produktów obuwniczych oraz odpadów z nich, w tym niesprzedanych produktów konsumenckich uznanych za odpady, które zostały dostarczone na terytorium państw członkowskich po wejściu w życie niniejszej dyrektywy zmieniającej, aby zagwarantować, że rozszerzona odpowiedzialność producenta nie ma zastosowania z mocą wsteczną i jest zgodna z zasadą pewności prawa. Producenci ci powinni również finansować koszty przeprowadzania badań składu zmieszanych zebranych odpadów komunalnych, wsparcia na rzecz badań i rozwoju w dziedzinie technologii sortowania i recyklingu, w szczególności rozwiązań cyfrowych, sprawozdawczości dotyczącej selektywnej zbiórki, ponownego użycia i innego przetwarzania oraz dostarczania użytkownikom końcowym informacji na temat wpływu wyrobów włókienniczych i zrównoważonego zarządzania nimi. Producenci powinni również finansować rozwój procesów ponownego użycia i naprawy. [Popr. 19]

(22) Producenci powinni być odpowiedzialni za ustanowienie systemów zbiórki wszystkich używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych oraz odpadów z nich oraz zapewnienie, aby były one następnie poddawane sortowaniu do celów ponownego użycia, przygotowaniu do ponownego użycia i recyklingu w celu zmaksymalizowania dostępności używanej odzieży i obuwia oraz zmniejszenia ilości rodzajów przetwarzanych odpadów, które znajdują się niżej w hierarchii postępowania z odpadami. Zapewnienie, by wyroby włókiennicze mogły być i były dłużej używane i ponownie używane, jest najskuteczniejszym sposobem znacznego zmniejszenia ich wpływu na klimat i środowisko. Powinno to również umożliwić stosowanie modeli biznesowych o obiegu zamkniętym, takich jak ponowne użycie, wypożyczanie i naprawa, usługi zwrotu i handel detaliczny towarami używanymi, w sposób umożliwiający obywatelom zaoszczędzenie kosztów. Obciążenie producentów odpowiedzialnością za odpady wytwarzane przez ich produkty ma zasadnicze znaczenie dla oddzielenia wytwarzania odpadów włókienniczych od wzrostu sektora. Producenci powinni zatem być również odpowiedzialni za recykling, a w szczególności za priorytetowe traktowanie zwiększenia skali recyklingu włókien oraz innych operacji odzyskiwania i unieszkodliwiania.

(23) Producenci i organizacje odpowiedzialności producenta powinni finansować zwiększanie skali recyklingu wyrobów włókienniczych, w szczególności recyklingu włókien, umożliwiając recykling szerszej gamy materiałów i tworząc źródło surowców do produkcji wyrobów włókienniczych w Unii. Istotne jest również, aby producenci wspierali finansowo badania naukowe i innowacje w zakresie rozwoju technologicznego rozwiązań do automatycznego sortowania i sortowania ze względu na skład, które umożliwiają oddzielanie i recykling materiałów mieszanych oraz dekontaminację odpadów, dzięki czemu będą mogły powstać wysokiej jakości rozwiązania w zakresie recyklingu włókien i wykorzystania włókien pochodzących z recyklingu. Aby ułatwić przestrzeganie niniejszej dyrektywy, państwa członkowskie powinny zapewnić podmiotom gospodarczym z sektora włókienniczego, zwłaszcza małym i średnim przedsiębiorstwom, dostęp do informacji i pomocy, które powinny mieć formę wskazówek, wsparcia finansowego, dostępu do finansowania, specjalistycznych materiałów szkoleniowych dla kadry zarządzającej i pracowników lub pomocy organizacyjnej i technicznej. Jeżeli wsparcie jest finansowane z zasobów państwowych, w tym gdy jest w całości finansowane ze składek nałożonych przez organ publiczny i pobieranych od zainteresowanych przedsiębiorstw, może stanowić pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE; w takich przypadkach państwa członkowskie muszą zapewnić zgodność z zasadami pomocy państwa. Mobilizacja inwestycji prywatnych i publicznych w dziedzinie obiegu zamkniętego i obniżenia emisyjności sektora włókienniczego jest również przedmiotem szeregu unijnych programów finansowania i planów działania, takich jak inicjatywa "Hubs for Circularity" i specjalne zaproszenia do składania wniosków w ramach programu Horyzont Europa. Należy również poddać dalszej ocenie możliwość wyznaczenia unijnych celów w zakresie recyklingu wyrobów włókienniczych, aby wspierać i stymulować rozwój technologiczny oraz inwestycje w infrastrukturę recyklingu; należy też dążyć do wprowadzenia ekoprojektu na potrzeby recyklingu.

(24) Używane wyroby włókiennicze, wyroby związane z branżą włókienniczą i produkty obuwnicze oraz odpady z nich powinny być zbierane oddzielnie od innych strumieni odpadów, takich jak metale, papier i tektura, szkło, tworzywa sztuczne, drewno i bioodpady od 1 stycznia 2025 r., aby zachować możliwość ich ponownego wykorzystania i potencjał wysokiej jakości recyklingu. Biorąc pod uwagę wpływ na środowisko i straty materiałów wynikające z tego, że używane wyroby włókiennicze i odpady włókiennicze nie są zbierane selektywnie, a w konsekwencji nie są przetwarzane w sposób przyjazny dla środowiska, sieć zbierania używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych oraz odpadów z nich powinna obejmować całe terytorium państw członkowskich, w tym regiony najbardziej oddalone, znajdować się blisko użytkownika końcowego i nie powinna być ukierunkowana wyłącznie na obszary i produkty, w których zbieranie jest opłacalne. Sieć zbierania należy zorganizować we współpracy z innymi podmiotami działającymi w sektorach gospodarowania odpadami i ponownego użycia, takimi jak gminy i przedsiębiorstwa społeczne. Ze względu na znaczące korzyści dla środowiska i klimatu związane z ponownym użyciem, głównym i drugorzędnym celem sieci zbierania powinny być zbiórka nadających się do ponownego użycia i, odpowiednio, recyklingu wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych. Ponieważ konsument nie posiada umiejętności rozróżniania artykułów nadających się do ponownego użycia i artykułów nadających się do recyklingu, w ramach systemów zbiórki należy, również ze względów logistycznych, przewidzieć pojemniki do zbierania, w których gromadzone będą zarówno artykuły używane, jak i odpady. Wysokie poziomy zbierania przełożyłyby się na wysoką wydajność ponownego użycia i wysokiej jakości recykling w łańcuchach dostaw wyrobów włókienniczych, zwiększenie wykorzystania wysokiej jakości surowców wtórnych i wsparcie planowania inwestycji w infrastrukturę sortowania i przetwarzania wyrobów włókienniczych. Aby zweryfikować i poprawić wydajność sieci zbierania i kampanii informacyjnych, należy prowadzić regularne badania dotyczące składu, co najmniej na poziomie NUTS 2, zbieranych zmieszanych odpadów komunalnych w celu określenia ilości używanych wyrobów włókienniczych i obuwia w nich zawartych. Ponadto co roku organizacje odpowiedzialności producenta powinny obliczać i udostępniać publicznie informacje na temat wydajności systemów selektywnej zbiórki odpadów i osiągniętego w skali roku poziomu selektywnego zbierania odpadów.

(25) W związku z zasadniczą rolą przedsiębiorstw społecznych i podmiotów ekonomii społecznej w istniejących systemach zbiórki wyrobów włókienniczych oraz ich potencjałem w zakresie tworzenia lokalnych, zrównoważonych, partycypacyjnych i sprzyjających włączeniu społecznemu modeli biznesowych oraz wysokiej jakości miejsc pracy w Unii, zgodnie z celami unijnego planu działania na rzecz gospodarki społecznej ¹⁹ , wprowadzenie systemów rozszerzonej odpowiedzialności producenta powinno działać na rzecz utrzymania i wspierania działalności przedsiębiorstw społecznych i podmiotów ekonomii społecznej zaangażowanych w zarządzanie używanymi i zużytymi wyrobami włókienniczymi. Podmioty te należy zatem traktować w ramach systemów selektywnej zbiórki jako partnerów wspierających zwiększanie skali przygotowywania do ponownego użycia, ponownego użycia i naprawy oraz tworzenie wysokiej jakości miejsc pracy dla wszystkich, a w szczególności dla grup znajdujących się w trudnej sytuacji. [Popr. 20]

(26) Producenci i organizacje odpowiedzialności producenta powinni być aktywnie zaangażowani w przekazywanie użytkownikom końcowym, a w szczególności konsumentom informacji, że używane wyroby włókiennicze i odpady z nich oraz używane produkty obuwnicze oraz odpady z nich należy zbierać osobno, że dostępne są systemy zbierania oraz że użytkownicy końcowi pełnią ważną rolę w zapobieganiu powstawaniu odpadów i zapewnianiu optymalnego dla środowiska gospodarowania odpadami włókienniczymi. Informacje te powinny obejmować dostępność rozwiązań w zakresie ponownego użycia wyrobów włókienniczych i obuwia, a także korzyści dla środowiska wynikające ze zrównoważonej konsumpcji oraz wpływ przemysłu tekstylno-odzieżowego na środowisko, zdrowie i społeczeństwo. Użytkowników końcowych należy również informować o ich ważnej roli polegającej na dokonywaniu świadomych, odpowiedzialnych i zrównoważonych wyborów w zakresie konsumpcji wyrobów włókienniczych oraz w zapewnianiu optymalnego pod względem środowiskowym gospodarowania odpadami włókienniczymi i obuwniczymi. Te wymogi informacyjne mają zastosowanie oprócz wymogów dotyczących przekazywania informacji użytkownikom końcowym w odniesieniu do wyrobów włókienniczych określonych w rozporządzeniu w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów ²⁰  i rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1007/2011 ²¹ . Do celów ujawniania informacji wszystkim użytkownikom końcowym należy wykorzystywać nowoczesne technologie informatyczne. Informacje te należy przekazywać zarówno za pomocą klasycznych sposobów, takich jak plakaty zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz, kampanie w mediach społecznościowych, jak i za pomocą sposobów bardziej innowacyjnych, takich jak elektroniczny dostęp do stron internetowych przez kody QR oraz cyfrowy paszport produktu. [Popr. 21]

(27) W celu zwiększenia skali działania w obiegu zamkniętym i zrównoważenia środowiskowego w odniesieniu do wyrobów włókienniczych oraz zmniejszenia negatywnego wpływu na klimat i środowisko, w rozporządzeniu.../... [Urząd Publikacji: proszę podać numer seryjny i odesłanie do instytucji w odniesieniu do rozporządzenia w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów oraz uzupełnić przypis] ²²  zawarte zostaną wiążące wymogi dotyczące ekoprojektu dla wyrobów włókienniczych, które, w zależności od tego, co ocena skutków wykaże jako korzystne z punktu widzenia poprawy zrównoważenia środowiskowego wyrobów włókienniczych, będą regulować kwestie trwałości, możliwości ponownego użycia, możliwości naprawy i zdolności do recyklingu włókien w wyrobach włókienniczych oraz obowiązkowej zawartości włókien pochodzących z recyklingu w wyrobach włókienniczych. Rozporządzenie będzie również regulować obecność substancji potencjalnie niebezpiecznych, aby umożliwić ich minimalizację i śledzenie w celu ograniczenia wytwarzania odpadów i poprawy jakości recyklingu, a także zapobieganie i ograniczanie ilości włókien syntetycznych uwalnianych do środowiska, co pomoże w znacznym ograniczeniu uwalniania mikrodrobin plastiku. Modulacja opłat z tytułu rozszerzonej odpowiedzialności producenta jest również skutecznym instrumentem ekonomicznym zachęcającym do bardziej zrównoważonego projektowania wyrobów włókienniczych, co prowadzi do lepszego projektowania pod kątem obiegu zamkniętego. Aby zapewnić silną zachętę w odniesieniu do ekoprojektu, przy jednoczesnym uwzględnieniu celów rynku wewnętrznego i składu sektora włókienniczego, w którym przeważają MŚP, konieczne jest zharmonizowanie kryteriów modulacji opłat z tytułu rozszerzonej odpowiedzialności producenta na podstawie najistotniejszych parametrów ekoprojektu, aby umożliwić przetwarzanie wyrobów włókienniczych zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami, a także na podstawie odsetka uwalniania mikrodrobin plastiku. Modulacja opłat zgodnie z kryteriami ekoprojektu powinna opierać się na wymogach dotyczących ekoprojektu i metodach ich pomiaru, przyjętych zgodnie z rozporządzeniem w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów w odniesieniu do wyrobów włókienniczych lub innym unijnym aktem prawnym ustanawiającym zharmonizowane kryteria zrównoważonego rozwoju i metody pomiaru w odniesieniu do wyrobów włókienniczych, oraz tylko w przypadku, gdy te ostatnie zostały przyjęte. Należy upoważnić Komisję do przyjęcia zharmonizowanych przepisów dotyczących modulacji opłat, aby zapewnić dostosowanie kryteriów modulacji opłat do tych wymogów dotyczących produktów. [Popr. 22]

