(C/2024/6639)Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 11 listopada 2024 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: Bytedance Ltd (przedstawiciele: E. Batchelor, N. Baeten, M. Frese, advocaaten)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącej odwołanie
Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:
- uchylenie wyroku Sądu z dnia 17 lipca 2024 r. w sprawie T-1077/23, Bytedance/Komisja;
- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2023) 6102 final 1 z dnia 5 września 2023 r. wskazującej ByteDance jako strażnika dostępu zgodnie z art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/1925 w sprawie kontestowalnych i uczciwych rynków w sektorze cyfrowym (zwanego dalej"DMA") (sprawa DMA.100040 - ByteDance - Online Social Networking Services); oraz
- obciążenie Komisji jej własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez ByteDance w związku z niniejszym postępowaniem oraz postępowaniem przed Sądem.
Zarzuty i główne argumenty
Zarzut pierwszy: W wyroku naruszono art. 3 ust. 1 i art. 3 ust. 5 DMA.
- Część pierwsza zarzutu pierwszego: w wyroku naruszono art. 3 ust. 1 i art. 3 ust. 5 DMA z uwagi na zastosowanie w nim błędnego kryterium prawnego przy ocenie, czy wnosząca odwołanie przedstawiła wystarczająco uzasadnione argumenty podważające w oczywisty sposób domniemania określone w art. 3 ust. 2 DMA.
- Część druga zarzutu pierwszego: w wyroku naruszono art. 3 ust. 1 lit. a) i art. 3 ust. 5 DMA w odniesieniu do kryterium znaczącego wpływu na rynek wewnętrzny, wskutek czego domniemania ilościowe stały się de facto niewzruszalne. Sąd błędnie oparł się na dużej i rosnącej liczbie użytkowników oraz zignorował potrzebę powiązania kapitalizacji rynkowej z potencjałem monetyzacji użytkowników w Unii. Ponadto Sąd zastąpił własnym rozumowaniem rozumowanie zawarte w decyzji i bezprawnie odrzucił bezsporne dowody ByteDance.
- Część trzecia zarzutu pierwszego: w wyroku naruszono art. 3 ust. 1 lit. b) i art. 3 ust. 5 DMA w zakresie kryterium ważnego punktu dostępu, za pośrednictwem którego użytkownicy biznesowi docierają do konsumentów, poprzez błędne zastosowanie art. 3 ust. 1 lit. b) w odniesieniu do braku ekosystemu ByteDance, silnych efektów sieciowych, multihomingu, efektów uzależnienia użytkownika od jednego dostawcy i względnej skali. Ponadto Sąd przeinaczył w wyroku dowody, zastąpił własnym rozumowaniem rozumowanie zawarte w decyzji i nie przedstawił uzasadnienia w odniesieniu do multihomingu, intensywności korzystania oraz interoperacyjności. Wreszcie Sąd zastosował błędne kryterium prawne w ramach analizy dotyczącej ważnego punktu dostępu w odniesieniu do multihomingu i poziomu interakcji użytkowników biznesowych.
- Część czwarta zarzutu pierwszego: w wyroku naruszono art. 3 ust. 1 lit. c) i art. 3 ust. 5 DMA w odniesieniu do kryterium ugruntowanej i trwałej pozycji. Sąd zastąpił własnym rozumowaniem rozumowanie zawarte w decyzji i błędnie zastosował pojęcie kontestowalności, wymagając zastąpienia domniemanego strażnika dostępu. Ponadto Sąd popełnił błąd, wymagając kontestowalności ze strony podmiotów niebędących strażnikami dostępu i pomijając kontestowalność ze strony strażnika dostępu działającego w zakresie innej podstawowej usługi platformowej (PUP). Rozumowanie Sądu jest ponadto wewnętrznie sprzeczne, ponieważ dowody wskazują na kontestowalność ze strony podmiotów niebędących strażnikami dostępu w przypadku PUP obejmującej internetowy serwis społecznościowy. Wreszcie Sąd naruszył prawo, gdy odrzucił jako niedopuszczalne dowody ByteDance dotyczące nowych usług i gdy zastosował błędne kryterium prawne przy ocenie tych dowodów.
- Część piąta zarzutu pierwszego: w wyroku naruszono art. 3 ust. 1 i art. 3 ust. 5 DMA, ponieważ Sąd nie dokonał całościowej oceny argumentów i dowodów wnoszącej odwołanie.
Zarzut drugi: W wyroku naruszono prawo, ponieważ Sąd stwierdził, że naruszenie przez Komisję prawa ByteDance do obrony w odniesieniu do jej podnoszonego ekosystemu i intensywności korzystania z TikToka nie doprowadziło do stwierdzenia nieważności decyzji.