(C/2024/5837)Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 7 października 2024 r.)
Strony
Strona skarżąca: UU (przedstawiciel: adwokat S. Makoumbou)
Strona pozwana: Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu:
- o stwierdzenie nieważności decyzji R-4 24 komisji Sądu właściwej do orzekania w przedmiocie zażaleń (zwanej dalej »komisją ds. zażaleń«) z dnia 8 maja 2024 r. oddalającej, po pierwsze, zażalenie administracyjne złożone na decyzję prezesów Trybunału Sprawiedliwości i Sądu Unii Europejskiej z dnia 14 grudnia 2023 r., a po drugie, żądanie odszkodowawcze z dnia 14 marca 2024 r.;
- o stwierdzenie nieważności decyzji prezesów Sądu i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 14 grudnia 2023 r. oddalającej wniosek o dokonanie przeglądu z dnia 17 listopada 2023 r. w zakresie, w jakim odmówiono w niej ponownego rozpatrzenia
- decyzji komisji organu powołującego Sądu z dnia 26 września 2019 r. (zwanej dalej »pierwszą decyzją o udzieleniu wsparcia«), oraz
- decyzji komisji ds. zażaleń z dnia 27 lipca 2021 r. (zwanej dalej »drugą decyzją o udzieleniu wsparcia«);
- w konsekwencji, o stwierdzenie nieważności pierwszej i drugiej decyzji o udzieleniu wsparcia, w związku z odmową zakończenia pełnego dochodzenia administracyjnego, ustalenia, czy doszło do mobbingu, przemocy seksualnej, przemocy fizycznej, psychicznej i seksualnej, i udzielenia stronie skarżącej pomocy technicznej i finansowej, potwierdzonej decyzją prezesów Sądu i Trybunału z dnia 14 grudnia 2023 r. oraz decyzją komisji ds. zażaleń z dnia 8 maja 2024 r.;
- o naprawienie szkody, którą skarżąca nadal ponosi w związku z brakiem przeprowadzenia dochodzenia, ustalenia faktów i udzielenia pomocy finansowej po upływie pięciu lat od pierwszego ostrzeżenia o mobbingu i przemocy, szacowanej ex aequo et bono na kwotę 1 200 000 EUR;
- połączenie niniejszej sprawy do łącznego rozpoznania z toczącą się sprawą T-84/24, UU/Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej;
- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.
1. Zarzut pierwszy dotyczący braku właściwości organu, który wydał zaskarżoną decyzję w odniesieniu do żądania odszkodowawczego.
2. Zarzut drugi dotyczący braku uzasadnienia zaskarżonej decyzji i naruszenia art. 41 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.
3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia prawa i oczywistego błędu w ocenie w odniesieniu do niemożności powołania się na wejście w życie konwencji stambulskiej jako nowej okoliczności uzasadniającej przegląd.
4. Zarzut czwarty dotyczący, po pierwsze, przeinaczenia wniosku o dokonanie przeglądu z dnia 17 listopada 2023 r., od którego zależy zawarte w zaskarżonej decyzji stwierdzenie dotyczące podnoszonego spóźnionego powołania się na nowe okoliczności faktyczne w zażaleniu administracyjnym z dnia 14 marca 2024 r., a po drugie, oczywistego błędu w ocenie przy kwalifikacji aktów poprzedzających zaskarżoną decyzję.
5. Zarzut piąty dotyczący oczywistych błędów w ocenie ogólnego bezprawnego zachowania zarzucanego w ramach żądania odszkodowawczego.