(27a) Wprowadzenie cyfrowego paszportu produktu jako narzędzia znacznie zwiększającego identyfikowalność wyrobów włókienniczych w całym łańcuchu wartości może umożliwić konsumentom podejmowanie świadomych decyzji dzięki lepszemu dostępowi do informacji dotyczących gospodarowania pod koniec przydatności produktów do użycia. Ponadto umożliwi to podmiotom gospodarczym dokładne śledzenie ilości wytwarzanych odpadów włókienniczych, pomoże państwom członkowskim w wykonywaniu i monitorowaniu obowiązków dotyczących selektywnego zbierania wyrobów włókienniczych do celów ponownego użycia, przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. [Popr. 23]

(28) Aby monitorować, czy producenci spełniają obowiązki finansowe i organizacyjne związane z zapewnieniem gospodarowania używanymi wyrobami włókienniczymi, wyrobami związanymi z branżą włókienniczą i produktami obuwniczymi oraz odpadami z nich, które po raz pierwszy udostępniają na rynku na terytorium państwa członkowskiego, każde państwo członkowskie powinno ustanowić rejestr producentów i zarządzać tym rejestrem oraz nałożyć na producentów obowiązek zarejestrowania się w nim. Wymogi dotyczące rejestracji i formatu powinny być w jak największym stopniu zharmonizowane w całej Unii, aby ułatwić rejestrację, w szczególności w przypadku gdy producenci udostępniają po raz pierwszy na rynku wyroby włókiennicze, wyroby związane z branżą włókienniczą i produkty obuwnicze w różnych państwach członkowskich. Informacje zawarte w rejestrze powinny być dostępne dla podmiotów, które odgrywają rolę w weryfikacji wypełniania obowiązków wynikających z rozszerzonej odpowiedzialności producenta i ich egzekwowaniu publicznie. [Popr. 24]

(29) Ponieważ sektor włókienniczy składa się w 99 % z małych i średnich przedsiębiorstw, wdrożenie systemu rozszerzonej odpowiedzialności producenta w odniesieniu do wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych powinno mieć na celu zmniejszenie w możliwie największym stopniu obciążeń administracyjnych. Obowiązki z zakresu rozszerzonej odpowiedzialności producenta powinny być zatem wypełniane przez producentów wspólnie, poprzez organizacje odpowiedzialności producenta przejmujące odpowiedzialność w ich imieniu. Organizacje odpowiedzialności producenta powinny mieć obowiązek posiadania zezwolenia udzielanego przez państwa członkowskie oraz powinny dokumentować m.in. fakt, że posiadają zasoby finansowe na pokrycie kosztów związanych z rozszerzoną odpowiedzialnością producenta oraz że wywiązują się z obowiązków z tą odpowiedzialnością związanych.

(30) W art. 30 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2065 ²³  zobowiązano niektórych dostawców platform internetowych umożliwiających konsumentom zawieranie umów na odległość z producentami oferującymi wyroby włókiennicze, wyroby związane z branżą włókienniczą i produkty obuwnicze konsumentom znajdującym się w Unii, przed umożliwieniem producentowi korzystania z usług takiej platformy, do uzyskania od tego producenta określonych informacji identyfikacyjnych oraz oświadczenia, w którym zobowiązuje się on do oferowania wyłącznie produktów lub usług zgodnych z mającymi zastosowanie przepisami prawa Unii. W celu zapewnienia skutecznego egzekwowania obowiązków wynikających z rozszerzonej odpowiedzialności producenta należy doprecyzować, że dostawcy platform internetowych objęci zakresem rozdziału 3 sekcja 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065 powinni uzyskać od tych producentów informacje o wpisie do rejestru producentów wyrobów włókienniczych, który państwo członkowskie jest zobowiązane utworzyć zgodnie z niniejszą dyrektywą, a także numer rejestracyjny (numery rejestracyjne) producenta w tym rejestrze oraz oświadczenie producenta, w którym zobowiązuje się on do oferowania wyłącznie wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych, do których mają zastosowanie wymogi z zakresu rozszerzonej odpowiedzialności producenta określone w niniejszej dyrektywie. Przepisy dotyczące egzekwowania określone w rozdziale IV rozporządzenia (UE) 2022/2065 mają zastosowanie do dostawców takich platform w odniesieniu do tych zasad identyfikowalności.

(31) W celu zapewnienia obróbki wyrobów włókienniczych zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami określoną w dyrektywie 2008/98/WE organizacje odpowiedzialności producenta powinny dopilnować, aby wszystkie selektywnie zebrane wyroby włókiennicze i produkty obuwnicze były poddawane procesom sortowania, w wyniku których powstają zarówno produkty nadające się do ponownego użycia, spełniające potrzeby rynków używanych wyrobów włókienniczych oraz rynków surowców do recyklingu w Unii i na świecie. Biorąc pod uwagę większe korzyści dla środowiska związane z wydłużeniem okresu użytkowania wyrobów włókienniczych, głównym celem procesu sortowania powinno być ponowne użycie, następnie zaś, w przypadku gdy na podstawie profesjonalnej oceny stwierdzono, że wyroby nie nadają się do ponownego użycia, należy je poddać procesowi sortowania do celów recyklingu. Wymogi dotyczące sortowania powinny zostać priorytetowo opracowane przez Komisję w ramach zharmonizowanych unijnych kryteriów utraty statusu odpadu dotyczących wyrobów włókienniczych nadających się do ponownego użycia i wyrobów włókienniczych pochodzących z recyklingu, w tym w zakresie wstępnego sortowania, które może mieć miejsce w punkcie zbierania. Takie zharmonizowane kryteria powinny przyczynić się do zapewnienia jednorodności i wysokiej jakości gromadzonych frakcji, a także transgranicznych przepływów materiałów do celów sortowania, operacji odzyskiwania odpadów i pozyskiwania surowców wtórnych, co z kolei powinno ułatwić rozbudowę łańcuchów wartości ponownego użycia i recyklingu. Odzież używana, która zgodnie z profesjonalną oceną przeprowadzoną przez podmioty zajmujące się ponownym użyciem lub przedsiębiorstwa społeczne i podmioty ekonomii społecznej w punkcie zbierania od użytkowników końcowych nadaje się ona do ponownego użycia, nie powinna być uznawana za odpad. W przypadku gdy ponowne użycie lub recykling nie są technicznie możliwe należy nadal stosować hierarchię postępowania z odpadami, unikając w miarę możliwości składowania, w szczególności biodegradowalnych wyrobów włókienniczych, które są źródłem emisji metanu, oraz stosować odzysk energii w przypadku spalania.

(32) Wywóz używanych wyrobów włókienniczych i odpadów włókienniczych poza UE stale rośnie, a zarazem stanowi największą część rynku ponownego użycia pokonsumenckich wyrobów włókienniczych wytwarzanych w UE. W związku ze znacznym wzrostem ilości zbieranych odpadów włókienniczych po nałożeniu zobowiązania do wprowadzenia selektywnej zbiórki do 2025 r. ważne jest wzmocnienie starań na rzecz zwalczania nielegalnego przemieszczania odpadów do państw trzecich pod postacią materiałów niebędących odpadami w celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony środowiska. Bazując na rozporządzeniu.../... [Urząd Publikacji: proszę wstawić instytucje i numer seryjny oraz wypełnić przypis odesłaniem do rozporządzenia w sprawie przemieszczania odpadów] ²⁴  oraz mając na uwadze cel, jakim jest zapewnienie zrównoważonego zarządzania pokonsumenckimi wyrobami włókienniczymi i zwalczanie nielegalnego przemieszczania odpadów, należy zapewnić, aby wszystkie selektywnie zebrane używane wyroby włókiennicze, wyroby związane z branżą włókienniczą i produkty obuwnicze przed ich przemieszczeniem były poddawane procesom sortowania. Należy ponadto przewidzieć, że wszystkie selektywnie zebrane używane wyroby włókiennicze, wyroby związane z branżą włókienniczą i produkty obuwnicze uznaje się za odpady i podlegają one unijnym przepisom dotyczącym odpadów, w tym dotyczącym przemieszczania odpadów, dopóki nie zostaną poddane procesom sortowania przez wyszkolony podmiot zajmujący się sortowaniem do celów ponownego użycia i recyklingu oraz nie spełnią warunków utraty statusu odpadu. Sortowanie należy przeprowadzać zgodnie ze zharmonizowanymi wymogami dotyczącymi sortowania, które pozwalają uzyskać wysokiej jakości frakcję nadającą się do ponownego użycia, która spełnia potrzeby rynków używanych wyrobów włókienniczych w UE i na całym świecie, oraz przez ustanowienie kryteriów umożliwiających rozróżnianie towarów używanych od odpadów. Przy przemieszczaniu używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych należy dołączyć informacje pozwalające wykazać, że wyroby te poddano procesom sortowania lub przygotowania do ponownego użycia oraz że nadają się one do ponownego użycia i są zgodne z przepisami krajowymi państwa przeznaczenia. Jednocześnie należy uznać, że nie wszystkie wywożone używane ubrania nadające się do ponownego użycia są ponownie wykorzystywane w państwach przyjmujących i mogą być wyrzucane bez użycia, co obciąża systemy gospodarowania odpadami w państwach przyjmujących. Priorytetowo należy traktować dodatkowe środki mające na celu ograniczenie wywozu używanych wyrobów włókienniczych dzięki maksymalizacji ponownego użycia na szczeblu lokalnym. [Popr. 25]

(33) Aby państwa członkowskie mogły osiągnąć cele określone w niniejszej dyrektywie, powinny one dokonać przeglądu swoich programów zapobiegania powstawaniu odpadów żywności w celu uwzględnienia nowych środków, angażujących wielu partnerów z sektora publicznego i prywatnego, w tym producentów, dystrybutorów, dostawców, sprzedawców detalicznych i dostawców usług gastronomicznych, jak również podmioty gospodarki społecznej oraz organizacje ekologiczne i konsumenckie, z uwzględnieniem skoordynowanych działań dostosowanych tak, aby rozwiązać problemy w konkretnych newralgicznych obszarach, a także postaw i zachowań, które prowadzą do powstawania odpadów żywności. Podczas przygotowywania tych programów państwa członkowskie mogłyby czerpać inspirację z zaleceń opracowanych przez panel obywatelski ds. marnowania żywności. [Popr. 26]

(34) Jasne zasady rozliczalności i zarządzania w odniesieniu do środków zapobiegania powstawaniu odpadów żywności mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia skutecznej koordynacji działań, które przyniosą zmiany i pozwolą osiągnąć cele określone w niniejszej dyrektywie. Z uwagi na to, że plan działania jest wspólny dla wielu organów oraz że w walkę z marnowaniem żywności w państwach członkowskich zaangażowanych jest wiele różnych zainteresowanych stron, istnieje potrzeba wyznaczenia właściwego organu odpowiedzialnego za ogólną koordynację działań na szczeblu krajowym.

(35) Należy poprawić stopień szczegółowości informacji na temat zarządzania pokonsumenckimi komunalnymi wyrobami włókienniczymi na poziomie Unii, aby skuteczniej monitorować ponowne użycie produktów, w tym ponowne użycie i przygotowanie do ponownego użycia wyrobów włókienniczych, w tym w kontekście ewentualnego ustalenia docelowych parametrów skuteczności w przyszłości. Dane dotyczące ponownego użycia i przygotowania do ponownego użycia stanowią kluczowe przepływy danych do celów monitorowania oddzielenia wytwarzania odpadów od wzrostu gospodarczego, jak również przejścia na zrównoważoną, sprzyjającą włączeniu społecznemu gospodarkę o obiegu zamkniętym. Tymi przepływami danych zarządzać powinna Europejska Agencja Środowiska.

