Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 16 stycznia 2024 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie ustanowienia przepisów dotyczących ulgi służącej przeciwdziałaniu zjawisku uprzywilejowania finansowania dłużnego w stosunku do kapitałowego oraz w sprawie ograniczenia możliwości odliczania odsetek do celów związanych z podatkiem dochodowym od osób prawnych (COM(2022)0216 - C9-0197/2022 - 2022/0154(CNS)) (Specjalna procedura ustawodawcza - konsultacja)(C/2024/5750)
(Dz.U.UE C z dnia 17 października 2024 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2022)0216),
- uwzględniając art. 115 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C9-0197/2022),
- uwzględniając uzasadnioną opinię przedstawioną - na mocy protokołu nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności - przez szwedzki Riksdag, w której stwierdzono, że projekt aktu ustawodawczego nie jest zgodny z zasadą pomocniczości,
- uwzględniając art. 82 Regulaminu,
- uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A9-0387/2023),
1. zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;
2. zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 293 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;
3. zwraca się do Rady o poinformowanie go, jeśli uzna ona za stosowne odejście od tekstu przyjętego przez Parlament;
4. zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do wniosku Komisji;
5. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.
Poprawka 1
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 1
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (1) Propagowanie sprawiedliwego i zrównoważonego otoczenia biznesowego m.in. dzięki stosowaniu ukierunkowanych środków podatkowych sprzyjających inwestycjom i wzrostowi stanowi jeden z głównych priorytetów politycznych Unii. Aby wspierać zrównoważone i długoterminowe finansowanie przedsiębiorstw, system podatkowy powinien minimalizować niezamierzone zakłócenia decyzji biznesowych, na przykład prowadzące do faworyzowania finansowania dłużnego zamiast finansowania kapitałowego. W planie działania Komisji z 2020 r. dotyczącym unii rynków kapitałowych (14) przewidziano już wprawdzie istotne działania wspierające takie finansowanie, np. działanie nr 4: Zachęcanie inwestorów instytucjonalnych do stosowania na większą skalę finansowania długoterminowego i kapitałowego, należy jednak przyjąć również ukierunkowane środki podatkowe, aby zwiększyć skuteczność takich działań. Opracowując tego rodzaju środki, należy wziąć pod uwagę względy związane ze stabilnością fiskalną. |
(1) Propagowanie sprawiedliwego i zrównoważonego otoczenia biznesowego oraz ulepszenie systemu opodatkowania osób prawnych m.in. dzięki stosowaniu ukierunkowanych środków podatkowych sprzyjających inwestycjom i wzrostowi stanowi jeden z głównych priorytetów politycznych Unii. Aby wspierać zrównoważone, solidne i długoterminowe finansowanie przedsiębiorstw, w szczególności po trzech kryzysach gospodarczych od 2008 r., wskutek których wiele przedsiębiorstw musiało korzystać z finansowania dłużnego, aby pokryć straty ekonomiczne, system podatkowy powinien minimalizować niezamierzone zakłócenia decyzji biznesowych, na przykład prowadzące do faworyzowania finansowania dłużnego zamiast finansowania kapitałowego. W planie działania Komisji z 2020 r. dotyczącym unii rynków kapitałowych (14) przewidziano już wprawdzie istotne działania wspierające takie finansowanie, np. działanie nr 4: Zachęcanie inwestorów instytucjonalnych do stosowania na większą skalę finansowania długoterminowego i kapitałowego, należy jednak przyjąć również ukierunkowane środki podatkowe, aby zwiększyć skuteczność takich działań. Opracowując tego rodzaju środki, należy wziąć pod uwagę względy związane ze stabilnością fiskalną. |
|
(14) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów, Unia rynków kapitałowych dla obywateli i przedsiębiorstw - nowy plan działania (COM(2020)0590). (https://eur-lex.europa.eu/ resource.html?uri=cellar:61042990-fe46-11ea-b44f- 01aa75ed71a1.0001.02/D0C_1&format=PDF)
|
(14) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów, Unia rynków kapitałowych dla obywateli i przedsiębiorstw - nowy plan działania (C0M(2020)0590). (https://eur-lex.europa.eu/ resource.html?uri=cellar:61042990-fe46-11ea-b44f- 01aa75ed71a1.0001.02/D0C_1&format=PDF)
|
Poprawka 2
