(C/2024/7017)Język postępowania: polski
(Dz.U.UE C z dnia 2 grudnia 2024 r.)
Sąd odsyłający
Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Helpfind Recovery sp. z o.o.
Strona pozwana: Santander Bank Polska S.A.
Pytania prejudycjalne
1) Czy art. 10 ust. 2 lit. f) w zw. z art. 3 lit. j) i l) w zw. z załącznikiem I dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającej dyrektywę Rady 87/102/EWG 1 sprzeciwia się przyjęciu interpretacji, że pojęcie kwoty wypłaconej kredytu, która stanowi podstawę obliczania oprocentowania kredytu, odnosi się nie tylko do kwoty faktycznie przekazanej konsumentowi do jego swobodnego wykorzystania, ale też kwoty "przekazanej" konsumentowi w ten sposób, że służy ona niezwłocznemu pokryciu pozaodsetkowych kosztów kredytu w ten sposób, że bank przekaże konsumentowi kwotę, która jednak zgodnie z umową zostać ma niezwłocznie pobrana - na zasadzie potrącenia - celem pokrycia pozaodsetkowych kosztów kredytu bank wypłaci konsumentowi kwotę, która ma zgodnie z umową zostać przeznaczona na pokrycie prowizji banku, a nastąpi to bezpośrednio na rachunek banku?
2) W przypadku udzielenia odpowiedzi pozytywnej na pytanie zawarte w punkcie 1 czy art. 10 ust. 2 lit. f) w zw. z art. 3 lit. j) i l) dyrektywy 2008/48/WE w kontekście zasady skuteczności prawa Unii i celu tej dyrektywy oraz w świetle art. 3 ust. 1 i 2 w zw. z art. 4 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich 2 należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one praktyce zamieszczania w umowach o kredyt konsumencki, których treść nie jest wynikiem indywidualnych uzgodnień pomiędzy przedsiębiorcą (kredytodawcą) a konsumentem (kredytobiorcą), takich postanowień, które przewidują oprocentowanie nie tylko kwoty wypłaconej konsumentowi, ale również pozaodsetkowych kosztów kredytu (tj. prowizji lub innych opłat), które nie są składnikami efektywnie wypłaconej konsumentowi kwoty kredytu, a które są "wypłacane" na zasadach wskazanych w pytaniu 1?
3) W przypadku udzielenia odpowiedzi pozytywnej na pytanie zawarte w punkcie 2 czy art. 10 ust. 2 lit. f) i g) dyrektywy 2008/48/WE w kontekście zasady skuteczności prawa Unii i celu tej dyrektywy oraz w świetle art. 5 dyrektywy 93/13/EWG należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one praktyce zamieszczania w umowach o kredyt konsumencki, których treść nie jest wynikiem indywidualnych uzgodnień pomiędzy przedsiębiorcą (kredytodawcą) a konsumentem (kredytobiorcą), postanowień ujawniających jedynie stopę oprocentowania kredytu oraz wyrażoną kwotowo łączną wartość skapitalizowanych odsetek, do których zapłaty obowiązany jest konsument w wykonaniu swojego zobowiązania wynikającego z tej umowy, bez jednoczesnego wyraźnego poinformowania konsumenta, że podstawą obliczenia skapitalizowanych odsetek (wyrażonych kwotowo) jest inna kwota niż faktycznie wypłacona konsumentowi kwota kredytu, a w szczególności, że jest to suma wypłaconej konsumentowi kwoty kredytu oraz pozaodsetkowych kosztów kredytu (tj. prowizji lub innych opłat, które nie są składnikami wypłaconej konsumentowi kwoty kredytu, a które składają się na całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta w wykonaniu jego zobowiązania wynikającego z umowy kredytu konsumenckiego)?
4) Czy art. 10 ust. 2 lit. r) dyrektywy 2008/48/WE w kontekście zasady skuteczności prawa Unii i celu tej dyrektywy oraz w świetle art. 5 dyrektywy 93/13/EWG należy interpretować w ten sposób, że wymaga ona, aby informacja udzielona przez kredytodawcę co do prawa do przedterminowej spłaty oraz procedury przedterminowej spłaty zawierała także wyrażoną informację o możliwości otrzymania częściowego zwrotu pobranej przez kredytodawcę prowizji?
5) Czy art. 10 ust. 2 lit. p) dyrektywy 2008/48/WE w kontekście zasady skuteczności prawa Unii i celu tej dyrektywy oraz w świetle art. 5 dyrektywy 93/13/EWG należy interpretować w ten sposób, że wymaga ona, aby informacja udzielona przez kredytodawcę co do prawa odstąpienia od umowy zawierała każdorazowo, wprost informację o uprawnieniu wynikającym z art. 14 ust. 1 pkt b) dyrektywy 2008/48/WE?
6) Czy art. 23 dyrektywy 2008/48/WE oraz zasady skuteczności, równoważności i proporcjonalności należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie wykładni sądowej prawa krajowego, zgodnie z którą sankcję, antycypowaną w art. 23 ww. aktu prawnego konsument może wykorzystać w terminie prekluzyjnym jednego roku, licząc od dnia spełnienia świadczenia przez kredytodawcę, tzn. od momentu wypłaty całości kwoty kredytu?
7) Czy art. 23 dyrektywy 2008/48/WE w kontekście zasady skuteczności, równoważności i proporcjonalności należy intepretować w ten sposób, że ustalenie naruszenia przez kredytodawcę naruszenia któregokolwiek z obowiązków wskazanych w pytaniach powyższych, należy intepretować jako powodujące każdorazowo, automatycznie, zastosowanie sankcji przewidzianej w prawie krajowym (polegającej na prawie konsumenta do złożenia oświadczenia, na mocy którego wygasają obowiązki konsumenta do zapłaty odsetek kapitałowych i zapłaty innych kosztów należnych kredytodawcy), czy też powstanie takiej sankcji zależy od wszechstronnej oceny sytuacji obu stron umowy, a w szczególności czy prawo do skorzystania przez konsumenta z wyżej wymienionego uprawnienia nie powstaje, gdy naruszenie obowiązków informacyjnych kredytodawcy nie miało negatywnego wpływu na sferę praw i obowiązków konsumenta lub nie miało dla niego znaczenia z punktu widzenia zawarcia i wykonywania umowy kredytu konsumenckiego, a ochrona praw konsumenta jest zapewniona na podstawie innych przepisów, w tym także przepisów o ochronie konsumentów przed postanowieniami niedozwolonymi?