(35a) Ważne jest, aby Komisja i państwa członkowskie nadal rozwijały, wspierały i rozszerzały istniejące kampanie informacyjne i edukacyjne dotyczące zapobiegania powstawaniu odpadów i gospodarowania nimi oraz inicjowały nowe. Wprawdzie we wszystkich sektorach zwiększa się ogólna świadomość wagi zapobiegania powstawaniu odpadów i właściwego gospodarowania nimi, jednak konieczne są dalsze postępy. [Popr. 27]

(36) Uprawnienie do przyjmowania aktów delegowanych określone w art. 9 ust. 8 dyrektywy 2008/98/WE w odniesieniu do wspólnej metody i minimalnych wymagań jakościowych dla jednolitego pomiaru poziomów odpadów żywności należy przenieść, z nieznacznymi zmianami, do nowego artykułu dotyczącego konkretnie zapobiegania powstawaniu odpadów żywności.

(36a) Aby ułatwić spójną interpretację danych dotyczących odpadów żywnościowych i wymogów w zakresie sprawozdawczości przez organy krajowe, a jednocześnie unikać niepotrzebnego obciążenia administracyjnego dla podmiotów w łańcuchu dostaw żywności, Komisja powinna przyjąć wytyczne dotyczące interpretacji aktów delegowanych na wzór wytycznych dotyczących opracowywania i przekazywania danych dotyczących odpadów komunalnych ²⁵  lub wytycznych dotyczących opracowywania i przekazywania danych dotyczących opakowań i odpadów opakowaniowych ²⁶ . [Popr. 28]

(37) W celu dostosowania kodów Nomenklatury scalonej wymienionych w dyrektywie 2008/98/WE do kodów wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do zmiany załącznika IVc do dyrektywy 2008/98/WE. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa. W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup ekspertów Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(38) W celu zapewnienia jednolitych warunków wdrażania dyrektywy 2008/98/WE należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze dotyczące zharmonizowanego formatu wpisu do rejestru na podstawie wymogów informacyjnych określonych w art. 22b ust. 4, kryteriów modulacji opłat na potrzeby stosowania art. 22c ust. 3 lit. a) oraz metody obliczania i weryfikacji poziomu selektywnego zbierania, o którym mowa w art. 22c ust. 6 lit. c). Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ²⁷ .

(39) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2008/98/WE.

(39a) Państwa członkowskie muszą szybko i istotnie usprawnić wdrażanie dyrektywy Rady 1999/31/WE ²⁸  ze względu na szkody dla środowiska w Unii, w tym problemy transgraniczne, z powodu istniejących i nowych nielegalnych składowisk odpadów i składowisk odpadów w różnych państwach członkowskich, np. składowisk, które nie spełniają norm i wymogów określonych w tej dyrektywie. W związku z tym Komisja powinna przeprowadzić ocenę i przegląd dyrektywy Rady 1999/31/WE oraz w stosownych przypadkach przedstawić wniosek ustawodawczy dotyczący jej zmiany. Ważne jest, aby podczas tej oceny określić, jak można wzmocnić wdrażanie przepisów. [Popr. 29]

(40) Ponieważ cele niniejszej dyrektywy, a mianowicie poprawa zrównoważenia środowiskowego gospodarowania odpadami żywnościowymi i włókienniczymi oraz zapewnienie swobodnego przepływu na rynku wewnętrznym używanych wyrobów włókienniczych i odpadów z nich, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na ich skalę i skutki możliwe jest ich osiągnięcie wyłącznie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu dotyczącego pomocniczości,

(40a) Należy podkreślić, że Komisja powinna nadal dążyć do dostosowania gospodarki odpadami do zasad gospodarki o obiegu zamkniętym oraz rozważyć przegląd ukierunkowany na odpady medyczne, zwłaszcza zużyte środki farmaceutyczne z gospodarstw domowych. Ponadto należy ograniczyć, ponownie używać i poddawać recyklingowi odpady medyczne, aby zminimalizować ich wpływ na środowisko i wyczerpywanie zasobów, a jednocześnie chronić zdrowie publiczne. Pomogłoby to podkreślić zaangażowanie Unii w odpowiedzialne gospodarowanie odpadami i uczyniłoby placówki oraz branżę opieki zdrowotnej kluczowymi partnerami w szerszych wysiłkach Komisji, by ograniczyć ilość odpadów i promować zrównoważony rozwój, [Popr. 50]

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Zmiany

W dyrektywie 2008/98/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 2 ust. 1 lit. a) otrzymuje brzmienie:

"a) wyziewy gazowe emitowane do powietrza i dwutlenek węgla wychwytywany i transportowany dla celów geologicznego składowania zgodnie z przepisami dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/31/WE ^* ;

2) w art. 3 dodaje się punkty w brzmieniu:

"4b) »producent wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc« oznacza producenta, importera lub dystrybutora bądź inną osobę fizyczną lub prawną - z wyjątkiem osób zajmujących się dostarczaniem używanych wyrobów włókienniczych i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc oraz wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc pochodzących z takich wyrobów używanych lub odpadów z nich lub z ich części na rynku, przedsiębiorstw, które zatrudniają mniej niż 10 osób, a których roczny obrót i suma bilansowa nie przekraczają 2 mln EUR, oraz samozatrudnionych krawców wytwarzających produkty personalizowane - którzy niezależnie od stosowanej techniki sprzedaży, w tym umów zawieranych na odległość w rozumieniu art. 2 pkt 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE ^* , spełniają poniższe kryteria:

a) mają siedzibę w państwie członkowskim i wytwarzają wyroby włókiennicze, wyroby związane z branżą włókienniczą i produkty obuwnicze wymienione w załączniku IVc pod własną nazwą lub własnym znakiem towarowym lub zlecają ich zaprojektowanie lub wytworzenie i dostarczają je po raz pierwszy pod własną nazwą lub własnym znakiem towarowym na terytorium tego państwa członkowskiego;

b) mają siedzibę w państwie członkowskim i odsprzedają na terytorium tego państwa członkowskiego pod własną nazwą lub własnym znakiem towarowym wyroby włókiennicze, wyroby związane z branżą włókienniczą i produkty obuwnicze wymienione w załączniku IVc wytwarzane przez innych producentów, o których mowa w lit. a), na których to wyrobach lub produktach nie widnieje nazwa, marka ani znak towarowy ich producenta;

c) mają siedzibę w państwie członkowskim i dostarczają po raz pierwszy w tym państwie członkowskim w ramach działalności zawodowej wyroby włókiennicze, wyroby związane z branżą włókienniczą i produkty obuwnicze wymienione w załączniku IVc z innego państwa członkowskiego lub z państwa trzeciego; albo

d) sprzedają wyroby włókiennicze, wyroby związane z branżą włókienniczą i produkty obuwnicze wymienione w załączniku IVc z wykorzystaniem środków porozumiewania się na odległość bezpośrednio użytkownikom końcowym, w tym do gospodarstw domowych lub innych, w państwie członkowskim i mają siedzibę w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim;

4c) »udostępnienie na rynku« oznacza wszelkie dostawy produktu na rynek Unii w celu jego dystrybucji lub wykorzystania w ramach działalności handlowej, za opłatą lub nieodpłatnie;

4d) »organizacja odpowiedzialności producenta« oznacza podmiot prawny, który organizuje pod względem finansowym lub finansowym i operacyjnym wypełnianie obowiązków w zakresie rozszerzonej odpowiedzialności producenta w imieniu producentów;

4e) »platforma internetowa« oznacza platformę internetową w rozumieniu art. 3 lit. i) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2065 ^* ;

4f) »konsument« oznacza osoby fizyczne, które działają w celach niezwiązanych z ich działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub zawodową;

8a. »przedsiębiorstwo społeczne« oznacza podmiot prawa prywatnego, który dostarcza towary i świadczy usługi na rynku w sposób przedsiębiorczy i zgodnie z zasadami i cechami gospodarki społecznej, a uzasadnieniem jego działalności komercyjnej są cele społeczne lub środowiskowe; przedsiębiorstwa społeczne mogą mieć różne formy prawne; [Popr. 31]

3) w art. 9 uchyla się ust. 1 lit. g) i h) oraz ust. 5, 6 i 8;

4) dodaje się art. 9a w brzmieniu:

"Artykuł 9a

Zapobieganie powstawaniu odpadów żywności

1. Państwa członkowskie przyjmują odpowiednie środki w celu zapobiegania powstawaniu odpadów żywności w całym łańcuchu dostaw żywności, w produkcji podstawowej, przetwórstwie i produkcji, w sprzedaży detalicznej i dystrybucji żywności, w restauracjach i usługach gastronomicznych oraz w gospodarstwach domowych. Do środków tych należy między innymi: [Popr. 32]

a) opracowywanie i wspieranie interwencji na rzecz zmiany zachowań w celu ograniczenia powstawania odpadów żywności oraz kampanii informacyjnych mających na celu podnoszenie świadomości na temat zapobiegania powstawaniu odpadów żywności oraz na temat produkcji żywności; [Popr. 33]

b) określanie i eliminowanie nieefektywności w funkcjonowaniu łańcucha dostaw żywności oraz wspieranie współpracy między wszystkimi podmiotami, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego podziału kosztów i korzyści wynikających ze środków zapobiegania, co może obejmować:

– promowanie owoców i warzyw z wadami zewnętrznymi, które nie są zgodne z normami handlowymi UE lub EKG ONZ, ale nadal nadają się do lokalnego lub bezpośredniego spożycia i są bezpieczne, jak określono w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2023/2429 (»brzydkie« owoce i warzywa); ^*

– przeciwdziałanie praktykom rynkowym, które powodują powstawanie odpadów żywnościowych, w tym praktykom określonym w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/633; [Popr. 34] ^*

c) zachęcanie do dokonywania darowizn produktów spożywczych i do innych form zapewnianie redystrybucji żywności, przy czym przedkładać należy przeznaczanie jej dla ludzi nad wykorzystanie jako paszę dla zwierząt czy przetwarzanie na produkty niespożywcze; [Popr. 35]

d) wspieranie szkoleń i rozwoju umiejętności, w tym w organach lokalnych, a także ułatwianie dostępu do możliwości finansowania, w szczególności dla małych i średnich przedsiębiorstw oraz podmiotów gospodarki społecznej. [Popr. 36]

da) wspieranie i promowanie innowacji i rozwiązań technologicznych, które przyczyniają się do zapobiegania powstawaniu odpadów żywnościowych, np. inteligentne opakowania mające na celu wydłużenie okresu przydatności do spożycia lub utrzymanie lub poprawę stanu pakowanej żywności zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 450/2009, zwłaszcza podczas transportu i przechowywania, a także jaśniejsze oznaczanie dat na produktach spożywczych i przyjazne dla użytkownika narzędzia, aby zmniejszyć dezorientację i ułatwić stosowanie oznaczeń datą zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1169/2011, co przyczyni się do zapobiegania niepotrzebnemu wyrzucaniu artykułów spożywczych, które są nadal bezpieczne do spożycia. [Popr. 37] ^*

Państwa członkowskie zapewniają, aby wszystkie odpowiednie podmioty w łańcuchu dostaw były zaangażowane proporcjonalnie do możliwości i roli w zapobieganiu powstawaniu odpadów żywności i w zapobieganiu ich powstawaniu w całym łańcuchu dostaw żywności, ze szczególnym naciskiem na zapobieganie nieproporcjonalnemu wpływowi na małe i średnie przedsiębiorstwa. Państwa członkowskie wprowadzają odpowiednie środki w celu dopilnowania, aby podmioty gospodarcze przekazywały darowizny w postaci niesprzedanej żywności, która jest bezpieczna do spożycia przez ludzi. [Popr. 38]

2. Państwa członkowskie monitorują i oceniają wdrażanie swoich środków zapobiegających powstawaniu odpadów żywności, w tym zgodność z celami w zakresie ograniczenia powstawania odpadów żywności, o których mowa w ust. 4, przez pomiar poziomów odpadów żywności na podstawie metody ustanowionej ustalonej zgodnie z ust. 3. [Popr. 39]

3. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 38a w celu zmiany decyzji delegowanej Komisji (UE) 2019/1597 i uzupełnienia niniejszej dyrektywy przez ustanowienie wspólnej metody i minimalnych wymagań jakościowych dla jednolitego pomiaru poziomów odpadów żywności. [Popr. 40]

