(Odesłanie prejudycjalne - Podatki - Wspólny system podatku od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuł 135 ust. 1 lit. i) - Zwolnienia - Zakłady, loterie i inne gry hazardowe - Przesłanki i granice - Zasada neutralności podatkowej - Utrzymanie skutków uregulowania krajowego - Prawo do zwrotu - Bezpodstawne wzbogacenie - Pomoc państwa - Artykuł 107 ust. 1 TFUE - Żądanie zwrotu podatku w formie odszkodowania)(C/2024/6225)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 28 października 2024 r.)
Sąd odsyłający
Tribunal de première instance de Liège
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Casino de Spa SA, Ardent Betting SA, Ardent Finance SA, Artekk SRL (przejęta przez Circus Belgium SA), Circus Belgium SA, Circus Services SA, Gambling Management SA, Games Services SA, Gaming1 SRL, Guillemins Real Estate SA, Immo Circus Wallonie SA, Mr Joker SRL, Pres Carats Sports SA, Pro Sécurité SRL, Royal Namur SA, Euro 78 SRL, Lucky Bet SRL, Reflex SA, Slots SRL, Winvest SRL, Parction SA, Ardent Casino Belgium SA, Ardent Casino International SA, Ardent Namur Immo SA, Odds Sportbar SRL, HQ1 SRL, Tour de Baschamps SRL
Strona przeciwna: État belge (SPF Finances)
Przy udziale: État belge (SPF Justice), La Chambre des Représentants
Sentencja
1) Artykuł 135 ust. 1 lit. i) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w związku z zasadą neutralności podatkowej
należy interpretować w ten sposób, że:
nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które wprowadza odmienne traktowanie między zakupem losów na loterię przez Internet, a udziałem w innych grach hazardowych online, wyłączając te ostatnie ze zwolnienia z podatku od wartości dodanej mającego zastosowanie do tych pierwszych, o ile obiektywne różnice pomiędzy tymi dwiema kategoriami gier hazardowych mogą mieć istotny wpływ na decyzję przeciętnego konsumenta o wybraniu jednej lub drugiej z tych kategorii gier.
2) Zasada lojalnej współpracy ustanowiona w art. 4 ust. 3 TUE i zasada pierwszeństwa prawa Unii nakładają na sąd krajowy obowiązek odstąpienia od stosowania przepisów krajowych uznanych za niezgodne z art. 135 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112 w związku z zasadą neutralności podatkowej, przy czym istnienie wyroku krajowego sądu konstytucyjnego rozstrzygającego o utrzymaniu w mocy skutków tych przepisów krajowych nie ma w tym względzie znaczenia.
3) Przepisy prawa Unii dotyczące zwrotu nienależnego świadczenia należy interpretować w ten sposób, że przyznają one podatnikowi prawo do uzyskania zwrotu kwoty podatku od wartości dodanej pobranej w państwie członkowskim z naruszeniem art. 135 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112, pod warunkiem że zwrot ten nie prowadzi do bezpodstawnego wzbogacenia tego podatnika.
4) Artykuł 108 ust. 3 TFUE należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji gdy zwolnienie z podatku od wartości dodanej, z którego skorzystały niektóre podmioty, stanowi niezgodną z prawem pomoc państwa, podatnik, który nie skorzystał z takiego zwolnienia, nie może otrzymać w formie odszkodowania kwoty równej zapłaconemu przez siebie VAT.