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 1 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(1a) Promowanie konkurencyjnej i odpornej unii rynków kapitałowych, której jednym z filarów jest silny rynek kapitałowy, ma zasadnicze znaczenie dla wspierania zatrudnienia, wzrostu gospodarczego i inwestycji. Potrzeba więcej prywatnych inwestycji na rynku kapitałowym, aby sprostać przyszłym wyzwaniom gospodarczym. W związku z tym zdecydowanie zaleca się stworzenie instrumentu prawnego do harmonizacji istniejących przepisów prawnych w celu zmniejszenia tendencji podatników do zadłużania się przy dokonywaniu wyborów inwestycyjnych, bez uszczerbku dla zgodnego z prawem i skutecznego korzystania z instrumentów dłużnych. |
Poprawka 3
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 2
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (2) Systemy podatkowe państw członkowskich zapewniają podatnikom możliwość odliczania od podatku płatności odsetkowych związanych z finansowaniem dłużnym, co pozwala im zmniejszyć zobowiązania z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast koszty związane z finansowaniem kapitałowym nie podlegają odliczeniu od podatku w większości państw członkowskich. Asymetryczne traktowanie finansowania dłużnego i kapitałowego pod względem podatkowym w Unii sprawia, że przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych instrumenty dłużne znajdują się w uprzywilejowanejpozycji. Ponadto w przypadkach, w których państwa członkowskie wprowadziły ulgi podatkowe związane z finansowaniem kapitałowym w swoim ustawodawstwie krajowym, takie środki krajowe różnią się znacznie od siebie pod względem koncepcji polityki. |
(2) Systemy podatkowe państw członkowskich zapewniają podatnikom możliwość odliczania od podatku płatności odsetkowych związanych z finansowaniem dłużnym, co pozwala im zmniejszyć zobowiązania z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast koszty związane z finansowaniem kapitałowym nie podlegają odliczeniu od podatku w większości państw członkowskich. Asymetryczne traktowanie finansowania dłużnego i kapitałowego pod względem podatkowym w Unii sprawia, że przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych instrumenty dłużne znajdują się w uprzywilejowanej pozycji. Niedawne kryzysy związane z problemami z zadłużeniem przedsiębiorstw na rynku wewnętrznym pokazały, że istnieje potrzeba reformy, która zrówna finansowanie kapitałowe i dłużne oraz położy kres korzyściom wynikającym z finansowania dłużnego. Niniejsza dyrektywa stanowi odpowiedź na liczne apele Parlamentu, aby rozwiązać problem uprzywilejowania finansowania dłużnego w stosunku do kapitałowego (1a). Ponadto w przypadkach, w których państwa członkowskie wprowadziły ulgi podatkowe związane z finansowaniem kapitałowym w swoim ustawodawstwie krajowym, takie środki krajowe różnią się znacznie od siebie pod względem koncepcji polityki. W związku z tym zasadnicze znaczenie ma zapewnienie równych warunków działania dla rozwiązań kapitałowych i instrumentów dłużnych, mając na uwadze potrzebę zagwarantowania minimalnych poziomów systematycznej spójności między krajowymi ramami podatkowymi, a mianowicie na poziomie korzyści podatkowych. |
|
(1a) Zob.: - Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 8 października 2020 r. w sprawie dalszego rozwoju unii rynków kapitałowych: poprawa dostępu do finansowania z rynków kapitałowych, w szczególności dla MŚP, oraz zwiększenie możliwości udziału inwestorów detalicznych
(2020/2036(INI)) (Dz.U. C 395 z 29.9.2021, s. 89);
- rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 15 marca 2018 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych (2016/0337(CNS)) (Dz.U. C 162 z 10.5.2019, s. 181);
|
|
- rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 marca 2022 r. zawierająca zalecenia dla Komisji w sprawie sprawiedliwego i prostszego opodatkowania wspierającego strategię odbudowy gospodarczej (działania następcze PE w związku z lipcowym planem działania Komisji i jej 25 inicjatywami w dziedzinie VAT, opodatkowania przedsiębiorstw i opodatkowania osób fizycznych) (2020/2254(INL)) (Dz.U. C 347 z 9.9.2022, s. 211);
- rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 lutego 2022 r. w sprawie wpływu krajowych reform podatkowych na gospodarkę UE (2021/2074(INI)) (Dz.U. C 342 z 6.9.2022, s. 14).