3a. Należy udostępniać publicznie metodykę, metody pomiaru i dane wykorzystywane do pomiaru poziomów marnowania żywności, o których mowa w ust. 3. [Popr. 41]

4. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne i odpowiednie środki, aby do dnia 31 grudnia 2030 r. osiągnąć następujące cele w zakresie ograniczenia powstawania odpadów żywności na poziomie krajowym:

a) ograniczenie powstawania odpadów żywności w przetwórstwie i wytwórstwie o 10 co najmniej 20 % w porównaniu z ilością wytworzoną średnio w latach 2020-2022 w 2020 r.; [Popr. 42]

b) ograniczenie powstawania odpadów żywności na mieszkańca, łącznie w sprzedaży detalicznej i innej dystrybucji żywności, w restauracjach i usługach gastronomicznych oraz w gospodarstwach domowych, o 30 co najmniej 40 % w porównaniu z ilością wytworzoną średnio w latach 20202022 w 2020 r. [Popr. 43]

5. W przypadku gdy państwo członkowskie może dostarczyć dane za rok referencyjny poprzedzający 2020 r., które zgromadzono przy użyciu metod porównywalnych z metodą i minimalnymi wymaganiami jakościowymi dla jednolitego pomiaru poziomów odpadów żywności określonymi w decyzji delegowanej Komisji (UE) 2019/1597, można wykorzystać wcześniejszy rok referencyjny. Ten wcześniejszy rok referencyjny ma zastosowanie do obu celów, o których mowa w ust. 4 lit. a) i b). Państwo członkowskie powiadamia Komisję i pozostałe państwa członkowskie o zamiarze wykorzystania wcześniejszego roku referencyjnego w ciągu 18 miesięcy od wejścia w życie niniejszej dyrektywy oraz przekazuje Komisji dane i metody pomiaru wykorzystane do ich zgromadzenia oraz udostępnia je publicznie. [Popr. 44]

6. Jeżeli Komisja uzna, że dane te nie spełniają warunków określonych w ust. 5, w ciągu 6 miesięcy od otrzymania powiadomienia dokonanego zgodnie z ust. 5 przyjmuje ona decyzję wzywającą dane państwo członkowskie do zastosowania jako roku referencyjnego 2020 r. lub roku innego niż rok zaproponowany przez to państwo członkowskie.

7. Do dnia 31 grudnia 2027 r. Komisja dokona przeglądu celów, które należy osiągnąć do 2030 r., określonych w ust. 4, aby w stosownych przypadkach zmodyfikować lub rozszerzyć je na inne etapy łańcucha dostaw żywności oraz rozważyć ustanowienie nowych celów na okres po 2030 r. W tym celu Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie, któremu w stosownym przypadku towarzyszy wniosek ustawodawczy.;

7a. Zachęca się państwa członkowskie do koordynowania działań na rzecz zapobiegania powstawaniu odpadów żywnościowych i dzielenia się najlepszymi praktykami. [Popr. 45]

7b. Do 31 grudnia 2025 r. Komisja przeprowadza ocenę odpowiednich poziomów służących ustaleniu celów w zakresie ograniczenia wszystkich odpadów żywnościowych w produkcji podstawowej, w tym niezebranej dojrzałej żywności lub żywności wykorzystanej w gospodarstwach. W tym celu Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie, któremu w stosownym przypadku towarzyszy wniosek ustawodawczy. [Popr. 46]

7c. Do 31 grudnia 2027 r. Komisja przeprowadza ocenę możliwości wprowadzenia wiążącego celu wynoszącego co najmniej 30 % w odniesieniu do art. 9a ust. 4 lit. a) i co najmniej 50 % w odniesieniu do art. 9a ust. 4 lit. b), który ma zostać osiągnięty do 2035 r., oraz przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie, któremu może towarzyszyć odpowiedni wniosek ustawodawczy dotyczący realizacji takiego celu. [Popr. 47]

4a) w art. 10 dodaje się ustęp w brzmieniu:

"2a. Zachęca się państwa członkowskie, by w stosownych przypadkach wprowadziły wcześniejsze sortowanie zmieszanych odpadów komunalnych, aby zapobiec wysyłaniu do spalarni lub na składowiska odpadów, które można odzyskać w celu przygotowania do ponownego użycia lub recyklingu."; [Popr. 48]

4b) art. 10 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Państwa członkowskie przyjmują środki zapewniające, aby odpady selektywnie zebrane w celu przygotowania do ponownego użycia i w celu recyklingu zgodnie z art. 11 ust. 1 i art. 22 nie były spalane ani składowane, z wyjątkiem odpadów powstających w wyniku operacji dalszego przetwarzania selektywnie zebranych odpadów, jeżeli spalanie daje w tym przypadku wynik najlepszy dla środowiska zgodnie z art. 4."; [Popr. 49]

5) art. 11 ust. 1 zdanie trzecie akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

"Z zastrzeżeniem art. 10 ust. 2 i 3 państwa członkowskie ustanowią selektywną zbiórkę przynajmniej papieru, metalu, tworzyw sztucznych i szkła, a od 1 stycznia 2025 r.; tekstyliów. Należy je też zachęcać do ustanowienia selektywnej zbiórki drewna." [Popr. 50]

5a) w art. 11, po akapicie trzecim dodaje się akapit w brzmieniu:

"Państwa członkowskie wdrażają niezbędne środki w celu zapewnienia wystarczającej infrastruktury do selektywnej zbiórki odpadów i łatwego dostępu do niej dla wszystkich rodzajów odpadów, a w stosownych przypadkach zwiększają liczbę punktów selektywnej zbiórki odpadów. Jeżeli zaistnieje konieczność usprawnienia systemów zbierania odpadów komunalnych, państwa członkowskie wprowadzają te usprawnienia bez zbędnej zwłoki."; [Popr. 51]

6) w art. 11b ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Komisja, we współpracy z Europejską Agencją Środowiska, sporządza sprawozdania z postępów w osiąganiu celów określonych w art. 9a ust. 4, art. 11 ust. 2 lit. c), d) i e) oraz w art. 11 ust. 3 najpóźniej trzy lata przed każdym terminem określonym w tych przepisach.;"

7) dodaje się art. 22a-22d w brzmieniu:

"Artykuł 22a

System rozszerzonej odpowiedzialności producenta wyrobów włókienniczych

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby producenci ponosili rozszerzoną odpowiedzialność producenta za wyroby włókiennicze używane w gospodarstwach domowych, artykuły odzieżowe, dodatki odzieżowe i obuwie, odzież i dodatki odzieżowe wymienione w załączniku IVc (»wyroby włókiennicze, wyroby związane z branżą włókienniczą i produkty obuwnicze«), które udostępniają na rynku po raz pierwszy na terytorium państwa członkowskiego zgodnie z art. 8 i 8a. [Popr. 52]

1a. Do 31 grudnia 2024 r. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 38a w celu uzupełnienia niniejszej dyrektywy w odniesieniu do określenia dalszych przepisów dotyczących ustanowienia rozszerzonej odpowiedzialności producenta za środki ochrony indywidualnej, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425. [Popr. 53] ^*

1b. Do 31 grudnia 2027 r. państwa członkowskie dopilnowują, aby producenci dywanów i materacy, o których mowa w części 2a (nowej) załącznika IVc i których głównym składnikiem jest materiał włókienniczy, udostępniający te dywany i materace po raz pierwszy na rynku na terytorium państwa członkowskiego, ponosili rozszerzoną odpowiedzialność producenta zgodnie z art. 8 i 8a. Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o ustanowieniu odrębnego systemu rozszerzonej odpowiedzialności producenta dla tych produktów. [Popr. 54]

2. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 38a w celu rozszerzenia zakresu i zmiany załącznika IVc do niniejszej dyrektywy, aby dostosować kody Nomenklatury scalonej, wymienione w załączniku IVc do niniejszej dyrektywy, do kodów wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87*. [Popr. 55] ^*

3. Państwa członkowskie w jasny sposób określają w jasny, inkluzywny i wyważony sposób, zgodnie z art. 8a ust. 1 lit. a), role i obowiązki odpowiednich podmiotów zaangażowanych we wdrażanie, monitorowanie i weryfikację systemu rozszerzonej odpowiedzialności producenta, o którym mowa w ust. 1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby wszystkie właściwe podmioty były w pełni zaangażowane w proces decyzyjny dotyczący systemu rozszerzonej odpowiedzialności producenta. Te właściwe podmioty obejmują:

a) producentów wprowadzających produkty na rynek danego państwa członkowskiego;

b) organizacje wykonujące w ich imieniu obowiązki wynikające z rozszerzonej odpowiedzialności producenta;

c) prywatne lub publiczne podmioty gospodarujące odpadami;

d) organy lokalne;

e) podmioty zajmujące się ponownym użyciem i przygotowywaniem do ponownego użycia;

f) przedsiębiorstwa społeczne, w tym lokalne przedsiębiorstwa społeczne. [Popr. 56]

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby producenci wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc pokrywali koszty następujących działań:

a) zbiórki używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych oraz odpadów z nich wymienionych w załączniku IVc i dalszego gospodarowania odpadami, które obejmuje:

1) zbiórkę tych używanych produktów wyrobów włókienniczych w celu ich ponownego użycia oraz selektywne zbieranie zużytych produktów wyrobów włókienniczych w celu przygotowania ich do ponownego użycia i recyklingu zgodnie z art. 22c i 22d, [Popr. 57]

2) transport zebranych ładunków, o których mowa w pkt 1, w celu późniejszego sortowania do ponownego użycia, przygotowania przygotowywania do ponownego użycia i recyklingu zgodnie z art. 22d, [Popr. 58]

3) sortowanie, przygotowanie przygotowywanie do ponownego użycia, recykling i inne procesy odzysku oraz unieszkodliwiania zebranych ładunków, o których mowa w pkt 1, [Popr. 59]

4) zbiórkę, transport i przetwarzanie, o których mowa w pkt 1 i 2, odpadów wytworzonych przez przedsiębiorstwa społeczne i inne podmioty niegospodarujące odpadami, które są częścią systemu zbierania, o którym mowa w art. 22c ust. 5 i 11; [Popr. 60]

b) prowadzenia badania składu zbieranych zmieszanych odpadów komunalnych zgodnie z art. 22d ust. 6;

c) dostarczania informacji na temat zrównoważonej konsumpcji, zapobiegania powstawaniu odpadów, ponownego użycia, przygotowania do ponownego użycia, recyklingu oraz innego odzysku i unieszkodliwiania wyrobów włókienniczych i produktów obuwniczych zgodnie z art. 22c ust. 13, 14 i 17, w tym za pośrednictwem odpowiednich kampanii informacyjnych i działań komunikacyjnych; [Popr. 61]

d) gromadzenia danych i sprawozdawczości na rzecz właściwych organów zgodnie z art. 37;

e) wsparcia na rzecz badań i rozwoju w celu usprawnienia procesów sortowania i recyklingu zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami, o której mowa w art. 4, w szczególności w celu zwiększenia skali recyklingu włókien, bez uszczerbku dla unijnych zasad pomocy państwa; [Popr. 62]

ea) procesów ponownego użycia i naprawy, w tym badań i rozwoju służących ich usprawnieniu. [Popr. 63]

5. Państwa członkowskie zapewniają, aby producenci wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc pokrywali koszty, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, w odniesieniu do używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych oraz odpadów z nich wymienionych w załączniku IVc, zdeponowanych w punktach zbierania utworzonych zgodnie z art. 22c ust. 5 i 11, jeżeli takie wyroby i produkty po raz pierwszy udostępniono na rynku na terytorium państwa członkowskiego po [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę wejścia w życie niniejszej dyrektywy zmieniającej], w tym wszelkie używane i zużyte wyroby włókiennicze, które mogą być zbierane w prywatnych systemach odbioru, a następnie łączone z wyrobami włókienniczymi zebranymi zgodnie z art. 22c ust. 5. [Popr. 64]

6. Wskazane w ust. 4 koszty, które należy pokryć, nie przekraczają kosztów niezbędnych do gospodarnego świadczenia wskazanych w tym ustępie usług zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami i są one ustalane z zachowaniem przejrzystości między zainteresowanymi podmiotami. [Popr. 65]

6a. Dostawcy platform internetowych umożliwiających konsumentom zawieranie z przedsiębiorcami umów na odległość dopilnowują, aby producenci wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienieni w załączniku IVc byli zarejestrowani w rejestrze producentów, o którym mowa w art. 22b, w państwie członkowskim, w którym znajduje się konsument, przed umieszczeniem produktów tych producentów na platformach. [Popr. 66]

7. W celu zapewnienia zgodności z art. 30 ust. 1 lit. d) i e) rozporządzenia (UE) 2022/2065 państwa członkowskie zapewniają, aby dostawcy platform internetowych, które umożliwiają konsumentom zawieranie umów zawieranych na odległość z przedsiębiorcami oferującymi konsumentom znajdującym się w Unii wyroby włókiennicze, wyroby związane z branżą włókienniczą i produkty obuwnicze wymienione w załączniku IVc, objęci zakresem rozdziału III sekcja 4 tego rozporządzenia, otrzymywali od producentów następujące informacje;

a) informacje na temat rejestracji w rejestrze producentów, o którym mowa w art. 22b, w państwie członkowskim, w którym znajduje się konsument, i numer (bądź numery) rejestracji producentów w tym rejestrze;

b) własne poświadczenie producenta, w którym zobowiązuje się do oferowania wyłącznie wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc, w odniesieniu do których w państwie członkowskim, w którym znajduje się konsument, przestrzegane są wymogi w zakresie rozszerzonej odpowiedzialności producenta, o których mowa w ust. 1 i 4 niniejszego artykułu oraz art. 22c ust. 1.

