(Swoboda przedsiębiorczości - Art. 31 i 34 Porozumienia EOG - Zrównoważony rozdział kompetencji podatkowych - Koncepcja "ostatecznych strat" - Odliczenie strat spółki zależnej niebędącej rezydentem - Nawet minimalny dochód)(C/2024/5660)
(Dz.U.UE C z dnia 19 września 2024 r.)
W sprawie E-7/23, ExxonMobil Holding Norway AS przeciwko Staten v/Skatteetaten (państwo norweskie, reprezentowane przez administrację podatkową) - WNIOSEK skierowany do Trybunału przez Sąd Apelacyjny Borgarting (Borgarting lag- mannsrett) na podstawie art. 34 Porozumienia między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości, dotyczący wykładni art. 31 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym w odniesieniu do możliwości odliczenia przez ExxonMobil Holding Norway AS od swoich dochodów podlegających opodatkowaniu strat spółki zależnej mającej siedzibę w innym państwie EOG, Trybunał w składzie: Páll Hreinsson, prezes (sędzia sprawozdawca), Bernd Hammermann i Ola Mestad (ad hoc), sędziowie, wydał w dniu 13 maja 2024 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:
1. Wymaganie, aby zastosowanie wyjątku dotyczącego "ostatecznych strat" w rozumieniu wyroku Trybunału w sprawie E-15/16 Yara było wykluczone, jeżeli spółka zależna niebędąca rezydentem uzyskuje nawet minimalny dochód w roku podatkowym następującym po roku, którego dotyczy wniosek o odliczenie, jest zgodne z art. 31 i 34 Porozumienia EOG.
2. Jest zgodne z art. 31 i 34 Porozumienia EOG, aby państwo EOG wymagało, w celu wykazania, że strata jest ostateczna, aby formalna decyzja w sprawie procesu likwidacji została podjęta niezwłocznie po zakończeniu roku podatkowego, którego dotyczy wniosek o odliczenie.