|
Poprawka 4
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 3
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (3) Aby wyeliminować potencjalne zakłócenia związane z podatkami między państwami członkowskimi, należy ustanowić wspólne ramy przepisów służących rozwiązaniu w skoordynowany sposób problemu uwarunkowanego podatkami uprzywilejowania finansowania dłużnego w stosunku do kapitałowego na terytorium całej Unii. Takie przepisy powinny zapewniać podobne traktowanie finansowania kapitałowego i finansowania dłużnego do celów podatkowych na jednolitym rynku. Jednocześnie wspólne unijne ramy legislacyjne powinny być zrównoważone dla budżetów państw członkowskich również w perspektywie krótkoterminowej. Tego rodzaju ramy powinny zatem uwzględniać, z jednej strony, przepisy zapewniające możliwość odliczania od podstawy opodatkowania kosztów finansowania kapitałowego, oraz, z drugiejstrony, przepisy ograniczające możliwość odliczania od tej podstawy kosztów finansowania dłużnego. |
(3) Aby wyeliminować potencjalne zakłócenia związane z podatkami między państwami członkowskimi, należy ustanowić wspólne ramy przepisów służących rozwiązaniu w skoordynowany sposób problemu uwarunkowanego podatkami uprzywilejowania finansowania dłużnego w stosunku do kapitałowego na terytorium całej Unii, przy pełnym poszanowaniu ram instytucjonalnych Unii w kwestiach podatkowych ustanowionych w traktatach. Takie przepisy powinny zapewniać podobne traktowanie finansowania kapitałowego i finansowania dłużnego do celów podatkowych na jednolitym rynku. Jednocześnie, biorąc pod uwagę szerokie możliwości odliczania długu od podatku oraz fakt, że utworzenie ulgi z tytułu wzrostu kapitału własnego mogłoby mieć bezpośredni wpływ na dochody publiczne, wspólne unijne ramy legislacyjne powinny być zrównoważone dla budżetów państw członkowskich również w perspektywie krótkoterminowej. Tego rodzaju ramy powinny zatem uwzględniać, z jednej strony, przepisy zapewniające możliwość odliczania od podstawy opodatkowania kosztów finansowania kapitałowego, oraz, z drugiej strony, przepisy ograniczające możliwość odliczania od tej podstawy kosztów finansowania dłużnego. Niniejsza dyrektywa ma na celu osiągnięcie lepszej równowagi między różnymi wyzwaniami związanymi ze stabilnością finansów publicznych państw członkowskich w perspektywie krótkoterminowej, a tym samym powinna zapobiegać ponoszeniu przez państwa członkowskie znacznych strat w dochodach i dążyć do poprawy stabilności finansowej przedsiębiorstw. |
Poprawka 5
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 3 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(3a) Aby dalej rozwijać unię rynków kapitałowych, niniejsza dyrektywa ma na celu dywersyfikację źródeł finansowania dla unijnych przedsiębiorstw, a szczególnie dla MŚP. W związku z tym należy unikać tworzenia nowych kosztów i barier w dostępie do finansowania dla tych przedsiębiorstw, które nie mają jeszcze łatwego dostępu do rynków kapitałowych. Ograniczenie możliwości odliczania kosztów odsetek przez te przedsiębiorstwa mogłoby utrudnić inwestycje w całej Unii, dlatego też odliczanie odsetek nie powinno być ograniczane w przypadku MŚP i średniej wielkości grup. |
Poprawka 6
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 5
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (5) Aby zneutralizować uprzywilejowanie działające na niekorzyść finansowania kapitałowego, należy wprowadzić ulgę umożliwiającą - z zastrzeżeniem spełnienia określonych warunków - odliczanie od podstawy opodatkowania wzrostu kapitału własnego podatnika, do którego doszło między jednym okresem rozliczeniowym a drugim. Wspomnianą ulgę powinno się obliczać, mnożąc kwotę wzrostu kapitału własnego przez stopę odsetek nominalnych bazującą na stopie procentowej wolnej od ryzyka zgodnie z aktami wykonawczymi przyjętymi na mocy art. 77e ust. 2 dyrektywy 2009/138/WE. Wspomniane stopy procentowe wolne od ryzyka są już częścią prawa Unii i jako takie są skutecznie stosowane w praktyce. Dowolną część ulgi, której nie będzie można odliczyć w danym okresie rozliczeniowym z uwagi na niewystarczającą kwotę dochodów podlegających opodatkowaniu, będzie można przenieść na przyszły okres. Biorąc pod uwagę szczególne trudności w dostępie do rynków kapitałowych napotykane przez małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP), należy wprowadzić wyższą ulgę kapitałową dla podatników będących MŚP. Aby możliwość odliczania ulgi kapitałowej nie zaburzyła stabilności finansów publicznych w perspektywie krótkoterminowej, ulga ta powinna być przyznawana na określony czas. W celu ochrony systemu przed nadużyciami przy obliczaniu zmian poziomu kapitału własnego wyłączyć należy wartości dla celów podatkowych akcji lub udziałów własnych podatnika oraz jego udziały w powiązanych przedsiębiorstwach. Podobnie należy przewidzieć możliwość opodatkowania obniżenia kapitału własnego podatnika między jednym okresem rozliczeniowym a kolejnym okresem, co pozwoli unikać nadużyć związanych z manipulowaniem wzrostem kapitału własnego. Wprowadzenie tego rodzaju przepisu zachęcałoby również do utrzymywania kapitału własnego na określonym poziomie. Zgodnie z tym przepisem w przypadku obniżenia poziomu kapitału własnego podatnika, który korzystał z ulgi z tytułu wzrostu kapitału własnego, kwota obliczona w taki sam sposób jak podstawa ulgi podlegałaby opodatkowaniu przez 10 okresów rozliczeniowych, chyba że podatnik przedstawiłby dowody świadczące o tym, że tego rodzaju obniżenie kapitału własnego było spowodowane wyłącznie stratami poniesionymi w danym okresie rozliczeniowym lub spoczywającym na nim zobowiązaniem prawnym. |
