(Sprawa C-669/23, Zhang 1 )(C/2024/631)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 15 stycznia 2024 r.)
Sąd odsyłający
Rechtbank Limburg
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: C
Strona przeciwna: Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid
Pytania prejudycjalne
1) Czy art. 3, 5, 6, 8 i 9 dyrektywy w sprawie powrotów 2 należy interpretować w ten sposób, że wyłącznie w sytuacji gdy wymienione w art. 5 dyrektywy w sprawie powrotów warunki i zasady stojące na przeszkodzie wydaleniu przez państwo członkowskie do państwa docelowego stoją na przeszkodzie również temu, by obywatel państwa trzeciego dobrowolnie lub samodzielnie nie mógł wywiązać się z obowiązku powrotu poprzez wyjazd do innego państwa trzeciego, nie można wydać decyzji nakazującej powrót lub należy uchylić lub zawiesić wydaną już decyzję nakazującą powrót?
2) Czy uregulowanie krajowe, na mocy którego prawo do podstawowych świadczeń jest powiązane z legalnością pobytu, jest zgodne z art. 5 dyrektywy w sprawie powrotów w związku z motywami 12 i 24 dyrektywy w sprawie powrotów oraz art. 1 i art. 7 karty praw podstawowych, a jeżeli tak, to czy istnienie takiego uregulowania należy wziąć pod uwagę podczas rozważań nad tym, czy można wydać lub utrzymać w mocy decyzję nakazującą powrót, jeżeli obywatela państwa nie można wydalić?
1 Niniejszej sprawie została nadana fikcyjna nazwa, która nie odpowiada rzeczywistej nazwie żadnej ze stron postępowania.
2 Dyrektywa (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich (Dz.U. 2008, L 348, s. 98).