8. Państwa członkowskie zapewniają, aby systemy rozszerzonej odpowiedzialności producenta określone w ust. 1 niniejszego artykułu ustanowiono do dnia [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę trzydzieści osiemnaście miesięcy po wejściu w życie niniejszej dyrektywy zmieniającej] zgodnie z art. 8, 8a i 22a-22d. [Popr. 67]

Artykuł 22b

Rejestr producentów wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i obuwia

1. Państwa członkowskie ustanawiają rejestr producentów wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc w celu monitorowania zgodności tych producentów z art. 22a i art. 22c ust. 1.

Państwa członkowskie zapewniają, aby rejestr zawierał łącza do innych rejestrów krajowych w celu ułatwienia rejestracji producentów we wszystkich państwach członkowskich. Rejestr powinien być łatwo i bezpłatnie dostępny dla ogółu społeczeństwa. [Popr. 68]

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby producenci byli zobowiązani do zarejestrowania się w rejestrze, o którym mowa w ust. 1. W tym celu państwa członkowskie wymagają od producentów złożenia wniosku o rejestrację w każdym państwie członkowskim, w którym po raz pierwszy udostępniają na rynku wyroby włókiennicze, wyroby związane z branżą włókienniczą i produkty obuwnicze wymienione w załączniku IVc.

2a. Państwa członkowskie przekazują pozostałym państwom członkowskim linku do rejestru krajowego w terminie 30 dni od jego uruchomienia. [Popr. 69]

3. Państwa członkowskie zezwalają producentom na udostępnienie po raz pierwszy na rynku na terytorium tych państw wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc wyłącznie wtedy, gdy producenci ci lub, w przypadku zezwolenia, ich upoważnieni przedstawiciele ds. rozszerzonej odpowiedzialności producenta są zarejestrowani w tym państwie członkowskim.

4. Wniosek o rejestrację obejmuje następujące informacje:

a) nazwę, znak towarowy producenta i, jeżeli są one dostępne, nazwy marek, pod którymi producent prowadzi działalność w danym państwie członkowskim, oraz adres producenta, w tym kod pocztowy i miejscowość, nazwę ulicy i numer budynku, w stosownych przypadkach numer telefonu, adres strony internetowej i adres e-mail oraz nazwę pojedynczego punktu kontaktowego;

b) krajowy numer identyfikacyjny producenta, w tym jego numer w rejestrze handlowym lub równoważny oficjalny numer rejestracyjny, w tym unijny numer identyfikacyjny podatnika lub krajowy numer identyfikacyjny podatnika;

c) kody Nomenklatury scalonej wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc, które producent zamierza udostępnić na rynku po raz pierwszy na terytorium tego państwa członkowskiego;

d) nazwę, kod pocztowy, miejscowość, ulicę i numer, kraj, numer telefonu, adres internetowy, adres e-mail i krajowy numer identyfikacyjny organizacji odpowiedzialności producenta, numer w rejestrze handlowym lub równoważny oficjalny numer rejestracyjny, unijny lub krajowy numer identyfikacyjny podatnika organizacji odpowiedzialności producenta oraz upoważnienie udzielone przez reprezentowanego producenta;

e) oświadczenie producenta lub organizacji odpowiedzialności producenta stwierdzające, że podane informacje są prawdziwe.

5. Państwa członkowskie zapewniają, aby obowiązki wynikające z niniejszego artykułu mogła wypełniać w imieniu producenta organizacja odpowiedzialności producenta.

W przypadku gdy producent wyznaczył organizację odpowiedzialności producenta, obowiązki wynikające z niniejszego artykułu wypełnia odpowiednio ta organizacja, chyba że dane państwo członkowskie postanowi inaczej.

6. Państwa członkowskie zapewniają, aby właściwy organ:

a) otrzymywał wnioski o rejestrację producentów, o których mowa w ust. 2, za pośrednictwem elektronicznego systemu przetwarzania danych, o którym szczegółowe informacje udostępniane są w widoczny sposób na stronie internetowej właściwego organu; [Popr. 70]

b) dokonywał rejestracji i nadawał numer rejestracyjny w terminie nieprzekraczającym 12 tygodni od przekazania informacji określonych w ust. 4;

c) mógł dokonywać szczegółowych ustaleń dotyczących wymogów i procesu rejestracji bez dodawania istotnych wymogów do tych określonych w ust. 4;

d) mógł nakładać na producentów oparte na kosztach i proporcjonalne opłaty za rozpatrywanie wniosków, o których mowa w ust. 2.

7. Właściwy organ może odmówić rejestracji producenta lub wycofać ją, jeżeli informacje określone w ust. 4 i powiązane dowody w postaci dokumentów nie zostały dostarczone lub są niewystarczające lub jeżeli producent nie spełnia już wymogów określonych w ust. 4 lit. d).

8. Państwa członkowskie wymagają, aby producent lub, w stosownych przypadkach, organizacja odpowiedzialności producenta bez zbędnej zwłoki zawiadamiała właściwy organ o wszelkich zmianach w zakresie informacji zawartych w rejestracji zgodnie z ust. 4 lit. d) oraz o trwałym zaprzestaniu udostępniania na rynku po raz pierwszy na terytorium państwa członkowskiego wyrobów włókienniczych i produktów obuwniczych, o których mowa w danej rejestracji. Producent jest wykluczany z rejestru producentów, jeżeli przestał istnieć.

9. Jeżeli Informacje w rejestrze producentów nie są publicznie dostępne, nadają się do odczytu maszynowego, sortowania i przeszukiwania oraz są zgodne z otwartymi standardami na użytek osób trzecich. Państwa członkowskie zapewniają, aby dostawcy platform internetowych umożliwiających konsumentom zawieranie umów na odległość z producentami otrzymali bezpłatny dostęp do rejestru. [Popr. 71]

9a. Nie później niż 31 grudnia 2026 r. Komisja ocenia wykonalność ustanowienia ogólnounijnego rejestru producentów wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc. Ocena ta obejmuje potencjalne korzyści, wyzwania i zdolności administracyjne wymagane do wdrożenia takiego ogólnounijnego rejestru. [Popr. 72]

10. Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające zharmonizowany format rejestracji w rejestrze na podstawie wymogów informacyjnych określonych w ust. 4 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 39 ust. 2.

Artykuł 22ba

Wytyczne dla przedsiębiorstw dotyczące sprawozdawczości

Komisja opracowuje kompleksowe wytyczne dla producentów wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych, aby przekazywać organizacjom odpowiedzialności producenta drogą elektroniczną niezbędne informacje, o których mowa w art. 22c ust. 13 i art. 22c ust. 17. Wytyczne te obejmują co najmniej:

a) jasne instrukcje dotyczące harmonogramów składania sprawozdań, aby zachęcić do terminowego przekazywania i analizy danych;

b) specyfikacje dotyczące struktury i formatu zgłaszania danych, aby zapewnić jednolitość, spójność i łatwość konsolidacji danych dla organizacji odpowiedzialności producenta. [Popr. 73]

Artykuł 22c

Organizacja odpowiedzialności producenta wyrobów włókienniczych

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby producenci wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc wyznaczyli organizację odpowiedzialności producenta do wypełniania w ich imieniu obowiązków w zakresie rozszerzonej odpowiedzialności producenta określonych w art. 22a.

2. Państwa członkowskie wymagają, aby organizacje odpowiedzialności producenta zamierzające wypełniać w imieniu producentów obowiązki w zakresie rozszerzonej odpowiedzialności producenta zgodnie z art. 8a ust. 3, art. 22a, 22b, 22d i niniejszym artykułem uzyskały zezwolenie właściwego organu. Proces udzielania zezwolenia obejmuje:

a) jasne kryteria dotyczące kwalifikacji i kompetencji organizacji odpowiedzialności producenta, w tym zapewniające, aby posiadały one niezbędną wiedzę ekspercką na temat gospodarowania odpadami, zrównoważonego rozwoju i oceny oddziaływania na środowisko;

b) szczegółowe procedury rozwiązywania sporów lub problemów, które mogą pojawić się między organizacjami odpowiedzialności producenta a producentami, w tym mechanizmy odwoływania się od decyzji. [Popr. 74]

3. Państwa członkowskie wymagają od organizacji odpowiedzialności producenta zapewnienia, aby składki finansowe wpłacane na ich rzecz przez producentów wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc:

a) były oparte na masie i ilości danych produktów, a w przypadku wyrobów włókienniczych wymienionych w części 1 załącznika załączniku IVc były modulowane na podstawie wymogów dotyczących ekoprojektu przyjętych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady.../... [Urząd Publikacji: proszę wstawić numer seryjny rozporządzenia w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów, gdy zostanie przyjęte] ^* , które są najistotniejsze dla zapobiegania powstawaniu odpadów włókienniczych i dla przetwarzania wyrobów odpadów włókienniczych zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami oraz odpowiadającymi im metodami pomiaru dla tych kryteriów przyjętymi zgodnie z tym rozporządzeniem lub na podstawie innego unijnego aktu prawnego ustanawiającego zharmonizowane kryteria zrównoważonego rozwoju i metody pomiaru w odniesieniu do wyrobów włókienniczych, i które zapewniają poprawę zrównoważenia środowiskowego i obiegu zamkniętego wyrobów włókienniczych; [Popr. 75]

b) były korygowane w celu uwzględnienia wszelkich dochodów osiągniętych przez organizacje odpowiedzialności producenta z tytułu ponownego użycia i przygotowania do ponownego użycia lub z tytułu wartości surowców wtórnych z odpadów włókienniczych poddanych recyklingowi;

c) zapewniały równe traktowanie poszczególnych producentów, niezależnie od ich pochodzenia czy wielkości, nie nakładając nieproporcjonalnego obciążenia na producentów małych ilości wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc, w tym również na małe i średnie przedsiębiorstwa.