(5) Aby zneutralizować uprzywilejowanie działające na niekorzyść finansowania kapitałowego, należy wprowadzić ulgę umożliwiającą - z zastrzeżeniem spełnienia określonych warunków - odliczanie od podstawy opodatkowania wzrostu kapitału własnego podatnika, do którego doszło między jednym okresem rozliczeniowym a drugim. Wspomnianą ulgę powinno się obliczać, mnożąc kwotę wzrostu kapitału własnego przez stopę odsetek nominalnych bazującą na stopie procentowej wolnej od ryzyka zgodnie z aktami wykonawczymi przyjętymi na mocy art. 77e ust. 2 dyrektywy 2009/138/WE. Wspomniane stopy procentowe wolne od ryzyka są już częścią prawa Unii i jako takie są skutecznie stosowane w praktyce. Dowolną część ulgi, której nie będzie można odliczyć w danym okresie rozliczeniowym z uwagi na niewystarczającą kwotę dochodów podlegających opodatkowaniu, będzie można przenieść na przyszły okres. Biorąc pod uwagę szczególne trudności w dostępie do rynków kapitałowych napotykane przez małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) i średniej wielkości grupy, ich wyższe koszty finansowania, niższą dostępność kapitału oraz wyższe prawdopodobieństwo, że będą one doświadczać dłuższych okresów strat, należy wprowadzić wyższą ulgę kapitałową oraz dłuższe okresy, w których możliwe będzie skorzystanie z odliczenia podatkowego, dla podatników będących MŚP lub średniej wielkości grupami. Aby możliwość odliczania ulgi kapitałowej nie zaburzyła stabilności finansów publicznych w perspektywie krótkoterminowej, ulga ta powinna być odpowiednio i proporcjonalnie przyznawana na określony czas. W celu ochrony systemu przed nadużyciami przy obliczaniu zmian poziomu kapitału własnego wyłączyć należy wartości dla celów podatkowych akcji lub udziałów własnych podatnika oraz jego udziały w powiązanych przedsiębiorstwach. Podobnie należy przewidzieć możliwość opodatkowania obniżenia kapitału własnego podatnika między jednym okresem rozliczeniowym a kolejnym okresem, co pozwoli unikać nadużyć związanych z manipulowaniem wzrostem kapitału własnego. Wprowadzenie tego rodzaju przepisu zachęcałoby również do utrzymywania kapitału własnego na określonym poziomie. Zgodnie z tym przepisem w przypadku obniżenia poziomu kapitału własnego podatnika, który korzystał z ulgi z tytułu wzrostu kapitału własnego, kwota obliczona w taki sam sposób jak podstawa ulgi podlegałaby opodatkowaniu przez 10 okresów rozliczeniowych dla MŚP i średniej wielkości grup oraz przez 7 kolejnych okresów rozliczeniowych dla każdego podatnika innego niż MŚP lub średniej wielkości grupa, chyba że podatnik przedstawiłby dowody świadczące o tym, że tego rodzaju obniżenie kapitału własnego było spowodowane wyłącznie stratami poniesionymi w danym okresie rozliczeniowym lub spoczywającym na nim zobowiązaniem prawnym. Komisja i państwa członkowskie powinny wdrożyć działania informacyjne i komunikacyjne w związku z niniejszą dyrektywą, w szczególności na temat możliwości i korzyści, jakie stwarza ona dla MŚP. |
Poprawka 7
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 6
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (6) Aby nie dopuścić do korzystania z ulgi kapitałowej niezgodnie z przeznaczeniem, należy przyjąć określone przepisy służące przeciwdziałaniu zjawisku unikania opodatkowania. Takie przepisy powinny koncentrować się w szczególności na systemach opracowywanych w celu obchodzenia warunków, które wzrost kapitału własnego musi spełnić, aby można było uznać go za kwalifikującego się do objęcia ulgą przewidzianą w niniejszej dyrektywie, na przykład na systemach wewnątrzgrupowych przeniesień udziałów w powiązanych przedsiębiorstwach. Przepisy te powinny również służyć eliminowaniu systemów ustanawianych w celu korzystania z ulgi pomimo braku jakiegokolwiek wzrostu poziomu kapitału własnego na poziomie grupy. Takie systemy mogą obejmować na przykład korzystanie z wewnątrzgrupowych instrumentów finansowania dłużnego lub z wkładów pieniężnych. Szczegółowe przepisy służące zapobieganiu unikania opodatkowania powinny również uniemożliwiać wprowadzanie systemów, które pozwalają na wykazywanie wykazanie wyższego wzrostu kapitału własnego niż w rzeczywistości, a tym samym ubieganie się o przyznanie wyższej ulgi" na przykład poprzez zwiększanie należności z tytułu finansowania pożyczek lub zawyżanie wartości aktywów. Ponadto w odniesieniu do działań stanowiących nadużycia, które nie są objęte szczegółowymi ramami służącymi przeciwdziałaniu zjawisku unikania opodatkowania, zastosowanie mają przepisy ogólne przeciw unikaniu opodatkowania ustanowione w art. 6 dyrektywy Rady (UE) 2016/1164 (15). |
(6) Aby nie dopuścić do korzystania z ulgi kapitałowej niezgodnie z przeznaczeniem, należy przyjąć określone przepisy służące przeciwdziałaniu zjawisku unikania opodatkowania. Takie przepisy powinny koncentrować się w szczególności na systemach opracowywanych w celu obchodzenia warunków, które wzrost kapitału własnego musi spełnić, aby można było uznać go za kwalifikującego się do objęcia ulgą przewidzianą w niniejszej dyrektywie, na przykład na systemach wewnątrzgrupowych przeniesień udziałów w powiązanych przedsiębiorstwach. Przepisy te powinny również służyć eliminowaniu systemów ustanawianych w celu korzystania z ulgi pomimo braku jakiegokolwiek wzrostu poziomu kapitału własnego na poziomie grupy. Takie systemy mogą obejmować na przykład korzystanie z wewnątrzgrupowych instrumentów finansowania dłużnego lub z wkładów pieniężnych. Szczegółowe przepisy służące zapobieganiu unikania opodatkowania powinny również uniemożliwiać wprowadzanie systemów, które pozwalają na wykazywanie wykazanie wyższego wzrostu kapitału własnego niż w rzeczywistości, a tym samym ubieganie się o przyznanie wyższej ulgi" na przykład poprzez zwiększanie należności z tytułu finansowania pożyczek lub zawyżanie wartości aktywów. Ponadto w odniesieniu do działań stanowiących nadużycia, które nie są objęte szczegółowymi ramami służącymi przeciwdziałaniu zjawisku unikania opodatkowania, zastosowanie mają przepisy ogólne przeciw unikaniu opodatkowania ustanowione w art. 6 dyrektywy Rady (UE) 2016/1164 (15). Państwa członkowskie powinny również zadbać o to, by środki przyjęte w celu transpozycji niniejszej dyrektywy do prawa krajowego były zgodne z wytycznymi Grupy ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej). |
|
(15) Dyrektywa Rady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiająca przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dz.U. L 193 z 19.7.2016, s. 1).
|
(15) Dyrektywa Rady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiająca przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dz.U. L 193 z 19.7.2016, s. 1).
|
Poprawka 8
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 6 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(6a) Możliwe koszty budżetowe wynikające z wdrożenia niniejszej dyrektywy należy ocenić razem z korzyściami uzyskanymi dzięki zapewnieniu solidniejszej bazy finansowej dla przedsiębiorstw unijnych, co miałoby ogromne znaczenie w przypadku napięć finansowych. |
Poprawka 9
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 7
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (7) Aby skutecznie rozwiązać problem zjawiska uprzywilejowania finansowania dłużnego w stosunku do kapitałowego, któremu sprzyja system podatkowy, w sposób zrównoważony dla finansów publicznych Unii, uldze dotyczącej finansowania kapitałowego powinno towarzyszyć ograniczenie możliwości odliczania kosztów finansowania dłużnego od podstawy opodatkowania. Należy zatem przyjąć przepis ograniczający możliwość odliczania odsetek, który będzie stosowany niezależnie od ulgi i który wprowadzi limit nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego podlegającej odliczeniu od podstawy opodatkowania. Biorąc pod uwagę różne cele przyświecające takiemu przepisowi i istniejącemu przepisowi służącemu przeciwdziałaniu unikaniu opodatkowania poprzez ograniczanie możliwość odliczania odsetek, tj. art. 4 dyrektywy (UE) 2016/1164, należy utrzymać obydwa te przepisy. Podatnicy powinni w pierwszej kolejności dokonywać obliczeń na potrzeby możliwości odliczenia nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego od podstawy opodatkowania zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, a dopiero w dalszej kolejności zgodnie z przepisami ATAD. Jeżeli obliczenia przeprowadzone zgodnie z przepisami ATAD doprowadzą do uzyskania niższej kwoty nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego podlegającej odliczeniu od podstawy opodatkowania, podatnik powinien odliczyć taką niższą kwotę i przenieść wszelką różnicę między tymi dwiema kwotami na przyszłe lub poprzednie okresy zgodnie z art. 4 ATAD. |
(7) Aby skutecznie rozwiązać problem zjawiska uprzywilejowania finansowania dłużnego w stosunku do kapitałowego, któremu sprzyja system podatkowy, w sposób zrównoważony dla finansów publicznych Unii, uldze dotyczącej finansowania kapitałowego powinna towarzyszyć zasada ograniczania możliwości odliczania nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego od podstawy opodatkowania w przypadku grup, które nie są średniej wielkości grupami, oraz przedsiębiorstw, które nie są MŚP. Biorąc jednak pod uwagę niekorzystne warunki gospodarcze wynikające z kryzysu związanego z COVID-19 i rosyjskiej wojny napastniczej przeciwko Ukrainie, tę zasadę ograniczenia należy wprowadzić dopiero od 2027 r. Biorąc pod uwagę różne cele przyświecające takiemu przepisowi i