4. W razie potrzeby, aby uniknąć zakłóceń na rynku wewnętrznym i zapewnić spójność z wymogami dotyczącymi ekoprojektu przyjętymi zgodnie z art. 4 w związku z art. 5 rozporządzenia.../... [Urząd Publikacji: proszę wstawić numer seryjny rozporządzenia w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów, gdy zostanie przyjęte], Komisja może przyjąć przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające kryteria modulacji opłat do celów stosowania ust. 3 lit. a) niniejszego artykułu. Ten akt wykonawczy nie dotyczy dokładnego określenia poziomu wkładów i przyjmuje się go zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 39 ust. 2 niniejszej dyrektywy. [Popr. 76]

5. Państwa członkowskie zapewniają, aby organizacje odpowiedzialności producenta ustanowiły system selektywnej zbiórki używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych oraz odpadów z nich wymienionych w załączniku IVc, niezależnie od ich charakteru, składu materiałowego, stanu, nazwy, marki, znaku towarowego lub pochodzenia, na terytorium państwa członkowskiego, w którym organizacje te po raz pierwszy udostępniają te produkty na rynku. Za pomocą systemu selektywnej zbiórki:

a) oferuje się zbiórkę takich używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych oraz odpadów z nich podmiotom, o których mowa w ust. 6 lit. a), oraz zapewnia niezbędne rozwiązania praktyczne dotyczące zbierania i transportu takich używanych wyrobów i produktów oraz odpadów z nich, w tym bezpłatne dostarczanie do powiązanych punktów zbierania (»powiązane punkty zbierania«) odpowiednich pojemników do zbierania i transportu;

b) zapewnia się bezpłatne zbieranie - zgodnie z elastycznym harmonogramem, który jest dostosowany do popytu - takich używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych oraz odpadów z nich zebranych w powiązanych punktach zbierania z częstotliwością proporcjonalną do obszaru objętego zasięgiem oraz objętości takich używanych wyrobów i produktów oraz odpadów z nich, jakie zazwyczaj zbierane są za pośrednictwem tych punktów zbierania; [Popr. 77]

c) zapewnia się bezpłatne zbieranie odpadów wytwarzanych przez przedsiębiorstwa społeczne i inne podmioty niegospodarujące odpadami z takich wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych zbieranych za pośrednictwem powiązanych punktów zbierania, a także promuje pełną koordynację między przedsiębiorstwami społecznymi a organizacjami odpowiedzialności producenta. [Popr. 78]

Wszelka koordynacja między organizacjami odpowiedzialności producenta podlega unijnym regułom konkurencji.

6. Państwa członkowskie zapewniają, aby system zbiórki, o którym mowa w ust. 5:

a) składał się z punktów zbierania utworzonych przez organizacje odpowiedzialności producenta i podmioty gospodarujące odpadami w ich imieniu we współpracy z co najmniej jednym z następujących podmiotów: przedsiębiorstwami społecznymi i podmiotami gospodarki społecznej, dystrybutorami, organami publicznymi lub osobami trzecimi prowadzącymi w ich imieniu zbiórkę używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych oraz odpadów z nich wymienionych w załączniku IVc oraz innymi punktami dobrowolnego zbierania;

b) obejmował całe terytorium państwa członkowskiego, biorąc pod uwagę liczebność populacji i gęstość zaludnienia, przewidywaną ilość używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych oraz odpadów z nich wymienionych w załączniku IVc, dostępność i lokalizację w najbliższej okolicy użytkowników końcowych, nie ograniczając się do okolic, w których zbieranie, a następnie zarządzanie tymi wyrobami i produktami, jest zyskowne;

c) pozwalał utrzymywać stały wzrost poziomu selektywnego zbierania w celu osiągnięcia technicznie wykonalnych poziomów z uwzględnieniem dobrych praktyk.

7. Państwa członkowskie zapewniają, aby poziom zbierania, o którym mowa w ust. 6 lit. c), obliczano zgodnie z ust. 8 i 9.

8. Poziom selektywnej zbiórki, o którym mowa w ust. 6 lit. c), oblicza się jako wartość procentową uzyskaną przez podzielenie masy zużytych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc zebranych zgodnie z ust. 5 w danym roku kalendarzowym w państwie członkowskim przez masę takich zużytych wyrobów i produktów wytworzonych i zebranych jako zmieszane odpady komunalne udostępnionych na rynku w danym roku kalendarzowym w państwie członkowskim. [Popr. 79]

9. Do dnia... [12 miesięcy od wejścia w życie niniejszej dyrektywy zmieniającej] Komisja przyjmuje akty wykonawcze delegowane określające metodę obliczania i weryfikacji poziomu selektywnego zbierania, o którym mowa w ust. 6 lit. c) niniejszego artykułu. Ten akt wykonawczy delegowany przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 39 ust. 2.38a. [Popr. 80]

10. Państwa członkowskie zapewniają, aby organizacje odpowiedzialności producenta nie miały możliwości odmowy udziału lokalnych organów publicznych, jak również przedsiębiorstw społecznych i innych podmiotów zajmujących się przygotowywaniem do ponownego użycia lub ponownym użyciem w systemie selektywnej zbiórki ustanowionym zgodnie z ust. 5. [Popr. 81]

11. Bez uszczerbku dla ust. 5 lit. a) i b) oraz ust. 6 lit. a) państwa członkowskie zapewniają, aby przedsiębiorstwa społeczne mogły utrzymywać i prowadzić własne punkty selektywnego zbierania oraz aby były traktowane na równi lub preferencyjnie pod względem lokalizacji takich punktów. Państwa członkowskie zapewniają, aby organy lokalne, przedsiębiorstwa społeczne i podmioty gospodarki społecznej, które są częścią powiązanych punktów zbierania zgodnie z ust. 6 lit. a), nie były zobowiązane do przekazywania organizacji odpowiedzialności producenta zebranych używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych oraz odpadów z nich wymienionych w załączniku IVc. [Popr. 82]

12. Państwa członkowskie zapewniają, aby punkty zbierania utworzone zgodnie z ust. 5, 6 i 11 nie podlegały wymogom rejestracji łub i uzyskania zezwolenia przewidzianym w niniejszej dyrektywie. [Popr. 83]

13. Państwa członkowskie zapewniają, aby oprócz informacji, o których mowa w art. 8a ust. 2, organizacje odpowiedzialności producenta udostępniały użytkownikom końcowym, a zwłaszcza konsumentom, następujące informacje dotyczące zrównoważonej konsumpcji, ponownego użycia i gospodarowania pod koniec przydatności do użycia wyrobami włókienniczymi i produktami obuwniczymi w odniesieniu do wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc, które producenci udostępniają na terytorium państwa członkowskiego:

a) informacje na temat roli konsumentów w przyczynianiu się do zapobiegania powstawaniu odpadów, biorąc pod uwagę wszelkie najlepsze praktyki, w szczególności przez wspieranie wzorów zrównoważonej konsumpcji i promowanie właściwego dbania o produkty podczas ich użytkowania;

b) informacje na temat dostępnych rozwiązań w zakresie ponownego użycia oraz naprawy wyrobów włókienniczych i obuwia, w tym umiejscowienia punktów zbierania oraz sposobu prawidłowego oddawania wyrobów włókienniczych; [Popr. 84]

c) informacje na temat roli konsumentów w prawidłowym przyczynianiu się do selektywnego zbierania używanych wyrobów włókienniczych i obuwia oraz odpadów z nich; [Popr. 85]

d) informacje na temat wpływu produkcji wyrobów włókienniczych, w szczególności praktyk z zakresu szybkiej mody i konsumpcji, recyklingu i innych sposobów odzysku i unieszkodliwiania oraz niewłaściwego pozbywania się odpadów włókienniczych i obuwniczych, takich jak zaśmiecanie lub wyrzucanie do zmieszanych odpadów komunalnych, na środowisko, zdrowie ludzi oraz prawa socjalne i prawa człowieka.

14. Państwa członkowskie zapewniają, aby organizacja odpowiedzialności producenta regularnie przekazywała informacje, o których mowa w ust. 13, oraz aby informacje te były aktualne w punkcie sprzedaży i udostępniane m.in. i przekazywane za pośrednictwem: [Popr. 86]

a) powszechnie dostępnej i przyjaznej dla użytkownika strony internetowej lub innych środków łączności elektronicznej; [Popr. 87]

b) informacji w przestrzeni publicznej i w punkcie zbierania; [Popr. 88]

c) zaangażowania społeczności za pośrednictwem programów i kampanii edukacyjnych; [Popr. 89]

d) oznakowania w języku lub językach łatwo zrozumiałych przez użytkowników i konsumentów.

15. W przypadku gdy w państwie członkowskim występuje kilka organizacji odpowiedzialności producenta upoważnionych do wykonywania w imieniu producentów obowiązków w zakresie rozszerzonej odpowiedzialności producenta, państwa członkowskie zapewniają, aby organizacje te obejmowały całe terytorium państwa członkowskiego z myślą o jednakowej jakości usług na całym terytorium systemu selektywnej zbiórki używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych oraz odpadów z nich wymienionych w załączniku IVc. Państwa członkowskie, w tym te, w których tylko jedna organizacja odpowiedzialności producenta jest upoważniona do wykonywania w imieniu producentów obowiązków w zakresie rozszerzonej odpowiedzialności producenta, powierzają właściwemu organowi nadzór nad spełnianiem przez organizacje odpowiedzialności producenta obowiązków w sposób skoordynowany i zgodnie z unijnymi regułami konkurencji, lub wyznaczają do tego celu niezależną osobę trzecią. [Popr. 90]

16. Państwa członkowskie wymagają, aby organizacje odpowiedzialności producenta zapewniały poufność danych będących w ich posiadaniu w odniesieniu do informacji zastrzeżonych lub informacji, które można bezpośrednio przypisać poszczególnym producentom lub ich upoważnionym przedstawicielom. Poufność obowiązuje przez cały czas trwania procesów przetwarzania, przechowywania i zgłaszania danych, przy zastosowaniu solidnych środków bezpieczeństwa i standardów ochrony danych, aby zapobiec nieuprawnionemu dostępowi lub potencjalnym naruszeniom ochrony danych. [Popr. 91]

17. Państwa członkowskie zapewniają, aby organizacje odpowiedzialności producenta publikowały na stronach internetowych, oprócz informacji, o których mowa w art. 8a ust. 3 lit. e):

a) co najmniej raz w roku, z zastrzeżeniem zachowania tajemnicy handlowej i przemysłowej, informacje na temat ilości i masy produktów wprowadzonych do obrotu, poziomu selektywnego zbierania używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych oraz odpadów z nich wymienionych w załączniku IVc, w tym tego rodzaju niesprzedanych produktów i ilości odpadów włókienniczych zebranych od przedsiębiorstw społecznych, poziomów ponownego użycia, przygotowania do ponownego użycia i recyklingu, z wyszczególnieniem osobno poziomu recyklingu włókien, osiągniętego przez organizacje odpowiedzialności producenta, oraz poziomów innego odzysku, unieszkodliwiania i wywozu; [Popr. 92]

b) informacje na temat procedury wyboru podmiotów gospodarujących odpadami wybranych zgodnie z ust. 18.

ba) jasne i zwięzłe dane dotyczące wpływu wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych na środowisko, w tym wpływu na środowisko i zdrowie ludzi, w szczególności w odniesieniu do praktyk szybko zmieniającej się mody i konsumpcji, recyklingu i innych rodzajów odzysku oraz unieszkodliwiania; informacje te dotyczą również niewłaściwego usuwania odpadów tekstylnych i obuwniczych, na przykład zaśmiecania lub wyrzucania do zmieszanych odpadów komunalnych, oraz kroków podjętych w celu złagodzenia skutków tych praktyk. [Popr. 93]

18. Państwa członkowskie zapewniają, aby organizacje odpowiedzialności producenta gwarantowały przejrzystą i niedyskryminacyjną procedurę wyboru podmiotów gospodarujących odpadami, na podstawie jasnych, sprawiedliwych i przejrzystych kryteriów wyboru, bez nakładania nieproporcjonalnych obciążeń na małe i średnie przedsiębiorstwa związanych z nabywaniem usług gospodarowania odpadami od podmiotów gospodarujących odpadami, o których mowa w ust. 6 lit. a), oraz od(MŚP), z uwzględnieniem realiów operacyjnych podmiotów gospodarujących odpadami w celu ich późniejszego przetwarzania i przy zapewnieniu równego dostępu do usług gospodarowania odpadami. [Popr. 94]

19. Państwa członkowskie zapewniają, aby organizacje odpowiedzialności producenta wymagały corocznego zgłaszania przez producentów danych dotyczących wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc.