istniejącemu przepisowi służącemu przeciwdziałaniu unikaniu opodatkowania poprzez ograniczanie możliwość odliczania odsetek, tj. art. 4 dyrektywy (UE) 2016/1164, należy utrzymać obydwa te przepisy. Podatnicy powinni w pierwszej kolejności dokonywać obliczeń na potrzeby możliwości odliczenia nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego od podstawy opodatkowania zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, a dopiero w dalszej kolejności zgodnie z przepisami ATAD. Jeżeli obliczenia przeprowadzone zgodnie z przepisami ATAD doprowadzą do uzyskania niższej kwoty nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego podlegającej odliczeniu od podstawy opodatkowania, podatnik powinien odliczyć taką niższą kwotę i przenieść wszelką różnicę między tymi dwiema kwotami na przyszłe lub poprzednie okresy zgodnie z art. 4 ATAD. |
Poprawka 10
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 9
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (9) Aby ocenić skuteczność niniejszej dyrektywy, Komisja powinna sporządzić i opublikować sprawozdanie oceniające na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie i innych dostępnych danych. |
(9) Aby ocenić skuteczność niniejszej dyrektywy oraz jej wpływ na MSP i dochody podatkowe w państwach członkowskich, Komisja powinna sporządzić i opublikować sprawozdanie oceniające na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie i innych dostępnych danych. W sprawozdaniu tym należy poświęcić szczególną uwagę MSP, a w szczególności ocenić, czy specjalne warunki, z których mogą korzystać MSP, okazały się wystarczające, aby zwiększyć wśród nich atrakcyjność finansowania kapitałowego. Jeżeli zawarta w tym sprawozdaniu ocena będzie negatywna, Komisja powinna bez zbędnej zwłoki przedstawić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosek ustawodawczy dotyczący tej kwestii. Sprawozdanie Komisji powinno zostać opublikowane. |
Poprawka 11
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 - akapit 1 - ustęp 5 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5a. "duża jednostka" oznacza dużą jednostkę w rozumieniu art. 3 ust. 4 dyrektywy 2013/34/UE; |
Poprawka 12
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 - akapit 1 - ustęp 5 b (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5b. |
"średniej wielkości grupa" oznacza średniej wielkości grupę w rozumieniu art. 3 pkt 6 dyrektywy 2013/34/UE; |
Poprawka 13
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 - akapit 1 - ustęp 5 c (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5c. |
"duża grupa" oznacza dużą grupę w rozumieniu art. 3 pkt 7 dyrektywy 2013/34/UE; |
Poprawka 14
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 - ustęp 1 - akapit 1
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| Ulga kapitałowa podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania podatnika uiszczającego podatek dochodowy od osób prawnych przez okres 10 kolejnych okresów rozliczeniowych do wysokości 30 % wyniku finansowego przed odsetkami, opodatkowaniem, deprecjacją i amortyzacją ("EBITDA") tego podatnika. |
Ulga kapitałowa podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania: - MŚP lub średniej wielkości grupy uiszczających podatek dochodowy od osób prawnych przez okres 10 kolejnych okresów rozliczeniowych do wysokości 30 % wyniku finansowego przed odsetkami, opodatkowaniem, deprecjacją i amortyzacją ("EBITDA") tego podatnika;
- każdej dużej jednostki lub dużej grupy uiszczających podatek dochodowy od osób prawnych przez okres 7 kolejnych okresów rozliczeniowych do wysokości 30 % wyniku finansowego przed EBITDA tego podatnika.
|
Poprawka 15
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 - ustęp 1 - akapit 1 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Państwa członkowskie zapewniają podatnikom możliwość przeniesienia części ulgi kapitałowej przekraczającej wartość procentową EBITDA w danym okresie rozliczeniowym określonym w akapicie pierwszym na przyszłe okresy przez maksymalnie 3 okresy rozliczeniowe. |
Poprawka 16
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 - ustęp 1 - akapit 2
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| Jeżeli podlegająca odliczeniu ulga kapitałowa, o której mowa w akapicie pierwszym, jest wyższa niż podlegający opodatkowaniu dochód netto podatnika w danym okresie rozliczeniowym, państwa członkowskie zapewniają podatnikowi możliwość przeniesienia nadwyżki ulgi dotyczącej kapitału własnego na przyszłe okresy bez ograniczeń czasowych. |
Jeżeli podlegająca odliczeniu ulga kapitałowa, o której mowa w akapicie pierwszym, jest wyższa niż podlegający opodatkowaniu dochód netto podatnika w danym okresie rozliczeniowym, państwa członkowskie zapewniają podatnikowi możliwość przeniesienia nadwyżki ulgi dotyczącej kapitału własnego w następujący sposób: - przez maksymalnie trzy okresy rozliczeniowe w przypadku gdy podatnikiem jest duża jednostka lub duża grupa;
- bez ograniczeń czasowych w przypadku gdy podatnikiem jest MŚP lub średniej wielkości grupa.
|
Poprawka 17
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 - ustęp 1 - akapit 3
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| Państwa członkowskie zapewniają podatnikom możliwość przeniesienia części ulgi kapitałowej przekraczającej 30 % EBITDA w danym okresie rozliczeniowym na przyszłe okresy przez maksymalnie 5 okresów rozliczeniowych. |
skreśla się |
Poprawka 18
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 - ustęp 2 - akapit 1
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| Z zastrzeżeniem przepisów art. 5, podstawę ulgi kapitałowej oblicza się jako różnicę między poziomem kapitału własnego netto na koniec danego okresu rozliczeniowego a poziomem kapitału własnego netto na koniec poprzedniego okresu rozliczeniowego. |
Z zastrzeżeniem przepisów art. 5, podstawę ulgi kapitałowej oblicza się jako różnicę między poziomem kapitału własnego netto na koniec danego okresu rozliczeniowego a poziomem kapitału własnego netto na koniec poprzedniego okresu rozliczeniowego, czyli innymi słowy jest to wzrost kapitału własnego netto rok do roku. |
Poprawka 19
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 - ustęp 2 - akapit 2
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| Wysokość ulgi kapitałowej odpowiada podstawie ulgi pomnożonej przez dziesięcioletnią stopę procentową wolną od ryzyka ustaloną dla odpowiedniej waluty, którą powiększa się następnie o premię z tytułu ryzyka w wysokości 1 %, lub - jeżeli podatnik jest MŚP- o premię z tytułu ryzyka w wysokości 1,5 %. |
Wysokość ulgi kapitałowej odpowiada podstawie ulgi pomnożonej przez dziesięcioletnią stopę procentową wolną od ryzyka ustaloną dla odpowiedniej waluty, którą powiększa się następnie o premię z tytułu ryzyka w wysokości 1 % dla MŚP. |
Poprawka 20
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 - ustęp 3
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 3. Jeżeli po przyznaniu ulgi kapitałowej podstawa tej ulgi przyjmie wartość ujemną w okresie rozliczeniowym, kwota stanowiąca równowartość ujemnej ulgi dotyczącej kapitału własnego będzie podlegała opodatkowaniu przez 10 kolejnych okresów rozliczeniowych, aż do osiągnięcia wzrostu całkowitego kapitału własnego netto zgodnie z niniejszą dyrektywą, chyba że podatnik przedstawi wystarczające dowody świadczące o tym, że sytuacja ta wynika ze strat poniesionych w danym okresie rozliczeniowym lub ze spoczywającego na nim zobowiązania prawnego do obniżenia poziomu kapitału. |
3. Jeżeli po przyznaniu ulgi kapitałowej podstawa tej ulgi przyjmie wartość ujemną w okresie rozliczeniowym, kwota stanowiąca równowartość ujemnej ulgi dotyczącej kapitału własnego będzie podlegała opodatkowaniu przez 10 kolejnych okresów rozliczeniowych w przypadku MŚP lub średniej wielkości grup oraz przez 7 kolejnych okresów rozliczeniowych dla każdego podatnika innego niż MŚP lub średniej wielkości grupa, aż do osiągnięcia wzrostu całkowitego kapitału własnego netto zgodnie z niniejszą dyrektywą, chyba że podatnik przedstawi wystarczające dowody świadczące o tym, że sytuacja ta wynika ze strat poniesionych w danym okresie rozliczeniowym lub ze spoczywającego na nim zobowiązania prawnego do obniżenia poziomu kapitału. |
Poprawka 21
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 - ustęp 3 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3a. Państwa członkowskie dbają o to, ty środki przyjęte w celu transpozycji niniejszego artykułu do prawa krajowego były zgodne z wytycznymi Grupy ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej) w sprawie systemów odliczania odsetek nominalnych. |
Poprawka 22
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 - ustęp 1
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Państwa członkowskie zapewniają podatnikowi możliwość odliczenia od jego podstawy opodatkowania do celów podatku dochodowego od osób prawnych nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego zdefiniowanych w art. 2 pkt 1 dyrektywy Rady (UE) 2016/1164 (35) do maksymalnej kwoty (a) odpowiadającej 85 % takich kosztów poniesionych w danym okresie rozliczeniowym. Jeżeli wspomniana kwota jest wyższa niż kwota (b) obliczona zgodnie z art. 4 dyrektywy (UE) 2016/1164, państwa członkowskie zapewniają, aby podatnik był uprawniony do odliczenia wyłącznie niższej z tych dwóch kwot w danym okresie rozliczeniowym. Różnica między dwiema kwotami (a) i (b) podlega przeniesieniu na przyszłe lub poprzednie okresy zgodnie z art. 4 dyrektywy (UE) 2016/1164.