Artykuł 22d

Gospodarowanie odpadami włókienniczymi

1. Państwa członkowskie zapewnią, do dnia 1 stycznia 2025 r. i z zastrzeżeniem art. 10 ust. 2 i 3, selektywną zbiórkę wyrobów włókienniczych przeznaczonych do ponownego użycia, przygotowania przygotowywania do ponownego użycia i recyklingu. [Popr. 95]

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby infrastruktura i operacje związane ze zbieraniem, załadunkiem i rozładunkiem, transportem i składowaniem, a także oraz inne operacje związane z odpadami włókienniczymi, w tym późniejsze operacje sortowania i przetwarzania, były chronione otrzymały odpowiednią ochronę przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi i innymi potencjalnymi źródłami zanieczyszczenia, takimi jak substancje zanieczyszczające, chemikalia i inne materiały niebezpieczne, aby zapobiec uszkodzeniu i zanieczyszczeniu krzyżowemu zebranych używanych i zużytych wyrobów włókienniczych. Selektywnie zebrane używane wyroby włókiennicze i odpady włókiennicze podlegają rygorystycznemu i fachowemu procesowi kontroli w punkcie selektywnego zbierania w celu zidentyfikowania i wyeliminowania niedocelowych przedmiotów lub materiałów lub substancji. Podczas tej kontroli identyfikuje się i eliminuje niedocelowe przedmioty lub materiały, a także substancje, które są źródłem potencjalnymi źródłami zanieczyszczenia. [Popr. 96]

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby używane wyroby włókiennicze, wyroby związane z branżą włókienniczą i produkty obuwnicze oraz odpady z nich, które są zbierane selektywnie zgodnie z art. 22c ust. 5, były uznawane za odpady w momencie zbierania.

W odniesieniu do wyrobów włókienniczych innych niż wyroby wymienione w załączniku IVc, a także niesprzedanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc, państwa członkowskie zapewniają, aby poszczególne frakcje materiałów włókienniczych i wyrobów włókienniczych były oddzielane w punkcie wytwarzania odpadów, jeżeli takie oddzielenie ułatwia późniejsze ponowne użycie, przygotowanie przygotowywanie do ponownego użycia lub recykling. Oddzielenie to należy przeprowadzać skutecznie, aby zmaksymalizować odzysk zasobów i korzyści dla środowiska, w tym recykling włókien, jeżeli pozwala na to postęp technologiczny i w sposób racjonalny pod względem kosztów. [Popr. 97]

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby używane wyroby włókiennicze, wyroby związane z branżą włókienniczą i produkty obuwnicze oraz odpady z nich, które są zbierane selektywnie zgodnie z art. 22c ust. 5, poddawano procesom sortowania w celu zapewnienia przetwarzania zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami ustanowioną w art. 4 ust. 1.

5. Państwa członkowskie zapewniają, aby procesy sortowania używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych oraz odpadów z nich, które zbiera się selektywnie zgodnie z art. 22c ust. 5, spełniały następujące wymogi:

a) procesy sortowania mają na celu wytworzenie wyrobów włókienniczych przeznaczonych do ponownego użycia oraz przygotowania do ponownego użycia;

b) procesy sortowania w celu ponownego użycia polegają na sortowaniu wyrobów włókienniczych na odpowiednim poziomie szczegółowości umożliwiającym sortowanie indywidualne i oddzielaniu frakcji, które nadają się do bezpośredniego ponownego użycia, od tych, które mają podlegać dalszym procesom przygotowania do ponownego użycia i są ukierunkowane na konkretny rynek ponownego użycia przy zastosowaniu aktualnych kryteriów sortowania odpowiednich dla rynku przyjmującego; [Popr. 98]

c) produkty, które oceniono jako nienadające się do ponownego użycia, sortuje się do recyklingu, a tam, gdzie pozwala na to postęp technologiczny, zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami określoną w art. 4 ust. 1, modernizacja i przeróbka mają pierwszeństwo przed recyclingiem w szczególności do recyklingu włókien; [Popr. 99]

d) wyniki sortowania i późniejszych procesów odzysku ukierunkowanych na ponowne użycie spełniają kryteria pozwalające na zaprzestanie uznawania za odpady, o których to kryteriach jest mowa w art. 6.

Państwa członkowskie mogą ustanowić mechanizmy regularnego monitorowania i audytu operacji sortowania, aby zapewnić zgodność z wymogami określonymi w lit. a), b), c) i d). [Popr. 100]

5a. Sortowanie odbywa się zgodnie z zasadą bliskości, a zatem priorytetowo traktuje się sortowanie lokalne i minimalizuje wpływ transportu na środowisko. [Popr. 101]

6. Do dnia 31 grudnia 2025 r., a następnie co 5-łat3 lata, państwa członkowskie przeprowadzają badanie składu zbieranych zmieszanych odpadów komunalnych w celu określenia udziału i składu odpadów włókienniczych w tych odpadach zgodnie z załącznikiem IVc. Państwa członkowskie zapewniają, aby na podstawie uzyskanych informacji właściwe organy mogły wymagać od organizacji odpowiedzialności producenta podjęcia działań naprawczych w celu zwiększenia ich sieci punktów zbierania oraz przeprowadzenia kampanii informacyjnych zgodnie z art. 22c ust. 13 i 14. Państwa członkowskie dopilnowują, aby wyniki tych badań były udostępniane publicznie. [Popr. 102]

7. Państwa członkowskie zapewniają, aby w celu rozróżnienia między używanymi wyrobami włókienniczymi a odpadami włókienniczymi przemieszczanie używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych, co do których istnieje podejrzenie, że są odpadami, mogło być było kontrolowane przez właściwe organy państw członkowskich pod kątem zgodności z wymogami minimalnymi określonymi w ust. 8 i 9 w odniesieniu do przemieszczania używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc oraz odpowiednio monitorowane. [Popr. 103]

8. Państwa członkowskie zapewniają, aby zorganizowane zawodowo przemieszczanie używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych spełniało wymogi minimalne dotyczące prowadzenia ewidencji określone w ust. 9 i aby towarzyszyły temu co najmniej następujące informacje:

a) kopia faktury i umowy dotyczącej sprzedaży lub przeniesienia własności wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych, w której stwierdzono, że są one przeznaczone do bezpośredniego ponownego użycia i że się do niego nadają;

b) dowód uprzednich procesów sortowania przeprowadzonych zgodnie z niniejszym artykułem oraz, jeżeli są one dostępne, kryteriami przyjętymi zgodnie z art. 6 ust. 2, w postaci kopii rejestrów dotyczących każdej beli w ramach przesyłki oraz protokołu zawierającego wszystkie informacje z rejestru zgodnie z ust. 9;

c) oświadczenie złożone przez osobę fizyczną lub prawną będącą w posiadaniu używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą lub produktów obuwniczych, która zawodowo zajmuje się transportem takich używanych wyrobów i produktów, że żaden z materiałów znajdujących się w przesyłce nie jest odpadem w rozumieniu art. 3 pkt 1;

d) odpowiednie zabezpieczenie przed uszkodzeniem podczas transportu, załadunku i rozładunku, w szczególności poprzez wystarczające opakowanie i właściwe rozmieszczenie ładunku, zapewniające zachowanie integralności i jakości materiałów włókienniczych przeznaczonych do ponownego użycia w trakcie całego procesu transportu. [Popr. 104]

9. Państwa członkowskie zapewniają, aby przemieszczanie używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych spełniało następujące wymogi minimalne dotyczące prowadzenia ewidencji:

a) ewidencja procesów sortowania lub przygotowania przygotowywania do ponownego użycia musi być bezpiecznie, ale nie na stałe, przymocowana do opakowania; [Popr. 105]

b) ewidencja ta zawiera następujące informacje:

1) szczegółowy opis artykułu lub artykułów znajdujących się w beli odzwierciedlający najwyższy poziom szczegółowości sortowania, jakiemu poddano wyroby włókiennicze podczas procesów sortowania lub przygotowania przygotowywania do ponownego użycia, taki jak; opis ten obejmuje między innymi rodzaj odzieży, rozmiar, kolor, płeć, skład materiałowy oraz wszelkie inne istotne cechy, które przyczyniają się do efektywnego ponownego użycia i recyklingu, [Popr. 106]

2) nazwę i adres przedsiębiorstwa odpowiedzialnego za sortowanie końcowe lub przygotowanie przygotowywanie do ponownego użycia, zapewniając przejrzystość procesu i odpowiedzialność za jakość produktów. [Popr. 107]

10. Państwa członkowskie zapewniają, aby - w przypadku ustalenia przez właściwe organy państwa członkowskiego, że planowany transport używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i obuwia obejmuje odpady - kosztami odpowiednich analiz, inspekcji i magazynowania używanych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i obuwia, co których zachodzi podejrzenie, że są to odpady, można było obciążyć producentów wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych wymienionych w załączniku IVc, osoby trzecie działające w ich imieniu lub inne osoby organizujące przedmiotowy transport.

10a. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ^* , zmienionym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE).../... [Urząd Publikacji: proszę wstawić odniesienie do rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie przemieszczania odpadów, gdy zostanie przyjęte] ^* , odpadów włókienniczych nie należy mieszać z używanymi wyrobami włókienniczymi. [Popr. 108]

10b. Państwa członkowskie dopilnowują, aby przemieszczanie używanych wyrobów włókienniczych do państw trzecich było zgodne z ustawodawstwem tych państw trzecich dotyczącym ochrony środowiska, porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub ochrony zdrowia. [Popr. 109]

10c. Do 31 grudnia 2025 r. Komisja przygotuje badanie, aby ocenić stosowanie kryteriów utraty statusu odpadu określonych w art. 6 niniejszej dyrektywy w odniesieniu do polimerów tworzyw sztucznych powszechnie występujących w stałych odpadach morskich, w tym poliamidu.

W stosownych przypadkach Komisja przyjmuje akty wykonawcze, aby ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące jednolitego stosowania ogólnounijnych kryteriów utraty statusu odpadu w odniesieniu do odpadów morskich, z uwzględnieniem najlepszych praktyk już ustanowionych przez państwa członkowskie. [Popr. 110]

Artykuł 22da

Cele ograniczenia odpadów włókienniczych

1. Do 30 czerwca 2025 r. Komisja przeprowadza ocenę odpowiednich poziomów ustanowienia celów na 2032 r. w zakresie ograniczenia odpadów włókienniczych, które obejmują poziomy selektywnego zbierania, przygotowanie do ponownego użycia, ponowne użycie, recykling wyrobów włókienniczych oraz stopniowe wycofywanie składowania wyrobów włókienniczych. Ocena obejmuje również analizę poziomu wywozu używanych wyrobów włókienniczych do państw trzecich oraz rozszerzenia odpowiedzialności producentów na ten wywóz. W tym celu Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie, w stosownym przypadku wraz z wnioskiem ustawodawczym.

publikacji rozporządzenia w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów];

8) w art. 29 uchyla się ust. 2a;

9) dodaje się art. 29a w brzmieniu:

"Artykuł 29a

Programy zapobiegania powstawaniu odpadów żywności

1. Do dnia [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę przypadającą dwa lata po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy zmieniającej] państwa członkowskie dokonują przeglądu swoich programów zapobiegania powstawaniu odpadów żywności i dostosowują je w celu osiągnięcia celów przewidzianych w art. 9a ust. 4. Programy te zawierają co najmniej środki określone w art. 9 ust. 1 i w art. 9a ust. 1 oraz, w stosownych przypadkach, środki wymienione w załącznikach IV i IVa.