____________
(35) Dyrektywa Rady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiająca przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dz.U. L 193 z 19.7.2016, s. 1).
|
1. Państwa członkowskie zapewniają podatnikowi innemu niż MŚP lub średniej wielkości grupa możliwość odliczenia od jego podstawy opodatkowania do celów podatku dochodowego od osób prawnych nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego zdefiniowanych w art. 2 pkt 1 dyrektywy Rady (UE) 2016/1164 (35) do maksymalnej kwoty (a) odpowiadającej 85 % takich kosztów poniesionych w danym okresie rozliczeniowym. Jeżeli wspomniana kwota jest wyższa niż kwota (b) obliczona zgodnie z art. 4 dyrektywy (UE) 2016/1164, państwa członkowskie zapewniają, aby podatnik był uprawniony do odliczenia wyłącznie niższej z tych dwóch kwot w danym okresie rozliczeniowym. Różnica między dwiema kwotami (a) i (b) podlega przeniesieniu na przyszłe lub poprzednie okresy zgodnie z art. 4 dyrektywy (UE) 2016/1164.
__________
(35) Dyrektywa Rady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiająca przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dz.U. L 193 z 19.7.2016, s. 1).
|
Poprawka 23
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 - ustęp 2
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Przepisy ust. 1 mają zastosowanie do nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego poniesionych od [UP: proszę wprowadzić datę wejścia w życie niniejszej dyrektywy].
|
2. Przepisy ust. 1 mają zastosowanie do nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego poniesionych od dnia 1 stycznia 2027 r.
|
Poprawka 24
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 7 - akapit 1 - litera b
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| b) liczbę MŚP, które skorzystały z ulgi w danym okresie rozliczeniowym, wyrażoną również jako odsetek łącznej liczby MŚP objętych zakresem niniejszej dyrektywy, oraz liczbę MŚP, które skorzystały z ulgi i które wchodzą w skład dużych grup w rozumieniu art. 3 ust. 7 dyrektywy 2013/34/UE; |
b) liczbę MŚP i średniej wielkości grup, które skorzystały z ulgi w danym okresie rozliczeniowym, wyrażoną również jako odsetek łącznej liczby MŚP i średniej wielkości grup objętych zakresem niniejszej dyrektywy, oraz liczbę MŚP, które skorzystały z ulgi i które wchodzą w skład dużych grup w rozumieniu art. 3 ust. 7 dyrektywy 2013/34/UE; |
Poprawka 25
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 8 - nagłówek
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| Sprawozdania |
Sprawozdania i przegląd |
Poprawka 26
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 8 - ustęp 1
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Do 31 grudnia 2027 r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wdrożenia niniejszej dyrektywy.
|
1. Do 31 grudnia 2028 r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wdrożenia i skutków niniejszej dyrektywy, w stosownych przypadkach wraz z wnioskiem ustawodawczym dotyczącym zmiany niniejszej dyrektywy.
Sprawozdanie to zawiera ocenę skutków niniejszej dyrektywy, ze szczególnym uwzględnieniem:
a) MŚP, a w szczególności ocenia się w nim, czy specjalne warunki, z których mogą korzystać MŚP, okazały się wystarczające, aby zwiększyć atrakcyjność finansowania kapitałowego wśród tych przedsiębiorstw;
b) ograniczenia możliwości odliczania odsetek, w szczególności jeżeli chodzi o wpływ kwoty (a), o której mowa w art. 6 ust. 1, na dochody podatkowe państw członkowskich;
|
|
|
|
c) powiązania z aktami ustawodawczymi w dziedzinie podatku od osób prawnych, a mianowicie dyrektywą zapewniającą minimalną efektywną stawkę podatkową w odniesieniu do globalnej działalności dużych grup wielonarodowych oraz dyrektywą w sprawie ram opodatkowania dochodu w Europie (BEFIT). |
Poprawka 27
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 11 - ustęp 2
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Państwa członkowskie mogą odroczyć rozpoczęcie stosowania przepisów niniejszej dyrektywy w odniesieniu do podatników, którzy według stanu na dzień [1 stycznia 2024 r.] będą korzystali z ulgi kapitałowej przyznanej na mocy przepisów krajowych, na okres wynoszący maksymalnie 10 lat, ale w żadnym wypadku na nie dłużej niż do chwili wygaśnięcia takiej ulgi zgodnie z przepisami prawa krajowego.
|
2. Państwa członkowskie mogą odroczyć rozpoczęcie stosowania przepisów niniejszej dyrektywy w odniesieniu do podatników, którzy według stanu na dzień [1 stycznia 2024 r.] będą korzystali z ulgi kapitałowej przyznanej na mocy przepisów krajowych, na okres wynoszący maksymalnie pięć lat, ale w żadnym wypadku na nie dłużej niż do chwili wygaśnięcia takiej ulgi zgodnie z przepisami prawa krajowego.
|
Poprawka 28
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 11 - ustęp 3 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3a. Przed transpozycją niniejszej dyrektywy do prawa krajowego każde państwo członkowskie podaje do wiadomości publicznej ocenę szacunkowych kosztów fiskalnych środków, które mają zostać przyjęte, oraz wynikającego z tego obniżenia efektywnej stawki podatkowej dla przedsiębiorstw, a w razie potrzeby podejmuje odpowiednie środki w celu ochrony dochodów podatkowych. |