2. Każde państwo członkowskie wyznacza właściwe organy odpowiedzialne za koordynację środków zmniejszania ilości odpadów żywności wdrożonych w celu osiągnięcia celu określonego w art. 9a ust. 4 i informuje o tym Komisję do dnia [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę przypadającą trzy miesiące po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy zmieniającej]. Następnie Komisja publikuje te informacje na odpowiedniej stronie internetowej UE.;"

10) w art. 37 wprowadza się następujące zmiany:

a) ust. 3 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

"Państwa członkowskie co roku zgłaszają Europejskiej Agencji Środowiska dane dotyczące wdrażania art. 9 ust. 4 oraz dane, o których mowa w art. 22c ust. 17 lit. a). Państwa członkowskie nie mają obowiązku zgłaszania danych ilościowych dotyczących ponownego użycia wyrobów włókienniczych zgodnie z art. 9 ust. 4. Państwa członkowskie co roku zgłaszają Komisji dane dotyczące wdrażania art. 9a ust. 2.;"

b) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

"7. Komisja przyjmie akty wykonawcze ustanawiające format zgłaszania danych, o których mowa w ust. 1, 3, 4a i 5 niniejszego artykułu. Do celów składania sprawozdań z wdrożenia art. 11 ust. 2 lit. a) i b) państwa członkowskie stosują format określony w decyzji wykonawczej Komisji z dnia 18 kwietnia 2012 r. ustanawiającej kwestionariusz na potrzeby sprawozdań państw członkowskich z wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE w sprawie odpadów. Do celów składania sprawozdań dotyczących odpadów żywności przy opracowywaniu formatu zgłaszania danych uwzględnia się metodykę opracowaną zgodnie z art. 9a ust. 3. Takie akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 39 ust. 2 niniejszej dyrektywy.;"

11) w art. 38 wprowadza się następujące zmiany:

a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

"2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 7 ust. 1, art. 9a ust. 3, art. 11a ust. 10, art. 27 ust. 1 i 4 oraz art. 38 ust. 2 i 3, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 4 lipca 2018 r. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 22a ust. 2, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę przypadającą osiemnaście miesięcy po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy zmieniającej]. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 7 ust. 1, art. 9a ust. 3, art. 11a ust. 10, art, 22a ust. 2, art. 27 ust. 1 i 4 oraz art. 38 ust. 2 i 3, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.;"

b) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

"6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 7 ust. 1, art. 9a ust. 3, art. 11a ust. 10, art, 22a ust. 2, art. 27 ust. 1 i 4 oraz art. 38 ust. 2 i 3 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.;"

11a) dodaje się artykuł w brzmieniu:

"Artykuł 42a

Ocena i przegląd dyrektywy ramowej w sprawie odpadów

Nie później niż do 31 grudnia 2026 r. Komisja przeprowadza ocenę tej dyrektywy. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z jej wyników. W stosownym przypadku Komisja dołącza do sprawozdania wniosek ustawodawczy." [Popr. 112]

11b) dodaje się artykuł w brzmieniu:

"Article

Artykuł 42b Ocena i przegląd dyrektywy 1999/31/WE

Nie później niż do 31 grudnia 2026 r. Komisja przeprowadza ocenę dyrektywy 1999/31/WE. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z jej wyników. W stosownym przypadku Komisja dołącza do sprawozdania wniosek ustawodawczy." [Popr. 113]

12) dodaje się załącznik IVc zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł  2

Transpozycja

1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę przypadającą osiemnaście dwanaście miesięcy po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy zmieniającej] r. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów. [Popr. 114]

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł  3

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  4

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w ... dnia [...] r.

ZAŁĄCZNIK  IVc

Produkty objęte zakresem rozszerzonej odpowiedzialności producenta w odniesieniu do niektórych wyrobów włókienniczych, wyrobów związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych

Część  1

Wyroby włókiennicze używane w gospodarstwach domowych oraz artykuły odzieżowe i dodatki odzieżowe z materiałów włókienniczych, które wchodzą w zakres stosowania art. 22a

Kod CN	Opis
61 - wszystkie kody wymienione w rozdziale	Artykuły odzieżowe i dodatki odzieżowe, dziane
62 - wszystkie kody wymienione w rozdziale	Artykuły odzieżowe i dodatki odzieżowe, niedziane
6301	Koce i pledy (z wyjątkiem 6301 10 00)
6302	Bielizna pościelowa, bielizna stołowa, bielizna toaletowa i bielizna kuchenna
6303	Firanki, zasłony (włącznie z draperiami) i wewnętrzne rolety; lambrekiny zasłonowe lub łóżkowe
6304	Pozostałe artykuły wyposażenia wnętrz, z wyłączeniem tych objętych pozycją 9404
6309	Odzież używana i pozostałe artykuły używane
6504	Kapelusze i pozostałe nakrycia głowy, plecione lub wykonane przez łączenie pasków z dowolnego materiału, nawet z podszewką lub przybraniem
6505	Kapelusze i pozostałe nakrycia głowy, dziane lub wykonane z koronki, filcu lub innych materiałów włókienniczych, w kawałku (ale nie z pasków), nawet z podszewką lub przybraniem; siatki na włosy z dowolnego materiału, nawet z podszewką lub przybraniem

Część  2

Obuwie oraz artykuły odzieżowe i dodatki odzieżowe, których główny skład nie zawiera materiału włókienniczego objętego zakresem stosowania art. 22a

Kod CN	Opis
4203	Artykuły odzieżowe i dodatki odzieżowe, ze skóry wyprawionej lub skóry wtórnej (z wyłączeniem dodatków odzieżowych, obuwia i nakryć głowy i ich części oraz towarów objętych działem 95, np. ochraniaczy na golenie, masek do szermierki)
6401	Obuwie nieprzemakalne z podeszwami i cholewkami, z gumy lub tworzyw sztucznych, które nie są przymocowane do podeszwy ani złączone z nią za pomocą szycia, nitowania, gwoździ, wkrętów, kołków lub podobnymi sposobami
6402	Pozostałe obuwie z podeszwami i cholewkami, z gumy lub tworzyw sztucznych
6403	Obuwie z podeszwami z gumy, tworzyw sztucznych, skóry wyprawionej lub skóry wtórnej i cholewkami ze skóry wyprawionej
6404	Obuwie z podeszwami z gumy, tworzyw sztucznych, skóry wyprawionej lub skóry wtórnej i cholewkami z materiałów włókienniczych
6405	Pozostałe obuwie

[Popr. 115]

Wyroby włókiennicze objęte zakresem art. 22a

Kod CN	Opis
9404	Materace
5704	Dywany

[Popr. 116]

1 Dz.U. C, C/2024/888 z 06.02.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/C/2024/888/oj

2 Dz.U. C z, s..

3 Dz.U. C z, s..

4 COM(2020) 98 final z dnia 11 marca 2020 r.

5 Ścieżki transformacji UE (europa.eu).

6 COM(2022)141 final z dnia 30 marca 2022 r.

7 https://www.eea.europa.eu/publications/microplastics-from-textiles-towards-a

8 Pełny wykaz zaleceń zawarto w załączniku 16 do sprawozdania z oceny skutków.

9 Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 114.

10 Dz.U. L 114 z 27.4.2006, s. 9.

11 Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3.

12 Decyzja delegowana Komisji (UE) 2019/1597 z dnia 3 maja 2019 r. uzupełniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE w odniesieniu do wspólnej metody i minimalnych wymagań jakościowych dla jednolitego pomiaru poziomów odpadów żywności (Dz.U. L 248 z 27.9.2019, s. 77).

13 Decyzja delegowana Komisji (UE) 2019/1597 z dnia 3 maja 2019 r. uzupełniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE w odniesieniu do wspólnej metody i minimalnych wymagań jakościowych dla jednolitego pomiaru poziomów odpadów żywności (Dz.U. L 248 z 27.9.2019, s. 77).

14 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 18).

15 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów, zmieniająca dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 85/577/EWG i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 64). związanych z branżą włókienniczą i produktów obuwniczych. Należy je jednak uzupełnić o dalsze przepisy szczegółowe dotyczące charakterystyki sektora włókienniczego, w szczególności wysokiego udziału małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) wśród producentów, roli przedsiębiorstw społecznych i znaczenia ponownego użycia w zwiększaniu zrównoważonego charakteru łańcucha wartości w sektorze włókienniczym. Powinny one również być bardziej szczegółowe i w większym stopniu zharmonizowane, aby zapobiec tworzeniu rozdrobnionego rynku zbierania, przetwarzania i recyklingu, który mógłby mieć negatywny wpływ na sektor, w szczególności na mikroprzedsiębiorstwa i MŚP, a także aby zapewnić wyraźne zachęty do projektowania zrównoważonych wyrobów włókienniczych i prowadzenia zrównoważonych działań z zakresu polityki oraz ułatwić funkcjonowanie rynków surowców wtórnych. W tym kontekście zachęca się państwa członkowskie do rozważenia udzielenia zezwolenia wielu organizacjom odpowiedzialności producenta, ponieważ konkurencja między takimi organizacjami może prowadzić do większych korzyści dla konsumentów, zwiększenia innowacyjności, obniżenia kosztów, poprawy poziomów zbierania i większych możliwości wyboru dla producentów, którzy chcą zawrzeć umowę z taką organizacją.

16 https://environment.ec.europa.eu/system/files/2023-07/IMPACT%20ASSESSMENT% 20REPORT_SWD_2023_421_part1_0.pdf (pag.6)

17 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

18 https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/QANDA_22_2015

19 COM(2021) 778 final z 9 grudnia 2021 r.

20 Proszę wstawić numer referencyjny Dz.U. po przyjęciu aktu prawnego.

21 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1007/2011 z dnia 27 września 2011 r. w sprawie nazewnictwa włókien tekstylnych oraz etykietowania i oznakowywania składu surowcowego wyrobów włókienniczych, a także uchylenia dyrektywy Rady 73/44/EWG oraz dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 96/73/WE i 2008/121/WE (Dz.U. L 272 z 18.10.2011, s. 1).

22 Proszę wstawić numer referencyjny Dz.U. po przyjęciu aktu prawnego.

23 Dz.U. L 277 z 27.10.2022, s. 1

24 Proszę wstawić numer referencyjny Dz.U. po przyjęciu aktu prawnego.

25 Komisja Europejska, Eurostat "Guidance for the compilation and reporting of data on municipal waste according to Commission Implementing Decisions (EU) 2019/1004 and (EU) 2019/1885, and the Joint Questionnaire of Eurostat and OECD" [Wytyczne dotyczące opracowywania i przekazywania danych dotyczących odpadów komunalnych zgodnie z decyzjami wykonawczymi Komisji (UE) 2019/1004 i (UE) 2019/1885 oraz wspólny kwestionariusz OECD i Eurostatu] (wersja z 2023 r.), https://ec.europa.eu/eurostat/ documents/342366/351811/Guidance+on+municipal+waste+data+collection/

26 Komisja Europejska, Eurostat "Guidance for the compilation and reporting of data on packaging and packaging waste according to Decision 2005/270/EC" [Wytyczne dotyczące opracowywania i przekazywania danych dotyczących opakowań i odpadów opakowaniowych zgodnie z decyzją 2005/270/WE] (wersja z 2023 r.), https://ec.europa.eu/eurostat/documents/342366/351811/PPW +-+Guidance+for+the+compilation+and+reporting+of+data+on+packaging+and+packaging+waste.pdf/297d0cda-e5ff-41e5-855b- 5d0abe425673?t=1621978014507

27 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

28 Dyrektywa Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (Dz.U. L 182 z 16.7.1999, s. 1).

* Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/31/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie geologicznego składowania dwutlenku węgla oraz zmieniająca dyrektywę Rady 85/337/EWG, dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/60/WE, 2001/80/WE, 2004/35/WE, 2006/12/WE, 2008/1/WE i rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 114).;"

* Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów, zmieniająca dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 85/577/EWG i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 64).

*^*) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2065 z dnia 19 października 2022 r. w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych oraz zmiany dyrektywy 2000/31/WE (Dz.U. L 277 z 27.10.2022, s. 1).;"

* Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2023/2429 z dnia 17 sierpnia 2023 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do norm handlowych dotyczących sektora owoców i warzyw, niektórych przetworów owocowych i warzywnych oraz sektora bananów oraz uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 1666/1999 oraz rozporządzenia wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 i (UE) nr 1333/2011 (Dz.U. L 2023/2429 z 3.11.2023, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2023/2429/oj).

*^*) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/633 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie nieuczciwych praktyk handlowych w relacjach między przedsiębiorcami w łańcuchu dostaw produktów rolnych i spożywczych (Dz.U. L 111 z 25.4.2019, s. 59).

*^**) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 450/2009 z dnia 29 maja 2009 r. w sprawie aktywnych i inteligentnych materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością (Dz.U. L 135 z 30.5.2009, str. 3)."

* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 z dnia 9 marca 2016 r. sprawie środków ochrony indywidualnej oraz uchylenia dyrektywy Rady 89/686/EWG (Dz.U. L 81 z 31.3.2016, s. 51).

*^*) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

*^**) Rozporządzenie.../... (Dz.U s.) [Urząd Publikacji: proszę wstawić szczegółowe informacje dotyczące

*^***) Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. 1 lutego 1993 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz.U. L 190 z 12.7.2006, s. 1).

*^****) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przemieszczania odpadów oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1257/2013 i rozporządzenie (UE) 2020/1056 (COM(2021) 0709 final)."

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2025.1033
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 13 marca 2024 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2008/98/WE w sprawie odpadów (COM(2023)0420 - C9-0233/2023 - 2023/0234(COD)) (Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
• Data aktu: 13/03/2024
• Data ogłoszenia: 27/02/2025